________________
૧૪૬
પ્રા. ઉપદેશમાલાનો ગૂર્જરાનુવાદ કરાવ્યો. પરમહર્ષને પામેલી તે ભાગ્યશાળી ગર્ભને વહન કરવા લાગી. જિન-પ્રતિમાની પૂજા, યતિવર્ગને પ્રતિલાલવાનાં કાર્યો, દુઃખી-દીનોને ઉદ્ધાર કરવાનાં કાર્યોના દોહલા ઉત્પન્ન થયા. ગણ્યા વગરનું-અગણિત દ્રવ્યનું દાન દેવા લાગી. ઉત્તમ વસ્ત્રાદિ વસ્તુઓ દાનમાં અર્પણ કરતી, જેના સર્વ દોહલા પૂર્ણ થયા છે, એવી તે ચંદ્ર સરખી સૌમ્યકાન્તિવાળી બની.
ગર્ભના દિવસો પૂર્ણ થયા, તેમ જ સમગ્ર અનુકૂળ યોગો હતા, ત્યારે સુમેરુ પૃથ્વી જેમ કલ્પવૃક્ષને તેમ ધારિણીએ પુત્રને જન્મ આપ્યો. પુત્રજન્મ-સમયે નગરલોક સમૂહથી ચૈત્યગૃહો અને જિનાલયોમાં વિસ્તારપૂર્વક પૂજાની રચના તથા વાજિંત્રોના શબ્દોના આડંબરથી આનંદ-મદોન્મત્ત બનેલી નૃત્ય કરતી નગરનારીઓવાળું નગર બની ગયું. કેદખાનામાંથી કેદીઓને બંધનમુક્ત કરાવીને તથા દીનાદિક વર્ગને દાન આપવાનું વર્ઝાપના-વધામણુંમહોત્સવ કરીને ઋષભદત્તે નગરને મનોહર અને રમણીય બનાવ્યું. બારમા દિવસે શુભવિધિથી સાધુ આદિને પ્રતિભાભી સમગ્ર જ્ઞાતિ અને નગરલોકોને ભારપૂર્વક ઉત્તમ પ્રકારની રસવતીઓ તૈયાર કરી સુંદર ભોજન જમાડ્યું. શુભ મુહૂર્તમાં મોટા મહોત્સવ પૂર્વક “જબૂદેવે આપેલા હોવાથી પુત્રનું નામ પણ જંબૂકુમાર હો” એમ કહીને તે નામ સ્થાપન કર્યું. જેમ નવીન કલ્પવૃક્ષ પ્રતિદિવસ વૃદ્ધિ પામે, તેમ પાંચ ધાવમાતાથી પાલન કરાતો જંબૂકુમાર શરીરથી અને કળાઓથી વિશેષ વૃદ્ધિ પામવા લાગ્યો. નિષ્કલંક અને સંપૂર્ણ સર્વ કળાઓ ગ્રહણ કરી મિત્રમંડળ સાથે હંમેશાં ઉદ્યાન અને બગીચાઓમાં ક્રીડા કરવા લાગ્યો. 31. આઇ કન્યાઓ સાથે પાણિ-ગ્રહણ -
ફરી કોઇક સમયે સુધર્માસ્વામી વિહાર કરતાં કરતાં રાજગૃહી નગરીની બહાર પધાર્યા. જંબૂકુમાર તેમનું આગમનજાણીને તેમને વંદન કરવા માટે બહાર નીકળ્યો. ઉદ્યાનમાં સમવસરેલા તેમને પ્રણામ કરી ગણધર પ્રભુ સન્મુખ બેઠો અને બે હાથ જોડી હર્ષિત હૃદયવાળો તેમની દેશના શ્રવણ કરવા લાગ્યો. લોકમાં ચોલ્લક આદિ દશ દષ્ટાન્ત દુર્લભ ઉત્તમ મનુષ્યપણાનો ભવ પામી પ્રમાદ-મદિરામાં મત્ત બની તમે આ કીંમતી મનુષ્યભવ હારી ન જતાં તેમાંથી શ્રેષ્ઠ રત્નનું ફળ મેળવો. કારણ કે પવનની લહેરોથી ડોલતા વૃક્ષના પત્ર સરખું જીવોનું આયુષ્ય અતિચંચળ છે. યૌવન મદોન્મત્ત કામિનીના કટાક્ષ સરખું ચપળ છે, કાયા જૂના જર્જરિત બખોલ વાળા વૃક્ષ સરખી રોગાદિક સર્પ માટે નિવાસસ્થાન છે. સર્પિણી સરખી રમણીઓ સ્વાધીન કરવી મુશ્કેલ છે. લક્ષ્મી વૃક્ષના છાયડાં માફક બીજે ચાલી જનારી અતિચંચળ છે, એટલું જ નહિ, પરંતુ અનર્થ ઉત્પન્ન કરનારી છે. જે પ્રિયના સંયોગો, તે પણ વિયોગના અંતવાળા છે. આ પ્રમાણે વિનાશ
