________________
પ્રા. ઉપદેશમાલાનો ગૂર્જરાનુવાદ
૩૨૫ कंतार-रोहमद्धाणओम-गेलन्नमाइकज्जेसु । सव्वायरेण जयणाइ कुणइ जं साहुकरणिज्जं ।।५२३ ।। आयरतरसंमाणं, सुदुक्करं माणसंकडे लोए । संविग्ग-पक्खियत्तं, ओसन्नेणं फुडं काउं ।।५२४।। सारणचइआ जे गच्छनिग्गया पविहरंति पासत्था । जिणवयणबाहिरा वि य, ते उ पमाणं न कायव्वा ।।५२५।।
हीणस्स वि सुद्धपरूवगस्स संविग्ग-पक्खवायस्स | जा जा हविज्ज जयणा, सा सा से निज्जरा होइ ।।५२६ ।। सुक्का(सुका)इय-परिसुद्धे, सइ लाभे कुणइ वाणिओ चिठं | एमेव य गीयत्थो, आयं दट्टुं समायरइ ।।५२७।। आमुक्क-जोगिणो च्चिअ, हवइ थोवा वि तस्स जीवदया । संविग्गपक्ख-जयणा, तो दिट्ठा साहुवग्गस्स ।।५२८।। किं मसगाण अत्येण ? किं वा कागाण कणगमालाए ? | मोह-मल-खवलिआणं, किं कज्जुवएसमालाए ||५२९।। चरण-करणालसाणं, अविणय-बहुलाण सययऽजोगमिणं ।
न मणी सयसाहस्सो, आवज्ज्ञइ कुच्छभासस्स ।।५३०।। ૧૮૯. દ્રવ્યલિંગનો સંબધ અનંતકાળથી ?
કાલનું અનાદિપણું હોવાથી સર્વભાવો સંયોગ થવાના સ્વભાવવાળા હોવાથી જીવોએ દ્રવ્યલિંગનો સંબંધ અનંતો-વખત કર્યો છે, એટલે કે, અનાદિકાળથી સંસાર-સાગરમાં પરિભ્રમણ કરતાં જેમ દરેક ભાવોનો સંયોગ, વિયોગ આ જીવે અનંતાનંત વખત કર્યો, તેમ સમ્યજ્ઞાનરહિત આપણા જીવે રજોહરણાદિરૂપ દ્રવ્યલિંગ અનંતી વખત કર્યા અને છોડ્યાં. વળી સાધુગુણ વગરનાને તો વેષ-ત્યાગ કરવો તે જ હિતકર છે. જો તે વેષ છોડતો ન હોય, તો આગમના જાણકારે તેને સમજાવવો જોઇએ કે, કાં તો સાધુપણું યથાર્થ પાલન કરો, અગર વેષનો ત્યાગ કરવો. કારણ કે, સાધુવેષમાં રહી તેના વિરુદ્ધકાર્ય ન કરવાં
