________________
૨૯૯
પ્રા. ઉપદેશમાલાનો ગૂર્જરાનુવાદ
આમ કહેતાં તો તે ફરી દશગણું રુદન કરવા લાગી, જાણે ઉપર વજ આવીને પડ્યું હોય, પતિના વિહરમાં બળતી કહેવા લ્લગી કે, “હે સ્વામી ! આ તો મેં તમારી મશ્કરી કરી હતી. ખરેખર તમે તો તમારા બોલ સાચા ઠરાવ્યા. અરેરે ! ભારે થઈ પડશે. હે પ્રાણેશ ! જો તમારો આ નિશ્ચય ખરેખર સાચો જ હશે, તો હું પણ પ્રવ્રજ્યા અંગીકાર કરીશ.”
ચૈત્યાલયોમાં જિનેશ્વર ભગવંતોની ઉત્તમ પ્રકારની પૂજાઓ મહોત્સવ કરાવ્યા, બીજાં પણ કરવા યોગ્ય સારભૂત કાર્યો કર્યા, સગાં-સંબંધીઓને આમંત્રણ આપી એકઠા કર્યા, હજાર મનુષ્યો વહન કરી શકે તેવી શિબિકામાં બેસીને દીનાદિક મનુયોને દાન આપતા તે શોભતા હતા. જ્યાં વિર ભગવંત સમવસરણમાં હતા, ત્યાં પહોંચ્યો અને પત્ની સહિત દેવાધિદેવે તેને દીક્ષા આપી.
આ પ્રમાણે દેવતાઓની સાક્ષીએ પ્રભુએ તેને દીક્ષા આપી, તે સમાચાર શાલિભદ્રના જાણવામાં આવ્યા, એટલે તે અતિચિંતાવાળા થઇ કહેવા લાગ્યા કે, “ખરેખર તેણે મને હરાવ્યો, હોડમાં મારી આગળ નીકળી ગયા. શાલિભદ્ર પણ નિરુપદ્રવપણે દીક્ષાની તૈયારી કરી, જિનબિંબોની, સંઘ વગેરેની પૂજા તથા પ્રભાવનાદિક કાર્યો કર્યા. નવીન નવીન અંગમર્દન, સ્નાન, વિલેપન વગેરે કરાવી સુગંધી હરિચંદન રસ વગેરેથી શોભિત થયો.”
વળી કડાં, કુંડલ, મુગુટ વગેરે આભૂષણોથી શણગારેલ શ્વેત રેશમી વસ્ત્ર પહેરી, રત્નજડિત સુવર્ણશિબિકામાં બેઠેલો, અપૂર્વ શિવસુખમાં લીન મનવાળો સુંદર વાજિંત્રોના શબ્દાડંબર-સહિત શાલિભદ્ર મહાવીર ભગવંતના સમવસરણમાં પહોંચ્યો. ભગવંતે પણ પોતાના હસ્ત-કમળથી તેને દીક્ષિત કર્યા. ત્યારે જાણે અમૃતથી સિંચાયા હોય તેવા આનંદિત બન્યા અને ત્યારપછી શિક્ષા ગ્રહણ કરી.
શાલિભદ્ર અને ધન્ય એ બંને મુનિઓએ ૧૧ અંગોનો અભ્યાસ કર્યો. અસંગ એવા તે બંને ભગવંતની સાથે પૃથ્વીમાં વિચરતા હતા. સત્યમાં રક્ત એવા તેઓ રસના સર્વથા ત્યાગ રૂપ મહિનાના ઉપવાસ કરીને રહેલા હતા. વળી બે, ત્રણ, ચાર, પાંચ માસના ઉપવાસ કરવામાં પ્રીતિવાળા, પ્રશમ, સ્વાધ્યાય, સુંદર ધ્યાન, શ્રદ્ધા, વિધિ, કષ્ટકારી અનુષ્ઠાન આચરવામાં જ લીન મનવાળા, જેમના શરીરમાંથી રસ, લોહી, ચરબી, માંસ, મજ્જા શોષાઇ ગયાં છે, એવા તે બંને માત્ર શુષ્ક હાડકાં, નસો અને ચામડીવાળા દેખાય છે. હવે સર્વના પરમેશ્વર એવા વીર ભગવંત વિચરતા વિચરતા આનંદપૂર્વક પોતાના પરિવારસહિત કર્મયોગે તે રાજગૃહી નગરીમાં પહોંચ્યા. (૭૫) માસક્ષમણનું પારણું આવી પહોંચ્યું, ત્રણગુપ્તિવાળા જ્યારે વહોરવા માટે જતા હતા, ત્યારે પ્રભુએ શાલિભદ્રને કહ્યું, આજે સુખેથી તું માતાના હાથથી વહોરીશ.
