________________
પ્રા. ઉપદેશમાલાનો ગૂર્જરાનુવાદ
૪૫૯
આવી પહોંચ્યા. એટલે તેઓએ આખા શરીરે પ્રચંડ ખરજવું (ખસ) વૃદ્ધિ પામેલ, પુષ્કળ ભાર લાદેલો, મહારોગવાળો એક ઊંટ જોયો. વળી પીઠ ઉપર ન સમાવાથી ગળે ભાર લટકાવ્યો હતો. બીજો પણ ઘણો સામાન લાદેલો હતો, પીડાથી અતિવિરસ શબ્દ કરતો લગીર પણ ચાલવાને અસમર્થ હતો. યમદૂત સરખા ક્રૂર પામર લોકોથી વારંવાર આગળપાછળથી ચાબુકના ફટકાથી મરાતો હતો. અતિશય કરુણાથી ફરી ફરી તેને જોતાં જોતાં તે રાજકુમા૨ોને જાતિસ્મરણ થયું.
સર્વેને આગળનો સાધુભવ યાદ આવ્યો. આ તે જ કે આપણા ગુરુ સૂરિ હતા, તે અત્યારે ઉંટ થયા છે. દેવભવમાં સર્વેએ આ નક્કી જાણેલું હતું કે, તેવા પ્રકારનો જ્ઞાનનો ભંડાર હતા, તેવા પ્રકારની ત૨વા૨ની તીક્ષ્ણ ધાર સરખી ક્રિયા કરતા હતા, તેવા પ્રકારનું આચાર્યપદ વિશેષ પામેલા હતા, આવા આ ગુણીજન હતા. તો પણ સમ્યક્ત્વ કે તત્વનો લેશ ન પામેલા હોવાથી ક્લેશ ઉપાર્જન કરીને ભવાટવીમાં અથડાતા એવા તે આવી દુ:ખી અવસ્થા પામેલા છે, અરેરે ! જિનેશ્વર ભગવંતનાં વચનની શ્રદ્ધા ન કરનાર એવા દ્રોહનો કેવો પ્રભાવ છે કે, જે આચાર્ય પદવીને પામેલા છતાં આવી અવસ્થા પામ્યા. વળી ‘શરીર તદ્દન સુકાઇને કૃશ બની જાય, તેવી સુંદર તપસ્યા ધારણ કરો, સાચી મતિ વહન કરો, બ્રહ્મચર્ય સુંદર પાલન કરી પ્રતિષ્ઠા પ્રાપ્ત કરો. વ્યાખ્યાન સાંભળીને લોકોના ઉપર ઉપકાર કરો, જીવોને અભયદાન આપો. આ સર્વ ક્રિયઓ તો જ સફળ થાય, જો હૃદયમાં શુદ્ધ શ્રદ્ધા હોય. નહિંતર આ સર્વ અનુષ્ઠાનો નિષ્ફળ થાય છે.' અહિં કરુણાથી તેના માલિક પામર લોકોને તેમની ઇચ્છા પ્રમાણે ધન આપીને તરત તે બિચારા ઉંટને છોડાવ્યો. આ જોવાથી જેમને તીવ્ર વૈરાગ્ય ઉત્પન્ન થએલો છે, એવા સંવેગના આવેગથી મોટા વિવેકના પ્રસંગથી કામ-ભોગોનો ત્યાગ કરી સ્વયંવર-મંડપને છોડીને શ્રીઆર્યસમુદ્ર નામના આચાર્ય પાસે પ્રવ્રજ્યા અંગીકાર કરીને ઉજ્વલ કલ્યાણકારી મહા આત્મવિભૂતિ ઉપાર્જન કરીને જલ્દી તેઓ સંસારસમુદ્ર તરી જશે. (૩૪) અંગારમર્દકાચાર્યની કથા પૂર્ણ. ગાથા અક્ષરાર્થઅંગારારૂપ જીવોનો વધ કરનાર, પગ ચાંપવાથી ઉત્પન્ન થતા શબ્દથી આનંદ પામતા અને બળાત્કાર-જોરથી અંગારા ઉપર ચાલવાથી જીવોના વધ કરનાર થયો. આચાર્યપદ પ્રાપ્ત થવા છતાં પણ આવા ક્લિષ્ટ પરિણામ કેમ થયા ? તો કે ભવના સુખોમાં આનંદ માનતો હોવાથી, માટે જ કહે છે કે -
संसार-वंचणा नवि, गणंति संसार सूअराजीवा ।
સુમિળનાડવિ ર્ફ, વુાંતિ પુષ્પવૂના વા ||૧૭૦ ||
અલ્પવિષય સુખમાં આસક્ત થએલા એવા સંસારનાં ભુંડ સરખા જીવોને ના૨કાદિક
