________________
૪૩૬
પ્રા. ઉપદેશમાલાનો ગૂર્જરનુવાદ આપનારું થાય છે. તો તેમને કોઈ પ્રકારે આપણે દાન જરૂર આપવું જ. “પોતે ન્યાયનીતિથી ઉપાર્જન કરેલ ધનથી જેઓ વિધિપૂર્વક ઉત્તમ પાત્રમાં દાન આપે છે, તેઓનો ચંદ્ર સરખો ઉજ્વલ યશ ચારે બાજુ વિસ્તાર પામે છે. દુર્ભાગ્ય અને દરિદ્રતા જલ્દી દૂર ચાલ્યાં જાય છે, તેમ જ વાસુદેવ, ચક્રવર્તીની લક્ષ્મી તરત હસ્તગત થાય છે."
હવે બીજા દિવસે ગુણના ભંડાર એવા તે ગુરુ મહારાજ વહોરવા પધાર્યા, એટલે હાથમાં ઘણા પ્રકારનાં ભોજનો ધારણ કરી ઘરના લોકો આ પ્રમાણે વિનંતિ કરવા લાગ્યા. મને આ પરાણે ભોજન કરવાલાડુ આપ્યા હતા, પરંતુ મારે તેની જરૂર ન હોવાથી મેં તો તે છોડી દીધા છે, આજે મારાથી આ ખાઈ શકાય તેમ નથી, હવે મારે તેનો ઉપયોગ નથી. વળી બીજો તે વખતે એમ બોલવા લાગ્યો કે, “દરરોજ ખીર ભોજન કરી કરીને હું તો કંટાળી ગયો છું. મારે આજે આ ખીર ખાવી નથી, આ ભોજનથી સર્યું. મારે તો ઘી-ખાંડથી ભરપૂર એવા ઘેબર ખાવા છે.” આ પ્રકારની કુટુંબની અપૂર્વ ચેષ્ટા દેખીને તે વિચારવા લાગ્યા. તેમ જ દ્રવ્ય, ક્ષેત્ર, કાળ, ભાવમાં ઉપયોગ મૂકતાં જાણ્યું કે, “આ જે આપે છે, તે અશુદ્ધ આહાર છે. જરૂર આ લોકો મારે જિનકલ્પનો આચાર-વિધિ જાણી ગયા લાગે છે. અમારી ચર્યા તો અજાણી હોવી જોઇએ, માટે મારે આ ભિક્ષા ગ્રહણ કરવી યોગ્ય નથી. એમ જાણીને ત્યાંથી ભિક્ષા ગ્રહણ કર્યા વગર નીકળી ગયા
અને ઉપવાસ કરી વનમાં પહોંચી ગયા. સુહસ્તિને અતિશય ઠપકો આપીને કહ્યું કે, “હું ભિક્ષા ભ્રમણ કરું, ત્યારે મારું બહુમાન ન કરવું. તેમ જ ન કલ્પે તેવી ભિક્ષા શા માટે કરાવે છે ? (૨૫) તેવા પ્રકારનું આદર-સહિત અભુત્થાન-(ઉભા થવું) તેમ તે દિવસે તેં કર્યું તેઓને તે કારણે ભક્તિ-ઉત્પન્ન થવાથી મારા માટે કલ્પલો એવો અશુદ્ધ આહાર તૈયાર કર્યો. મને ભિક્ષા ભ્રમણ કરતાં ગુણ-બહુમાન ઉભા થવું ઇત્યાદિક કરવાથી અનેષણા શા માટે કરે છે? ત્યાંથી તેઓ બીજે વિદિશામાં પહોંચ્યા, ત્યાં જીવંતસ્વામીની પ્રતિમાને વંદન કરી અધિક આનંદ પામ્યા અને ઘણા જ સમાધિવાળા થયા. હવે આર્યમહાગિરિ મોટા સૂરિ પોતાનું જીવિત અલ્પ બાકી રહેલું જાણી તેમ જ પોતાને અલ્પકર્મવાળા જાણીને ગજાગ્રપર્વત ઉપર ગયા. પોતાની અંતસમયની આરાધના કરવા માટે સ્થાનની અનુજ્ઞા માગીને જ્યાં કોઇને અગવડ ન થાય, તેવા વિશાળ સ્થાનમાં પોતે સ્થાન મેળવીને પંડિતમરણની આરાધના-પતાકા મેળવવાના ચતુર મનવાળા તેમણે સર્વ પાપોની આલોચના કરી. સર્વ જીવોને ખમાવી, સર્વ પ્રકારનાં ભોજનનાં પચ્ચખ્ખાણ કરી, મહાસમાધિથી કાળધર્મ પામી મહાગિરિ ગુરુ મહારાજ દેવલોક પામ્યા. મહાગિરિ આચાર્ય જિનકલ્પની આવી આકરી ક્રિયાના આરાધક બન્યા, તે પ્રમાણે સર્વ યતિઓએ પણ પ્રયત્ન કરવો જોઇએ. (૩૧).
