________________
૨૨૬
પ્રા. ઉપદેશમાલાનો ગૂર્જરનુવાદ વગનરું અસ્થિર છે, માટે આ ભવવૃક્ષને બાળી નાખનારવ સુન્દર ધર્મરૂપ અગ્નિને પ્રગટાવો. આ જન્મની અંદર સર્વાદરથી ધર્મનો ઉદ્યમ કરો, જેથી આ જન્મમાં અહિં પણ અનુપમ સુખની પ્રાપ્તિ અને પરલોકમાં સુખસંપત્તિ અને પરંપરાએ નિવૃતિ-સુખની પ્રાપ્તિ થાય.
આ પ્રમાણે ધર્મશ્રવણ કરી ભાલતલપર હસ્તકમલ જોડીને-મસ્તકે અંજલિ કરીને ભગવંતને નમસ્કાર કરી વિનંતિ કરી કે, “હે ભગવંત ! મારા લઘુબંધુ મહાશાલનો રાજ્યાભિષેક કરીને હું આપની પાસે પ્રવજ્યા અંગીકાર કરીશ.' એમ કહીને પોતાના ભવને ગયો. મહાશાલને બોલાવીને આજ્ઞા કરી કે, “હે બધુ આ રાજ્યનો સ્વીકાર કર. કારણ કે હું તો આજે જ દીક્ષા અંગીકાર કરવાનો છું.' ત્યારે મહાશાલે પ્રત્યુત્તર આપ્યો કે, “અસાર રાજ્યનો આપ ત્યાગ કરો છો, તેમ હું પણ તેનો ત્યાગ કરીને પ્રવજ્યા અંગીકાર કરવાની ઇચ્છાવાળો છું.' - એમ બંને વૈરાગી બન્યા અને કાંપિલ્યપુરથી ભાણેજ ગાગલિને લાવીને રાજ્ય ઉપર બેસાડ્યો. ગાગલિએ પણ પોતાના મામાઓનો અતિવાત્સલ્યથી દીક્ષા-મહોત્સવ કર્યો. બે હજાર મનુષ્ય વહન કરી શકે તેવી બેસવાની શ્રેષ્ઠ શિબિકાઓ કરાવી. સિંહાસન ઉપર ઉજ્વલ વસ્ત્રો પહેલે દિવ્ય ચંદનથી વિલેપન કરેલા સર્વાગવાળા ઉદયગિરિના શિખરપર રેહલા સાક્ષાત્ જાણે સૂર્ય-ચંદ્ર હોય તેમ બંને શોભતા હતા અને પોતાની શરીર-કાંતિથી બાકીનાં દિશા-વલયોને પૂરતા હતા. અતિજોરથી ઠોકીને અને ફૂંકીને વગાડાતાં શ્રેષ્ઠ વાજિંત્રોના શબ્દથી પૂરી દીધેલા આકાશતલવાળા સાજન-મહાજનના પરિવારવાળા ભગવંતના ચરણ-કમલમાં આવી ત્રણ પ્રદક્ષિણા આપવા પૂર્વક પ્રણામ કર્યા.
વિધિપૂર્વક બંનેને દીક્ષા આપી. યશોમતી શ્રેષ્ઠ શ્રાવિકા બની. શાલ અને મહાશાલ બંનેએ ૧૧ અંગનો અભ્યાસ કર્યો. હવે કોઇક સમયે ભગવંત રાજગૃહીથી વિહાર કરી ચંપાનગરી તરફ વિહાર કરવા લાગ્યા, ત્યારે તે સમયે બંને બંધુઓએ પ્રભુને વિજ્ઞપ્તિ કરી કે, “અમે પૃષ્ઠચંપાપુરીમાં જઇએ તો અમારા સંસારી સંબંધીઓમાંથી કોઇ દીક્ષા અંગીકાર કરે, અથવા સમ્યક્ત પણ પામે, પ્રભુએ કેવલજ્ઞાનથી જાણેલું હોવાથી કે “પ્રતિબોધ પામશે” એમ ધારી તેઓને મુખ્ય તરીકે ગૌતમસ્વામીને આપ્યા. ભગવંત ચંપામાં ગયા અને ગૌતમસ્વામી પૃષ્ઠચંપામાં ગયા. તેઓને જિનકથિત ધર્મ સંભલાવ્યો. જે તેઓએ શ્રવણ કર્યો.
ગાગલિ નામના રાજા, તેના પિતા પિઠર, તથા માતા યશોમતી અતિદઢ વૈરાગી થયા. ગાગલિના પુત્રનો રાજ્યાભિષેક કરીને સંવેગ પામેલા ત્રણેએ ઉત્કૃષ્ટ ભાવથી સર્વવિરતિ
