________________
૩૭૦
પ્રા. ઉપદેશમાલાનો ગૂર્જરાનુવાદ કામદેવ ત્યારપછી વિશેષ પ્રકારે ધર્મ કરવા લાગ્યો. એવી તપશ્ચર્યા કરવા લાગ્યો, જેથી તેનું શરીર શુષ્ક બની ગયું, લખાશવાળું, માંસ વગરનું, નસોથી બાંધેલા સેવનારો થયો. બાર વરસ સુધી શ્રાવકધર્મ અને પ્રતિમાઓ પાલન કરીને પોતાનો અંત સમય જાણી એક મહિનાની સંખનાનું આરાધન કરી, મનમાં પંચપરમેષ્ઠીનું સજ્જડ એકાગ્રતાવાળું ધ્યાન સ્થાપન કરી, પોતાના આત્માની સુંદર ભાવના ભાવતો ભાવતો મૃત્યુ પામીને સૌધર્મ નામના દેવલોકમાં અરુણાભ વિમાનને શોભાવનાર થયો.
ચાર પલ્યોપમના આયુષ્યવાળો તે દેવ દિવ્ય ભોગ સુખ ભોગવતો હતો. ત્યાં હંમેશાં શાશ્વત બિંબોની પૂજા જિનધર્મનો મહોત્સવ કરે છે. ત્યાંથી એવીને મનુષ્ય-જન્મ પામીને મોક્ષે જશે. (૧૮)
કામદેવ કથા સંપૂર્ણ (૧૨૧) કામદેવ શ્રાવક વિવેકી હોવાથી અપરાધ કરનાર ઉપર પણ કોપાયમાન ન થયો, જ્યારે અવિવેકીઓ તો અપરાધ ન કર્યો હોય, તો પણ કોપ કરીને સ્વાર્થ સાધ્યા વગર દુર્ગતિમાં પડે છે, તે વાત દૃષ્ટાંતથી કહે છે
भोगे अंभुजमाणा वि केइ मोहा पडंति अहरगई। कुविओ आहारत्थी, जत्ताइ जणस्स दमगुव्व ।।११२।। મવ-સસરસ-ટુરે, નાડુ-HRI-HRU-સાWIછતારે
जिणवयणम्मि गुणायर!खणमवि मा क । हिसि पमायं ।।१२३।। કેટલાક વિવેક વગરના મોહાધીન બની ભોગ ભોગવ્યા વગર જ હલકી-નીચી ગતિમાં પડે છે. ભૂખ્યો-આહાર મેળવવાની ઈચ્છાવાળો દ્રમક યાત્રા કરવા જતા લોકો ઉપર કોપાયમાન થયો. તેની કથા કહેવાય છે. ૮૩. દુર્ગતિગામી કમકની કથા
- રાજગૃહ નગરમાં મોટા મહોત્સવ સમયે વૈભારગિરિની સમીપમાં ઉજાણી કરવા ગએલા લોકોનો વૃત્તાન્ત જાણીને ભિક્ષા પ્રાપ્ત ન કરનાર કોઈક ભિખારીએ કોટવાળ દ્વારા જાણી ત્યાં કંઇક ભોજન મળશે, તેમ ધારી ત્યાં ગએલા લોકો પોતાના આનંદપ્રમોદમાં મસ્ત હોવાથી કોઇએ તેને ભિક્ષા ન આપી. ભિક્ષા ન મળવાથી ભિક્ષુકને તે લોકો ઉપર સખત કોપ થયો અને ચિંતવ્યું કે, “આ સર્વ દુરાત્માઓને ચૂરીનાખું.” એમ વિચારી પર્વત ઉપર ચડ્યો. પર્વત ખોદનાર કોઇકે એક મોટી પર્વતશિલા તોડી હતી, તે તેણે નીચે
