________________
૪૩૯
પ્રા. ઉપદેશમાલાનો ગૂર્જરાનુવાદ જણાવ.'
આ પ્રમાણે પૂછ્યું, ત્યારે તેની આગળ ધારિણીદેવી કહેવા લાગી કે, મને વગર સમયે મેઘ સંબંધી દોહલો ઉત્પન્ન થયો છે. ત્યારે શ્રેણિકે કહ્યું કે, “તું ખેદ ન કર, તારો દોહલો પૂર્ણ થાય, તેવો પ્રયત્ન કરીશ' એમ કહીને તેને ઘણી ધીરજ આપી. પોતે તેનો દોહલો પૂર્ણ ન કરી શકવાના કારણે અતિશય ચિંતામાં લવાઇ ગયો અને અભયે પૂછયું કે, તમારા મનમાં અત્યારે કઇ ચિંતા છે?' એટલે રાજાએ કહ્યું કે, દેવીને અસાધ્ય મનોરથ ઉત્પન્ન થયો છે. તારી નાની માતાને અકાલે મેઘ સંબંધી દોહલો ઉત્પન્ન થયો છે અને મારી પાસે તેનો કોઈ ઉપાય નથી. તે જ ક્ષણે પ્રાપ્ત થએલા ઉપાયવાળા અભયે કહ્યું કે, “હું જલ્દી તે કાર્યની સિદ્ધિ કરીશ, માટે હવે તમે આ ચિંતાભારથી મુક્ત થાઓ.” તે જ સમયે ઉપવાસ કરીને કરીને પૌષધશાળામાં પ્રવેશ કરી કુશના સંથારામાં સુસ્થિરતાપૂર્વક બ્રહ્મચર્યવ્રત ધારણ કરીને રહ્યો. પૂર્વનો પરિચિત દેવ હતો. તેની આરાધના કરી. એટલે બરાબર ત્રીજા દિવસના પ્રભાત-સમયે તે દેવે હાજર થઈ દર્શન આપ્યાં. દિવ્ય ઉત્તમ વસ્ત્રવાળો રત્નાભરણના તેજથી સમગ્ર દિશાઓને ઉજ્જવલ કરનાર ચલાયમાન કુંડલથી શોભાયમાન ચંદ્ર અને અને શુક્ર નક્ષત્રો જાણે સાથે એકઠાં થયાં હોય, તેવો તે શોભતો હતો.
સ્નેહપૂર્વકદેવે પૂછ્યું કે, “શું પ્રયોજન છે ?' ત્યારે અભયે પ્રત્યુત્તર આપ્યો કે, “મારી નાની માતાને આવા પ્રકારનો દોહલો ઉત્પન્ન થયો છે, તો તેની ઇચ્છા પરિપૂર્ણ થાય તેમ તમારે જલ્દી કરવું. એ વાતનો સ્વીકાર કરી તરત જ આકાશમાં મેઘની શ્રેણીઓ વિદુર્વી. તથા જંબૂવૃક્ષના પુષ્પોના રસનું અતિશય પાન કરતી ભ્રમરીઓ રહેલી હતી, ત્યારે પોપટો પાકા જાંબુફળ ખાવાના આશયથી ભ્રાન્તિથી ભ્રમરીઓને ચુંબન કરી તરત છોડી દે છે. અને તે જ પ્રમાણે પલાશ-(કેશુડા)ના વૃક્ષ ઉપર ખીલ્યા વગરનું લાલ પુષ્પ ધારી પોપટની ચાંચ ઉપર ભ્રાન્તિથી ભમરીઓ આવીને ભટકાય છે. આ પ્રમાણે દેવીની ઇચ્છાનુસાર સમગ્ર વર્ષાઋતુનો આડંબર કરી ધારિણી દેવીનો દોહલો મનાવીને દેવ જેવો આવ્યો હતો, તે પ્રમાણે ચાલ્યો ગયો. જેના દેહમાંથી સર્વ વ્યાધિઓ દૂર થએલી છે, એવી દેવીને નવ માસ પૂર્ણ થયા, એટલે સર્વાગોથી શોભતો, આનંદ ઉત્પન્ન કરનાર, સુકુમાર હસ્તપાદયુક્ત, લક્ષણોથી પરિપૂર્ણ દેહ અને અવયવોવાળો પૂર્વ દિશા જેમ સૂર્યને તેમ તે ધારિણી દેવીએ પુત્રરત્નને જન્મ આપ્યો. એટલે ઉતાવળી ઉતાવળી એક દાસી કે, જેનાં વસ્ત્રો પણ શિથિલ થઇ ગયાં છે, તેથી સ્કૂલના પામતી પ્રિયંકરા નામની ઉત્તમ સેવિકા રાજા પાસે ગઈ અને પુત્રજન્મની વધામણી આપી. એટલે રાજાએ પોતાના અંગ પર રહેલાં વસ્ત્રો, આભૂષણો જે ઘણાં કિંમતી અને મનોહર હતાં, તે સર્વ દાસીને ભેટણામાં આપી દીધાં. તેનો
