________________
૨૩૫
પ્રા. ઉપદેશમાલાનો ગૂર્જરનુવાદ નહિ હોય.
આ ગજસુકુમાલનો આવો પ્રસંગ દેખીને ઉજ્વલ યશવાળા એક કૃષ્ણને છોડીને દરેક મોટેરાઓને વૈરાગ્ય ઉત્પન્ન થયો, નવે દસારોએ પોતપોતાના પરિવાર-સહિત પોતાની ઘણી ભાર્યાઓ સહિત પ્રવ્રજ્યા અંગીકાર કરી. તે સમયે નેમિનાથ ભગવંતનાં માતા મહાસતી શીવાદેવી તથા બીજા વસુદેવના સાત પુત્રો સંયમ સ્વીકારવા ઉલ્લસિત બન્યા.
કૃષ્ણજીએ પોતાની પુત્રીનો પોતે વિવાહ-લગ્ન ન કરવાનો યમ ગ્રહણ કર્યો હતો, તેથી સર્વ પુત્રીઓને દીક્ષા અપાવી હતી, એટલું જ નહિ પરંતુ કોઈપણ યદુકુમાર પ્રભુ પાસે દીક્ષા લેવા તૈયાર થાય, તો તેમને પોતે જાતે મહોત્સવપૂર્વક દીક્ષા અપાવે છે. બાલ્યકાલથી અતિસાહસ નિર્વાહ કરવામાં શ્રેષ્ઠ એવા ગજસુકુમાલ મુનિનું ચરિત્ર ભક્તિપૂર્વક જે ભણશે, મધુર સ્વરે ગણશે, તો તેના પાપોનો અતિશય ઢગલો દૂર ચાલ્યો જશે. (૮૫)
આ પ્રમાણે ગજસુકુમાલ સન્ધિ પૂર્ણ થયો. આ મુનિએ આવો ઉપસર્ગ શા માટે સહન કર્યો હશે ? તે કહે છે –
રાયનેસુડવિ નાયા, મીયા નર-મ૨-મ-વસરી II साहू सहति सव्वं, नीयाणऽवि पेसपेसाणं ।।५६ ।। पणमंति य पुव्वयरं, कुलया न नमंति अकुलया पुरिसा | पणओ इह पुलिं जइजणस्स जह चक्कवट्टिमुणी ।।५७।। जह चक्कवट्टिसाहू सामाइअ-साहुणा निरुवयारं | भणिओ न चेब कुविओ, पणओ बहुअत्तण-गुणेणं ||५८।। ते धन्ना से साहू, तेसिं नमो जे अकज्ज-पडिविरया ।
धीरा वयमसिहारं, चरंति जह थूलिभद्दमुणी ।।५९।। ઉગ્ર, ભોગ વગેરે ઉત્તમ રાજકુલમાં જન્મેલા એવા, જરા, મરણ અને ગર્ભાવાસના દુઃખથી ભય પામેલા સાધુઓ પોતાના સેવકોના સેવકો હોય, કે નીચ વર્ગના મનુષ્યો હોય, તો તેમણે કહેલાં દુર્વચનો કે તાડનાદિક પરિષહ સ્વેચ્છાએ કર્મક્ષય માટે સહન કરે છે. (૫૬) ઉ૧. ધર્મનું મૂળ વિનય | વિનય એ જૈનધર્મનું મૂળ છે, તેને આશ્રીને કહે છે કે – જે કુળવાનું મનુષ્ય હોય, તે
