________________
૨૬૨
પ્રા. ઉપદેશમાલાનો ગૂર્જરનુવાદ નેમિ જિનેશ્વરની પાસે શુક્લ વેશ્યાવાળો તે દીક્ષા અંગીકાર કરશે.”
એમ કહીને દેવ દેવતાના નિવાસે પહોંચ્યો અને કૃષ્ણ પોતે પોતાના રાજ્યનો વિલાસ કરવા લાગ્યો. અવસરે દેવકીએ સ્વપ્નમાં મુખની અંદર હાથી પ્રવેશ કરતો હોય તેમ દેખ્યું. પૂર્ણમાસે દેવકી રાણીએ અતિસુકુમાલ સારા લક્ષણયુક્ત વિચક્ષણ બાળકને જન્મ આપ્યો. કૃષ્ણ પણ પોતના નાનાભાઈને અનુરૂપ વધામણી અને જન્મોત્સવ કરાવ્યો.
ઘરના દ્વારના ભાગમાં શોભા કરનાર અતિવિશાળ તોરણો ઉભા કર્યા, ચામરો વીંજાવા લાગ્યા, શ્રેષ્ઠ નવીન લાલ રંગના મજબૂત વસ્ત્રની ધ્વજાઓ શોભવા લાગી. સુગંધવાળા અક્ષતપાત્રો સ્થાપન કર્યા. ઠેકાણે ઠેકાણે માતા અને પુત્રનાં ગીતો ગવાતાં હતાં, બાલક-બાલિકાઓને ખાદ્ય પદાર્થો અપાતા હતા, લોકો પગે ચાલીને મંગલ ગાતા ગાતા રાજમંદિરમાં જતા હતા.
વારાંગનાઓ ફુદડી ફરતી ફરતી નૃત્ય કરતી હતી. ઢોલ-વાજિંત્રો વાગતા હતા. વર્ધાપનાનો આનંદ અતિશય સુંદર પ્રવર્યો. સવપ્નાનુસાર તેનું ‘ગજસુકુમાલ' એવું સાન્તર્થ નામ સ્થાપન કર્યું. મેરુવર્તના શિખર ઉપરજેમ કલ્પવૃક્ષ તેમ આ બાળક વિશાળસુખનો અનુભવ કરતો હતો, દેવકી માતા રમકડાં આપીને રમાડે છે, તથા વાત્સલ્યપૂર્ણ મીઠાં વચનોથી બાળકને બોલાવતી હતી. (૫૦) . સમગ્ર કળા-કલાપનો અભ્યાસ કર્યો, પવિત્ર નવયૌવન વય શરીર શોભા પામ્યો, અતિશય સુંદર રૂપશાળી રાજકુંવરીઓ સાથે લગ્ન કર્યા. તેને અનુરૂપ એવી પ્રભાવતી નામની કન્યા તથા સોમશર્મા બ્રાહ્મણની સોમા નામની કન્યામાં અનુરાગ કર્યો હતો. બીજી પણ ક્ષત્રિય-રાણીઓની સુંદર વર્ણવાળી કન્યાઓ સાથે ગજસુકુમાલે લગ્ન કર્યા હતાં.
હવે તે જ સમયે પુર, નગર અને ગામમાં વિહાર કરતા કરતા નેમિનાથ ભગવંત ત્યાં દ્વારિકામાં આવી પહોંચ્યા. ત્યાં રેવતપર્વતના પ્રદેશમાં ઇન્દ્ર મહારાજા સેવા કરવા આવ્યા.. વળી નિઃસીમ સુખ ભોગવનાર ગજસુકુમાલ કુમાર પણ પોતાની પત્નીઓ સહિત વંદન કરવા માટે આવી પહોંચ્યા. ભગવંતની ધર્મદેશના શ્રવણ કરી, તેને મનમાં બરાબર અવધારણ કરી. સંસારથી વિરક્ત મનવાળો થઈ, ગૃહવાસનો ત્યાગ કરી જિનેશ્વરની પાસે પાપ-રજનો ત્યાગ કરી દીક્ષા અંગીકાર કરી. સોમા અને પ્રભાવતી નામની બે ભાર્યાઓએ પ્રાણીમાત્રને હિતકારી એવી પ્રવ્રજ્યા ગજસુકુમાલની સાથે ગ્રહણ કરી.
અતિમનોહર અંગવાળા સુકુમાલ સાધુને કામદેવ છોડીને ચાલ્યો જાય છે. નેમિનાથ ભગવંતને પ્રણામ કરીને બે હસ્ત જોડીને સુકુમાલ સાધુ વિનંતિ કરવા લાગ્યા કે - “આપ
