________________
પ્રા. ઉપદેશમાલાનો ગૂર્જરાનુવાદ
૨૨૭ અંગીકાર કરી. ગૌતમસ્વામી તે ત્રણેને સાથે લઇ જ્યારે માર્ગમાં ચાલતા હતા, ત્યારે શાલ અને મહાશાલને આ પ્રકારનો ઉત્કૃષ્ટ હર્ષોલ્લાસ થયો કે નિર્મલ એવા ભાવથી આ સર્વેને સંસારનો પાર પમાડ્યા. એવી શુદ્ધ ભાવના કરતા તેમને કેવલજ્ઞાન ઉત્પન્ન થયું. વળી પેલા ત્રણે પણ એવી ભાવના ભાવવા લાગ્યા કે, પ્રથમ આપણને રાજ્યપર સ્થાપન કર્યા, વળીમહાવ્રતોને વિષે પણ આપણને સ્થાપન કર્યા, આ કરતા બીજા ચડિયાતા ઉપકારી કોણ ગણાય ? આવી નિર્મલ ભાવનાં ભાવતા તેમને પણ પાપોનો નાશ થતાં નિષ્કલંક કેવલજ્ઞાન ઉત્પન્ન થયું. ઉત્પન્ન થયેલા કેવલજ્ઞાનવાળા તે પાંચે ગૌતમસ્વામીની પાછળ ચાલતા ચાલતા ભગવંતની પાસે ચંપાપુરી ગયા.
ત્રણ પ્રદક્ષિણા આપી, “નમો તિત્યસ્સ” કહી તેઓ કેવલિઓની પર્ષદામાં જવા લાગ્યા. ત્યારે ગૌતમસ્વામીએ પ્રભુને ત્રણ પ્રદક્ષિણા આપી, ચરણમાં નમસ્કાર કરી ઉભા થયા ને પેલા કેવલીઓને કહેવા લાગ્યા કે, “ક્યાં ચાલ્યા ? અહિ આવો અને પ્રભુને વંદન કરો.” ત્યારે પ્રભુએ કહ્યું કે, “હે ગૌતમ ! આ કેવલીઓની આશાતના ન કર.” આશાતનાથી આકુલ મનવાળા ગૌતમસ્વામીએ તેમને ખમાવ્યા. અતિસંવેગ પામેલા ગૌતમસ્વામી ચિંતવવા લાગ્યા કે, “શું મારી આ ભવમાં સિદ્ધિ થશે કે નહિ ? આટલું તીવ્ર તપ ચારિત્ર પાળવા છતાં હજુ મને કેવલજ્ઞાન પ્રાપ્ત થતું નથી.'
આ પહેલાં કોઇક સમયે ભગવતે દેવો, અસુરો અને મનુષ્યોની પર્ષદામાં કહેલું હતું કે, જો કોઇ પોતાના પ્રભાવ કે લબ્ધિથી અષ્ટાપદ પર્વત ઉપર આરોહણ કરી ત્યાં રહેલાં ચૈત્યોને વાંદે તો તે મનુષ્ય તે જ ભવમાં સિદ્ધિ પામે, તેમાં સદૈહ નથી.” તે વચન સાંભળીને હર્ષપૂર્ણ હૃદયવાળા દેવો માંહોમાંહે એ વાતની ચર્ચા કરવા લાગ્યા અને તેની સર્વત્ર પ્રસિદ્ધિ થઇ. ગૌતમસ્વામી પણ આ વચન સાંભળી ચિંતવવા લાગ્યા કે, “પવિત્ર એવા અષ્ટાપદ ઉપર જો મારું ગમન થાય, તો જરૂર આ જ ભવમાં હું શ્રેષ્ઠ સિદ્ધિગતિ પામી શકું.” પ૭. ગૌતમસ્વામી દ્વારા અષ્ટાપદની યાત્રા
ત્યારપછી ગૌતમના મનના સંતોષ માટે તથા તાપસોના પ્રતિબોધ થવાના કારણે પ્રભુએ આજ્ઞા કરી કે, “હે ગૌતમ ! તું અષ્ટાપદ ઉપર જઇને ત્યાં જિનબિંબોને વંદન કર.” સુપ્રશસ્ત લક્ષણવાળા, વિનયથી નમાવેલા સર્વાગવાળા તે મુનિવરોમાં સિંહ સમાન ગૌતમસ્વામી હર્ષિત અને તુષ્ટ થયા. પ્રભુને નમસ્કાર કરી અનુક્રમે કહેલ અષ્ટાપદ પર્વતની તળેટીમાં આવ્યા. ત્યાં આગળ દિન્ન, કૌડિન્ય અને સેવાલી એમ ત્રણ પ્રકારના પાંચસો પાંચસો . તાપસી આ અષ્ટાપદ ઉપર ચડવા માટે વિવિધ પ્રકારનાં તપ કરતા હતા. તેમાં પ્રથમના પાંચસો તાપસો ઉપવાસ તપ કરીને પારણામાં તાજા રસવાળા સચિત્ત કંદ-મૂલ અને પત્રોનું
