________________
પ્રા. ઉપદેશમાલાનો ગૂર્જરાનુવાદ
૪૩૫
પછી તેમાં આર્યમહાગિરિ વિચારવા લાગ્યા કે, ‘અત્યારે અતિશય મહાનિર્જરા કરાવનાર ‘જિનકલ્પ’ રહેલો નથી, તો પણ જો હું તેનો અભ્યાસ કરીશ, તો મારાં પૂર્વનાં પાપો નાશ પામશે. મેં સૂત્ર, અર્થ તેના પરમાર્થને જાણનારા સ્થિર મતિવાળા શિષ્યો તૈયાર કર્યા છે, મારા ગચ્છની સા૨ણાદિક ચિંતા કરનાર સુહસ્તિ છે, તો તેને ગણ સમર્પણ કરીને ગચ્છની નિશ્રાએ હું જિનકલ્પનો આદર સહિત અભ્યાસ કરું. સમુદ્ર, વન, શ્મશાનમાં, પુર, નગર, ગામ, બાગ-બગીચા, આશ્રમો વગેરે સ્થળો વિષે મમત્વભાવનો ત્યાગ કરી તથા ઉપસર્ગસમૂહના સંસર્ગમાં અડોલ અને નિષ્કપ થાઉં.' કોઇક સમયે તેઓ બંને ગુરુ વિહાર કરતાં કરતાં પાટલીપુત્ર નગરે પહોંચ્યા. ત્યાં આગળ ધન-ધાન્ય ભરપૂર કુટુંબવાળા વસુભૂતિ નામના શેઠ હતા. તે આર્યસુહસ્તિની દેશના સાંભળીને શ્રાવક થયા.
અતિશય ધર્મવાસિત ચિત્તવાળા તે એક વખત આચાર્ય ભગવંતને વિનંતિ કરવા લાગ્યા કે, જો મારું સમગ્ર કુટુંબ ધર્મમાર્ગમાં જોડાઇ જાય, તો હે સ્વામિ ! મને સમાધિ અને શાંતિ થાય. તથા હું પણ મનોહર ધર્મની સુંદર આરાધના કરી શકું. હું તો વારંવાર તેઓને પ્રેરણા આપું છું, પરંતુ મારામાં અલ્પબુદ્ધિ હોવાથી તેઓથી ધર્મનો મર્મ બરાબર સમજી શકાતો નથી, તો આપ જાતે મારે ત્યાં પધારી કોઇ વખત મારા કુટુંબને ઉપદેશ આપો.’ હવે એક વખત સુહસ્તીસૂરિ કુટુંબ સહિત શેઠને તેના ઘરે ધર્મોપદેશ આપતા હતા, તે જ સમયે આર્યમહાગિરિ ગોચરી વહોરતા વહોરતા ત્યાં જ ઘરના આંગણામાં આવી પહોંચ્યા. એટલે સુહસ્તિસૂરિ એકદમ ઘણા બહુમાન-સહિત ઉભા થઇ ગયા. તે સમયે પ્રણામ કરવા પૂર્વક શેઠે તેમને પૂછ્યું કે, ‘હે ભગવંત ! શું તમારે પણ મોટા ગુરુ છે ?' ત્યારે સુહસ્તિસૂરિએ તેમનો જિનકલ્પ કેવા પ્રકારનો કઠણ આચારવાળો હોય, તે અને આવા કાળમાં તેઓ મહાપાપ કર્મની નિર્જરા કરવા માટે તેમાં કેટલા અપૂર્વ રસિક બનેલા છે-એવા તેમના શ્રેષ્ઠ ગુણોની પ્રશંસા કરી. જિનકલ્પની તુલના-અભ્યાસ-મહાવરો કરનાર એવા તેઓ ભિક્ષામાં જે આહાર-પાણી એવા પ્રકારના નિર્દોષ અને ત્યાગ કરવા લાયક હોય, તેવા જ નિરસ તેઓ ગ્રહણ કરે છે. જે ઘરમાં સત્કાર-પુરસ્કાર આદર થાય, તે ઘરનો તેઓ ત્યાગ કરે છે.
આ પ્રમાણે સુહસ્તિસૂરિ ધર્મોપદેશ આપી શ્રેષ્ઠીના કુટુંબને શ્રાવકનાં વ્રતોમાં સ્થાપન કરીને પોતાની વસતિમાં આવ્યા. શ્રાવક ભોજન કરી રહ્યા પછી પોતાના ઘરના લોકોને આ પ્રમાણે કહે છે કે, · જ્યારે આવા મોટા સાધુ આપણે ત્યાં ગોચરી પધારે તો ‘આ અમારે નકામી ફેંકીદેવા લાયક ભિક્ષા છે.' એવું કપટથી કહીને પણ તેમને પ્રતિલાભવા. જેમ અતિફળદ્રુપ જમીનમાં યોગ્ય સમયે થોડા પણ દાણા વાવ્યા હોય, તો તેનો પાક ઘણો જ વિશાળ ઉત્પન્ન થાય છે, તેમ આવા ઉત્તમ પાત્રમાં આપેલું અલ્પદાન પણ ઘણા મહાફળ
