Page #1
--------------------------------------------------------------------------
________________
:;
શ્રી અધ્યાત્મ રત્નમાળા. (જીવવિચાર, નવતત્વ વિગેરે સાથે.)
પ્રકાશક, શાહ કરશીભાઈ વીજપાલ જૈન ક૭ મેટા આસંબીઓવાળા, ૭૦ યોર્ક રોડ-રંગુન,
પતિ થી.
પ્રત ૧૦૦૦,
પર સંવત ૨૪૬૩.
સંવત ૧૯૦૩.
સન ૧૯૩૬.
Page #2
--------------------------------------------------------------------------
________________
૩ પાલીતાણા-શ્રી બહાદુરસિંહજી પ્રીન્ટોગ પ્રેસમાં શા અમાં અહેચરદાસે
Page #3
--------------------------------------------------------------------------
________________
અચલગચ્છના પ્રવર્તણી સાધ્વીજી શ્રી
હેતથીજી મહારાજ,
બી પી. પ્રેસ–પાલીતાણો.
Page #4
--------------------------------------------------------------------------
Page #5
--------------------------------------------------------------------------
________________
પ્રકાશકનું નિવેદન. પરમ પૂજ્ય ઉપાધ્યાય મહારાજશ્રી રવિચંદ્રજી મહારાજના શિષ્ય શ્રી કપૂરચંદ્રજી મહારાજના સત્સમાગમને લાભ મને પ્રથમ સંવત ૧૯૮૩ ના વૈશાખ માસમાં કરછપ્રદેશમાં આસંબીઆમાં થયો. આ શાંતમૂર્તિ સાધુવરના સદુપદેશથી મારા ત્રિતાપદગ્ધ ચિત્તને પરમશાંતિ પ્રાપ્ત થઈ. મારા જેવા જીવોને ઉપકારક થાય તેવા મહાત્માઓના વચનામૃત પુસ્તક રૂપે છપાવી પ્રચાર કરવા મને પુરણ થતાં શ્રી કપુરચંદ્રજી મહારાજ સંકલિત સૂકિત સંગ્રહમાંથી આ પુસ્તકની પ્રથમ આવૃતિ છપાવવામાં આવી હતી. તે આવૃતિ અલ્પ સમયમાં વહેંચાઈ જવાથી અને જીજ્ઞાસુ જનની માંગણી હોવાથી સંવત ૧૯૮૫ માં બીજી આવૃતિ છપાવવામાં આવી. આ પરમોપકારી વચનામૃતોના પ્રચારની નિષ્કામ મનોકામના ઉત્તરોત્તર ફલવંતી થઈ અને વળી થોડા જ સમયમાં ત્રીજી આવૃતિ છપાવવા પ્રસંગ પ્રાપ્ત થયો, અને જ્ઞાનપિપાસુઓની પિપાસા સંતોષવા સદ્દભાગે આ ચોથી આવૃતિ છપાવવાનું પણ બની આવ્યું છે. ત્યારે આ આવૃતિમાં સાધ્વીશ્રી શ્રી પુષ્પશ્રીજી રચિત છતાળીઉં, દીક્ષા આદિના તથા અન્ય સ્તવને આપવામાં આવ્યાં છે. તદુપરાંત જીવવિચાર, નવતત્વ, દંડક અને લધુ સંઘયણી વિ. બાળાવધ ઉમેરવામાં આવ્યા છે.
આ ચતુર્થ આવૃતિ બહુ અલ્પ સમયમાં અત્યંત કાળજીપૂર્વક શુદ્ધ રીતે છાપી આપી શ્રી સિદ્ધક્ષેત્ર પાલીતાણાના શ્રી બહાદુરસિંહજી પ્રીન્ટીંગ પ્રેસના માલીક સુજ્ઞ અને પ્રવીણ ભાઈશ્રી અમરચંદભાઈએ મને ઉપકૃત કર્યો છે તે ઋણ સ્વીકાર કરી, આ અધ્યાત્મ રત્નમાળારૂપી દીપક આત્મજ્ઞાનના વિકટ પણ કલ્યાણકારી પંથે પ્રયાણ કરનારાઓને કિંચિત માર્ગદર્શક થશે એવી શ્રદ્ધ વ્યકત કરી વિરમું છું.'
લીચતુર્વિધ સંઘને સેવક,. ( શ કરશી વીજપાળ.'
Page #6
--------------------------------------------------------------------------
________________
નિવાપાંજલિ,
પર પકારી પૂજ્ય પિતાશ્રી
- સ્વર્ગસ્થ રવજીભાઈને, સરળતા અને શુચિતા, સમભાવ અને સહાનુભૂતિ સન્નિષ્ઠા અને સત્યવતત્વ આવા અનેકાનેક અલંકૃત આત્મા જેમણે અમે સૌ તેના બાળકોને આદર્શ આપી આભારી બનાવ્યા છે, તે અમરપંથના યાત્રી અમ પિતાને-ઉત્તમ ચારને પણ આ પુસ્તક ભકિતભાવે સસ્નેહ સમર્પ કૃતાર્થતા અનુભવીએ છીએ.
8 શાંતિઃ * શાંતિઃ શાંતિઃ
ઉપકૃત બાળક
શાંતિલાલ.
Page #7
--------------------------------------------------------------------------
________________
સાદર સમણુ.
પ્રત્યુ! સ્મરણીય અ, સૌ. સ્વ, પ્રિય પૂજય વડિલ માતુશ્રી રતનબાઈના પવિત્ર ચરણામાં.
સ્થૂલદેહે આપ દૃષ્ટિ સમીપ નથી પરંતુ આપની અપત્યવત્સલતાનું સ્મરણ જેને રામાંચિત કરી રહેલ છે તેવા હું આપના અનેકાનેક ઉપકારાને યાદ કરી આપના અગણિત ગુણાનું યથાશક્ય અનુકરણુ કરવા પ્રયત્નશીલ રહું છું.
વૈભવ છતાં સાદાઈ પ્રભામમાં નિવાસ છતાં કુલાચાર પાલન અને નમ્રતા, ક્ષમ્ર, દયા અને આસ્થાએ આપનું સ્થાન અમારા હૃદયમાં અવિચલિત રાખ્યુ છે,
આપના નિઃસીમ અને નિઃસ્વાર્થ પ્રેમને પુરસ્કાર વળી શું ? પરંતુ માનવ સુલભ વૃત્તિથી પ્રેરાઈ, આપના નિત્યસ્મરણુ સારૂ આ અધ્યાત્મ રત્નમાળા ( ચતુર્થાં આવૃત્તિ ) સમપુરૂં છું અને આપના ધર્મ પરાયણ અમરાત્માને સદા સદા શાંતિ હૈ। એવી
સાદર
આંતરિક પ્રાર્થના સહ વિરમું છું.
}
આપનું સદા સ્મરણ કરતા પૌત્ર, શાંતિલાલ રવજીભાઈ.
Page #8
--------------------------------------------------------------------------
________________
અ૦ સૈ. સ્વર્ગસ્થ શ્રીમતી રતનબાઈનું
સંક્ષિપ્ત જીવન ચરિત્ર.
આ ચરિત્રના નિરૂપ્ય શ્રીમતી રતનબહેનને જન્મ કચ્છમાં બિદડા ગામમાં સંવત ૧૯૩૬ માં થયો હતો. તેમના પિતા શેઠ લાધાભાઈ તથા માતુશ્રી માંકબાઈ કચ્છમાં કન્યા કેળવણીને પ્રચાર તે સમયમાં તે નહી જે હોઈ, રતન હેનનો શાળામાં અભ્યાસ નામનો જ હતો પરંતુ સરલ હદયી ગુણાનુરાગી તન હેનને ધર્મની આસ્થા અને ઉત્તમ વિચારોનું શિક્ષણ કુટુંબમાં મળી રહ્યા.
સંવત ૧૯૪૯ માં ૧૩ વર્ષની વયે તેમનું લગ્ન કચ્છમાં આસબી નિવાસી શેઠ વીજપાલ ભાઈના સુપુત્ર કરશીભાઈ સાથે થયા. કારશી ભાઈનું વય તે વખતે ૨૦ વર્ષનું હતું. શેઠ વીજપાલભાઈ સરલ પ્રકૃતિના ધર્મ પરાયણ અને પ્રમાણિક હતા. તેમને આ સદગુણ સવશે તેમના સુપુત્ર કરશીભાઈમાં ઉતરી આવ્યા હતા. કરશીભાઇના માતુશ્રી હીરબાઈ પણ ઉદારચિત્ત અને દયાવાન હતા. માતાના આ સગુણ પુત્ર કરશી ભાઈમાં ઉતર્યા. કેરશીભાઈએ રંગુનમાં રહી એક વૈર્યશીલ, સાહસિક અને પ્રમાણિક વ્યાપારીની પ્રતિષ્ઠા પ્રાપ્ત કરી અને સ્વોપાર્જિત દ્રવ્યને અનેક શુભ અને પરમાર્થી કાર્યોમાં–વિશેષે કરી જ્ઞાન પ્રચારમાં સદુપયોગ કરી રહ્યા છે.
રતનબહેનને સંવત ૧૫૩ માં રંગુનમાં આવવું બન્યું. રંગુનમાં આવી અભ્યાસ શરૂ કર્યો ! સાથેસાથ નિત્યની ક્રિયાઓ ભક્તિભાવ પૂર્વક કર્યા કરતા હતા જ. શ્રી પાર્શ્વનાથ પ્રભુ પ્રત્યે એમની અનન્ય ભક્તિ હતી. રતનબહેનને એક પુત્ર રવજીભાઈ અને એક પુત્રી પાનબાઈ સાંપડયા. વૈભવ હોવા છતાં સાદું જીવન ગાળનાર,
Page #9
--------------------------------------------------------------------------
________________
નિરભિમાની, ધર્મ પરાયણ, વિદ્યાવ્યાસંગી આ આદર્શ કુટુંબ ચૌદિશ સુવાસ ફેલાવી રહ્યું.
યથા સમયે રવજીભાઈના લગ્ન થયા અને પિતાના બહોળા વ્યાપારમાં પિતાની લાક્ષણિક પ્રવીણતાથી આગળ વધ્યા. રવજીભાઈના સુપુત્ર શાંતિલાલભાઈ અને પુત્રીઓ. ચી. સુંદરબાઈ કેસરબાઈ નિર્મળાબાઈ, રૂક્ષ્મણીબાઈ અને જયવંતીબાઈ શાંતિલાલભાઈને ત્યાં તા. ૨૦-૧૦-૧૯૩૫ ના રોજ પુત્ર રત્ન પ્રાપ્તિ થઈ છે અને તેનું નામ હેમચંદ રાખવામાં આવ્યું છે. - રતન બહેન આ બહોળા કુટુંબના અધિષ્ઠાત્રી દેવી હતા. પુત્રી પાનબાઈ તથા પોત્રીઓને ઉચ્ચ સંસ્કાર પાડવા સદાય તત્પર રહેતા અને પોતે આધુનિક કેળવણીથી વંચિત રહેલા પરંતુ આધુનિક કેળવણીના સુંદર તત્ત્વ ગ્રાહ્ય કરેલા તેથી પિતાના પરિવારને યોગ્ય કેળવણી આપવા આગ્રહ રાખતા.
ધર્મપરાયણ શ્રદ્ધાળુ રતન બહેને શ્રી શત્રુંજય શ્રી ગિરનાર અને શ્રી સમેતશિખરજીની મોટી યાત્રા કરી અને અનેક શહેરે અને ગામને જિનાલયોના દર્શન કરી કૃતાર્થ થયા.
રતનબહેનના બે વિશિષ્ઠ લક્ષણો હતા. પરેપકાર વૃત્તિ અને વડિલે તરફ પૂજ્યભાવ. દીન હીન જનેને અન્ન અને વસ્ત્ર આપવા એ તેમને નિત્ય ક્રમ હતે. વડિલે તરફનો પૂજ્યભાવ એટલે પ્રબળ હતું કે પિતે છેલ્લા દેશમાં આવ્યા ત્યારે તેમણે પિતાના પૂજ્ય સાસુમા હીરબાઈના ચરણે ધંઈ પીધાં હતાં.
સંવત ૧૯૮૩ માં રતનબહેનને કચ્છમાં સ્વજનના લગ્ન પ્રસંગે જવાનું થયું. ત્યાં થોડા દિવસની માંદગી ભોગવી તેમણે સંવત ૧૯૮૩ ને વૈશાખ શુદિ ૧૪ ને શનિવારે પૂલદેહનો ત્યાગ કર્યો.
જ્યારે પિતાને એમ લાગ્યું કે હવે આ પૂલદેહ ટકશે નહી ત્યારે રતનબહેને સર્વ કટુંબીજનોને હૃદયથી ખમાવ્યા અને અંત સમયે
Page #10
--------------------------------------------------------------------------
________________
-
માયાનું આવરણ અલગું કરી, મૃત્યુના આગલે દીવસે અમુક પરિવારને પિતે બિદડા હતા ત્યાંથી આસંબીએ મેકલી દીધાં!” - રતનબહેન કરશીભાઈના ઘરનો જવલંત રત્નદીપક હતો. તે કાળને વશ ઓલવાયો પરંતુ ધૈર્યવાન કરશીભાઈએ આ પ્રસંગે અનુકરણીય શાંતિ રાખી અને પિતાની સગત સુશીલ પત્નીને સ્મરણાર્થે પરોપકારી કામ આરંભ્યા. કેરશીભાઈ શેઠે કચ્છ આસબીઆમાં જૈન પાઠશાળા તથા ઈગ્લીશ સ્કૂલ ખોલી અને રૂપીઆ દશ હજાર આપ્યા, આ સંસ્થામાં વિદ્યાર્થીઓ ગુજરાતી, ઇંગ્લીશ, વ્યવહારિક શિક્ષણ લે છે તથા ધાર્મિક અભ્યાસ સુંદર રીતે કરાવવામાં આવે છે. આ સંસ્થા દિનપ્રતિદિન પ્રગતિ કરતી રહેતાં તેના નિભાવ અર્થે વિશેષ રકમ આપવા શેઠ કેરશીભાઈ ઈચ્છા ધરાવે છે. આસબીઆ ગામ બહાર નદી કીનારે સેનાપુર (પ્રભ) આશરે સવા માણસો બેસી શકે તેવો હલ રૂપીઆ પર ૦૧) ના ખર્ચે બંધાવી આસબીઆના શ્રીસંઘને અર્પણ કર્યો છે. આ હેલને પ્રભ નામ આપી તા. ૧૪-૫-૧૯૨૭ ની તારીખને શિલાલેખ રતનબહેના સ્મરણાર્થે મૂકવામાં આવ્યો છે. ' રતનબહેનના સ્મરણાર્થે ઉત્તમ પુસ્તકના પ્રચારની જના કરવામાં આવી છે. મૂળ તે શ્રીમાન કરશીભાઈની જ્ઞાન પ્રસાર કરવાની વૃત્તિ છે. ઇ. સ. ૧૯૦૧ માં પ્રખ્યાત જૈન વિચારક વાડીલાલ મોતીલાલ શાહકૃત, મધુમક્ષિકા અને સતી દમયંતી નામના બે પુસ્તકની બસોહ બહ પ્રત ખરીદી વિના મૂલ્ય વહેંચવામાં આવી હતી. અને અન્ય લેખકેના પુસ્તકોની હજાર પ્રતે વિના મૂલ્ય વહેંચી હતી, આ રીતે શેઠ કેરશભાઈની જ્ઞાન પ્રચારની યોજના અનુસાર સ્વર્ગસ્થ રતનબાઇના સ્મરણાર્થે “પવિત્રતાને પંથે યાને અઢાર પા૫ સ્થાનકમાંથી નિવૃત્ત થવાને માર્ગ ” એ નામના પુસ્તકની ૫૦૦ પ્રત છપાવીને વહેંચવામાં આવી, તથા
Page #11
--------------------------------------------------------------------------
________________
શ્રી સ્તંભનતીર્થ પાર્શ્વનાથ ચરિત્રની ૨૫૦ પ્રત તથા અઝહરા પાર્શ્વનાથની ૨૫૦ પ્રત ભાવનગરની જૈન સસ્તી વાંચનમાળા સંસ્થા પાસેથી ખરીદી વિના મૂલ્ય જ્ઞાનપિપાસુઓને વહેંચવામાં આવી છે. અને તેજ રીતે શ્રી પ્રગટ પ્રભાવી પાર્શ્વનાથની ૨૫૦ પ્રતે છપાવી વહેંચી છે. - શ્રી અધ્યાત્મ રાનમાળાની પ્રથમ આવૃતિ રતનબહેનના સ્મરણાર્થ છપાવવામાં આવી હતી. સંવત ૧૯૮૫ માં આ ઉત્તમ પુસ્તકની બીજી આવૃતિ છપાવવા સુગ પ્રાપ્ત થતાં બીજી આવૃતિમાં બેન પાનબાઈની શુભેચ્છાથી ભક્તામર, કલ્યાણમંદિર. રત્નાકર પચીશી અને અષ્ટાદશ સૂત્રે પણ તેમાં ઉમેરવામાં આવ્યા. કાળકમે ત્રીજી આવૃતિ છપાણી અને અધુના આ ચતુર્થ આવૃતિ છપાવવાને સુયોગ પ્રાપ્ત થયો છે. આ અધ્યાત્મ રત્નમાળા, શ્રાવિકારત્ન રત્નબહેનનું સુયોગ્ય સંસ્મરણ રહે એવી અભિલાષા પ્રદર્શિત કરી, રત્નાબહેનના પવિત્ર અમરાત્માની શાશ્વત શાંતિ ઈચ્છીએ છીએ. શ્રીમાન શેઠ કોરશીભાઇના વિદ્યાવ્યાસંગી ગુણાનુરાગી કુટુંબમાં જ્ઞાન પ્રચાર કરવાની જ્યોત જવલંતજ રહે છે. તેમના પૌત્ર શ્રીયુત શાંતિલાલભાઈએ “આર્યધર્મ ” પુસ્તકની બે હજાર પ્રત, “મૃત્યુના મહોંમાં અથવા અમરતલાલનું અઠવાડિયું” અને “મસ્તવિલાસ” નામના પુસ્તકોની એક એક હજાર પ્રત વિનામૂલ્ય વહેંચવા છપાવવામાં આવી છે. આ
સગુણ સભાગી રતનબહેન સ્વર્ગવાસી થયા પછી શેઠ કરશીભાઇના કુટુંબમાં ભારે દુઃખકારક બનાવ બન્યો. શેઠ કેરશીભાઈના સુપુત્ર શેઠ રવજીભાઈનું સાડત્રીસ વર્ષની યુવાનવયે, સંવત ૧૯૮૯ ના માહ સુદી ૨ ના રોજ અકાળે અવસાન થયું.
સ્વર્ગસ્થ રવજીભાઈએ પોતાના સચ્ચારિત્રથી સારી સુવાસ ફેલાવી હતી. ગર્ભશ્રીમંત, વિદ્યાનુરાગી અને ચારિત્ર્યશીલ કુલના
Page #12
--------------------------------------------------------------------------
________________
૧૦
શેઠ કારસીભાઇના હાથે સાવજનિક કાર્યોમાં કાઈપણ જાતના ભેદભાવ વિના સારી સખાવતા થવા પામી છે. પાલીતાણામાં રૂપીઆ ૧૪૦૦૦) ખર્ચી નવી ધર્માંશાળા બંધાવી છે. ખ’ગાળામાં વીર નિર્વાણની ભૂમિ પાવાપુરીમાં પણ રૂપીઆ ૧૪૦૦૦) ના ખર્ચે જૈન ધમ શાળા બંધાવી છે. કચ્છ મોટા આસંબીઆમાં જૈનપા શાળા અને ઇંગ્લીશ સ્કૂલ સ્થાપ્યા છે, તથા સેાનાપુર અને ભવ્ય હાલ બધાવ્યા છે. ચંપાપુરીમાં રૂપીઆ ૬૫૦૦) ના ખર્ચે અને રાજશ્રહીમાં રૂપીઆ ૫૫૦૦) ના ખર્ચે જૈન ધમ શાળાએ બધાવી છે. શ્રી અયાખ્યામાં પંચમ પ્રભુ સુમતિનાથનું કલ્યાણુક દેરાસર અને એક મોટા હાલ બધાવ્યા છે. તદુપરાંત અજીમગજ જૈનપાઠશાળામાં અને મેાઞીનાબાદ વિદ્યાશાળા, ર'ગુન આય સમાજ ધર્મશાળા, રંગુન ગુજરાતી સ્કૂલ, જવાલાપુર ( હિમાલય ) કન્યાશાળા, અમરેલી વ્યાયામ મંદિર, ભીલ કામના બાળકાની શિક્ષણ સંસ્થા શ્રી ઘાટકાપર સાર્વજનિક જીયા ખાતુ. આ તમામ સંસ્થાએને શ્રીમાન્ શેઠ કારશીભાઇ અને તેમના સ્વર્ગવાસી સત્પુત્ર રવજીભાઈની ઉદારવૃત્તિની સખાવતનેા વધુ એણે અંશે લાભ મળ્યા છે. આવા સચ્ચરિત્રશાળી ઉદારચિત્ત સુપુત્રનુ` ભરયુવાનવયે અકાળ અવસાન થતાં આ આદશ જણાતા કુટુંબ ઊપર ભારે વિપત્તિ આવી પડી પરંતુ ધૈય વાન્ અને અવિચલ આસ્થાવાળા કુટુંબે તે દુઃખ શાંતિથી સહ્યું છે. 'સ્વર્ગવાસી રવજીભાઇવા અમરાત્માને અખંડ શાંતિ મળે એવી અત્ર પ્રાર્થના છે.
શ્રીમાન શેઠ કારશીભાઇના પુત્રીરત્ન પાનબાઇમાં બાળપણથીજ ઉત્તમ સંસ્કારાનુ સીચન થયું હતું. માતુશ્રી રતનબાઈની ધમ પરાયણતાએ પાનબાઇમાં ઉંડા મૂળ નાખ્યા અને નાની વયમાંથી પાનબાઈએ સંસારના દુય માહ તજી દીક્ષા લેવાના વિચાર કરવા માંડયા. પેાતાના એક માત્ર બંધુ રવજીભાઇના અકાળ અવસાનથી દુઃખિત અંતઃકરણવાળા પાનબાઈએ મિથ્યા કલેશ ન કરતાં, તીવ્ર
Page #13
--------------------------------------------------------------------------
________________
અંચલગચ્છના પ્રવતણી સાધ્વીજી શ્રી હેતશ્રીજી
મહારાજના શિષ્યા સાધ્વીજી શ્રી
**
*
પુષ્પાશ્રીજી મહારાજ. જન્મ સં. ૧૯૫૬ .
દિક્ષા સં. ૧૯૯૦. રંગુન,
કચ્છ આસબીઆ મેટા.
Page #14
--------------------------------------------------------------------------
Page #15
--------------------------------------------------------------------------
________________
વૈરાગ્યના ઉદયથી, દજ્ઞા લેવાનો નિશ્ચય કર્યો. સંબંધીઓએ મધુરવાણીથી દીક્ષા ન લેતાં ઘરે બેઠા ધર્મધ્યાન કરવા કહ્યું પરંતુ પોતે બધાને યોગ્ય સમાધાનકારક ઉત્તર આપ્યા અને પિતાના નિશ્ચયમાં સ્થિર રહ્યા અને સંવત ૧૯૯૦ ના ફાગણ સુદી ૫ ને રવીવારના શુભદીને શાન્તસૂતિ ઉપાધ્યાય શ્રી રવિચંદ્રજી મહારાજનાં સંવાડામાં સાવીજી શ્રી હેતશ્રીજી મહારાજ પાસે ભાગ્યવંતી પ્રવજ્યા અંગીકાર કરી. દીક્ષા ત્રણ પ્રકારની હોય છે, જ્ઞાનગર્ભિત, સુખગર્ભિત અને દુઃખગર્ભિત. આ પ્રકારમાં જ્ઞાનગર્ભિત દીક્ષા ઉત્તમોત્તમ છે. જ્ઞાનના પ્રકાશથી પૂર્ણ સમજી વિચારી પાનબાઈએ પોતાના પીઢ અને પ્રવીણ પિતા કરશીભાઈની સંમતિ અને શીતક છત્ર નીચે, ભારે વૈભવોમાંથી સ્વયં તત્પર થઈ, ગુરૂજનને ઉત્કૃષ્ટ ભાવ પ્રદર્શિત કરી, મુદ્દત લેવા વિનંતિ કરી. દીક્ષા દુઃખના કારણે લેવાય એવો લેકમત અણસમજણ ભરેલે દર્શાવી આ જ્ઞાનગર્ભિત દીક્ષાના મંગળમુહૂર્ત લેવાયા અને પાનબાઈએ સાધ્વી શ્રી પુષ્પશ્રીજી નામાભિધાન કર્યું. આ દીક્ષા પ્રસંગે ત્રિગઢગઢ, ચૌમુખ પ્રભુજી, રૂપાના અશોકવૃક્ષ પ્રાતિહાર્ય સહિત આસબીઆમાં અર્પણ કર્યા અને મોટી ધામધૂમ સાથે અફાઈ મહોત્સવ શરૂ થયો. કંઠી અભડાસાદિ ૩૨ ગામને આમંત્રણ આપવામાં આવ્યા. ઘણાં પ્રદેશમાં કેરશીભાઈનું કુટુંબ અને દીક્ષા જીજ્ઞાસુ સુપરિચિત આત્માને લઈને ઘણો જનસમાજ આ મંગળ મહત્સવમાં ભાગ લેવા આવ્યો. બીદડાના શ્રીયુત જીવરાજભાઈ અને રાયણના માસ્તર સાહેબે ભાવપૂર્ણ ભાષામાં પ્રવચન કર્યો અને મંગલા વાઘ સહિત અભિવાદન થઈ આ મંગલ કાર્ય સંપૂર્ણ થયું.
સ્વર્ગસ્થ રતન બાઈના આ સંક્ષિપ્ત જીવન ચરિત્રમાં તેમના સુપુત્ર સ્વર્ગસ્થ રવજી ભાઈની જીવન કલા નિર્દેશ કરી અને તેમના સપુત્રી સાધ્વીજી શ્રી પુષ્પશ્રીજીના ભગવતી દીક્ષા અંગીકારનું સંક્ષિપ્ત વર્ણન કરી છેવટે સ્વર્ગસ્થના અમરાત્માને અખંડ શાંતિ મળે એવી હાર્દિક પ્રાર્થના કરવામાં આવે છે.
Page #16
--------------------------------------------------------------------------
________________
વાચક વર્ગને સૂચના,
આ પુસ્તક છાપવા માટે અત્યંત લક્ષ રાખવામાં આવ્યું છે. છતાં દષ્ટિ દોષથી કઈક ભૂલ રહી ગઈ હોય, તે તે સુધારી વાંચવા વિનંતી છે. (ભૂલ સુચવનારને આભાર થશે.)
આ પુસ્તકને રખડતું મુકી જ્ઞાનની આશાતના ન કરવા ખાસ ભલામણ છે.
– પ્રકાશક,
Page #17
--------------------------------------------------------------------------
________________
અનુક્રમણિકા
S
•
•••
:
•
૭૦
૮૭
૧૦૭
૨૩૯
વિષય,
પણ, શ્રી નવકારને છંદ શ્રી યશોવિજયજીકૃતસવાસગાથાનું શ્રી સીમંધરસ્વામીનું સ્તવન ૪ શ્રી આનંદઘનજીકૃત ચોવીસી
૧૭ શ્રી દેવચંદ્રજીકૃત ચોવીસી ... શ્રી યશોવિજયજીકૃત ચોવીસી શ્રી સ્વરૂપચંદ્રજીકૃત ચોવીસી શ્રી દેવચંદ્રજીકૃત વીસી ... ..... શ્રી રવિચંદ્રજી મહારાજ કૃત વીશી
• ૧૨૮ શ્રી સ્તવન સંગ્રહ
૧૫૭ થી ૨૩૮ આઠ દૃષ્ટિની સઝાય ... પંચભાવનાની સઝાય ...
૨૪૮ શ્રી પ્રભંજનાની સઝાય ...
૨૫૭ સમ્યકત્વના સડસઠ બોલની સઝાય
૨૬૨ વિસ અસમાધિની સઝાય ...
૨૭૧ સ્યાદ્વાદની સઝાય ... એકવીશ સબળની સઝાય ...
રજ દેવચંદ્રજીકૃત અષ્ટ પ્રવચનની સઝાયો..
૨૭૬ બાર ભાવનાની સઝાય . • • પુણ્યપ્રકાશનું સ્તવન .. શ્રી યશોવિજયજીકૃત સાડાત્રણસે ગાથાનું સ્તવન શ્રી ગેડી પાર્શ્વનાથજીનું પંચઢાળીઉં... શ્રી મહાવીર સ્વામીના પાંચ કલ્યાણકનું ઢાળીઉં, ૩૫ર
૨૭૨
૨૮૯
છે
. ૩૧૩
३४७
Page #18
--------------------------------------------------------------------------
________________
વિષય.
જ્ઞાનનુ` ચાઢાળાઉ ચંદનબાળાનુ` ત્રોઢાળીઉ નારકીનું છે ઢાળી આદિનાથજીનું ચાઢાળીયુ
શ્રી ચાવીશ દંડકનું' અઠાવીશદ્વારનું સ્તવન
શ્રી વૈકુઠ પથ
શ્રી નાની આરધના
શ્રી જીવ રાશીની સઝાય છવા પાંત્રીસી
ગની સઝાય વૈરાગ્ય પચવીસી સઝાય ક્ષમા ત્રીસીની સઝાય ચિત્ત અને બ્રહ્મદત્તની સઝાય
જીવદયાની સઝાય...... ક્રમ પચીશીની સઝાય
મન ભમરાની સઝાય સાળ સતીઓની સઝાય સલકત્યા દેવ લાકે ચૈત્યવ`દન સુગુરુ પચીશી ગૌતમ સ્વામીને રાસ મોટા આસંખીઆના દેરાસરનું સ્તવન... વૃદ્ધિવિજયજીકૃત દશ વૈકાલીકની સઝાય
...
શ્રી ત્રિષષ્ઠિ શલાકા પુરૂષના છંદ
શ્રી બૃહત શાન્તિ સ્તાત્રમ્ શ્રી લખ્રુશાન્તિ સ્તવઃ
...
....
...
...
...
.....
...
: :
...
....
...
...
...
...
434
૧૪
...
: :
...
...
ઃ
600
---
...
:
::
:
...
: :
...
...
:e:
...
900
...
::
: : : :
...
...
...
...
...
...
636
...
938
...
...
...
...
...
...
:
800
: :
::
...
...
...
600
...
...
...
080
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
...
: :
પૃષ્ઠ.
૩૫૯
૩૬૪
૩૬૮
૩૭૨
૩૦૫
૩૮૫
૩૯૦
૩૯૪
૩૯૭
૪૦૦
૪૦૨
૪૦૪
૪૦૮
૪૧૦
૪૧૧
૪૧૩
૪૧૫
૪૧}
૪૧૦
૪૨૦
૪૨૭
૪૨૮
૪૪૦
૪૪૨
૪૪૫
Page #19
--------------------------------------------------------------------------
________________
વિષય,
- પૃષ્ઠ,
શ્રી પાર્શ્વજીન સ્તુતિ ... શ્રી સરસ્વતી તેત્ર ... શ્રી ચતુર્વિશતિ જિન સ્તુતિ શ્રી સામાન્ય જિન સ્તુતિ .. શ્રી સિદ્ધાચળ વર્ણન શ્રી રવિચંદ્રજી મહારાજ કૃત સ્તુતિ સંગ્રહ શ્રી ઉતરાધ્યયન સૂત્રની સઝાય શ્રી પરચુરણ સઝાય સંગ્રહ... શ્રી પચ્ચખાણ ... .. શ્રી દશવૈકાલીક અધ્યયન .. શ્રી સુરનર કીન્નર ચેત્યવંદન શ્રી પંચતીર્થીનું સ્તવન ... શ્રી 8 નમે જંબુદીપે ... શ્રી વીરજીનના ચઉદ સ્વપ્નનું સ્તવન.... શ્રી મહાવીર સ્વામીનું હાલરડું શ્રી શોભનમુનિકૃત સંસ્કૃત સ્તુતિ શ્રી ભકતામર સ્તોત્ર શ્રી કલ્યાણમંદિર સ્તોત્ર ... શ્રી રત્નાકર પચીશી ... શ્રી ભક્તામર સ્તોત્ર ભાષાંતર શ્રી કલ્યાણમંદીર સ્તોત્ર ભાષાંતર શ્રી રત્નાકર પચીશી ભાષાંતર શ્રી જ્ઞાનબોધ છંદ ••• શ્રી સાધુ વંદના તથા વૈરાગ્યમયપદો .... શ્રી આદિજીનને વિનતિ
૪૪૭-૪૮
૪૪૯ ••• ૪૫૦
૪૫૩
૪૫૪ ૪૫૬-૪૬૬ ... ૪૬૭ ૪૭૩-૫૦૯ ૫૧૦-૫૧૫
પ૧૫ • : ૫૧૦ • ૫૧૯ - પર ••• પર
પર૨' પર ૫-૫૪૬
૫૪૭ ૫૫૨ પપ૭ ૫૫૯ ૫૬૫ ૫૭૨
૫૭૬
૫૭૮ ૫૮૫
Page #20
--------------------------------------------------------------------------
________________
વિષય,
૫૮૭
૫૮૮
-
૫૮૯
૫૯૧ ૫૯૭ ૬૧૦
-
•••
-
w
૬૫૪
w
શ્રી રાષભનાથજીન સ્તવન - શ્રી માનસરના મેતી . . હે પ્રભુ હે પ્રભુ .. • • શ્રી આદિનાથ જિન સ્તવન.. ... શ્રી જીવવિચાર મુળ તથા અર્થ સાથે શ્રી નવતરણ મૂળ તથા અથ સાથે .. શ્રી દંડક મુળ તથા અર્થ સાથે .. શ્રી લઘુ સંધયણ મુળ તથા અર્થ સાથે શ્રી જીવવિચાર બાળાવબોધ... શ્રી નવતત્વ બાળાવબોધ ... શ્રી દંડક બાળાવબોધ . શ્રી લઘુ સંઘયણ બાળાવધ શ્રી પુષ્પમાળાના વિધવિધ છુટા પુષ્પને સંગ્રહ શ્રી માલીપ્રભુ સ્તવન .• • • શ્રી મહાવીર પ્રભુ સ્તવન • • શ્રી જન્મ મરણ સંબંધી સૂતક વિચાર ... શ્રી વિહાર દર્શક ગામોની નામાવલી.. છઠ્ઠા આરાની સજઝાય .. . .
••• ૬૭૪ ••• ૭૦૬
૭૨૫ ૭૪૪-૭૭૮ •• ૭૭૯ ••. ૭૭૯ ७०-७८४
૭૮૫ ૮૦૪
Page #21
--------------------------------------------------------------------------
________________
अध्यात्म रत्नमाळा.
आँ श्री अर्हद्भ्यो नमः । श्री सिद्धेभ्यो नमः । श्री आचार्येभ्यो नमः । श्री उपाध्यायेभ्यो नमः।
श्री साधुभ्यो नमः । श्री नवकारनो छंद.
હા. વંછિત પૂરે વિવિધ પરે શ્રી જિન શાસન સાર; નિશ્ચ શ્રી નવકાર નિત, જપતાં જય જયકાર. ૧ અડસઠ અક્ષર અધિક ફલ, નવપદ નવે નિધાન; વીતરાગ સ્વયંમુખ વદે, પંચ પરમેષ્ઠિ પ્રધાન. ૨ એકજ અક્ષર એક ચિત્ત, સમર્મી સંપત્તિ થાય; સંચિત સાગર સાતનાં, પાતક દૂર પલાય. | ૩ | સકલમંત્ર શિર મુકુટ મણી, સદ્દગુરૂ ભાષિત સાર; સો ભવિયા મન શુદ્ધશું, નિત જપીયે નવકાર. ૪ “છંદ હાટકી.” નવકાર થકી શ્રીપાલ નરેશર, પાપે રાજ્ય પ્રસિદ્ધ; સમશાન વિષે શિવનામ કુંમરને, સોવન પુરિસો સિદ્ધ. નવ લાખ જપંતા, નરક નિવારે, પામે ભવને પાર; સે ભવિયાં ભત્તે ચેખે ચિત્તે, નિત્ય જપીયે નવકાર. | ૫ | બાંધી વડ શાખા શિક બેસ, હેઠલ કુંડ હુતાશ; તસ્કરને મંત્ર -
Page #22
--------------------------------------------------------------------------
________________
મ શ્રાવકે, ડિયે તે આકાશ; વિધિ રીત જ વિષધર વિષ ટાલે, ઢાલે અમૃતધાર સે | ૬ છે બીજેરાં કારણ રાય મહાબલ, વ્યંતર દુષ્ટ વિરોધ; જેણે નવકારે હત્યા ટાલી, પાપે યક્ષ પ્રતિબધ; નવ લાખ જપતાં થાએ જિનવર, ઈ છે અધિકાર. સે૭ પલિપતિ શીખે મુનિવર પાસે, મહામંત્ર મન શુદ્ધ; પરભવ તે રાજસિંહ પૃથ્વી પતિ, પાપે પરિગલ રિદ્ધ; એ મંત્ર થકી અમરાપુર પહોત, ચારૂદત્ત સુવિચાર. સ. | ૮ સંન્યાસી કાશી તપ સાધંતે, પંચાગ્નિ પર જાલ; દીઠે શ્રી પાર્શ્વ કુમારે પગ, અધબલતે તે ટાલ સંભલા શ્રી નવકાર સ્વયંમુખ, ઈદ્રભૂવન અવતાર. સો રે ૯ છે મન શુદ્ધ જપતાં મયણું સુંદરી, પામી પ્રિય સંયોગ; ઈણ ધ્યાને કષ્ટ ટહ્યું ઉબરનું, રક્તપિત્તના રેગ; નિશે શું જપતાં નવનિધિ થાયે, ધર્મ તણે આધાર. સ છે ૧૦ છે ઘટમાંહિ કૃષ્ણ ભુજંગમ ઘા , ઘરણું કરવા ઘાત; પરમેષ્ઠિ પ્રભાવે હાર કુલને, વસુધામાં વિખ્યાત કમલાવતીયે પિંગલ કીધે, પાપ તણે પરિહાર. સેવ છે છે ગણગણ જાતિ રાખી ગ્રહીને, પાડી બાણ પ્રહાર; પદ પંચ સુણતા, પાંડું પતિ ઘર; તે થઈ કુંતા નાર; એ મંત્ર અમૂલખ મહીમા મંદિર; ભવ દુઃખ ભંજણહાર. સો૦ છે ૧૨ કે કબલને સંબલ કાદવ કાઢયાં, શકટ પાંચશે માન; દીધે નવકારે ગયા દેવલોક, વિલસે અમર વિમાન; એ મંત્ર થકી સંપ્રતિ વસુધા તલે, વિસે જૈન વિહાર, સે. છે ૧૩ છે
Page #23
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૩ )
આગે ચાવીશી હુઈ અનતિ, હાશે વાર અનત; નવકાર તણી ફાઈ આદિ ન જાણે; ઈમ ભાંખે અરિહંત; પૂરવ દિશિ ચારે આદિ પ્રપચે, સમર્યા સપત્તિ સાર. સે ।। ૧૪ ।। પરમેષ્ટિ સુરપદ તે પણ પામે, જે કૃત ક કઠાર; પુ`ડગિરિ ઉપર પ્રત્યક્ષ પેખ્યા, મણિધરને એક માર; સદ્ગુરૂને સન્મુખ વિધિ સમરતા, સલ જન્મ સ’સાર. સા॰ ।। ૧૫ ।। શુલીયારાપણુ તસ્કર કીધા, લેહખરા પ્રસિદ્ધ; તિહાં શેઠે નવકાર સુણાવ્યા, પામ્યા અમરની ઋદ્ધ; શેઠને ઘર આવી વિદ્ઘ નિવાર્યાં, સુરે કરી મનાહાર. સા૦ ૫ ૧૬ ।। પંચ પરમેષ્ટિ જ્ઞાન જ પચ, પ'ચદાન ચારિત્ર; પંચ સઝાય મહાવ્રત પચહ, પચ સમિતિ સમકિત; પચ પ્રમાદ વિષય તો ૫'ચ, પાળે પંચાચાર. સા૦ ૫ ૧૭ ॥ કલશ છ” નિત જપીયે નવકાર, સાર સ`પતિ સુખ દાયક; શુદ્ધ મત્ર એ શાશ્વતા, ઇમ જપે શ્રી જગનાયક. શ્રી અરિહ'ત સુસિદ્ધ, શ્રી આચાર્ય ભણી જે, શ્રી ઉવજ્ઝાય સુસાધુ પંચ પરમેષ્ટિ સુણીજે, નવકાર સાર સંસાર છે, કુશલ લાભ વાચક કહે; એક ચિત્તે આરાધતાં, વિવિધ ઋદ્ધિવંછિત લહે. ॥ ૧૮ ॥ ઇતિ સપૂર્ણ,
66
Page #24
--------------------------------------------------------------------------
________________
श्री यशोविजयजी कृत सवासो गाथार्नु श्री सीमंधर स्वामीनुं स्तवन.
છે હાલ પહેલી છે એક દિન દાસી દાડતી એ દેશી છે
સ્વામિ સીમંધર વિનતી, સાંભલે માહરી દેવરે; તાહરી આણ હું શિર ધરૂં, આદરૂં તાહરી સેવરે, સ્વામિ સીમંધર વિનતી છે ૧. કુગુરૂની વાસનાપાશમાં, હરણિ પરે જે પડ્યા લોકરે; તેહને શરણ તુજ વિણ નહીં હલવલે બાપડા ફેકરે. સ્વામિમે ૨ જ્ઞાન દર્શન ચરણ ગુણ વિના, જે કરાવે કુલાચાર રે; લુંટે તેણે જન દેખતાં, કિંહા કરે લોક પિકાર. | સ્વામિપરા જેહ નવિ ભવ તર્યો નિરગુણી, તારશે કેણ પરે તેહરે, એમ અજાણ્યા પડે કંદમાં, પાપ બંધ રહ્યા જેહરે. સ્વામિ
૪ | કામ કુંભાદિક અધિકનું, ધર્મનું કે નવિ ભૂલ રે; દેકડે કુગુરૂ તે દાખવે, શું થયું એ જગ શુલ રે. | સ્વામિ. | ૫ અર્થની દેશના જે દીએ, ઓલવે ધર્મના ગ્રંથ રે; પરમ પદને પ્રગટ ચારથી, તેહથી કેમ વહે પંથ રે. સ્વામિત્ર છે ૬ વિષય રસમાં ગૃહી માચિયા, નાચિયા કુગુરૂ મદ પૂર રે; ધુમ ધામે ધમાધમ ચલી, જ્ઞાન મારગ રહ્યો દૂર . જે સ્વામિત્ર છે ૭. કલહ કરી કદાગ્રહ ભર્યા, થાપતા આપણા બેલ રે; જિન વચન અન્યથા દાખવે, આજતે વાજતે ઢેલ રે. સ્વામિ. પટેલ કેઈ નિજ દેષને ગેપવા, રેપવા કેઈ મત કંદ રે; ધ
Page #25
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૫). મની દેશના પાલટે, સત્ય ભાષે નહિ મંદ રે. સ્વામી છે ૯ બહું મુખે બેલ એમ સાંભળી, નવિ ધરે લેક વિશ્વાસ રે, ઢંઢતા ધમને તે થયા, ભમર જેમ કમલની વાસ રે. છે સ્વામિ | ૧૦ |
છે ઢાલ બીજી છે
રાગ ગાડી ભોલીડા હંસારે વિષય ન રાચીએ છે એ દેશી છે એમ ઢંઢતા રે ધમ સોહામણે, મિલિઓ સદગુરૂ એક; તેહને સાચવે મારગ દાખવે, આણી હૃદય વિવેક. શ્રી સીમંધર સાહેબ સાંભલે. ૧૧ છે પર ઘરે તારે ધર્મ તુમે ફરે, નિજ ઘરે ન લહેરે ધર્મ; જેમ નવિ જાણેરે મૃગ કસ્તૂરી, મૃગ મદ પરિમલ મર્મ. ૧ શ્રી. છે ૧૨ છે જેમ તે ભૂલે રે મૃગ દશ દિશિ ફરે, લેવા મૃગ મદ ગંધ; તેમ જગ ઢંઢેરે બાહિર ધર્મને, મિથ્યાષ્ટિ રે અંધ. | શ્રી. મે ૧૩ છે જાતિ અને રે દેવ ન આકરે, જે નવિ દેખે રે અર્થ મિથ્યાષ્ટિ રે તેહથી આકરે, માને અર્થ અનર્થ. ૫ શ્રી. | ૧૪ આપ પ્રશંસે રેપર ગુણ લવે, ન ધરે ગુણને લેશ; તે જિન વારે નવિ શ્રવણે સુણે, દિએ મિથ્યા ઉપદેશ.
શ્રી ૧૫ જ્ઞાન પ્રકાશેરે મેહ તિમિર હરે, જેહને સદગુરૂ સુર; તે નિજ દેખેરે સત્તા ધમની, ચિદાનંદ ભરપુર. | શ્રી ૫ ૧૬ છે જેમાં નિર્મલતારે રતન સ્ફટિક તણું, તેમ જે જીવ સ્વભાવ; તે જિન વીરેરે ધર્મ પ્રકાશીઓ, પ્રબલ કષાય અભાવ. શ્રી.] ૧૭ જેમ તે
Page #26
--------------------------------------------------------------------------
________________
રાતેરે પુલે રાતડું, શ્યામ કુલથીરે શ્યામ; પાપ પુણ્યથી રે તેમ જગ જીવને, રાગ દ્વેશ પરિણામ. | શ્રી છે ૧૮ ધર્મ ન કહીએરે નિરો તેહને, જેહ વિભાવ વડ વ્યાધી; પહેલે અંગેરે એણી પરે ભાષિયું, કરમે હોએ ઉપાધી. છે શ્રી ૧૯ છે જે જે અશેરે નિરૂપાધિક પણું, તે તે જાણેરે ધર્મ સમ્યગ દષ્ટિ રે ગુણ ઠાણા થકી, જાવ લહે શિવ શર્મ. શ્રી ૨૦ છે એમ જાણીને રે જ્ઞાન દશા ભજી, રહીએ આપ સ્વરૂપ; પર પરિણતિથી રે ધર્મ ન છાંડીએ, નવિ પડીએ ભવકપ.. શ્રી ૨૧ છે
છે ઢાલ ત્રીજી છે હવે રણું પદમાવતી . એ દેશી છે - જિહાં લગે આત્મ દ્રવ્યનું, લક્ષણ નવિ જાણ્યું; તિહાં લગે ગુણઠાણું ભલું, કેમ આવે તાણ્યું. આત્મ તત્વ વિચારીએ. એ ૨૨ આતમ અજ્ઞાને કરી, જે ભવ દુઃખ લહીએ; આતમ જ્ઞાને તે ટલે, એમ મન સદ્દહીએ. આતમ | ૨૩ જ્ઞાન દશા જે આકરી, તેહ ચરણ વિચાર, નિવિકલ્પ ઉપગમાં, નહીં કર્મને ચારે. ૫ આતમ છે ૨૪ ભગવાઈ અંગે ભાષિઓ, સામાયિક અર્થ, સામાયિક પણ આતમા, ધરે સૂધ અર્થ. છે આતમ છે ૨૫ | લોક સાર અધ્યયનમાં, સમકિત મુનિ ભાવે મુનિ ભાવજ સમકિત કહ્યું, નિજ શુદ્ધ સ્વભાવે. છે આતમ છે રદ છે કષ્ટ કરે, સંજમ ધરે, ગાલે નિજ દેહ, જ્ઞાન દશા વિણ જીવને, નહીં દુઃખને છે. એ આતમ છે ર૭ બાહિર યતના બાપડા,કરતાં દૂહવાએ,
Page #27
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૭) અંતર જતના જ્ઞાનની નવિ તેણે થાઓ. | આતમારા રાગ ઠેશ મલ ગાલવા, ઉપશમ જલ ઝીલે, આતમ પરિણતિ આદરી, પરપરિણતિ પીલે. આતમ | ૨૯ મે એને એ માહરે, એ હું એ બુદ્ધિ; ચેતન જડતા અનુભવે, ન વિમાસો શુદ્ધિ. | આતમ છે ૩૦ છે બાહિર દૃષ્ટિ દેખતાં બાહિર મન ધાવે, અંતર દ્રષ્ટિ દેખતાં, અક્ષય પદ પાવે. એ આતમ છે ૩૧ છે ચરણ હેય લજજાદિકે, નવિ મનને ભંગે; ત્રીજે અધ્યયને કહ્યું, એમ પહેલે અંગે. છે આતમ છે ૩૨ અધ્યાતમ વિણ જે ક્રિયા, તે તનુ મલ તોલે; મમકારાદિક યુગથી, એમ જ્ઞાની બેલે. છે આતમ ૩૩ છે હું કરતા પર ભાવને, એમ જેમ જેમ જાણે, તેમ તેમ અજ્ઞાની પડે, નિજ કને ઘાણે. | આતામહ ૩૪ છે પુદગલ કર્માદિક તણે, કરતા વ્યવહારે; કરતા ચેતન કમને, નિશ્ચય સુવિચારે. એ આતમો ૫ ૩૫ કર્તા શુદ્ધ સ્વભાવને, નય શુદ્ધ કહીએ, કતા પર પરિણામને, બેઉ કિરિયા ગ્રહીએ. આતમ ૩૬
છે હાલ ચેથી છે વીરમતી પ્રીતિ કારણ એ દેશી છે શિષ્ય કહે જે પર ભાવને, અકર્તા કહ્યા પ્રાણી; દાન હરણાદિક કેમ ઘટે, કહે સદગુરૂ વાણું છે શુદ્ધ નય અર્થ મન ધારીએ. એ આંકણી છે ૩૭ ધર્મ નવિ દિએ ન વા સુખ દિએ, પર જતુને દેતે; આપ સત્તા રહે આપમાં એમ હદયમાં ચેતે. શુદ્ધ છે ૩૮ જોગ વિશે જે પૂગલ રહ્યા, નવિ જીવના તેહ, તેહથી જીવ છે જૂઓ, વલી'
Page #28
--------------------------------------------------------------------------
________________
જૂજૂઓ દેહ શુદ્ધ ૫ ૩૯ છે ભક્ત પાનાદિ પુદગલ પ્રતે, ન દિએ છતિ વિના પોતે, દાન હરણાદિ પર જેતને, એમ નવિ ઘટે જોતે. શુદ્ધ ૪૦ દાન હરણાદિક અવસરે, શુભ અશુભ સંકલ્પ, દિએ હરે તું નિજ રૂપને, મુખે અન્યથા જલપે. શુદ્ધ | ૪૧ છે અન્યથા વચન અભિમાનથી, ફરી કર્મ તું બાંધે, જ્ઞાયક ભાવ જે એકલે, ગૃહે તે સુખ સાધે. શુદ્ધ છે ૪૨ શુભ અશુભ વસ્તુ સંકલ્પથી, ધરે જે નટ માયા, તેટલે સહજ સુખ અનુભવે, પ્રભુ આતમરાયા. શુદ્ધ છે ૪૩ છે પર તણું આશ વિષ વેલડી, ફલે કમ બહુ ભાંતિ; જ્ઞાન દહને કરી તે દહે, હોએ એક જે જાતિ. શુદ્ધ છે ૪૪ રાગ દોષ રહિત એક જે, દયા શુદ્ધ તે પાલે, પ્રથમ અંગે એમ ભાષિયું, નિજ શક્તિ અજુઆલે. શુદ્ધ છે ૪૫ . એકતા જ્ઞાન નિશ્ચય દયા, સુગુરૂ તેહને ભારે; જેહ અવિકલ્પ ઉપગમાં, નિજ પ્રાણને રાખે. એ શુધ્ધ છે ૪૯ છે જેહ રાખે પર પ્રાણને, દયા તાસ વ્યવહારે; નિજ દયા વિણ કહ પર દયા, હેાએ કવણ પ્રકારે. શુદ્ધ | ૪૭ | લેક વિણ જેમ નગર મેદિની, જેમ જીવ વિષ્ણુ કાયા; કેક તેમ જ્ઞાન વિણ પર દયા, જિસી નટ તણી માયા. એ શુદ્ધ | સર્વ આચારમય પ્રવચને, ભણે અનુભવ ગ; તેહથી મુનિ વમે મેહને, વલી અરતિ રતિ શોગ. | શુદ્ધ છે ૪૯ સુત્ર અક્ષર પરાવર્તના, સરસ શેલડી દાખી; તાસરસ અનુભવ ચાખીએ, જિહાં એક છે સાખી. છે શુદધો છે ૫૦ | આતમ રામ અનુ
Page #29
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૯ )
ખવ ભજો, તજો પર તણી માયા; એહુ છે સાર જિન વચનને, વલી એ શિવ છાયા. ॥ શુધ્॰ ॥ પર ॥ ! હાલ પાંચમી. ૫
પ્રભુ ચિત્ત ધરીને અવધારા મુજ વાત! એ દેશી ॥
એમ નિશ્ચય નય સાંભલીજી, એટલે એક અજાણ; આદરશું અમે જ્ઞાનને જી, શું કીજે પચ્ચખાણ. સેાભાગી જિન, સીમંધર સુણે! વાત. એ આંકણી ।। પર ૫ કિરિયા ઉથાપી કરી જી, છાંડી તેણે લાજ; નવ જાણે તે ઊપજે જી, કારણ વિણ નવિ કાજ. !! સા॰ ! ૫૩ ॥ નિશ્ચય નય અવલંબતા જી, નિવે જાણે તસ મ; છેડે જે વ્યવહારને જી, લેાપે તે જિન ધ. !! સા૦ ૫ ૫૪ !! નિશ્ચય દૃષ્ટિ હૃદય ધરી જી, પાલે જે વ્યવહાર; પુણ્યવત તે પામશે જી, ભવ સમુદ્રના પાર. ।। ૫ ।। તુરગ ચઢી જેમ પામીએ જી, વેગે પુરના પથ, માર્ગ તેમ શિવના લહે જી, વ્યવહારે નિગ્રન્થ. ૫ સા૦ | ૫૬ !! મહાલ ચઢતાં જેમ નહી. જી, તેહ તુરગનુ` કાજ; સફલ નહિ' નિશ્ચય લહે જી, તેમ તનુ કિરિયા સાજ.૫ સે॰ ! ૫૭ ! નિશ્ચય નવિ પામી શકે જી, પાલે નવિ વ્યવહાર; પુણ્ય રહિત જે એહવા જી, તેહના કુણુ આધાર. !! સા॰ ! હેમ પરીક્ષા જેમ હુએ જી, સહત હુતાશન તાપ; જ્ઞાન દશા તેમ પરખીએ જી, જિહાં હું કિરિયા વ્યાપ. ॥ સા૦ ૫ ૫૯ ૫ આલમન વિષ્ણુ જેમ પડે જી, પામી વિશ્વમી વાટ; મુગ્ધ પડે ભવ કુપમાં જી, તેમ વિષ્ણુ કિરિયા ઘાટ. ૫ સે॰ ॥ ૬ ॥ રિત ભણી બહુ લેાકમાં જી, ભરતાદિકનાં જેહ, લાપે
Page #30
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૦) | શુભ વ્યવહારને જી; બધિ હણે નિજ તેહ. પે સે. છે ૬૧ છે બહુ દલ દીસે જીવનાં છે, વ્યવહારે શિવગ; છીંડી તાકે પાધરે જી, છેડી પંથ અોગ. સ૬ર છે આવશ્યક માહે ભાષિય છે, એહજ અર્થ વિચાર, ફલા સંશય પણ જાણતાં જ, જાણજે સંસાર. | સ ૬૩ .
છે હાલ છઠ્ઠી છે મુનિ મન સરોવર હસલે (ઋષભને વશ રહેણાયરૂ)
છે એ દેશી અવર ઈત્યે નય સાંભલી, એક ગ્રહે વ્યવહાર રે, મમ ત્રિવિધ તસ નવિ લહે, શુદ્ધ અશુદ્ધ વિચારો રે. છે ૬૪ છે તુજ વિણ ગતિ નહીં જંતુને, તું જગ જંતુને દવે રે, જીવીએ તુજ અવલંબને તું સાહેબ ચીરંજી રે. તુ છે ૬૫ છે જેહ ન આગમ વારીએ, દશે અશઠ આચારે રે; તેહજ બુધ બહુ માનીએ, શુદ્ધ કહ્યો વ્યવહાર રે.તુજ ૬૬ જેહમાં નિજ મતિ કલ્પના, જેહથી નવિ ભવ પારે રે; અંધ પરંપરા બાંધિઓ તેહ અશુદ્ધ આચારે રે. તુજ ૬૭ | શિથિલ વિહારીએ આચર્યા, આલંબન જે કુડાં રે; નિયત વાસાદિક સાધુને, તે નવિ જાણીએ રૂડાં રે. . તુજ છે ૬૮ છે આજ ન ચરણ છે આકરું, સંહનનાદિક દેશે રે, એમ નિજ અવગુણ એલવી, કુમતિ કદાગ્રહ પિષે રે. . તુજ છે ૬૯ છે. ઉત્તર ગુણમાંહે હણડા, ગુરૂ કાલાદિક પાખે રે; મૂલ ગુણે નહીં હીડા એમ પંચાશક ભાષે રે. તુજ છે ૭૦ પરિગ્રહ ગ્રહ વશ લિંગીઆ, લેઈ કુમતિ રજ માથે રે, નિજ ગુણ પર
Page #31
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૧)
અવગુણ લવે, ઈદ્રિય વૃષભ ન નાથ રે.તુજ છે એ ૭૧ નાણુ રહિત હિત પરિહરિ, નિજ દંસણ ગુણ લુંસે રે; મુનિ જનના ગુણ સાંભલી, તેહ અનારજ સે રે. મેં તુજ છે ૭૨ છે આ મ દેષ જે પર તણે, મેરૂ સમાન તે બેલે રે જેહશું પાપની ગોઠડી, તેહશું હિયડલું ખેલે રે. તુજ૦ | ૭૩ છે સૂત્ર વિદ્ધ જે આચરે, થાપે અવિધિના ચાળા રે; તે અતિ નિબિડ મિથ્યામતિ, બેલે ઉપદેશમાલા રે. તુજ છે ૭૪ પામર જન નવિ કહે, સહસા જૂઠ સશુકે રે; જુઠ કહે મુનિ વેષ છે, તે પરમામથી ચુકે રે. છે તુજ૦ | ૭૫ નિર્દય હૃદય છે કાયમાં, જે મુનિ વેષે પ્રવતેરે; ગૃહ યતિ ધર્મથી બાહેરા, તે નિર્ધન ગતિ વતે રે. છે તુજ ૭૬ સાધુ ભગતિ જિન પૂજન, દાનાદિક શુભ કર્મ રે; શ્રાવક જિન કહ્યો અતિ ભલે, નહીં મનિષ અધમ રે.તુજ છે છ૭ કેવલ લિંગધારી તણે, જે વ્યવહાર અશુદ્ધો રે; આદરીએ નવિ સર્વથા, જાણું ધર્મ વિરૂદ્ધો રે, તુજ છે ૭૮ છે
૫ ઢાલ સાતમી છે આગે પૂરવ વાર નવાણું છે એ દેશી. જે મુનિ વેષ શકે નવિ છાંડી, ચરણ કરણ ગુણહીણા જી, તે પણ મારગ માંહે દાખ્યા, મુનિ ગુણ પક્ષે લણા છે, મૃષાવાદ ભવ કારણ જાણી, મારગ શુદ્ધ પપેજી, વંદે નવિ વંદા મુનિને, આપ થઈ નિજ રૂપે છે. જે ૭૯ મુનિ ગુણ રાગે પૂરા શૂર, જે જે જયણ પાલેજી; તે તેહથી શુભ ભાવ લહીને, કર્મ આપણું ટાજી. આપ હીનતા જે
Page #32
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૨ )
મુનિ ભાથે, માન સાંકડે લેાકેજી; એ દુર વ્રત એહનુ દાઝ્યું, જે નવ ફુલે ફ્ાકેજી. ! ૮૦ II પ્રથમ સાધુ બીજો વર શ્રાવક, ત્રીજો સંવેગ પાખીજી; એ ત્રણે શિવ મારગ કહીએ, જિહાં છે પ્રવચન સાખીજી. શેષ ત્રણ ભવ મારગ કહીએ, કુમત કટ્ઠાગ્રહ ભરિયાજી; ગૃહિ યતિ લિ`ગ કુલિગે લખીએ, સકલ દોષના દરિયાજી ! ૮૧ ૫ જે વ્યવહાર મુગતિ મારગમાં, ગુણઠાણાને લેખેજી; અનુક્રમે ગુણ શ્રેણીનુ ચઢવું, તેહજ જિનવર દેખેજી. જે પણ દ્રવ્ય ક્રિયા પતિપાલે તે પણ સન્મુખ ભાવેજી, શુકલ બીજની ચંદ્રકલા જેમ, પૂર્ણ ભાવમાં આવેજી.૫ ૮૨ ! તે કારણુ લજજાર્દિકથી પણ શીલ ધરે જે પ્રાણીજી; ધન્ય તેહ કૃત પુણ્ય કૃતારથ, મહાનિશીથે વાણીજી, એ વ્યહાર નચે મન ધારા, નિશ્ચય નય મન દાબ્યુજી, પ્રથમ અગમાં વિતિગિચ્છાએ, ભાવ ચરણ નવિ ભાખ્યુ' જી. ॥ ૮૩ ॥
।। ઢાલ આઠમી ૫ ચાપાજીની દેશી
અવર એક ભાષે આચાર, દયા માત્ર શુદ્ધજ વ્યવહાર; જે મેલે તેહજ ઉત્થાપે, શુદ્ધ કરૂ હું... મુખ ઈમ જપે. ।। ૮૪ ॥ જિન પૂજાર્દિક શુભ વ્યાપાર, તે માને આરંભ અપાર, વિ જાણે ઉતરતાં નઇ, મુનિને જીવદયા કયાં ગઈ. ॥ ૮૫ ॥ જો ઉતરતાં મુનિને નદી, વિધિ જોગે નવિ હિંસા વઢી. તે વિધિ જોગે જિનપૂજના, શિવ કારણ મત ભૂલા જના. ॥ ૮૬ ૫ વિષયારભ તણેા જ્યાં ત્યાગ, તેહથી લહીએ ભવ જલ તાગ; જિન પૂજામાં શુભ ભાવથી,
Page #33
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૩) વિષયારંભ તણે ભય નથી. સામાયિક પ્રમુખે શુભ ભાવ, યદ્યપિ લહીએ ભવ જલ નાવ; તે પણ પૂજા એ સાર, જિનને વિનય ક ઉપચાર. ૮૮ આરંભાદિક શાક ધરી, જે જિનરાજ ભક્તિ પરિહરી; દાન માન વંદન આદેશ તે તુજ સબલે પડે કલેશ. છે ૮૯ સ્વરૂપથી દીસે સાવદ્ય, અનુબંધે પૂજા નિરવદ્ય; જે કારણે જિન ગુણ બહુ માન, જે અવસરે વરતે શુભ ધ્યાન. જે ૯૦ છે જિનવર પૂજા દેખી કરી. ભવિયણ ભાવે ભવજલ તરી, છ કાયના રક્ષક હે વલી, એહ ભાવ જાણે કેવલી. ૧ જલ તરતાં જલ ઉપર યથા, મુનિને દયા ન હએ વૃથા; પુષ્પાદિક ઉપર તેમ જાણુ, પુષ્પાદિક પૂજાને ઠાણું. ૨ તો મુનિને નહિં કિમ પૂજના, એમ તું શું ચિંતે શુભ મના, રેગીને ઔષધ સમ એહ, નીરોગી છે મુનીવર દેહ. | ૩
હાલ નવમી છે પ્રથમ ગાવાલા તણે ભવેજી ! એ દેશી
ભાવસ્તવ મુનિને ભલેજ, બેઉ ભેદે ગૃહી ધાર; ત્રીજે અધ્યયને કહ્યાજી, મહાનિશિથ મઝાર; સુણે જિન તુજ વિણ કવણ આધાર. ૯૪ વલી તિહાં ફલ દાખિયુંછ, દ્રવ્ય સ્તવનું રે સાર; સ્વર્ગ બારમું ગેહિનેજી, એમ દાનાદિક ચાર. છે સુણે છે ૯૫ છટ્ટે અંગે દ્રૌપદીજી, જિન પ્રતિમા પૂજેય; સૂરિયાભ પરે ભાવથીજી, એમ જિન વીર કહેય. સુણો છે ૯૬ નારદ આવ્યું નવિ થઈજી, ઊભી તેહ સુજાણ; તે કારણ તે શ્રાવિકાછ,
Page #34
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૪ )
ભાષે આલ અજાણુ, 1 સુણા॰ ॥ ૯૭ ૫ જિન પ્રતિમા આગલ કહ્યો, શક્રસ્તવ તેણે નાર; જાણે કુણુ વિણ શ્રાવિકાજી, એહુવિધ હૃદય વિચાર. ॥ સુણે।૦ !! ૯૮ ૫ પૂજે જિન પ્રતિમા પ્રતેજી, સૂરિયાલ સૂર રાય; વાંચી પુસ્તક રત્નનાજી, લેઈ ધમ વ્યવસાય, ૫ સુર્ણા॰ !! ૯૯૫ રાય પસેણી સૂત્રમાંજી, માહાટા એહ પ્રબંધ, એહ વચન અણુમાનતાં જી, કરે કરમના મધ. !! સુણા॰ !! ૧૦૦ I વિજયદેવ વક્તવ્યતાજી જીવાભિગમેરે એમ, જો થિતિ છે એ સુરતણિજી, તેા જિન ગુણ શ્રુતિ કેમ. ।। સુષ્ણેા॰ !! ૧૦૧ ॥ સિદ્ધારથ રાયે કર્યાજી, યાગ અનેક પ્રકાર; કલ્પસૂત્રે એમ ભાષિયુ‘જી. તે જિન પૂજા સાર. ।। સુર્ણા॰ ॥ ૧૦૨ !! શ્રમણેાપાસક તે કહ્યાજી, પહેલા અંગ મઝાર; ચાગ અનેરા નિવ કરેજી, તે જાણા નિરધાર. ।। સુર્ણા॰ !! ૧૦૩ ના એમ અનેક સૂત્રે ભણ્યુજી, જિનપૂજા ગૃહીકૃત્ય જે નવિ માને તે સહીજી, કરશે બહુ ભવ નૃત્ય. ॥ સુણા॰ ।। ૧૦૪ |
ા ઢાલ દશમી !
જસુરસ’ઘા સાસુરસ’ઘા ( અથવા ) એણે પુર કબલ કાઇ ન લેસી ।। એ દેશી ડા
અવર કહે પૂજાર્દિક ઠામે, પુણ્ય અધ છે શુભ પરિામે; ધ નિવ ઇહાં કાઇ દીસે, જેમ વ્રત પરિણામે મન હીસે. ।। ૧૦૫ ॥ નિશ્ચય ધમ ન તેણે જાણ્યા, જે શૈલેશી અંત વખાણ્યા; ધ અધમ તણા ક્ષય કારિ, શિવ સુખ કે જે ભવજલ તારી. ૫ ૧૦૬ ।। તસ સાધન તું જે જે દેખે નિજ નિજ ગુણુઠાણાને લેખે; તેહ ધર્મ
Page #35
--------------------------------------------------------------------------
________________
વ્યવહારે જાણે, કારજ કારણ એક પ્રમાણે. ૧૦૭ા એવભુત તણે મત ભાળે, શુદ્ધ દ્રવ્ય નય વલી એમ દાખે; નિજ સ્વભાવ પરિણતિ તે ધર્મ, જે વિભાવ તે ભાવજ કમ ૧૦૮ ધર્મ શુદ્ધ ઉપગ સ્વભાવે, પુણ્ય પાપ શુભ અશુભ વિભાવે, ધમેં હેતુ વ્યવહારજ ધર્મ નિજ સ્વભાવ પરિણતિને મર્મ. મે ૧૦૯ | શુભ યેગે દ્રવ્યાશ્રવ થાયે, નિજ પરિણામે ન ધર્મ હણાયે, યાવત્ ચેગ કિયા નહીં થંભી, તાવત્ જીવ છે ગારંભી. ૧૧૦ | મલિનારંભ કરે જે કિરિયા, અસદારંભ તજીને તરિયા; વિષય કષાયાદિકને ત્યાગે, ધર્મ મતિ રહિએ શુભ માગે. ૧૧૧ છે સ્વર્ગ હેતુ જે પુણ્ય કહી છે, તે સરાગ સંયમ પણ લીજે, બહુ રાગે જે જિનવર પૂજે, તસ મુનિની પરે પાતક ધ્રુજે. મે ૧૧૨ કે ભાવસ્તવ એહથી પામી જે, દ્રવ્યસ્તવ એ તેણે કહી જે, દ્રવ્ય શબ્દ છે કારણવાચી, ભમે મ ભૂલે કર્મ નિકાચી ૧૧૩
| | તાલ અગીયારમી છે
દાન ઉલટ ધરી દીજીએ ! દેશી છે કુમતી એમ સકલ દરે કરી, ધારીએ ધર્મની રીતરે, હારીએ નવિ પ્રભુ બલ થક, પામીએ જગતમાં છતરે; સ્વામી સીમંધર તું જો, જે ૧૧૪ | ભાવ જાણે સકલ જંતુના, ભાવે થકી દાસને લાખ, બોલીયા બેલ જે તે ગણું, સફલ જે છે તુજ સાખરે. એ સ્વા. ૫ ૧૧૫ | એક છે રાગ તુજ ઉપરે, તેહ મુજ શિવ તરૂ કંદરે, નવિ ગણું તુજ પરે અવરને, જે મિલે સુર નર વૃંદરે. એ સ્વા | ૧૧૬ તુજ વિના મેં બહુ દુઃખ લહ્યાં, તુજ મિથે.
Page #36
--------------------------------------------------------------------------
________________
તે કેમ હોય, એહ વિણ માર મારો નહીં, મેહ દેખી માચે સોયરે. એ સ્વા. ૧૧ળા મન થકી મિલનમેં તુજ કિયે, ચરણ તુજ ભેટવા સાંઈરે, કીજીએ જતન જિન
એ વિના અવર ન વાંછીએ કાંઈરે. એ સ્વા. મે ૧૧૮ | તુજ વચન રાગ સુખ આગલે, નવિ ગણું સુર નર શમ રે, કેડી જે કપટ દાખવે, નવિ તણું તે એ તુજ ધર્મ રે. સ્વામેં ૧૧૯ છે તે મુજ હૃદય ગિરિમાં વસે, સિંહ જે પરમ નિરીહરે. કુમત માતંગના જુથથી, તે ન કશી પ્રભુ મુજ બીહરે. એ સ્વા. | ૧૨૦ કેડિ છે દાસ પ્રભુ તાહરે, માહરે દેવ તું એકરે, કીજીએ સાર સેવક તણ, એ તુજ ઉચીત વીવેકરે. સ્વા ૧૨૧ . ભક્તિ ભાવે ઇસ્યુ ભાષીએ, રાખીએ એહ મનમાંહી રે, દાસના ભવદુઃખ વારીએ, તારીએ સે ગ્રહી બાંહી. છે ૧૨૨ . બાલ જેમ તાત આગલ કહે, વનવું હું તેમ તુજ, ઉંચિત જાણે એમ આચરું, નવી રહ્યા તુજ કિસ્યું ગુજરે. એ સ્વા. ૧૨૩ છે મુજ હેજે ચિત્ત શુભ ભાવથી, ભવ ભવ તાહરી સેવરે, યાચીએ કેડી યતને કરી, એહ તુંજ આગલે દેવરે. એ સ્વામી | ૧૨૪ છે
કલશ.
હરિગીત છે. ઈમ સકલ સુખકર દુરિત ભયહર, વિમલ લક્ષણ ગુણ ધરે; પ્રભુ અજર અમર નરિંદ વંદિત, વીનવ્યો સીમંધરે, નીજ નાદ તજિત મેઘ ગજિત જૈર્ય નિજિત મંદર, શ્રી નયવિજય બુધ ચરણ સેવક, જસવિજય બુધ જય કરે..૧૨પા
Page #37
--------------------------------------------------------------------------
________________
अथ श्री आनंदघनजी कृत रुषभ प्रमुख
चोवीश जिन स्तुति प्रारंभ.
બુદ્ધ સુવિશુદ્ધ ઉભાષા રૂપ, તવના રમ દેખીને
|| દેહા | ચિદાનંદ આનંદ મય ચિદરૂપી અવિકાર, સિદ્ધ બુદ્ધ સુવિશુદ્ધ તું તું જગ પરમાધાર. ૧ તુજ કૃપાલતાથી કરૂં ભાષા ભાષા રૂપ, તવના જિન ચાવીશની આનંદઘન રસ કુપ. ૫ ૨ . રાજ દ્ધિ જેમ દેખીને કુમક કરે મન આશ, બુદ્ધિ ત્રાદ્ધિ વિણ હું કુમક અરથ રાજ ઋદ્ધિ રાશ. એવા આશય આનંદઘન તો અતિ ગંભિર ઉદાર, બાલક બાંહ પ્રસારી જિમ કહે ઉદધિ વિસ્તાર. છે ક છે તેમ મારથ મુજ મને બુદ્ધિ વિણ કેમ થાય, ગુરૂ કૃપાથી ગહન નગ પંગુ પાર લંઘાય, પશી ભાષા ભાષા તણું કે એહવું કહિ દેય, પિસ્યાનું શું પીસવું પીએ ઠાણ ન લેય. ૫ ૬ છે
श्री रुषभ जिन स्तवनं. રાગ મારૂ છે કરમ પરીક્ષા કરણ કુવર ચોરે એ દેશી . રૂષભ જિનેશ્વર પ્રીતમ માહરે રે, ઓર ન ચાહેર કંત, રીઝ સાહેબ સંગ ન પરિહરે રે, ભાંગે સાદિ અને નંત. રૂષભ૦ ૧ પ્રીત સગાઈ રે જગમાં સહુ કરે રે, પ્રીત સગાઈ ન કેય, પ્રીત સગાઈ રે નિરૂપાયિક કહી રે,
Page #38
--------------------------------------------------------------------------
________________
પાધિક ધન ખાય. રૂષભ | ૨છે કઈ કંત કારણ કાષ્ટ ભક્ષણ કરે રે, મિલશું કંતને ધાય, એ મેલે નવિ કહિયે સંભવે રે, મેલો ઠામ ન થાય. રૂષભ૦ છે કઈ પતિ રંજન અતિ ઘણે તપ કરે રે, પતિ રંજન તન તાપ, એ પતિ રંજન મેં નવિ ચિત્ત ધર્યું રે, રંજન ધાતુ મિલાપ, રૂષભ છે ૪ કઈ કહે લીલા રે અલખ અલખ તણી રે, લખ પૂરે મન આશ, દેષ રહિતને લીલા નવિ ઘટે રે, લીલા દેષ વિલાસ, રૂષભ૦ પાપા ચિત્ત પ્રસને રે પૂજન ફલ કહ્યું રે, પૂજા અખંડિત એક કપટ રહિત થઈ આતમ અરપણ રે, આનંદઘન પદ રેહ. રૂષભ૦ ૬ ॥ अथ श्री अजित जिन स्तवनं ॥
રાગ આશાફરી. છે મારું મન મોહ્યું રે શ્રી વિમલાચલે રે એ દશી છે ( પંથડે નિહાલું રે બીજા જિન તણે રે, અજિત અજિત ગુણ ધામ, જે તે છત્યારે તેણે હું જીતિઓરે, પુરૂષ કિસ્યું મુજ નામ. પંથડો | ૨ | ચર્મ નયણે કરી મારગ જેવતાં રે, ભૂલ્યા સયલ સંસાર; જેણે નયણે કરી મારગ જોઈયે રે, નયણુ તે દીવ્ય વિચાર. પંથડે. છે ૨ પુરૂષ પરંપરા અનુભવ જેવતાં રે, અધે અંધ પુલાય, વસ્તુ વિચારે ? જે આગમે કરી રે, ચરણ ધરણ નહી ઠાય. પંથડો છે ૩ છે તર્ક વિચારે છે વાદ પરંપરા રે, પાર ન પહોંચે કેય, અભિમત વસ્તુ વસ્તુ ગતે કહે રે, તે વિરલા જગ જે. પંથ | ૪ | વસ્તુ વિચારે રે
Page #39
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૦ ) દીવ્ય નયણ તણો રે, વિરહ પડયે નિરધાર, તરતમ જેગે રે તરતમ વાસના રે, વાસિત બંધ આધાર. પંથડે છે એ છે કાલ લબ્ધિ લહી પથ નિહાલશું રે, એ આશા અવિલંબ, એ જન જીવે છે, જિન જાણુજે રે, આનંદ ઘન મત અંબ. પથ૦ | ૬ | ઇતિ ॥ अथ श्री संभव जिन स्तवनं ॥
રાગ રામગિરિ, છે રાતડી રમીને કિહાંથી આવિયા રે, એ દેશી છે
સંભવ દેવ તે ધુર સે સવે રે, લહી પ્રભુ સેવન ભેદ, સેવન કારણ પહેલી ભૂમિકારે, અભય, અદ્વેષ, અખેદ. સંભવ છે ૧છે ભય ચંચલતા હે જે પરિણામની રે, દ્વેષ અરેચક ભાવ, ખેદ પ્રવતિ હો કરતાં થાકિયે રે, દેષ અધ લખાવ. સંભવ છે ૨ | ચરમાવતે હે ચરમ કરણ તથા રે, ભવ પરિણતિ પરિપાક, દેષ ટલે વલી દષ્ટિ ખુલે ભલી રે, પ્રાપ્તિ પ્રવચન વાક. સંભવ છે ૩. પરિચય પાતિક ઘાતક સાધુ શું રે, અકુશલ અપચય ચેત, ગ્રંથ અધ્યાત્મ શ્રવણ મનન કરી રે, પરિ શીલન નય હેત. સંભવ છે ૪. કારણ જેગે છે કારજ નીપજે રે, એમાં કોઈ ન વાદ; પણ કારણ વિણ કારજ સાધિયે રે, એ નિજ મત ઉન્માદ. સં૦ | ૫ | મુગ્ધ સુગમ કરી સેવન આદરે રે, સેવન અગમ અનુપ, દેજે કદાચિત સેવક યાચના રે, આનંદઘન રસ રૂપ. સંભવ
૬ | ઈતિ છે
Page #40
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૨૦ ) ॥ अथ श्री अभिनंदन जिन स्तवनं ॥ રાગ ધનાથી સિંધુઓ છે આજ નિહેર દીસે નાહલે
તુ છે એ દેશો અભિનંદન જિને દરસન તરસિકે, દરસન દુર્લભ દેવ, મત મત ભેદે જે જઈ પુછિયે સહુ થાપે અહમેવ. અભિનંદન ૧સામાન્ય કરી દરિશણ દેહિલું, નિરણય સકલ વિશેષ; મદમેં ઘેર્યો રે અધે કેમ કરે, રવિ શશિ રૂપ વિલેખ. અભિનંદન ! ૨ હેતુ વિવાદે હે ચિત્ત ધરી જઈએ, અતિ દૂર ગમ નય વાદ, આગમ વાદે હે ગુરૂ ગમ કે નહીં, એ સબલે વિખવાદ. અભિનંદન ૩ ઘાતિ ડુંગર આડા અતિ ઘણા, તુજ દરિણુ જગનાથ; ધીઠાઈ કરી મારગ સંચરૂં, સેંગુ કોઈ ન સાથ. અભિનંદન| ૪ | દરિશણુ દરિશણ રીતે જે ફરૂં, તે રણ રેઝ સમાન; જેહને પીપાસા હે અને મૃત પાનની, કિમ ભાંજે વિષ પાન. અભિનંદન પા તરસ ન આવે તે મરણ જીવન તણું, સીજે જે દરિશણ કાજ; દરિશણ દુર્લભ સુલભ કૃપા થકી, આનંદઘન મહારાજ. અંભિનંદન ! ૬ ઈતિ. | અથ શ્રી કુમતિ નિન સ્તવન .
રાગ વસંત તથા કેદારે છે સુમતિ ચરણ કજ આતમ અરપણ, દરપણ જિમ અવિકાર, સુગ્યાની મતિ તરપણ બહું સમ્મત જાણીયે,
Page #41
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૨૧ ); પરિસર પણ સુવિચાર, સુગ્યાની સુમતિ ૧છે વિવિધ સકલ તનુધરગત આત્મા, બહિરાતમ ધુરી ભેદ; માસુ બીજે અંતર આતમ વિસરે, પરમાતમ અવિચ્છેદ. છે સુગ્યાની સુમતિ કે ૨ આતમ બુદ્ધ કાયાદિક રહ્યો, બહિરામ અઘરૂ૫; સુગ્યાની કાયાદિકને હે સાખી ધર રહ્યો, અંતર આતમ રૂપ. સુગ્યાના સુમતિ, પરા જ્ઞાનાનંદ
પૂરણ પાવને, વરજિત સકલ ઉપાધિ, સુગ્યાની અતીંપ્રિય ગુણ ગણ મણિ આગરૂં, ઈમ પરમાતમ સાધ. તે સુગ્યાની સુમતિ ૪ બહિરાતમ તજ અંતર આતમા, રૂપ થઈ થિર ભાવ, સુગ્યાની છે પરમાતમનું હે આતમ ભાવવું, આતમ અરપણ દાવ. સુગ્યાની છે સુમતિ છે || ૫ | આતમ અરપણ વસ્તુ વિચારતાં, ભરમ ટલે મતિ દોષ; એ સુગ્યાની | પરમ પદારથ સંપત્તિ સંપજે, આનંદ ઘન રસ પિષ. એ સુગ્યાની સુમતિ | ૬ . ॥अथ श्री पद्मप्रम जिन स्तवनं ।।
(રાગ મારૂ તથા સિંધુઓ) ચાંદલીયા સંદેશો કહેજે મારા કંથનેરે છે એ દેશી છે
પ્રઢપ્રભ જિન તુઝ મુઝ આંતરૂપે, કિમ ભાંજે ભગવંત, કરમવિપાકે છે કારણ જોઈને, કેઈ કહે મતિમંત. એ પદ્મપ્રભ | ૧ | પયઈઠિઈ અણુભાગ પ્રદેશથી રે, મૂલ ઉત્તર બહુ ભેદ; ઘાતિ અઘાતિ હે બંધદય ઉદીરણુરે; સત્તા કરમ વિચ્છેદ. એ પદ્મપ્રભ૦ મે ૨ ! કનકે પલવત પયડી પુરૂષ તરે, જેડી અનાદિ સ્વભાવ, અન્ય સંજોગી
Page #42
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ર ) જિહાં લગે આતમારે, સંસારી કહેવાય. પદ્મપ્રભ ૩ કારણ જેગે છે બધે બંધનેરે, કારણ મુગતિ મુકાય; આશ્રવ સંવર નામ અનુક્રમેરે, હેય ઉપાદેય સુણાય. એ પદ્મપ્રભo | ૪ પૂજન કરણે હો અંતર તુજ પડોરે; ગુણ કરણે કરી ભંગ; ગ્રંથ યુક્ત કરી પંડિત જન કહ્યોરે, અંતર ભંગ સુઅંગ છે પદ્મપ્રભ૦ ૫ | તુઝ મુજ અંતર અંતર ભાજસેરે, વાજસે મંગલ સૂર; જીવ સરેવર અતિશય વાધસેરે, આનંદઘન રસપૂર. પદ્મપ્રભ૦ ૫ ૬ ઈતિ.
છે અથ શ્રી સુપ નિન વતન છે
રાગ સારંગ આહાર છે લલનાની શી છે - શ્રી સુપાસ જિન વંદિયે, સુખ સંપત્તિને હેતુ. | લલના શાંત સુધારસ જલનિધિ, ભવસાગરમાં સેતુ. છે લલના છે શ્રીસુપાસ છે ૧ મે સાત મહા ભય હાલત સમમ જિનવર દેવ. લલના છે સાવધાન મનસા કરી, ધારે જિન પદ સેવ. મે લલના | શ્રીસુપાસ૨ | શિવશંકર જગદીશ્વરૂ, ચિદાનંદ ભગવાન; એ લલના | જિન અરિહા તીર્થકરૂં જ્યોતિ સ્વરૂપ અસમાન; } લલના શ્રી| ૩ | અલખ નિરંજન વચ્છ૭, સકલ જતુ વિસરામ; એ લલના છે અભય દાન દાતા સદા, પૂરણ આતમરામ . લલના | શ્રી. કે ૪ વીતરાગા મદ ક૯૫ના, રતિ અરતિ ભય સોગ; ને લલના બે નિદ્રા તંદ્રા દૂર દશા, રહિત અબાધિત વેગ. લલના છે શ્રી ૫ પરમ પુરૂષ પરમાતમા, પરમેશ્વર પરધાન; એ લલના | પરમ પદા
1.
Page #43
--------------------------------------------------------------------------
________________
( 23 )
રથ પરમેષ્ઠી, પરમ દેવ પરમાન. ॥ લલના !! શ્રી !! ૬૫ વિધિ વિર'ચી વિશ્વભર્', હૃષીકેશ જગનાથ, । લલના ।। અઘહર અધમેાચન ધણી, મુક્તિ પરમપદ્મ સાથે. ।। લલના ॥ શ્રી ॥ ૭॥ એમ અનેક અભિધા ધરે, અનુભવ ગમ્ય વિચાર !! લલના ! જે જાણે તેને કરે, આનંદઘન અવતાર, !! લલના ! શ્રી ॥ ૮ ૫ ઇતિ.
॥ अथ श्री चंदप्रभ जिन स्तवनं ॥
રાગ કેદારા તથા ગાડી । કુમરિ રાવે આક્રંદ કરે સુને કાઈ મુકાવે ! એ દેશી ॥
દેખણ દેરે સખી મુને દેખણુ દે, ચ'દ્રપ્રભ મુખચ'; I! સખી !! ઉપશમ રસને ક !! સખી !! સેવે સૂર નર ઈă; સખી॰ ગત કલિ મલ દુઃખદ દ. સખી ॥ ૧ ॥ સુહમ નિગેાદે ન દેખીયેા, સખી૰ ખાદર અતિહિ વિશેષ; સખી પુઢવી આઉ ન લેખીએ, સખી તેઉ વાઉ ન લેસ. ! ૨ !! વનસ્પતિ અતિ ઘણા દિહા, સખી દીઠા નહીં દીદાર; સખી॰ ખિ તિ ચરિંદ્રિ જલ લિહા, સખી૰ગત સન્ની પણ ધાર. ॥ સખી ।। ૩ ।। સુર તિરિ નિરય નિવાસમાં, સખી॰ મનુજ અનારજ સાથે; સખી અપત્તા પ્રતિભાસમાં સખી॰ ચતુર ન ચઢીએ હાથ. ૫ સખી૦ ૫ ૪ ૫ ઈમ અનેક થલ જાણીયે, સખી દરિશણુ વિષ્ણુ જિષ્ણુ દેવ; સખી૰ આગમથી મત જાણીયે, સ॰ કીજે નિર્મલ સેવ. સ૦ ॥ ૫ ॥ નિરમલ સાધુ ભક્તિ લડી, સખી॰ યાગ અવચક હોય; સખી॰ કિરિયા
Page #44
--------------------------------------------------------------------------
________________
અવંચક તિમ સહી, સખી, ફલ અવંચક જે, સખી છે ૬ પ્રેરક અવસર જિનવરૂ, સખી મેહનીય ક્ષય જાય, સખી, કામિત પૂરણ સુર તરૂ, સખી આનંદઘન પ્રભુ પાય. સખી| ૭ | ઈતિ.
| અથ શ્રી સુવિધવિન સ્તવન | રાગ કેદારે છે એમ ધના ધણને પરચાવે છે એ દેશી
સુવિધિ જિણેસર પાય નમીને, શુભ કરણી એમ કીજે રે, અતિ ઘણો ઉલટ અંગ ધરીને, પ્રહ ઉઠી પૂછજે રે. સુવિધિ છે ૧ છે દ્રવ્ય ભાવ સુચિ ભાવ ધરિને, હરખે દેહરે જઈયેરે, દહ તિગ પણ અહિંગમ સાચવતાં, એક મને ધુરિ થઈયેરે. સુવિધિ| ૨ | કુસુમ અક્ષત વર વાસ સુગધે, ધુપ દીપ મન સાખીરે, અંગ પૂજા પણ ભેદ સુણી ઈમ, ગુરૂ ગમ આગમ ભાખી. સુવિધિ | ૩ | એહનું ફલ દેય ભેદ સુણી જે, અનંતર ને પરંપર રે, આણા પાલણ ચિત્ત પ્રસન્ની, મુગતિ સુગતિ સુર મંદિરસુવિધિવે છે ૪ ૫ ફૂલ અક્ષત વર ધુપ પઈવે, ગંધ નિવેદ્ય ફલ જલ ભરી રે, અંગ અગ્ર પૂજા મલી અડ વિધ, ભાવે ભવિક સુભ ગતિ વરીરે. સુવિધિ | ૫ | સત્તર ભેદ એકવીસ પ્રકારે, અઠેત્તર સત્ત ભેદેરે, ભાવ પૂજા બહુ વિધિ નિરધારી, દેહગ દુરગતિ છેદે છે. સુવિધિ છે ૬ ! તુરિય ભેદ પડિવત્તિ પૂજા, ઉપશમ ખીણ સગીરે, ચઉહા પૂજા ઈમ ઉત્તર ઝયણે, ભાષી કેવલ ભેગી ૨. સુવિધિ| ૭ | એમ પુજા બહુ ભેદ સુણને, સુખ
Page #45
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૨૫ ) દાયક શુભ કરણી રે, ભાવિક જીવ કરશે તે લેશે, આનંદઘન પદ ધરણ. સુવિધિ. | ૮ | ઈતિ છે છે અથ શ્રી રિતાિન સ્તવન .
રાગ ધન્યાશ્રી ગેડી છે મંગલિક માલા ગુણહ વિશાલા એ દેશી છે શિતલ જિનપતિ લલિ ત્રિભંગી, વિવિધ ભંગી મન મોહેરે, કરૂણા કેમલતા તીક્ષણતા, ઉદાસીનતા સેહેરે. શીતલ છે ૧ | સર્વ જંતુ હિત કરણ કરૂણા, કમ વિદારણ તીક્ષણ રે, હાના દાન રહિત પરિણમી, ઉદાસીનતા વિક્ષણ રે. શીતલ૦ મે ૨ પર દુઃખ છેદન ઈચ્છા કરૂણા, તીક્ષણ પર દુઃખ રીઝે રે, ઉદાસીનતા ઉભય વિલક્ષણ, એક ઠામે કેમ સીઝે રે. શીતલ છે ૩ છે અભયદાન તિમ લક્ષ કરૂણા, તીક્ષણતા ગુણ ભારે, પ્રેરણ વિણ કૃત ઉદાસીનતા, એમ વિરેાધ મતિ નાવે છે. શીતલ૦ | ૪ | શક્તિ વ્યકિત ત્રિભુવન પ્રભુતા, નિગ્રંથતા સંગે રે, ગી ભેગી વક્તા મની, અનુપયોગી ઉપયોગે રે. શીતલ | ૫ | ઈત્યાદિક બહુ ભંગ ત્રિભંગી, ચમત્કાર ચિત્ત દેતી રે, અચરિજકારી ચિત્ર વિચિત્રા, આનંદઘન પદ લેતી રે. શીતલ૦ ૬ મે ઈતિ છે
॥ अथ श्री श्रेयांस जिन स्तवनं ॥ રાગ ગેડી અહે મત વાલે છાજના એ દેશી છે શ્રી શ્રેયાંસ જિન અંતર જામી, આતમ રામી નામી
Page #46
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૨૬ ) રે, અધ્યાતમ મત પૂરણ પામી, સહજ મુગતિ ગતિ ગામી ૨. શ્રી. | ૧ | સયલ સંસારી ઈદ્રિય રામી મુનીગણ આતમ રામી રે, મુખ્ય પણે જે આતમ રામી, તે કેવલ નિકામી રે, શ્રીએ ૨. નિજ સ્વરૂપ જે કિરિયા સાથે, તેહ અધ્યાતમ લહીયે રે, જે કિરિયા કરી ચઉ ગતિ સાધે, તે ન અધ્યાતમ કહિયે રે. શ્રી૩ નામ અધ્યાતમ ઠવણ અધ્યાતમ, દ્રવ્ય અધ્યાતમ છડે રે, ભાવ અધ્યાતમ નિજ ગુણ સાધે, તે તેહશું રઢ મંડે રે. શ્રી ૪ શબ્દ અધ્યાતમ અરથ સુણને, નિર વિકલ્પ આદરજો રે, શબ્દ અધ્યાતમ ભજન જાણું, હાન ગ્રહણ મતિ ધરજે ૨. શ્રી ૫ અધ્યાતમ જે વસ્તુ વિચારી, બીજા જાણ લબાસીરે, વસ્તુ ગતે જે વસ્તુ પ્રકાસે, આનંદઘન મતવાસીરે. શ્રી. | ૬ | ઇતિ
॥ अथ श्री वासुपुज्यजिन स्तवनं ॥ - રાગ ગાડી તથા પરજીઓ | તુગિયા ગિરિ શિખર સેહે છે એ દેશી છે
વાસુપૂજ્ય જિન ત્રિભુવન સ્વામી, ઘન નામી પર નામી રે, નિરાકાર સાકાર સચેતન, કરમ કરમ ફલ કામી ૨. વાસુપૂજ્ય છે ૧ મે નિરાકાર અભેદ સંગ્રાહક, ભેદ ગ્રાહક સાકારો રે, દર્શન જ્ઞાન ૬ ભેદ ચેતના; વસ્તુ ગ્રહણ વ્યાપાર રે. વા. મે ૨ કર્તા પરિણામિ પરિણામે, કર્મ જે જીવે કરીયે રે, એક અનેક રૂપ નય વાદે, નિયતે નર અનુસરિયે રે. વા. ૩. દુઃખ સુખ રૂપ કરમ ફલ જાણે, નિશ્ચય એક આનંદે રે, ચેતનતા પરિણામ ન ચુકે, ચેતન
Page #47
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૭ ) કહે જિનચંદો રે. વા. ૪ પરિણામી ચેતન પરિણામે જ્ઞાન કરમ ફલ ભાવી રે, જ્ઞાન કરમ ફલ ચેતન કહીયે, લેજો તેહ મનાવી રે. વાવ છે પ . આતમજ્ઞાની શ્રમણ કહાવે, બીજા તે દ્રવ્ય લિંગીરે, વસ્તુગતે જે વસ્તુ પ્રકાશે આનંદઘન મતિ સંગરે. વાય છે ૬ છે | | અથ શ્રી વિમલન સ્તવન રાગ મલ્હાર છે ઇડર આબા આંબલીરે ઇડર દાડિમ કાખ
છે એ દેશી છે દુઃખ દેહગ દ્વરે ટલ્યાં રે, સૂખ સંપરશું ભેટ; ધીંગ ધણી માથે કિયા રે, કુણ ગંજે નર પેટ. વિમલ જિન દીઠા લેયણ આજ, મારા સિધ્યા વાંછિત કાજ. વિમલજિન દીઠાં મે ૧ ચરણ કમલ કમલા વસેરે, નિરમલ થિર પદ દેખ, સમલ અથિર પદ પરિહરી રે, પંકજ પામર પેખ. વિમલ દીઠાં૨ મુજ મન તુજ પદ પંકજે રે, લણે ગુણ મકરંદ; રંક ગણે મંદિર ધરા રે, ઈદ ચંદ નાગિદ. વિમલ દીઠાં પાડા સાહેબ સમરથ તું ધણું રે, પાપે પરમ ઉદાર, મન વિસરામી વાલો રે, આતમ આધાર. વિમલ દીઠાં ૪ દરિશન દીઠે જિન તણું રે, સંશય ન રહે વેધ, દિનકર કર ભર પસતા રે, અંધકાર પ્રતિષેધ. વિમ0 દીઠાં છે ૫ અમીય ભરી મૂરતિ રચી રે, ઉપમા ન ઘડે કેય, શાંત સુધારસ ઝીલતી રે, નિરખત તૃપતિ ન હોય. વિમલ દીઠાં છે ૬. એક અરજ સેવક તણુંરે, અવધારે જિનદેવ, કૃપા કરી મુજ દીજીયેરે, આનંદઘન પદ સેવ. વિમલ દીઠ.૦ ૫ ૭ઈતિ છે
Page #48
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૮)
થ શો સવંતબિનસ્તવને . રાગ રામગોળ કડખાની રાશીની હાલ પ્રસિદ્ધ છે
ધાર તરવારની સાહિલી દેહિલી, ચોદમાં જિન તણી ચરણ સેવા; ધાર પર નાચતા દેખ બાજીગરા સેવના ધાર પર રહે ન દેવા, એ ધારે છે ૧ છે એ આંકણું છે કે એક કહે સેવીયે વિવિધ કિરિયા કરી, ફલ અનેકાંત લેચન દેખે; ફલ અનેકાંત કિરિયા કરી બાપડા, રડવડે ચાર ગતિ માંહે લેખે. એ ધાર૦ મે ૨ ગચ્છના ભેદ બહુ નયણ નિહાલતાં, તત્ત્વની વાત કરતાં ન લાજે; ઉદર ભરણાદિ નિજ કાજ કરતા થકા, મોહ નડિયા કલિકાલ રાજે. ધાર૦ ૩ વચન નિરપેક્ષ વ્યવહાર જુઠે કહ્ય, વચન સાપેક્ષ વ્યવહાર સાચે; વચન નિરપેક્ષ વ્યવહાર સંસાર ફલ, સાંભલી આદરી કાંઈ રાચે. ધાર
૪ | દેવ ગુરૂ ધર્મની શુદ્ધિ કહે કેમ રહે, કેમ રહે શુદ્ધ શ્રદ્ધા ન આણે; શુદ્ધ શ્રદ્ધાન વિણ સર્વ કિરિયા કરે, છાર પર લીંપણે તેહ જાણે. ધાર છે છે પાપ નહિ કેઈ ઉત્સુત્ર ભાષણ જિસે, ધર્મ નહિ કઈ જગ સુત્ર સરિ; સુત્ર અનુસાર જે ભાવિક કિરિયા કરે, તેહિને શુદ્ધ ચારિત્ર પરિખે. ધાર છે ૬ એહ ઉપદેશનું સાર સંક્ષેપથી, જે નરા ચિત્તમાં નિત્ય ધ્યાવે, તે નર દીવ્ય બહુકાલ સુખ અનુભવી, નિયત આનંદઘન રાજ પાવે છે ધાર) | ૭ ઈતિ.
Page #49
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૨૦ ) | થ થ ધર્મનિન સતવો
રાગ ગેડી સારંગ છે રસીયાની દેશીમાં છે ધરમ જિનેસર ગાઉં રંગશું, ભંગ મ પડશે હે પ્રીત; જિનેબીજે મન મંદિર આણું નહી. એ એમ કુલ વટ રીત. જિનેટ ધરમ૦ ના ધરમ ધરમ કરતો જગ સહ ફિરે, ધરમ ન જાણે હે મર્મ; જિનેટ ધરમ જિનેસર ચરણ ગ્રહ્યા પછી, કેઈ ન બાંધે છે કર્મ. જે જિનેન્ટ છે ધરમ પરા પ્રવચન અંજન જે સદગુરૂ કરે, દેખે પરમ નિધાન; જિને હૃદય નયણ નિહાલે જગધણી, મહિમા મેરૂ સમાન છે જિનેધરમ કા દેડત દેડત દેડત દેડીયો જેતી મનની દેડ; જિને પ્રેમ પ્રતીત વિચારો ટુકડી, ગુરૂ ગમ લેજે રે જેડ. | જિનેટ છે ધરમ. ૪ એક પખી કેમ પ્રીતિ પરવડે, ઉભય મિલ્યા હુએ સંધિ; જિને. હું રાગી હું મેહે ફેંદી, તું નિરાગી નિરબંધ. જિ. ધ પા પરમ નિધાન પ્રગટ મુખ આગલે, જગત એલંઘી હે જાય, જિને જ્યોતિ વિના જુઓ જગદીશની, અંધ અંધ પુલાય. એ જિનેટ છે ધરમ છે ૬ નિરમલ ગુણમણિ રેહણ ભૂધરા, મુનિજન માનસ હંસ; જિનેટ ધન્ય તે નગરી ધન્ય વેલા ઘડી, માતા પિતા કુલ વંશ. એ જિનેન્ટ ધરમ ૭૫ મન મધુકર વર કર જોડી કહે, પદ કજ નિકટ નિવાસ; જિને ઘનનામી આનંદઘન સાંભલે, એ સેવક અરદાસ. જિને છે ધરમ ૮ ઈતિ.
Page #50
--------------------------------------------------------------------------
________________
છે અથ જ રાતિનિ સ્તવન રાગ મલહાર ચતુર ચેમાસુ પડિકમી એ દેશી છે
શાંતિ જિન એક મુજ વિનતિ, સુણે ત્રિભુવન રાય રે, શાંતિ સ્વરૂપ કેમ જાણિયે, કહે મન કેમ પરખાયરે. શાંતિ છે ૧. એ આંકણી ને ધન્ય તું આતમ જેહને, એહવે પ્રશ્ન અવકાશ રે; ધીરજ મન ધરી સાંભલે, કહું શાંતિ પ્રતિભાસ રે. શાંતિ| ૨ | ભાવ અવિશુદ્ધ સુવિશુદ્ધ જે, કહ્યા જિનવર દેવ રે, તે તેમ અવિતથ્થ સહે, પ્રથમ એ શાંતિ સેવરે. શાંતિ છે ૩આગમ ધર ગુરૂ સમકિતી, કિરિયા સંવર સાર રે, સંપ્રદાયી અવંચક સદા, શુચિ અનુભવાધાર રે. શાંતિ| ૪ | શુદ્ધ આલંબન આદરે, તજી અવર જંજાલ રે, તામસી વૃત્તિ સવી પરિહરી, ભજે સાત્વિકી સાલ રે. શાંતિ૫ ફલ વિસંવાદ જેમાં નહિ, શબ્દ તે અર્થ સંબંધિ રે, સકલ નય વાદ વ્યાપી રહ્યો, તે શિવ સાધન સંધિ રે. શાંતિ માદા વિધિ પ્રતિષેધ કરી આતમા, પદારથ અવિરેાધ રે, ગ્રહણ વિધિ મહાજને પરિગ્રહ્યો, ઈસ આગમે બેધ રે, શાંતિ | ૭ | દુષ્ટ જન સંગતિ પરિહરી, ભજે સુગુરૂ સંતાન રે; જેગ સામર્થ્ય ચિત્ત ભાવજે, ઘરે મુગતિ નિદાન રે, શાંતિ | ૮ | માન અપમાન ચિત્ત સમ ગણે, સમ ગણે કનક પાષાણ રે, વંદક નિંદક સમ ગણે, ઈશે હોય તું જાણ રે, શાંતિ | ૯ | સર્વ જગ જતુને સમ ગણે, સમ ગણે તૃણ મણિ ભાવ; મુકિત સંસાર બહુ સમ ગણે, મુણે ભવ જલનિધિ નાવરે, શાંતિ. ૧૦ છે આ
Page #51
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૨ ) પણે આતમ ભાવ જે, એક ચેતના ધાર; અવર સવિસાથે સંગથી, એહ નિજ પરિકર સાર રે. શાંતિ છે ૧૧ પ્રભુ મુખથી એમ સાંભલી, કહે આતમરામ રે; તાહરે દરિશણે નિસ્તર્યો, મુઝ સિદ્ધાં સવિ કામરે. શાંતિ છે ૧૨ અહો અહે હું મુંઝને કહું, ન મુઝ નમે મુઝરે અમિત ફલ દાન દાતારની, જેહની ભેટ થઈ તુઝ રે. શાંતિ| ૧૩ મે શાંતિ સ્વરૂપ સંક્ષેપથી, કહ્યો નિજ પર રૂપરે; આગમ માંહે વિસ્તાર ઘણે, કાં શાંતિ જિન ભૂપ રે. શાંતિ, ૫ ૧૪ શાંતિ સ્વરૂપ એમ ભાવશે, ધરી શુદ્ધ પ્રણિધાન, આનંદઘન પદ પામશે, તે લેહેશે બહુ માન રે. શાંતિ. | ૧૫ . ઈતિ છે
છે અથ શ્ર યુનિન સ્તવને ! | રાગ ગુર્જરી તથા રામકલી છે
(અંબર દે હે મુરારી હમારે એ દેશી) કુંથ જિન મનડું કિમહિ ન બાજે ; કુંથુ છે જિમ જિમ જતન કરીને રાખું, તિમ તિમ અલગું ભારે છે. કુંથુ| ૧ | રજની વાસર વસતિ ઉજડ, ગયણ પાયાલે જાય, સાપ ખાએ ને મુખડું થોથું, એહ ઉખાણે ન્યાય છે. કુંથુ છે ૨. મુક્તિ તણા અભિલાષી તપીયા, જ્ઞાનને ધ્યાન અભ્યાસે; વયરીડું કાંઈ એહવું ચિંતે, નાખે અવલે પાસે હો. કુંથુ છે ૩. આગમ આગમધરને હાથે, નાવે કિણ વિધિ આંકુ; કિહાં કણે જે હઠ કરી હટકું, તે વ્યાલ તણે પરે વાંકુ છે. કુંથુ જ છે જે ઠગ
જ, ગયણ
આ માએ ને મુખડ છે
જાય છે.
Page #52
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૩ ) કહું તે ઠગતું ન દેખું, સાહુકાર પણ નાંહી; સર્વ માંહેને સહુથી અલગું, એ અચરિજ મનમાંહિ હો. કુંથુ પા જે જે કર્યું તે કાન ન ધારે, આપ મતે રહે કાલે સુર નર પંડિત જન સમજાવે, સમજે ન મારે સાલ હ. કુંથુ છે ૬ મેં જાણ્યું એ લિંગ નપુંસક. સકલ મરદને ઠેલે, બીજી વાતે સમરથ છે નર; એહને કઈ ન જેલે. હે. કુંથુo ૭ | મન સાધ્યું તેણે સઘલું સાધ્યું, એ વાત નહી બેટી; એમ કહે સાધ્યું તે નવિ માનું, એ કહી વાત છે મોટી છે. કુંથુo | ૮ | મનડું દુરારાધ્ય તે વશ આપ્યું; તે આગમથી મતિ આણું આનદઘન પ્રભુ માહરૂં આણે, તે સાચું કરી જાણું હો. કુંથુ છે ૯ મે ઈતિ છે
॥ अथ श्री अरजिन स्तवनं ॥ રાગ પરજ તથા મારૂ, રૂષભનો વશ રયણાય એ દેશી.
ધરમ પરમ અરનાથને, કિમ જાણું ભગવંત રે; સ્વપર સમય સમજાવિયે, મહિમાવંત મહંત રે. ધર્મ૧ એ આંકણું શુદ્ધાતમ અનુભવ સદા, સ્વ સમય એ વિલાસ રે; પરબ છાંડી જેહ પડે, તે પર સમય નિવાસ રે. ધર્મ | ૨ | તારા નક્ષત્ર ગ્રહચંદની, તિ દિનેશ મઝાર રે; દર્શન જ્ઞાન ચરણે થકી, શક્તિ નિજાતમ ધાર રે. જે ધર્મ | ૩ | ભારી પીલે ચીકણે, કનક અનેક તરંગ ૨, પર્યાયદષ્ટિ ન દીજીએ, એકજ કનક અભંગ રે. ધર્મ | ૪ | દરશન જ્ઞાન ચરણ
Page #53
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૩૩). થકી, અલખ સરૂપ અનેક રે, નિરવિક૫રસ પીજિયે, શુદ્ધ નિરંજન એક છે. ધર્મ છે ૫ પરમારથ પંથ જે કહે તે જે એક સંત રે, વ્યવહારે લખ જે રહે, તેહના ભેદ અનંત રે; ધર્મ છે ૬ વ્યવહારે લખ દેહિલા, કાંઈ ન આવે હાથ રે; શુદ્ધ નય થાપના સેવતાં, નવી રહે દુવિધા સાથ રે. ધર્મ છે ૭ મે એક પખી લખિ પ્રીતની, તુમ સાથે જગનાથ રે, કૃપા કરીને રાખજે, ચરણ તલે ગ્રહી હાથ રે ધમાટ ચકી ધરમ તીરથતણે, તીરથ ફલ તતસાર રે, તીરથ સેવે તે લહે, આનંદઘન નિરધાર રે. ધર્મ છે ૯ મે ઈતિ
॥ अथ श्री मल्लिजिन स्तवनं ॥ રાગ કાફી છે સેવક કિમ અવગણિયે હો એ દેશી છે
સેવક કિમ અવગણિયે હૈ, મલિલ જિન એહ અબ શોભા સારી, અવર જેહને આદર અતિ દીયે, તેહને મૂલ નિવારી હે. મલ્લિ છે ૧ મે જ્ઞાન સુરૂપ અનાદિ તમારૂં તે લીધું તમે તાણ; જુઓ અજ્ઞાન દશા રીસાવી, જાતા કાણ ન આપ્યું . મલિ ૨ નિદ્રા સુપન જાગર ઉજાગરતા, તુરીય અવસ્થા આવે; નિદ્રા સુપન દશા રીસાણું જાણું, ન નાથ મનાવી છે. મલ્લિ૦ ૩ાા સમકિત સાથે સગાઈ કીધી, સપરિવારશું ગાઢી, મિથ્યામતિ અપરાધણ જાણી, ઘરથી બાહિર કાઢી છે, મલ્લિ | ૪ | હાસ્વ અરતિ રતિ શેક દુગંછા, ભય પામર કર સાલી; ને
Page #54
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૪) કષાય શ્રેણી ગજ ચઢતાં શ્વાન તણી ગતિ જાલી છે. મલ્લિ૦ છે પ છે રાગદ્વેષ અવિરતિની પરીકૃતિ, એ ચરણ મહિના
ધા; વીતરાગ પરિણતિ પરણમતા, ઉઠી નાઠા દ્ધા હે. મલ્લી, કે ૬ વેદેદય કામા પરિણમા, કામ્ય કરમ સહ ત્યાગી, નિકામી કરૂણારસ સાગર, અનંત ચતુષ્ક પદપાગી છે. મલ્લી, ૭ દાન વિઘન વારિ સહુ જનને, અભય દાન પદ દાતા, લાભ વિઘન જગ વિઘન નિવારક, પરમ લાભ રસ માતા છે. મલ્લી છે ૮ વીય વિઘન પંડિત વિર્ય હણ, પુરણ પદવી ગી; ભેગે પગ દેય વિઘન નિવારી, પૂરણ ભેગ સુભેગી હે. મલ્લી છે ! એ અઢાર દૂષણ વર્જિત તનુ, મુનિ જન વંદે ગાયા, અવિરતિ રૂપક દોષ નિરૂપણ, નિરદૂષણ મન ભાયા છે. મલિ | ૧૦ Dણ વિધ પરખી મન વિસરામી, જિનવર ગુણ જે ગાવે; દીન બંધુની મહેર નજરથી, આનંદઘન પદ પાવે . મલ્લિ | ૧૧ મે ઈતિ.
॥ अथ श्री मुनिसुव्रत जिन स्तवनं ॥ રાગ કાફી છે આવા આમ પધારે પૂજય છે એ દેશી
મુનિસુવ્રત જિનરાય, એક મુજ વિનતિ નિસણો; આતમ તત્વ કયું જાણ્યું જગત ગુરૂ; એહ વિચાર મુજ કહિયે, આતમ તત્વ જાણ્યા વિણ નિરમલ, ચિત્ત સમાધિ નવિ લહિયે, મુનિ ૧ છે એ આંકણી છે કેઈ અબંધ આતમ તત માને, કિરિયા કરતે દિસેક ક્રિયા તણું ફલા કહે કણ ભેગવે, એમ પૂછ્યું ચિત રીસે, મુનિ પરા
Page #55
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૩૫ ) જડ ચેતન એ આતમ એકજ, થાવર જંગમ સરિખે; દુઃખ સુખ સંકર દુષણ આવે, ચિત્ત વિચારી જે પરિ; મુનિ ! ૩ છે એક કહે નિત્યજ આતમ તત, આતમ દરશણ લીને; કૃત વિનાશ અકૃતાગમ દૂષણ, નવિ દેખે મતિ હી. મુનિ | ૪ સંગત મત રાગિ કહે વાદી, ક્ષણિક એ આતમ જાણે; બંધ મોક્ષ સુખ દુઃખ ન ઘટે, એહ વિચાર મન આણે. મુનિ ૫ ૫ છે ભૂત ચતુષ્ક વરજિત આતમ તત, સત્તા અલગી ન ઘટે; અંધ શકટ જે નજર ન દેખે, તે શું કીજે શકટે મુનિ છે દ એમ અનેક વાદિ મત વિભ્રમ, સંકટ પડી ન લહે, ચીત્ત સમાધિ તે માટે પૂછું, તુમ વિણ તત કોઈ ન કહે, મુનિ પાછા વલતું જગ ગુરૂ ઈણિ પરે ભાખે, પક્ષ પાત સબ ઇડી, રાગ દ્વેષ મેહ પખ વજિત આતમ શું રઢ મંડી. મુનિ | ૮ આતમ ધ્યાન કરે જે કોઈ, સે ફિરી ઈમે નાવે વાગજાલ બીજું સહુ જાણે, એહ તત્ત્વ ચિત્ત ચાવે, મુનિ ! ૯ છે જેણે વિવેક ધરીયે પખ ગ્રહીયે તે તત જ્ઞાની કહીરે, શ્રી મુનિસુવ્રત કૃપા કરેતે, આનંદઘન પદ લહિયે, મુનિ કે ૧૦ મે ઈતિ છે
| | પથ : નમકિન સ્તવન છે રાગ આશાવરી . ધન ધન સંપતિ સાથે રાજાએ દેશી
ષટ દરશણ જિન અંગ ભણજે, ન્યાસ ષડંગ જે સાધે રે, નમિ જિનવરના ચરણ ઉપાસક પટ દરશણુ આરાધેરે, ષટ છે ૧. એ આંકણું. જિન સુર પાદપ પાય
Page #56
--------------------------------------------------------------------------
________________
વખાણું, સાંખ્ય જોગ દેય ભેદેરે, આતમ સત્તા વિવરણ કરતા, લહે દુગ અંગ અખેદે રે, ષટ છે ૨ ભેદ અભેદ સૌગત મીમાંસક, જિનવર દેય કર ભારી રે કાલેક અવલંબન ભજિયે, ગુરૂ ગમથી અવધારી રે. . ષટાકા લકા યતિક કૂખ જિનવરની, અંશ વિચારી જે કીજે રે, તવ નિચાર સુધારસ ધારા, ગુરૂ ગમ વિણ કેમ પીજે. છે ષટo | ૪ | જૈન જિનેશ્વર વર ઉત્તમ અંગ; અંતરંગ બહિરગેરે, અક્ષર ન્યાસ ધરા આરાધક, આરાધે ધરી સંગે રે. ષટ છે પ જિનવરમાં સઘળા દરિશણ છે, દશને જિનવર ભજના રે, સાગરમાં સઘલી તટિની સહી, તટિનીમાં સાગર ભજના રે. . ષટદા સ્વરૂપ થઈ જિન આરાધે, તે સહી જિનવર હવે રે, ભેગી ઈલીકાને ચટકાવે, તે ભંગી જગ જેવે રે. . ષટ છે ૭ચુરણિ ભાષ્ય સૂત્ર નિર્યુકિત વૃત્તિ પર પર અનુભવ રે, સમય પુરૂષના અંગ કહ્યા એ, જે છેદે તે દુરભવ રે. જે ષટ છે ૮ મુદ્રા બીજ ધારણ અક્ષર, ન્યાસ અર્થે વિનિયેગે છે, જે ધ્યાવે તે નવિ વંચી જે, કિયા અવંચક ભેગે રે. ષટ છે કે મૃત અનુસાર વિચારી લું, સુગુરૂ તથા વિધ ન મિલેરે, કિરિયા કરી નવિ સાધી શકિયે, એ વિષવાદ ચિત્ત સઘલે રે. . ષટ છે ૧૦ છે તે માટે ઉભા કર જોડી, જિનવર આગલ કહિયે રે. સમય ચરણ સેવા શુદ્ધ દે, જેમ આનંદઘન લહિયે રે. . ષટ છે ૧૧ | ઈતિ
Page #57
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૩૭ ) ॥अथ श्री नेमनाथ जिन स्तवनं ॥ રાગ મારૂણી છે ઘણા ઢેલા એ દેશી છે
અષ્ટ ભવંતર વાલહી રે, તું મુઝ આતમ રામ, મનરાવાલા, મુગતિ સ્ત્રી શું આપણે રે, સગપણ કોઈન કામ. છે મન ૧ છે ઘર આવે છે, વાલિમ ઘર આવે, મારિ આશાના વિસરામ. | મન | રથ ફરે છે, સાજન રથ ફેર, સાજન મારા મનના મરથ સાથ. | મન છે છે ૨ નારી પ ો નેહલે રે, સાચ કહે જગનાથ,
મન ઈશ્વર અરધાંગે ધરી રે, તું મુજ જાલે ન હાથ. એ મનપા ૩ . પશુ જનની કરૂણા કરી, આણી હૃદય વિચાર, છે મન છે માણસની કરૂણ નહી રે, એ કુણ ઘર આચાર, છે મન છે ૪છે પ્રેમ કલ્પ તરૂ છેદી રે, ધરિ જેગ ધતૂર, છે મન ને ચતુરાઈ કુણ કહે રે, ગુરૂ મિલીયો જગ સૂર, છે મન છે ૫ મહારૂં તે એમાં કયુંહી નહીરે, આપ વિચારે રાજ. મન રાજ સભામાં બેસતા રે, કિસડી બધસી લાજ, એ મન છે ૬. પ્રેમ કરે જગ જન સહરે, નિરવાહે તે એર, છે મન પ્રીત કરીને છેડીદે રે, તે શું ન ચાલે જેર, એ મન | ૭ | જે મનમાં એહવું હતુંરે, નિસપતિ કરત ન જાણ, એમનો નિસપતિ કરીને છાંડતાં રે, માણસ હુએ નુકસાન. એ મન | ૮ દેતાં દાન સંવત્સરી રે; સહુ લહે વંચિત પિષ. | મન સેવક વંછિત નવિ લહે રે, તે સેવકને દેષ. | મન છે ૯ સખી કહે એ શામલે રે, હું કહું લક્ષણ સેત; એ મન છે ઈણ લક્ષણ સાચી સખી રે, આપ વિ
Page #58
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૩૮ ). ચારો હેત, | મન | ૧૦ | રાગી શું રાગી સહુ રે, વેરાગી શે રાગ. | મન | રાગ વિના કેમ દાખવે રે, મુગતિ સુંદરી માગ. | મન મે ૧૧ એક ગુહ્ય ઘટતું નથી રે; સઘલોઈ જાણે લક. | મન છે અને કાંતિક બેગ રે, બ્રહ્મચારી ગત રેગ. મે મસા ! ૧૩ જિણ જેણે તમને જોઉં રે, તિણ જે જુવે રાજ, એ મન. એક વાર મુજને જુએ છે તે સીજે મુજ કાજ. એ મન છે ૧૩ છે મેહ દશા ધરી ભાવતાં રે, ચિત્ત લહે તત્વ વિચાર. | મન. છે વીતરાગતા આદરી રે, પ્રાણનાથ નિરધાર. | મન ૧૪ સેવક પણ તે આદરે રે, તે રહે સેવક મામ. | મન | આશય સાથે ચાલીયે રે, એહિજ રૂડું કામ. | મન ૧૫ મે ત્રિવિધ ચેગ ધરી આદર્યો રે, નેમનાથ ભરતાર. | મન | ધારણ પિષણ તારણે રે, નવરસ મુગતા હાર. | મન | ૧૬ છે કારણ રૂપી પ્રભુ ભજ્યા રે, ગયે ન કાજ અકાજ. | મન છે કૃપા કરી મુજ દીજીયે રે; આનંદઘન પદ રાજ. મન . || ૧૭ | ઈતિ
॥ अथ श्री पार्श्वजिन स्तवनं ॥
| રાગ સારંગ રસીયાની દેસી છે ધ્રુવપદ રામી હે સ્વામી માહરા, નિકામી ગુણરાય. છે સુજ્ઞાની છે નિજગુણ કામી હે, પામી તું ધણ ધ્રુવ આરામી હે થાય. છે સુજ્ઞાની ધ્રુવ૦ મે ૧ સર્વ વ્યાપી કહે સર્વ જાણુંગપણે, પર પરિણમન સરૂપ, સુજ્ઞાની છે
Page #59
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૩ ) પરરૂપે કરી તપણું નહી, સ્વસત્તા ચિપ, સુજ્ઞાની બુ છે ૨ | ય અને કે હું જ્ઞાન અનેકતા, જલ ભાજન રવિ જેમ, એ સુજ્ઞાની છે દ્રવ્ય એકત્વપણે ગુણ એકતા, નિજ પદ રમતા હે એમ છે સુજ્ઞાની છે ધ્રુવપદ, પાવા પર ક્ષેત્રે ગત મને જાણવે, પરક્ષેત્રે થયું જ્ઞાન, કે સુજ્ઞાની છે અસ્તિપણે નિજ ક્ષેત્રે તમે કહ્ય, નિર્મલતા ગુણમાન, પાસા છે ધ્રુવપદ છે ૪ ય વિનાશે હે જ્ઞાન વિનધરૂં, કાલ પ્રમાણે રે થાય. સુજ્ઞાની છે સ્વકાલે કરી સ્વસત્તા સદા, તે પર રીતે ન જાય. છે સુજ્ઞાની છે ધ્રુવપદ છે પ ! પર ભાવે કરી પરતા પામતા, સ્વસત્તા થિર ઠાણ, સુજ્ઞાની આત્મ ચતુષ્ક મયી પરમાં નહી, તે કેમ સહુને રે જાણુ. સુજ્ઞાની છે ધ્રુવપદ | ૬ અગુરૂ લઘુ નિજ ગુણને દેખતાં, દ્રવ્ય સકલ દેખંત સુજ્ઞાની છે સાધારણ ગુણની સાધમ્યતા, દર્પણ જલને દષ્ટાંત. સુજ્ઞાની છે ધ્રુવપદ છે છે ૭. શ્રી પારસ જિન પારસ રસ સમે પણ ઈહાં પારસ નાંહી, સુજ્ઞાની છે પૂરણ રસીઓ હો નિજ ગુણ પરસને, આનંદઘન મુજ માંહિ સુજ્ઞાની છે ધ્રુવપદ છે अथ श्री महावीर जिन स्तवनं
રાગ ધનાશ્રી " વિરજીને ચરણે લાગું, વીર પણું તે માગું રે, છે . મિથ્યા મેહ તિમિર ભય ભાંગું, જિત નગારૂં વાણું રે, છે વીર છે ૧ છઉમલ્થ વરય લેસ્યા સંગે, અભિસંધિજ મતિ અંગેરે, એ સૂમ થુલ કિયાને રંગે, યેગી થય ઉમે
Page #60
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૪ ) ગેરે, એ વીરઅસંખ્ય પ્રદેશે વીર્ય અસંખે, યોગ અસંખિત કરે, પુદ્ગલ ગણ તેણે લે સુવિશે, યથા શક્તિ મતિ લેખે રે. એ વીર રે ૩. ઉત્કૃષ્ટ વીરયને વેસે ચેગ કિયા નવિ પેસે રે; ચેગ તણી ધ્રુવતાને લેસે, આતમ શક્તિ ન બેસે છે. એ વિર૦ ૪ કામ વીર્ય વશે જેમ ભેગી, તેમ આતમ થયો ભેગી રે; સૂરપણે આતમ ઉપયોગી, થાયે તેહને અગી રે. વીર છે ૫ | વીરપણું તે આતમ ઠાણે, જાણ્યું તમચી વાણેરે, ધ્યાન વિનાણે શક્તિ પ્રમાણે, નિજ ધ્રુવપદ પહિચાણેરે. વીર૫ ૬ આલંબન સાધન જે ત્યાગે, પર પરિણતિને ભાગે રે; અક્ષય દર્શન જ્ઞાન વૈરાગે, આનંદધનપ્રભુ જાગે રે. વિર૦ ૭ ઈતિ
॥ अथ श्री पार्श्वजिन स्तवनं ॥ શાંતિ જિન એક મુજ વિનતિ એ દેશી
પાસ જિન તાહરા રૂપનું મુજ પ્રતિભાસ કેમ હોય રે; તુજ મુજ સત્તા એકતા અચલ વિમલ અકલ જેય રે. પાસ| ૧છે એ આંકણી છે મુજ પ્રવચન પક્ષથી નિશ્રય ભેદ ન કેયરે વિવહારે લખિ દેખીયે ભેદ પ્રતિભેદ બહુલાય રે. પાસ ૨૫ બંધન મેખ નહિ નિશ્ચયે વિવારે ભજ દેય રે; અખંડિત અબાધિત સેય કદા નિત અબાધિત સેય રે. પાસ મેવા અન્વય હેતુ વ્યતિરેકથી અંતરે તુજ મુજ ૫ રે; અંતર મેટવા કારણે આત્મ સ્વરૂપ અનુપ રે પાસ. | ૪ | આતમતા પરમાત્મતા શુદ્ધ નય ભેદ ન એક રે; અવર આરેપિત ધર્મ છે તેહના ભેદ
Page #61
--------------------------------------------------------------------------
________________
( 82 )
અનેક રે. પાસ॰ !! ૫૫ ધરસી ધરમથી એકતા તેહ મુજ રૂપ અભેદ રે; એક સત્તા લખ એકતા કહે તે મૂઢમતિ ખેદ રે, પાસ૦ ૫ ૬ । આતમ ધરમ અનુસરી રમે જે આતમ રામે રે; આનઃધન પદ્મવી લહે પરમ આતમ તસ નામ રે. પાસ૦ ! છ ો ામતિ મા
॥ अथ श्री महावीरजिननुं स्तवनं ॥
પૃથા નિહાલું રે બીજા જિન તા ૨૫ એ દેશી
ચરમ જિજ્ઞેસર વિગત સ્વરૂપનુ રે; ભાવું કેમ સરૂપ, સાકારી વિષ્ણુ ધ્યાન ન સંભવે રે, એ અવિકાર અરૂપ ।। ચરમ॰ ।। ૧ ।। આપ સરૂપે આતમમાં રમેરે, તેહના ર એ ભેદ, અસ ́ખ ઉક્કોસે સાકારી પદેરે, નિરાકારી નિરભેદ ।। ચરમ॰ ।। ૨ ।। સુખમ નામ કરમ નિરાકાર જે રે, તેહુ ભે નહિ અંત, નિરાકાર જે નિરગતિ કમથી રે, તેહ અભેદ અનંત. ।। ચરમ॰ ॥ ૩ ॥ રૂપ નહીં કઇચે બંધન ઘટયું રે, ખધન મેાક્ષ ન કાય, ખંધ મેાક્ષ વિષ્ણુ સાર્દિ અનંતનું રે, ભંગ સંગ કેમ હેય. ૫ ચરમ । ૪ ।। દ્રવ્ય વિના તેમ સત્તા નવિ લહે રે, સત્તા વિણ ચે રૂપ, રૂપ વિના કેમ સિદ્ધ અન’તતા હૈ, ભાવું અકલ સરૂપ ।। ચરમ૦ ।। ૫ ।। આતમતા પરિણતિ જે પરિણમ્યા રે, તે મુઝ ભેદાભેદ, તદાકાર વિણ મારા રૂપનુ રે, ધ્યાવું વિધ પ્રતિષેધ. ો ચમ॰ ॥ ॥ ૬ ॥ અંતિમ ભવગ્રહણે તુજ ભાવનુ' રે, ભાવશું શુધ્ધ સરૂપ, તઇચે આન ંદઘન પદ પામશું રે, આતમ રૂપ અનુપ. | ચરમ | ૭ ||
Page #62
--------------------------------------------------------------------------
________________
અધ્યાતમ
મય શુદ્ધ ભાવ રે વરસે મરદશા
( ૪૧ ) || શ્રી નિન સ્તવન |
સ્વામિ શ્રી મંદિર વિનતિ એ દેશી. પ્રણમું પદ પંકજ પાર્શ્વના; જશ વાસના અગમ અનુપરે, મો મન મધુકર જેહથી, પામે નિજ શુધ્ધ સ્વરૂપ પ્રણમુ છે ૧ મે પંક કલેક શંકા નહી, નહીં ખેદાદિક દુખ દેષ રે, ત્રિવિઘ અવંચક જગથી, લહે અધ્યાતમ સુખ પિષ રે. પ્રણમું | ૨ | દશા દુરે ટલે, ભજે મુદિતા મૈત્રી ભાવ રે, વરતે નિતચિત્ત મધ્યસ્થતા, કરૂણુંમય શુદ્ધ સ્વભાવ રે, પ્રણમું૦ | ૩ | નિજ સ્વભાવ સ્થિર કર ધરે, ન કરે પુગલની ખેંચ રે, સાખી હુઈ વરતે સદા, ન કદા પરભાવ પ્રપંચ રે, પ્રણમુ. | ૪ | સહજ દશા નિશ્ચય જગે, ઉત્તમ અનુપમ રસ રંગ રે, રાચે નહી પરભાવ શું રંગ અભંગ રે, પ્રણમુo | ૫ | નિજગુણ સબ નિજમેં લખે ન ચખે પરગુણની રેખરે. ખીર નીર વિવરો કરે, એ અનુભવ હંસ સું પેખરે, પ્રણમું છે ૬ છે નિર્વિકલ્પ દયેય અનુભવે, અનુભવ અને નુભવની પ્રીત રે, ઓર ન કબહું લખી શકે, આનંદઘન પ્રીત પ્રતીત રે, પ્રણમુલ છે ૭
છે શ્રી મહાવીરનિન તંવ
અભિનંદન જિન દરશિણ તરસીમેં—એ દેશી. વીર જિનેશ્વર પરમેશ્વર જ, જગત જીવન જિન ભૂપ, અનુભવ મિત્તે રે ચિતે હિત કરી, દાખવ્યું તાસ સ્વરૂપ,
Page #63
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૩ ) વિર૦ કે ૧ છે જેહ અગોચર માનસ વચને, તેહ અતીદ્રિય રૂ૫, અનુભવ મિત્તે રે વ્યકિત શકિત શું, ભાખ્યું તાસ સ્વરૂપ, વિર૦ મે ૨ | નયનિક્ષેપે રે જેહ ન જાણિયે, નવિ જિહાં પ્રસરે પ્રમાણે, શુદ્ધ સ્વરૂપે રે તે બ્રહ્મા દાખવે, કેવલ અનુભવ ભાણ. વીર | ૩ | અલખ અગોચર અનુપમ અર્થને, કેણ કહી જાણે રે ભેદ, સહજ વિશુદ્ધયેરે અનુભવ વયણું જે, શાસ્ત્ર તે સયલા રે ખેદ, વીર | ૪ | દિશિ લેખાવે રે શાસ્ત્ર સવિ રહે, ન લહે અગોચર બાત, કારજ સાધક બાધક રહિત છે, અને નુભવ મિત્ત વિખ્યાત. વીર મેપા અહે ચતુરાઈ રે અનુભવ મિત્તની, અહે તસ પ્રીત પ્રતીત, અંતરજામી સ્વામી સમીપ તે, રાખી મિત્ર સું રીત. વીર છે ૬ મે અનુભવ સંગે રે રંગે પ્રભુ મલ્યા, સફલ ફલ્યા સવિ કાજ, નિજ પદ સંપદ જે તે અનુભવે, આનંદઘન મહારાજ. વીર. ૭. ઇતિ શ્રી આનંદઘનજી કૃત વીસ જિન સ્તુતિ સંપૂર્ણ
Page #64
--------------------------------------------------------------------------
________________
॥ अथ श्री देवचंदजोकृत चोवीशी प्रारंभ ॥
॥ तत्र श्री रुषभजिन स्तवनं નિકડી વેરણ હુઈ રહી છે એ દેશી રૂષભ જિર્ણદ શું પ્રીત, કિમ કિજે હો કહો ચતુર વિચાર, પ્રભુજી જઈ અલગ વસ્યા, તિહાં કણે નવિ છે કઈ વચન ઉચ્ચાર. અષભ | ૧ | કાગલ પણ પહોંચે નહિ, નવિ પહોંચે હો તિહાં કે પરધાન; જે પહોંચે તે તુમ સમે, નવિ ભાંખે છે કેઈનું વ્યવધાન. રાષભ છે ૨પ્રીત કરે તે રાગીયા, જિનવરજી હો તુમે તે વીતરાગ; પ્રીતડી જેહ અરાગીથી, ભેલવવી હો લોકોત્તર માગ. ઝાષભ૦ ૩પ્રીતિ અનાદિની વિષભરી, તે રીતે હો કરવા મુજ ભાવ; કરવી નિર્વિષ પ્રીતડી, કિશું ભાતે હો કહો બને બનાવ; કાષભ૦ ૪ | પ્રીતિ અનતિ પરથકી, જે તેડે છે તે જોડે એહ; પરમ પુરૂષથી રાગતા, એકત્વતા હે દાખી ગુણ ગેહ. અષભ૦ છે પ પ્રભુજીને અવલંબતા, નિજ પ્રભુતા હે પ્રગટે ગુણ રાશ; દેવચંદ્રની સેવના, આપે મુજ હે અવિચલ સુખવાસ. ઋષભ૦ | ૬ || ઈતિ |
॥ अथ श्री अजितजिन स्तवनं ॥ | દેખે ગતિ દૈવની રે છે એ શી છે જ્ઞાનાદિક ગુણ સંપદા રે, તુઝ અનંત અપાર, તે
Page #65
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૪૫). સાંભળતા ઉપની રે રૂચિ તેણે પાર ઉતાર છે ૧. અજિત જિન તારજો રે તારજો દીન દયાલ | અજિત છે એ આંકણું. જે જે કારણ જેહનું રે સામગ્રી સંગ, મલતાં કારણુ નીપજે રે કર્તા તેણે પ્રગ છે અજિતo ૨ | કાર્ય સિદ્ધ કર્તા વસુ રે લહી કારણ સંગ; નિજ પદ કારક પ્રભુ મિલ્યા રે હેય નિમિતહ ભેગ. અજિત | ૩. અજ કુલ ગત કેસરી લહે રે નિજ પદ સિંહ નિહાલ; તિમ પ્રભુ ભક્ત ભવિ લહે રે આતમ શક્તિ સંભાલ છે અજિત છે ૪ છે કારણ પદ કર્તા પણે રે કરી આરોપ અભેદ, નિજ પદ અરથી પ્રભુ થકી રે કરે અનેક ઉમેદ. અજિત | ૫ | એહવા પરમાતમ પ્રભુ રે પરમાનંદ સ્વરૂપ, સ્યાદવાદ સત્તા રસી રે અમલ અખંડ અરૂપ. અજિત ૬ આરેપિત સુખ ભ્રમ ટલ્ય રે ભા અવ્યાબાધ, સમર્યું અભિલાખી પણું રે કર્તા સાધન સાધ્ય. અજિતછા ગ્રાહકતા સ્વામીત્વતા રે વ્યાપક ભક્તાભાવ કારણતા કારજ દિશા રે સકલ ગ્રહ્યું નિજ ભાવ. અજિત
૮ શ્રદ્ધા ભાસન રમણતા રે દાનાદિક પરિણામ, સકલ થયા સત્તા રસીરે જિનવર દરશણુ પામ. અજિત૯ તિણે નિર્ધામક માહણે રે વૈદ્ય ગેપ આધાર, દેવચંદ્ર સુખ સાગરૂ રે ભાવ ધરમ દાતાર, અજિત છે ઇતિ ॥ अथ श्री संभवजिन स्तवनं ॥
ઘણા લા-એ શી. શ્રી સંભવ જિનરાજ રે, તાહરૂં અકલ સ્વરૂપ,
Page #66
--------------------------------------------------------------------------
________________
જિનવર પૂજે, સ્વપર પ્રકાશક દિનમણિ રે, સમતારસને ભૂપ. જિન | ૧ | પૂજે પૂજે રે ભવિક જિન પૂજે, પ્રભુ પૂજ્યા પરમાનંદ. જિન છે એ આંકણું છે અવિસંવાદ નિમિત્ત છે રે, જગત જંતુ સુખ કાજ. જિનહેતુ સત્ય બહુ માનથી રે, જિન સેવ્યા શિવરાજ. જિન છે ૨ ઉપાદાન આતમ સહી રે, પુષ્ટાલંબન દેવ. જિન. ઉપાદાન કારણ પણે રે, પ્રગટ કરે પ્રભુ સેવ. જિન ૩ કારજ ગુણ કારણ પણે રે, કારણ કારજ અનૂપ. જિન. સકલ સિદ્ધતા તાહરી રે, માહરે સાધન રૂપ. જિન છે ૪ છે એક વાર પ્રભુ વંદના રે, આગમ રીતે થાય, જિનકારણ સત્યે કાર્યની રે, સિદ્ધિ પ્રતીતિ કરાય. જિન છે પ છે પ્રભુ પણે પ્રભુ ઓલખી રે, અમલ વિમલ ગુણ ગેહ. જિન સાધ્ય દષ્ટિ સાધક પણે રે, વદે ધન નર તેહ. જિન. છે ૬ જન્મ કૃતારથ તેહને રે, દિવસ સફલ પણ તાસ. જિન જગત શરણ જિન ચરણને રે, વંદે ધરિય ઉલ્લાસ. જિન | ૭ | નિજ સત્તા નિજ ભાવથી રે, ગુણ અનંતનું ઠાણુ. જિન દેવચંદ્ર જિનરાજજી રે, શુદ્ધ સિદ્ધ સુખ ખાણ. જિન | ૮ | ॥ अथ श्री अभिनंदन जिन स्तवनं ॥
બહાચર્ય પદ પૂછયે-એ શી. કર્યું જાણું ક્યું બની આવશે, અભિનંદન રસ રીત હે મિત્ત, પુદગલ અનુભવ ત્યાગથી, કરવી જસુ પરતીત હા મિત. કયું છે ? પરમાતમ પરમેશ્વરૂં, વસ્તુગતે તે
Page #67
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૪૭)
અલિપ્ત હૈ। મિત્ત, દ્રવ્યે દ્રવ્ય મિલે નહી, ભાવે તે અન્ય અભ્યાસ હા મિત્ત. કયું ॥ ૨ ॥ શુદ્ધ સ્વરૂપ સનાતન, નિર્દેલ જે નિઃસગ હા મિત્ત. આતમ વિભૂતિ પરિણમ્યા; ન કરે તે પરસંગ હા મિત્ત, કયું ।। ૩ ।। પણ જાણું આગમ ખલે, મલવા તુમ પ્રભુ સાથ હૈા મિત્ત; પ્રભુ તા સ્વસપત્તિમયી, શુદ્ધ સ્વરૂપના નાથ હા મિત્ત. કયું॰ ૫૪ાા પર પરિણામિક્તા છે, જે તુજ પુદ્ગલ જોગ હા મિત્ત, જડ ચલ જગની એડના; ન ઘટે તુઝને ભાગ હા મિત્ત કયું॰ ।। ૫ ।। શુદ્ધ નિમિત્ત પ્રભુ ગ્રહા, કરી અશુદ્ધ પર હેય હે! મિત્ત, આત્માલખી ગુણ લહી, સહુ સાધકને ધ્યેય હૈ। મિત્ત. કયુ૰!! ૬ !! જિમ જિનવર આલંબને, વર્ષ સધે એક તાન હૈ। મિત્ત, તિમતિમ આત્માલબની, ગ્રહે સ્વરૂપ નિદાન હૈ। મિત્ત. કર્યુ॰ ! છ ા સ્વ સ્વરૂપ એકત્વતા, સાથે પૂર્ણાનંદ હા મિત્ત, રમે ભાગવે આતમા, રત્નત્રયી ગુણવૃંદ હૈ। મિત્ત. કયું॰ । ૮ ।। અભિનંદન અવલ બને, પરમાનă વિલાસ હા મિત્ત. દેવચંદ્ર પ્રભુ સેવના, કરી અનુભવ અભ્યાસ હા મિત્ત. કર્યું ! ૯
॥ अथ श्री सुमतिजिन स्तवनं ॥
રખાની દેશી.
અહે। સિરી સુમતિ જિન શુદ્ધતા તાહરી, સ્વગુણુ પાઁચ પરિણામ રામી; નિત્યતા એકતા અસ્તિતા રિયુત, ભાગ્ય ભાગી થકા પ્રભુ અકામી. અહે। ।। ૧ ।। ઉપજે
Page #68
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૮ ) વ્યય લહે તહવી તેહ રહે, ગુણ પ્રમુખ બહુલતા તહવિ પિંડિ, આત્મભાવે રહે અપરતા નવિ ગ્રહે, લેક પ્રદેશ મિત પણ અખંડી, અહો ! ૨ કે કાય કારણ પણે પરિણમે તહવી ધ્રુવ, કાર્ય ભેદે કરે પણ અભેદી, કતા પરિણમે નવ્યતા નવિ રમે; સકલ વેત્તા થકે પણ અવેદી. અહો ! ૩. શુદ્ધતા બુદ્ધતા દેવ પરમાત્મતા; સહજ નિજ ભાવ ભેગી અગી; સ્વપર ઉપગી તદાભ્ય સત્તા રસી, શક્તિ પ્રયુંજતે ન પ્રાગી. અહે છે ૪ વસ્તુ નિજ પરિણતે સર્વ પરિણામકી, એટલે કે પ્રભુતા ન પામે, કરે જાણે રમે અનુભવે તે પ્રભુ, તત્ત્વ સ્વામિત્વ શુચિ તત્ત્વ ધામે. અહે છે ૫જીવ નવિ પગલી નૈવ પુગલ કદા, પુગલા ધાર નહિ તાસ રંગી, પર તણે ઈશ નહિ અપર એશ્વર્યતા, વસ્તુ ધમેં કદી ન પર સંગી. અહેર | દો સંગ્રહે નહિં આપે નહિં પર ભણી, નવિ કરે
આદરે ન પર રાખે, શુદ્ધ સ્યાદ્વાદ નિજ ભાવ ભેગી જિકે, 'તેહ પરભાવને કેમ ચાખે. અહે છે ૭. તાહરી શુદ્ધતા ભાસ આશ્ચર્યથી, ઉપજે રુચિ તેણે તત્ત્વ ઈહે, તત્ત્વરંગી થયે દેષથી ઉભ, દેવ ત્યાગે ટલે તવ લહે. અહે | ૮ | શુદ્ધ માર્ગ વચ્ચે સાધ્ય સાધન સળે, સ્વામી પ્રતિછ દે સત્તા આરાધે આત્મ નિસપત્તિ તિમ સાધના નવિ ટકે, વસ્તુ ઉત્સર્ગ આતમ સમાધે. અહે છે માહરી શુદ્ધ સત્તા તણી પૂર્ણતા, તેહને હેતુ પ્રભુ તુંહી સા, દેવચંદ્ર સ્તવ્ય મુનિગણે અનુભવ્ય, તત્વ ભક્ત ભવિક સકલ રાચે.અહેટ માં ૧૦ કે ઈતિ.
Page #69
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૯) ॥ अथ श्री पद्मप्रम जिन स्तवनं ॥ હું તુજ આગલ શી કહું કેશરીયા લાલ છે એ શી છે
શ્રી પદ્મપ્રભ જિન ગુણ નિધિ રે લાલ, જગતારક જગદીશ રે, વાહેસર છે જિન ઉપગાર થકી લહેરે લાલ, ભવિજન સિદ્ધિ જગીશરે. છે વાટ છે ૧ | તુજ દરિશણ મુજ વાલહું રે લાલ, દરિશણ શુદ્ધ પવિત્ત રે; વાટ દર્શન શબ્દ ન કરે રે લાલ, સંગ્રહ એવંભૂત રે વાહ ! તુ છે છે ૨બીજે વૃક્ષ અનંતતા રે લાલ, પસરે ભૂજલ ગ રે; વા૦ તિમ મુઝ આતમ સંપદા રે લાલ, પ્રગટે પ્રભુ સંગ રે. . વા૦ છે છે ૩ / જગત જંતુ કારજ
રૂચિ રે લાલ, સાધે ઉદયે ભાણ રે; વાચિદાનંદ સુવિ* લાસતા રે લાલ, વાધે જિણવર ઝાણ રે.. વા તુo છે ૪ લબ્ધિ સિદ્ધિ મંત્રાક્ષરે રે લાલ, ઉપજે સાધક સંગ રે; વા૦ સહજ અધ્યાતમ તત્ત્વતા રે લાલ, પ્રગટે તત્ત્વી રંગ રે. એ વા૦ | તુ ને ૫ લોહ ધાતુ કંચન હવે રે લાલ. પારસ ફરસન પામી રે, વાવ પ્રગટે અધ્યાતમ દશા રે લાલ, વ્યક્ત ગુણ ગુણ ગ્રામ રે, છે વા | છે તુ છે આત્મ સિદ્ધિ કારજ ભણું રે લાલ, સહજ નિર્યાસક હેતુ રે, વાક નામાદિક જિનરાજનાં રે લાલ, ભવસાગર માંહે સેતુ રે.. વારા | તુવ છે ૭ થંભન ઈદ્રિય ચાગને રે લાલ, રકત વરણ ગુણ રાય રે વા. દેવચંદ્ર વંદે સ્તબે રે લાલ, આપ અવર્ણ અકાય રે | વા | છે તુe | ૮ | ઈતિ છે
Page #70
--------------------------------------------------------------------------
________________
| ( ૫ ). ॥अथ श्री सुपाच जिन स्तवनं ॥ હો સુદર તપ સરિખે કે નહિ એ શી છે
શ્રી સુપાસ આનંદ મે, ગુણ અનંતને કંદ હે છે જનજી જ્ઞાનાનંદે પૂરણે, પવિત્ર ચારિત્રાનંદ હો જિન શ્રી. | ૧ | સંરક્ષણ વિણ નાથ છે, દ્રવ્ય વિના ધનવંત હો. | જિનછ કરતા પદ કિરિયા વિના, સંત અજેય અનંત હે જિન છે શ્રી | ૨ | અગમ અગેચર અમર તું, અવ્યય રૂદ્ધિ સમુહ હે જિનજી; વણુ ગંધ રસ ફરસ વિણુ, નિજ ભકતા ગુણ વ્યુહ છે, '. જિનજી | શ્રી + ૩ મે અક્ષય દાન અચિતના, લાભ અયને ભેગ હે; } જિનછ . વીય શકિત અને પ્રયાસતા, શુદ્ધ સ્વગુણ ઉપગ હો | જિનછ . શ્રી " | ૪ | એકાંતિક આત્યંતિક, સહજ અકૃત સ્વાધીન હે છે જિનછ છે નિરૂપચરિત નિદ્રઢ સુખ, અન્ય અહેતુક પીન કહે છે જિનછ | શ્રી. | ૫ | એક પ્રદેશ તાહરે, અવ્યાબાધ સમાય હો | જિનજી તસુ પર્યાય અવિભાગતા, સર્વકાશ ન માય હો | જિનજી ! છે શ્રી| દ છે એમ અનંત ગુણને ધણું, ગુણ ગણુને આનંદ હે છે જિનજી ! ભેગ રમણ આસ્વાદ યુત, પ્રભુ તું પરમાનંદ હે જિનજી | શ્રી આશા અવ્યાબાધ રૂચિ થઈ, સાધે અવ્યાબાધ હે છે જિનછ . દેવચંદ્ર પદ તે લહે, પરમાનંદ સમાધ હે જિનજી શ્રી પાટા ઈતિ
Page #71
--------------------------------------------------------------------------
________________
(49)
॥ अथ श्री चंद्रप्रभजिन स्तवनं ॥
O
શ્રી શ્રેયાંસ જિન અંતરયામી ! એ દેશી. શ્રી ચંદ્રપ્રભ જિન પદ સેવા, હુ વાયે હલિયાજી; આતમ ગુણુ અનુભવથી મલિયા, તે ભવ ભયથી ટલિયાજી. ॥ શ્રી૦ ૫૧૫ દ્રવ્ય સેવ વંદન નમનાદિક, અન વલી ગુણ ગ્રામેાજી; ભાવ અભેદ્ય થાવાની ઇડાં, પર ભાવે નિઃકામેાજી !! શ્રી૰ ારા ભાવ સેવ અપવાદે મૈગમ, પ્રભુ ગુણને સ‘કલ્પેજી; સંગ્રહ સત્તા તુલ્યા રાપે, ભેદા ભેદ વિકલ્પેજી ॥ શ્રી રાણા વ્યવહારે બહુ માન જ્ઞાન નિજ, ચરણે જિન ગુણુ રમણાજી; પ્રભુ ગુણ આલ’ખી પરિણામે, રૂજી પદ યાન સ્મરણાજી !! શ્રી૰૫૪ા શબ્દે શુકલ ધ્યાનારાહણ, સમભિરૂઢ ગુણુ દશમેજી ! બીએ શુકલ અવિકલ્પ એકત્વે, એવભૂત તે અમમેજી ા શ્રી ૫ા ઉત્સગ સમકિત ગુણુ પ્રગટચા, નૈગમ પ્રભુતા અશેજી; સંગ્રહ આતમ સત્તાલ‘બી, મુનિ પદ ભાવ પ્રશંસેજી ાશ્રી૰ ॥ ૬ ॥ ઋજુસૂત્રે જે શ્રેણી પદસ્થે, આતમ શકિત પ્રકાશેજી. થાખ્યાત પદ્મ શબ્દ સ્વરૂપે, શુદ્ધ ધર્મ ઉલ્લાસેજી. ।। શ્રી ।। ૭ ।। ભાવ સયેાગી અચેાગી શલેસે, અતિમ ફુગ નય જાણેાજી; સાધનતાયે નિજગુણ વ્યકિત, તેહ સેવના વખાણેાજી. ॥ શ્રી॰ !! ૮ ॥ કારણ ભાવ તેહ અપાદે, કા' રૂપ ઉત્સગ્રેજી, આત્મ ભાવ તે ભાવ દ્રવ્ય પદ્મ, માહ્ય પ્રવૃત્તિ નિસગે જી. ॥ શ્રી॰ ॥ ૯ !! કારણ ભાવ પરપર સેવન, પ્રગટે કારજ ભાવાજી, કારજ સિદ્ધે કારણુતા વ્યય, શુચિ પરિણામિક ભાવાજીના શ્રી ડે
.
Page #72
--------------------------------------------------------------------------
________________
( પ૨). | ૧૦ | પરમ ગુણી સેવન તન્મયતા, નિશ્ચય યાને ધ્યાવેજી, શુદ્ધાતમ અનુભવ આસ્વાદી, દેવચંદ્ર પદ પાવેજી. છે શ્રી૧૧ છે ઈતિ .
અથ શ્રી વિપિનિયન સ્તવને થારા મહિલા ઉપર મેહ ઝરૂખે વીજલી લાલ એ દેશી.
દીઠે સુવિધિ નિણંદ સમાધિ રસે ભર્યો છે હે લાલ છે સમાધિ રસે ભર્યું છે ભાસ્યું આત્મ સ્વરૂપ અનાદિને વિસર્યો છે હો લાલ છે અ૦ | સકલ વિભાવ ઉપાધિ થકી મન ઓસર્યો હે લાલ છે થ૦ | સત્તા સાધન માગ ભાણી એ સંચર્યો હે લાલ | ભ ૧ તુમ પ્રભુ જાણંગ રીતિ સર્વ જગ દેખતા છે હો લાલ૦ | સ | નિજ સત્તાયે શુદ્ધ સહુને લેખતા ! હે લાલ૦ | સ | પર પરિણતિ અષ પણે ઉવેખતા હે લાલ છે પણે
ગ્ય પણે નિજ શકિત અનંત ગવેખતા | હે લાલ છે અ૦ મે ૨ | દાનાદિક નિજ ભાવ હતા જે પરવશા છે હો લાલ હતા કે તે નિજ સંમુખ ભાવ ગ્રહી લહી તુજ દશા છે હે લાલ છે ગ્રહી છે પ્રભુને અદભુત
ગ સવરૂપ તણું રસ છે હે લાલ | સ્વરૂ૫૦ | ભાસે વાસે તાસ જાસ ગુણ તુજ જિસા છે હો લાલ છે જાસ છે૩મહાદિકની ઘુમિ અનાદિની ઊતરે છે હો લાલ ! || અનાદિ છે અમલ અખંડ અલિત્ય સ્વભાવજ સાંભરે | હે લાલ | સ્વભાવ છે તત્વ રમણ શુચિ ધ્યાન ભણ જે આદરે છે હો લાલ | ભણી છે તે સમતારસ
Page #73
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૫૩) ધામ સ્વામી મુદ્રા વરે છે હે લાલ સ્વામી | ૪ | પ્રભુ છે. ત્રિભુવન નાથ દાસ હું તાહરો | હે લાલ છે દાસ છે કરૂણાનિધિ અભિલાખ અછે મુજ એ ખરે | હે લાલ છે અછેએ આતમ વસ્તુ સ્વભાવ સદા મુજ સાંભરે રે હો લાલ છે સદા છે ભાસન વાસન એહ ચરણ ધ્યાન ધરે હે લાલ ચરણ છે ૫ પ્રભુ મુદ્રાને એગ પ્રભુ પ્રભુતા લખે છે લાલ કે પ્રભુ એ દ્રવ્ય તણે સાધમ્ય સ્વસંપત્તિ ઓલખે છે હો લાલ . સ્વ. છે એલખતાં બહુ માન સહિત રૂચિ પણ વધે હો લાલ છે | સહિત ૫ રૂચિ અનુયાયી વીર્ય ચરણ ધારા સધે છે હે લાલ છે ચરણ ૦ | ૬ | ક્ષાપશમિક ગુણ સર્વ થયા તુજ ગુણરસી છે હો લાલ છે થયા સત્તા સાધન શકિત વ્યક્તતા ઉઠ્ઠસી છે હે લાલ છે વ્યક્તતા છે હવે સંપૂરણ સિદ્ધ તણી શી વાર છે પહે લાલ છે તણું છે દેવચંદ્રજિનરાજ જગત આધાર છે કે હે લાલ જગત | ૭ | ઇતિ છે
છે અથ શ્રી હિતરુતિન સ્તવન
આદર છવ ક્ષમા ગુણ આદર એ દેશી છે શીતલ જિનપતિ પ્રભુતા પ્રભુની, મુજથી કહીય ન જાયજી; અનંતતા નિમલતા પૂરણુતા, જ્ઞાન વિના ન જણયજી. | શીતલ | ૧ | ચરમ જલધિ જલમિણે અંજલી, ગતિ ઝીપે અતિ વાયજી; સર્વ આકાશ એલંઘે ચરણે, પણ પ્રભુતા ન ગણાય. છે શીતલ છે ૨. સર્વ દ્રવ્ય પ્રદેશ અનંતાં, તેહથી ગુણ પર્યાય, તાસ વગથી
Page #74
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૫૪ ) અનંતગણું પ્રભુ, કેવલજ્ઞાન કડાયજી. | શીતલ | ૩ | કેવલ દર્શન એમ અનંતે, ગ્રહે સામાન્ય સ્વભાવજી, સ્વપર અનંતથી ચરણ અનંતે, સમરણ સંવર ભાવજી. | શીતલ૦ કે ૪ દ્રવ્ય ક્ષેત્રને કાલ ભાવ ગુણ, રાજનીતિ એ ચાર૭, ત્રાસ વિના જડ ચેતન પ્રભુની, કે ન લોપે કારજી. છે શીતલ છે ૫ છે શુદ્ધાશય થિર પ્રભુ ઉપગે, જે સમરે તુજ નામજી, અવ્યાબાધ અનંતે પામે, પરમ અમૃત સુખ ધામજી. | શીતલ દા આણ ઈશ્વરતા નિર્ભયતા, નિર્વા છકતા રૂપજી, ભાવ સ્વાધીન તે અવ્યય રીતે, ઈમ અનંત ગુણ ભુપજી. છે શીતલ કા અવ્યાબાધ સુખ નિર્મલ તે તે, કરણ જ્ઞાને ન જણાયછે, તેહજ એહને જાણંગ ભેક્તા, જે તુમ સમ ગુણ રાયજી. એ શીતલ
૮ છે એમ અનંત દાનાદિક નિજ ગુણ, વચનાતિતપંદૂરજી, વાસન ભાસન ભાવે દુલભ, પ્રાપતિ તે અતિ દૂર છે. શીતલ ૯ સકલ પ્રત્યક્ષ પણે ત્રિભુવન ગુરુ, જાણું તુજ ગુણ ગ્રામજી; બીજું કાંઈ ન માગું સ્વામી, એહિ જ છે મુજ કામજી શીતલ૦ | ૧૦ એમ અનંત પ્રભુતા સહતાં, અર્થે જે પ્રભુ રૂપજી, દેવચંદ્ર પ્રભુતા તે પામે, પરમાનંદ સ્વરૂપજી. | શીતલ ૧૧ ઈતિ. I અથ શ્રેયાંસલિન સ્તવન છે. - પ્રાણુ વાણુ જિન તણી છે એ દેશી
શ્રી શ્રેયાંસ પ્રભુ તણે, અતિ અદ્દભુત સહજાનંદ, ગુણ એક વિધ ત્રિક પરણમે, એમ ગુણ અનંતને વૃંદ
Page #75
--------------------------------------------------------------------------
________________
(44)
રે. ॥ ૧ ॥ મુનિચંદ જિદ અમદ દિણુંદ પરે, નિત્ય દીપતા સુખકદરે ! એ આંકણી । નિજ જ્ઞાને કરી જ્ઞેયના, સાયક દાતા પદ ઇશ રે, દેખે નિજ દશન કરી નિજ, દસ્ય સામાન્ય જગીશરે. !! મુનિ ॥ ૨ ॥ નિજ રચે રમણ કરેા, પ્રભુ ચારિત્રે રમતા રામ રે, ભાગ અનતને ભાગવા, ભાગે તેણે ભાખ્તા સ્વામ રે ! મુનિ॰ ।। ૩ ।। દૈય દાન નિત દીજતે, અતિ દાતા પ્રભુ સ્વયમેવ રે, પાત્ર તુમે નિજ શક્તિના, ગ્રાહક વ્યાપક મય દેવ રે. ।। સુનિ ॥૪॥ પરિણામિક કારજ તણેા, કરતા ગુણુ કરણે નાથ રે; અક્રિય અક્ષય સ્થિતિમયી, નિકલ`ક અન'તી આથ રે. સુનિ॰ ।। ૫ ।। પરિણામિક સત્તા તણેા, આવિર્ભાવ વિલાસ નિવાસ રે, સહેજ અકૃત્રિમ અપરાશ્રયી, નિવિકલ્પને નિઃપ્રયાસ રૂં. ! મુનિ॰ !! ૬ !! પ્રભુ પ્રભુતા સંભારતાં, ગાતાં કરતાં ગુણ ગ્રામ રે, સેવક સાધનતા વરે, નિજ સવર પરિણતિ પામરે. ! મુનિ ના છ !! પ્રગટ તત્ત્વતા ધ્યાવતાં, નિજ તત્ત્વના ધ્યાતા થાય હૈ, તત્ત્વ રમણ એકાગ્રતા, પૂરણ તત્ત્વે એહ સમાય રે, II મુનિ॰ । ૮ ।। પ્રભુ દીઠે મુઝ સાંભરે, પરમાતમ પૂર્ણાનંદ રે, દેવચંદ્ર જિનરાજના, નિત્ય વો પદ' અરવિંદ રૈ ।। સુનિ॰ ! હું ॥ ઇતિ !
॥ अथ श्री वासुपुज्यजिन स्तवनं ॥
પંચડા નિહાલુ રે બીજા જિન તણુારે ! એ દેશી ॥
પૂજના તેા કીજેરે ખારમા જિનતણી રે, જસુ પ્રગઢયે પૂજ્ય સ્વભાવ, પરકૃત પૂજારે જે અે નહીં રે, સા
Page #76
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૫ ) ધક કારેજ દાવ. પૂજના ૧૨ દ્રવ્યથી પૂજારે કારણ ભાવનું રે. ભાવ પ્રશસ્ત ને શુદ્ધ, પરમ ઈષ્ટ વલભ ત્રિભુવન ધણી રે, વાસુપૂજ્ય સ્વયંબુધ છે પૂજના ૨ | અતિશય મહિમા રે અતિ ઉપગારતારે, નિર્મલ પ્રભુગુણ રાગ, સુરમણિ સુર ઘટ સુરતરૂં તું છતે રે, જિનરાગી મહાભાગ. છે પૂજના | ૩ | દર્શન જ્ઞાનાદિક ગુણ આત્મનારે, પ્રભુ પ્રભુતા લયલીન, શુદ્ધ સ્વરૂપી રૂપે તન્મયી રે, તસુ આ
સ્વાઇન પીન. ને પૂજના ૪ શુદ્ધ તત્વ રસ રંગી ચેતના રે, પામે આત્મ સ્વભાવ, આત્માવલંબી નિજગુણ સાધતે રે, પ્રગટે પૂજ્ય સ્વભાવ, પૂજના છે ૫ આ૫ અકર્તા સેવાથી હવે રે, સેવક પૂરણ સિદ્ધિ, નિજ ધન ન દીયે પણ આશ્રિત લહે રે અક્ષય અક્ષર રૂદ્ધિ. છે પૂજના છે ૬ જિનવર પૂજારે તે નિજ પૂજના રે, પ્રગટે અન્વય શક્તિ, પરમાનંદ વિલાસી અનુભવે રે, દેવચંદ્ર પદ વ્યકિત, છે પૂજના છે ૭ઈતિ છે
॥ अथ श्री विमलजिन स्तवनं ॥
દાસ અરદાસ શી પરે કરેછ–એ શી. વિમલ જિન વિમલતા તાહરીજ, અવર બીજે ન કહાય, લઘુ નદી જિમ તિમ લંધીજી, સ્વયંભૂ રમણ ન તરાય, વિમલ૦ ૧ સયલ પઢવી ગિરિ જલ તરૂજી, કેઈ તોલે એક હાથ, તેહ પણ તુજ ગુણ ગણ ભણી જી, ભાંખવા નહીં સમરથ, વિમલ૦ | ૨. સર્વ યુગલ નભ ધર્મનાજી, તેમ અધર્મ પ્રદેશ, તાસ ગુણ ધર્મ પજવ
Page #77
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૫૭) સહજી, તુજ ગુણ એક તો લેશ. વિમલ છે ૩ છે એમ નિજ ભાવ અનંતનજી, અસ્તિતા કેટલી થાય, નાસ્તિતા
સ્વ૫ર પદ અસ્તિતાજી, તુજ સમકાલ સમાય. વિમલ૦ છે ૪ તાહરા શુદ્ધ સ્વભાવને જી. આદરે ધરી બહુ માન, તેહને તેહિજ નીપજે છે, એ કઈ અદ્ભૂત તાન. વિમલ.
પ તુમ્હ પ્રભુ તુમ્હ તારક વિભુજી, તુમ્હ સમે અવર ન કેય, તુમ દરિસર્ણ થકી હું તજી, શુદ્ધ આલંબન હોય. વિમલ છે ૬ કે પ્રભુ તણી વિમલતા લખીજી, જે કરે થિર મન સેવ, દેવચંદ્ર પદ તે લહે છે, વિમલ આનંદ સ્વયમેવ. વિમલા ૭ | ઈતિ.
॥अथ श्री अनंतजिन स्तवनं ॥ દીઠી હે પ્રભુ દીઠી જગ ગુરૂ તુજ—એ દેશી.
મુરતિ હે પ્રભુ મુરતિ અનંત જિર્ણોદ, તાહરી હો પ્રભુ તાહરી મુજ નયણે વસીજી, સમતા હે પ્રભુ સમતા રસને કંદ, સહેજે હે પ્રભુ સહેજે અનુભવ રસ લસીજી. • ૧. ભવ દવ હે પ્રભુ ભવ દવ તાપિત જીવ, તેહને હો પ્રભુ તેહને અમૃત ધન સમીજી, મિથ્યા વિષ હે પ્રભુ મિથ્યા વિષની પીવ, હરવા હે પ્રભુ હરવા જાગુલિ મન રમીજી. ૨ ભાવ હે પ્રભુ ભાવ ચિંતામણિ એહ, આતમ હે પ્રભુ આતમ સંપત્તિ આપવા, એહિ જ હો પ્રભુ એહિજ શિવ સુખ ગેહ, તત્વ હે પ્રભુ તત્ત્વાલંબન થાપવા. એ ૩ જાયે હે પ્રભુ જાયે આશ્રવ ચાલ, દીઠે હે પ્રભુ દીઠે સંવરતા વધે છે, રત્ન હો પ્રભુ રત્નત્રયી ગુણ
Page #78
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૮ ) માલ, અધ્યાતમ હો પ્રભુ અધ્યાતમ સાધન સધે છે. ૪ મીઠી હે પ્રભુ મીઠી સૂરત તુઝ, દીઠી હે પ્રભુ દીઠી રૂચિ બહુ માનથીજી, તુજ ગુણ હે પ્રભુ તુજ ગુણ ભાસન યુક્ત, સેવે હે પ્રભુ સેવે તસુ ભવ ભય નથી. એ ૫ | નામે હે પ્રભુ નામે અદ્દભુત રંગ, ઠવણ હે પ્રભુ ઠવણ દીઠ ઉલજી, ગુણ આસ્વાદ હો પ્રભુ ગુણ આસ્વાદ અભંગ, તમય હે પ્રભુ તન્મયતા જે ધસેજ છે ૬ ૫ ગુણ અનંત હે પ્રભુ ગુણ અનંતનો વૃદ, નાથ હો પ્રભુ નાથ અનંતને આદરેજી, દેવચંદ્ર હો પ્રભુ દેવચંદ્રને આનંદ, પરમ હે પ્રભુ પરમ મહોદય તે વરેજી | ૭ | ઈતિ.
॥ अथ श्री धर्म जिन स्तवनं ॥
સફલ સંસાર અવતાર એ હુ ગણું દેશી. ધમ જગનાથને ધર્મ શુચિ ગાઇયે, આપણે આતમાં તેહ ભાવિયે . જાતિ જસુ એકતા તેહ પલટે નહિં, શુદ્ધ ગુણ પજવા વસ્તુ સત્તામયી ના નિત્ય નિરવયવવલિ એક અકિય પણે, સર્વ ગત તેહ સામાન્ય ભાવે ભણે, તેહથી ઈતર સાવયવ વિશેષતા, વ્યકિત ભેદે પડે જેહની ભેદતા. | ૨ | એકતા પિંડને નિત્ય અવિનાશતા, અસ્તિ નિજ રૂધિથી કાર્યગત ભેદતા, ભાવકૃત ગમ્ય અભિલાખ અનંતતા, ભવ્ય પર્યાયની જે પરાવર્તિતા | ૩ | ક્ષેત્ર ગુણ ભાવ અવિભાગ અનેકતા, નાશ ઉત્પાદ અનિત્ય પર નાસ્તિતા, ક્ષેત્ર વ્યાખ્યત્વ અભેદ અવ્યકતતા, વસ્તુ તે રૂપથી નિયત અભવ્યતા | ૪ | ધર્મ પ્રાગૂ
Page #79
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૫૯ )
ભાવતા સકલ ગુણ શુદ્ધતા, ભાગ્યતા કર્તૃતા રમણ પરિામતા, શુદ્ધ સ્વ પ્રદેશતા તત્ત્વ ચૈતન્યતા, વ્યાપ્ય વ્યાપક તથા ગ્રાહ્ય ગ્રાહફ્તા ॥૫॥ સંગ પરિહારથી સ્વામી નિજ પદ લઘુ, શુદ્ધ આત્મિક આનંદ પદ સંગ્રહ્યું, જહવી પરભાવથી હું ભવાષિ વસ્યા, પર તણા સગ સ'સારતાયે ગ્રસ્ચા ! ? !! તવ સત્તા ગુણે જીવ એ નિમલે, અન્ય સલેશ જિમ ક્રિટક નવિ શામલેા, જે પાપાધિથી દુષ્ટ પરિણતિ ગ્રહી, ભાવ તાદાત્મ્યમાં માહરૂ તે નહીં ! છ ા તિણે પરમાત્મ પ્રભુ ભકિત રંગી થઈ, શુદ્ધ કારણ રસે તત્વ પરિણતિમયી, આત્મ ગ્રાહક થયે તજે પર ગ્રહણુતા, તત્ત્વ લેાગી થયે ટલે પર ભેગ્યતા । ૮ ।। શુદ્ધ નિઃપ્રયાસ નિજભાવ ભાગી ચઢ્ઢા, આત્મ ક્ષેત્રે નહીં અન્ય રક્ષણ તન્ના, એક અસહાય નિસંગ નિદ્વંદ્વતા, શકિત ઉત્સર્ગની હાય સહુ વ્યકતતા ! ૯ ! તેણે મુજ આતમા તુજ થકી નીપજે, માહરી સ‘પદા સકલ મુજ સપજે, તિણે મન મંદિરે ધમ પ્રભુ ધ્યાઇયે, પરમ દેવચંદ્ર નિજ સિદ્ધિ સુખ પાચે. ૫૧૦ ઈતિા.
॥ अथ श्री शांति जिन स्तवनं ॥
કહાં છે રે એ દેશી.
જગત દિવાકર જગત કૃપાનિધિ, વહાલા મારા સમવસરણમાં બેઠારે, ચમુખ ચવિહુ ધમ પ્રકાશે, તે મે નયણે દીઠા રે । ૧ ।। ભવિક જન હરખા હૈ, નિરખી શાંતિજિષ્ણુદેં ! ભ॰ ! ઉપશમ રસના કદ, નહિં ઋણુ
Page #80
--------------------------------------------------------------------------
________________
સરિખે રે છે એ આંકણ છે પ્રાતીહાય અતિશય શેભા | વાર છે તે તે કહિય ન જાવે રે, ઘુક બાલકથી રવિકર ભરનું વર્ણન કેણ પેરે થાવે છે. ભ૦ મે ૨ | વાણી ગુણ પાંત્રીશ અને પમ છે વાટ છે અવિસંવાદ સરૂપે રે. ભવદુઃખ વારણ શિવસુખ કારણ, સુધે ધર્મ પ્રરૂપે રે ભ૦ ૩ દક્ષિણ પશ્વિમ ઉત્તર દિશિ મુખ એ વાત ઠવણું જિન ઉપકારી રે, તસુ આલંબન લહિય અનેકે, તિહાં થયા સમકિત ધારી રે. જે ભ૦ | ૪ | ષટ નયા કારજ રૂપે ઠવણ છે વાટ સગ નય કારણ ઠાણું રે, નિમિત્ત સમાન થાપના જિન”, એ આગમની વાણું રે. ભો છે ૫ | સાધક તીન નિક્ષેપ મુખ્ય છે કે જે વિણ ભાવ ન લહીયે રે, ઉપકારી દુગ ભાગ્યે ભાંખ્યા, ભાવ વંદકને ગ્રહીયે રે | ભ | ૬ | ઠવણ સમવસરણે જિનસેંતી છે વાટ છે જે અભેદતા વાપી રે, એ આતમના સ્વસ્વભાવ ગુણ, વ્યકત ચોગ્યતા સાધી રે, ભ૦ મા ભલું થયું મેં પ્રભુ ગુણ ગાયા વાટા રસનાને ફલ લીધો રે, દેવચંદ્ર કહે માહરા મનને, સકલ મનોરથ સીધો રે ! છે ભ૦ | ૮ | ઇતિ છે
॥ अथ श्री कुंथुजिन स्तवनं ॥
ચરમ જિનેસ છે એ દેશી છે સમવસરણ બેસી કરી રે, બારહ પરષદ માંહિ, વસ્તુ સ્વરૂપ પ્રકાશતા રે, કરુણાકર જગના હે રે કુંથું જિનેસરૂ. ૧ મે નિર્મલ તુજ મુખ વાણી રે, જે શ્રવણે
Page #81
--------------------------------------------------------------------------
________________
સુણે, તેહિ જ ગુણમણિ ખાણી રે. કુંથું ! ૨ એ આંકણ૦ ગુણ પર્યાય અનંતતા રે, વલીય સ્વભાવ અગાહ, નય ગમ ભંગ નિક્ષેપના રે, હેયાદેય પ્રવાહ રે. કુંથુ !
૩ કુંથુનાથ પ્રભુ દેશના રે, સાધન સાધક સિદ્ધિ, ગૌણ મુખ્યતા વચનમાં રે, જ્ઞાન તે સકલ સમૃદ્ધિ રે, | કુંથુ છે ૪ કે વસ્તુ અનંત સ્વભાવ છે રે, અનંત કથક તસુ નામ, ગ્રાહક અવસર બોધથી રે, કહેવે અર્પિત કામે રે, કુંથુ છે ૫ | શેષ અનપિત ધર્મને રે, સાપેક્ષ શ્રદ્ધા બોધ, ઉભય રહિત ભાસન હરે, પ્રગટે કેવલ બધે રે | કુંથુ છે ૬ ! છતિ પરકૃતિ ગુણ વતના રે, ભાસન ભેગ આનંદ, સમકાલે પ્રભુ તાહરે રે, રમ્ય રમણ ગુણ વંદો રે. છે કુંથુર છે ૭ મે નિજ ભાવે સીય અસ્તિતા રે, પર નાસ્તિત્વ સ્વભાવ, અસ્તિપણે તે નાસ્તિતા રે, સીય તે ઉભય સ્વભાવે છે. કુંથુ છે | ૮ | અસ્તિ સ્વભાવ જે આપણે રે, રૂચિ વૈરાગ્ય સમેત, પ્રભુ સન્મુખવંદન કરી રે, માગીશ આતમ હેતે રે છે કુંથુ ! ૯ અતિ સ્વભાવ રૂચિ થઈ રે, ધ્યાને અતિ સ્વભાવ, દેવચંદ્ર પર તે લહે રે, પરમાનંદ જમા રે છે કુંથુ| ૧૦ | ઇતિ છે
| શ્રી રવિન સ્તવ,
રામચંદ્ર કે બાગ એ શી છે પ્રણમે શ્રી અરનાથ, શીવપુર સાથ ખરેરી, ત્રિભુવન જન આધાર, ભવ વિસ્તાર કરી છે ૧ કર્તા કારણ
Page #82
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૨ ) ગ, કારજ સિદ્ધિ લહેરી, કારણ ચાર અનુપ, કાર્યાર્થી તેહ ગહેરી ૨ છે જે કારણ તે કાર્ય, થાયે પૂર્ણ પદેરી, ઉપાદાન તે હેતુ, માટી ઘટ તે વદેરી. ૩. ઉપાદાનથી ભિન્ન, જે વિણ કાર્ય ન થાયે, ન હુવે કારજ રૂપ, કર્તાને
વ્યવસાયે છે ૪ ૫ કારણ તેહ નિમિત્ત ચકાદિક ઘટ ભાવે, કાર્ય તથા સમવાચિ, કારણુ નિયતને દાવે છે ૫ વસ્તુ અભેદ સ્વરૂપ, કાર્યપણું ન ગ્રહરી, તે અસાધારણ હતુ, કુંભે થાસ લહેરી. | | જેહને નવિ વ્યાપાર, ભિન્ન નિયત બહુભાવી, ભૂમિ કાલ આકાશ, ઘટ કારણ સદ્ભાવી. . | ૭ | એહ અપેક્ષા હેતુ, આગમ માંહિ કહ્યોરી, કારણ
પદ ઉતપન્ન, કાર્ય થયે ન લહ્યોરી. | ૮ | કર્તા આતમ દ્રવ્ય, કારજ સિદ્ધિ પણેરી, નિજ સત્તા ગત ધર્મ, તે ઉપાદાન ગણેરી, ૯ ગ સમાધિ વિધાન, અસાધારણ તેહ વધેરી, વિધિ આચરણ ભકિત, જિણે નિજ કાર્ય સધેરી ૧૦ | નરગતિ પઢમ સંઘયણ, તેહ અપેક્ષા જાણે, નિમિત્તાશ્રિત ઉપાદાન, તેહને લેખે આણે.
૧૧ નિમિત્ત હેતુ જિનરાજ, સમતા અમૃત ખાણી, પ્રભુ અવલંબન સિદ્ધિ, નિયમા એહ વખાણી છે ૧૨ છે પુષ્ટ હેતુ અરનાથ, તેહને ગુણથી હલીએ, રીઝ ભકિત બહુમાન, ભોગ ધ્યાનથી મલિયે છે ૧૩ છે હેટાને ઉલ્લંગ, બેઠા ને શી ચિંતા, તિમ પ્રભુ ચરણ પસાય, સેવક થયા નિચિંતા. ૫ ૧૪ અર પ્રભુ પ્રભુતા રંગ, અંતર શકિત વિકાસી, દેવચંદ્ર ને આનંદ, અક્ષય ભેગ વિલાસી ૧૫ ઇતિ છે
Page #83
--------------------------------------------------------------------------
________________
अथ श्री मलिजिन स्तवनं દેખી કામિની દાયકે કામે વ્યાપીએ કે કાટ છે એ દેશી
મલ્લિનાથ જગનાથ ચરણ યુગ થાઈ રે, ચ૦ શુદ્ધાતમ પ્રાગ ભાવ પરમ પદ પાઈયે રે; પરમ સાધક કારક પદ્ધ કરે ગુણ સાધના રે, કઇ તેહિજ શુદ્ધ સ્વરૂપ થાયે નિરાબાધનારે. થાવ છે ૧. કર્તા આતમ દ્રવ્ય, કારજ નિજ સિદ્ધતા, કારુ ઉપાદાન પરિણામ, પ્રયુક્ત તે કરણતારે. પ્ર. આતમ સંપદ દાન, તેહ સંપ્રદાનતારે, તે દાતા પાત્રને દેય, ત્રિભાવ અભેદતારે. ત્રિ| ૨ | સ્વપર વિવેચન કરણ, તેહ અપાદાનથી, તે સકલ પર્યાય આધાર, સંબંધ આસ્થાનથી સં૦ બાધક કારક ભાવ, અનાદિ નિવારવારે. અસાધકતા અવલંબી, તેહ સમારવારે. તે છે ૩ છે શુદ્ધ પણે પર્યાય, પ્રવર્તન કા
મેંરે. પ્ર. કર્તાદિક પરિણામ, તે આતમ ધર્મમેરે. તે ચેતન ચેતન ભાવ, કરે સમતમે રે. કહ સાદિ અનતે કાલ, રહે નિજ ખેંતમેંરે, ૨૦ કે ૪ પ પર કતૃત્વ સ્વભાવ, કરે તો લગી કરે રે, કટ શુદ્ધ કાર્ય રુચિ ભાસ. થયે નવિ આદરે રે; થયે. શુદ્ધાતમ નિકાય, રૂચિ કારક ફિરે છે. રૂતેહિજ ભૂલ સ્વભાવ, રહે નિજ પદ વરે રે. . . ૫ છે કારણ કારજ રૂપ, આ છે કારક દશા રે. અ વસ્તુ પ્રગટ પર્યાય, એહ મનને વસ્યા રે; એ. પણ શુદ્ધ સરૂપ ધ્યાન, તે ચેતનતા ગ્રહે રે. તે તવ નિજ સાધક ભાવ, સકલ કારક લહે રે. સ0 | ૬ | માહરૂં પૂર્ણાનંદ, પ્રગટ કરવા ભણી રે. પ્ર. પુર્ણાલંબન
Page #84
--------------------------------------------------------------------------
________________
( $8)
રૂપ, સેવ પ્રભુજી તણી રે. સે॰ દેવચંદ્ર જિનચદ્ર, ભગતિ મનમે ધરા રે. ભ॰ અન્યામાય અનંત, અક્ષય પદ આદરા રે. અ॰ ! છ !! ઇતિ. !!
॥ अथ श्री मुनिसुवत जिन स्तवन ॥ આલ’ગડી એલ’ગડી સુહેલી હા શ્રી શ્રેયાંસની રે એદેશી.
આલગડી એલ ગડી તેા કીજે શ્રી મુનિસુવ્રત સ્વામિની રે, જેહથી નિજપદ સિદ્ધિ; કેવલ કેવલ જ્ઞાનાદિક ગુણ ઉલ્લુસે રે, લહીયે સહેજ સમૃદ્ધિ. આ૦ ૫ ૧ ।। ઉપાદાન ઉપાદાન નિજ પરિણતિ વસ્તુની રે, પણ કારણ નિમિત્તે આધિન; પુષ્ટ અપુષ્ટ દુવિધ તે ઉપદિસ્યારે, ગ્રાહક વિધિ આધિન. ॥ આ॰ !રા સાધ્ય સાધ્ય ધમ જે માંહી હુવે રે, તે નિમિત્ત અતિપુષ્ટ, પુષ્પમાંહિ તિલ વાસક વાવાસનારે, તે નવિ પ્રધ્વ’સક દુષ્ટ. । એ॰ ll ૩ ll દંડ દંડ નિમિત્ત અપુષ્ટ ઘડા તણારે, નવ ઘટતા તસુ માંહિ; સાધક સાધક પ્રધ્વંસક્તા અચ્છેરે, તિણે નહિ નિયત પ્રવાહ. ૫ આ॰ ! ૪ | ષટ્ કારક ષટ્ કારક તે કારણુ કાનારે, જે કારણ સ્વાધીન; તે કર્તા તે કર્તા સહુ કારક તે વસુ રે, કમ તે કારણ પીન. !! આ૦ ।। ૫ । કાય કાય સકલ્પે કારક દશારે, ઋતિ સત્તા સદ્ભાવ; અથવા તુલ્ય ધર્મને જોયવેરે, સાધ્યા રાપણુ દાવ. ! આ॰ ! ↑ ll અતિશય અતિશય કારણ કારક કરણતારે, નિમિત્ત અને ઉપાદાન; સપ્રદાન સપ્રદાન કારણ પદ્મ ભવ નથી રે, કારણુ વ્યય અપાદાન .. આ૦ ૫ ૭ ।। ભવન ભવન વ્યય વિષ્ણુ કારજ
Page #85
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૬૫) નવિ હવે, જિમ દષદે ન ઘટત્વ, શુદ્ધાચાર શુદ્ધાચાર સ્વગુણનું દ્રવ્ય છે રે, સત્તાધાર સુતત્વ છે . ૮ આતમ આતમ કર્તા કારજ સિદ્ધતારે, તસુ સાધન જિનરાજ; પ્રભુ દીઠે પ્રભુ દીઠે કારજ રૂચિ ઉપજે રે, પ્રગટે આત્મ સમાજ. એ એ છે ૯. વંદન વંદન નમન સેવન વલિ પૂજનારે, સ્મરણ સ્તવન વલી ધ્યાન; દેવચંદ્ર દેવચંદ્ર કીજે જિનરાજીરે, પ્રગટે પૂર્ણ નિધાન. . . . ૧૦ છે ઇતિ. !
॥ अथ श्री नमिजिन स्तवनं । પીછો લારી પાલ ઉભા દેય રાજવીરે છે એ દેશી છે | શ્રી નમિ જિનવર સેવ ઘનાઘન નિમ્યોરે, ઘ૦ દીઠાં મિથ્યા, રવ ભવિક ચિત્તથી ગયેરે, ભ૦ શુચિ આચરણ રીતી, તે અન્ન વધે વડારે, તે આતમ પરિણતિ શુદ્ધ, તે વિજ ઝબુકડાં રે તે. ૧ | વાજે વાયુ સુવાયુ તે પાવન ભાવનારે. તે ઇંદ્ર ધનુષ ત્રિક ગ તે ભક્તિ એકમના રે; તે નિર્મલ પ્રભુ સ્તવ ઘોષ, વનિ ઘન ગર્જનારે. ધ્વ ત્રણ્ ગ્રીષ્મકાલ, તાપની તર્જન છે. તા. ૨ શુભ લેશ્યાની આલી, તે બગ પંકતી બનીરે, તે શ્રેણી સરોવર હંસ, વસે શુચિ ગુણ મુનિરે; ૧૦ ચઉગતિ મારગ બંધ ભવિક નિજ ઘર રહ્યા, ભ૦ ચેતન સમતા સંગ, રંગમે ઉમટ્યા. ૨૦ મે ૩ છે સમ્યક્ દષ્ટિ મેર, તિહાં હરખે ઘણું રે, તિ, દેખી અદ્દભુત રૂપ, પરમ જિનવર
Page #86
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૬૬ ) તણુંરે, પરમ પ્રભુ ગુણને ઉપદેશ, તે જલધારા વહીરે, તેગ ધરમ રૂચિ ચિત્ત ભૂમિ, માંહિ નિશ્ચલ રહી. માં | ૪ | ચાતક શ્રમણ સમૂહ, કરે તવ પારણેરે, કa અનુભવ રસ આસ્વાદ, સકલ દુઃખ વારણેરે; સ અશુભાચાર નિવારણ, તૃણ અંકુરતારે, તૃ૦ વિરતિ તણા પરિણામ તે બીજની પૂરતારે. તે છે ૫ | પંચ મહાવ્રત ધાન્ય, તણું કર્ષણ વધ્યાંરે, તવ સાધ્ય ભાવ નિજ થાપી, સાધનતા એ સધ્યારે, સા ક્ષાયિક દશન જ્ઞાન, ચરણ ગુણ ઉપનારે, ચ૦ આદિક બહુ ગુણ સભ્ય, આતમ ઘર ની પનારે. આ૦ પ્રભુ દરિશણ મહામેહ, તણે પ્રવેશ મેરે, તe પરમાનંદ સુભિક્ષ થયા મુઝ દેશમેરે; થ૦ દેવચંદ્રજિનચંદ્ર, તણે અનુભવ કરે. તક સાદિ અનંતે કાલ, આતમ સુખ અનુસરેરે, આ છે ૭ઈતિ. !
છે અથ શ્રીનેમનાથગિન સ્તવનું છે પદ્મપ્રભજિન જઈ અલગ વશ્યા છે એ દેશી .
નેમ જિસ નિજ કારજ કર્યો, છાંડે સર્વ વિભાવેજી; આતમ શકિત સકલ પ્રગટી કરી, આસ્વાદ્યો નિજ ભાવોજી. નેમ છે ૧ | રાજુલનારીરે, સારી મતિ ધરી, અવલંખ્યા અરિહંતેજી; ઉત્તમ સંગેરે ઉત્તમતા વધે, સંધે આનંદ અનંતેજી. નેમ છે ૨ | ધર્મ અધમ આકાશ અચેતના, તે વિજાતી અગ્રાહ્યો; પુદગલ ગ્રહવે કમ કલંકતા, વાધે બાધક બાહ્યોજી નેમ છે ૩ છે રાગી સગેરે રાગ દેશા વધે, થાયે તિણે સંસારે જી; નીરાગિથીરે રાગનું
Page #87
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૭ )
જોડવું, લહીયે ભવના પારાજી. તેમ૦ ૪ !! અપ્રશસ્તતા રે ટાલી પ્રશસ્તતા, કરતાં આશ્રવ નાસેજી; સંવર વાધેરે સાથે નિર્જરા, આતમ ભાવ પ્રકાશેજી. નેમ॰ ! ! ! નેમિ પ્રભુ ધ્યાનેરે એકત્વતા, નીજતત્ત્વે એકતાનાજી; શુકલ ધ્યાનેરે સાધિ સુસિદ્ધતા, લહિયે મુકિત નિદાનાજી, તેમ ।। ૬ ।। અગમ અરૂપીરે અલખ અગેાચરૂ', પરમાતમ પરમીશેાજી; દેવચંદ્ર જિનવરની સેવા, કરતાં વાધે જગીશેાજી, તેમ॰ !! છ !! !! શ્રૃતિ !!
॥ अथ श्री पार्श्वजिन स्तवनं ॥ કડખાની દેશી
સહેજ ગુણ આગરા, સ્વામી સુખસાગરા, જ્ઞાન વૈરાગરે પ્રભુ સવા૨ે; શુદ્ધતા એકતા, તીક્ષ્ણતા ભાવથી, માહ રિપુ જીતિ જય પડહુ વાયેા. ॥ ૧ ॥ સ॰ વસ્તુ નિજ ભાવ અવિભાસ નિકલ કતા, પરિણતિ વૃત્તિતા કરિ અભેદે; ભાવ તાદાત્મ્યતા શકિત ઉલ્લાસથી, સ ંતતિ ચાગને તુ ઉચ્છેદે. સ૦ ૫ ૨૫ દોષ ગુણ વસ્તુની લખિય યથાતા, લહિ ઉદાસીનતા અપર ભાવે, ધ્વસિ તજજન્યતા ભાવ કર્તાપણું, પરમ પ્રભુ તું રમ્યા નિજ સ્વભાવે. સ૦ ।। ૩ ।। શુભ અશુભ ભાવ અવિભાસ તહકીકતા, શુભ અશુભ ભાવ તિહાં પ્રભુ ન કીધા; શુદ્ધ પરિણામતા વીય કર્તા થઈ, પરમ અક્રિયતા અમૃત પીધેા. સ૦ !! ૪ !! શુદ્ધતા પ્રભુ તણી આત્મભાવ રમે, પરમ પરમાત્મતા તાસ થાય; મિશ્ર ભાવે છે ત્રિગુણની ભિન્નતા, ત્રિગુણ એકત્વ' તુજ
Page #88
--------------------------------------------------------------------------
________________
ચરણ આયે, સ0 | ૫ ઉપશમ રસ ભરી સર્વ જન શકરી, મૂતિ જિનરાજની આજ ભેટી; કારણે કાર્ય નિષ્પત્તિ શ્રદ્ધાન છે, તિણે ભવ ભ્રમણની ભીડ મેટી. સ0 | દ નયર ખંભાયતે પાશ્વ પ્રભુ દરશને, વિકસતે હર્ષ ઉત્સાહ વાઘે; હેતુ એકત્વતા રમણ પરિણામથી, સિદ્ધિ સાધક પણે આજ સાથે. સ૦ છે ૭ આજ કૃત પુણ્ય ધન્ય દિહ માહરે થયે, આજ નર જનમ મેં સફલ ભા; દેવચંદ્ર સ્વામી વિસમ વંદી, ભક્તિ ભર ચિત્ત તુજ ગુણ રમાવ્યું. સ. | ૮ | ઈતિ છે ॥ अथ श्री महावीरजिन स्तवन।।
છે કડખાની દેશી તાર હે તાર પ્રભુ મુજ સેવક ભણું, જગતમાં એટલે સુજશ લીજે; દાસ અવગુણ ભર્યો જાણે પિતા તણે, દયા નિધિ દિન પર દયા કીજે. તાર૦ | ૧ | રાગ દ્વેષે ભર્યો મોહ વૈરી નડ, લેકની રીતિમાં ઘણુંયે રાતે; ક્રોધવશ ધમધપે શુદ્ધ ગુણ નવિ રમ્ય, ભગ્યે ભવમાંહિ હું વિષય માતો, તાર | ૨ આદર્યું આચરણ લોક ઉપચારથી, શાસ્ત્ર અભ્યાસ પણ કાંઈ કીધે શુદ્ધ શ્રદ્ધાન વલી આત્મ અવલંબન વિનુ, તે કાર્ય તિણે કે ન સીધો. તાર૦ | ૩ | સ્વામિ દરિશણુ સમે નિમિત્ત લહિ નિર્મલે, જે ઉપાદાન એ શુચિ ન થાશે; દેષ કે વસ્તુને અહવા ઉદ્યમ તણે, સ્વામિ સેવા સહી નિકટ લાશે; તાર | ૪ | સ્વામી ગુણ એલખી સ્વામીને જે
Page #89
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૯ ) ભજે, દરિશણ શુદ્ધતા તેહ પામે; જ્ઞાન ચારિત્ર તપ વીર્ય ઉલ્લાસથી, કમ ઝીપી વસે મુક્તિ ધામે. તારવે છે પ જગત વત્સલ મહાવીર જિણવર સુણી, ચિત્ત પ્રભુ ચરણને શરણ વાસ્ય; તારા બાપજી બિરૂદ નિજ રાખવા, દાસની સેવના રખે જોશે. તાર૦ | ૬ | વિનતિ માનો શકિત એ આપ, ભાવ સ્યાદ્વાદતા શુદ્ધ ભાસે, સાધિ સાધક દશા સિદ્ધતા અનુભવી, દેવચંદ્ર વિમલ પ્રભુતા પ્રકાશે. તાર) | ૭ | ઇતિ છે
થ દઇશ .
ચાવીસે જિન ગુણ ગાઇયે, ધ્યાઈ તત્વ સરૂપજી; પરમાનંદ પાઈયે, અક્ષય જ્ઞાન અનૂપજી. વસે છે ચવદહસે બાવન ભલા, ગણધર ગુણ ભંડારેજી; સમતામયી સાહુ સાહુણ: સાવય સાવઈ સારે . જો કે ૨ વદ્ધમાન જિનવર તણે, શાસન અતિ સુખકારેજી, ચઉવિહ સંઘ વિરાજતા, દસમકાલ આધારેછે. ૦ ૩ જિન સેવનથી જ્ઞાનતા, લહે હિતાહિત બધેજી; અહિત ત્યાગ હિત આદરે, સંયમ તપની શોધે છે. ચો. ૪ અભિનવ કર્મ અગ્રહણતા, જીણું કર્મ અભાવેજી; નિકમને અબાધતા, અવેદન અનાકુલ ભાઇ. ચા. પા ભાવ રોગના વિગમથી, અચલ અક્ષય નિરાબાધે; પૂર્ણનંદ દશા લહી, વિલસે સિદ્ધ સમાધે; ચાર દા શ્રી જિનચંદ્રની સેવના, પ્રગટે પુણ્ય પ્રભાવો; સુમતિ સાગર અતિ ઉદ્ભસે, સાધુ રંગ પ્રભુ ધ્યાનજી. ચેક પાછા સુવિહિત
Page #90
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૭૦ ) ગછ ખરતર. વરૂ, રાજસાગર ઉવઝાજી; જ્ઞાન ધર્મ પાઠક તણે, શિષ્ય સુજશ સુખદાજી. ચ૦ | ૮ દીપચંદ્ર પાઠક તણે, શિષ્ય સ્તવે જિનરાજે જી; દેવચંદ્ર પદ સેવતાં, પૂર્ણાનંદ સમાજે. ચે૫ ૯ મે ઈતિ છે ઈતિ શ્રી દેવચંદ્રજી મહારાજ શ્રત ચતુર્વિશતિ જિન
સ્તવન સંપૂર્ણમ છે
॥ अथ श्री यशोविजयजी उपाध्याय कृत
चोवीश जिन स्तुति प्रारंभ ॥
॥ तत्र श्री रुषभजिन स्तवनं મહાવિદેહ ક્ષેત્ર સોહામણું છે એ દેશી છે જગજીવન જગવાલ હો, મરૂદેવીને નંદલાલ રે; મુખ દીઠે સુખ ઉપજે, દર્શન અતિ હિ આનંદ લાલ રે. જગo | ૧ છે આંખ અંબુજ પાંખડી, અષ્ટમી શશિ સમ ભાલ લાલરે; વદન તે શારદ ચંદલે, અતિહિ રસાલ લાલરે. જગ. | ૨ | લક્ષણ અંગે વિરાજતા, અડહિય સહસ ઉદાર લાલર, રેખા કર ચરણાદિકે, અને ત્યંતર નહિ પાર લાલરે. જગઢ | ૩ | ઈદ્ર ચંદ્ર રવિ ગિરિ તણું, ગુણ લઈ ઘટિયું અંગ લાલરે; ભાગ્ય કિહાં થકી આવિયું, અચરિજ એહ ઉત્તગ લાલરે. જગo |
Page #91
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૭૧ ) છે ૪ ૫ ગુણ સઘલા અંગે કર્યા, દુર કર્યા સવિ દેષ લાલરે; વાચક યશ વિજયે થુ, દેજે સુખને પિષ લાલરે. જગો છે પ કે ઈતિ છે
છે અથ શ્રી નિતાિન સ્તવન
નિવડી વેરણ હેઈ રહ્યું છે એ દેશી છે અજિત જિર્ણોદ શું પ્રીતડી, મુજ ન ગમે છે બીજને સંગકે; માલતિ કુલે મેહિ, કિમ બેસે હો બાવલ તરૂ ભંગ કે. અ૦ ૫ ૧ | ગંગાજલમાં જે રમ્યા, કેમ છિલ્લર હો રતિ પામે મરાલકે; સરવર જલધર જલ વિના, નવિ ચાહે હો જગ ચાતક બાલકે. અ૦ મે ૨ કેકિલ કલ કુજિત કરે, પામી મંજરી હે પંજરી સહકારકે, ઓછાં તરૂવર નવિ ગમે, ગિરૂઆશું હે હાચે ગુશુને પ્યારકે, અo | ૩ | કમલિની દિનકર કર ગ્રહે, વલી કુમુદિની હે ધરે ચંદશું પ્રીતકે; ગોરી ગિરીશ ગિરિધર વિના, નવિ ચાહે હે કમલા નિજ ચિત્તકે છે અને જિત છે ૪ ૫ તિમ પ્રભુ શું મુઝ મન રમ્યું, બીજા શું હા નવિ આવે દાયકે, શ્રી નયવિજય વિબુધ તણે, વાચક જ સ હ નિત નિત ગુણ ગાય કે, એ અજિત | ૫ | ઇતિ
છે અથ શ્રી સંમકિન સ્તવન |
મન મધુકર મહી રહ્યા છે એ દેશી છે સંભવ જિનવર વિનતી, અવધારે ગુણ જ્ઞાતા રે, ખામી નહી મુજ ખીજ મતે, કદીય હશે ફલદાતા રે, સં
Page #92
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૭ર ) ભવ૦ મે ૧ | કરોધ ઉભે રહું, રાત દિવસ તુમ દયાને રે, જે મનમાં આણે નહીં, તે શું કહીયે છાને રે, છે સંભવ છે ૨ | ખેટ ખજાને કે નહીં, દીજે વાંછિત દાને રે, કરૂણ નજરે પ્રભુજી તણ, વાધે સેવક વાને રે, સંભવ છે ૩ | કાલ લખધિ નહીં મતિ ગણે, ભાવ લખધિ તુમ હાથું રે, લડથડતું પણ ગજ બચ્યું, ગાજે ગયવર સાથે રે કે સંભવત્ર ૪ | દેશે તે સુમહી ભલું, બીજા તો નવિ જાચુ રે, વાચક જસ કહે સાંઈ શું, ફલશે આ મુઝ સાચુ રે, સં૦ | ૫ | ઈતિ છે ॥अथ श्री अभिनंदनजिन स्तवनं ॥
સુણજે હે પ્રભુ ! એ દેશી છે દીઠી હો પ્રભુ, દીઠી જગ ગુરૂ તુઝ, મૂરતિ હે પ્રભુ, મૂરતિ મેહન વેલડજી; છે મીઠી હે પ્રભુ, મીઠી તાહરી વાણી, લાગે હે પ્રભુ લાગે જેસી સેલવજી એ ૧ | જાણું હે પ્રભુ જાણું જન્મ કચ્છ, જે હું હે પ્રભુ જે હું તુમ સાથે મિજી, સુરમણિ હે પ્રભુ, સુરમણિ પામ્યા હલ્થ, આંગણે હે પ્રભુ, આંગણે મુઝ સૂરતરૂ ફાજી | ૨ જાગ્યાં હે પ્રભુ, જાગ્યાં પુણ્ય અંકુર, માગ્યા હે પ્રભુ, મુહ માગ્યા પાસા ઢલ્યાજી, રૂઠયા હે પ્રભુ, રૂઠયા અમિરસ મેહ, નાઠા હે પ્રભુ, નાઠા અશુભ શુભ દિન વલ્યાજી, ૩ છે ભુખ્યાં હે પ્રભુ, ભુખ્યાં મલ્યાં ધૃતપૂર, તરસ્યાં હે પ્રભુ, તરસ્યાં દિવ્ય ઉદક મીલ્યાજી, થાકયાં હે પ્રભુ, થાક્યાં મિલ્યા સુખપાલ, ચાહતા હો પ્રભુ, ચાહતાં સજન હેજે
Page #93
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૭ ) હલ્યાજી, એ જ દીવો હો પ્રભુ, દિવો નિશા વન ગેહ, સાથી હો પ્રભુ, સાથી થલે જલ નૌકા મલિજી, કલિજુગે હે પ્રભુ, કલિજુગૅ દુલ મુઝ, દરિશન હે પ્રભુ, દરિસન લહું આશા ફલિજી છે ૫ | વાચક હો પ્રભુ, વાચક યશ તુમ દાસ, વિનવે હે પ્રભુ, વિનવે અભિનંદન સુણેજી, કહિત્યે હે પ્રભુ, કહિયે. મ દેશે છેહ, દેજે હે પ્રભુ, દેજો સુખ દરિશણ તજી છે ૬ મે ઈતિ છે ॥अथ श्री सुमति जिन स्तवनं ॥
ઝાંઝરીયા મુનિવરની દેશી છે સુમતિનાથ ગુણ શું મિલીજી, વાધે મુઝ મન પ્રીતિ, તેલ બિંદુ જિમ વિસ્તરેજી, જલમાંહે ભલિ રીતિ, સે• ભાગી જિનશું, લાગ્યા અવિહડ રંગ છે ૧ | સાજન શું જે પ્રીતડીજી, છાની તે ન રખાય, પરિમલ કસ્તુરી તણેજી, મહિમાહે મહકાય સો૦ મે ૨ આંગલીયે નવિ મેરૂ ઢંકાયે, છાબડીચે રવિ તેજ, અંજલિમાં જિમ ગંગ ન માયે; મુઝ મન તિમ પ્રભુ હેજ, સેને ૩ હુએ છિપે નહિં અધર અરૂણ જિમ, ખાતાં પાન સુરંગ, પીવત ભર ભર પ્રભુ ગુણ પ્યાલા, તિમ મુઝ પ્રેમ અભંગ, સે. ૫ ૪ | ઢાંકી ઇક્ષુ પલાશપુંજી, ન રહે લહી વિસ્તાર, વાચક યશ કહે પ્રભૂ તણોજી, તિમ મુઝ પ્રેમ પ્રકાર સો છે ૫ | ઇતિ છે
Page #94
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૭૪ ) ॥ अथ श्री पद्मजिन स्तवनं ॥ સહજ સલુણા હો સાધુજી છે એ દેશી
પદ્મપ્રભજિન જઈ અલગા રહ્યા, જિહાંથી નાવે લેખાજી, કાગલને મશી તિહાં નવિ સંપજે, ને ચલે વાટ વિશેષજી, સુગુણ સનેહારે, કદીય ન વીસરે, આંકણું છે ૧ | ઈહાંથી તિહાં જઈ કઈ આવે નહિં, જેહ કહે સંદેશે, જેહનું મિલવું રે દેહિલું તેહશું, નેહ તે આપકિ લેશે, છે સુરા ૨ | વીતરાગ શું રે રાગ તે એક પખ, કીજે કવણ પ્રકારેજી, ઘેડે દેડે રે સાહેબ વાજમાં, મન જાણે અસવારેજી, સુ| ૩ | સાચી ભકિત રે ભાવન રસ કહ્યો, રસ હોય તિહાં દય રીઝેજી, હડા હોડે રે બિહું રસ રીઝથી, મનના મનોરથ સીઝેજી, ને સુત્ર | ૪ | પણુ ગુણવંતા રે ગેઠે ગાજિયે, હોટા તે વિશ્રામજી, વાચક યશ કહે એહજ આશ રે, સુખ લહું ઠામે ઠામછે. સુત્ર છે ઇતિ | જય શ્રી સુપરવિન સ્તવન
લાછલ દે માત મલાર છે એ દેશી શ્રી સુપાસ જિનરાજ, તું ત્રિભુવન શિરતાજ, આજ હો છાજે રે, ઠકરાઈ પ્રભુ પદ તણુંછ, ૧ | દીવ્ય દવની સુર ફુલ, ચામર છત્ર અમૂલ, આજ હો રાજે રે, ભામંડલ ગાજે દુદુભિ', મે ૨ એ અતિશય સહજના ચાર, કર્મ ખખ્યાથી અગ્યાર, આજ હે કીધા રે, ઓ
Page #95
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૭૫ )
ગણીશે સુર ગુણ ભાસુરેજી, ॥ ૩ ॥ વાણી ગુણ પાંત્રીશ, પ્રતિહારજ જગદીશ, આજ હૈ। રાજે રે, દીવા જે છાજે આઢશુંજી, ॥ ૪ ॥ સિંહાસન અશેક, બેઠા મેહે લેાક, આજ હૈ। સ્વામી રે, શીવ ગામી, વાચક ચશ થુલ્યેાજી, ! ૫૫ ઈતિ !
॥ अथ श्री चंदप्रभ जिन स्तवनं ॥
ઘણરા ઢાલા ! એ દેશી !
ચદ્રપ્રભજિન સાહિબા રે, તુમે છે. ચતુર સુજાણુ, મનના માન્યા, સેવા જાણે! દાસની રે, દેશે! પદ્મ નિરવાણ, મનના માન્યા, આવેા આવે રે ચતુર સુખ લાગી, કીજે વાત એકાંત અભાગી, ગુણ ગાઢે. પ્રગટે પ્રેમ, મનના માન્યા ૫ ૧ ! એ આંકણી !! ઓછુ અધિક્ પણ કહે હૈ, આસગાયત જેહ, ૫ મ॰ ! આપે લ જે અણુ કહે રે, ગિરુ સાહેબ તેહ, 1 મ॰ !! ૨ !! દીન કહ્યા વિણ દાનથી રે, દાતાની વાધે મામ, 1 મ૦ ॥ જલ દીચે ચાતક ખીજવી રે, મેઘ હુઆ તણે શ્યામ, !! મ॰ ॥ ૩ ॥ પીઉં પીઉ કરી તુમને જપું રે, હું ચાતક તુમે મેહ, ૫ મ॰ !! એક લહેરમાં દુઃખ હરા રે, વાધે ખમણેા નેહ, ૫ ૪ !! માડુ વહેલું આપવું રે; તે શી ઢીલ કરાય, ૫ મ॰ ! વાચક યશ કહે જગ ધણી રે, તુમ તુઠે સુખ થાય ।। ૫ ।। ઇતિ !
Page #96
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૭ ) ॥ अथ श्री सुविधिजिन स्तवनं ॥ સુણ મેરી સજની રજની ન જાવે રે એ દેશી. લઘુ પણ હું તમ મન નવિ માવું રે, જગ ગુરૂ તુમને દીલમાં લાવું રે, કુણને એ દીજે શાબાસી રે, કહે શ્રી સુવિધિ જિર્ણોદ વિમાસી રે. લ૦ ૧ | મુઝ મન અણુમાંહે ભક્તિ છે ઝાઝી રે, તેહ દરીને તું છે માજી રે, યેગી પણ જે વાત ન જાણે રે, તેહ અચરિજ કુણથી હુએ ટાણે રે. લ૦ મે ૨ છે અથવા થિર માંહિ અને થિર ન ભાવે રે, મહટે ગજ દર્પણમાં આવે છે, જેને તે જે બુદ્ધિ પ્રકાશી રે, તેહને દીજે એ શાબાસી રે. લ. | ૩ | ઉર્વમૂલ તરૂઅર અધ શાખા રે, છેદ પુરાણ એવી છે ભાખા રે, અચરિજ વાલે અચરિજ કીધું રે, ભકતે સેવક કારજ સીધું રે. લ૦ | ૪ | લાડ કરી જે બાલક બેલે રે, માત પિતા મન અભિયને તેલે રે, શ્રી નયવિજય વિબુધને શિષે રે, યશ કહે ઈમ જાણે જગદીશે રે. લ૦ ૫ . ઈતિ છે
॥ अथ श्री शीतलजिन स्तवनं ॥
અલિ અલિકે કદિ આવેગે–એ રશી.
શ્રી શીતલજિન ભેટીયે, કરી ચેખું ભક્ત ચિત્ત હે, તેહથી કહે છાનું કિડ્યું, જેહને સોંપ્યાં તન મન વિત્ત હો. શ્રી ને ૧ | દાયક નામે છે ઘણા; પણ તું સાયર તે કુપ હે, તે બહુ ખજુવા તગ તગે, તું દિનકર તેજસ રૂપ છે. શ્રી ૨ | હાટે જાણું આદર, દારિદ્ર
Page #97
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૭૭ ) ભાંજે જગ તાત છે, તે કરૂણાવંત શિરોમણિ, હું કરૂણું પાત્ર વિખ્યાત છે. શ્રી ૩. અંતરજામી સવિ લહે, અમ મનની જે છે વાત હો, મા આગલ મશાલના, શ્યા વરણવા અવદાત હે. શ્રીપાકા જાણે તે તાણે કિડ્યું, સેવા ફલ દીજે દેવ છે, વાચક યશ કહે ઢીલની એ, ન ગમે મુજ મન ટેવ હ. શ્રી. | ૫ . ઈતિ.
॥अथ श्री श्रेयांसजिन स्तवनं ॥
કર્મ ન છૂટે રે પ્રાણુયા–એ દેશી, તમેં બહુ મિત્રી રે, સાહેબા મારે તે મન એક, તુમ વિણ બીજો રે નવિ ગમે, એ મુઝ મોટી રે ટેક, શ્રી શ્રેયાંસ કૃપા કરે. ૧મન રાખે તુમેં સવિ તણું, પણ કિહાં એક મળી જાઓ, લલચાવે લખ લોકને, સાથી સહેજ ન થાઓ. શ્રી ને ૨ . રાગ ભરે જન મન રહે, પણ તિહું કાલ વૈરાગ, ચિત્ત તુમારો રે સમુદ્રને, કોય ન પામે તાગ. શ્રી૩ એવા શું ચિત્ત મેળવ્યું, કેલવ્યું પહેલા ન કાંઈ, સેવક નિપટ અબૂઝ છે, નિર્વહશે તુમેં સાંઈ. શ્રી. કે ૪ નીરાગી શું રે કિમ મીલે, પણ મલવાને એકત, વાચક યશ કહે મુઝ મિલે, ભકતે કામણ તંત. શ્રી| ૫ | ઈતિ.
॥ अथ श्री वासुपूज्यजिन स्तवनं ॥ સુણી શ્રીરંગ મહેતા આ ઘાઈ સાહેબા મેતી
હમાર—એ દેશી. સ્વામી તુમે કાંઈ કામણ કીધું, ચિડું અમારૂં ચેરી
Page #98
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૮) લીધું, સાહેબા વાસુપૂજ્ય જિર્ણોદા, મહિના વાસુપૂજ્ય, એ આંકણું. અમે પણ તેમશું કામણ કરશું, ભક્તિ ગ્રહી મન ઘરમાં ધરશું, સાવ | ૧ | મન ઘરમાં ધરીયા ઘર શેભા, દેખત નિત્ય રહેશે થિર થાભા, મન વૈકુંઠ અકુંઠિત ભક્ત, યેગી ભાંખેં અનુભવ યુક્ત. સારા છે ૨. કલેશે વાસિત મન સંસાર, કલેશ રહિત મન તે ભવ પાર, જે વિશુદ્ધ મન ઘર તમે આવ્યા, પ્રભુ તે અમે નવ નિધિ ત્રાદ્ધિ પાવ્યા. સારુ છે ૩. સાત રાજ અલગા જઈ બેઠા, પણુ ભગતે અમ મનમાં પિઠાં, અલગાને વલગા જે રહેવું, તે ભાણ ખડ ખડ દુઃખ સહેવું. સા. | ૪ | વ્યાયક ધ્યેય ધ્યાન ગુણ એકે, ભેદ છેદ કરશું હવે ટેકે, ખીર નીર પ તુમશું મલશું, વાચક યશ કહે હેજે હલશું. સા૦ : ૫ !! ઈતિ |
છે અથ શ્રી વિમર્જનિન સ્તવન આદર છવ ક્ષમા નમેરે નમો શ્રી શેત્રુજા ગિરિવર-એ દેશી
સે ભવિયા વિમલ જિણેસર, દુલહા સજજન સંગાજી, એવા પ્રભુનું દરિસન લેવું, તે આલસ માંહે ગંગાજી, સેવે છે ૧. અવસર પામી આલસ કરશે, તે મૂરખમાં પહેલોજી, ભુખ્યાને જેમ ઘેબર દેતાં, હાથ ન માંડે ઘેલેજી. સેને ૨ ! ભવ અનંતમાં દર્શન દીઠું, પ્રભુ એહવા દેખાડેજ, વિકટ પંથ જે પિળ પિળીયે, કમ વિવર ઉઘાડેછે. સેટ | ૩ | તત્ત્વ પ્રીતિ કરી પાણ પાએ, વિમલા કે આંજિજી,લોયણ ગુરૂ પરમાત્ર
Page #99
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૭૯)
દીએ તવ, ભમ નાંખે સર્વ ભાંજિજી. સેટ | ૪ ભમ ભાંગે તવ પ્રભુશું પ્રેમેં, વાત કરું મન બોલિજી, સરલ તણે જે હઈડે આવે, તેહ જણાવે બેલિજી. સે. | ૫ | શ્રીનવિજય વિબુધ પય સેવક, વાચક યશ કહે સાચું છે. કેડિ કપટ જે કઈ દિખાવે, તે પ્રભુ વિણ નહિં રાચુંજી. સેવે છે ઈતિ. ॥अथ श्री अनंतजिन स्तवनं ॥
સાહેલડીઆ-દેશી શ્રી અનંત જિનશું કરે, સાહેલડીયાં છે સેલ મછઠને રંગ રે, ગુણ વેલડીયાં, સાચે જંગ તે ધર્મને સાહેલડીયાં, બીજે રંગ પતંગ રે, ગુણ વેલડીયાં. મે ૧ ધર્મ રંગ જીરણ નહિ; સાદેહ તે છરણ થાય રે ગુણ સોનું તે વિણસે નહીં, સાટ ઘાટ ઘડામણ જાય રે ગુણો છે ૨. ત્રાંબુ જે રસ વેધિઉ, સા. તે હોય જાચું હેમ રે, ગુણ૦ કરિ ત્રાંબું તે નવિ હવે, સાવ એહ જગ ગુરૂ પ્રેમરે. ગુણ છે ૩. ઉત્તમ ગુણ અનુરાગથી, સારા લહિયે ઉત્તમ કામ રે, ગુણ ઉત્તમ નિજ મહિમા વધે, સાદીપે ઉત્તમ ધામ રે, ગુણ૦ | ૪ | ઉદક બિંદુ સાયર ભ. સા. જિમ હોય અખય અભંગ રે, ગુણો વાચક યશ કહે પ્રભુ ગુણે, સાવ તિમ મુઝ પ્રેમ પ્રસંગ રે. ગુણ છે ૫ | ઈતિ.
Page #100
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૮૦) છે અથ શ્રી ધર્મનાથનન સ્તવન બેડલે ભાર ઘણે છે રાજ વાત કેમ કરો છો–એ દેશી.
થાશું પ્રેમ બન્યો છે. રાજ, નિરવહેશે તે લેખે, મેં રાગી થૈ છે નિરાગી, અણ જુગતે હૈયે હાંસી; એક પ જે નેહ નિરવહે, તેહ માંકી શાબાશી. એ ૧ નીરાગી સેવે કાંઈ હોવે, ઈમ મનમાં નવિ આણું, ફલે અચેતન પણ જિમ સુરમણિ, હિમ તુમ ભક્તિ પ્રમાણે. થાય છે ૨ ચંદન શીતલતા ઉપજાવે, અગ્નિ તે શીત મિટાવે, સેવકનાં તિમ દુઃખ ગમાવે, પ્રભુ ગુણ પ્રેમ સ્વભાવે. થા૦ | ૩ વ્યસન ઉદય જે જલધિ અણુહરે; શશીને તે સંબંધે, અણસંબધે કુમુદ અણુહરે, શુદ્ધ સ્વભાવ પ્રબધે. થાઇ છે કે દેવ અનેરા તુમથી છેટા, થૈ જગમે અધિકેરાં, યશ કહે ધર્મ જિનેશ્વર થાશું, દિલ માન્યા હે મેરા. થાઇ છે ૫ છે ઇતિ. છે અથ શ્રી રતિકિન સ્તવન છે
રહ્યા રે આવાસ દુવાર—એ દેશી ધન દીન વેલા ધન ઘડિ તેહ, અચિરારે નંદન જિન જદિ ભેટશુંજ, લહિશું રે સુખ દેખી મુખચંદ, વિરહ વ્યથાનાં દુઃખ સવિ મેટશું. છે ૧ છે જાણે રે જેણે તુઝ ગુણ લેશ, બીજા રે રસ તેહને મન નવિ ગમેજી, ચાખે રે જેણે અમિલવ લેશ; બાકશ બુકશ તસ ન રૂચે કિમે છે, કે ૨ . તુજ સમકિત રસ સ્વાદને જાણ,
Page #101
--------------------------------------------------------------------------
________________
પાપ કુભકતે બહુ દિન સેવીયું, સેવે જે કમને જેગે તેહિ, વાંછે તે સમકિત અમૃત ધુરે લિખ્યું છે. ૩ તારું ધ્યાન તે સમકિત રૂ૫, તેહજ જ્ઞાનને ચારિત્ર તેહ છેજી, તેહથી રે જાએ સઘલાં પાપ, ધ્યાતા રે ધ્યેય સ્વરૂપ હોય પીછે છે. જે ૪ કે દેખી રે અદભૂત તાહરૂં રૂપ, અચરિજ ભવિક અરૂપી પદ વરેજી, તાહરી ગત તું જાણે છે દેવ, સમરણ ભજન તે વાચક યશ કરે છે. જે પ કે ઈતિ. છે ૩થ શ્રી નિન તત્વ .
સાહેલાં એ રશી. સાહેલાં હે કુણું જિનેશ્વર દેવ, રત્ન દીપક અતિ દીપ, હે લાલ, સાવ મુજ મન મંદિર માંહિ, આવે જે અરિબલ ઝીપતે, હે લાલ. સા. ૧ મિટે તે મોહ અંધાર અનુભવ તેજે જલ હલે, હે લાલ, સા૦ ધુમ કષાય ન રેખ, ચરણ ચિત્રામણ નવિ ચલે. હે લાલ. સા. ૨ પાત્ર કરે નહિં હેઠ, સૂર્ય તેજે નવિ છિપે; લાલ સા.
સર્વ તેજનું તેજ, પહેલાંથી વધે છે. તે લાલ સામા ૩ , જેહ ન મરૂતને ગમ્ય ચંચલતા જે નવિ લહે, હો લાલ સાવ જેહ સદા છે રમ્ય, પૃષ્ટ ગુણે નવિ કૃશ રહે. હે લાલ સા. ૪ પુદગલ તેલ ન ખેય, તેહ ન શુદ્ધ દશા દહે, હો લાલ સા. શ્રી વિજય સુશિષ્ય, વાચક યશ ઈણિ પરે કહે, હો લાલ. સા. ૫. ઈતિ છે ,
Page #102
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૨ ) | II અથ શ્રી અરવિન સ્તર છે.
આસણા જોગી—એ દેશી. શ્રી અરજિન ભવ જલને તારૂ, મુઝમન લાગે વારૂ રે; મન મોહન સ્વામિ, બાંહ્ય ગ્રહિ એ ભવજલ તારે, આ શિવપુર આરેરે. મન ૧તપ જપ મોહ મહા તોફાને નાવ ન ચાલે મારે. મન પણ નવિ ભય મુઝ હાથે હાથે, તારે તે છે સાથેરે, મન ૨ | ભગતને સ્વર્ગ વગથી અધિકું, જ્ઞાનને લ દેઈ, મનકાયા કષ્ટ વિના ફળ લહિયે, મનમાં ધ્યાન ધરેઈરે, મન મે ૩ છે જે ઉપાય બહુ વિધની રચના, એગ માયા તે જાણેરે, મન, શુદ્ધ દ્રવ્ય ગુણ પર્યાય ધ્યાને, શિવ દિયે પ્રભુ પરાણેરે, મન ૪ પ્રભુપદ વલગ્યા તે રહ્યા તાજા, અલગા અંગ ન સાજા રે, મન વાચક યશ કહે અવર ન થાઉં, એ પ્રભુના ગુણ ગાઉં રે, મન છે એ છે ઈતિ. }
છે અથ શ્રી અશ્વિનિન સ્તવન ..
નાભિરાયા કે બાગ છે એ દેશી છે તુજ મુજ રીઝની રઝ, અટપટ એહ ખરીરી, લટ પટ ના કામ, ખટપટ ભાંજ પરીરી. ૧ મલિનાથ તુજ રીઝ, જન રીઝે ન હુએરિ; દેય રીઝણને ઉપાય, સાહામું કાંઈન જુએરી. ૨ દુરારાધ્ય છે લેક, સહુને સમ ન શશીરી, એક દુહવાએ ગાઢ, એક જે બેલે હસીરી; ૩ / લેક લોકેનર વાત, રેઝ છે દેય જુઈરી, તાત ચક ધુર પૂજ્ય, ચિંતા એહ હુઈરી, ૪
Page #103
--------------------------------------------------------------------------
________________
રીઝવ એક સાંઈ, લોક તે વાત કરી, શ્રી નયવિજય સુશિષ્ય, એહિજ ચિત્ત ધરેરી છે ૫ ઈતિ છે ॥ अथ श्री मुनिसुव्रतजिन स्तवनं
પાંડવ પાંચે વધતા છે એ દેશી છે મુનિસુવ્રત જિન વદતા, અતિ ઉલ્લસિત તન મન થાય રે, વદન અને પમ નિરખતાં, માહારાં ભવ ભવના દુઃખ જાય રે, ૧ માહાર ભવ ભવનાં દુઃખ જાય, જગત ગુરૂ જાગતે, સુખ કદ રે, સુખ કંદ અમદ આસંદ, પરમગુરૂ દીપ, છે સુ છે એ આંકણ તે નિશિ દિન સુતાં જાગતાં, હઈડાથી ન રહે દુર રે, જબ ઉપકાર સંભારીયે, તવ ઉપજે આનંદ પૂર રે, તક છે જ છે 1 સુ| ૨ કે પ્રભુ ઉપકાર ગુણે ભર્યા, મન અવગુણ એકન સમાય રે, ગુણ ગુણ અનુબંધી હુઆ તે તે અક્ષય ભાવ કહાય રે, છે તે જ છે સુ- અક્ષય પદ દિયે પ્રેમજે, પ્રભુનું તે અનુભવ રૂપરે, અક્ષર સ્વર ગે
ચર નહીં, એ તે અકળ અમાપ અરૂપ છે. એટલે જ છે સુ છે ૪ | અક્ષર ભેડા ગુણ ઘણ, સજજનના તે ન લિખાય રે, વાચક યશ કહે પ્રેમથી, પણ મનમાંહે પરખાય રે, જે ૫ છે જ છે સુ છે પ કે ઈતિ.
થશો નમિનાથનિન સ્તવન . -
આ ભવ રત્ન. શ્રી નમિજિનની સેવા કરતાં અલિય વિઘન સવિ દૂર નાશેજી; અષ્ટ મહા સિદ્ધિ નવ નિધિ લીલા, આવે બહુ
Page #104
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૮૪ ) મહે સુંર પાસેંજી, શ્રી છે ૧ | મયમત્તા અંગણ ગાય ગાજે; રાજે તેજી તખર તે ચંગાજી, બેટા બેટી બંધવ જે, લહિયે બહુ અધિકાર રંગાઈ; શ્રી ને ૨ વલ્લભ સંગમ લહિજે, અણુ વાહલા હાય દૂર સહેજે; વાંછા તણે વિલંબ ન જો, કારજ સીઝે ભૂરિ સહજે;
શ્રી. | ૩ | ચંદ્ર કિરણ ઉજજવલ યશ ઉલસે, સૂરજ તુલ્ય પ્રતાપી દીપે છે, જે પ્રભુ ભકિત કરે નિત્ય વિનયે, તે અરિયણ બહુ પ્રતાપી ઝીપેજી, શ્રી. કે ૪ મંગલ માલા લચ્છી વિશાલા, બાલા બહુલે પ્રેમ રંગેજી; શ્રી નયવિજય વિબુધ પય સેવક, કહે લહિયે સુખ પ્રેમ અંગેજી, કે શ્રી ને ૫ . ઈતિ છે
॥ अथ श्री नेमिनाथ जिन स्तवनं ॥ આટલાં દિન હું જાણતો રે હાં . એ દેશી. તેરણ આવી રથ ફરી ગયા રે હાં, પશુઆ દેહ દોષ મેરે વાલમાં, નવ ભવ નેહ નિવારિ રે હાં, યે જોઈ આવ્યા જેશ, છે મે૧ ચંદ કલંકી જેહથી રે હાં; રામને સીતા વિયોગ, છે મે છે તે કુરંગને વયણરે હાં, પતિ આવે કુણ લોગ, જે મે મે ૨ | ઉતારી હું ચિત્તથી રે હાં, મુકિત ધુતારી હેત, મે સિદ્ધ અનતે ભોગવી રે હાં, તેહશું કવણ સંકેત, છે મેવ આવા પ્રીત કરતાં સાહિલી રે હાં, નિરવહેતાં જંજાલ, મેરે, જેહ વ્યાલ ખેલાવ રે હાં, જેહવી અગનની ઝાળ, મે છે ૪ છે જે વિવાહ અવસરે દિઓ રે હાં, હાથ ઉપર
Page #105
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૮૫) નવિ હા મે. છે દીક્ષા અવસર દીજીયે રે હાં, શિર ઉપર જગનાથ, મેટ છે | પ એ ઇમ વલવલતી રાજુલ ગઈ રે હાં, નેમિ કને વ્રત લીધ મેરે વાચક યશ કહે પ્રણમીયે રે હાં, એ દંપતિ દેય સિદ્ધ | મે | ૬ | ઈતિ છે છે અથ શ્રી પાર્શ્વનાથગિન તારા
દેખી કામની રાય ને એ શી છે વામાનંદન જિનવર, મુનિ માંહે વડે રે, કે મુનિમાંહે વડે; જિમ સુરમાંહી, સેહે સુરપતિ પરવડો રે કે, છે સુરતમાં જેમ ગિરિમાંહિ સુરાચલ, મૃગમાંહે કેસરી; મૃગ છે જિમ ચંદન તરૂમાંહિ, સુભટ માહિ શુર અરિ રે, ૧ | | સુઇ છે નદીય માંહિ, જિમ ગંગ, અનંગ સરૂપમાં રે, છે અનં૦ | ફુલમાંહિ અરવિંદ, ભરત પતિ ભૂપમાં રે, ભર૦ રાવણ ગજમાંહિ, ગરૂડ ખગમાં યથા રે, ગરૂડ તેજવંત માંહિ ભાણ, વખાણ માંહિ જિન કથા રે, વ૦ મે ૨ કે મંત્રમાંહિ નવકાર, રનમાંહિ સુરમણિ રે; છે ૨૦ સાગરમાંહિ સ્વયંભૂ-રમણ શિરોમણિ રે, છે રમ૦ ને શુકલ ધ્યાન જિમ ધ્યાનમાં; અતિ નિર્મલ પણે રે, અતિ | શ્રી નયવિજય વિબુધ, પય સેવક ઈમ ભણે રે, સેવકo | ૩ | ઈતિ છે
Page #106
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૮૬) છે અથ શ્રી વર્ધમાનગિન સ્તવન |
I રાગ ધન્યાશ્રી છે ગિરૂઆરે ગુણ તુમ તણા, શ્રી વર્તમાન જિનરાયા રે, સુણતા શ્રવણે અમી ઝરે, માહારી નિર્મલ થાયે કાયા રે, ગિ છે -૧ | તુમ ગુણ ગણગંગાજલે, હું ઝીલી નિર્મલ થાઈ છે, અવર ન ધધ આદરૂં, નિશિદિન તેરા ગુણ ગાઉં રે. . શિ. | ૨ ઝીલ્યા જે ગંગાજલે, તે છિલ્લર જલ નવિ પેસે રે; જે માલતી પુલે મહિયા, તે બાવેલ જઈ નવિ બેસે છે. ગિ. મે ૩ છે એમ અમે તમ ગુણ ગેઠશું, રંગે રાચ્ચા ને વલી માગ્યા રે, તે કેમ પરસુર આદરૂં, જે પરનારી વશ રામ્યા રે. . ગિ. ૪ ૮ ગતિ તું મતિ આશરે, તું આલંબન મુજ પ્યારે રે; વાચક યશ કહે માહરે, તું જીવન જીવ આધારે રે. . ગિગ ૫ | ઈતિ છે
ઇતિ શ્રી ઉપાધ્યાયજી શ્રીમદ યવિજયજી કૃત
ચાવીશ જિન સ્તવન સંપૂર્ણમ
Page #107
--------------------------------------------------------------------------
________________
|| श्री स्वरुपचंद्रजी कृत चावीशी ॥
श्री रूपभ जिन स्तवनं.
એટલે ભાર ઘણા છે રાજ, વાતાં કેમ કરો છે—એ દેશી. ઋષભ જિનેશ્વર દરશિણુ દીજે; મુજ પર કરૂણા કીજે; સેવકને મનવંછિત હે જે, અજર અમર પદ દીજે, વછિત પૂરારે સાહેબજી સેવકનેા. ॥ ૧ ॥ એ આંકણી તુજ મુખ દરસણ મુજ મન હરખ્યા, મુજને પ્રભુજી મલીયા; શિવ સુખ વ છા પૂરણ માનું આંગણુ સુરતરૂ લીયે. વાંછિત॰ ।। ૨ ।। આદિ પુરૂષ શ્રી આદિ જિનેસર, યુગલા ધમ નિવારી; ત્રિભુવન માંહે જિનજી સરિખા, નહીં કાઈ ઊપગારી. વાંછિત ॥ ૩ !! વિનીતા નગરી શે।ભે રૂડી, કુલ કર નાભિ બિરાજે; રાણી મરૂદેવી કુખેથી, જનમ પ્રભુજીના છાજે. વંતિ, ॥ ૪ ॥ ચૌવન વય સમરથ ગુણ સપદ, પ્રથમ રાય કહાયા; દાન સ'વત્સરી દેઈ જનને, સંજમલીએ સુખન્નાયા. વંછિત૦ | ૫ || લાખ ચેારાશી પૂરવ આયુ પાલી સધાવ્યા મુકતે; કેવલ કમલા લીલ વિલાસી સ્વરૂપચ`દ્ર સુખ યુગતે. વ'તિ॰ ૫ ૬૫ ઇતિ ।। શ્રી શનિતનિન સ્તવન II
શ્રી પંચાસરા પાસને લાલ-એ દેશી.
શુભ ભાવે કરી સેવિગેરે લાલ, ખીજા અજિત જિષ્ણુ'; વિ પૂજોરે, મ`ગલ માલા જેહથીરે લાલ, હાવે અતિહિં
Page #108
--------------------------------------------------------------------------
________________
( & Y
આણંદ, વિ પૂજોરે. વંદના માહરી જાણજોરે લાલ; એ આંકણી. અાધ્યા નગરી ભલીરે લાલ, જિતશત્રુ નૃપ તાત; ભવિ॰ અજિત જિનેશ્વર જનમીયાંરે લાલ, વિજયા રાણી માત. ભવિ॰ વના૦ | ૨ | ઈક્ષ્વાગ વશે આપતારે લાલ,દેવ સકલ શિરદાર; ભવિ૰ પૂરવદેિશિ જેમ ઉગીયેારે લાલ, દિનકર તેજ અપાર. વિ૰ વઢ્ઢના૰ !! ૩ !! દેવ દૂજા નહી એહવારે લાલ. સમાવડ હશે સસાર; ભવિ॰ તસ પદ ભકિત ભલી પરે લાલ, ભાવ સહિત ચિત્ત ધાર. ભવિ॰ વદ્યુના॰ !! ૪ ! લટભવથી ભમરી વેરે લાલ, ભમરી ભય સંભાર; ભવિ॰ મન સમરણુ મહારાજનુ રે લાલ, કરતાં લહે ભવપાર. ભવિ 'ના॰ । ૫ ।। જિનજીયે જેમ જીતીયારે લાલ, રાગ રાષ રિપુ સેન; ભવિષ્ટ જીતીએ તાસ સહાયથીરે લાલ, લહીયે શિવ સુખચેન. ભવિ॰ વંદના૦ ॥ ૬ ॥ એમ જાણી જિનરાજનીરે લાલ, દ્રવ્ય ભાવ ભરપૂર, ભવિ પૂજા પરમાતમ તણીરે લાલ, આપે સુખ સસનૂર. ભવિ વન્દ્વના !! છ !! નિજપદ દાયક જિનતણીરે લાલ, ધારા અખંડિત આણુ; ભવિ॰ સ્વરૂપચંદ્ર ભાવે કરીરે લાલ, એમ પયપે વાણુ. ભવિ॰ વંદ્યના૦ !! ૮ ॥ ઇતિ. ॥
॥ શ્રી સમવલિન સ્તવનં.
11
4
રાજા જો મલે ! એ દેશી u
સ‘ભવસુખકર ત્રીજા દેવ, જેની સુરનર સાથે સેવ; નિ વદિસે, અંતર ગત દર્શી જિનરાય, જાણે જીવ તણા
Page #109
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૮ ) અભિપ્રાય. જિન છે ૧ મે શિવગતિ સમરણ કીજે નિત, સેનાસુત ધ્યા નિજ ચિત્ત, જિનવ અતિશય અજિત વજિત પાપ, સમતા ગુણ ટાલે ભવ તાપ, જિન | ૨ ભવજલ તારણ ભૂવન પ્રદીપ, નેહશું રહીયે નિત્ય સમી૫; જિનક્ષમા વિનય રજુતા સંતેષ, ધારીને કીજે ગુણ પિષ. જિન| ૩ તપ સંયમ સત્ય શચિ વિશેષ, અકિંચન બ્રહ્મચર્ય અશેષ, જિન પાલી દશવિધ ધર્મને સાથ, ટાલી કર્મ તર્યો ભવ પાથ. જિન જા પૂત્ર જિતારી પુત્ર ભવાંત, પામ્યા શિવરમણ સુખ કાંત; જિન પુન્ય પુરાકૃત નરભવ લદ્ધ, સ્વામી ભજન કરી કરે શુદ્ધ. જિન | ૫ ધર્મ અર્થ કામ એ ત્રણ વર્ગ, સાધનથી લહીયે અપવર્ગ, જિનસૌભાગ્યચંદ્ર મુનીંદ્ર સુશીષ, સ્વરૂપચંદ્ર નમે જગદીશ. જિન | ૬ | ઇતિ
શ્રી અમિનવનનિન તવા
સિદ્ધચક પદ વો એ દેશી. હિમવંત ગિરિ શિર પ દ્રહથી, સુરતટિની પ્રગટી છે, પૂરવ દિશિ એક પાવન કરતી, પૂરણ જલ ઉમટી છે, ભવિકા જિન મુખ વાણી સુણજો. તમે ત્રિપદીને વિસ્તર ગણજોરે, ભવિ૦ જિન| છે એ આંકણી સુર ન દીયે દિશિ ત્રણ ઉવેખી, અભિનંદન જિન દેખી, ત્રિગડે મધ્ય સિંહાસન પેખી, ચિહું દિશિ સરખી લેખીરે. ભવિ. જિન | ૨. કંચન તનુ હિમગિરિ મન આણે, મુખ પદ્મ દ્રહ જાણે ચિહુ મુખે તેહ કહતટથી વાણ, ગંગા પ્રવાહ
Page #110
--------------------------------------------------------------------------
________________
(60)
વખાણેારે. ભવિ જિન૰ પૂર્વાદિ દિશિ કીધ પવિત્રા, કરવા વચન વિલાસ; નય ગમ ભંગ પ્રમાણ સકારણ હેતુ આહરણ ઉલ્લાસરે. ભવિ॰ જિન૰ !! ૪ !! ચગતિ વારણ શિવસુખ કારણ; જાણી સુરનર તરીયા; ભાવ કર્લોાલમાં સ્નાન રમણુતા કરતા ભવજલ તરિયારે. ભવિ॰ જિન॰ ! ૫! તે જિન વાણી અમીય સમાણી, પરમાનંદ નીસાણી; સેાભાગ્યચંદ્ર વચનથી જાણી, સ્વરૂપચદ્રે મન આંણીરે. ભવિ॰ જિન ॥ ૬ ॥ ઇતિ
॥
॥ શ્રી સુમત્તિનિન સ્તવન
માહના માતી છે! હમારા. એ દેશી.
અતુલીખલ અરિહંત નમીજે, મન તનુ વચન વિકાર વમીજે; શ્રી જિન કેરી આણુ વહીજે, તેા મનવછિત સહેજે લીજે, સેવિચે ભવિ સુમતિ જિષ્ણુદા, ટાલીયે ભવફ્’દા. ॥ ૧ ॥ એ આંકણી॰ અશુભાશ્રવના સૉંગ ન કીજે, સમકિત શુદ્ધ સુધારસ પીજે; અભય સુપત્તદાન દાય દીજે નિજ ગુરૂની ભલી ભક્તિ વહીજે. સેવીચે ટાલિયે॰ ! ૨ !! સુમતિ જિનેસર સુમતિ જો આપે, જિન શિનથી ક્રુતિ કાપે, નામ જપે ટ્ટોત્તરશત જાપે, મેાહ તિમિર હરા તપ રવિ તાપે. વિયે ટાલિયે ।। ૩ ।।ત્રિકરણ શુદ્ધ નવવિધ નિષણ, પહેરા શીલ સલીલ વિભૂષણ; સ`શયથી નિત્ય રહીયે લુખા, જખ લગે નભ અવગાહે પૂખા. સેવિયે ટાલિયે !! ૪ !! ધર્મના કામ તે ભાવશું કીજે, ગુરૂ સુખ વચન વિનય કરી લીજે, ભવ સમુદ્ર તરવા વાંછીજે, જડ ચેતન બહુ ભિન્ન લખીજે. સેવિયે॰ ટાલિચે૦ ॥૫॥
Page #111
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૯ ). પંચમ ગતિ ગામી પ્રભુ પાયા, સવિ કારજ સીધાં દિલ ભાયા; સૌભાગ્યચંદ્ર ગુરૂ સુપસાયા, સ્વરૂપચંદ્ર જિનના ગુણ ગાયા. સેવિયેટ ટાલિયે. ૬
| શ્રા પાકમનિન તવ |
શ્રી શીતલ જિન ભેટીયે–એ દેશી, શ્રી પદ્મપ્રભ જિનરાજજી, તનુ રક્ત કમલ સમવાન હે; જ્ઞાન અનંત સુજાણતા, દ્રગ કરૂણ ગેહ સમાન હો. શ્રી પાત્ર છે ૧ કેવલ દર્શન દેખીને, કહે લેક અલોકની વાત છે સમયાંતર ઉપયોગથી, સાકાર અનાકાર જાત છે. શ્રી ૨ | ભાવિ ભૂત ભવિષ્યની, ભવિ આગલ કહે જગનાથ હે ચઉમુખે વાણી પ્રરૂપતા, તારણ કારણ ભવપાથ છે. શ્રી. | ૩ | પુષ્કર મેઘ થકી ભલી, બધી અંકુર રેપણ હાર હે શ્રદ્ધા ભાષણ રમણતા, મૂલ કદ ખંદ નિરધાર છે. શ્રી. છે ૪ સમ સંવેગ નિર્વેદતા, અનુકંપા અને આસ્તિકય હે, શાખાચાર અને ભલે, ઉદવ શાખા તે બિડિમ આધિક્ય છે. શ્રી. છે પ પત્ર નંપત્તિ સુખ રૂપીયા, સુર સુખ છે તેહમાં કુલ ; ફલ શિવ સુખ પામે ભવિ, જિહાં અક્ષય સ્થિતિ અનુકુલ હે.
શ્રી| ૬ | ભાવ મેઘ બહુ ગુણ જાણીયે, જિનવાણું સકલ મલ શોધ છે; વાણી ભવ નિસ્તારિણી, તે સુણી પામ્યો પ્રતિબંધ છે. શ્રી. છે ૭. તે ઉપકારી ત્રિલેકને આપે અવિચલ સુખવાસ હે; સૌભાગ્યચંદ્ર પસાયથી, કહે સ્વરૂપચંદ્ર ગુણ ભાસ છે. શ્રી. | ૮ ઈતિ.
Page #112
--------------------------------------------------------------------------
________________
( હર ) ને શ્રી સુપાર્શ્વનિન તવ છે.
દક્ષિણ દેહિ હે રાજ–એ દેશી.
શ્રી જિન સાતમે રાજ, સ્વામી સુપાસજી રાજ, તેહનું દરિસણ, હે લહિયે પૂરણ પુન્યથી, પ્રભુ શુભ ધ્યાની હે રાજ, સમકિત દાની હે રાજ, શેભા અધિકી હો કહીચે સુરનર અન્યથી. ૧ / જગત શિરોમણી રાજ, વાસ જિણુંદને રાજ, નમીયે તેને રે શુદ્ધ ભાવિત ભતિથી, જિન પ્રતિમાને હું રાજ, રૂપ વિધાને હું રાજ, પૂજે પ્રણમે હો ધ્યાને શુભ ખરી યુકિતથી. ૨ છે વંછિત કાજે છે રાજ, સ્વામી નિવાજે હો રાજ, જિન આપે છે રૂદ્ધ શિવપુર સંપદા, જસમુખ દીઠે હે રાજ, પાતક નીકે હે રાજ, નામે નાવે હે દારિદ્ર દેહગતા કદા. . ૩. બાહ્ય અત્યંતર હો રાજ, શુભગુણ શોભતા હો રાજ, સહસ અઠ્ઠોત્તર હે આપે અનંત ગુણ કરા, દોષ ન દીસે હો રાજ, અઢાર અને રા રાજ, નિજ ગુણ નિર્મલ હે ભાસે જેમ નિશાકરા. ૪ નયરી વણારસી હો રાજ, શ્યણે ઉલ્લી રાજ, તિહાં પ્રભુ જનમ્યા હો સ્વામી નરસુર ઇદના, સૌભાગ્યચંદ્રને રાજ, સેવક બેલ્યા રાજ, સ્વામી સાચી હે માને સ્વરૂપની વંદના. પ . | | શ્રી ચંદ્રમવિર સ્તવન |
આ છે લાલની–એ દેશી. ચંદ્રપ્રભ જિનરાજ, મનમોહન મહારાજ આ છે લાલ, અતિશય પતિ જિન આઠમેજી, સકલ કુશલની વેલ,
Page #113
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૯૩). પ્રતતન મંગલ કેલ, આ છે વર પુષ્કર જલધર સમજી. છે ૧ દુરિત તિમિર વિવંસ, નિર્મલ ગયણે હંસ આ છે. જ્ઞાનાવરણ નિવારવાજી, સાગર કેડીકેડ, ત્રીશવડિ થતિ જેડ, આછેક્ષય કરી કેવલ ધારવા, મે ૨ સુરતરૂવર ઉપમાન, આપણે મોક્ષ નિદાન, આ છે નર સુર સુખ અનુક્રમે લહિજી, ભવજલ સાયર તાર, પહોંચાવણ પર પાર, આ છે મુક્તિ ગમન પ્રહણ સહિ. ૩ સુખ સંપત્તિ ગુણ હેત, શશિ લંછન તનુ શ્વેત, આ છે ચંદ્ર પ્રભજિન જગપતિજી, મન તનુ વચન એકત્વ, કરી
ધ્યા નિજતત્વ, આ છે જિમ પામે પંચમ ગતિ જી. છે ૪ તાપ હરણ જિમ ચંદ, જિમ તમ હરણ દિણંદ, આ છે તિમ ભાવ હર જિન સંભવેજી, સૌભાગ્યચંદ્ર ગુરૂરાય, પામી તાસ પસાય આ છે સ્વરૂપચંદ્ર ઈમ વિનવેજી. છે ૫
તે શ્રી વિધિનિન સ્તવન ! હવે ન જાઉ મહી વેચવા રે લોલ–એ દેશી. સાહેબ સુવિધિ નિણંદનેલો, પૂજે ધરી મન ખંત, શુભ ભાવથી રે, ચાલે જઇયે જિન વાંદવારે લે, ઉજમ આણ અંગમાં રે લે, આલસ મૂકે દિગંત શુભ ચાલે. છે ૧ ચરણ પાવન થાયે ચાલતાંરે લે, દરિણે નયન પવિત્ર શુભ૦ પંચાભિગમન સંભારીનેરે લે, નિસિહિ ત્રિકરણ વિચિત્ર, શુભ૦ ચાલે છે ૨. શિરનામી કરજોડીનેરે લે, વંદન કરે એક ચિત્ત શુભ દ્રવ્ય ભાવ તવ સાચવરેલે, શુદ્ધ કરે સમકિત, શુભ ચાલે. મારા
Page #114
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૪ ). જિન પ્રતિમા જિન સારખી રે લે, તેહમાં નહિ સંદેહ; શુભ, તેહની ભકિત કર્યો થકી રે લે, લહીયે સુખ અછે. શુભ૦ ચાલે છે એ શેનવિધિ સુવિધિ પ્રભુરે લે, મકરસંછન મહારાય, શુભ દીજે સેભાગ્ય પદ સેવતાં રે લે, આત્મ સ્વરૂપ પસાય, શુભ૦ ચાલે છે પ. ઈતિ
it રતજલિન સ્તવન ઘડી તે આઈ થા દેશમાં મારૂછ–એ દેશી,
શ્રી શિતલજિન સેવીયે ભવિ પ્રાણી, સાથે બહુત સુખ હોય હો મન માન્ય, જિદમેરે એહ હ સુખદાની એ આંકણ બાર ભાંતિકી નિજરા, ભવિ૦ કરી કે ભવ તોય હે. મન ૧ સાદિ અનંત ભાગે રહ્યો ભવિ.
તિમયી ગતી દેહ હે, મન કેવલ યુગ સુખવીર્યને ભવિ. અનંતપણાથી અછત હે. મન | ૨ | જિનકે વચન સબહી શુને, ભવિ. ખીરદધિકે તરંગ હે, મન જે પણિ ઘટ જલ લેઈકે, ભવિ૦ રાખે નિજ ઘટ સંગ છે. મન | ૩ | વરણું વરણું જલ ભય, ભવિ, તબ ન ગ્રહે કે એર હે, મન હું વાણું જિનમુખ વદી, ભવિ. ધારે સબ મત ચાર હે. મનઇ કે ૪ કે આપ આપણું મત થાપકે ભવિ, ત્યારે ત્યારે કહે ભેદ છે, મન કરણ ન્યારી બતાય કે, ભવિ. નય ષટ ન્યારે વેદ છે. મન છે ૫ છે સઘરે ઈચ્છત સિદ્ધિકે, ભવિ. જે ભૂલે નગર પંથ હો, મન તાહિમેં જીવ દયા બડી, ભવિ. જે બરનત નિર્ગથ છે. મન છે ૬ છે તાર્થે જિનપદ
Page #115
--------------------------------------------------------------------------
________________
(
૫ ).
પાઈયે. ભવિ. દશમ જિનેંદ્રિકે ભક્ત છે. મન સૌભાગ્ય ચંદ્ર દયા ભાખે, ભવિ. સ્વરૂપચંદ્ર સુખ યુકત છે. મન | ૭ | ઈતિ.
| | થ થી એવાંગિન સ્તવ | હલધરછ હવે કેમ કરવું તેમ પરકમ મહે–એશી,
હો જીનવરજી, નિજ દરિસણ દેખાડી પ્રીત સુધારીયે, તુમ દરિસણ છે ભવ ભય હરણે, આઠ કર્મ જલદી તારણ તરણે, સંસારીને શિવસુખ કરણે હે જિન૧ એ આંકણું. મુનિ શ્રાવક ધર્મ દુવિધ ભાગે, તે ભવ્યજને આગલ દાખે, તેણે તુજ વચને અમૃત ચા, હો જિનવરજી, નિજવાણી સંભલાવી સમકિત આપીયે, કે ૨ છે જે હુતા પાપતણા કારી, તે તે તાર્યા બહુ નરનારી, તુજ સમ નહીં કોઈ ઉપગારી, હે જિનવરજી, નિજ કર અવલંબાવી તારક તારીયે. . ૩. તું અધ્યાતમ સૂરજ ઉગે તવ મહાદિક તમ દૂર ગયે, ભવિ મનમાં જ્ઞાન પ્રકાશ થયે, હો જિનવરજી, મન ઉદયાચલ બેસી મિથ્યાત્વ નિવારિ ૪ | તુજ વદન કમલ દરીસણ
પ્યારે, તિહાં મન મધુકર મોહ્યો માહરે, ક્ષણ એક તિહાંથી ન રહે ન્યારે હો જિનવરજી અવલોકન નિત્ય તેહને મુજને દીજીયે. . પ છે ધરણિંદ્ર સહસ્સ મુખશું ભાખે, તાહરા ગુણ નિત્ય નવલા દાખે, તેહે પાર ન લહે ગુણને લાખે, હે જિનવરજી, અનંત ગુણાત્મક તું સોહે ગુણ તાહરા છે ૬. સભાગ્યચંદ્ર ગુરૂને શિષ્ય કહે સ્વરૂપચંદ્ર
Page #116
--------------------------------------------------------------------------
________________
અહો જગદીશ, શ્રેયાંસપણું દીઓ સુજગીશ, હો જિનવરજી નામ શ્રેયાંસ તમારૂં સમરૂં ધ્યાનમાં. . ૭. ઈતિ. | | થ શ્રી વાસુકિન સ્તવન બીરી બેઠી તીખારે નયણારે પાણી લાગણે, મારૂ
રહ્યા લેભાય—એ દેશી. જિર્ણદ રાયા સુગુણ સુખાકર સુંદર, કેવલજ્ઞાન ભંડાર, જિર્ણોદ. મેહ અંધાર નિવારવા, સમરથ તું દિનકાર. જિણુંદ છે ૧. જિર્ણોદ. વાસુપુજ્ય મુજ વાલ હો, દ્રઢ મન રહે રે લોભાય. એ આંકણી. જિર્ણોદક ધર્મ ધુરંધર ધન્ય તું, ભરતક્ષેત્ર મઝાર, જિર્ણોદ બેધ બીજ વાવ્યું વચનશું, ભવિમન કયારા ઉદાર. જિર્ણદo ૨ | સુમતિ સહિત સહુ સમકેતી, પાલે નિજ વ્રત સાર, નિણંદસંવરવાડી ભલી કરે, રહે અપ્રમત્ત આચાર. જિર્ણોદ. ૩ | જિર્ણદ આશ્રવ ધાપદ વારતા, ધારતા જિનવર આણ, જિર્ણોદ, શીલ સુધારસ સીંચતા, લહે ચેતન ગુણ ખાણ. જિર્ણોદ ૪ જિર્ણોદ, પાપે તે દરિસર્ણ યદા, જાણે સદા શિવશર્મ; જિમુંદ૦ કુગુરૂ કુદેવ કુધર્મને, વાર્યો ચિતથી ભમ. જિર્ણોદ. | ૫. જિર્ણોદ અપ્પડિવાઈ દીજીયે, દરિસણ દેલત દાન નિણંદ સાભાગ્યચંદ્ર સ્વરૂપને, વહ્વભ તુજ ગુણગાન. જિર્ણોદ ૬ ઈતિ. ॥अथ श्री विमलजिन स्तवनं ॥
મખડાનીદશી. વિમલ વિમલ ગુણ રાજતા, બાહ્ય અભ્યતર ભેદ,
Page #117
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૭ )
જેણુ‘૪ જુહારીયે*, સૂચીપુલા દ્રષ્ટાંતથી, મન વચ કાચ નિવેદ, જિષ્ણુ દ।। ૧ ।। પૃષ્ટ બદ્ધ નિધત્ત તે, નિકાચિત અતિશેષ. જિણુંદ॰ આત્મ પ્રદેશ માંહે મળ્યા, મલતે કમ પ્રદેશ. જિષ્ણુ દ॰ !! ૨ ।। અસખ્ય પ્રદેશી ચિન્મયી, ચેતન ગુણ સ’ભાર, જિષ્ણુ ૬૦ પ્રદેશે પ્રદેશે રમી રહી, વણા કમ અપાર, જિષ્ણુદ॰ ॥ ૩ ॥ ૫ંચ રસાયન ભાવના, ભાવિત આતમ તત્ત્વ, જિષ્ણુ દૃ॰ ઉપલતા છાંડી કનકતા, પામે ઉત્તમ સત્ત્વ. જિષ્ણુ દ॰ ।। ૪ ।। પ્રથમ ભાવના શ્રુત તણી, બીજી ત તીય સત્ત્વ, જિદ્દે તુરીય એકત્ત્વ ભાવના, પ`ચમ ભાવ સુતત્ત્વ જિણંદ ॥ ૫ ॥ એમ કરી સવ- પ્રદેશને, વિમલ કર્યાં જિનરાય, જિષ્ણુ ૪૦ નામ યથાર્થ વિચારીને, તમે સ્વરૂપ નિત્ય પાય. જિણુંદ ॥ ૬ ॥ ઇતિ.
॥ अथ श्री अनंतजिन स्तवनं ॥
હાં રે લાલ રામપુરા મજારમાં એ દેશી.
W
હાં રે લાલ ચતુર શિરામણી ચૌદમા, જિનપતિ નામ અનંત મે રે લાલ, ગુણ અનંત પ્રગટ કર્યાં, કર્યાં વિભાવના અંત મેરે ચતુર શિરામણી ચિત્તધરા, એ આંકણી. ॥ ૧ !! હાંરે લાલ ચાર અનંતા જેહના, આતમ ગુણુ અભિરામ મેરે લાલ, જ્ઞાન દર્શન સુખ વીયતા, કમે રૂયા ઠામ મેરે લાલ॰ ચતુર॰ !! ૨ ! હાં રે લાલ ચતુર ધરા નિજ ચિત્તમાં, એ જિનવરનુ` ધ્યાન મેરે લાલ, અરથી અરથ નિવાસને, સર્વે ધરી હુ માન મેરે લાલ॰ ચતુર મા
10
Page #118
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૮ )
હાં રે લાલ જ્ઞાનાવરણી ક્ષય કરી, લહ્યું અનંતુ જ્ઞાન મેરે દનાવરણુ નિવારતા, દર્શન અનંત વિધાન, મેરે॰ ચતુર ॥ ૪ ! હાં રે લાલ વેંદનીય વિગમે થયું, સુખ અનંત વિસ્તાર મેરે અ‘તરાય એલ'ઘતાં, વીય અનંત ઉદાર મેરે ચતુર॰ ।। ૫ । હાંરે લાલ અનત અનંત નિજ નામની, થિરતા થાપી ધ્રુવ મેરે॰ જિમ તરસ્યાં સર્વર ભજે, તિમ સ્વરૂપ જિન સેવ, મેરે ચતુર૰ ॥ ૬॥ ઇતિ.
॥ अथ श्री धर्मजिन स्तवनं ॥
શેત્રુજા ગિરિના વાસીરે, મુજરા માનજોરે—એ દેશી
ધમ જિષ્ણુદને ધ્યાવેા ધ્યાનમાં રે, જાસ વડાઇ છે કેવલજ્ઞાનમાં રે, જિનચે ભાખ્યા ભવ અનેક, તે સાંભલતાં આવે હૃદય વિવેક, ભક્તવત્સલ પ્રભુ અમને ભવજલ તારસે ફ્. ।। ૧ । ધ કર્યાં છે રે વસ્તુ સ્વભાવને રે, વસ્તુ પ્રકાશે દ્રવ્ય અનાવનેરે, ચરથિર અવગાહન પરિવતિ પૂરણ :ગલણ ચેતન ગુણુ કીતિ, એહુવા ભાવને ધમ વખાણીઆ રે. ારા પાંચ અનેરા રે આતમ દ્રવ્યથી રે, તેહના જ્ઞાતા રે ચેતન ભવ્યથી રે, તસ પરિચય કરતાં સત્ત્વ, પામે પારમાર્થિક નિજ તત્ત્વ તેહના ફૈ લાભ અપાર સુખકર્ રે. ॥ ૩ ॥ જીવ સ ́સારીરે તે નિજ ધમનેરે, નિજ ચિ ંતવતા રે લહે શિવ શનેરે, દ્રવ્યથી ગુણ પર્યાય વિશેષ, તન્મય થાતાં કા અશેષ, સાષક સાથે સાધને સાધ્યને રે, ॥ ૪॥ ચેતના દાય સાકારને પરા રે, અનાકાર અવગમ ડ્રગ આગરા રે, પ્રત્યક્ષ ભાસે લેાક અલાક, નાસે ભવ ભ્રમ
Page #119
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૯ )
ાના શાક, જિનજીને સેવ્યાં રે સર્વિ સુખ સપજે રે, ।। ૫ ।। એહવા અતિશય ધર્મણિંદના રે, તે અનુમાઢે રે વૃંદ સુણુિંદનારે, તે લહે સુખ સાભાગ્ય સહેત, અભિનવ ચ'દ્રકલા સમવેત, આપે। આતમ શક્તિ સ્વરૂપને રે " દે !! ઇતિ.
॥ अथ श्री शांतिजिन स्तवनं ॥
ગારી બિન અવગુણ ક્રમ છેરી—એ દેશી.
સેવા ભવિ શાંતિ જિષ્ણુદ સનેહા, શાંત રસ ગેહા; શમામૃત ગેહા, સેવા ભવિ શાંતિ જિણદ સનેહા, એ આંકણી૦ રાગદ્વેષ ભવ પાપ સતાપિત, ત્રિવિધ તાપહર મેહા; માયા લાભ રાગ કરી જાના, દ્વેષ ક્રોધ મદ રહા, સેવા॰ ॥ ૧ ॥ અન ́તાનુબંધી અપ્રત્યાખ્યાન, પચ્ચખાણ સાઁજલ છેહા; નિજ અન્યન્ય સદશથી ચઉસર્ટ, સંખ્યા વાસિત દેહા, સેવા॰ ।। ૨ ।। નાકષાય નવ હાસ્ય અતિ રતિ, શાક જીગ્રુપ્સ ભય રેહા; મને વચ કાય તપાવત તાથે, કહીયે. તાપ અòહા સેવા૦ ૫૩૫ જૈસે વનદવ તરૂ ગણુ ખાલે, ત્યાં 'ત`ત એહા, ખમ સમ ક્રમ ઉપશમ શીતલતા, કરિ જલ લહેરી લેહા. સેવા ૫૪ આતમરાય રાજ્ય અભિસ`ચ્ચેા, પૂજિત ત્રિભુવન ગેહા; તુમ શિર છત્રકી છાહ અમાસિર, ઘા સ્વરૂપ અનુપેહા. સેવા ૫ ૫ ૫ ઇતિ.
।। શ્રી યુનિન સ્તવન ||
ઋષભ જિનેશ્વર પ્રીતમ માહરારે—એ દેશી. કુંથુનાથ સત્તરમા જિનપતિ જી, કુશૃતણા પણ નાથ;
Page #120
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૦૦) તે જિન ભવ્ય સામગ્રીવંતને છે, સાચે શિવપુર સાથ. છે ૧. શ્રી દેવીસુત ગુણ સંભારીયે છ, મન કજ કેશ નિવાસ; મન મધુકર જિન પદકજ કર્ણિકા જી, વાસી લહ સુખવાસ, શ્રી દેવી | ૨ | યોગ ખેમકર ગુણ છે નાથમાં છ, કુંથુ ઉપર પણ એમ; અપ્રાપકને પ્રાપક
ગ છે જ, પ્રાપ્ત રક્ષણ ગુણ એમ. શ્રી દેવી ૩ લેકિક નાથ મહિપતિને કહ્યો છે, તે એ અરથ પ્રમાણ, લોકોત્તર જ્ઞાનાદિક ગુણ તણેજી, દાયક રક્ષક જાણ, શ્રી દેવી. . ૪ કે તે ગુણને અભિલાષી આતમા જી, સેવે શ્રી જગનાથ જિનજી તેહને મધુ માધવ પરેજી, આપે અદ્ભત આથ. શ્રી દેવી છે ૫ મે તિમ હું કુંથુજિનેન્દ્ર ઉપાસના જી, કરી માગું ગુણ દેય ભવ પરિહાર મુગતિ સંપાદના છે, સત્ય સ્વરૂપ સુખ હોય. શ્રી દેવી. | ૬ ઈતિ.
શ્રી અરવિન સ્તવન છે દેઊ ઊરે નણંદ હઠીલી–એ દેશી.
અરનાથ અરજ અવધારે, નિજ ભક્તનાં કાર્ય સુધારે રે, મન મેહના મહારાયા, સંસાર અપારા વારે, જલાલના ન્યાય વિચારે રે, જગ સેહના જિનરાયા. છે ૧ મે પુદગલ પરાવર્ત અનંતા, થયા ભવ કલોલ ભમતારે, મન મનુજ ક્ષેત્ર કુલ આય, ગુરૂ શ્રુત સહણ સુ કાય રે, જગ | ૨. એવી સામગ્રીને અભાવે, જિન ધર્મ ન લાધ સુ ભારે, મન નિયતે લઘુકમ થઈને,
Page #121
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૧) અનુક્રમે ગુણ ઠાણ લઈને રે જગo ૩ જિન ધર્મ કલ્યાણક દેખી, ત્યાંથી કુગુરૂ કુદેવ ઉવેખી રે, મન વલી સુગુરૂ સુદેવ ઉપાસી, થેયે સૂધ જિનમત વાસીરે, જગ છે ૪ ઈમ વ્યક્ત મિથ્યાત્વને વા, અવ્યક્ત નિવારણ કામે રે, મનષટખંડ જે તાર જિમુંદા, જિસ્યા અંતર પટ રિપુ વૃંદા રે. જગ મેપા નિજ તુલ્ય કરણ તુમ શક્તિ, તમે મુજ કામે કરે વ્યકિત રે મન ગુરૂ સૌભાગ્યચંદ્ર પસાયા, લહી સ્વરૂપચંદ્રગુણ ગાયા રે. જગ ૬ | ઈતિ I ! મસ્જિનિન સ્તવન
જીરે સફલ દિવસ થયે આજનો –એ રશી.
જીરે મહિમા મલિલ જિણંદને, માની માહરે મન્ન, મેહ મહિપતિ છતિઓ, વલી તસ પુત્ર મદન. ૧૫ નિત નમીયેરે નીરાગતા, નમતાં હેયે ભવ છેહ, દુઃખ દેહગ દરે ટલે, એહમાં નહિં સંદેહ, જાણે નિસંદેહ. નિત છે ર છે રે મલિલ જિર્ણોદની સાહેબી, દેખીને રતિ પ્રીતિ, વચન કહે નિજ મંતને, પતિ પ્રેમદાની રીતિ. નિત છે ૩ જીરે નાથ કહે એ કુણ છે, કહે એ જિન દેવ, જિન તે કિમ તુમ વસ નહિં, કહે ઈમ સત્યમેવ. નિત | ૪ | જીરે નહિં પ્રતાપ ઈહાં મારે, તે વૃથા પૌરૂષ તજ, હરખે મેહ માહરે પિતા, તે યે આશરે મુજ. નિત છે ૫ છે જીરે તે સાંભળી રતિ પ્રીતિ બે, ત્રીજો કામ સબાણુ, મલીને મલિલ જિ
Page #122
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૦૨) દની, શીર ધારી છે આણ. નિત૬ | જીરે તે માટે તમ વિનવું, વારે તેહ અશેષ, ઘા સૈભાગ્ય સ્વરૂપને, સુખ લબ્ધિ વિશેષ. નિતo | ૭ | ઈતિ
a મુનિસુવ્રત નિન સ્તવન I હારે થાહારી બંગલારી ખડકી ખેલ હે નણદીરા વીરા, બાહિરલીજે મારૂડી એકલી, અહો થાહારી બંગલા એ-શી.
હાંરે થાર સમવસરણ દેખાડ હો મુગતિરા હીરા, આગલ ઉભું સેવક સામુહે રે, થાહારે મજરે, હાંરે થારે સમવસરણ દેખાડ હો, મુગતિરા હીરા-એ આંકણ. હાંરે સુર સંવર્તાક પવને કરી રે લો, ૨જ હરિ કરે શુભ જલ સિત્ર હે, મુગતિરા હીરા, કુસુમેકર જલ થલ જાતિનાં રે લે, પંચ વર્ણના જાનું પ્રમિત . મુગતિરા હીરા. ને ૧ આગલ૦ હાંરે થાહ સમ હારે જિહાં વૃક્ષ અશક વિરાજતે રે લો. તિહાં દિવ્ય ધ્વની સુર વાદહો, મુગતિ હાંરે સિંહાસન બેઠા પ્રભુ તમે રે લો, તવ વાજત દુંદુભિ નાદહે. મુગતિ | ૨ | હારે ચિહું દિશિ સિત ચામર વીંજતા રે લે, સુર સફલ કરે નિજ શક્તિ હે મુગતિ ભામંડલ સિત ઇતિ શેતે રે લે, ત્રણ છત્ર ધરી કરે ભક્તિ છે. મુગતિ | ૩ | હારે પ્રાતિહાય અત્તિશય પરિવર્યા રેલે, શ્રી મુનિસુવ્રત જિનરાય છે. મુગતિ. જિત શત્રુ અશ્વ ઉદ્ધારવા રે લે, આવ્યા ભરૂઅચ્છ સુર સમુદાય હે. મુગતિ છે ૪ હરે રાય યજ્ઞ કરતે વારીયા રે લે, તમે તાર્યો હય ધરી હેત છે.
Page #123
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૦૩) મુગતિ વધી યશ વિહુ લેકમાં રે લે, થયો તીરથ એણે સંકેત છે. મુગતિ છે પ . હારે તમે એહવા ઉપગારી પ્રભુ રે લે, દિયે અવિચલ રાજ પસાય હે મુગતિતુમ તુઠે સવિ સુખ પામિથેરે લે, સ્વરૂપચંદ્રદય થાય છે. મુગતિ | ૬ આગલ હરે થાહરે ઈતિ
તે જ નમિનાથ જિન સ્તવન છે સેલમાં શ્રી જિનરાજ ઓલગ સુણે આતમતણી લલનાએ દેશી.
મદવારી નમિનાથ જિનેશ્વર વદિયે લલના, ભવ અનેકનાં સંચિત પાપ નિકંદી લલના, છત્યાને શરણે જીત લહીએ એ ન્યાય છે લલના, રીપુ જિત્યાને એ પણ એક ઉપાય છે લલના. ૧ મે દ્રવ્ય શત્રુ જેણે ગભ થકા સહેજે દમ્યા લલના, માન મૂકીને તે સઘલા આવી નમ્યા લલના નામ નમિ ઈમ સાર્થક મનમાં થાઈ લલના, તે મન વાંછિત ઈહ પરભવ સુખ પાઈયે લલના. છે ૨ | જીવ કમને વૈર અનાદિ નિબદ્ધ છે લલના, કિહાં એ જીવ કિહાં કર્મ સમર્થ સદ્ધ છે લલના, ગેસ્તનથી પય ખાણથી કન કેપલ પરે લલના, મલ્યા આવ્યા પણ તાસ વિભાવ અગની હરે લલના. | ૩ | તિમ પ્રભુ સમકિત લાભથી પંડિત વીર્યને લલના, ધારી વારી પ્રમાદ ધરી મન પૈયને લલના, છતી ભાવ વિપક્ષ સ્વપક્ષ વિચારીને લલના, સર્વ ઘાતિ દેશ ઘાતિ અઘાતિ નિવારીને લલના. ૪ લાધે કેવલ યુગલ નિધાન મુમુકિતને લલના, જિનપદ ભેગ સંગ મિલાપ વિમુકિતને લલના,
Page #124
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૦૪ )
ઈમ બહિર ંતર શત્રુ નમાવી નમિ જિને લલના, દાખ્યા રિપુ જય ભેદ તે જાણ્યા વિજને લલના. !! ૫ !! ધર્મ દ્વિવિધ ઈમ સઘ ચવિધ સાંભલે લલના, ભદ્રે દશન કેઈ દેશ સ વરતે ભલે લલના, જેમ તુમે જીત્યારે તેમ જીતાવા માહરા લલના, કહે સ્વરૂપ હવે ચરણુ શરણુછે તાહરા લલના. ॥ ૬ ॥ ઇતિ.
૫. શ્રી નેમિનાથનિન સ્તવન
અપને પીયાજીકી ખાતરે હું કેહને પુછુ-એ દેશી. નેમ જિનાજ્ઞાન રે જગમાં જયકારી; જગત જંતુની રક્ષા કરવા, પ્રભુ અતિશય ઊપગારી રે, વ નરનારી. નેમ૰ એ આંકણી॰ જય સમુદ્ર વિજયાંગ ભૂ, શિવાદેવીના જાયા, શ`ખ લંછન અ’જન છબી, દશ ધનુથ્યની કાયા. તેમ॰ !! ૧ !! અભયઢાન સ્વાપદ ભણી, દીધુ. વરસી જનને; સચમી બ્રહ્મચારી પણે, સાધ્યુ નિજ મનને. નેમ!! ૨ !! પ્રતિષઃ પૃથ્વી પાવન કરી, સહસાવને સ્વામી, માનપણે ચૌપન દિને, કેવલલિસિર પામી. નેમ॰ !! ૩૫ પૂછે પ્રભુને કૃષ્ણજી, સુણેા ત્રિભુવન રાયા, ત્રિગુણ તિર્થે રૈવત પતિ, હરિવંશ સવાયા. નેમ॰ ।। ૪ ।। ઊત્તમ સ્રી ગુણે પરિવરી, રાજીમતિ કન્યા; તુમ ચિત્તમાં કિમ નવિ વસી, અતિ તન્વી ધન્યા. તેમ॰ ।। ૫ ।। તવ સુરપતિ કહે કૃષ્ણને, જિન ચિત્ત અભ’ગે, જ્ઞાન ગભ વૈરાગ્યને, ઊત્તર‘ગને ર'ગે; નેમ૦ ૫૬ !! ન મલે પ્રવેશ અનંગને, કૃશાંગીની શી વાત; તે સુણી રાજીમતિ કહે,
Page #125
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૦૫). સુર નર વિખ્યાત. નેમ. | ૭ | ચિદાનંદ ચિત્તમાં તિહાં નહીં કેઈનું નામ, ચિદાનંદ સંયુત પ્રભુ, ધરૂં મુજ મન ધામ; નેમ છે ૮ ઈમ કહી જિન દીક્ષા ગ્રહી, કરી સંયમ લીલા રહનેમિ પ્રતિ બધિઓ, સતિ પરમ સુશીલા. નેમ છે ૯ છે એમ અનંત ગુણ રાશીને, પર પાર ન આવે; સૌભાગ્યચંદ્ર સ્વરૂપને, જિન ધર્મ શીખાવે. નેમ છે ૧૦ | ઇતિ છે ,
A r arશ્વનિન સ્તવન સખી આજ અષાઢ ઊન્નહો, સખી ઝરમર વરસે મેહ-એશી.
જી રે આજ દિવસ ભલે ઉગિયો, જી રે આજ થયે સુવિહાણ, પાસ જિણેસર ભેટિઆ, થયે આનંદ કુશલ કલ્યાણ હે, સાજન, સુખદાયક જાણ સદા, ભવિ પૂજે પાસ નિણંદ. ૧ છે એ આંકણી જી રે ત્રિકરણ શુદ્ધિ વિહુ સમે, જી રે નીસિહી ત્રણ સંભાર, વિહુ દિશિ નિરખણ વરજીને, દીજે ખમાસમણ ત્રણ વાર હ. સાજન | ૨ જી રે ચિત્યવંદન ચેવિસને, જી રે સ્વરપદ વર્ણ વિસ્તાર; અર્થ ચિંતન ત્રિ કાલના, જિન નાથ નિક્ષેપ ચાર હે સાજન | ૩ જી રે શ્રી જિનપદ ફરશે લહે, કલિમલિન તે પદ કલ્યાણ; તે વલી અજર અમર હવે, અપુનર્ભવ શુભ નિર્વાણ હે. સૌજન | ૪ | જી રે લેહભાવ મૂકી પરે, જી રે પારસ ફરસપસાય; થાએ કલ્યાણ કુધાતુથી, તિમ જિનપદ મેક્ષ ઉપાય છે. સાજન છે પ ! જી રે ઉત્તમ નારી નર ઘણા, જી રે મન ધરી
Page #126
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૬) ભકિત ઉદાર, આરાધી જિનપદ ભલે, થાએ જિન કરે જગ ઉપગાર હો. સાજન | ૬ | રે એહવું મન નિશ્ચલ કરી, જી રે નિશિદિન પ્રભુને ધ્યાય, પામે સોભાગ્ય સ્વરૂપને નિવૃત્તિ કમલાવર થાય છે. સાજન છે ૭ ઈતિ.
છે શ્રી મહાવીરવિન સ્તવન રાજુલ પુછે રે સખી પ્રત્યે, રાજુલ પુછે વાતરે, સુણે
સજની અમારી વાત–એ દેશી. હું તુમ પૂછૂરે પરમ ગુરૂ, હું તુમ પૂછું વાચરે; કહો પ્રમને ઉત્તર સાચ; હું એક માગું રે પરમ ગુરૂ, હું એક માગું વાચરે, દીઓ નામ તુમારને સાચ. એ આંકણી નામ તુમારે રે જગત ગુરૂ, નામ તુમારે વીરજી રે, તેહનો અભુત ભાવ; મન શું વિચારી જોઈએ, તવ ઉપજે વિવિધ બનાવરે, સુણે સદગુરૂ માહરી વાચરે હું તુમ૧ નવરસ માંહે રે જગત ગુરૂ, નવરસ માંહે પાંચમે રે, રસનું નામ છે વીર, તે વલી વિવિધ વખાણુંયે, તેના નામ કહ્યાં ત્રણ ધીરરે. સુo ૨ | આજિદાનમાંરે જગત ગુરૂ, આજિદાન તિમ ધર્મમાં રે, સમરથ કહીયે વીર; તન ધન મન શંકા નહીં, મનમેદ રોમાંચ શરીરરે. સુણે. હું તુમ સે ૩ છે એ લક્ષણ રસરે જગત ગુરૂ, એ લક્ષણ રસ વીરનાંરે છે તેમને પ્રત્યક્ષ, ગુણ સેનાની તે છતા, બહિરંતર લક્ષણ લક્ષરે. સુણે હું તુમ | ૪ | તત્વ પરીક્ષક રે જગતગુરૂ, સત્વ પરીક્ષક સુર દયે રે, આજિવીર તમે એમ; લેક
Page #127
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૦૭) એરણ પૂરણ કર્યો, દાનવીર સંવત્સર પ્રેમ રે. સુણે હું તુમ | ૫ | કરમને જીતી રે જગત ગુરૂ, કમને
છતી કેવલી રે, વાર્યો ભવભય ભમ; સત્તા ધર્મ બતાવિયે, એ ધર્મ વીર શીવ શર્મ રે, સુણે, હું તુમ છે ૬ વીર ત્રિવિધ ગુણ રે જગત ગુરૂ, વીર વિવિધ ગુણ રાજતાં રે, એવું ચરણ યુગ તુજ, સૌભાગ્યચંદ્ર
સ્વરૂપ તે, દીઓ વીરજી વીરતા મુજજ રે સુણેહું તુમ | ૭ ઇતિ છે
ઇતિ સ્વરૂપચંદ્રજી વીશી સંપૂર્ણ
છે અથ શ્રી દેવચંદ્રન ત વીરા |
॥१ श्री सिमंधरजिन स्तवनं ॥
સિદ્ધચક્ર પદ વર છે એ શી છે શ્રી સીમંધર જિનવર સ્વામી, વિનતી અવધારો, શુદ્ધ ધર્મ પ્રગટ જે તુમ, પ્રગટે તેહ અભ્યારે રે, સ્વામી વિનવીયે મન રંગે. મે ૧ છે જે પરિણામિક ધમ તમારે, તેહ અઠ્ઠા ધમ, શ્રદ્ધા ભાસન રમણ વિગે; વલ વિભાવ અધમ રે; સ્વામી વી. એ ૨ કે વસ્તુ સ્વભાવ સ્વજાતિ તેહને, મૂલ અભાવ ન થાય; પર વિભાવ અનુગત પરિણતિથી; કરમે તે અવરાય રે, સ્વામી વીવે છે | ૩ જે વિભાવ તે પણ નૈમિત્તિક, સંતતિ ભાવ અ
Page #128
--------------------------------------------------------------------------
________________
નાદી, ૫ર નિમિત્ત તે વિષય સંગાદિક, તે સંગે સાદિ રે, સ્વામી વી| ૪ | અશુદ્ધ નિમિત્તે એ સંસરતા, અત્તા કત્તા પરને, શુદ્ધ નિમિત્ત રમે જબ ચિદઘન, કરતા લેતા ઘરને રે, સ્વામી. વી. એ ૫ છે જેહના ધર્મ અનંતા પ્રગટયા, જે નિજ પરિણતિ વરીયે, પરમાતમ જિનદેવ અમાહી, જ્ઞાનાદિક ગુણ દરીયે રે. સ્વામી. વી. | ૬ | અવલંબન ઉપદેશક રીતે, શ્રી સીમંધર દેવ; ભજિયે શુદ્ધ નિમિત્ત અને પમ; તછયે ભવ ભય ટેવ રે, સ્વામી, વી. | ૭ | શુદ્ધ દેવ અવલંબન કરતાં, પરહરીયે પરભાવ; આતમ ધમ રમણ અનુભવતાં, પ્રગટે આતમ ભાવ રે, સ્વામી, વી. ૮ આતમ ગુણ નિરમલ નીપજતાં ધ્યાન સમાધિ સ્વભાવે, પૂર્ણાનંદ સિદ્ધતા સાધી, દેવચંદ્ર પદ પાવે રે, સ્વામી | ૯ | ઇતિ છે ॥२ अथ श्री युगमंधरजिन स्तवनं ॥
છે નારાયણાનીદશી શ્રી યુગમંધર વીનવું રે, વિનતી અવધાર રે, દયાલ રાય, એ પર પરિણતિ રંગથી રે; મુજને નાથ ઉગાર રે, છે દo | શ્રી| ૧ | કારક ગ્રાહક ભેગ્યતા રે, મેં કીધી મહારાય રે, દવે | પણ તુજ સરિખે પ્રભુ લહી રે, સાચી વાત કહાય રે. ૬૦ ૫ શ્રી | ૨ | અધપિ મૂલ સ્વભાવમેં રે, પરકતૃત્વ વિભાવ રે, દ0 | અસ્તિ ધરમ જે માહરે રે, એહને તથ્ય અભાવ રે, / દવા છે શ્રી છે ૩ો પર પરિણામિકતા દશા રે, લહી પર કારણ યોગ રે,
Page #129
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૦૦) છે દ0 | ચેતનતા પરગત થઈ રે, રાચી પુગલ ભેગરે, છે દવ . શ્રી ૪ કે અશુદ્ધ નિમિત્ત તે જડ અ છે રે, વિર્ય શક્તિ વિહીન રે. છે દ. | તું તે વીરજ જ્ઞાનથી રે, સુખ અનંતે લીન રે. દ. | શ્રી. | ૫ | તિણ કારણે નિશ્ચ કર્યો રે, મુજ નિજ પરિણતિ ભોગ રે પાદરા તુજ સેવાથી નીપજેરે, ભાંજે ભવ ભય સગરે. એ દ. છે | શ્રી શુદ્ધ રમણ આનંદતા, ધ્રુવ નિસંગ સ્વભાવ રે. એ દ0 | સકલ પ્રદેશ અમૂર્તતા રે, ધ્યાતા સિદ્ધ ઉપાય. છે દ શ્રી. છે ૭સમ્યગુ તત્વ જે ઉપદિ
રે, સુણતાં તત્ત્વ જણાયરે; એ દો છે શ્રદ્ધા જ્ઞાને જે ગ્રધ્રો રે, તેહિ જ કાર્ય કરાય રે, છે દ| શ્રીછે ૮ છે કાર્ય રૂચિ કરતા થયે રે, કારક સવિ પલટાય રે, દo આતમ ગતે આતમ રમે રે, નિજ ઘર મંગલ થાય રે. છે દ શ્રી ને ૯ો પ્રાણ શરણ આધાર છે રે, પ્રભુજી ભવ્ય સહાય રે, દo | દેવચંદ્ર પદ નીપજે રે, જિન પદકજ સુપસાય રે. એ દ૦ | શ્રી| ૧૦ | ઈતિ .
॥३ अथ श्री बाहुजिन स्तवनं ॥
સંભવજિન અવધારી છે એ દેશી છે
બાહજિર્ણોદ દયામયી વરતમાન ભગવાન, પ્રભુજી; મહાવિદેહે વિચરતા, કેવલજ્ઞાન નિધાન પ્ર. એ બા | છે ૧. દ્રવ્ય થકી છકાયને, ન હણે જેહ લગાર પ્રવ છે ભાવ દયા પરિણામને એહિજ છે વ્યવહાર | પ્રવે છે છે બા ૨ રૂપ અનુત્તર દેવથી, અનંતણો અભિરામ
Page #130
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૧૦) છે. પ્ર. | જોતાં પણ જગ જીવને ન વધે વિષય વિરામ છે. પ્ર. બા | ૩ | કમ ઉદે જિનરાજને ભવિજન ધર્મ સહાય છે પ્રછે નામાદિક સંભારતાં; મિથ્યા દોષ વિલાય પ્રબા ૪ આતમ ગુણ અવિરાધના, ભાવ દયા ભંડાર છે અને લાયક ગુણું પર્યાયમેં નવિ પર ધર્મ પ્રચાર માં પ્રવે છે બા. ૫ ૫ ૫ ગુણ ગણુ પરિણતિ પરણમે, બાધક ભાવ વિહીન. | પ્રએ દ્રવ્ય અસંગી અને ન્યને, શુદ્ધ અહિંસક પીન. એ પ્ર૦ બા. ૬ક્ષેત્રે સર્વ પ્રદેશમેં, નહીં પરભાવ પ્રસંગ પ્રઅતનુ અગી ભાવથી, અવગાહના અભંગ છે પ્ર૦ બા૦ | ૭ | ઉત્પાદ વ્યય ધ્રુવ પણે, સહેજે પરિણતિ થાય. એ પ્ર. તે છેદન
જનતા નહી, વસ્તુ સ્વભાવ સમાય. એ પ્રતે માત્ર છે ( ૮ ગુણ પર્યાય અનંતતા, કારક પરિણતિ તેમ પ્ર. નિજ નિજ પરિણતિ પરિણમે, ભાવ અહિંસક એમ. છે પ્ર૦ છે બા ૯ એમ અહિંસકતા મયી, દીઠે તું જિનરાજ. . પ્ર. રક્ષક નિજ પર જીવને, તારણ તરણ જિહાજ. પ્ર. બા ૧૦ | પરમાતમ પરમેસરૂં ભાવ દયા દાતાર. | પ્રવ | સે ધ્યાવે એહને દેવચંદ્ર સુખકાર. | પ્ર. બા ! ૧૧ ઈતિ છે
॥ ४ अथ श्री सुबाहुजिन स्तवनं ॥ - માહારે બહાલે બહાચારી છે એ દેશી છે '' - શ્રી સુબાહુજિન અંતરજામી, મુજ મન વિસરામી રે, પ્રભુ અંતરજામી; આતમ ધમ તણે આરામી, પર
Page #131
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૧ )
પરિણતિ નિષ્કામી રે ! પ્ર૦ ૫ ૧ ! કેવલ જ્ઞાન અને'ત પ્રકાશી, ભવિજન કમલ વિકાસી રે, ૫ પ્ર॰ ! ચિદાનંદ ઘન તત્ત્વ વિલાસી, શુદ્ધ સ્વરૂપ નિવાસી રે ।। પ્ર૦ રા યદ્યપિ હું મેહાર્દિકે છલીચેા, પર પરિણતિશું ભલીયેા રે. II પ્ર॰ !! હવે તુજ સમ મુજ સાહેબ મલિયા તિણ સવિ ભવ ભય ટલીયેા રે. ॥ પ્ર૦ !! ૩ ॥ ધ્યેય સ્વભાવે પ્રભુ અવધારી, દુર્યાતા પરિણતિ વારી રે. ।। પ્ર૦ || ભાસન વીય એકતા કારી, ધ્યાન સહેજ સભારી રે. ॥ પ્ર૦ ।। ॥ ૪ ॥ ધ્યાતા ધ્યેય સમાધિ અભેદે, પર પરિણતિ વિચ્છેદે રે. ॥ પ્ર॰ ।। યાતા સાધક ભાવ ઉછે, ધ્યેય સિદ્ધતા વેઢે રે. ॥ પ્ર૦ ૫ ૫ ૫ દ્રવ્ય ક્રિયા સાધન વિધિ યાચી, જે જિન આગમ વાચી નૈ. !! પ્ર૦ ।। પરણતિ વૃતિ વિભાવે રાચી, તિણુ નવિ થાયે સાચી રે. !! પ્ર॰ ॥ ૬ ॥ પણ નવિ ભય જિનરાજ પસાયે, તત્વ રસાયણ પાયે રે, ના પ્ર॰ !! પ્રભુ ભગતે નિજ ચિત્ત વસાચે, ભાવ રાગ મિટજાયે રે પ્ર॰ ! છ !! જિનવર વચન અમૃત અનુસરીયે તત્વ રમણ આદરીચે રે. પ્ર૦ દ્રવ્ય ભાવ આશ્રવ પરિરિચે દેવચંદ્ર પ વરીચે રે, પ્ર૦ ૫ ૮ ! ઈતિ |
५ ॥
अथ श्री सुजातजिन स्तवनं ॥ કેહું કેહું નણંદ હઠીલી ૫ એ દેશી. ॥
સ્વામી સુજાત સુહાયા, દીઠાં આણુંદ ઉપાયા રે, મન મેહના જિનરાયા; જિણે પૂરણ તત્વ નિપાયા, દ્રવ્યાસ્તિક નય ઠહરાયા રે; !! મ૦ ૧ ! પર્યાયાસ્તિક નયરાયા; તે
Page #132
--------------------------------------------------------------------------
________________
મૂલ સ્વભાવ સમાયા. મ. જ્ઞાનાદિક સ્વપરાયા નિજ કાર્ય કરણ વરતાયા રે. મe | ૨ | અંશનય માર્ગ કહાયા, તે વિકલપ ભાવ સુણાયા રે. મ0 નય ચ્યાર તે દ્રવ્ય થપાયા, શબ્દાદિક ભાવ કહાયા રે. છે મ ૩. દુનય તે સુનય ચલાયા, એકત્વ અભેદે ધ્યાયા રે, મા તે સવિ પરમારથ સમાયા, તસુ વતન ભેદ ગમાયા રે. | મઠ છે ૪ સ્યાદ્વાદિ વસ્તુ કહીએ, તસુ ધર્મ અનંત લહીજે રે. મે મ0 સામાન્ય વિશેષને ધામ, તે દ્રવ્યાસ્તિક પરિણામ રે. મ. | ૫ | જિનરૂપ અનંત ગણજે, તે દીવ્ય જ્ઞાન જાજે રે. . મ. કૃતજ્ઞાને નય પથ લીજે, અનુભવ આસ્વાદન કીજે રે. . મ. છે + ૬ કે પ્રભુ શકિત વ્યકિત એક ભાવે, ગુણ સર્વ રહ્યા સમભાવે રે. | મ | માહરે સત્તા પ્રભુ સરખી, જિન વચન પસાથે પરખી રે. મે મ. ૭ | તું તે નિજ સંપત્તિ ભેગી, હું તે પર પરિણતિને યોગી રે. છે મને તિણે તુહ પ્રભુ માહરા સ્વામી, હું સેવક તુજ ગુણ શામી રે. . મ / ૮ એ સંબંધે ચિત્ત સમવાય મુજ સિદ્ધિને કારણે થાયે રે. . મ. | જિનરાજની સેવના કરવી, ચેય ધ્યાન ધારણા ધરવી રે મ | | ૯ | તું પૂરણ બ્રહ્મ અરૂપી, તું જ્ઞાનાનંદ સ્વરૂપી રે, | મ૦ જ ઈમ તત્વાલંબન કરીયે, તો દેવચંદ્ર પદ વરીયે છે. મ૦ કે ૧૦ | ઈતિ .
રાજા
-
Page #133
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૧૩) ॥ अथ श्री स्वयंप्रभ जिन स्तवनं ॥ મો મન હે ડાઉહ મિસરિ ઠાકુરો મહદરો છે એ દેશી છે
- સ્વામી સ્વયંપ્રભુને હું જાઉં ભામણે, હરખે વાર હજાર; વસ્તુ ધરમ પૂરણ જસુ નીપ, ભાવ કૃપા કિરતાર. છે સ્વા ૧ દ્રવ્ય ધરમ તે હે જોગ સમારવા, વિષયાદિક પરિહાર; આતમ શક્તિ સ્વભાવ સુધર્મને, સાધન હેતુ ઉદાર છે સ્વા ૨ ઉપશમ ભાવે હે મિશ્ર લાયક પણે, જે નિજગુણ પ્રાગભાવ પૂર્ણાવસ્થાને નીપજાવતો, સાધન ધર્મ સ્વભાવ છે સ્વા ૩ સમકિત ગુણથી હે શૈલેશી લગે, આતમ અનુગત ભાવ; સંવર નિજર હે ઉપાદાન હતા, સાધ્યાલંબન દાવ. છે સ્વા ૪ સકલ પ્રદેશી હે કર્મ અભાવતા, પૂર્ણનંદ સ્વરૂપ, આતમ ગુણની હો જે સંપૂર્ણતા, સિદ્ધ સ્વભાવ અનુ૫. છે સ્વા૦ છે ૫ | અચલ અબાધિત હો જે નિસંગતા, પરમાતમ ચિકૂ૫; આતમ ભેગી હે રમતા નિજ પદે, સિદ્ધ રમણ એ રૂપ. / સ્વાત્ર છે છે ૬ છે એહવે ધર્મ હો પ્રભુને નીપ, ભાખ્યો તેહ ધર્મ, જે આદરતાં હે ભવિયણ શુચિ હવે, વિવિધ વિદારી કર્મ. છે સ્વા ૭ મે નામ ધરમ હે ઠવણ ધરમ તથા, દ્રવ્ય ક્ષેત્ર તિમ કાલ; ભાવ ધરમના હે હેતુ પણે ભલા, ભાવ વિના સહુ આલ. એ સ્વા. ૮ શ્રદ્ધા ભાસન હ તત્ત્વ રમણ પણે, કરતાં તન્મય ભાવ, દેવચંદ્રજિનવર પદ સેવતાં, પ્રગટે વસ્તુ સ્વભાવ, પાઈતિ
Page #134
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૪) ॥ ७ अथ श्री रुषभाननजिन स्तवनं ॥
વારહું ગેડી પાસને એ દેશી
શ્રી રૂષભાનન વંદી, અચલ અનંત ગુણવાસ જિનવર; ક્ષાયક ચારિત્ર ભેગથી, જ્ઞાનાનંદ વિલાસ. જિ| ને શ્રી. | ૧ છે જે પ્રસન્ન પ્રભુ મુખ ગ્રહે. તેહિજ નયન પ્રધાન; જિજિન ચરણે જે નામીયે; મસ્તક તેહ પ્રમાણુ. | જિ. ૨ અરિહા પદકજ અરચીયે, સલહજે તે હત્ય, જિ. પ્રભુ ગુણ ચિંતનમેં રમે, તેહ જનમ સુક્યથ્થ. છે જિ શ્રી. | ૩ | જાણે છે સહુ જીવની, સાધક બાધક ભાંત, જિ. પણ શ્રી મુખથી સાંભલે, મન પામે નિરાંત.. જિ. . શ્રી | ૪ | તીન કાલ જાણગ ભણી. શું કહીયે. વારંવાર જિ. પૂર્ણાનંદી પ્રભુ તણે, શ્વાન તે પરમ આધાર જિ0 | શ્રી. પ . કારણથી કારજ હવે, એ શ્રી જિનમુખ વાણ, જિ. પુષ્ટ હેતુ મુજ સિદ્ધના જાણી કીધ પ્રમાણ. છે જિ૦ | શ્રી. | ૬ | શુદ્ધ તત્ત્વ નિજ સંપદા, જયાં લગે પૂર્ણ ન થાય; જિ. ત્યાં લગે જગ ગુરૂ દેવના, એવું ચરણ સદાય. | જિ. . શ્રી. છે છે ૭ કારજ પૂર્ણ કર્યા વિના કારણ કેમ મુકાય; જિ. કાય રૂચી કારણ તણું, સેવે શુદ્ધ ઉપાય. એ જિ૦ | શ્રી લે છે ૮ જ્ઞાન ચરણ સંપૂર્ણતા, આવ્યાબાધ અમાય, જિ. દેવચંદ્ર પદ પામીયે, શ્રી જિનરાજ પસાય. એ જિ૦ | I શ્રી. | ૯ | ઈતિ .
Page #135
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૫)
॥ ८ अथ श्री अनंतवीरजिन स्तवनं ।।
ચરણાલી ચામુંડા રણ ચડે છે એ દેશી
અનંત વિરજ જિનરાજને શુચિ વીરજ પરમ અનંતરે; નિજ આતમ ભાવે પરિણ, ગુણ વૃત્તિ વરતાવંત રે, મન મેહ્યો અમારે પ્રભુ ગુણે છે ૧. યધપિ જીવ સહુ સદા વીરજ ગુણ સત્તાવંતરે; પણ કમે આવૃત ચલ તથા બાલ બાધક ભાવ લહંત રે, છે મ| ૨ | અલ્પ વિરજ ક્ષપશમ અ છે, અવિભાગ વગણ રૂપરે; ષડ ગુણ એમ અસંખથી, થાયે વેગ સ્થાન સરૂપરે. મ છે ૩. સુહુમ નિગોદી જીવથી, જાવ સન્નીવર પજજત્તરે, ગનાં ઠાણ અસંખ્ય છે, તરતમ મેહે પરાયત્તરે, છે મકે ૪ છે સંયમને વેગે વીર્ય તે, તુહે કીધે પંડિત દક્ષરે; સાધ્ય રસી સાધક પણે, અભિસંધિ રમ્યો નિજ લક્ષરે. મને છે ૫ એ અભિસંધિ અબંધક નીપને, અનભિસંધિ અબંધક થાયરે; થિર એક તવતા વરતત, તે લાયક શક્તિ સમાયરે છે માટે છે દ છે ચક્ર ભ્રમણ ન્યાય સગતા, તજિ કીધ અગી ધામરે, અકરણ વિર્ય અનંતતા; નિજ સહકાર અકામરે. | મઠ છે ૭ છે શુદ્ધ અચલ નિજવીર્યની, નિરૂપાધિક શકિત અનંતરે, તે પ્રગટી મેં જાણી સહી, તિણે તુમહિ જ દેવ મહંતરે. . મ છે ૮ છે તુજ જ્ઞાને ચેતના અનુગામી, મુજ વીર્ય સ્વરૂપ સમાયરે પંડિત ક્ષાયતા પામશે, એ પૂરણસિદ્ધિ ઉપાય. | મ | ૯ નાયક તારક તું ધણી, સેવનથી આતમ સિદ્ધ. દેવચંદ્ર પદ સંપજે, વર પરમાણંદ સમૃદ્ધરે. મઠ છે ૧૦ | ઈતિ છે
Page #136
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૧૬) ॥९ अथ श्री सुरप्रभजिन स्तवनं ॥
દેશી કડખાની છે સૂર જગદીશની તિક્ષણ અતિ સૂરતા તિણે ચિર કાલને મેહ છત્યે ભાવ સ્યાદ્વાદતા શુદ્ધ પરગાસ કરી નીયને પરમ પદ જગવદી. સૂત્ર છે ૧ મે પ્રથમ મિથ્યાત્વ હણી શુદ્ધ દંસણ નિપુણ પ્રગટ કરી જેણે અવિરતિ પ્રણસી, શુદ્ધ ચારિત્ર ગતવર્ય એકત્વથી પરણતિ કલુષતા સવિ વિણસી, છે સૂત્ર | ૨ | વારિ પર ભાવની કત્તા મૂલથી આત્મ પરણામ કર્તવ ધારી, શ્રેણી આરેહતાં વેદ હાસ્યાદિની સંગમી ચેતના પ્રભુ નિવારી. એ સૂત્ર છે | ૩ | ભેદ જ્ઞાને યથા વસ્તુતા એલખી દ્રવ્ય પર્યાયમેં થઈ અભેદી; ભાવ સવિ કલ્પતા છેદી કેવલ સકલ જ્ઞાન અનંતતા સ્વામી વેદી. એ સૂત્ર | ૪ | વીર્ય ક્ષાયક બલે ચપલતા ગની રેલી ચેતન કર્યો સૂચિ અલેશી; ભાવશેલેસીમે પરમ અક્રિય થઈ ક્ષય કરી ચાર તનુ કમશેષી. | સૂવે ૫ વર્ણ ગંધ રસ વિણ ફરસ સંસ્થા વિનુ
ગ તનુ સંગ વિનુ જિન અરૂપી પરમ આનંદ અત્યંત સુખ અનુભવી તત્તવ તન્મય સદા ચિત્ત સ્વરૂપી. સૂત્ર છે
૬ તાહરી સૂરતા ધીરતા તીણતા દેખી સેવકતણે ચિત્ત રા; રાગ સુપ્રસ્થથી ગુણ આશ્ચર્યતા ગુણ અદભૂત પણે જીવ મા, સૂ૦ | ૭ | આત્મ ગુણ રૂચિ થઈ તત્ત્વ સાધનરસી તત્વ નિષ્પત્તિ નિર્વાણ થા; દેવચંદ્ર શુદ્ધ પરમાત્મા સેવન થકી પરમ અત્મિક આનંદ પાવે. છે સૂ૦ ૮ છે ઈતિ છે
Page #137
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૧૭)
॥। १० अथ श्री विशाल जिन स्तवनं ॥
પ્રાણી વાણી જિન તણી ।। એ દેશી ॥
દેવ વિશાલ જિષ્ણુદની, તુમે ધ્યાવેા તત્ત્વ સમાધીરે; ચિદાનંદ રસ અનુભવી, સહજ અમૃત નિરૂપાધિરે; અરિહંત પદ વંદીચે ગુણવતરે, ગુણવંત અનત મહંત સ્તવા, ભવતારણે। ભગવંતરે. ॥ ૧ ॥ ભવ ઉપાધી ગદ ટાલવા, પ્રભુજી છે. વૈદ્ય અમે ઘરે; રત્નત્રયી એષધ કરી. તુમે તાર્યાં વિજન એઘરે. ! અ ! ૨ ૫ ભવ સમુદ્ર જલ તારવા, નિર્યામક સમ જિનરાજરે; ચરણ અહાજે' પામીચે, અક્ષય શિવ નગરનું રાજરે. !! અ૦ ૫ ૩ ૫ ભવ અટવી અતિ ગહનથી, પારગ પ્રભુજી સથવાહરે, શુદ્ધ માગ દર્શક પણે, ચેાગ પ્રેમ કર નાહુરે. ! અ॰ ॥ ૪ ॥ રક્ષક જિન કાયના, વલિ માહ નિવારક સ્વામરે; શ્રમણ સંધ રક્ષક સદા, તિણે ગાય ઇશ અભિરામરે. ॥ અ ॥ ૫ ॥ ભાવ અહિંસક પૂર્ણતા, માહણુતા ઉપદેશરે; ધમ અહિંસક નીપના, માહુણ જગદીશ વિશેષરે. ા અu કૈં ॥ પુષ્ટ કારણુ અરિહં’તજી; તારક જ્ઞાયક મુનિચ'દરે; માચક સર્વ વિભાવથી, જિપાવે માહ અદિરે. ॥ અ। ૭ ।। કામ કુંભ સુરમણિ પરે, સહેજ ઉપગારી થાયરે; દેવચંદ્ર સુખકર પ્રભુ, ગુણગૃહ અમેાહુ અમાયરે. ! અ॰ !! વા !! ઇતિ !
Page #138
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૧૮) ॥ ११ अथ श्री वज्रधरजिन स्तवनं ॥
નદી યમુનાને તીર છે એ દેશી છે વિહરમાન ભગવાન, સુણે મુજ વિનતી; જગતારક જગનાથ, અછો ત્રિભુવન પતિ, ભાસક લેકા લોક, તિણે જાણે છતિ, તે પણ વીતક વાત કહું છું તુજ પ્રતિ. ૧૫ હું સરૂપ નિજ છેડી, રમ્ય પર પુદ્ગલે, ઝીલ્ય ઉલ્લટ આણિ, વિષય તૃષ્ણ જલે, આશ્રવ બંધ વિભાવ, કરૂં રૂચિ આપણી, ભૂલ્યા મિથ્યાવાસ, દેષ દેઉં પર ભણું. ૨ અવગુણ ઢાંકણું કાજ, કરૂં જિનમત કિયા, ન તનું અવગુણ ચાલ અનાદિની જે પ્રિયા, દષ્ટિ રાગને પિષ, તેહ સમકિત ગણું, સ્યાદવાદની રીત ન દેખું નિજપણું ૩ મન તનુ ચપલ સ્વભાવ, વચન એકાંતતા, વસ્તુ અનંત સ્વભાવ, ન ભાસે છતાં, જે લોકેત્તર દેવ, નમું લૌકીકથી, દુર્લભ સિદ્ધ સ્વભાવ, પ્રભે તહકીકથી ૪ મહાવિદેહ મઝાર કે, તારક જિનવરૂ, શ્રી વજાધર અરિહંત, અનંત ગુણકરૂ; તે નિર્ધામિક શ્રેષ્ઠ, સહી મુજ તારશે, મહાવૈદ્ય ગુણ ગ, રોગ ભવ વારશે. | ૫ | પ્રભુ મુખ ભવ્ય સ્વભાવ, સુણજે માહરે, તો પામે પ્રમદ, એહ ચેતન ખરે; થાયે શિવપદ આશ, રાશી સુખ વંદની, સહજ સ્વતંત્ર, સ્વરૂપ ખાણ આણંદની. ૬ વલગ્યા જે પ્રભુ નામ, ધામ તે ગુણ તણું, ધારે ચેતન રામ, એહ થિર વાસન ; દેવચંદ્રજિનચંદ્ર, હૃદય થિર થાપ, જિન આણ ચુત ભકિત, શકિત મુજ આપજો. | ૭ | ઈતિ છે
Page #139
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૯) ॥१२ अथ श्री चंद्राननजिन स्तवनं ॥
વીર ચદલા છે એ દેશી છે ચંદ્રાનન જિન સાંભલી એ અરદાસ રે, મુજ સેવક ભણું, છે પ્રભુને વિશ્વાસ રે. ચં૦ ૧ ભરતક્ષેત્ર માનવ પણે રે, લાધે સમકાલ, જિન પૂરવ ધર વિરહથી રે, દુલ સાધન ચાલો રે. ૨ દ્રવ્ય ક્રિયા રુચિ જીવડા રે, ભાવ ધર્મ રૂચિ હીન, ઉપદેશક પણ તેહવા રે, શું કરે છવ નવીન રે. ચં૦ | ૩ તસ્વાગમ જાણગ તજી રે, બહુ જન સંમત જેહ, મૂઢ હઠી જન આદર્યા રે, સુગુરૂ કહાવે તેહ રે. છે ચં૦ | ૪ | આણુંસાધ્ય વિના કિયા રે, લેકે મા રે ધર્મ, દંસણ નાણુ ચરિત્તને રે, મૂલ ન જાણ્યો મમ રે. ચં૦ | ૫ | ગચ્છ કદાગ્રહ સાચવે રે, માને ધર્મ પ્રસિદ્ધ, આતમ ગુણ અકષાયતા રે, ધર્મ ન જાણે શુદ્ધ છે. ચં૦ | ૬ તત્વ રસિકજન થડલા રે, બહુલે જન સંવાદ, જાણે છે જિનરાજજી રે, સઘલો એહ વિવાદે રે. ચં૦ | ૭. નાથ ચરણે વંદન તણે રે, મનમાં ઘણે ઉમંગ, પુણ્ય વિના કેમ પામીયે રે, પ્રભુ સેવનને સંગ રે. | ચં છે ૮ છે જગતારક પ્રભુ વાંદીએ રે, મહાવિદેહ મઝાર, વસ્તુ ઘરમ સ્યાદવાદતા રે, સુણિ કરિયે નિરધાર રે | ૯ | તુજ કરૂણું સહુ ઉપરે રે, સરખી છે મહારાય, પણ અવિરાધક જીવને રે, કારણ સફલ થાય રે. છે ચં૦ | ૧૦ | એહવા પણ ભવિ જીવને રે, દેવ ભગતિ આધાર, પ્રભુ સ્મરણથી પામી રે, દેવચંદ્ર પદ સાર રે. | ચં૦ | ૧૧ છે ઇતિ છે
Page #140
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૦ )
॥। १३ अथ श्री चंद्रबाहुजिन स्तवनं ॥
શ્રી અરનાથ ઉપાસના ! એ દેશી ડ્રા ચંદ્રમાડું જિન સેવના, ભવનાશિની તેહ, પર પરિતિના પાસને, નિષ્કાસન રેહ. ।। ચં॰ ।। ૧ ।। પુદ્ગલ ભાવ આસ'સના, ઉદઘાસન કેતુ, સમ્યગ્ દર્શન વાસના, ભાસન ચરણ સમેત ! ચ’૦ !! ૨૫ ત્રિકરણ ચાંગ પ્રસસના, ગુણુ સ્તવના રંગ; વંદન પૂજન ભાવના, નિજ પાવના અંગ ।। ચ’॰ ।। ૩ ।। પરમાતમ પદ કામના, કામ નાશન એહ, સત્તા ધરમ પ્રકાશના, કરવા ગુણુ ગેહ. !! ચ’૦ ।। ૪ ।। પરમેશ્વર આલખના, રાચ્યા જેહ જીવ, નિમલ સાધ્યની સાધના, સાધે તેહ સીવ. ૫ ચં॰ ।। ૫ ।। પરમાન ઉપાયવા, પ્રભુ પુષ્ટ ઉપાય; તુજ સમ તારક સેવતાં પરસેવ ન થાય ! ચં॰ ॥ ૬ ॥ શુદ્ધાતમ સપત્તિ તણા, તુમ્હે કારણ સાર, દેવચંદ્ર અરિહંતની સેવા સુખકાર ॥ ૨ ॥ ૭॥ ઇતિ !
॥ १४ अथ श्री भुजंगदेवजिन स्तवनं ॥ ૫ લુશ્મરની દેશી u
'ઈ
પુષ્કલાવઈ વિજયે હા, કે વિચરે તિપતિ; પ્રભુ ચરણને સેવે હા, કે સુરનર અસુર પતી; જસુ ગુણ પ્રગચ્યા હા, કૈ સવ પ્રદેશમાં, આતમ ગુણની હા, કે વિકસી અંતરમાં, ॥ ૧ ॥ સામાન્ય સ્વભાવની હા, કે પરિણતિ અસહાઈ; ધમ વિશેષની હા, કે ગુણને અનુજાઇ, ગુણ સફલ પ્રદેશે હા, કે નિજ નિજ કાય કરે, સમુદાય પ્રવર્ત
Page #141
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૧) હે, કે કરતા ભાવ ધરે. ૨છે જડ દ્રવ્ય ચતુષ્ક હે, કે કરતા ભાવ નહી, સર્વ પ્રદેશ છે, કે વૃત્તિ વિભિન્ન કહી, ચેતન દ્રવ્યને છે, કે સકલ પ્રદેશ મલે, ગુણ વરતના વરતે હે, કે વસ્તુને સહેજ બલે. ૩ ! શંકર સહકારી હે, કે સહજે ગુણ વરતે, દ્રવ્યાદિક પરિણતિ હે, કે ભાવે અનુસરતે; દાનાદિક લબ્ધિ છે, કે ન હવે સહાય વિના, સહકાર અકપે છે, કે ગુણની વૃત્તિ ઘના છે ૪. પર્યાય અનંતા હે, કે જિનવર ગુણ પભણે; જ્ઞાનાદિક ગુણની હે, કે વરતના જીવ પ્રતે, ધર્માદિક દ્રવ્યને હો, કે સરકારે કરતે છે પ ગ્રાહક વ્યાપકતા હે, કે પ્રભુ તુમ ધર્મ રમી, આતમ અનુભવથી હે, કે પસ્થિતિ અન્ય વી; તુજ શકિત અનંતી છે, કે ગાતાં ને ધ્યાતાં, મુજ શકિત વિકાસન હે, કે થાચે ગુણ રમતાં છે ૬. ઈમ નિજ ગુણ ભેગી છે, કે સ્વામિ ભુજગ મુદા, જે નિત્ય વદે છે, કે તે નર ધન્ય સદા, દેવચંદ્ર પ્રભુની હો, કે પુજે ભગતિ સધે, આતમ અનુભવની હે, કે નિત્ય નિત્ય શકિત વધે. ૭ | ઇતિ છે ॥१५ अथ श्री ईश्वरजिन स्तवनं ॥
કાલ અનંતાનંત છે એ દેશી સે ઈશ્વરદેવ, જિણે ઈશ્વરતા હો નિજ અદ્ભુત વરી, તિરે ભાવની શકિત, આવિર્ભા હે સહુ પ્રગટ કરી. છે ૧ અસ્તિત્વાદિક ધર્મ, નિર્મલ ભાવે હે સહુને સર્વદા; નિત્યસ્વાદિ સ્વભાવ, તે પરિણામી હે જડ ચેતન
Page #142
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૨) સદા. ૨ કર્તા ભક્તા ભાવ, કારક ગ્રાહક હે જ્ઞાન ચારિત્રતા, ગુણ પર્યાય અનંત, પામ્યા તુમચા હે પૂર્ણ પવિત્રતા. તે ૩ મે પૂર્ણાનંદ સ્વરૂપ; ભેગી અગી છે. ઉપગી સદા; શક્તિ સકલ સ્વાધીન, વરતે પ્રભુની છે જે ન ચલે કદા. | ૪ દાસ વિભાવ અનંત; નાસે પ્રભુજી
તુજ અવલંબને; જ્ઞાનાનંદ મહંત, તુજ સેવાથી હો સેવક બને. પ છે ધન્ય ધન્ય તે જીવ, પ્રભુ પદ વંદી હે જે દેશના સુણે; જ્ઞાન ક્રિયા કરે શુદ્ધ અનુભવ ચેગે હે નિજ સાધક પણે છે ૬ વારંવાર જિનરાજ, તુજ પદ સેવા હો જે નિરમલી; તુજ શાસન અનુજાઈ, વાસન ભાસન હે તત્વ રમણ વલી | ૭ | શુદ્ધાતમ નિજ ધમ, રૂચિ અનુભવથી હે સાધન સત્યતા, દેવચંદ્ર જિનચંદ્ર, ભક્તિ પસાચે હે હશે વ્યક્તતા. ૧૮ છે ઈતિ છે
॥ १६ अथ श्री नमिप्रभुजिन स्तवनं ॥ અરજ અરજ સુણોને રૂડા રાજીયા હાજી છે એ દેશી છે
નમિ પ્રભ નમિ પ્રભુ પ્રભુજી વીનવું હેજ, પામી વર પ્રસ્તાવ, જાણે છે જાણે છે વિણ વીનવે હજી, તે પણ દાસ સ્વભાવ. | ન | ૧ | હું કરતા હું કરતા પરભાવને હોજી, ભેંકતા પુદ્ગલ રૂ૫; ગ્રાહક ગ્રાહક વ્યાપક એહને હેજી, રાચે જડ ભવ ભૂપ. | ન | ૨ | આતમ આતમ ધર્મવિસારી હેજી, સે મિથ્યા માગ; આશ્રવ આશ્રવ બંધપણું ક હેજી, સંવર નિર્ભર ત્યાગ. | ન | ૩ | જડચલ જડચલ કર્મ જે દેહને
Page #143
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૨૩) હેજી, જાણો આતમ તત્વ, બહિરાતમ બહિરાતમતામું રહી હેજ, ચતુરંગે એકત્વ | ન | ૪ | કેવલ કેવલ જ્ઞાન મહોદધિ હેઇ, કેવલ દંસણ બુદ્ધ, વીરજ વીરજ અનંત સ્વભાવને હજી, ચારિત્ર ક્ષાયક શુદ્ધ. એન. પો વિશ્રામી વિશ્રામી નિજ ભાવના હજી, સ્યાદ્વાદિ અપ્રમાદ; પરમાતમ પરમાતમ પ્રભુ દેખતા હજી, ભાગી ભ્રાંતિ અનાદ. | ન | ૬ | જિનસમ જિનસમ સત્તા ઓલખી હોજી, તસુ પ્રાગભાવની ઈહ; અંતર અંતર આતમતા લહે હોઇ, પર પરિણતિ નીરી. ન૦ ૭ | પ્રતિઈદે પ્રતિઈદે જિનરાજને હજી; કરતા સાધક ભાવ; દેવચંદ્ર દેવચંદ્ર પદ અનુભવે છે; શુદ્ધાતમ પ્રાગભાવ. છે ન૦ | ૮ | ઇતિ
॥ १७ अथ श्री विरसेनजिन स्तवनं ॥
લાલ દે માત મહાર છે એ દેશી છે
વીરસેન જગદીશ, તાહરી પરમ જગીશ; આજ હે દીસેરે વિરજતા ત્રિભુવનથી ઘણું છે. મે ૧ અનહારી અશરીર, અક્ષય અજય અતિથી; આજ હે અવિનાસી અલેશી ધ્રુવ પ્રભુતા બણજી. મે ૨ એ અતિ ઇંદ્રિય ગત કેહ વિગત માયા મલેહ; આજ હે સોહે રે મેહે જગજનતા ભણી. | ૩ | અમર અખંડ અરૂપ પૂર્ણનંદ સ્વરૂપ; આજ હો ચિપે થીર સમતા ઘણીજી. જા વેદ રહિત અષાય, શુદ્ધ સિદ્ધ અસહાય; આજ હે ધ્યાય કે નાચકને પેય પદે ગ્રહ્યો છે. જે પ છે દાન લાભ નિજ
Page #144
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૪). ભેગ, શુદ્ધ સગુણ ઉવગ, આજ હો અભેગી કરતા ભોકતા પ્રભુ લોજી. ૫ ૬ દરિસણ જ્ઞાન ચારિત્ર સકલ પ્રદેશ પવિત્ર; આજ હે નિરમલ નિસંગી અરિહા વંદીયેજી, ૭ દેવચંદ્ર જિનચંદ્ર, પૂર્ણાનંદને વૃંદ; આજ હે જિનવર સેવાથી ચીર આનંદીજી. ૫૮ ઈતિ.
॥१८ अथ श्री महाभद्र जिन स्तवनं.॥ તટ યમુનાનેરે અતિ રેલીયામણુંરે છે એ દેશી છે
મહાભદ્રજિનરાજ, રાજવિરાજે હે આજ તુમારડેજી; ક્ષાયક વય અનંત, ધર્મ અભંગે હો તું સાહિબ બડજી; હું બલિહારીરે, શ્રી જિનવર તરે. ૧ ર્તા ભાકતા ભાવ, કારક કારણ છે તે સ્વામી છતાજી; જ્ઞાનાનંદ પ્રધાન સરવ વસ્તુના હો ધરમ પ્રકાશતાછ. | હું રે ૨ | સભ્ય દર્શન મિત્ત, થિર નિર્ધારે અવિસંવાદતાજી; અને વ્યાબાધ સમાધિ, કેશ અનશ્વરેરે નિજ આનંદતાજી, | હું ૩ દેશ અસંખ્ય પ્રદેશ, નિજ નિજ રીતે રે ગુણ સંપત્તિ ભરીયા; ચારિત્ર દુર્ગ અભંગ, આતમ
શકતે હો પરજય સંચરીયાઝ. | છે ૪ | ધર્મ - ક્ષમાદિક સૈન્ય, પરિણતિ પ્રભુતા હો તુજ બલ આકારેજી; તત્વ સલ પ્રાગભાવ; સાદી અનંતી રીતે પ્રભુ ધ
છે કે હું જે પ કે દ્રવ્ય ભાવ અરિ લેશ, સલ નિવારીરે સાહિબ અવતર્યો છ; સહજ સ્વભાવ વિલાસ, ભેગી ઉપગીરે જ્ઞાન ગુણે ભર્યો છે. જે હું | ૬ | આચારિજ ઉવઝાય, સાધક મુનિવર હે દેશ વિરત ધરૂછ;
Page #145
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૧ )
આતમ સિદ્ધ અનત, કારણ રૂપેરે; ચૈાગ ક્ષેમક′′. II હું !! ૭ ।। સમ્યક્ દૃષ્ટિ જીવ, આણારાગી હૈ। સહુ જિનરાજનાજી; આતમ સાધન કાજ, સેવે પદ કજ હા શ્રી મહારાજનાજી. ।। હું॰ ।। ૮ ।। દેવચંદ્ર જિનચ', ભગતે રાચે હા વિ આતમ રૂચિજી; અવ્યય અક્ષય શુદ્ધ, સ'પત્તિ પ્રગટે હૈ। સત્તા ગતિ સુચીજી. ।। હું. પ્રહ્લાઇતા
॥। १९ अथ श्री देवजसाजिन स्तवनं ॥
મહાવિદેહ ક્ષેત્ર સાહામણુ ! એ દેશી u
દેવજસા દરસણ કરા, વિઘટે માહ વિભાવ લાલરે; પ્રગટે શુદ્ધ સ્વભાવતા, આનંદ લહેરી દાવ લાલરે।। ૐ ।। ।। ૧ ।। સ્વામી વસે। પુષ્કર વરે, જમ્મૂ ભરતે દાસ લાલરે; ક્ષેત્ર વિભેદ ઘણા પડયા, કિમ પહોંચે ઉલ્લાસ લાલરે. ॥ દે !! ૨ ! હાવત જે તનુ પાંખડી, આવત નાથ હજાર લાલરે; જો હાતી ચિત્ત આંખડી, દેખત નિત પ્રભુ નૂર લાલરે. ૫ દે !! ૩ !! શાસન ભકત જે સુરવરા, વીનવું શીશ નમાય લાલરે; કૃપા કરો મુજ ઉપર’, તે જિન વંદન થાય લાલરે. !1 દે !! ૪૫ પૃષ્ઠ પૂર્વ વિરાધના, શી કીધી ઈણે જીવ લાલરે; અવિરતિ માહ ટલે નહી, દીઠે આગમ દીવ લાલરે. !! દે !! ૫ !! આતમ શુદ્ધ સ્વભાવને, મેષન શાષન કાજ લાલરે; રતન ત્રયી પ્રાપ્તિ તણેા, હેતુ કહેા મહારાજ લાલરે ॥ ૐ ।। ॥ ૬ ॥ તુજ સરિખા સાહિમ મિલ્ચા, ભાંજે ભવ ભ્રમ ટેવ લાલરે; પુષ્ટાલ’મન પ્રભુ લહી, કાણુ કરે . પર સેવ
Page #146
--------------------------------------------------------------------------
________________
લાલરે. એ દે ૭ | દીન દયાલ કૃપાલુ છે, નાથ ભવિક આધાર લાલરે; દેવચંદ્ર જિન સેવના, પરમામૃત સુખકાર લાલરે. છે દેવ ૮ છે
॥ २० अथ श्री अजितवीर्यजिन स्तवनं ॥
અજિત વીચ જિન વિચરતારે, મન મેહનારે લાલ, પુષ્કર અરધ વિદેહરે, ભવિ બેહનારે લાલ; જંગમ સુરતરૂ સરિખેરે મન સેવે ધન ધન તેહરે ભવિ ૧ જિન ગુણ અમૃત પાનથીરે મા અમૃત ક્રિયા સુપસાયરે ભ૦ અમૃત ક્રિયા અનુષ્ઠાનથીરે મઠ, આતમ અમૃત થાય. ભ૦ મે ૨ પ્રીતિ ભકિત અનુષ્ઠાન, મ૦ વચન અસંગી સેવરે; ભ૦ કરતા તનમયતા લહેરે, મ પ્રભુ ભકિત નિત્ય મેવરે. ભ૦ | ૩ | પરમેશ્વર અવલંબનેરે, મ. ધ્યાતા દયેય અભેદરે, ભ૦ દયેય સમાપ્તિ હવે રે, મ. સાધ્ય સિદ્ધિ અવિચ્છેદરે. ભ૦ છે ૪ જિન ગુણ રાગ પરાગથીરે, મવાસિત મુજ પરિણામ ભ૦ તજશે દુષ્ટ વિભાવતારે, મ૦ સરસે આતમ કામરે. ભ૦ છે છે જિન ભકિત રત ચિત્તને રે, મ. વેધક રસ ગુણ પ્રેમરે; ભ૦ સેવક જિનપદ પામશેરે, મ રસ વેધિત અય જેમરે. ભ૦ | ૬ | નાથ ભકિત રસ ભાવથી, મ૦ તૃણ જાણું પરદેવ; ભ૦ ચિતામણિ સુરતરૂ થકી રે, મઠ અધિકી અરિહંત સેવરે. ભ૦ | ૭ | પરમાતમ ગુણ સ્મૃત થકીરે, મ ફરશ્ય આતમ રામરે ભ૦ નીયમા કંચનતા લહેરે, મલેહ ક્યું પારસ પામરે.
Page #147
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૭) ભ૦ | ૮ | નિમલ તત્વ રૂચિ થઈરે, મ0 કરજે જિનપતિ ભકિતરે; ભ૦ દેવચંદ્ર પદ પામશેરે, મપરમ મહદય યુકિતરે. ભ૦ ૯ મે ઈતિ છે
કલશ.
રાગ ધનાશ્રી. વદ વદે રે જિનવર વિચરતા વદે, કીતન સ્તવન નમન અનુસરતાં, પૂરવ પાપ નિકદ રે જિનવર વિચરતા વંદે. એ ૧ છે જે બૂઢીપે ચાર જિનેશ્વર, ધાતકી આઠ આણંદે રે. પુષ્કર અરધે આઠ મહા મુનિ, સેવે ચોસઠ ઈદે છે. જિ૦ | ૨ | કેવલી ગણધર સાધુ સાધ્વી, શ્રાવક શ્રાવિકા છંદ રે; જિન મુખ ધરમ અમૃત અનુભવતાં, પામે મન આણંદ રે. જિ૩ સિદ્ધાચલ ચોમાસે રહીને, ગાયે જિન ગુણ છે રે; જિનપતિ ભક્તિ મુકિતને મારગ અનોપમ શિવ સુખ કરે. જિ૦ | ૪ | ખરતરગચ્છ જિનચંદ સૂરિવર પૂન્ય પ્રધાન મુણિદ રે; સુમતિ સાગર સાધુ રંગ સુવાચક પીધે મૃત મકરંદે રે, છેજિ. પ . રાજસાગર પાઠક ઉપગારી, જ્ઞાન ધરમ દિણ દે રે; દીપચંદ સદગુરૂ ગુણવંતા, પાઠક ધીર ગાયદે રે. જિ૦ | ૬ | દેવચંદ્ર ગણિ આતમ હેતે, ગાયા વીશ જિદે રે રીદ્ધિ વૃદ્ધિ સુખ સંપત્તિ પ્રગટે, સુજસ મહદય વંદે રે. . જિ. એ ૭ છે
ઈતિ દેવચંદ્રજી કૃત વીશી સમાસ
Page #148
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૨૮) उ० महाराज श्री रविचंद्रजी महाराज कृत. | શ્રી રવીરાનિન તવનાવિ નામ છે
अथ श्री जगडियामंडन आदिजिन स्तवन.
ગઝલ, અધ્યાતમ રૂપના રામી, સહજ સુખના પ્રભુ સ્વામી, સદાનંદ શાંતિ વરનારા, અરજ આદિ જિર્ણદ યારા. છે ૧છે નહી કાયા નહી માયા, પરમ નિજ રૂપને પાયા, અહિત દુઃખ દૂર કરનારા, અરજ આદિ જિણંદ પ્યારા. | ૨ નહી તન રાગ ને રેષા, ગયા દૂર અષ્ટ દશ દેષા, સકલ જગ શાંતિ કરનારા, અરજ આદિ જિણુંદ
પ્યારા છે ૩ નથી આશા નથી માસા, કરી દરે તનુ વાસા, જરા નહિ જન્મ મરનારા. અરજ આદિ જિણુંદ પ્યારા | ૪ | રેકી ગતિ ચારના બારા, સદા શિવ સેજ સૂનારા, જગતના ખેલ જોનારા, અરજ આદિ જિણુંદ પ્યારા | ૫ | અનંત ગુણ જ્ઞાન ધરનારા, સર્વ સંતાપ હરનારા, પરમ નિજ રૂપ રમનારા, અરજ આદિ જિણુંદ પ્યારા | ૬ | સદા મુજ આપજે સેવા, તમે તે દેવના દેવા, પલકમાં પાપ હરનારા, અરજ આદિ જિણુંદ પ્યારા છે ૭ જગડિયામાં જિણુંદ જોયા, દર્શ કરતાં દુરિત ખેયા. અગોચર અલખ અવતારા, અરજ આદિ જિણંદ પ્યારા ૫ ૮ છે વૃષભ લંછન પદે પ્યારા, સુરાસુર નાથ નામનારા, નમે અકે૬ અણગારા, અરજ આદિ જિણુંદ પ્યારા | ૯ |
Page #149
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૧ )
॥ अथ श्री अजितजिन स्तवनं ॥ રાગ ભરથરી
દર્શન જ્ઞાન અન’તતા, અક્ષય ચરણ મહંતજી; અને વ્યાખાધ અનંત પ્રભુ, તુજગુણ અને તાન’તજી ।। ૧ ।। અજિત જિષ્ણુદ અવધારજો, સેવક જન અરદાસજી; ભવ ભય પાસ છેડાવીને, દેજો અવિચલ વાસજી, અજિત૦ ૫ ૨II દાન દયા સમતા મયી, નિજ ગુણુ શાંતિ અનતજી; આવ માવ મુક્તિતા, ખંતિ ભાવ મહંતજી. અજિત ॥ ૩ ॥ ક્ષાયિક ભાવે ગુણ સર્વે, સાદિ અનંત સ્વભાવજી; અકલ કી તુજ આતમા, ભેાકતા નહિ પરભાવજી, અજિત ।। ૪ ।। તારક વારક માહના, ધારક ધમ અનંતજી; જેહ જાણે તેહને કરે, આપ સમા અરિહંતજી. અજિત॰ ॥ ૫ ॥ ઉંચા દેહરા સČથી, અડિયા જઈ આકાશજી; દશન કરતાં દેવનાં, સફલી સહુ મન આશજી, અજિત॰ !!← ॥ તારંગે ત્રિભુવન ધણી. અલવ'ત બીજા જિ’દજી; પૂરણ ભાગ્યે મે ભેટીયા, સુખ પૂનમકા ચંદજી; અજિત॰ ।। ૭ ।। વિજ્યાન નવાલહા, ઉતારા ભવપારજી; લેસ્યા નયનિધિ ચંદ્રમાં, પોષ તેરસ રવિવારજી. અજિત. ।। ૮ ।।
॥ अथ श्री संभवजिन स्तवनं ॥
વીર કને જઇ વસીએ એ દેશી.
મૂરતિ માહનગારી, જિષ્ણુદા તારી મૂરતી માહનગારી; રાગદ્વેષ વિષ્ણુ નિરૈલ ફાયા, નિરખણુ નયન લેાભાયા, કામ
Page #150
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૦૦) ક્રોધ મદ માન હરાયા, દેવ સકલ કે રાયા. જિણું૦ | ૧ આધિ વ્યાધિ નહિ ઉપાધિ, સાધી અનંત સમાધી, માયા મમતા દૂરથી દાધી, યશ ગુણ વાડી વાધી. જિર્ણોદા ૨ પંચ પ્રમાદ વિષય ક્ષય કીના, પંચાગ્રત કરી દીના, ગંદક પૂજક પાવન કીના પરમાતમ પદ લીના. જિર્ણદા છે ૩ અંતરયામી આતમરામી, ત્રિભુવન સ્વામી નામી, અજર અમર અવિનાશી કામી, સહજ મુક્તિ ગતિ ગામી, જિર્ણ
જા સંભવજિનવર દેવ છતારી, મોહ મહામલ મારી,રવિ નામે દુઃખ દુરિત નિવારી,નામતણ બલીહારી.જિમુંદાળાપા
॥ अथ श्री अभिनंदनजिन स्तवनं ॥ -
રાગ પીલુ, અભિનદન જિન વંદન કીજે, આતમ નિમલ ભાવે ભરી જે. અા મેહ મિથ્યાતકી નિંદમે સૂતે, કામ કે કલિ કિચલ ખુતે. અ, ઉદ્ધત ઈદ્રિય અશ્વ જોડાયે, આતમ રથ ઉન્માર્ગે ચડાયે. અને ૧૫ નિજ આતમહી દુર્ગણ દરિ, તે નવિ દેખે અજ્ઞાને આવરિ અ. નિજ ઘર છોડી પર ઘર જાવે, તસ ધન માલ સની લુંટ જાવે. અ૦ રા પરદૂષણ લેવામાં પ્રીતિ; શીખે નહિ તેથી નિજ ગુણ નીતિ. અ. ઉપરથી બહુ ડેલ બતાય, પણ અંતર નહિ અનુભવ આયે. અને ૩. ઉપરથી બહુ સરલ દેખાય, પણ અંતર ઈર્ષાભાવે ભરાયે. અત્રે ઉલટી કરણ બહપરે
કીધી, સદગુરૂ શીખ હઈએં નવ લીધી. અને ૪ બહુ . દુઃખ દેખી ચરણે આયે, તુમ આણશિર અધિક સહાયે. - અ. અવિચલ સુખ દેજે અવિનાશી, તિમિરારિ તુજ ચરણ વિલાસી. અe | ૫ છે.
Page #151
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૩૧ )
॥ अथ श्री सुमतिजिन स्तवन ॥ ( ગઝલ. )
સુમતિજિન દેવના સ્વામી, નમુ' જિન આતમારામી, સરવ સુખ શાંતિ કરનારા, સુમતિ જિન સાંભળેા પ્યારા. ॥ ૧ ॥ અચલ નિજ રૂપ શ્રી ધારી, અખિલ ગ વાસના વારી, અલખ ગુણુ જ્ઞાન ધરનારા. સુમતિ. ॥ ૨ ॥ કરમ કાયા ત્યજી માયા, અજર અમરાતમાં રાયા, સકલ ભય દોષ હરનારા, સુમતિ॰ ॥ ૩ !! કુરાગે દ્વેષ વશ પડિયા, વળી અભિમાનમાં અડિઓ, નપૂજ્યા પાપ હરનારા. સુમતિ॰ ।। ૪ ।। હૃદયમાં દોષ બહુ રાખી, ઉપરથી સત્યતા દાખી મલિન મનવૃત્તિ હરનારા સુમતિ॰ ॥ ૫ ॥ ઠંગે પર તે ઢગે નિજને; નહીં શાંતિ પ્રભુ ભજને, અશાંતિ દોષ હરનારા. સુમતિ॰ ॥ ૬ ॥ ન એથી આતમા તાર્યાં, ઉરે જગદિશ નહિ ધાર્યાં, સુધારા મુજ કુવિચારા॰ સુમતિ॰ ।। ૭ ।। તલાજામાં ત્રિજગરાયા, પૂરણ પુન્યે દરશ પાયા, નિતમ ધમ ધરનારા. સુમતિ૰ ॥ ૮॥ દઈ સોધ સુખકારી, અભ્યતર દેખ દુઃખવારી, કરી અકેદુ ભવપારા. સુમતિ॰ ! હું ॥
॥ अथ श्री पद्मप्रभुजिन स्तवनं ॥
( રાગ ધન્યાશ્રી, )
દુર્ગાંતિ દૂર નિવાર, જિંદા પ્યારા દુગતિ દૂર નિવાર, હુ' સેવક તુ નાથ નગીના, સમરથ જગ સિરદાર. જિષ્ણુદા પ્યારા હું પરવશ નિજ શક્તિગાવું, રિચા
Page #152
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૨) ચઉગતિ બાર જિર્ણદા. . ૧. કર્મારિ જીતી જગ જીત્યા, અજર અમર અવતાર. જિગુંદાઅજ્ઞાની અવગુણ દરિયે, ભરિયો કલેશ અપાર. જિર્ણોદા રા નાણુ દંસણ ક્ષાયિક તું જાનતે, આતમ શાંતિ શ્રીકાર. જિમુંદા. હું રાગદ્વેષ કષાયે ભરિયે, તરિયે ન તેણે સંસાર. જિર્ણોદા પાવા તે તે ભવ બીજાંકુર બાન્યા; રેગ અનાદિવિકાર, જિમુંદા. હું જડચલ જગઠ આસંગી, ઇંદ્રિય વિષય પ્રકાર. જિર્ણોદા પાકા તું નિજ ગુણ ગણાવંત વિલાસી, આતમ સુખ અવિકાર જિર્ણ દા. પદ્મપ્રભુ સવિ પાવન કરજે, રવિ મને રથ માલ. જિર્ણોદા | ૫ | अथ श्री मांडवगढ मंडन सुपार्श्वजिन स्तवनं.
માંડવગઢ મન મેહિયુંરે લાલ, માલવદેશ મજાર સુપારસદેવ, વિકટ મારગ વસમો ઘણેરે લાલ, ઉન્નત અતિ આકાર સુપાત્ર છે ૧. જીરણ પ્રાસાદ સુમંદિરે લાલ, શોભા કહી નવ જાયરે સુપારસ દેવ, ભૂમિઘર બહુ કામ છે રે લાલ, દેખવાને દિલ થાયરે. સુપાપરા પઈઠ નૃપતિ કુલચંદરે લાલ, પૃથ્વી દેવિકે નંદરે. સુપા, સક્ષમ જિનવર સાહિબરે લાલ, ત્રિજગ નયનાનંદરે સુપાત્ર રૂા દુરદેશથી હું આવિયોરે લાલ, ભેટવા શ્રી જિનરાજ રે, સુપાત્ર સમરણથી સુખ પામિરે લાલ, સીજે વંચ્છિત કાજ રે સુપા ૪મનમોહન મુનિરાજનારે લાલ, ભવિચાર મન ચંદરે સુપાત્ર સ્વસ્તિક લંછન પાઉલેરે લાલ, દુતિવારકનંદ રે. સુપા પા મુજ મન મંદિર વાસ રે
Page #153
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૩૩). લાલ, કરૂણા નજર કરી જેયરે સુપા) ભાવ ભક્તિવિણ ભાવનારે લાલ, ઈહાં આવે નહિ કેયરે સુપાત્ર છે ૬ અમલનેર સંઘ સાથમાંરે લાલ, જાત્રા કરી જિનરાજ રે સુપાત્ર દર્શન કરતાં દિલ ઠર્યુંરે લાલ, સફલ જનમ થયે આજરે. સુપાત્ર છે ૭. સમિતિ ક્ષેત્ર નિધિ ચંદ્રમાંરે લાલ, ચૈત્ર ચતુરથી સારરે સુપાત્ર પુરૂષોત્તમ પરમાતમારે લાલ, રવિ મે કવિવાર સુપા | ૮
છે અથ શ્રી ચંદ્રનું નિન સ્તવન ,
(રાગ રામગ્રી) ચંદ્રપ્રભુ મને તારજો, સુણ દેવાધિદેવ પાપ હરણ પરમાતમા, કરતા સુરનર સેવ. ચંદ્રપ્રભુ. ૧ નંદન લક્ષમણ દેવીને, મહાસેન કુલચંદ; ત વરણ સમતા નિધિ, નિરખત નયનાનંદ. ચંદ્રપ્રભુ. મે ૨ એ બહુ ભવ ભટકી આવિયે, તુમ ચરણે જિનરાજ; ભવદવ તાપ મિટાવજે, મનમોહન મહારાજ. ચંદ્રપ્રભુ. સા અંતરયામી છે ઉરના સહુ જાણે જગનાથ; દેષ અનાદિ નિવાર, સાચા શિવપુર સાથ. ચંદ્રપ્રભુ. ૪ દેટર્સે ધનુષની દેહડી, શશી લંછન પ્રભુપ્રાય, કેવલ કમલના ધણી, ત્રિભુવન જન સુખદાય. ચંદ્રપ્રભુ. | ૫ | મેહનગારા મેંથણ્યા, જગ બંધવ જગદીશ બલિહારી પ્રભુ નામની, નમત રવિ દિન નિશ, ચંદ્રપ્રભુ. ૫ ૬ છે
* શુક્રવાર.
Page #154
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૩૪) ॥ अथ श्री सुविधिजिन स्तवन ॥ (મહીઆરીરે મહીનું મૂલ બતાવે. એ શી) - સુવિધિ જિન રે સન્મુખ જેને સ્વામી, મુજ માંહે છે બહુ ખામી, હવે ચરણ તમારા પામીરે, પ્રભુ અરજ કરૂં શિર નામીરે, બહુકાભેરે આપ મલ્યા વિશ્રામી, શિવ સુંદરી સુખ રામી. સુવિધિ પાળા પ્રભુનેકનજરથી નિહાળેરે, નિજ સેવક પ્રીતિ સંભાળેરે, અંતરની સુરતા તુમ શું લાગી, શુદ્ધ પ્રેમ દશા મુજ જાગી. સુવિધિ. ૫ ૨ ચકેર જુએ ચંદ રાગેરે, જલ ચાતક મેઘપે માગેરે, જલધરનારે શબ્દ મયુરા નાચે, નિત ભ્રમર માલતી જાચે. સુવિધિ | ૩ | મુજ મનને અવર ન ભાવેરે, તુમ તેલે કઈ ન આવે, પ્રભુ પ્યારારે નિશદીન ચરણે રાખે, ભેદ છેદ કરી નાખો. સુવિધિ છે કે કેવી કપટ જે દાખેરે, મન મહારૂં તેય ન રાખેરે, તુમ ગુણ વનરે ભ્રમર થયે મન મહારે; પ્રભુ કૃપા કરી જટ તારે સુવિધિ| ૫ છે જયા દેવીનંદન પ્યારારે, પ્રભુ દેજે શુદ્ધ વિચારારે, નમે ચરણેરે અકેદુ થઈ રાગી, અવિનાશી પદ રઢ લાગી. સુવિધિ છે ૬ છે - I થી શતરુતિન સ્તવના | (તેરી શરણ મેં આય કે ફિર૦ એ દેશી) * મુજે જિર્ણોદા તુંહી હે પ્રભુ, તારનારા તુંહી હૈ, તારનારી તુંહી હૈ, મેહ વારનારા તુહી હૈ, આપ કે સમ ઔર નહીં, દુનિયાં મેં દેખા કઈ હૈ, વર
Page #155
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૩૫) કલ્પતરૂ કુ છોડકે કોન, આક બાવલ સેવ છે, મુજે જિગુંદા તુંહી હે પ્રભુ છે ૧ પરમાતમા પૂરણ કૃપાલુ, દેવકે તુંહીં દેવ છે, ક્ષાયિકભાવે નાણ દંસણ, ચરણ ભાવ અનંત છે, મુજે છે ૨ કે નહીં રાગ કે નહિ દોષ છે તન, કર્મ બંધન નષ્ટ હૈ, નહી જન્મ કે નહી મરણ છે તુજ, તુંહી જગકા ઈશ હૈ, મુંજે છે ૩ દેવ દાનવ ચરણ પૂજે, સુરઅસુર કે નાથ હૈ, શ્રી વિષ્ણુ લંછન દેવ શીતલ, નાથ જગ જન પૂજ્ય હૈ. મુજે છે ૪ દીજે દિલાસા ચરણ આયે, મુક્તિ પંથ બતાય કે, શ્રી આતમ શાંતિ અનૂપ યાચત, અકેદુ ગુણ ગાય કે. સુજેપા ॥ अथ श्रीश्रेयांश जिनस्तवन.
(રાગ કવાલી) - તેરાહી નામ લેનેસે, મુજે આનંદ હતા હૈ, તેરાહી "ધ્યાન કરનેસે, મેરા મન શાંત હતા છે. તેરાહી. ૧ તુહી સબ જ્ઞાન કે ધરતા, તુંહી સબ દેષકે હરતા, એરકા નામ લેનેસે, મુજે નહીં પ્રેમ આતા હૈ, તેરાહી. મે ૨છે મીટા દે ગર્ભકી પીડા, ફિટા દો મોહકી કીડા, ભગા દે કર્મકા પેરા, મિટા દે જન્મકા ફેરા. તેરાહી છે ૩ છે તુહી સુલતાન શાંતિકા, તુંહી હરનાર બ્રાંતિકા, તુહી કરનાર ક્રાંતિકા, તુંહી ખમનાર ખાંતિકા. તેરાહી છે ૪ મેરાહી દિલ લગાતેસું, કરૂં પૂજન તેરા હશે, છેડા દે ખ્યાલ દુનિયાંકા, મિટા દે મોહ ફરિયાંકા. તેરાહી છે ૫ મે જિણુંદ શ્રેયાંસ તુંહી મેરા, કરે મન
Page #156
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૭૬ )
અકેટ્ટુ ગુણ ગાવે, એર નહીં કાઈ
મંદિરે ડેરા, તેરા મન ભાવે. તેરાહી | ↑ u
॥ अथ श्रीवासुपूज्य जिन स्तवन ॥ (સાર્š રામ)
વહાલા વાસુપૂજ્ય જિનરાજ સેવકને તારોરે, પ્યારા પરમાળુ પાપ સકળ નિવારોરે, કમ બૈરીકેડે બહુ પડિયા, ઘાટ ઘણા તેણે મુજ ઘડિયા, તે દુઃખથી પ્રભુ હવે મને છેડાવજોરે, વહાલા વાસુપૂજ્ય॰ ॥ ૧ ॥ નરક નિગેાદે બહુ ફરી આયા, સ્થાવર વિગલે'દ્રિય દુઃખ પાચેા, જન્મમરણ જજાલ થકી ઉગારોરે. વહાલા વાસુપૂજ્ય ॥ ૨ ॥ બહુ ભવ ભટકી શરણે આવ્યે, કાંઈક પુન્ય પૂરવથી લાબ્યા, મહેર કરી મહારાજ સદા સુખ આપજો રે, વહાલા વાસુપૂજ્ય ॥ ૩ ॥ ધમ પ્રભુ તુજ લાગે મીઠા, ભવ ભવમાંહિ તે નવ દીઠા, આતમ અનુભવ તણી સડક દેખાડો રે, વહાલા વાસુપૂજ્ય । ૪ ।। અનુપમ નાણુ દસણ ગુણુ દેજો, નિશદિન મન મદિરે રહેજો, અકેજ્જુના વહાલા સંકટ વારો રે, વહાલા વાસુપૂજ્ય ગોપા
2
॥ અથ શ્રી વિમલિન સ્તવન || (વાસુપૂજ્ય વિલાસી ચપાના વાસી—એ રાગ)
શ્રી વિમલ વિલાસી, ક'પીલપુરવાસી; છે અવિનાશી અવધારે। અરદાસ, શિવપુરવાસી, દુઃકૃતવિનાશી, નિજ ઘરવાસી, પૂરા અમારી આશ ! ૧૫ રાગી થઈ હુક ચરણે આવ્યે, જાણી દીનદયાલ, આપદ વારા કાજ
Page #157
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૩૭)
સુધારા, જંગ જંતુ પ્રતિપાલરે, શ્રી વિમલ વિલાસી૰ ॥ ૨ ॥ દુઃખ દીઠાં બહુદેવ દયાલ, ફરતાં ચઉગતિ ચેક, તુમ સરિખા કાઇ નવ દીઠા, જે ટાલે ભવશેાકરે, શ્રી વિમલ વિલાસી૦ ૫ ૩ ૫ નાણુ અનંતુ ક્ષાયિક ભાવે, કેવલ દર્શી મહંત, અવ્યાબાધ અનંત વિલાસી, પરમ સમાધિવંત રે, શ્રી વિમલ॰ !! ૪ !! આશ્રિતને નિરાશ ન કીજે, દીજે દરસન રાજ, લીધા વિના નહીં છેડુ કૃપાલુ, વારા અંતર દાઝ રે. શ્રી વિમલ॰ ॥ ૫ ॥ ત્રિભુવન તારક બિરૂદ ધરાવેા, સહુનાં સુધારા કાજ, ચરણ નમે અહુ રૂપાળા, તમે મહેાટા મહારાજ, શ્રી વિમલ ॥ ૬ ॥
॥ अथ श्री अनंतजिन स्तवन ॥ (નમિયે' નમાવી શીર–એ રાગ. )
પૂજિયે પાવન પ૬ અનંત જિંદા, (૨) અકલ ગતિ છે તહારી, મૂતિ મેાહનગારી, તારે બહુ નરનારી, સિંહસેન નંદા. પૂજિયે ॥ ૧ ॥ જન્મ મરણુ ભારી, દુઃખ દીચે વારી વારી, કમ નિવારી આપેા, નિજ સુખકદા. પૂજિયે ॥ ૨ ॥ ચંદન ચડાવું ઘસી, મન વચ તનુલ્લસી, શુભ ધ્યાન કરી અસી, તેાડિયે દુઃફ દા. પૂજિયે ́ ॥ ૩ ॥ પદ પૂજી ગુણે રમી, કામ ક્રોધ માહ સમી, સ્તુતિ કર્મ નિત્ય નમી. જિનવરચ’દા. પૂજિયે॰ ॥ ૪॥ નિર’જન નાથ મારા, કરાદુઃખ દૂર પ્યારા, પરમ પ્રીતિના ક્યારા, નમે કે હુ પૂજિયે # ૫ li
Page #158
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧ )
॥ अथ श्री धर्म जिन स्तवन ॥ ( રાગ સારઠ, )
વહાલા ધમ જિનેશ્વર કષ્ટ અનાદિ વારજોરે, પ્યારા પારંગત પ્રભુ પરમાતમ પદ આપજો રે વહાલા. ત્રણ વૈરી કેડે મુજ વલગ્યા, મહેર કરી કીજે પ્રભુ અલગા, દયા ઉરધારી નરક નિગેાદ નિવારજો રે. વહાલા॰ ॥ ૧ ॥ દુરમતિ દૂતી પાસે ડિયા, દુઃખ સંસારે બહુ રડવડીચેા વિનતિ સુણી મુજ વિઘ્ન કટક સંહારજો રે. વહાલા॰ ।। ૨ । રાગદ્વેષ આણે હુ· સિચેા, રતિ અતિ ડાકણ બિહું ડસીયેા, સુમતિ આપી પ્રભુ મુજ જન્મ સુધારજોરે, વહાલા૦ાણા આશ કરી આગ્યે પ્રભુ ચરણે, રાખા મુજને ભવભવ શરણે, મન મેહન મહારાજ પરમપદ આપજોરે, વહાલા॰ ।। ૪ ।। અમૃત સમ દન તુજ દીઠાં, ધમ પ્રભુ મન લાગે મીઠાં, જગ વચ્છલ જિનરાજ રવિને તારજોરે, વહાલા॰ ॥ ૫ ॥
॥ अथ श्री शांति जिन स्तवन ॥
( રાગ સિ’હાના કનરા )
આજ સફલ દિન સફલ ઘડી મારી, શાંતિ જિષ્ણુંઢ ઢેખી મૂરતિ તારી. આ॰ શાંતિ શાંતિ કરણુ દયાલુ, ત્રિભુવન કીરતિ રાજ તુમારી. આજ॰ ।। ૧ ।। ચરણે આવ્યે કષ્ટ નિવારા, નિપુણી તારક બિરૂદ તુમારેા. આજ૦ જન્મ જરા દુઃખ સવ નિવારા, પરમદયાલુ પાર ઉતારશ. આજ॰ ॥ ૨ ॥ પારા પાતક પ્હાડનિવારા, સેવક જાણી કાજ સુધારા. આજ૦ પરવસતા પ્રભુ સંકટ વારા, કરૂણા કરી મુજ જન્મ સુધારા.
Page #159
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૯), આજ૦ અથી યાચક વંચ્છીત પામે, વંદકીપૂજકવિઘ નિવારી. આજ પરદુઃખ ભંજક પ્યારી પ્રતિમા, કરજે, દુર્ગત્તિ દૂર જિતારી. આજ૦ ૪ અચિરા નંદન વંદન મહારા, લેજે ચરણમાં નાથ તમારા. આજ મૃગલંગ્ટન, પદ સ્થિરતા ધારી; વાર નમે અકે ૬ હજારી. આજ | ૫ | છે અથ શ્ર યુનિન સ્તવન |
(રાગ ભરથરી) કુંથુ પ્રભુ કરૂણા પતિ, દુર્ગતિ ભંજન હારજી, નરક નિગેદના દુઃખ થકી, ઉગારે જગ સારછ કુંથુ પ્રભુત્ર છે ૧છે જન્મ જરા દુઃખ મરણના, દીઠા દેવ અનંતજી, સાહિબ - રણે આવિ, દીન દયાલુ ભદંતજી કુંથું. ૨મેહ મિથ્યા તે મને હ, દીધું દુમતિ દાનજી, અવલે નાચ નચાવિયે, ભૂલાવી નિજ ભાનજી કુંથુ છે ૩ લુંટારા જગ બહુ જણ, આપે અવલી શીખજી, અલ્પમતિ સુઝે ઘણા, શરણું નહી કેઈ દેખજી કુંથુ છે ૪ કૃપા રસ ભરી મૂરતિ, દેવ સકલ સિરદારજી, સત્તરમા સુખ આપજે, શ્રી જિન રવિના આધારછ કુંથું છે ૫ છે
॥ अथ श्री अरजिन स्तवन. (જિનરાજા તાજા મહિલ, એ દેશી.)
શ્રી અરજિન વરશું, પ્રીતિ કરૂં રે સાચા ભાવશું, કેઈક રાગી કેશી દેવા, લેભી લંપટ ગાવે, કેઈક મદ માયામાં ભરિયા, મુજ મન તે નવ ભાવે છે. શ્રી અર૦
Page #160
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૪૦) છે ૧ અંતર્યામી તું અલસર, સુરનર પૂજિત પાયા, પરમ કૃપાલુ ત્રિજગ બંધવ, સબ દેવનકે રાયાહેર શ્રી અરજિન | ૨ | અતુલીબલ સમતારસ ભરિયા, દેવકી નંદનરાયા, નંદાવર્ત લંછન રહે ચરણે, સેવક જન સુખ દાયા અર૦ | 8 કર્મ અનાદિ કેડે ફરતા, બહુ દુઃખ દેવે પ્યારા, રાગ દ્વેષ મુજ રંક બનાવ્યું, નિજ સત્તા ક્ષયકારા, હે શ્રી અર૦ | ૪ | જન્મ જરા ભવ ભ્રમણ નિવારી, આપ થયા સિદ્ધરાજા, અમને પણ આશા છે મેટી, પૂરણ કરજે રાજા હે શ્રી અર૦ છે ૫ ગજપુર નયરી પાવનકારી, સુદર્શન નૃપનંદા, અકે-૬ પ્રેમે પદ પ્રણ, અઢારમા જિનચંદા હે શ્રી અર૦ | ૬ |
છે અથ શ્રી મણિનિન સ્તવન,
(રાગ ગઝલ ) નમું પ્રીતે પ્રભુ પ્યારા, ત્રિજગ સંતાપ હરનારા, અનંતા સુખ વરનારા પ્રભુમલિ મહારા ૧ છે મુનિજન ગીચે ધ્યાયા, સુરાસુર નરવરે ગાયા, કરમ કાયાથકી ન્યારા, પ્રભુમલિલ મહારા. ૨. સુરત તુજ શાંતિ કરનારી, અનાદિ દેષ હરનારી, દશ દુઃખ દૂર કરનારા. પ્રભુમહિલ. ૩ સદા હું અલ્પ સુખ રાચ્ચે, મદનના મેહમાં નાચ્યો, પ્રભુ સહુ દેષથી ન્યારા. પ્રભુમલ્લિ. છે ક | સહસ અડ લક્ષણે શેભે, તનું સુરનારી ચિત્ત થશે. અહિત દુખ તીન હરનારા. પ્રભુમલ્લિ૦ પાં પ્રભાવતી પુત્રજગદેવા, સદા ચાહું ચરણ સેવા, અ
Page #161
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૪૧) મર અજરાત્મ સુખકારા. પ્રભુ મલ્લિ૦ છે ૬. જિતારિ કુંભકુલચંદા, નમે અકેદુ જિનચંદા, તમે મુજ એક છો પ્યારા. પ્રભુમલિ૦ છે ૭ છે ॥ अथ श्री मुनिसुव्रत स्तवन.॥
(રાગ બનજારે) મુનિસુવ્રત જિન મનહારા, દેજે નિજ દર્શન પ્યારાં, સુમિત્ર તાત જિનરાયા, શુભ કંચન વરણી કાયા, ક૭૫ લંછન પદ પ્યારા, મુનિસુવ્રત જિન મનહારા, ૧ નહી કમ વળી નહી કાયા, પદ્માવતી દેવીના જાયા, પ્રભુ પાપ તાપ હરનારા, મુનીસુવ્રત જિન મનહારા. . ૨ તુજ દર્શન મુજ મન પ્યારાં, દુખ જન્મ મરણ હરનારાં, તુંહી ત્રિભુવન તારણહાર, મુનિસુવ્રત જિન. | ૩ | જિન ધર્મ વિના દુઃખ પાયા, ચઉ ગતિના ચેક ફરાયા, લહી પુજે નર અવતારા, મુનિસુવ્રત. કે ૪ | પ્રભુ હાથ હવે મુજ ઝાલે, દુર્ગતિનાં દુઃખ ટાળે, તારે મન મોહનગારા. મુનિસુવ્રત. . ૫ છે શ્રી વશમા જિનવર રાયા, પુને તુજ દર્શન પાયા, નમે અકેદુ અણગારા. મુનિસુત્રત. ૬ | अथ श्री अकवीशमा श्री नमिजिन स्तवन. (જરી સામું જુઓ શ્રી મહાવીર–એ રાગ)
વહાલા વારે આવે શ્રી નમિદયાલ હ શિખર ગિરિવાસી રે વહાલા જન્મ મરણ દુખ સહિયાં, તે તે
Page #162
--------------------------------------------------------------------------
________________
. (૧૪) ન જાય કહિયાં, વેદન પા કેઇવાર કેઈ કરરરરર રે વહાલા છે ૧ મે ગર્ભવાસે બહુ રમિયે, સ્થાવર વિગદ્રિ થઈ, છેદન ભેદન દુઃખડાં ટાલ ટાલ ટરરરરર રે વહાલા છે. ૨. નિજ ગુણ રમનારામી. અવિચલ આતમ સ્વામી, તારે વારે ચઉગતિ ચાલ ચાલ ચરરરરર રે વહાલા રે ૩ નરકગતિ નિવારે, જ્યાં દુઃખ અપર- . અપારો, પરમાધામી મારે માર માર મરરરરર રે. વહાલા.
૪ | મેહન મનહારા પ્યારા, ધારાના આધાર, આપદ પાર ઉતાર તાર તરરરરર રે વહાલા | ૫ | અંતરયામી જગનામી, સહજે શિવપુરના સ્વામી, અકેદુનાં વચ્છિત પાલ પાલ પરરરરર રે વહાલા૫ ૬ છે
A અથ શ્રી નેમિનિન સ્તવન છે. : (રાગ કવ્વાલી.)
છે , તું હી સબ જ્ઞાન ધરનારે, તુહી સબ પાપ હરનારે, તુંહી જગ તાર તરનારે, તુંહી મુજ નેમિજિન પ્યારે. છે ૧ છે પરમ મુજ પ્રીત કે કયારે, સભી જગજેલસે ન્યારે છુટા દે કલેશ દુખ સારે, તુહીં મુજ નેમિજિન પ્યારે મે ૨ | મનોહર મૂરતિ તેરી, હરતીની સુરતા મેરી મિટાદે ચઉગતિ બારે, તુંહીં મુજ. ૩ તુહીં મુજ પ્રાણ આધારે, તુંહી સબશાંતિ કરનારે, તુંહી તનતાપ હરનારે, તુંહી મુજ. . ૪ હૃદયઘટ તુહી રમનારે, અનાદિ દઈ હરનારે, પ્રભુ તુજ તાન મિલનારે. તુંહીં. | ૫ શિવાદેવી તણા નંદન, ગિરિ ગિરનાર કે મંડન;
Page #163
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૪૩) જદુપતિ જગત દુઃખહારે. તુહીં મુજ. . ૬. સમુદ્રભૂપાલના નંદા, કટા સબ કર્મ કે ફંદા નમે અ૬ મન હારે. તુહીં મુજ. . ૭ ॥अथ श्री पार्श्वजिन स्तवन.॥
(રાગ-ગઝલ કવ્વાલી.) અનાદિ કાલસેં દુખિયે, કરી કરૂણા કરે સુખિયે; દુરિત દુઃખ દૂર કરનારા, મુજે શ્રી પાર્શ્વજિન પ્યારા. છે ૧ કરી પરપ્રાનની હાની, સુનિ નહિ સદ્દગુરૂ વાની, જપી ન જિન નામની માલા, મુજે શ્રી પાર્શ્વજિન પ્યારા. છે ૨ કરી ચોરી અને દારી, લવી જુઠું ધરમહારી; રહ્યો નરકે બહુ કાલા, મુજે શ્રી પાર્શ્વ. કે ૩ છે ક્રોધાદિક ચાર વશ પડિયે, વિષય સુખપાસમાં અડિયે ગયા નર જન્મ અવતારા, મુજે શ્રી પાર્શ્વ. | ૪ | મમતમાં માનો છે, પછી નરકે જઈ રે; ન સેવ્યા શાંતિ કરનારા, મુજે શ્રી પાર્શ્વ. ૫ હવે છે આશરે તારો, પ્રભુજી પાર ઉતારે; શ્યામલિયા સુંદરાકારા. મુજે શ્રી પાર્થે. | ૬ | પુરી ભદ્રાવતી રાયા; પૂરણ પુજે દરશ. પાયા, સુધારો મનુજ અવતારા. મુજે શ્રી પાર્શ્વ, શાળા મહાવીર વેદ યુગ શરણા, નયન શુભ વર્ષ દુઃખ હરણા, શુકલ વિશાક કવિવારા, મુજે શ્રી પાર્શ્વ | ૮ | વિનતિવામા તનય ધરજે, સહુ સંકટ દુર કરજે, નમે અકે ૬ અણગારા. મુજે શ્રી પાર્શ્વ ! ૯ છે
Page #164
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૪૪) છે અથ શી જિન સ્તવન છે
(રાગ-ગઝલ કવાલી.) પરમ નિજ ધમ ધરનારા, જગત તારીજ તરનારાં, શરણગત શાંત કરનારા, મુજે મહાવીર જિન પ્યારા. છે ૧ | સકલ જગ જેલથી ન્યારા, પતિત પર પ્રેમ કરનારા, અનાદિ દેષ હરનારા, મુજે મહાવીર જિન પ્યારા. છે ૨ કે અઢારે દેષથી ન્યારા, ગુણે નિજ આઠ ધરનારા, સુજ્યોતે જ્યોત મલનારા, મુજે મહાવીર છે ૩ છે પ્રવર નિજ બોધ કરનારા, ભ્રમિત ભવ દેષ હરનારા; નયન નિજ દિવ્ય દેનારા, મુજે મહાવીર | ૪ મદન મોહ હરનારા, અમરપદ વાસ કરનારા, અચલ અવિનાશ પદ ધારા, મુજે મહાવીર | ૫ | ત્રિશલા સુત દેવના દેવા, ચરણકજ આપજે સેવા, સુવનવન દેહ સુખકાશ, મુજે મહાવીર | ૬ | અમલ અવિકારી અઘહારા, મૃગાધિપરાજ પદ ચારા, દેહી આતમ ગુણ ધારા, મુજે મહાવીર છે ૭ અગમ અજ અલખ અવતાર, અજર અમરાત્મ જયકારા, નિવારે દુષ્ટ સંસારા, મુજે મહાવી૨૦ | ૮ | બંદર ગધાર સુખદાયા, પ્રભુચાવીશમાં રાયા, અરજ અકે દુ સુણનારા, મુજે મહાવર૦ છે
Page #165
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૪૫ )
॥ अथ श्री अंतरिक्षपार्श्वनाथनुं स्तवनं ॥
શગ કલ્યાણુ,
શ્રી જિનેશ્વરા અંતરિક્ષ ભય હરા, સાચી ભક્તિ આપજો સદાય સુખ કરા ! દૂર દેશ સુણી આવ્યે સાહિમ ભય ભંજન ભગવાન, દન કરવા દેવ દયાળુ ।। હ ધરી બહુમાન ॥ શ્રી જિનેશ્વરા॰ ॥ ૧ ॥ અંતરજામી આતમરામી ત્રેવીશમા જિનરાજ ! પૂરણ કીધા આજ મનારથ, સિધ્યા સઘળાં કાજ ! શ્રી જિનેશ્વરા ॥ ૨ ॥ વામાનંદન પ્યારા પ્રભુજી પરમ કૃપાલુ દેવ ।। શ્યામળીઆ મુજ સંકટ હરજો, આપી સુખકર સેવ ।। શ્રી જિનેશ્વરા॰ ॥ ૩ ॥ એલચપુર નૃપના દુ:ખ કાપ્યા, કોઢ રાગ કરી નાશ ! પ્રગટ થઇને પાવન કીધેા પૂરી મનની આશ ।। શ્રી જીનેશ્વરા॰ ॥ ૪ ॥ તીન રૂપ ત્રિકાલે ટ્વીસે, અતિશય વંત ઉદાર !! મોહન મૂરતિ મહિમા મંદિર, સેવક જન આધાર !! શ્રી જિનેશ્વરા પ્રા સવત્ ઓગણીશમેતેર વર્ષ માઘમાસમાં સાર ! સ'ધ સહિત શ્રી જિનવર ભેટયા, અહિં લંછન અઘહાર II શ્રી જિનેશ્વરા॰ ! છ !! કામિત પૂરણ કલ્પતરૂ જંગ, હરજો દુ:ખ જ જાળ ા દર્શનથી રિવે બહુ સુખ પામે, પારસદૈવ દયાલ !! શ્રી જિનેશ્વરા૦ | ૮ ||
Page #166
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૪૬)
॥ अथ श्री सिद्धाचलमंडन आदिजिन स्तवनं ॥ રાગ કવ્વાલી.
નમે। શ્રી નાભિકે નંદન, વિમલ ગિરિરાજ કે મડન. નમા॰ જીઠા સખ ખ્યાલ દુનિયાકા, જુઠા સખ સ્નેહપરિ જનકા, સચ્ચા ગુરૂ દેવકા પૂજન, નમા શ્રી નાભિકે નંદન ॥ ૧ ॥ કમવશ બહુત દુઃખ પાયા, જન્મ જરા મરન કરવાયા, છુટાદો માહકા મધન, નમા શ્રી॰ ારા તુંહી મુજ એક પ્યારા હૈ, જગત જાલ ન્યારા હૈ, મિટાઢો કમ કે ફ્દન. નમા શ્રી॰ ।। ૩ ।। પ્રભુ મર્દેવીકે નંદન, ચડાવુ” શુભ ચુવા ચંદન, કરૂં નિત્ય ચરનમે વદન. નમા શ્રી ૫-૪ !! પ્રભુ તુમ નામ પ્યારા હૈ, મગર સસાર ખારા હૈ, નમે કેદુ શિવ મંડન. નમેા શ્રી૰ ।।પાા
.
॥ अथ श्री आदिजिन स्तवनं ॥
--
( સિદ્ધાચલથી મન માથું રે, મને ગમે ન બીજે કયાંય—એ રાગમાં)
આદિણ્િદ્ર પ્રભુ પ્યારારે, આ સેવકની અરદાસ, આ સેવકની અરદાસ, હાંરે પૂરા વચ્છિત આશ, આદિ જિંણદ પ્રભુ પ્યારારે, આ સેવકની અરદાસ. એ આંકણી, હું ભવદુઃખથી છું લરિયા, આપદ સકટ કેશ રિા; મુજથી નવી જાય તરિયા, આલસ અંગે આરિયા રે. આ સેવકની૦ ૫ ૧ ! મઢ ક્રોષ લેાભ માયા, અધ્યાત્મ દોષ કહાયા; મુજ આતમ ગુણ એલવાયા, અધકાર
Page #167
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૭) અંતર આયા છે. આ સેવકની ધરા ભવ ભટકી ભટકી આયે, મેં શરણ તમારે પાયે, તું દયાનિધિ કહાયે, કરૂણાવંત સવા શે. આ સેવકની ૩ ભવ ભયનાં દુઃખડાં કાપે, તે અનુભવ રત્નને આપે; નિજ સ્વરૂપમાં સ્થિર સ્થાપે, તુજ વાણી સદા વ્યાપે છે. આ સેવકની છે ૪ | પ્રભુ ધ્યાન સદા સુખકારી, દૂર થાય વૃત્તિ વિકારી, રવિચંદ્રગુરૂ હિતકારી, કપૂર લહે ભવપારી રે. આ " સેવકની ! ૫ છે
श्री अजितजिन स्तवन. (ધન ધન વિ જગમેં નરનાર, વિમલાચલકે
જાનેવાલે—એ રાગ) શ્રી અજિતનાથ મહારાજ, મ્હારાં સહેજે સુધારો કાજ, હું અજ્ઞાને અલ્પ બુદ્ધિથી, રમે કુમતિ સંગ; સત્યાસત્ય ન જાણ્યું જેથી, થ ન ભ્રમણ ભંગ. શ્રી અજીતનાથ૦ | ૧ | સદગુરૂને સંગ ન કીધો, સ્વચ૭દમાં રહ્યો લીન, વીર્યશકિત ઉલટી ચાલી, થઈ રહ્યો છું દિન. શ્રી અજીતનાથ૦ મે ૨ એ અવિવેકમાંહિ આથડીયે, ભાન ન રહ્યું ભગવાન; અધીરજથી આકુલ બનીઓ, શુભમતિ નાવિ સાન. શ્રી અજીતનાથ૦ મે ૩ છે તુજ મારગથી ઉલટ ચાલી, ખાલી થયે હેવાન; ચાર ગતિના ચોકમાં, ચડિયે ચક્કર તાન. શ્રી અજીતનાથ૦ છે ૪ છે તું અવિનાશી અકળ સ્વરૂપ, ચિદાનંદ અરિહંત; ધ્યાનનિધિ નિજ સેવક જાણ, આપ સન્મતિ સંત, શ્રી અને
Page #168
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૪૮) જીતનાથ | ૫ છે સન્મુખ સ્થાપિ વિવેક આપ, એહિ જ છે અરદાસ; ઉપાધ્યાય રવિચંદ્રને, કપૂર સદ્દગુરૂ દાસ. શ્રી અજીતનાથ૦ ૫ ૬ છે
श्री संभवजिन स्तवन. (મહીયારીરે મહીનું મૂલ બતાવે એ રાગ )
સંભવજિન રે સનમુખ રહને સ્વામી, હું થર્યો છું તુજ ગુણ કામી; કિંકર નિરાશ ન કીજે રે; આશ્રય આશ્રિતને દીજે રે, શું કારણ રે સ્વામી મુને તરસાવે, કૃપાદષ્ટિ વરસાવે. સંભવજિનરેટ કે ૧ | હું નિગદના દુઃખ પામ્યો રે, સ્થાવર વિકલ્લેદ્રીમાં જામ્યો રે; અજ્ઞાને રે કાળ બહુ ગયે મારે, શુદ્ધ પંથ મળ્યો છે ત્યારે. સંભવજિનરેટ | ૨ | હું રાગી થઈને આવ્યા રે, તું નિશ્ચય મનને ભાળે રે, અંતરમાં કામણ શું તમે કીધું, મમ ચિતડું ચોરી લીધું. સંભવજિનરેટ | ૩ પ્રભુ થયે છું તુજ ગુણ રાગી રે, લઉં નિશદિન સેવા માગી રે; તુજ ગુણમાં રે રમણ કરીશ રતિ આણ, તું છે પ્રભુ કેવળનાણી. સંભવજિન | ૪ | વિષયાસકિત હવે નાઠી રે, જે હતી અનાદિની માઠી રે, તુજ શરણથીરે, ભકિતમાંહે રમશું નહીં દુરજનિયાથી ડરશું. સંભવજિનરે. છે ૫ | સદગુરૂના શબ્દથી જા રે, તુજને ગુણથી પિછાણ્યા રે; ઉપાધ્યાય રે રવિચંદ્ર મુજ પ્યારે, તુમ , ગુણથી કપુર ન ન્યારે. સંભવજિનરેટ | ૬
-
• • • •.
:
Page #169
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૪) श्री अभिनंदन जिन स्तवन (વહાલા વીર નેશ્વર જન્મ જરા નિવારજરે, એ રાગ )
મારા પ્રાણથી પ્યારા પ્રભુજી મુજને તારજો રે, દીના નાથ દયાલ પ્રીતમ ન વિસાજે રે; મારા પ્રાણથી પ્યારા ભ્રમણાથી હું ભૂલે પડઓ, માર્ગ ન સાચે તેથી જીએ, દયાનિધિ છે દેવ વાટ દેખાડજે રે. મહારાટ છે ૧ છે કુમતિને સુમતિ કરી જાણ, સંત ચરણમાં વૃત્તિ ન આણી, નાથ નિરંજન કૃપા સદાય વધારજો રે, મારા પ્રાણથી | ૨ સાધન કરતાં કરતાં થાક, સ્વછંદમાં હું થયે જ પાકે, સદગુરૂ ઉપર શ્રદ્ધા મુજને આપજે રે, મારા પ્રાણથી | ૩ | કષાયના ફૂપમાં હું પડીઓ, રાગ હેશ ભૂતે આથીઓ, પ્રભુજી મહેર કરીને મારી વારે આવજો રે, મારા પ્રાણથી છે ૪. શરણ તમારું લીધું સ્વામી, ભકિતમાં નહી રાખું ખામી, ત્રિવિધ તાપથી વહેલા વિભુ ઉદ્ધારજો રે. મારા પ્રાણથી ! ૫ આજ મને રથ મારે ફળીયે, પરમનાથ નિરંજન મળીયે; અને નંત અવ્યાબાધ સુખમાં રાખજે રે. મારા પ્રાણથી છે છે ૬ છે તું છે સાહેબ સાચે મારો, તુજ વિના નથી કેઈ આરે; સેવક કેરી સેવા ચરણે ધારજો રે. મારા પ્રાણથી. | ૭ | અભિનંદન પ્રભુ જગદાનંદન, નિત નિત ઉઠી કરૂં તુજ વંદન, શિષ્ય કપુર અકેદુ કેરે નમેરે. મારા પ્રાણથી | ૮ |
Page #170
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૧૦) श्री सुमति जिन स्तवन. (વાસુપૂજ્ય વિલાસી ચંપાના વાસી એ રાગમાં) .
સુમતિ જિન સ્વામી, છે નિષ્કામી, કમને વામી, મોક્ષના ગામી; આપ થયા જિનરાજ. સદા વિશ્રામિ, અવિચલ ધામી, પૂર્ણતા પામી શિવના સ્વામી, આપ થયા જિનરાજ. મેહરાયને મારી હઠાવ્ય, રાગાદિપૂર્ણ નિરાશ; નામ અરિહંત સીદ્ધ કર્યું, પ્રભુ આપ થયા અવિનાશ. સુમતિજિન. | ૧ | કોધને કાટયે, માનને માર્યો, માયાને દીધે માર; લેભ બિચારો આઘે ભાગ્યો, નવને કયો સંહાર. સુમતિજિન | ૨ ત્રણ અવસ્થા ત્યાગીને વલી, ચોથી શું કીધે નેહ; નિજ સ્વરૂપમાં રમણ કરે છે, અજ્ઞાનને કર્યો છે. સુમતિજિન ૩ દાનાદિ ચતુષ્ક સ્વવશ કીધાં, નિજ અનાદિનાં જેહ; આવણું મારાં વંસ કરે હવે, પ્રગટાવે મુજ તેહ. સુમતિજિનાજા કામ સુભટને તમે કાઢો, નિજ ગુણ કામી આ૫, ક્રૂર થઈ મુજને સંતાપે, ખવરાવે છે ભૂલ થાપ. સુમતિજિન | ૫ | શુદ્ધ સ્વરૂપે શરણ છે તારું, તું છે તારણહાર; ભગવાન મારી ભૂલ ભુલીને, કરજે સેવક ઉદ્ધાર. સુમતિજિન | ૬ | સદગુરૂ સંગે તુજને પિછાણ્યરે, મારે તુહી છો નાથ; વાચક અને બાલક, કર્પર થયે સનાથ. સુમતિજિન | ૭ |
શું કીધો ર ત્રણ
છે, અને
Page #171
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૧ )
॥ શ્રી શાંતિનિન સ્તવનં.
( મુસાફર જીવડા, કાયાના મહેલ નથી તારા એ-રાગ. )
શાંતિજીન પ્રભુજી શાંતિ સ્વરૂપ મને આપે, તાપ ત્રિવિધના કાપા, શાંતિજીન પ્રભુજી શાંતિ સ્વરૂપ મને આપે. આંક॰ વિભાવ દિશામાં વિવેક ન આÀા, ભૂલ્યે છું ભ્રમણા માંહિ, સત્ય સુધારસ તેથી નચાખ્યા, સદ્ગુરૂ સંગ ન સાહાયારે. શાંતિજીન॰ ॥ ૧ ॥ માહ્ય પ્રવૃત્તિમાં બહુ અધાયેા, અંતર દષ્ટિ ન રાખી, ધમા ધુમમાં ધમ માનીને, શુદ્ધ ક્રિયા નવિ ચાખીરે. શાંતિજીન॰ ॥ ૨॥ નિત્ય વસ્તુને નામ ન જાણ્યું, નાશવ ́ત નિત્ય માન્ચે; રાગ દ્વેષને રંગે રંગાયા, તુજ સ્વરૂપ ન પિછાણ્યારે. શાંતિજીન॰ll ૩ ll ત્યાગ વૈરાગ્યને વ્રત પચ્ચખાણના મૂલ મમ નવિ લાધે, અજ્ઞાને અધ થઈને ભૂલ્યા, કે અગ્નિ માંહિ દાધારે. શાંતિજીન॰ ।। ૪ ।। હૃદયના વાસી પ્રભુ રટણ કરૂ છુ', એક આધાર છે તારા, દાસ ભાવથી ચરણ સેવાની, હાંશે રમે છે હૈયું મારૂ`રે. શાંતિજીન॰ ।। ૫ ।। શરણ તારામાં આળ્યે છું સાહેબ, હું સેવક તુ સ્વામી, વાચક રવિચંદ્રના ખાલક, કપૂર કહે શીરનાસીરે. શાંતિજીન॰ ॥ ૬ ॥
॥ શ્રી યુનિન સ્તવન ॥ ( રાગ ચાપાઇની દેશી. )
કુશું જિષ્ણુદ પ્રભુ કુંથું નાથ, શિવપુર માગ તુ' છે. સાથ, તુજ સ્વરૂપથી મુક્તિ મલે, અલિય વિજ્ઞ સવિ દૂરે ટલે. કુંથુ' જિષ્ણુંદ ॥ ૧ ॥ તું ગતિ તું મતિ તું છે। પતિ,
Page #172
--------------------------------------------------------------------------
________________
(પ). તુજ ધ્યાનથી ઉપજે રતિ, તુજ મુજ અંતર કમ તણે, કૃપા કરીને તેને હણે. કુંથું નિણંદ. | ૨ | ત્રણ લેકને તું છો દેવ, સુરપતિ નરપતિ સારે સેવ, તુજ નામે આત્મ સંપદા, ત્રિવિધ તાપના તેડે કંદા. કુંથું જિર્ણદ | ૩ | હું રાગી રાગમાં રમ્ય, તું નિરાગી રાગને વચ્ચે, દ્વિષ ભાવમાં હું છું પડ્યો, તુજથી તે અલગ જઈ અડ. કુંથું નિણંદ ૫ કઆત્મવેરી તે કર્યા નાશ, મુજને પકડો બાંધી પાશ; તુજ આણાથી ફલસે આશ, તુહિ નાથને હું છું દાસ. કુંથું જિર્ણદ છે ૫ સેવ્ય સેવાને સેવક ભાવ, એક સ્વરૂપે સાધવ દાવ, અંતર ભાગમાં આવે સદા, નિશ્ચય નાસે સર્વોપદા. કુંથું જિર્ણોદ ૬ ! સદ્ગુરૂ સંગે પ્રગટી ભકિત, ચિરકાલ રહે આપ શક્તિ, વાંચક સૂર્ય શશિને બાળ, કપૂર ગાવે ગુણ થઇ ઉજમાલ. કુંથું જિર્ણદ. ૭ |
શ્રી પાર્થ વિર સ્તવન છે ( નમી નમાવી શિર પ્રથમ જિણદા, એ-રાગ) | સર્વ મંગલ કર પાર્શ્વ આનંદા, પાર્શ્વ નંદા પ્યારા તેડો ભવ ફંદા, સહસ્ત્રફણા ધી જિનરાજ અખંડા. સર્વ વામાદેવી નંદન, કરીયે સહુવંદન, અશ્વસેન કુલે ઉગ્યા દિકુંદા. સર્વ | ૨ | મૂર્તિ નીલ વણે, અહિ લંછન ચરણે, કરૂણુ સિંધુ પ્રભુ, પ્રગટ અંતરમાં, સર્વ છે ૩ દુરિતને દૂર કરે, વિદનેને અપ હરે, કલ્યાણકારી પ્રભુ હું છું શરણમાં. સર્વત્ર છે ૪ એક આધાર તારે, એહ નિશ્ચય મા, રવિ કપુરના નમન સ્વીકારે, સર્વત્ર | ૫ |
Page #173
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૫૩) તે શ્રી મહાવીરનિન સ્તવન | (સિદ્ધાચલથી મન મોહ્યું રે મુને ગમે ન બીજે કયાંય )
મહાવીર તમારી વાણી, મુને લાગે અમૃત ધાર, લાગે અમૃતધાર, ભદધિથી તારનાર; મહાવીર રાગદ્વેષને હરનારી, હાંરે મીઠી મોહનગારી, સુખ સંપત્તિની કરનારીરે, મુને લાગે અમૃત ધાર. મહાવીર છે ૧ છે કર્મ તણી કાતરણી, લાગે છે શિવ નીસરણ, અનુભવ આતમની કરણીરે. મને લાગે અમૃતધાર. મહાવીર | ૨ | એક અનેક નયવાદ, તોડે અંતર પ્રમાદ, જેહમાં રહ્યો છે સ્યાવાદ, મુને લાગે અમૃતધાર. મહાવીર છે ૩ છે હૃદય વિવેક પ્રગટાવે, આધિ વ્યાધિ મિટાવે, ઉપાધિ દૂર હઠાવેરે મુને લાગે અમૃતધાર | ૪ | ભવ્યને આશ્રય આપે, ભવનરે દુઃખડાં કાપે, કપૂર રવિ ગુરૂ સ્થાપેરે, મુને લાગે અમૃતધાર. મહાવીર છે ૫ છે ,
॥ श्री महावीरजिन स्तवनं ॥ ( નદકે લાલા હે મતવાલા કૃષ્ણ કનૈયા તુમિ તુંહ)
નાથ નિરંજન ભવ ભય ભંજન, દેવ દયાનિધિ તુહિં તુંહ, અક્ષય સુખને આનંદકારી, કર્મ વિનાશક હિંદુહ નાથ નિરંજન છે ૧. ભક્ત જનેના ભાવને જાણક, મેહ વિદારક તંહિ તહે, કામ કેધાદિને ક્ષય કારક, જગત ઉદ્ધારક તંહિ તુહે, નાથ નિરંજન ૨ કાશી મથુરાં મકકે મદિને, સમેતશિખર પર તુહિં તુંહ, દેવલ મજીદ મંદિર માંહિ, અભેદ ભાવે હિં તહે. નાથ નિરંજન
Page #174
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૫૪). | ૩રામ રહિમાન કૃષ્ણ અને શિવ, પાર્શ્વ ને બ્રહ્મા તુંહી તહે, નામ ભેદ છે ઠામ ભેદ છે, નિશ્ચચ અભેદી તુહી તહે. નાથ નિરંજન ૪ ભેદ દેખીને ભકિત મ ચુકે, શુદ્ધ દષ્ટિથી તુંહી તુંહે. સદગુરૂ વચને ભેદ તો ત્યારે, મારે ત્રાતા તુંહી તુંહે. નાથ નિરંજન | ૫ | સદગુરૂ દેવ સદા એક રૂપે, વિવેક વિચારથી તુંહી તુહે, સેવક શિરનામીને કહે છે, કૃપાસાગર તુંહી તુંહ. નાથ નિરંજન છે ૬ ત્રિશલાનંદન હે નિતવંદન, શાસન નાયક તુહી
હે, વાચક રવિચંદ્રને શિષ્ય, કર કહે પ્રભુ તુંહી તુંહો. નાથ નિરંજન | ૭ | वंकपुरमंडन श्री अजितचंद्रजिन स्तवन.
અહ અહો પાસજી મને મલિયા –એ શી. આણંદ વર મૂરતિ મને હારીરે,
તારે ધ્યાનથી બહુ નરનારી. જિદ તું વિભાવ દશાથી ન્યારે રે, મુનિજન મનમેહનગારે;
હું સેવક તું સાહેબ મારે જિર્ણોદ. ૧ | પ્રભુ દર્શનથી સુખ પામું,નિત્ય ચરણમાં નિજ શિરનામું રે,
કરી કરૂણ જુએ મુજ સામું. જિર્ણદo | ૨ રાતદિવસ રટણ કરું તારૂં રે, પ્રભુ કરૂણાએ કાજ સુધારૂં રે; - તુજ દર્શન એક મુજ પ્યારું. જિર્ણદ છે ૩ | રાજી થઈ મુજ હૃદયમાં આરે, પ્રિયતમ પ્રભુ કેમ તરસારે;
નિત્ય કૃપા દ્રષ્ટિ વરસા. જિણું૦ ૪ |
Page #175
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૫) મુજ એક આધાર છે તારે, નિજ સેવક કાજ સુધારે રે;
અંતરની અરજી સ્વીકારે. જિલુંદ છે એ છે વંકપુરમાં જિન ગુણ ગાય, ચંદ્રપ્રભુ અજિત જિનરાયારે; અકેઃ સદા સુખદાયા. જિર્ણદ છે ૬
છે અથ શ્રી સુપાર્શ્વનાથ સ્તવન ચાલો ચાલેને જઈએ મેરઠ દેશમાંરે—એ દેશી,
સખી ચાલને જઈ જિન વાંદવારે, પ્રભુ વાંદ્યાથી ભવ દુઃખ જાય, શ્રી સુપાર્શ્વકિર્ણદ નમે નેહથી રે, રિદ્ધિ - વૃદ્ધિ સદા સુખ પામિરે, પરમાતમ પદ નિર્માય.
શ્રી સુપાર્શ્વ ! ૧ | સાખી–પ્રભુ દર્શન કીધે કે, કર્મતણું નહિં જેર;
- જ્યાં મૃગેંદ્ર સંચરે, જગ ન કરે ત્યાં સોર. ચાલ–તન સેવન્ન વરણે સહકરૂપે,
વલી દયસે ધનુષ્ય પ્રમાણેશ્રી સુપાર્શ્વ, મેરા સાખી–જિનમુખ દેખી સવિ ટલે, ભ્રમતણે જેહ રેગ;
જ્ઞાન તણી વૃદ્ધિ હવે, મિથ્યા પામે સેગ ચાલ–પુરી વણારસીન અલવેશ્વરૂપે,
શેભે સ્વસ્તિક લંછન પાય. શ્રી સુપાર્શ્વ રૂા સાખી–પઈઠ નૃપતિકુલ ચંદલે, પૃથ્વી દેવીકે નંદ;
સપ્ત મહાશય ટાલતે, સપ્તમ જિન ગુણદ. ચાલ–પ્રભુ સપ્તમ સુખ ભવિને દીયેરે,
કરે સાત ગતિ પરિહાર, શ્રીસુપાર્શ્વ મેળા
Page #176
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૫૬ ) સાખી—વીશ લાખ પૂરવતણું, પ્રભુ આયુનુ' માન; એક લાખ પૂરવતણી, પ્રવ્રજ્યા નાવ સમાન. ચાલ—પછી નવ મહીના જાતે થકેરે;
પામ્યા કેવલનાણુ અનંત. શ્રી સુપાર્શ્વ ાપા સાખી—પાંચસે મુનિ પરિવારશું', પરવરિયા જિનરાજ; સમેત શિખર ગિરિ ઉપરે, લીધું મેાક્ષનુ રાજ. ચાલ—સૂર્યચંદ્ર નમે પ્રભુને સદારે;
એહના નામથી દુરિત પલાય. શ્રીસુપાર્શ્વ॰ un ॥ अथ श्री अनंतनाथजीनुं स्तवनं ॥ તુમ બહુ સેવક સાહેબા, મારે તે। તુહિ' દેવરે; મન કદી ખીજા શું નવિરમે, મુજ મન એહિજ ટેવરે. અનંત પ્રભુ મુજ તારજો ! ૧ !!
રમ્યા જેહ ગગા જલે, છિલ્લર હુડસ નવિ જાચરે; માલતી પુષ્પરે અલીરમે, ખાવલ નવિ આવે દાયરે, અ૦ારા ઈંદ્રાણીને મન સુરપતિ, લક્ષ્મીને મન કારે; કુમુદિની અહાનિશ ધ્યાવતી, ચંદ્ર તણુ· મન ધ્યાનરે, અનાણા ચાતક જલધર જલ વિના, તરસ્યા નવિકરે પાન. મેઘ વિષ્ણુ ખીજાના શબ્દથી, મચુરા નવિ પામે તાનરે અનાજા મુજ મન મંદિરે પ્રભુ વસે, સુજસા સુત નિરધારરે; ખીજા શું ચિત્ત નવિ મલે, તું જગ તારણહારરે. અ॰ !!પા અયેાધ્યાના અલવેશ્વરૂ, અલબેલા જિનરાજરે; સિ’હુસેન નૃપ કુલે ચંદલા, મનમેાહન મહારાજરે અના
Page #177
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૫૭) સિંચાણો સુખને ઈચ્છ, સેવે નિશિદિન પાયરે કાંચન વણે સોહામણ, ધનુષ્ય પચાશની કાયરે. અછા લાખ ત્રીશ વર્ષે તણું, પાલી સુંદર આયરે નિર્વાણ જાણીને આવીયા, સમેત શિખર ગિરિરાય. અમાટે સાત સહસ મુનિરાજ શું; વરિયા શિવ સુખ સારરે, સૂર્યચંદ જિનરાજના, નામે જય જયકારરે. અગાલા ઉ૦ શ્રી રવિચંદ્રજી મહારાજ કૃત વીશ જિન
સ્તવન સંપૂર્ણ
अथ श्री स्तवन समुदाय.
श्री अरिहन्त प्रभु स्तवन રાગ પુનમ ચાંદની ખીલી પુરી અહિરે, પુરણ પ્રેમેરે, વન્દુ શ્રી જન સુખકરારે, સ્વામી શ્રી સિદ્ધાચળ મંડણ રૂષભજીણંદ, પ્યારા પ્રથમ જીનેશ્વર મહેર કરી મને તારરે.
સાખી અંતર્યામિ અરિહન્ત તું, અજરામર પદ ધાર,
અલખ નિરંજન નાથજી, આવ્યા તુમ દરબાર, દાદા દેવ દયાળુ દીન દાસના દુઃખ હરારે, તારક ત્રાતા ખ્વારા તેડી ભવ ભય ફંદ.
પ્યારા પ્રથમ અનેશ્વર
Page #178
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૫૮)
સાખી, તું ત્રિભુવન તારક પ્રભુ, તું જગ જન આધાર, શિવપદ ધારક સ્વામિ તું, સેવકની કર સાર, સ્વામી શિવ સુખ શાતા દાતા સાહેબ શિવ વરારે, હાલા વમલાચળના વાસી પુનમ ચંદ.
પ્યારા પ્રથમ જીનેશ્વર
સાખી. અનેક તાર્યા પ્રભુ, તુજ ગુણને નહિ પાર, ચંદ્રોદય મંડળી તણું, કરે કૃપાળુ સાર, સ્વામી શ્રી જગ નાયક જગ ચીંતામણી જીનવરારે, હાશ પ્રાણ આધારા મારૂદેવીના નંદ,
પ્યારા પ્રથમ જીનેશ્વર शत्रुजय स्तवन રાગ (સદા સંસારમાં સુખ દુઃખ) ગાવે ગીરીરાજના ગુણગાન ભવી આજ ભાવે, ધ્યા દિલમાંય, તે સુખ થાય, ભવભય મીટ જાવે. ગાવે.
- સાખી. સુરમણ સુરતરૂ સારી, સુરઘટ સમ સુખદાય, શત્રુંજય જે નીરખ, જન્મ સફળ થઈ જાય. ધરી અતિ હર્ષ, એ ગીરી દશ, પ્રાણ પુન્ય પાવે, ઉપાધી, આધી, ને વળી વ્યાધી, વેગે દુર થાવે. ગાવે.
સાખી ત્રણ ભુવનમાં જોવતાં, એ સમ તીરથ ન કોય, ભવીચા ભાવે ભેટતાં, મન વાંછીત ફળ હોય, ગા.
Page #179
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૫૯)
સાખી, સે, સમરે સર્વદા, સિદ્ધાચળ સુખકાર, ચંદ્રોદય ગીરી ચરણમાં, પ્રણમે વારંવાર ધરી અતિ હર્ષ, એ ગીરી દશ, પ્રાણ પુજે પાવે, ઉપાધિ, આધિ, ને વળી વ્યાધિ, વેગે દુર થા. ગાવો.
श्री अरिहन्त प्रभु स्तवन રાગ શામળીયાછ કરજે મારી સારી શ્રી છનવરજી ભવજળ તારણ હારરે, હાલા દાસની અરદાસ ઉરમાં ધાર; અલબેલા શ્રી અરિહન્ત અમ આધારરે, હાલા દાસની અરદાસ ઉરમાં ધારરે, હાલા વીરજીન મેરા, પાયે દરીશન તેરા, જન્મ મરણાદિ ફેરા, મીટાડે વત્સ કેરા; મીટાડી મેહ માયા કેરી જાળ તાતજી તારરે. વહાલા.
સાખી, આનંદ અંગ અપાર, ભવ ભાવઠ ભાંગી અરે,
જોતાં તુમ દેદાર, ત્ય જબ જાગી ખરે : અજ અવધારેને, કર્મોને નીવારને. આશા પ્રભુ એક હારી, ખરે અન્તરે ઉતારી, ચંદન બાળા જેમ તારી, ચંદ્રોદય લે ઉગારી; હેતે પ્રીતથી પડું હું પાય, પ્રણામ સ્વીકારજો રે. વ્હાલા
Page #180
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૦) . नवपदजोनुं स्तवन અહો ભવી પ્રાણી રે સે, સિદ્ધચક ધ્યાન સમે નહિ મે. અહે, જે કઈ સિદ્ધાચકને આરાધે, તેહને જગમાં જશ વાધે. અહ૦ કે ૧ મે પહેલે પદે રે અરિહંત, બીજે સિદ્ધ બુધ ધ્યાન મહંત, ત્રીજે પદે રે સૂરિશ, ચેાથે વિઝાયને પાંચમે મુનિશ. અહ૦ મે ૨ છેઠે દર્શન રે કીજે, સાતમે જ્ઞાનથી શીવ સુખ લીજે, આઠમે ચારિત્ર પાલે, નવમે તપથી મુક્તિ ભાલે. અહ૦ | ૩ આંબીલ ઓળી રે કીજે, નકરવાલી વીશ ગણજે, ત્રણે ટકના રે દે, પીલેહણ પડીક્કમણું સે. અહ છે ૪ ગુરૂ મુખ ક્રીયારે કીજે, દેવગુરૂ ભક્તિ ચિત્ત માં ધરિજે, એમ કહે રામના રે શીશે, વલી ઉજવીએ જગશે. અહે છે ૫ છે -
તાળ બીછ. : કેઈલા પર્વત ઘુઘલે એ દેશી.
માલવ ધુર ઉજેણીએ રે લોલ, રાજ્ય કરે પ્રજા પાળ રે, સુગુણનર, સુરસુંદરી મયણાસુંદરી રે લોલ, બે પુત્રી તસ બાલ રે. સુગુણનર, શ્રી સિદ્ધચક્ર આરાધીએ રે લોલ, જેમ હેય સુખની માલશે. સુ છે ૧ મે પહેલી મીથ્યાકૃત ભણું રેલ, બીજીજિન સિદ્ધાંત રે, સુબુદ્ધિ પરિક્ષા અવસરે રે લેલ,પૂછે સમસ્યા તુરત રે. સુશ્રી. પરા તૂઠે નૃપ વર આપવારે લલ, પહેલી કરે તે પ્રમાણ રે, બીજી કર્મ પ્રમાણથી રે લેલ, કે તબ તૃપ ભાણરે છે સુ શ્રી છે ૩ છે કુષ્ટિ
મા, જરા તો
લેલ છે. પહેલી કરે તે
Page #181
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૧) વર પરણાવીએ રે લોલ, મયણા વરે ધરી નેહ રે | સુરા રામા હજીયે વિચારીયે રે લેલ, સુંદર વિણસે તુજ દેહ રે સુ શ્રી ૪ સિદ્ધચક્ર પ્રભાવથી રે લોલ, નિરોગી થયો તસ દેહ રે, પુણ્ય પસાથે કમલા લહી રે લેલ, વા ઘણે સસનેહ રે. સુ. શ્રી છે પ માઉલે વાત જાણુતા રે લોલ, વાંદવા આવ્યો ગુરૂ પાસ રે, નિજ ઘર તેલ આવીઓ રે લોલ, આપે નિજ આવાસ રે છે સુ છે શ્રી છે ૬ શ્રીપાલ કહે કામીની સુણે રે લોલ, હું જાઉરે પરદેશ, માલમતા બહુ લાવશુરેલ, તુમતણી ખંત પુરેશ એ છ અવધી કરી એક વર્ષની રે લોલ, ચાલ્યા નૃપ પરદેશ રે, શેઠ ધવલ સાથે ચાલે રે લેલ, જલપંથે સુવિષેષ રે છે સુ છે શ્રી છે ૮ છે
ઢાળ ત્રીજી. પરણી બમ્બરપતિ સુતા રે, ધવલ મુકાબે જ્યાંહ, અનવર બાર ઉધાડતાં રે, કનકકેતુ બીજી ત્યાહ, ચતુરનર, શ્રી શ્રીપાલ ચરિત્ર છે ૧ મે પરણી વસ્તુપાળની રે, સમુદ્ર તટે આવંત, મકરકેતુ નૃપની સુતારે, વિણ વાદે જીતંત છે છે ૨છે પાંચમી શૈલેક સુંદરી રે, પરણું કુબજા રૂપ, છઠ્ઠી સમસ્યા પુરતી રે પંચ સખી શું અનુપ છે ચ ૩ છે રાધાવેધે સાતમી રે, આઠમી વીષ ઉતાર, પરણું આ નિજ ઘરે રે, સાથે બહુ પરિવાર ને ૪ પ્રજા પાસે સાંભલી રે, પરદલ કેરી વાત, ખધે કુહા લેઈ કરી રે મયણું હુઈ વિખ્યાત છે ૫ | ચંપે રાજ્ય
Page #182
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૬) લેઈ કરી રે, ભોગવી કામીત ભોગ, ધર્મ આરાધી અવ- , તર્યા રે, પોતે નવમે સૂરલોક છે દો
श्री मुनीसुव्रतप्रभुनुं स्तवन
(રાગ-મન મંદિર આવો રે ) સુણે સુવ્રત સ્વામી રે, અરજ એક હું ઉચ્ચકું, ભવસિંધુ ઉતારો રે, સદા તુજ ધ્યાન ધરું. સુણે આવા સાખી–હું પામર તું મહા પ્રભુ, સમરથ જગદાધાર,
તુજ આણા નવ શીર ધરી, એ મુજ વાંક અપાર, - તરતાને તારી રે શી શાબાસી ધરે, પણ ડુબતે તારે રે,
તારક નામ ખરે. સુણે છે ૨ છે સાખી–ભવસાગરમાં માહરૂં ચઢયું વહાણ ચકડોળ,
મહા નિયામક તું મલ્યા, નડે ન અંધ વંટેળ, કે ભમ સન્મુખ ભાખે રે, સુખીઓ થાઉં સદા, જ ભારા ન ફરીયે રે આત્મરાય કદા. સુણે છે ૩ છે
श्री आदिनाथ पंचकल्याणक स्तवन
રાષભ જિનેશ્વર સાહેબ સાચે, પરમાનંદને ઠામ રે, આષાઢ વદી એથે પ્રભુ આવ્યા, ગરપણે, ગુણધામ રે. છે રૂષભ | ૧ ચિત્ર વદી આઠમ દીન રૂડે, જન્મયા આદિજીણુંદ રે, ઘર ઘર મહેચ્છવ રંગ વધાઇ, પ્રગટ જીન આણંદ રે. રૂષભ૦ મે ૨ એ વદી ચિત્રની આઠમ દિવસે, દિક્ષા ગ્રહે ભગવાન રે, ફાલગુન વદી એકાદશી, વરીઆ, ઉત્તમ કેવલ જ્ઞાન છે. રૂષભ૦ ૩ છે માઘ
Page #183
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૬) વદી તેરસ શ્રીકારે, મોક્ષ લહે જગનાથ રે, સાદી અનત ભાગે સ્થિતી પ્રભુજી, કીધે કમ પ્રમાથી રે. રૂષભ૦ કા પાંચે નામે જીનવર ભજીયે, વારે દુઃખ જંજાલ રે, ઉદય સાગર સૂરી બુધ દર્શસને હોજો મંગલ માલ રે. રૂષભપા
श्री वीरप्रमु स्तवन
(રાગ -કરી વિલેપન). કહેકે વ્યર્થ ગુમાવે હે ભમરા, અવસર ફિર નહિ આવત હય, (૨) સ્વપ્ન તુલ્ય સંસારકી બાજી, આંખ ખુલે સબ જાનત હય. કાળ છે ૧ | દશ દષ્ટાંતે દુર્લભ નરભવ, પૂરવ પુણ્ય પાવત હય, ધર્મ કયા બિન ફેકટ
વે, આખર તુમ પસ્તાવત હય. કા. છે છે સાહેબી તેરી સર્વ પતંગ કું, પુન્યકા દર જબ તુટત હય, ઉઠ ચલે જીવ ભમર બિચારા, હાથ ઘસત કયા હેવત હય કાઇ છે ૩ મે વિદ્યુતસે અતિ વેગ ,મારા, ક્ષણમે બેહદ ચલત હય, છૂટે તેલ કે બેલી બાપડા, મહાનિકા સેવત હય. કહેકે છે ૪ ત્રિશલા નંદન વિર નેશ્વર, શાસન નાયક કહાવત હય, ચરણ કમલમ્ સુમન તમારા, પ્રેમસે શિર ઝુકાવત હય. કાવે છે ૫ | खंभात गीमटीनां महावीर स्वामी स्तवन
રાગ-ભારતકા ડંકા આલમમેં ભવપાર કરે ભવી ભાવ ધરી, ભજીયે નીત્ય મહાવીર સ્વામી કે (૨) જિસ ગુણ ગણુકા કછુ પાર નહિ,
Page #184
--------------------------------------------------------------------------
________________
લા સુત
નહીં ભ
ભવ
કી મોહે ન
(૪૪) દેખા નહીં ઐસા નામીકે. ભવ૦ મે ૧ ત્રિસલા સુત મહાવીર નામ બડા, જપતાં જે નહીં ભવ કુપ પડા, ઈસ પ્રભુજીકી મોહે ધુન લગી, પામરતા મરી જાય ભગી. ભવ | ૨ | સિધાર નંદન કંદ હરે, નિજ દાસકે ભવજલ પાર કર, તુમ નામ રટત દીનરાત કરું, નિજ દીલમે ખુબ આનંદ ધરૂં. ભવ ૩ સંગમ આદિ ઉપસર્ગ કરે, મનમેં નહિં જિન જરી ભેદ ધરે, શુદ્ધ દ્વાદશાંગીકા જ્ઞાન દિયા, દ્રવ્ય ગુણ પર્યાય વિકાસ કિયા. ભવ | ૪ | ભંગ સાત સ્યાદ્વાદ સાર દિયાં, ભટકે નહીં હૃદયે સ્થાપ લિયા, નવ તત્ત્વજ્ઞાન પ્રકાસ કિયા, તસ દ્વારા સમકિત જ્ઞાન દિયા. ભવ છે ૫ છે ચરણાનુગ તસ ભાવ ભરા, પાયા સો શિવવધુ ટીકે વરા, લેતે શિવ આનંદ નિત્ય નરા, એ સ્થાન સારમેં સાર ખરા. ભવ ! ૬ છે તુજ સેવક યહ આનંદ ચહે, મુજ. આત્મ કમલ શુભ રેહ લહે, સૂરી લબ્ધિ સાર દિયા મુજકે, એ દેતાં વાર નહિ તુજકે. ભવ | ૭ |
सामान्य जिनपद. એક સરખા દિવસ કેઇના સુખમાં જાતા નથી, એક સરખા દિવસ કેઈનાં દુઃખમાં જાતા નથી, એથીજ બાલાપણુ થકી જિનરાજને ભજતો રહી. છે ૧ | આતમ જ્ઞાની આતમા, મેળવશે ગુણવાન, ગુણી ગુણેની લ્હાયથી, સ્વયં થશે ભગવાન. | ૨ | જીવન સુધારી તાહરૂ, દે પાપ સર્વે તું તજી, અંતર વિષે જિનરાજનાં, શુભ ધ્યાનમાં સાજે સજી: || ૩ | કર ઉદ્યમ સઘળું મળે, ઉદ્યમ
Page #185
--------------------------------------------------------------------------
________________
હીન ગમાર, સુતા સિંહના મુખમાં સ્વયં પડે ના શિકાર. છે ૪ મુકિત રમા જલદી વરલે, દુઃખ સઘળાને દહી, આત્મકમલ આનંદથી, ફુલશે લબ્ધિ લહી. ૫ છે,
श्री संखेश्वर पाचप्रभु स्तवन
દાદા સંખેશ્વર મહારાજા તાજા આપજે રે, મીઠા મુક્તિ મેવા હેવા વિષયિક કાપજે રે, (અંચલી) અહર્નિશ સેવા તારી માગું, ભવ ભ્રમણાથી દુરે ભાગું, તારા નામની માલા હદયે સ્થાપજે રે. દાદા | ૧ | જ્ઞાન રૂપ દર્શન રૂપ તુંહી, ચારિત્ર પણ તુંહી તુંહી, રત્નત્રયી એ સેવક ચિત્તે છાપજે રે. દાદા | ૨ રાત દિન તુજ ધ્યાને રાચું, ગુણ ગણ જોઈ તારા નાચું, મુજ વાણી નિત્ય જિન જિન ઈમ આલાપજે રે. દાદા | ૩ | ભવદુઃખ હૃદયે ખટકે ભારી, મોહે દુર્દશા કરી અમારી, શરણાગત છું તારી સુખ અમાપજે રે. દાદા | ૪ | મુજ મન તુજ નહિ શુદ્ધ ભકિત, કર્મ કરી અતિ કમબખ્તી,આત્મ કમલમાં લબ્ધિી તમને જાપજે રે. દાદા પા
श्री सीमंधर स्वामीनुं स्तवन
રાગ-વીરા વેશ્યાની વારિ શ્રી સીમંધર સ્વામી, મુક્તિનાં ગામી, દીઠે પરમાનંદ, એ આંકણ સુમતિ આપે કુમતિને કાપે, હાલે ભવ ભય ફંદ, કર્મ અરિગણ દુર કરીને તેડે ભવતરૂ ફેદ રે. છે શ્રી છે ૧ મે વિશ અતિશય શોભતા રે,
Page #186
--------------------------------------------------------------------------
________________
પત્રિશ વાણી રસાળ, અષ્ટ પ્રાતિહાર્ય દીપતાં રે, બેઠી છે પરષદા બાર રે. . શ્રી. ૨ મહા ગેપ મહા મહાણ કહીએ, નિર્ધામક સથ્થવાહ, દેષ અઢારને દુર કરી રે, ભવજલ તારણ નાવ ૨. | શ્રી| ૩ | એકવાર દરિશણ દીજીયે રે, દાસની સુણી અરદાસ, ગુણ અવગુણ નવ લેખવે રે, એ ગીરૂઆને આચાર છે. શ્રી. ૪ અગણીત શંકાએ હું ભયો રે, કેણ કરે તસ દુર, જ્ઞાની તમે દૂર રહ્યાં રે, હું પડી ભવ કુપ રે. શ્રી પરે જે હેવત મુજ પાંખડી રે, તે આવત આપ હજુર, એ લબ્ધિ મુજ સાંપડે છે, તે ન રહું તમથી દુર રે. શ્રી | ૬ શાસન ભગ્ન જે સુરવર રે, વીનવું શીશ નમાય, શ્રી સીમંધર સ્વામીનાં રે, ચરણ કમળ ભેટાડ ૨. શ્રી
૭ | ધન્ય મહા વિદેહના જીવને રે, સદા રહે પ્રભુ પાસ, હું નિર્માગી ભરતે રહ્યો છે, ક્યાં કીધાં મેં પાપ રે. શ્રી| ૮ | અરિહંત પદ સેવા થકી રે, દેવપાલાદિક સિદ્ધ, હું પણ માગું એટલું રે, સૌભાગ્ય પદ સમ રિદ્ધ ૨. શ્રી | ૯ |
श्री पार्श्वप्रभु स्तवन
રાગ-હારા રગ મહેલે માંહે પ્રેમ ધમને જગાવ, તારા શુદ્ધ ચિત્તોમાં, પ્રભુ પાર્શ્વછ વસાવ. તારા પાર્શ્વજીનેશ્વર પ્યારા, છે રાગ હેશથી ન્યારા, હારા કર્મોને હટાવ, જાય શિવ મહેલમાં. તારા પ્રેમ છે ૧ છે તું ચાર ગતિમાં રૂલ્ય, જે ધમ
Page #187
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૭) ભાવના ભૂલ્ય, સુંદર ભાવના જગાવ. ત્વારા પ્રેમ મારા જીવ પુન્ય ઉદય અહીં આવ્યા, વલી મીથ્યા ભાવ વમાજો, જનરાજ ધર્મ સુહા. હારા પ્રેમ છે ૩૫ રહે નિત્ય નામ જિન રટતા, હટશે હૃદયની જડતા, સુખ જામશે અનંતા. હારા પ્રેમ છે ૪ નીજ ચિત્ત ઠામ જે આવે, લબ્ધિ આત્મકમલમાં જાગે, ગુણ ગણે અતિ ઉભરાવે. હારા પ્રેમ છે ૫ છે
श्री मल्लिनाथ जिन स्तवन
(રાગ-રહો રહે રે રસભર ) મલ્લિનાથ પ્રભુને ગુણ ગાઉંગા, ગુણ ગાઉંગા ગુણ ગાઉંગા. મલ્લિ૦ અંચલી. મેં અનાથ તુમ ત્રિભુવન નાથ, એકદિન તુમ સમ થાઉંગા. મલ્લિ છે ૧ છે કારણ નિમિત્ત પ્રભુ તુમ સાચે, મેં ઉપાદાન કહાઉંગા. એમ. ૨ આરત રૌદર દુર નિવારી, ધરમ શુકલ ચિત લાઉંગા. | મ | ૩ કામ કોધ મદ મોહ ઉપાધિ, સબકે જડસે જલાઉંગા છે મ0 | ૪ | કુંદન સમ નિજ રૂપકે ધારી, ખટ રહિત હે જાઉંગા. મે મ૦ છે ૫. અજર અમર અક્ષય અવિનાશી, આત્મ લક્ષમી પાઉંગા. | મ | ૬ | પરમાનંદ હર્ષ ચિત્ત ધારી, વલ્લભ તિ મિલાઉંગા. મે મલ્લિ૦ | ૭ |
श्री महावीरजिन स्तवन. રાગ–ભારતકા કા ડંકા આલમમે,
અહિંસાની પતાકા આ જગમે, ફરકાવી વીર મહાવીર તે, ધર્મ વૃક્ષ રેપી ધર્મ વૃક્ષ રેપી, ખરે ધર્મ
Page #188
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૮ )
•
તાન્યેા મહાવીર તે. ॥ ૧ ॥ સુલસાદિકને પ્રભુ તે તાર્યાં, ચંદનબાળાનાં દુઃખ વાર્યાં, ઈંદ્રભૂતિ હતાં મહાભિમાની, સંશય ટાલ્યા પ્રભુ મહાવીર તે. ॥ ૨ ॥ આનંદાદિકને તેં તાર્યાં, શ્રેણિક જેવાને ઉદ્ધાર્યાં, હરિબળ જેવાના કર પકડી, સુ પથ મતાન્યા મહાવીર તે ॥ ૩ ॥ અજ્ઞાની જનાની વાર કરી, જ્ઞાન વારી પાચુ પ્રભુ પ્રેમ ભરી, જ્ઞાન આપી સતત ઉપદેશ કરી, ઉગાર્યાં વીર મહાવીર તે ॥ ૪ ॥ કૈક ક્રોધી જીવાના ક્રોધ હાં, સમતા શાસ્રો તે' સામા ધર્યાં, વહેવારનાં પણ ઉપદેશ કર્યાં, જગ તારક એક મહાવીર તે’. ॥ ૫ ॥
शीतल जिन स्तवन
રાગ-આશાવરી
કમ તણી ગતી ન્યારી શીતલજીન, કહુ તણી ગતી ન્યારી. પિતા તે મરીને પુત્રજ હાવે, માતા મરી થાયે નારી. ।। ૧ । મહીલા મરીને માતા થાવે, રાજા થાયે ભીખારી. શી ॥ ૨ ॥ જગમાંહી જેને શત્રુજ જીવે, તે કરે મીત્રાચારી. શી॰ ॥ ૩॥ એક સુખી એક દુ:ખી જણાએ, અનુભવ એમ વીચારી. શી ॥ ૪ ॥ એમ સ’અધ જીવમાત્રની સાથે, કીધા ભવા ભવ ભારી. શી ॥ ૫ ॥ ભવ ભમતા ઉત્તમ કુળ પામ્યા, આ ભૂમિ અવતારી. શી॰ ॥ ૬ ॥ શ્રદ્ધાપૂર્વક જીનધર્મને જાણી, દેવગુરૂ સુખકારી. શી. ! છ ! એમ જીવાને સમકીત ફરશે, તેા પામે ભવ પારી. શી॰ ! ૮૫ સુરી જીવેાની વિચિત્રતા જોઈ, આનદ માતી ઉચ્ચારી. શી ! હું ॥
Page #189
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૬૯) || શ્રી મલિન સ્તવન છે
રાગ–સિધારથના રે નદન વીનવું.
છતારીનારે નંદન સાંભળે, બાળક કહે છે રે આજ ભવ ચકોમારે હું બહુ ભમીયે; હવે મુજ કરે રે પસાય. જી. માં ૧ કે દર્શન જ્ઞાનજ ચારિત્ર મુજ દીયે, જેહથી જાયે કષાય; ભવના ફેરા રે નવિ ભમવા પડે, સીઝે સઘળાં રે કાજ. છત્ર છે ૨ છે ચારિત્ર લેઇ રે ભવી પ્રતિબધીને, દીધાં સમકત દાન; ઘાતીચા રે કર્મ જ ચુરીને, પામ્યા કેવળ જ્ઞાન. જી. છે ૩ મે ત્રિજગ સ્વામી રે શીવ સુખદાયક, સેના ઉદરે રતન, છતારીનું રે કુળ દીપાવીયું, સંભવ તમને ધન્ય ધન્ય. જી. છે ૪ આગદ્ધારક આનંદ સુરિશ્વર, નમીને તેહના રે પાય, પ્રવચનના એ જિન ત્રીજા કહ્યાં, મતી લાગે રે પાય. જી૫
चारुप मंडन श्री पाश्वप्रभु स्तवन
(મેરે મૈલા બુલાલ મદીને મુજે)
મેરી અરજી પ્રભુજી સીકાર કરે, ભવ ભવકી તે ફેરી દુર કરે, અંચલીલાખ ચોરાસી જગતમેં જુન ધુન સબ માને સહી, વિસ્તાર ઉનકા વિન તેરે, આગમ કહીં દેખા નહી, દિવ્ય જ્ઞાન પ્રભુ તુમ આપ ધરે. મેરીટ છે ૧ મે સાત પૃથ્વી સાત પાની સાત આતસ લાખ હે, સાત વાયુ ચૌદ સાધારણ હરી જીન સાખ હૈ, દશ લાખ પ્રત્યેક વિચાર ખરે. મેરી | ૨ | દે દુઈન્દ્રી દે તી
૧ અગ્નિ,
Page #190
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૭૦ )
ઈન્દ્રી-ઢો ચઉં ઇન્દ્રી જાનિયે, દેવ નારક પશુ ચઉં ચઉ લાખ ગિનતી માનિયે, ચઉદ લાખ માનવ અવતાર ખડા, મેરી ।। ૩ ।। એક સરિખા રૂપ રસ આર ગધ હાવે *રસ ભી, સ્થાન પૈદા હૈાનકા, હાવે-નિરસ યા સરસ ભી, સમ ગિનતિમે એક સમાન ધરા. મેરી ! જ !! ચે ચૌરાસી લાખ જૂનીમે પ્રીર્ચી કઇ વાર મૈં, અખ તેા આવે નાથ શરણે, આપકે દરબારમેં, પ્રભુ શરણ આયેકી માંહ ધા. મેરી ॥ ૫ ॥ ચારૂપ તીરથ મડને, પારસ પ્રભુ અલવેસરા, એક પાસે નાથ શીતલ, વામે આદિ ઇશ્વરા, પ્રભુ દનસે કમ જ'જાલ ટા. મેરી !! ૬ !! આત્મ લક્ષ્મી આપકી, પ્રભુ હૈ વા મુજકેા દીજિયે, નાથ તારક નામ અપના, વા સફલ કર લીજીયે, પ્રભુ વલ્લુભ હર્ષી ભંડાર ભરેા. મેરી ।। ૭ ।।
આભાર,
પાઠશાળાનાં બાળકાને ગાવાનુ ગાયન (હરીગીત છંદ)
પૂજ્ય ગુરૂના પુનીત પગલે, અમે સહુ પાવન થયાં; ઉપદેશથી અમ હૃદય સીંચી, ચેાગ્યને નિળ કર્યાં, ઓગણીશને સત્યાશીનુ, શુભ આગમન અમ ઉર વસ્યું, અમ ખાલનાં આ હૃદયક્ષેત્રે, ધર્મનુ શુભ ખીજ ઉગ્યું॰ ।। ૧ ।। ગુરૂજી પધારી આપશ્રી(એ) લીધી પરીક્ષા પ્રેમથી, સૌ ખાળકા હેતે નમે, ઉપગાર જાણી હૃદયથી, આપને સૈા શ્રેષ્ઠીઓ, સાધન અનેા અમ માગનાં, વિનતી કરીને વિરમે છે ખાલ આ સંસ્થા. તણાં॰ । ૨ ।
Page #191
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૭૧) भोयणीजो मंडन श्री मल्लीप्रभु स्तवन
સિદ્ધાચલ જાનેવાલે–એ રાગ. તમે મલ્લિનાથ મહારાજ, ભદધિ પાર લગાને વાલે, પૂરવ ભવક પ્રેમ, અથવા રખીએ હમપે રહેમ; તેરે નામો કે આધાર, દેને ભવ તરાને વાલે. તુમે છે ૧ સ્વામી હું અનાથ, અબતે તમે કરે સનાથ, અબ ઝાલી મેરા હાથ, ભ ભવ પાર કરાને વાલે. તમે ! ૨ | સમ્યગ ફરશે એકવાર, તે ભવકી ગણતી કાર; ન્યું મુકિત હેય નિરધાર, સુરી આનંદ યાચન વાલે. તુમે છે ૩ કુંભ નરેશ્વર કુળ, માતા પ્રભાવતીની કુખ, પ્રગટિ ભવી કી ઉપગાર, કર્મો આઠ જલાને વાલે. તુ| ૪ | ભેયણ પુર મહારાજ, તમે આવી કીચા વાસ, મ્હારા દુઃખ ગયા સબ આજ, હુવા દશે તમારાં જ્યારે. તુ છે પ છે
श्री शान्तिप्रभु स्तवन
(વીરા ઉઘ છોડીને ) શાનિનનાથજી દશ દિખાયા કરે, અપને દર્શનસે ત્રીપતિ બુઝાયા કરે. શાન્તિ | ૧ | દર પર સલતા ફિહાહુ, મૈ ચેરાસી લાખમે પાપ ધારા બહ રહી હય, બહ કાયા ઉસ ધારમૈ, ડુબી નિયાકે પાર લગાયા કરે. શાન્તિ | ૨ | લેભ, મોહ, અહંકાર માયા, એ ચારેને ઘેરાં મુઝે રાગ કેશ ઘેરા મુઝે, ફસ ગયા ઉસ અને ઘેર, ઈન્કે સંસે મુજકે છેડાય દીયે. શાન્તિ છે ૩
Page #192
--------------------------------------------------------------------------
________________
આ
.
(૧૭૨) નેન દેનુ કર રહે હૈ, ઇતેજારી આપકી, પ્યાસ ઈનકે લગ રહા હય, આપકે દિલદારકી, દેકે દરશન પ્યાસ બુજાયા કરે. શાનિત છે ૪ . દાન નિર્મલ માંગતા હૈ, ચરણ કમલેકી સેવા, શાન્તિ પદ પહેચા, આપ શાન્તિનાથજી, અપને ચરણેક દાસ બનાયા કરે. શાપાપા
अध्यात्मिक स्तवन. રહેના ધર્મને આધાર, આધાર મેરે પ્યારે, રહના ધમકે આધાર, બિના ધરમકે, કેઈ નહિ સાથી, મતલબકા સંસાર, સંસાર મેરે પ્યારે. રહેનારા છે ૧ છે અંત સમય કેઈ સંગ ન જાવે, કુટુંબને પરીવાર, પરીવાર મેરે પ્યારે. રહેના, જબ દમ નિકલે તબ સુત નારી, બધુ સબ ફેકડે છેલા, છેલા મેરે પ્યારે. રહેનારા | ૨ | મરને પી છે કે સંગ ન જાવે, ધરદે ચિતાકે મજાર, મજાર રહેનારા લકડી કુક કે અગ્નિ લગાડે, કેઈ ન કરતા હિત પ્યાર, હિત રહના૦ | ૩ | પીઠ ફરકે ઘકું આવે, એસે હવે લાચાર, લાચાર૦ રહેનારા જબ એ ધરમ રહેતે સંગમે, તબ હુવે ભવપાર, ભવપાર. રહના છે ૪ છે શ્વાસ હય તબ તક સબ બાજી, કહેતા હય જ્ઞાન ઉચ્ચાર. રહના પ્રેમસે નિર્મલ અરજ કરત હય, દે દીજે મુકિત પહોંચાય, પહોંચાય મેરે પ્યારે રહેના૦ | ૫ |
Page #193
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૭૭) | શ્રી મહાવીર પુ સ્તવન |
મંગલાચરણ–રાગ કલ્યાણ, નમીયે પરમ પુરૂષ મહાવીર. (૨) હે જગબંધવ જગ ઉપકારી, મેક્ષ ગયા પ્રભુ કર્મ વિદારી, ત્રીશલા નંદન વીર પ્રભુ હે. નમીએ૧જય જય મંગલ છે વશરામી, અચલ અનંત પ્રભુ તું સુખ ધામી, શાસન નાયક વીર પ્રભુ હે. નમીએ છે ૨ સત્ય અહિંસાની શુદ્ધ સિદ્ધી, અમ બાળકને આપી ખરી રિદ્ધી, રત્ન ચિન્તામણી ધીર પ્રભુ હે. નમીએ. | ૩ | અજરામર પ્રભુ તું ઉપકારી, ભવ સિધુથી પાર ઉતારી, ભવ બ્રમણથી ઉગાર પ્રભુ હે. નમીએ. ૪. વીર વીરના નાદ ગજાવી, સત્ય અમૃતનું ભાન કરાવી, નમીએ વારંવાર પ્રભુ હે. નમીએ છે એ છે ને શ્રી મહાવીરનું સ્તવન અને કરવો છે
શાસન નાયક વીર જીણુંદા, સેવે સદા સૂર ઇદાં. શાસન વ્યંતર, જ્યોતિષી, વિમાનીક, દેવે સહુ મલી આવે, ક્ષત્રિયકુંડ નગરીને વિષે, જય જય જય સહુ ગાવે. શાસન છે ૧ ચૈત્ર શુદી ત્રાદશી દીવસે, ત્રીશલાદેવી કુખે, વીર પ્રભુએ જગ ઉપકારી, જનમ્યાં જગનાં સુખે. શાસન છે ૨ કે બાળપણમાં રમત કરવા, મીત્ર સાથે જાતાં, દેવ પરિક્ષા કરે તમારી, હારી થાયે નિરાસા. શાસન | ૩ વન વયમાં જબ પ્રભુ આવે. માત પીતા હરખાવે, વિલેપતીને અતી આગ્રહથી, જસદા
Page #194
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૭) રાણ ગ્રહાવે. શાસન છે ૪ છે વધલ જનેનાં વિનયની, પ્રભુ ખરી છાપ આ દીધી, ત્રીશ વર્ષની ઉંમરે પ્રભુએ, ભગવતી દીક્ષા લીધી. શાસન ૫દેશ વિદેશે વિચારી વિચરી, કેક જીવો ઉપકાર્યા, ઉપસર્ગો ક્ષમાએ સહેતા, સામાં તેને તાર્યા. શાસન છે ૬ કે ત્રણ લોકનું જ્ઞાન થયું જબ, જ્ઞાને તે દેખાયું, ત્રિગડે બીરાજી દેશના આપી, ભવ્ય જીને તારી. શાસન છે ૭ મે અનેક જીનાં જડવાદેને, શાન્તિ ધરી સમજાવી, સત્ય અહિંસા પંથે ચઢાવી, શિવસુંદરી દેખાય. શાસન છે ૮ ॥श्री वीरप्रभुनां गौरवनुं स्तवन ।
(વાલ વાલુ મને મહારૂં વતન ) તારૂં શાસન વીર તારૂં શાસન, નમું સદા હું વીર તારૂં શાસન. અહિંસાની વજા જગે જગ ફરકાવી, તેનું સંભાળી અમે કરશું જનત. તારૂં માલા ગૌતમ ગણધર થુલીભદ્ર જેવા, હારા શાસનના ઊંચા રતન. તારૂં મારા હેમચંદ્ર યશોભદ્ર, ભદ્રબાહુસ્વામી, જ્ઞાન અપ કર્યું ઉંચુ જીવન. તારૂં છે ૩ | આનંદ શ્રેણક જગડુશાહ જેવા, સેવા કરી માન્ય હૃદયે આનંદ. તારૂં કા તન મન ધનને અર્પણ કરીએ, તરીઆ ભવસિબ્ધ કરી સેવા શાસન. તારૂં છે ૫ છે તુજ સ૬ રસ્તે ચાલી કેક છે, અમૃત સાધી કર્યા તારા ભજન. તારૂં છે ૬ છે
Page #195
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૦૫) ॥ श्री रीखभदेवस्वामीनुं स्तवन ॥ રખભદેવસ્વામી, તુમે અંતરજામી, વનીતા નગરીનાં તમે રાય રાય રાય કે ૧ કે માતા તમારી મારૂદેવારે, પ્રભુ નાભીરાયાનાં તમે જાય જાય જાય છે ૨ | ઉઠી સવારે કરૂં નિત્ય સેવા, પખાલ કરીને લાગું પાયફા સંગ તમારે પાસ બહુ આવે, અંગીઓ રચાવી ખુશી થાય છે ૪ કે સાંજ સવારે નબન વાગે, ઈદ્ર ઈંદ્રાણું ગુણ ગાય પા શીર નમાવી ધન મુની ગાવે, દુઃખડા હરી સુખ થાય થાય થાય છે ૬ છે રીપભ૦ ઈતિ ॥ श्री अष्टप्रकारी पूजाना दोहा ॥
જળ પૂજા, (ટે પીવાળાના ટેળાં ઉતર્યા,) શાણી એ બેને સમજી સમજીને પૂજા કરે, જેથી થાશે આપણે ઉદ્ધાર છે. શાણી | ૧ સામે પ્રતિમા પ્રભુ શ્રી વીરની, પૂજન કરે ભવસિબ્ધ તરાય રે. શાણી છે ૨ કે પ્રથમ પ્રભુજીને પ્રક્ષાલવા, કળશ ધરે વીવીધ કરમાય રે. શાણી છે ૩. સ્વચ્છ ગળેલાં જલથી ભરે, માહે ન ગાવડી કેરાં દુધ રે. શાણ ૪ કરે અભિશેક વિવેકથી, વરસે જેમ એક ધારે વરસાદ રે. શાણી છે ૫ આત્માને કમને મેલ જ હશે, ટળશે ભાવે જળ પૂજા માંહે રે. ૬ છે શુદ્ધ સંત અંગ લુછણાં, લઈને ત્રણ વખત કરે સાફ રે. શાણું છે 9
Page #196
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૨૭૬ )
ચંદન પૂજા.
કેસર ચ'દનનાં કચાળા ભરી, માંડે ભેળા કસ્તુરી અરાસ રે. શાણી ।। ૧ ।। પ્રેમે નવ અંગે પૂજા કરા, કરા વિલેપન પ્રભુ અગે. ભાવ રે, શાણી॰ ારા આત્મ શીતલ કરવા ભણી, ચંદન પૂજા કહી શાસ્ત્ર માંહે રે. શાણી॰ nu પુષ્પ પૂજા.
સુમના લહેા કરે વિવીધ જાતીનાં, મેાગરા, કેવડા, ગુલાબ, જુઈ, જાઈ રે. શાણી૰ ॥ ૧૫ શુભ ભાવે પ્રભુને ચડાવશે, જેમાં થયુ. કુમારપાળનું ક્લ્યાણ રે. શાણી તા ૨ ! આત્માની મીથ્યાત્વતા તેથી ટળે, દુરગુણેાની દૂરગધ જાયે દૂર રે. શાણી !! ૩ !
ધૂપ પૂજા.
હવે ધૂપઘટા પ્રગટાવજો, નાશે હાય દૂરગધ રૂપી પાપ રે. શાણી ।। ૧૫ આત્મા તેનાથી શુદ્ધ થશે, ઉંચ ગતીને કરશે તે તેા પ્રાપ્ત રે. ॥ ૨ ॥
દીપક પૂજા.
ભાવે દીપક પ્રગટાવજો, દીપકથી કરે! કેવલજ્ઞાન દ્યાત રે. ॥ ૧ ॥ આત્માને અધકારી અજ્ઞાન જે, દીપકથી તુરત થાસે દૂર રે. શાણી॰ા ૨૫
અક્ષત પૂજા.
અક્ષત અણિશુદ્ધ ગ્રહેા હસ્તમાં, જ્ઞાન, દેશન, ચાત્રિ, કરી યાદ રે, શાણી ના ૧૫ સિદ્ધશિલાને સ્મરણ
Page #197
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૭૭) કરે, સ્વસ્તિક કરે નંદાવૃત રસાળ રે. શાણી ૨ ! અક્ષતપૂજાથી અક્ષય સુખ મળે, જેને ન હેય કદી પણ નાશ . શાહ
નૈવેદ પૂજા. વિવીધ જાતનાં પકવાન જે, બરછી, પેંડા, ઘેબર, મોતીચુર રે. શાણી છે ૧. ઉંચા ભાવે ધરે પ્રભુ ધ્યાનમાં, થાશે જેથી ભ ભવ કલ્યાણ રે. શાણું છે ૨ અણહારી પદને મેળવા, નિવેદ પૂજા કહી શાસ્ત્રમાંહે રે. શાણી | ૩ |
ફલ પૂજા. આંબા નારીકેલ, દ્રાક્ષ, ને શેલડી, ધરે ધરી એક પ્રભુનું ધ્યાન રે. શાણી છે ૧ | ફળ ધરી પ્રભુજીની પાસમાં, માગે ઉંચુ ફળ મોક્ષનું સુખકાર રે. શાણ..
૨ | અષ્ટ પ્રકારી પૂજા એમ કહી, શાસે પાને પાને લખ્યા પાઠ રે. શાણી રે ૩ છે કઈક એ અમૃત સાધીઆ, આઠે કમ આથી કર્યા દુર રે. શાણી રે ૪.
श्री वीरप्रभु स्तवन
વખ્યાના યારી,
મહાવીર જિર્ણદા, શાસન ચંદા, એવું તમારા પાય, સેવે સુર નર ઈદા, જ્ઞાની મુણાંદા, સેવું તમારા પાય. | ૧ | નમન કરૂં પ્રથમ તમેને, આપે બુદ્ધિ રસાળ, આપનાં શાસનનાં સંતને, લળી લળી લાગે પાય રે,
Page #198
--------------------------------------------------------------------------
________________
- (૧૮) મહાવીર | ૨છે ગૌતમ ગણધર પાય નમું હું, યાદ કરી ત્રણ કાળ, હે જગવંદન પંચ પરમેષ્ટી, ઉતારે ભવપાર રે, મ૦ મે ૩ બાળક આપશું અજ ગુજારે, પાર ઉતારે દયાળ, દેવ દયાનિધી આપ કૃપાથી, કરીશું બેડો પાર રે. મ૦ કે ૪ | અમૃત જ્ઞાન અમ આપ્યું સૂત્રે, ધરશું હદય મજાર ભૂલ ચૂક અમ બાળક કેરી, દિલ ન ધરે દાતાર રે. મ . પ
શ ને નાચનું સ્તવન
વિરે ઉંઘ છોડીને-રાગ મોહે ગિરિકી ડગરીઆ બતાદે સખી, નેમ શ્યામકું મહે મીલાદે સખી. મેહે૧ ચેન નહીં ઉન બીન મુજે, એર નીંદ નયનમેં નહી, મેં તડપતી મીન જવું, દરશનકી કુછ આશા નહીં, મેહે પંખ લગાકે ઉડાદે સખી. મેહેo in ૨ | નેહ નવ ભવ છોડ કર, પશુકી પૂકાર સુની પ્રભુ, મે ન ઠહરૂં ઈસ જગે, જાવુંગી જ્યાં બહાં હય પ્રભુ, જ્યાં પ્રિતમ હય વહાં પહોંચાડે સખી. મહેo | ૩ પાર કર દીજે પ્રભુ, સંસાર સાગર સે મૂજે, તૂટી નૈયા હય મેરી, અબ લાજ રખ લીજે પ્રભુ, મેહે મુક્તિની રાહ બતાદે સખી. મેહે છે ૪ | રાજુલા ભકિત ભાવસે, સંજમ લીચે એક તારસે, અષ્ટ કમકે છોડ કર, અજરામર પદ કે લીયે, પ્રભુ નામસે ધ્યાનસે મુકિત મીલે. મહે છે પ .
Page #199
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૦૯ )
श्री महावीरजीनुं स्तवन ખુને જીગરકા–રાગ
જ
મહાવીર તમારે શરણે આવ્યા, રાખા મ્હારી લાજ; મુજ દીન દુ:ખી જાણી વ્હાલા! સારા મ્હારા કાજ, ।। ૧ ।। પ્રભુ ત્રિશલા નંદન સ્વામી, તુજ કીર્તિ જગમાં જામી; તુમે જ્ઞાન દીવાકર પામી, પામી થયા શીવકામી. વ્હાલા ! ૨ 1. તમે કાપી કમની જાળ, તમે છે. જીવનના પ્રતિપાળ, દીનબંધુ દીન દયાળ, સેવકની લેજો ભાળ. વ્હાલા ॥ ૩ ॥ તુજ દર્શનથી હું આજ, પામ્યા છુ. ધમ ઝહાજ; મને તારાને શિરતાજ ? પ્રભુ તું છે ગરીમ નિવાજ. વ્હાલા॰ ॥ ૪ ॥ અલવેષર અવિનાશી, સ્વ-રૂપ રમણ સુવિલાસી; મને આપે સદ્ગુણ રાશી, આપી કા શીવવાસી. વ્હાલા૦ | ૫ | નાથ નીર'જન પ્યારા, પ્રભુ દુઃખ હરાને મ્હારા, શીવ સુખના દેનારા, ખાલા શીવપુરના ખારા, વ્હાલા॰ ॥ ૬ ॥ કરૂણા નજરથી તારા, જાણી સેવક તુમારા; મને કર્મના ભયથી વારા, આ દાસને દીલ ધારા. વ્હાલા । ૭ । તું અજરામર જગસ્વામી, હુ. પાય પડુ શીરનામી; નીતિને ઉદય પામી, તુજ સેવાના છુ. કામી. વ્હાલા || ૮ || ॥ श्री पुंडरीकस्वामीनुं स्तवन ॥ શી કહું કથની-રાગ.
એક દીન પુંડરીકરવામી રાજ,એક દીન પુ’ડરીકસ્વામી; પ્રભુને કહે શીરનામી રાજ, એક ટ્વીન પુ`ડરીકસ્વામી,
Page #200
--------------------------------------------------------------------------
________________
પરમાનંદ પદ પામીશ કે દીન, શાશ્વત સુખ અવિનાશી; ભવજળ તરીને શીવનગરીમાં, જ્યારે પામીશ ગુણરાશી.રાજ. એકદીન | ૧ | ઉત્તરમાં કહે આદિજીણંદજી, પામશે જ્ઞાનને ભાણ, જયગીરી હર્ષ ઉલ્લાસે, પામશે પદ નિવણ. રાજ. એકટ ૨. આદિજીણુંદનાં વચને ઉરમાં, ધરીને ચિત્ત ઉલ્લાસે, પરવરીયા પંચક્રોડશું સાથે, કરવા કમેને હાસ. રાજ. એક છે ૩. ગીરીવર ઉપર ચઢીયા હ, અધ્યવસાય કરી શુદ્ધ, અષ્ટકરમ મહા ફ્રજની સાથે, લગાવ્યું મોટું યુદ્ધ. રાજ. એક પાકા તીર્થ મહિમા અધિક ફેલાસે, ગિરિવરને બહુ જગમા, પુંડરીક ગિરિની પ્રસિદ્ધિ થાશે, સર્વ જગતનાં નગમાં, રાજ, એક પાપા તમ વિદારી મોહને મારી, ઘાતિ અઘાતિ વિદારી, કેવળ પામી કર્મોને વામી, સન્મુખ કરી શીવનારી. રાજ. એક દા પુંડરીક ગણધર સાથે પ્રણ, પંચકોટી અણગાર, ચૈત્રી પુનમ દીન ગીરી પ્રદક્ષિણ, પૂજા અનેક પ્રકાર. રાજ. એક || ૭ પુંડરીક પદનું સમરણ કરતાં, સકળ કર્મ ક્ષય થાય; સૂરિનીતિનાં પાદ પસા, ઉદયનાં ભવ દુઃખ જાય. રાજ, એક્ટીન | ૭
| શ્રી પાર્શ્વનાથનું સ્તવન
કઈક કરમને કરનારે, પ્રભુ શરણ તમારે આવ્યો રે. મેહરાયે બાંધી રાખે, હવે પ્રભુ છોડાવે રે ! ૧ છે પાપ કરતા પાછું ન જોયું, પ્રભુનું નામ હું ભુલ્યા રે, દુર્જનની સંગત મેં કીધી, અજ્ઞાનમાં દુખ્યું રે. કઈક
Page #201
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૮) મે ૨ એ અનાથ જતુ રાંક બાપડા, તેમાં મેં કીધા વાસા રે, લાખ ચોરાસી ફેરા ફરતાં, કરી મુક્તિની આશા રે. કઈક | ૩ | સેનું રૂપું જંતર મંતર, તંતર મારે તે છે રે, આ દુનિયામાં નથી ગમતું, મળવા આતુર હું છું રે. કઈક છે ૪ કે સામલીઆ પ્રભુ પાજીનેશ્વર, વહાલા વેગે આવે રે, પુરૂસાદાણું બીરૂદ તમારૂં, શાને ધ્યાન ન લા રે. કઈક છે ૫ નામ તણે મહીમા છે માટે, કઈક ને તાર્યા રે, એવું જાણું દસ કલ્યાણે, પ્રભુ પ્રેમે પોકાર્યા રે. કઈક છે ૬ છે
जिनेश्वर स्तवन
મેરે મિલા બુલાલ-રાગ પ્રભુદયાલ મુજ પાપી પરે; હું પાપી પણ તાહરદાસ ખરે, તાહરા ગુણે સ્તવવા નહિ સમર્થ પંડિત બહસ્પતિ, તે કેમ વર્ણન થઈ શકે આ શુષ્ક માનવની ગતિ;
હું તે કહું છું માહરા અવગુણ તને પ્રભ૦ ૧. જ તણું વધ બહુ કર્યા, બે મૃષા વાદ અરે, ક્રોધ, લોભ, રોગ, માયા, માન બહુ મમ માંહ્ય રે,
વળી વિષય વિટંબણા પડે અરે. પ્રભુ ! ૨ પાપ અનતા કઈ કયી, કરતાં હજુ અટક્યો નથી, વાંકી મતિ હારી સદા, અવળુ સુજાડે સત્યથી, ' હારૂં ચિત્ત આકુળવ્યાકુળ બને. પ્રભુ ૩
Page #202
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૮૨) મહારે શું કહેવાનું રહે, જગનાથ તું જાણે મને, રત્ન ઉડાડે કાગને, તેમ મેં મનુષ્ય ભવને;
યાચું ભવ ભવ ન્હારી સેવા મળે. પ્રભુ ને ૪ વરસાદ વરસે એક સરખો સારી નરસી ભૂ પરે; શશી પ્રકાશે તેજ રીતે ઉંચ નીચનાં ઘર પરે, તેમ કરે કૃપા હું રંક પરે. પ્રભુ ! પા
श्री महावीरस्वामी स्तवन
ગરબા (રાગ – તે કાન). સેવાના પાઠ વીરે શીખવ્યા હે રાજ, શીખે તમથી જેટલાં શીખાયરે, સુવર્ણ ભારતને આંગણે, સેવાના કામ બહુ દોહ્યલાં હો રાજ, જીવના જોખમે છેડાય રે. સુ| ૧ | ઘેર વિકરાળ મહા જંગલે હો રાજ, ફણીધર મહાકાળ રે. સુ| ૨ | સંતે વિચાર્યું એના મન મહી હે રાજ; સમતા શસ્ત્ર શ્રીકાર છે. સુત્ર | ૩ | આત્મ શકિતના માપ માપશું હું રાજ, જગતમાં સહુ જીવ છે આઝાદ ૨. સુ. ૪ પ્રયાણ કર્યું આત્મ તેજથી હે રાજ, આવી પહોંચ્યા જ્યાં છે મણીરાજ. સુ છે ૫ કોળે ધમધમી કુફાડાં મારતે હો રાજ; ફેલા વાલા ચારે પાસ રે. સુ જે ક્રોધી ચંડકોશીઓ હો રાજ, તેવાં ક્ષમા સાગર ગંભીર વીર રે. સુo | ૭ | સર્ષ સ્વભાવે પ્રવૃત્તિ આદરી હે રાજ; વીરે સેવ્યું મૌન ત્યાં ઉદાર રે. સુ| ૮ કાધીએ ક્રોધ ઘણે કાઢીઓ હે રાજ; વળ્યું નહી આભ તેજ
Page #203
--------------------------------------------------------------------------
________________
પાસ રે. સુ| ૧૦ | અમૃત સીંચ્યું વિરે કાનમાં હોય રાજ; કોને કરી દે ભાઈ શાંત રે. સુ. ૧૧ | કોળે આવી ગતિ ઉપની હો રાજ; વધુ કોધે થઈશ બેહાલ રે. સુત્ર છે ૧૨ મે બુજ પ્રાણું અરે તું બાપડા હે રાજ; જગતમાં સહુ જીવ સમાન . સુ. ૧૩ . શાન્ત સમાધી મરણે મર્યો હે રાજ; અમૃત સીંચ્યું જગમાં વીરે આમ રે. સુ છે ૧૪ છે
श्री वीरप्रभु स्तवन ઉઠ જૈન વીર ભવિકા, સુપ્રભાતે બે લ ; હેલો વંદે વિરમ... ભવિકા મંત્ર એ વીરમબેલે ૧ સેવા ભાવી જીવન જેનું રગે રગ આદર્શ ભરેલું, બીલ બંધુત્વ પહેલું; મંત્ર એ વીરમબેલેટ પરા વરણી દાન દઈને જેણે ગૃહે ગૃહે ફરીને એણે, સુણવ્યા સંદેશ પ્રેમ, મંત્ર એ વીરમબેલ૦ ૩ ધર્મો ધર્મ વીર બનજે કમેકમ વિર બનજો, સત્ય અહિંસા ન તજજો; મંત્ર એ વીરમબેલે જા ગૃહસ્થોના ધર્મ સમજે કલેશ કંકાસ તજજે, દાન, શીળ, તપ, આચર; મંત્રએ વિરમ. બેલેટ પેપ ક્ષમા ભાવ હુક ધારે; હું પરનું મુળ બાળ; સત્ય પંથને સ્વીકારે; મંત્ર એ વીરમબેલેટ પેદા મરતાં શીખે જે પહેલું, જીવવાનું તે છે સહેલું; અમૃત સધાશે વહેલું, મંત્ર એ વીરમબેલે શા
Page #204
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૯૪) श्री वीरप्रभु स्तवन
રે પડી મા-રાગ : મહાવીરના મહામંત્ર જે, અહિંસા તણે છે આપણે; સિદ્ધાંત સમજી વીરના, જૈનત્વને દીપાવજે. મહા
૧. શાન્તિ, ક્ષમા, સમભાવથી, સંસારના સહુ જીવથી; વતી પરસ્પર પ્રેમથી જૈનત્વને દીપાવજે. મહા મે ૨ સંસારના સંચીતની, સહુ સાંકળે સંકળાયેલા નહી કેાઈને દુભાવતા, જૈનત્વને દીપાવજે. મહા. ૩ પલટાય પળ પળ રંગ વિધવીધ, જીવનમાં સહુનાં અરે, કરણીજ તેવા ફળ મળે, જૈનત્વને દીપાવજે. મહા પાકા ચડતી અગર પડતી કદી, શુભ કે અશુભ એ કમથી; ચમકાર છે દીન ચારના, જૈનત્વને દીપાવજે. મહા પાપા નીતિ તણી નીકા તણા, નાવિક થઈ તારે તરે, નિર્મળ જીવનના નીરથી જૈનત્વને દીપાવજે. મહા + ૬ સેવક અને સાચા તમે, સ્વપરના કલ્યાણનાં, રક્ષક બની રક્ષા કરે, જૈનત્વને દીપાવજે. મહા | ૭
श्री महावीरप्रभु स्तवन . તાત સિધારથ ત્રિસલા માતા, ભવ્ય જનને આ નંદ દાતા; પરમ પ્રતાટી પ્યારા હે, એ તે મહાવીર પ્રભુ અમારા; હાં હાં રે એ તે મહાવીર પ્રભુ અમારા. | ૧ | ભવી મન મંદીર માં રસ રેલે, તીર્થક્ય પણ મમતાને મેલે, ગૌતમ તમ હરનારા હે, એતે મહાવીર પ્રભુ અમારા. હાં ૨ જ્ઞાન દ્રષ્ટિથી મનહર મૂર્તિ
Page #205
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૮૫ )
ભક્ત જનાને આનંદ કરતી, અચલ અમલ અવિકારા ડા; એતા મહાવીર પ્રભુ અમારા. હાં॰ ॥ ૩ ॥ પ્રિતી પૂજનથી દશ દેનારા; કુંભ રાયનાં મન હરનારા; મુછાળા મહાવીરા હા; એતા મહાવીર પ્રભુ અમારા. હાં॰ ॥૪॥ અતી ઉજવલ અવતારી એવા; મહાગેાપ મહામાઢણું દેવા; આપે। મેાક્ષનાં મેવા ડેા, એતા મહાવીર પ્રભુ અમારા. હાં ! ૫ ! પ્રીતેથી આગમ પાન કરાવે, ભવ ખ'ધનનાં ભય મટાવે; નીરજન પદ ધારા હા, એતા મહાવીર પ્રભુ અમારા. હાં હાં ! તૢ n
श्री जीनेश्वर स्तवन
રાગ-જંગલા તાલ કહેરવા
પ્યારે પ્યારે મિલા તુમ આવે! સદા, પ્રભુ ગાવા સદા મન લા કર તુમ. જ્યારે જ્યારે ( ટેક ) ॥ ૧ ॥ જનમ અમુલક વૃથા હિ ખેાયા, પ્રભુ સ્તવનના સુનકર તુમ; તુતા પાાં કમાવે, મનમેં દ્વિતિયા કમાવે, છલ કટાં કરે હર ક્રમ ક્રમ ક્રમ. પ્યારે પ્યારે ॥ ૨ ॥ સ'ત મુનિયાને સાંચ બિચારા, પાપાં કરમકા છેડા તુમ છેડા દુષ્ટીકા સંગ, હાંવા સતાકા સંગ, મિટે પાપે કરમ, ના અજ્ઞાન હૈ। તુમ. પ્યારે ॥ ૩॥ જૈન ધરમસે કરલે સુધારા, તરણું તારણ જૈન ય ધમ, ખરે દીલસે’વિચારા, ચહુ હય ધમ હમારા, હૈ પ્રાણેાસે પ્યારા, જન્મ જનમ્, પ્યારે ॥ ૪ ॥ જ્ઞાન જીનસે તત્વકા પાયા, ચારિત્ર રત્નકા દીલમે ચાહું, અમ તપેાકે દ્વારા,
Page #206
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૮૬) ખેલું શિવપુર બારા, અક્ષય પદકે પાઉં, મનુષ ભવ ન ગુમાઉં. પ્યારે મે ૫ છે પ્યારે પ્યારે મિલો તુમ આ સદા, પ્રભુ ગાવો સદા મન લા કર તુમ, પ્યારે श्री सिद्धगिरि मंडन आदिजीन स्तवन
રાગ-કાલી કમલીવાલે તુમ લાખે સલામ.
સિદ્ધાચલના વાસી જિનને કેડે પ્રણામ(ર) અચલી આદિ જનવર સુખકર સ્વામી, તુમ દર્શનથી શિવપદ ધામી, થયા છે અસંખ્ય, જિનને કેડે પ્રણામ. સિ. છે ૧ મે વિમલગિરિનાં દર્શન કરતાં, ભવે ભવનાં તિમિર હરતાં, માનદ અપાર, જિનને ક્રોડે પ્રણામ. સિ૦ મે ૨ | હું પાપી છું નીચ ગતિ ગામી, કંચનગિરિનું શરણું પામી, તરશું જરૂર. જિ. કો. સિ૩ | અણધાર્યા આ સમયમાં દર્શન, કરતાં હદય થયું અતિ પરસન, જીવન ઉજજવળ, જિનને. કેસિ| ૪ ગોળ પાશ્વ જિનેશ્વર કેરી, કરણ પ્રતિષ્ઠા વિનતી ઘણેરી, દર્શન પામ્યો માની. જિ. કોસિકે ૫ કે સંવત ગણીશ નેવું વર્ષ, શુદ પંચમી કર્યા દર્શન હર્ષે, મત્યે જેણ શુભ માસ. જિનને કેડે સિવ છે ૬ આત્મ કમલમાં સિદ્ધગિરિ ધ્યાને, જીવન ભળશે કેવલ જ્ઞાને, લબ્ધસૂરિ શિવધામ. જિનને ક્રો સિટ | ૭ |
Page #207
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૮૭) श्री बोधमय जीनेश्वर स्तवन
રાગ મેરી અરજી. . કઈ પુન્ય પ્રભાવે સંસાર તરે, કેઈકમના બંધને બાંધ્યા કરે, માયા મહીં મફ્યુલ બની, જે માનવી માજા મુકે, જીવતાં અગર મરવા પછી, તે નામને કોઈ ના પૂછે, એવા પાપી પછી પસ્તાવ કરે, ખાડે છેદે તે તેમાં આપ પડે. કેઈ છે ૧ મે પુન્યશાળીની પુન્યાઇથી, કંઈક નું શુભ થાય છે. યશગાન એવા આત્માના, અવની બધીએ ગાય છે, જન્મયા જીવ્યા જગત જેને ધન્ય કહે, દુનિઆ માહે અમર તેનું નામ રહે. કેઈ૦ | ૨ | કાળનું ચક્કર ફરે, જે માનવી જણિ નહિ, પાપમાં રાચ્યાં રહે, પ્રભુ માર્ગ પીછાણે નહીં, બુરું ઈછે બીજાનું પિતાનું થશે, જેવું વાવે તેવું તે વૃક્ષ થશે. કેઈડ પર શુભ કર્મના શુભ ચગથી, ધનવાન જે જગમાં થયા, જ્ઞાનનાં અમૃત સીંચી, અજ્ઞાનથી અળગા રહ્યા, એવા શાસન પ્રેમી ભવસિંધુ તરે, વળી દેવ ગુરૂની નિત્ય ભતિ કરે. કઈ છે ૪ મનુષ્ય ભવ પામીને સદધમને ભૂલે નહીં, દાન, શિયલ, તપ, ભાવના સાધના ચુકે નહીં, એવા ભવ્ય પ્રાણી શીવનારી વરે, ખરી શાંન્તિનાં ધારક તેહ બને. કેઈ છે ૫ છે
__ सद्बोध हितोपदेष હેન્ડબીલ અમે વાંચ્યું તમારૂં, તેમાં બતાવ્યું કેક્ષનું બારું, પણ ઘરનું છે મોટકું કારભારૂં ગુરૂરાજ મહારા
Page #208
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૮૮) ઘડપણમાં ગોવિંદ ગાશું, હાલ કામમાં નથી નવરાશું. ગુરૂરાજ૦ ૧ | રાંડ કમેં મલી છે કજીઆરી, નિત્ય કાળજું પ્રજાલે ભમરાલી, ત્યારે ઘરને શું નાખવું બાલી. ગુરૂરાજ | ૨ | મોટે છોકરે વિલાયત ગયો છે, નાને છોકરે જુગારી થર્યો છે, એ ઘરબાર ચાલી રહ્યો છે. ગુરૂરાજ૦ | ૩ | અમે મોટા કહેવાઈએ વેપારી, રાત દિવસ ઘણી હાડમારી, તેથી કયાંથી સાંભલીયે તુમારી. ગુરૂરાજ ૪ યુરેપ આક્રીકા સુધી વિચરશું, આશટેલિયાનું તેનું સંગરશું, અમેરીકાની લમી આઈ ભરશું. ગુરૂરાજ છે ૫ હજી જીવનદેરી છે મારી લાંબી, હજી કેડની નમી નથી કાંબી, હાલ વૃદ્ધાવસ્થા નથી આવી. ગુરૂરાજ છે ૬ સાઠ વર્ષની ઉમર થઈ મારી, તે શું આખે આવે છે તમારી, હજી લાલવી છે નવી નારી. ગુરૂરાજે છે ૭ માં પરણું પિતળની થાળીમાં જમશું, રાગ રંગમા જ અમે રમશું, તેજ નવી નારીને ગમશું. ગુરૂરાજ૦ | ૮ છે જ્યારે છોકરાનાં છોકરા પરણશે, તેના બાબુડા બેલામાં મુતરશે, ત્યારે ચિત્તની ચિતાઓ ટલશે. ગુરૂરાજ | ૯ | સાઠ લાખની પુંજીને
* કરીયે, સાઠ અબજ તિજોરીમાં ભરીયે, ત્યારે કાંઈક શિક્તિ દિલ ધરી. ગુરૂરાજ છે ૧૦ છે હજી થાશું હજાર મીલવાળા, ઉપર બાંધશું હજારે માળા, પછી ફેરવશું અમે રેજ માળા. ગુરૂરાજ૦ ૧૧ પેટ ભરવા કીધા બધા પોથા, ગમ વિના મારે બધા ગાથા, એવા અને માણું હું થોથા. ગુરૂરાજ છે ૧૨ છે સર્વ
* *
*
*
*
Page #209
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૮૯) સાધને લક્ષમી થકે સુજે, તેથી અંતરની આપદા બુજે, તેને વાપરતા દિલ મ્હારૂં ધ્રુજે. ગુરૂરાજ ૧૩ છે ગુરૂ સેનાનાં કિમિયા બતાવે, થઈ ધનવાન ને લઈએ લાવે, તે તે અમને અતીશે ભાવે. ગુરૂરાજ છે ૧૪ છે એમ કરતાં તે મરકી આવી, પછી રોગો અનેકે ફસાવી, મોત આવ્યુંને શેઠ ગયા ચાલી. ગુરૂરાજ છે ૧૫ કે અમે યૌવનમાં ગવદ ગાશું, અમે મેળવી લેશું નવરાશું અમે શેઠને પરે નવિ થાશું. ગુરૂરાજ છે ૧૬ છે
श्री अष्ठापदनुं स्तवन - નિંદરણી વેરણ હુઈ રહી-એ શી | શ્રી અષ્ટાપદ ઉપરે, જાણી અવસર હે આવ્યા આદીનાથ કે; ભાવે ચેસઠ ઈશું, સમવસણ હે મલ્યા મોટા સાથ કે. શ્રીછે ૧ વિનિતા પુરીથી આવી, બહુ સાથે હે વલી ભરત ભૂપાલ કે, વાંદી હોયડા હેજશું, તાત મુરતી હે નિકે નયણે નિહાલ કે. શ્રી. ૨ લઈ લાખીણા ભામણુ કહે વયણું હે મારા નયણ ધન કે, વિણ સાંકળ વિણ દેરડે બાંધી લીધું હે વહાલા તે હારૂં મન કે. શ્રી. | ૩ | લઘુ ભાઈએ લાડકાં તે તે તાતક હે રાખ્યા હોયડા હજુર કે, દેશના સુણી વાંદી વદે, ધન્ય છવડા છે જે તર્યા ભવપુર. શ્રી છે ૪ છે પૂછે પ્રેમે પુરી, આ ભરતે હે આગલ જગદીશ કે તી
કર કેતા હશે; ભણે રાષભજી હે અમ પછી ત્રેવીસ કે શ્રી. છે ૫ માગની સાંભલી તેરશે, પ્રભુ પામ્યા
Page #210
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૯) હે પદ પરમાનંદ કે; જાણી ભરતેશ્વર ભણે, સહે નાભીરાયનાં નંદ કે. શ્રી. છે ક મન મેહન દીન એટલા, મુજ સાથે હો રૂષણ નવી લીધ કે, હેજ હૈયાને પરહરી; આજ ઉંડાં હે અબોલડા લીધા છે. શ્રી શા વિણ વાંકે કાંઈ વિસારિયા તે તે તેડયા હે પ્રભુ પ્રેમના ત્રાગ કે; ઈ ભરતને બુજવ્યા, દેષ મેલે છે એ જિન વિતરાગ કે. શ્રી. | ૮ | શોક મુકી ભરતેશ્વરૂ, વાધિક ને હે વલી દીધ આદેશ કે; પૂજા કરે જિન થાનકે - કાર્યો હે તાતછ રીસહસ કે. શ્રી. | ૯ | વલી બંધવ બીજા સાધુના તીહાં કીધા હે વણ પૂજા અનુપ કે; ઊંચે ફટીક રત્નને, દેખી ડુંગર હો હરખ્યા ભલે ભૂપ કે. શ્રી ૧૦ છે રતન કનક શુંભ ઢંકડે, કરે કંચન હે પ્રાસાદ ઉતંગ કે; વાર ચુપે કરી, એક જયણ હે માને મન રંગ કે. શ્રીટ ૧૧ છે સિંહ નિષિધા નામને ચારાસીહ મંડપ પ્રાસાદ કે, ત્રણ કોશ ઉચે કનકને, ધ્વજ કલશ હો કરે મેરૂ શું વાદ કે. શ્રી૧૨ વાન પ્રમાણે લંછને જિન સરખી તીહાં પ્રતિમા કીધ કે દાય -ચાર આઠ દશ ભણું ઝાષભાદિક હે કરી પરસિદ્ધ કે.
શ્રી . ૧૪ કંચન મણી કમલે ઠવી પ્રતિમાની હે આણી નાપિકાં જેડ કેદેવ વંદે રંગ મંડપે નીલા તેરણ હે કરી કેર કેડ કે. શ્રી ને ૧૪ બંધવ બેને માતા તણ મોટી મુરતી હે મણી રતને ભરાય કે, મરૂદેવા મયગલ ચઢી; સેવા કરતી હે જિન મુરતીની પાય કે. શ્રી તે ૧૫ . પ્રાતિહારજ છત્ર ચામરા જ્ઞાદિક હે કીધા આતિ મેષ કે; ગૌ મુખ ચતુર ચકેસરી ગઢવાડી હે કુંડ
Page #211
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૧) વાવ્યા વિષેશ કે. શ્રી ! ૧૬ છે પ્રતિષ્ઠા પ્રતિમા તણી કરાવે છે. રાજા મુનિવર હાથ કે પૂજાસ્નાત્ર પ્રભાવના, સંઘ ભકિત હે ખરચી ખરી આપે છે. શ્રી. ૧૭ છે પડતે આરે પાપીયા મત પાડે છે કેઈ વિરૂઈ વાટ કે; એક એક યણ આંતરે ઈમ ચીંતવી હ ક પાવડિયાં આઠ. કે. શ્રી. છે ૧૮ છે દેવ પ્રભાવે એ દેહરાં રહેશે અચિલ હૈ છઠ્ઠા આરાની સીમ કે વાંદે આલખી. બલે નર તેણે ભવે હો ભવ સાગર ખીમ કે. શ્રીછે ૧૯ કલાસગીરીના રાજીયા, દીઓ દરીસણું હો કાંઈ મ કરે ઢીલ કે અરથી તેને ઉતાવળા મત રાખે હો અમથું કાંઈ ભેદ કે. શ્રી | ૨૦ | મન માન્યાને મેલ આવા સ્થાન કે કઈ ન મલે મિત્ર કે અંતરજામી મીલ્યા પછી કિમ ચાલે છે રંગ લાગ્યો મઠ કે. શ્રીરના અષભજી સિદ્ધી વધુ વર્મી ચાંદલીયા હે તે દેવડકે દેખાળ ભલે ભાવે વાંદી કરી માગું મુક્તિના હે મુજ બાર ઉ. ઘાડ કે. શ્રી. એ રર છે અષ્ટાપદની જાતરા ફલ પામે છે ભાવે ભણે ભારી કે. શ્રી ભાવવિજય ઉવઝાયને ભાણું ભાખે છે ફલે સઘલી આશ કે. શ્રી | ૨૩ છે .
સતવન,
શ્રી રાગ છાયા ખમાચત્રિતાલ " હારી નાડ તમારે હાથે પ્રભુ સંભાળજો રે, મુજને પિતાને જાણીને પ્રભુ પદ પાળજે રે. હારી પથ્યાપથ્ય નથી સમજાતું, દુઃખ સદેવ રહે ઉભરાતુ; મને હશે શું
Page #212
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૫)
દિ
થાતુ નાથ નિહાળજો રે. મ્હારી ।। ૧ ।। અનાદી આપ વૈદ્ય છે સાચા, કાઈ ઉપાય વિષે નહિ કાચા, વસ રહ્યા છે ટાંચા, વેળા વાળો રે. વિશ્વેશ્વર શું હજી વિસારા, માં હાથ મહા મુંગારા મારા, નટવર ટાળજો રે. કેશવ હરિ મારૂ શું થશે ? ઘાણ વળ્યે લાજ તમારી જાશે, ભૂધર ભાળજો રે.
મ્હારી ।। ૨ ।। છતાં કાં હારી? મ્હારી । ૩ ।। શું ગઢ ઘેરાશે? મ્હારી ॥ ૪ ॥
श्री वीरप्रभु स्तवन તાળી સાથે ચાલે
વીર ત્હારૂં નામ વ્હાલું લાગે ડા શ્યામ, શીવ સુખદાયા, પ્રભુ મેાક્ષ સુખદાયા, મહાવીર નામ વ્હાલું લાગે હા શ્યામ. ।। ૧ । ક્ષત્રિય કુળમાં જન્મ્યા જી-શુદછ, દીકુમરી ફુલરાવ્યા હા. શ્યામ ારા માથાનાં સુગટ, છે! મખાના તારા, જન્મથી મેરૂ ક’પાયા. હા શ્યામ ।।૩।ા મિત્રોની સાથે રમત રમતાં, દેવ ભૂજગ રૂપ ઠાયા. હા૦ ॥ ૪ ॥ નિર્ભય થઈને ભૂજગને ફેંકી, આમલ ક્રીડાને સાહાયા, હા !! ૫ !! મહાવીર નામ ધ્રુવે નાચે ત્યાં દી', પડિત વિસ્મય પામ્યા, હૈ। । ૬ । ચારિત્ર લઇ પ્રભુ કમ હેટાઈ, કેવલ જ્ઞાન પ્રગટાવ્યા. હા ! છ ! હિંસા ભૃષા ચારી મૈથુન વારી, પરિગ્રહ પૂરા બતાયા. હા !! ૮ ।। આત્મ કમલમાં શૈલેશી સાખી, શીવ લબ્ધી ઉપાયા. હા શામ॰ ! હું
O
Page #213
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૯૩)
श्री आदिनाथ स्तवन (રાગ મેરે સૈાલા મેલાલે .)
આદિનાથ જિૐ ભવપાર કરે, મારાં જન્મ મરણુનાં દુઃખ હરે..
શેર..
તું પ્રભુ શિવધર બન્યા ને હુ અશિવ ઘરમાં રહું, તું અનંત સુખમાં રમે છે, હું ભવ દુઃખ ભમ્મુ, મારી દુ:ખી દશાના વિચાર કરા. આદિ ॥ ૧ ॥
શેર.
આદિ રાજા આદિ સાધુ, આદિ તું ભિક્ષાચરૂ, આદિતિનાથ તુંહી ભવરક્ષા
કરૂ, મારા મન મસ્ટ્રિમાં નિત્ય . આ ॥ ૨ ॥
શેર. માતને કેવલ સમર્પી ભગ્નિ લાહા તે વર્યાં, માત પણ સુત વધુ જોવા મુક્તિ નિલય દિલ ધર્યો, પ્રભુ એ તે અપૂર્વ સંબધ ખરો. આના ૩ ૫ શેર.
ઉના નગરમાં આજ પામી, દશ મારૂ દિલ સુ", મૂર્તિ પ્રભુની શાંત નિરખી, સમરસે જીગર મારી આત્મ દશાના વિકાસ કરી.
ભયુ,
આદિ
૧૩
!!!
॥ ૪ ॥
Page #214
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૪)
શેરઆત્મ કમલે જેહના શ્રી જિનવરે વસતા રહે, લબ્ધીનાં ભંડાર તે નર, શિવપુર જલદી લહે,
મારા નાથ લબ્ધીને ભંડાર ભરે. આદિ છે ૫ |
आदि जिन स्तवन ચાલ થઈ પ્રેમવશ પાતલીયા પ્રભુ આદિ જિન સુખકંદા, હરે જન્મ મરણ ભય ફંદા રે. પ્રભુત્ર આદિ રાજ્ય ભેગી ચુકીમેં, તુમ વિન અવર ન કેઈ, શુદ્ધ ન્યાયસે દુનિયા મહી, આચાર નિવારા ગંદા રે. પ્રભુ ! ૨ આદિ ભવ સાગર તરનેકા મારગ આપ બતાયા, મત શુદ્ધ સંયમ મનભાયા, નાભિકુલ સાગર ચંદા રે. પ્રભુ૨ | જ્ઞાન ધ્યાનસે કર્મારિકે, તમને દુર-નસાયા, ફિર કેલ હૃદય વસાયા, પાયા પદ પરમાનંદા રે. પ્રભુ ૫ ૩ | મારૂદેવી નંદનકેરી, મૂરતિ મેહનગારી, ભવિજન સંકટ હરનારી, સેવે મુનિગણ સુરવૃંદા રે. પ્રભુ છે ૪ કૃપા યદિ તુમ હવે સ્વામી, આતમ લક્ષમી પાઉ; કહે તિલક લલિત ગુણ ગાઉં, થાઉં ધરી હર્ષ અમદા રે. પ્રભુ ૫ છે
રાગ-શું કહ્યું કથની મારી, કયા કહું કથની મારી રાજ, કયા કહું કથની મારી; મેં તે કિની ન સેવા તમારી. રાજ ભવ અટનીમેં બ્ર
Page #215
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૫) મણ કરત પ્રભુ, શુદ્ધ બુદ્ધ સઘલી હારી, વિણ તુમ બિન નહીં શરણ મિલા કહીં, ઈસ વિધ ગઈ મતિ મારી. રાજ કયા છે ૧ | રાગ દ્વેષથી બહુ ભવ પાયે, નરકાદિક દુઃખ ભારી, પુન્ય ગે માનવ ભવ પાયે, હારી શરણ તુમ ધારી. રાજા ક્યા છે ૨ કે તુમ દરિશનસે પાપ પલાવે, જાવે મદન વિકારી, શિવ સુખ આપે ભવદુઃખ કાપે, એક નજર પ્રભુ થારી. રાજા ક્યા છે ૩. શાન્ત સુધારસકે તુમ સાગર, શાન્ત કરે અઘમારી, ભવદાવાનલમેંમેં નિકાલે, પાલેને નીતિ તુમારી. રાજા કયા કા આતમ લક્ષ્મી વલ્લભ પાઉ, દુરિત ખપાઉં સારી, તિલક કહે પ્રભુ આ ભવમાંહી, તુમ સેવા દિલધારી. રાજ કયા કહું કથની મારી. કયા છે પ છે
श्री आदिनाथ स्तवन જીરે સફલ દિવસ આજ માહરે, દીઠે પ્રભુને દેદાર, લય લાગી છનછ થકી, પ્રગટ પ્રેમ અપાર, ઘી એક વિસરે નહિં સાહિબા, સાહિબા ઘણે રે સનેહ, અંતરજામી છે માહરા, મરૂદેવીના નંદ. ઘ૦ મે ૧. જીરે લઘુ થઈને મનડું રહી, પ્રભુ સેવાને કાજ, તે દિન ક્યારે આવશે, શિવ સુખના દાતાર. ઘ૦ ૨ | જીરે પ્રાણેસર પ્રભુજી તુમેં, આતમના આધાર, માહરે મન પ્રભુ તુમેં એક છે, જાણજે જગદાધાર. ઘ૦ | ૩ | જીરે એક ઘી પ્રભુ તમ વિના, જાએ વરસ સમાન, પ્રેમ વિરહ તુજ કેમ ખમું, જાણે વચન પ્રમાણુ, ઘ૦ મકા
Page #216
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૯૬ )
જીરે અંતર ગતની વાતડી, હેા કેને કહેવાય, વાલેસર વિશ્વાસીને, કહેતાં દુઃખ જાય. ઘ॰ ।। ૫ !! જીરે દેવ અનેક જગમાંડે છે, તેહની રીત અનેક, તુજ વિના અવરને નહી નમુ', એવી મુજ મન ટેક. ઘ॰ !! ૬ ॥ જીરે પતિ વિવેકવિજય તણેા, નમે શુભ મન ભાય, હ વિજય શ્રી ઋષભના, નુતે ગુણ ગાય. ઘ॰ ।। ૭ ।
अथ श्री शान्तिजिन स्तवन
રાગ-ભરતને પાર્ટ ભૂપતી રે.
શાન્તિ જીનેશ્વર સાહિમા રે, શાન્તિ તણેા દાતાર, સલુણા॰ અંતરાસી છે. માહરા રે, આતમના આધાર, સલુણા॰ શાન્તિ ! ૧ !! ચિત્ત ચાહે પ્રભુ ચાકરી રે, મન ચાહે મલવાને કા, સલુણા॰ નચણુ ચાહે પ્રભુ નિરખવા રે, હ્રૌં સિણુ મહારાજ, સલુણા॰ શાન્તિ ।। ૨ ।। પલક ન વિસરા મન થકી રે, જેમ મારા મન મેહ, સલુણા॰ એક પખા કેમ રાખીયે રે, રાજ કપટને નેહ, સ॰ શાન્તિ॰ ॥ ૩ ॥ નેહ નજર નિહાલતાં રે, વાધે ખમણેા વાન, સ૦ અખુટ ખજાના પ્રભુ તાહરા રે, ટ્વીજિયે વષ્ઠિત દાન, સ॰ શાન્તિ ૫ ૪ !! આશ કરે જે કોઇ આપણી રે, નહી મૂકીચે નીરાશ, સ૦ સેવક જાણીને આપણા રે, દીજીયે તાસ દિલાસ, સ॰ શાન્તિ । ૫ ।। દાયકને દેતાં થકાં, ક્ષણ, નવિ લાગે વાર, સ॰ કાજ સરે નિજ દાસનાં રે, એ મેહાટ્ટો ઉપગાર, સ॰ શાન્તિ !! ૬ ! એવું જાણીને જગધણી રે, દિલ
さ
Page #217
--------------------------------------------------------------------------
________________
માંહિ ધરો પ્યાર, સ0 રૂ૫ વિજય કવિ રાયને રે, મોહન જય જયકાર, સ, શાન્તિઃ | ૭ |
श्री शान्तिनाथ प्रभु स्तवन રાગ અવિકારી, અવિકારી, અવિકારી.
બલિહારી બલિહારી બલિહારી જગનાથ હે જાઉં તેરી, શાન્તિજન શાનિત દરિસન દીજીયે હેજી, કાલ અનાદિ કેરા, ફરતા હું જગમેં ફેરા, અંત ન આવે જીન ઉપકારી. જગનાથ છે ૧ મે પુન્ય ઉદય થાય, ચરણ શરણે દાયે, ઔર ન તુમ સમ જગ દાતારી. જગ મે ૨ ચિઘન નામી સ્વામી, શીવપદ રામી પામી, ખોટ ન માનું અબ હીતકારી, જગ | ૩ | દીન અનાથ નાથ, ગ્રહી હાહાથ, તારે સેવક ભવજલ પારી. જગઢ છે ૪ આત્મ સુખ આપે, વલ્લભ દુખ ક, ફિર ન લહું ભવ અવતારી. જગઇ છે પ
श्री आदिनाथ जीन स्तवन . .
રાગ-થયા છો રે. પ્રભુ છે શ્રી નાભીરાજાનાં પુત્ર તુમેં આદિનાથ, ભરતરાયને રાજ ભળાવી, લીધે સંજમભાર, પુર્વ કર્મ, જાણી મર્મ, એ ધર્મ, તપ વર્ષ કરીને કમ ખપાવી, તમે થયા વિતરાગ. પ્રભુ છેરે શ્રીછે ૧ કઈ મણ માણેક મંતિજ દેવે, કોઈ ગજરંથ ભંડાર, હાથ જેલ માન મેહ, મારા સ્વામી, વસરામી, કહે ભવ્ય પ્રભુ
Page #218
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૪) પાય પડીને, વિનતિ સુણે આવાર. પ્રભુ| ૨ | રૂપભદેવજી ત્યાંથી ચાલ્યા, શ્રી શ્રેયાંશ દરબાર, એક સે આઠ, ઘડા સાઠ, રૂડે આહાર, ઈક્ષુરસ હરાવી શ્રેયાંશ કુંવરજી થયા ખુશી અણગાર. પ્રભુ છે ૩ કેવલ પામી માતાને દીધું, જ્ઞાન અને તે અપાર, કહે રિદ્ધિ, બહુ સિદ્ધિ, પ્રભુ પામ્યા, દુઃખ વામ્યા, પ્રભુ મારી ગતિ શી થાશે હો નજી તાર તાર મુજ તાર. પ્રભુ !
श्री गौतम स्वामी स्तवन
રાગ-દાદા દુઃખ વારે રે, વિર વહેલા આરે, ગૌતમ કહી બોલાવે રે, દરિસણ વહેલા દીજીયે હેજી, પ્રભુ તું ન સ્નેહી હું સસ્નેહી અજાણ વીર. એ આંકણું
ગતમ ભણે મેં નાથ તે, વિશ્વાસ આપી છેતર્યો, પરગામ મુજને મકલી, તું મુકિત રમણીને વર્યો; * પ્રભુછ હારા ગુપ્ત ભેદોથી અજાણ. વીર | ૧ |
** સાખી શીવનગર થયું શું સાંકડું કે, હતી નહિ મુજ ગ્યતા, કહ્યું હેત જે મુજને તે કેણ કેઈને રેકતા; ' પ્રભુજી હું શું માગત ભાગ સુજાણ. વીર | ૨
સાખી મામ પ્રશ્નનો ઉત્તર દઈ, ગૌતમ કઈ કેણ લાવશે, કેણ સર કરશે સંઘની, શંકા બિચારી કયાં જશે, - પુણ્ય કથા કહી પાવન કરો મુજ કાન. વીર રે ૩.
Page #219
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૯૯૯)
સાખી જન ભાણ અસ્ત થતાં, તિમિર મિથ્યાત્વ સઘળે જાગશે, કુમતિ કુશલ્ય જાગશે, વળી ચાર ચુગલ વધી જશે, ત્રિગડે બેસી દેશનાં દી જીનભાણ. વીર | ૪ |
સાખી મુનિ ચોદ સહસ્ત્ર છે તાહરે, વીર માહરે તું એક છે, રડવડતો મહને મુકી ગયા, પ્રભુ કયાં તમારી ટેક છે; સ્વપન્નાંતરમાં અંતર ન ધર્યો સુજાણ. વીર છે પ છે
સાખી પણ હું આજ્ઞા વાટ ચાલ્યો, ન મળે કઈ અવસરે, હું રાગ વશ રખડું નિરાગી, વીર શીવપુર સંચરે; હું વીર વીર કહું વીર ન ધરે કાંઈ ધ્યાન. વીર છે ૬
સાખી કર્ણ વીરને કેણ ગૌતમ, નહિ કે કોઈનું કદા, એ રાગ ગ્રંથથી છૂટતાં, ને જ્ઞાન ગૌતમને થતાં સુરતરૂ મણું સમ ગોતમ નામે નીધાન. વીર છે ૭.
સાખી કાર્તિક માસે અમાસ રાતે, અષ્ટ દ્રવ્ય દીપક મળે, ભાવ દીપક ત લેકે, દેવ દીવાળી ભણે; વિર વિજયનાં નરનારી ધરે ધ્યાન. વીર વેગે છે ૮
आदीश्वरनुं स्तवन
રાગ સિદ્ધાચલના વાસી શ્રી આદીશ્વર બાબા તુમસે લાખો પ્રણામ, તુમસે લાખે પ્રણામ. શ્રીઆપને યુગલ ધમનીવારા, નીતિ
Page #220
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૦૦)
રીતીકા કીના પ્રચારા, દીના વાષીક દાન, તુમસે લાખા પ્રણામ. ।। ૧ । પંચ મહાવ્રત ધર્મ સ્વીકારા, સાથમે નીકલે ચાર હજારા, વાષીક તપ અભિરામ, તુમસે લાખા પ્રણામ !! ૨ ! કેવલ પાકર ધમ બતાયા, સત્ય શાન્તિ કા નાદ સુણાચા, ભવીક જીવ વીશ્રામ, તુમસે લાખેા પ્રણામ. uા પુન્ય નસીસે' જીન દશન પાયા, રતન ચિંતામણી હાથમ આયા, માકા કયા કામ; તુમસે લાખા પ્રણામ. ॥ ૪ ॥ મુકિત કમલમે વાંસ તુમારા, ચારિત્ર દર્શન જય જયકારાં, સીદ્ધાચલ શુભ ધામ; તુમસે લાખા પ્રણામ, I ૫ ૫ શ્રી આદીશ્વર મામા તુમસે લાખા પ્રણામ,
ऋषभदेवजीनुं स्तवन
રાગ ચામાસી પારણું આવે.
રૂષભ દેવજી વરસ ઉપવાશી, પુરવની પ્રિતી પ્રકાશી, શ્રી શ્રેયાંસ મેલ્યા શાખાસી, ખાવાજી વિનતી અવધારે. ॥ ૧ ॥ સેલડી રસ સુજતા વારે, નાથજી તમે મુકશે। તારા રિશણ આલેા પ્રભુ તારા; આવાજી વિનતી અવધારે. ॥ ૨ ॥ પ્રભુજીએ માંડી પસલી, આહાર લેવા તણી ગતિ 'સલી, તીયા નાઠી દુરતિ ખશલી; ખાવાજી વિનતિ અવધારો. ॥ ૩ ॥ ચેાગાદિક પર્વતે જાણેા, અક્ષય દિન ત્રીજ વખાણા, તિહા લેાક કરે ગેાલમાણે; આંવાજી વિનંતિ અવધારા ના જં ૫ અનુવાલી ત્રીજ વૈશાખી, પ્રગટયા પચકાવ્ય સુર સાખી, તિહાં દાન તણી ગતિ દાખી; ખાવાજી વિનતિ વધારા. ॥ ૫ ॥ સહસ્ર
Page #221
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૧) વરસ જે કેવલ રહ્યા, એક લાખ પૂર્વ અચાયા, તિહાં પ્રેમે મહદય પાયા; બાવાજી વિનતિ અવધારે. . ૬ શ્રી ઉદયરત્ન વિજજાયા, પૂજે શ્રી ઋષભજીણુંદના પાયા, જેણે જૈન ધર્મ ઉપાયા; બાવાજી વિનતિ અવધારે. છા
ऋषभजी, बालुडो स्तवन માતા મારૂદેવી મન ચિંતવે રે લેલ, કરી કરી તે : ઉડે આલેચ રે, શોચ ભરી રેવતી માવડી રે લોલ, નવી જાણે રાષભ મુજ શોચ રે; એ નીસ્નેહ મારે બાલુડે રે લોલ, બાલુડા તું કર મારી સાર રે, એ નીસ્નેહ વાલા શું થયે રે લોલ. છે ૧ આંખે ન આવે મુજ નિદ્રી રે લેલ, વલી જમતા ન ભાવે ભેજન રે, જનના શબ્દ કાને નવી ગમે રે લોલ, વલી બીચું તસ કેતા ઓલંબ રે. એ નીસ્નેહ૦ મે ૨ એ ભરત પ્રત્યે દીચે એલંભા રે લોલ, ઘરે બેઠા છો તાત ગયા વન રે, રેરે ભરતે મુજને દાખવી રે લોલ, માજી મ કરે બાલુડાનું વિલાપ રે, એવું નીસ્નેહ મારે બાલુડે રે લેલ. | ૩ માતા પ્રત્યે ભરત વિનવે રે લોલ, માજી મુજ પર મ કરે રીસ રે, એને નિરાગી ત્રિલોકના રે લેલ, જાણે થયા છે નિશ્ચ ઈશ રે; એવું નગ્નેહ મારે બાલુડે રે લોલ. જે ૪ ગજ અંબાડી બેસાડીયા રે લોલ, શબ્દ સુણી જાણીયે બેટે સંસાર રે, ક્ષપક શ્રેણક કેવલ પામ્યા રે લોલ, તરત એલ્યા છે મુકિતના દ્વાર રે, એ નીને મારો બાલુડે રે લેલ. | ૫ | માતા
Page #222
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૨૦૨ )
સમાવડ કાઈ નહી રે લેાલ, વલી પુત્ર પણ તેવા રતન રે, ખીચુ પ્રતે કરૂ વંદના ૨.લાલ, આસપાસ છે વીર વચન રે; એવું નીસ્નેહ મારા બાલુડા રે લાલ. ॥૬॥ श्री शान्तिनाथ स्तवन રાગ–માતા મરૂદેવીના ન±
માતા અચિરાદેવીન'? અનુપમ શાંતિધારી મારૂ દીલડુ' ઠારાજી, કે મારા દુ:ખડા વારેાજી, જ્ઞાન ગુણાકર સુખ રત્નાકર, દુઃખી દુઃખ હરનાર, ગર્ભગતે પણ શાંતિ કીધી, વાંચ્ચે રાગ વિકાર. માતા॰ ॥ ૧ ॥ શકાદિક સૂર વર સવિ મલીને, મેરૂ શિખર મઝાર, જન્મ મહાત્સવ જિનના કરતાં, હૃદયે હ અપાર. માતા૦ા ૨ ૫ ઈ. દ્રાણી કટી હાથ ધરીને, નાચે ઢમ ઢમ તે ઠામ, પગે ઘુઘરા ઘમ ધમ ધમકે, ગાવે સ્વરાના ગ્રામ. માતા॰ !!!! એણીપરે રૂડા મહાત્સવ કરીને, જિન મુકી જનની પાસ, નદીશ્વર અષ્ટાન્તિક મહાત્સવ, કરી ગયા નિજ વાસ. માતા॰ ॥ ૪ ॥ અનુક્રમે પ્રભુ વૃદ્ધિ પામી, કર્યુ. વૂડ ખડે રાજ્ય, ક્ષણભંગુર તે ક્ષણમાં ત્યાગી, લીધું સચમ સામ્રાજ્ય. માતા૦ ૫ ૫ !! તપ કરીને પ્રભુ કેવલ પામ્યા, સ્થાપ્યું શાસન સાર, ભન્ય જીવાને ભવસાગરથી, પાર થવા આધાર. માતા॰ !! હું ! શાસન સ્થાપી અસત્ય કાપી, કરી ઘણા ઉપકાર, આત્મલબ્ધિ લેવા કાજે, ગયા માક્ષ મેઝાર, મા॰ ॥ ૧ ॥
!
.
Page #223
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૨૦૩ )
श्री राधनपुर मंडन श्री शान्तिजिन
રાગ-મારૂ વતન આ મારૂ વતન
પ્રભુ નમન કર પ્રભુ નમન, ખરૂ ખરૂ છે પ્રભુ નમન, રાગ દ્વેશની છાયા નહિ જ્યાં, એવા પ્રભુથી ટળે ભવનું ભ્રમણ. પ્રભુ॰ ॥ ૧ ॥ ક્રોધ માન માયા દૂર કાઢા, લાભ તણા પ્રભુ તાડા ફ્દન. પ્રભુ ॥ ૨ ॥ શાંતિજિનેશ્વર જગ પરમેશ્વર, ભજન તમારૂં' તાપ હરે ચંદન. પ્રભુ॰ ॥ ૩ ॥ ષડ્ ખંડ ત્યાગી સજમ ધાયું, અદ્ભુત ત્યાગી તને કરૂ વંદન. પ્રભુ॰ ૫ ૪ ! આ કમલમાં લબ્ધિ સ્થાપે, તુહી શરણ પ્રભુ તુંહી શરણું, પ્રભુ॰ üાા
श्री कुंथुजिन स्तवन
રાગ-ગઝલ
કુથુજિન મેરી ભવ ભ્રમણા, મિટા દાગે તેા કયા હાગા ? ( અંચલી ) ચેારાસી લાખ ચેાનિમે, પ્રભુ મૈં નિત્ય રૂલતા હું, દયાલુ દાસકા તેરે, ખચાલાગે તેા કયા હોગા? કુંથુ॰ ॥ ૧ ॥ ઘટા ઘન મેાહકી આઈ, છટા અંધેરકી છાઈ, પ્રકાસી જ્ઞાન વાયુસે, હટા દાગે તેા કયા હોગા? કુંથુ॰ ! ૨ ! અહા પ્રભુ નામકા તેરે, સહારા નિશદિન ચાહું, સમપી પ્રેમ અંતરકા, વિકાશાગે તેા કયા હાગા ? કુંથુ॰ ॥ ૩ ॥ નહિ હૈ કામ સાનેકા, નહિ ચાંદી પસંદ મુજકા, ચાહું મૈં આત્મકી જ઼્યાતિ, દીખાદ્યોગે તે કયા હાગા ? કુંથુ॰ ॥ ૪ ॥ સચ્ચી હૈ દેવકી સૂરત, તુમારેમે
Page #224
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૨૦૪)
નિહાલી હૈ, લગા હૈ પ્રેમ ઇસ કારણ, નિભાલાગે તે કયા હોગા ? કુંથુ॰ ! ૫ !! કમલ જેસા તેરા મુખડા, દેખા છાયાપુરી માંહી, અના લબ્ધિ ભ્રમર ઇસ્મે, ઘ્રુપાલાગે તેા કયા હાગા ? કુંથુ॰ ॥ ૬ ॥
श्री मल्लिनाथ स्तवन રાગ-કેશરી થાશુ
મલ્ટિજિન સ્વામી, આબ્યા તમારા દરબારમાં, કાલ અનતા ભૂલ્યા રૂલ્યેા, ગતિ નિગેાદ માઝારી, શ્વાસમાંહી ભવ સત્તર કીધા, દીઠી ન સુખની મારી રે. મલ્લિ॰ ।।૧।। નદી ગાલના ન્યાયે પત્થર જેમ, ગાલ માલ હૈ। જાવે, તેમ અકામે કરમ ઝરતાં, વ્યવહાર પદ પામે રે. મલ્લિ૦ ॥ ૨ ॥ પૃથ્વી પાની તે વાઉ, વનસ્પતિમાં લીયેા, ત્યાંથી થાડા પુણ્ય ઉદયથી, વિકલેન્દ્રિયમાં ભલિયે। રે. મલ્લિ॰ !! ૩ !! ત્યાં પણ ટાઢ તડકા આદિ, વેઠી દુઃખ અપાર, શાન્ત સ્વભાવે પુણ્ય થવાથી, પચે દ્રિય અવતાર ૨. મલ્લિ॰ ॥ ૪ ॥ ગાડે જોડયેા એક્કે જોડયેા, આરે તાડચે। ચામ, કષ્ટ સહ્યાથી હલકા થઇ હું, પામ્યા. વર નર ધામ રે. મલ્લિ॰ ! ૫ !! આય ક્ષેત્રે શ્રાવક ફુલે, પુણ્ય ઉદય હું આા, અઢી વષઁની ખાલ ઉમ્મરમાં, દર ખાર તુમ પાચેા રે. મલ્લિ॰ ! હું ! ઠાઠમાઠ ને ભપકા દેખી, અચરજ હુ· તા હતા, દરબાર રૂપ જે હવે સમજ્યા, ત્યારે સમજ્યા નહાતા રે. મલ્લિા છ !! સ્વરૂપ સમજી સ્મરણ કરે તે, લેવે ઉત્તમ ધામ, આત્મ લક્ષ્મી શુદ્ધ વીને, પામે પદ નિર્વાણું રે મલ્લિ ડા
Page #225
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૦૫) श्री पार्श्वजिन स्तवन
રાગ થઈ પ્રેમવશ પાતલીયા શ્રી પાર્શ્વજિન ગુણ દરીઆ, મેરા દિલ પ્રભુને હરિયા રે, શંખેશ્વર વર નામ ધરા, ભવ્ય જીવન મનેહારી, તુજ ચરણે શિર ઝુકાઈ કે જીવ ભદધિ તરીયા છે. શ્રી ૧ પુરૂષાદાનીય નામ કરમસે, નામ અનેક તુમ ધારે, જપનેસે હાય સુધારે, જાપક શુભ ગતિ અનુસરીયા રે. શ્રી. ૨ગત ચોવીશમેં યહ સુંદર, બિંબ પ્રભુકો નિપા, હમ પુણ્ય ઉદય ખુબ છા, તબ દર્શન જિનકા કરીયા રે. શ્રી ૩ છે લબ્ધિ ધારી મંગલ કારી, મેરૂ ઉપમા ધારે, લક્ષણ છે પારાવારે, પ્રભુ ભુવન જયંત જય કરીયા રે. શ્રીકે ૪ આત્મ કમલ નીલેપી કારક, ભવ હારક શીવ કારે, કિયે અનંત પુણ્ય અવધારે, જિસે લબ્ધિ પાત્ર જિન મલીયા રે. શ્રી ! ૫ છે श्री चारुपमंडण पार्श्वजिन स्तवन
રાગ-મેરામેલા બુલાદે હાલા પાર્શ્વ પ્રભુ જરી મહેર કરે, મારા નાથ ! અનાથની સાર કરે, જીવ હિંસા જુઠ ચેરી, દેષ મથુન વારીચે, પરિગ્રહનું પાપ વારી, ફોધ દૂષણ ટાળીયે, પ્રભુ માન માયાની જંજાલ હરે. હાલાર છે ૧ મે લેભ વારે રેગ ટારે, ઠેષ મારે દૂર કરે, કલેશ દુષણ દૂર
Page #226
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૭૬) કહાવે, દાસ વિનતિ ચિત્ત ધરે, અભ્યાખ્યાન દુષણ પ્રભુ દૂર કરે. વ્હાલા છે ૨ | પશુન્ય દુષણ દુર ફેંકી, ટાર ખુશી દીલગીરી, છેડાવી પર પરિવાર મુજથી, ઘો માયા મૃષા ચીરી, મારી મિથ્યા દશા હરી સુખ કરે. વ્હા | ૩ | આજુ બાજુ આદિ શીતલ, મધ્યમાં પારસપ્રભુ, ચારૂપ તીથે દશ કરતાં, ખુશ બન્યો આતમ વિભુ, મારે જીવ સદા શુભ ધ્યાને ઠરે, હાછે ૪ ઓગણીસ છયાશી સાલમાં, ફાગણ વદી ષષ્ઠી હતી, ચારૂપ તીર્થે દશ પામી, ભકિત થઈ દિલથી અતી, કરે કૃપા સેવક શિવ લક્ષ્મી વરે. હા. ૫ આત્મકમલે નાથ તારૂં, ધ્યાન આનંદ દઈ રહ્યું, અડવીસ લબ્ધિ સ્થાન ત્યાં આવિર ભાવે જઈ રહ્યું, આ લાભ અપૂર્વ હું તે માનુ. ખરે. હાલા | ૬ | - શ્રી મહાવર બિન સ્તવન
રાગ ધન્ય ધન્ય હો જગમેં નરનાર, ભલે મહાવીર ભગવાન, ભવસે પાર લગાને વાલે, સિદ્ધારથ કુળ નભ ચંદ, રાણી ત્રિશલા કે હૈ નંદ, કાલે જન્મ મરણ કે ફંદ, મોક્ષકે દ્વાર પહુંચાને વાલે. ભજવે છે ૧. શક ઈદ્ર દિલમેં આયા, તબ મેરૂ પ્રભુને હીલાયા, તાકત હૈ જિનકી અપાર, જન્મસે મેરૂ ચલાને વાલે. ભજ | ૨ | ક્ષત્રિય કુંડ નગર મેઝાર, લિયા જન્મ પ્રભુને ધાર, તારે હું લેક અપાર, મેક્ષ પાવાગ્યે પાનેવાલે. ભજ૦ | ૩ છે જે સ્મર લેવે જિનરાજ વે રાખે
Page #227
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૭) ઉનકી લાજ, સબ પૂરણ કરદે કાજ, કમ જડકે એ હટાનેવાલે. ભજવે છે ૪ બુપુર નગર વિશાલ, સહે જિન મંદિર નાલ, મૂલ નાયક હે પ્રતિપાલ, જ્ઞાન લબ્ધિ કે પાનેવાલે. ભજવે છે પ !
स्तवन રાગ મેરી અરજી પ્રભુજી મેરી અરજી ઉપર પ્રભુ ધ્યાન ધરે, મેરે દીલકે એ દઈ તમામ હરે, કભી આધિ કભી વ્યાધિ, કભી ઉપાધિ આતી હૈ, સેવા જિનરાજકી સાચી, તોંકી જડ ઉડાતી હ, મેરી લાખ ચોરાશીકી પીર હરે. મેરી છે ૧ છે જ્ઞાન ચાહું ધ્યાન ચાહું, મસ્ત આતમ ભાવમેં, જેસે અને એસે કરે, હે દિલ નિજ સ્વભાવમેં, મેરા નુર મુજે બક્ષીસ કરે. મેરી છે ૨ તુંહી ત્રાતા તુહી ભ્રાતા, તુંહી રક્ષણકાર હૈ, તુંહી બ્રહ્મા તુંહી વિષ્ણુ તુંહી તારણહાર હૈ, મેરી ડુબત નૈયાને પાર કરે. મેરીટ છે ૩ છે પૂરવ ફીરા પશ્ચિમ ફિર, દક્ષિણ ફીરા ઉત્તર ફરા, દેખા નહિં દરબાર એસા, ચમક્તા આતમ હીરા, મેરા જ્યોતિસે
ત મીલાન કરે. મેરી. છે ક છે જુદા નહિં મેં જુદા નહીં, એર કંઈ જુદા નહીં, પર્દા ઉઠે જે કર્મકા, તે ભરમ સબ ભાગે સહી, પ્રભુ વહી કરમ પટ દૂર કરે. મેરીટ | ૫ | આતમ કમલમે હૈ ભરી, ખુબ ખુબી જિનરાજ, લબ્ધિ વિકાસી નાથ મેરે, સારે સઘરે કાજજી. મેરે જ્ઞાન ખજાનેકે પૂર ભરે. મેરી- ૬
Page #228
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૮) श्री अष्टापद जिन स्तवन રાગ-વાલે વતન મને વાલુ વતન પ્રભુ ભજન કર પ્રભુ ભજન, પ્યારું પ્યારું મને પ્રભુ ભજન. (અંચલી) જેની વાણની મને પ્રીતિ લાગી છે, તે પ્રભુ પાસે મારે કરવું ગમન. પ્રભુત્વ છે ૧ | કષભ અજિત સંભવ અભિનંદન, સુમતિ પત્ર સુપાર્શ્વ રટન. પ્રભુ | ૨ | ચંદ્ર સુવિધિ શીતળ જિન અર્ચો, શ્રેયાંસ વાસુપૂજ્ય વિમલ જિર્ણોદ. પ્રભુત્ર ૩ છે અનંત ધર્મ કુંથુ અર મહિલ, સુવ્રત નમિ નેમી પાર્શ્વ ભજન. પ્રભુ છે ૪ વીર પ્રભુ ભજે વીર થવાને, ચોવીશ જિનવર મેંઘા રતન પ્રભુo ૫ આત્મ કમલમાં લબ્ધિ લેવા, સેવે સેવે પ્રભુ કરી ચત. પ્રભુ ! દે છે
વાધ આહવાન. એક સરખા દિવસ કોઈના સુખમાં જાતા નથી, સરખા દિવસ કેઈના દુઃખમાં જાતા નથી. એથીજ શા સાહેબીથી લેશ પુલાતા નથી. ભાગ્યે રુઠે કે રીજે રે તમાં તેને નથી, એજ શુરા તે મુશીબત જોઈ મું નથી, ખીલે તે કરમાય છે, સરજાય તે લેપાય છે * ચડે તે તે પડે, એ નિયમ પલટાતા નથી.
श्री वीरप्रभु स्तवन (રાગ-કાનુડા તારી કામણ કરનારી )
વીરજી તારી પાવન કરનારી, મનમાં આ લાગી, મીઠી વલી સેવક મન હરનારી, મનમાં આ
Page #229
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૯) લાગી, ભવ ભય હરનારી તુમ સુણવા; વાણી સુખકારી, હું ચાહું હું ચાહુ જિનવર થઈને હુશીયારી, મનમાં આંખલડી લાગી. વીરજી | ૧ | દર્શન નરનારી તુમ કરવા, આ શુભ ધારી, તું દાતા, તું દાતા, શિવસુખ થઈને શિવચારી, મનમાં આંખલડ લાગી. વી. ૨ અઘહર ઉપકારી પ્રભુ તુમ છે, આતમ હિતકારી, હું માગું, હું માગું, સુખકર વલ્લભ ભવપારી; મનમાં આંખડલી લાગી. વીરજી | ૩ |
श्री जिनेश्वर स्तवन રાગ-પંજાબી ઠેકે પ્રભુ નામસે પ્રભુ વંદન કરે, નિત્ય નમન કરે, ભવસાગર તરે; જિન જ૫ જ૫ જ૫; કિયા પૂજા વિચાર, જે દેને પ્રકાર, કરે સારા સંસાર, ભવ ટપ ટપ ટપ. પ્રભુ છે ૧ | પૂજા સુખકી છે વેલ, મિલે સ્વર્ગો કે ખેલ, હવે સિદ્ધ બિચ મેલ; કમ ખપ ખપ ખપ, પ્રભુ પૂજા સુધાર, કહી શાસ્ત્રનુસાર, દુર્ગતિ કે નિવાર, નર્ક કપ કપ ક૫. પ્ર. છે ૨૫ વીના સરધાન સહી, શુદ્ધ કિરિયા નહી, જિન દેવે કહી, તજ ગપ ગપ ગ૫; ઉડા દુમતિ કાગ, જાવે - મને ભવ ભાગ, લગા ધ્યાન સુલાગ; કર તપ તપ તપ. પ્રભુ છે ૩ પ્રભુ મૂતિ અમલ, કરે આતમ કે તેલ, દેવે મહકે રોલ; માર ધ ધ ધ૫, એ બલી પ્રભુ ભૂપ, નહીં પરે ભાવકૂપ, હવે ચેતન સરૂ નહી મપ
Page #230
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૧૦ )
મપમપ. પ્રભુ॰ ॥ ૪ ॥ કુલી આતમ ફુલવાર, ક્ષમા શીલ જલધાર, સુંદર ગુણ ગલેહાર, દેવે છપ ૭૫ ૭૫; ઘન દેખકે માર જૈસે ચ'દ ચકાર, પ્રભુ દસે જોર, વલ્લભ લપ લપ ૯૫. પ્રભુ॰ | ૫ ||
अथ श्री सिद्धाचलजी उपर आदिनाथनुं अष्ठ प्रकारी पुजा स्तवन
શેાલા સોરઠ દેશની શી કે કહુ, છઠ્ઠાં પાલિતાણા તીથ પકાય, જા' વારીરે આદિનાથ ભેટયાનાં વધામાં. ।। ૧ । હું તેા થાર ભરૂ સાચા મેાતીના, પછી પ્રભુજીને વધાવવા જઈશ. જાઉં. આ॰ ॥ ૨ ॥ હું તા કનક કળશા લઈ હાથમાં, પછી પ્રભુ અંગે નમન કરીશ. જાઉં. આદિ ॥ ૩ ॥ હું તે કેશર કટારા લઇ હાથમાં, પછી નવઅંગે તિલક કરીશ. જાઉં । આદિ ॥ ૪ ॥ હું તેા રજત રકેખી લઈ હાથમાં, રૂડા પુષ્પાની આંગીયા રચીશ. જા આદિ ॥ ૫ ॥ હું તા રત્ન જડીત્ર પધ્યાનું લઈશ, પછી દીપકના ઉદ્યોત કરીશ. જા અાદિ॰ ! ૬ ! હું તે શુદ્ધ અક્ષત લઈ આદિ પ્રાણા પછી મધુરા ફા સુત સૂરજ વિનતી,
'
હાથમાં, પદ્માવતના સાથીએ પુરીશ. જા હુ તા નૈવેદના થાળ સન્મુખ ધરી, ધરીશ. જાઉં આદિ૦૫૮૫ હવે શીવ તાં આદિનાથ શરણે રહીશ.
જા
આદિ ॥ ¢ u
O
Page #231
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧) श्री अरिहंत प्रभु स्तवन
રાગ-વિપતિ વસમી. અરિહંત નહિ જબ અંતરમેં, અરિહંત કબી નહિ આવત હય, ત્રિપદી હથીઆર નહિ કરમેં, અરિ આકર ઉહે ડરાવત હય. અરિ છે ૧જિને પાપસે હાથ ઉઠાય લીયા, દયા ધમપે ધ્યાન લગાય દીયા, એહ નિશ્રય મનસે ઠરાવ કીયા, અરિ સંગ વે જંગ મચાવત હય. અરિ૦ મે ૨છે જબ ક્રોધ અરિ મહા કૂર બની, અગ્નિ સમ તાપે તપાવત હય, તબ મેઘ સમા જલધાર ક્ષમા, અરિ તાર્યું કે આપ સમાવત હય. અરિટ છે ૩ જબ માન અરિ મદ મસ્ત બની, આકાશમેં જા લટકાવત હય, તબ દેર લઘુતાકે જેરસે , ગિરતે નિજ પ્રાણું બચાવત હય. અરિ૦ | ૪ | જબ મેહ અરિ છળભેદ કરી, નિજ દાવમેં આય ફસાવત હય, તબ મિત્ર વૈરાગ્ય મહા બલમેં, અરિ મહકે આપ હટાવત હય. અરિ૦ છે ૫ છે જબ લેભ અરિ બી આસ દઈ નઈ નઈ ખાતે લલચાવત હય, તબ પ્રાણ સંતોષકા બાણ ગ્રહી, અરિ ચારેકે દૂર ભગાવત હય. અરિ | ૬ |
श्री नेमप्रभु स्तवन પ્રભુ નેમ ગયા ગીરનાર, છે સંસારને, તયા માતપિતા પરિવાર જાણી અસારને, પ્રભુ તું જે પ્રાણ આધાર જગતનાં લેકને, મ્હારા જીવન જગદાધાર ટાળો મુજ શેકને. ૧ પ્રભુ છે. રાજુલ નાર, તેરણથી પાછા વર્યા, કરી પશુડાને ઉપકાર પિતે ગિરિવર ચઢયાં,
Page #232
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૨) હવે લેકાંતિક જે દેવ આવે આદર કરી, વરસાવે વરસી દાન, પ્રભુજી કૃપા કરી. ૨ ત્રણ અઠયાશી ક્રોડ, લાખ એશી વલી, દીયે સોનઈયાનું દાન, પ્રભુજી અતુલ બળી હવે દીક્ષા લેવા કાજ પ્રભુજી સંચર્યો, સહસાવન કરે નિવાસ રૈવત ગિરિ ઉપરે. ૩ પ્રભુ સિદ્ધને કરી પ્રણામ, સામાયિક ઉચય, કરવા ઘાતિ કમને દુર, જાઈ કરી તપ કરે, દીન ચેપન એમ સુધી, પ્રભુજીએ તપ કર્યો દીન પંચાવનમેં જ્ઞાન કેવલ રાધિ વર્યા. છે ક છે પ્રભુ તારી રાજુલ નારી, પોતાની જાણીને, પછી વર્યા શ્રી જિનરાજ મુક્તિ પટરાણીને, પ્રભુ મુગ્નિવિજય મહારાજ, હૃદયમાં સ્થાપ, તુજ ચરણ કમલની સેવા નિરંતર આપજે. ૫ ૫ છે
श्री जिनेश्वर प्रभु स्तवन
સ્વામી મુકિતકા રાહ દીખાદે મુઝે, સચા ચરણેકા દાશ બનાદે મુઝે, સ્વામી ભૂલા હુઆ તેરે નામકે, વિ
ખ્યાદિ કમમેં લીન હું, સર્વસ્વ અપના બે દીયા કુધર્મ, કે આધીન હ, સત્ય ધમકા પ્રેમી બનાદે મુઝે. સ્વામી છે ૧ મે પ્યાસા હે તેરે દર્શનકા, પ્રભુ અરજ એ સુણ લીજીયે. દાસ અ૫ના જાનકે, શીવવાસ મુજકે દીજીયે, ધ્રુવ અવિચળ અમર બનાદે મુઝે. સ્વામી | ૨ પિતા માતા હે તુંહી એર, મધુ સ્વજન છે તુંહી, સહાયક અમારા છે તુહી, ઈશ્વર અમારા હે તુહી, શીવનગરીકા ધામ બનાદે મુઝે. સ્વામી છે. ૩ કરૂણસિંધુ દીનબંધુ
yવ ? અહી આર
મારા છે તું
હીનબંધુ
Page #233
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૧) દીનકી રક્ષા કરે, દુરગુણ કે આપ પ્રભુજી, દુર હસે હરે, સદાચારકી રાહ ચલાદ મુઝે. સ્વામી છે ૪ સંસાર સિંધુમેં હમારી નૈયા પદ્ધ મઝધાર હે, મુની ચેતમલ કહે હે પ્રભુ એક આપકા આધાર છે, તે તૈયા પકડકર તરાદે મુઝે. સ્વામી છે એ છે
श्री वीर प्रभु स्तवन
રાગ-ગેહીડા તું બહાર ભલાજી મેરા વીર ગયા નિર્વાણ, એકલા હોય છે, ગૌતમ ગણધર સચ કરત હય, ભલાજી મેરા કેણ હશે આધાર એકીલા હોય છે. મેરા છે ૧ | ઈ ભૂતિ નામે કરી મુજને, ભલાજી મેરા કોણ લાવશે ધરી યાર, ઍકલા હોય છે. મેરા ૨ વિનય ધરી તુમ વિનતી સે આગે, ભલાજી મેરા પ્રશ્ન કરૂં જઈને ઉદાર, એકીલા હેય કે. મેરા | ૩ | વીર વીર કરતે એમ ગૌતમ, ભલાજી મેરા વિતરાગ હે ગયા લાલ એકીલા હોય છે. મેરા છે ૪ પાવાપુરીમાં વીર પ્રભુનું ભલાજી મેરા, સરેવર બિચ દેવળ સાર. એકલા હાય કે. મેરા પપા જેમ માનસ સર રાજ હંસલ ભલાજી મેરા, દેવલ શેભે શ્રીકાર, એકીલા હોય છે. મેરા છે ૬
श्री वीर प्रम स्तवन
- રાગ-રે પી ભૂમાં. . અહા કેવું ભાગ્ય. જાગ્યું. વરના ચરણે મલ્યા, રેગ શેક દારિદ્ર સઘળાં, જેહથી રે દન્યાં. અહાહ છે ૧ છે ફરે ફર્યો છે દુર્ગતિને, શુભ ગતિ તરફેણમાં,
Page #234
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૨૧૪ )
અલ્પકાળે મેાક્ષ પામી, વિચરશું આનંદમાં. અઠ્ઠા॰ ।। ૨ ! જેમના તપના ન મહિમા, કહી શકે શક્રેશભી, તેમને હ... સ્તવુ' શું ખાળક, શક્તિના જયાં લેશ નહિ. અહા ।। ૩ ।। કામધેનુ કામ કુભ ચિંતામણી તું મળ્યે, આજ મારે આંગણે, શ્રી વીર કલ્પતરૂ લ્યા. અહા॰ ॥ ૪ ॥ લબ્ધિના ભંડાર વ્હાલા, વીર વીર જપતાં થયાં, ગૌતમ શ્રી મેાક્ષ ધામી, એ પ્રભુની ખરી દયા. અહા॰ ॥ ૫ ॥ श्री नेमनाथ प्रभु स्तवन
પીચુજી આવી પાછા વળ્યા રે, કરી તારણ તેજ પ્રકાશ રે. (૨) પશુ ઉપર કરૂણા કરી રે, મને મેલી ઉભી નિરાશરે. (૨) ૫ ૧ ! જાદવ લેાક ઝુરે ઘણું રે, થઇ માટા તો મરજાદ રે. (૨) બાંધવ હરી બળદેવના રે, તમે મ કરી છેાકરવાદ રે. (ર) ૨૫ સુખભર પીયું પાછા વળ્યા રે, દઈ દાન દેખાવી દોષ રે. (૨) ગુણવત ગુણના રાગીયા રે, તુજ દોષ વિનાશી રાષ ૨. (૨) ॥૩॥ જાણા પ્રીતમ વૈરાગીયા રે, મુજ ર`ગ રસીલી કાય રે, (ર) શખનુ લઇન નાથજી રે કેમ પ્રેમ મેળાવા થાય રે, (૨) ૫ ૪ ૫ મેળા મેળા સંસારના રે, મળવું હળવુ એકાંત રે. (૨) રાહુ ગ્રહે રવિ ચંદ્રમા રે, તારા પર તેજ ગણત રે. (૨) ૫ ૫ ૫.વાલમ ચારી ચતુરાઈ મેળે, કર પર ન દીચા હાથ રે (૨) સાથ અવિચળ તેને કરી રે દીક્ષા શિર હાથ સનાથ રે. (૨) ૫ ૬ ॥ દાન દ્રેઇ નેમિનાથજી રે, સહેસાવન સજમ લીધ રે. (ર) ધ્યાન અતર ધ્યાને ચડયા રે, પ્રભુ પામ્યા કેવળ સિદ્ધ રે. (૨) ॥ ૭॥ નવ
Page #235
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૫) ભવ નેહ નિહાળતાં રે, રાજમતી દીક્ષા લીધ રે, (૨) વરસાત થઈ કેવલી રે, સંતીએ બેલ્યું તે કીધ રે (૨) છે ૮ દંપતી દોય મુકતે ગયા રે, બની સાદિ પ્રીત અનંત રે. સહજાનંદ વિલાસના રે. શુભવીર ભજો ભગવંત રે. (૨) | ૯ |
श्री महावीर प्रभु स्तवन
રાગ-મેરી અરજી. મહાવીરજી સુનીયે પુકાર જરા, દશા બગડીકા કરીયે ઉપકાર જરા, મહા આપતે ખુદ તર ગયે, ભગ્નકે તારેગા કર્ભ, ચંદનબાળા દીનકા બેડા ઉતારીયા પ્ર; નૈયાં ભવસે કર દીજે પાર જરા. મહા ૧ નગ ક્ષત્રિકુંડમે સ્વામી જન્મ લીયે તુમને, ઈન્ટાકા શંકા મિટાને મેરૂકે કંપાદીયે, તેરી શક્તિકા જાઉ બલીહારી જરા. મહા | ૨ કલ કાને મેં જડી ઓર ખીર પાઉં પર ધરી, સંગમ સૂરે રાતકે પ્રભુ ઉપસર્ગો અનેક કી, તેરા ક્ષમા સાગર પાર નહિ. મહાવીરજી | ૩ | ધન્ય અહિંસા કે પ્રચારક જૈન કે અવતારર્થે, સદ્દગુણે યુક્ત સ્વામી વિદ્યાકે ભંડારથે, એસી વિદ્યાકા હે પ્રચાર જરા. મહા | ૪ ઘટ રહે આયુ દીન જાતે, ખબર ઉસકી લીજીયે, પહેલે જીસ પાનીસે સીચે, ફિર ઉસસે સીંચીએ, ઉજડા ગુલસનકા કરે ગુલજાર જરા. મહાવીર છે ૫ છે ચાહું મેં દશન તેરે પર રહે નર નારી સબ, પાર નહિ માલુમ હતાં દશ દેગે આપ કબ, દીજે સેવકકે જલદી શીવપુર જરા. મહાવીરજી સુનીયે છે ૬ .
Page #236
--------------------------------------------------------------------------
________________
- (ર૧ श्री वीरप्रभु स्तवन.
રાગ-આવી રૂડી ભક્તિ મેં. મેં આયા તેરે દ્વાર પર, કુછ લેકર જાઉંગા, કુછ લેકર જાઉગા, કુછ લેકર જાઉંગા. મે ૧ છે અને સુખ દુઃખકી સારી બાતે, નાથ સુમાઉંગા. મેમે ૨છે જબસે તેરા કહલાતા હું, મેં સેવક દુનીયામેં અબ કો કર
જીવન દુઃખમે નાથે વીતાઉંગા. મેમે ૩ વિતરાગ વિગસે મુજ કે એ દુઃખ પાના હૈ, પર તુજકે તજ કર એરનકા નહિ દાસ કહાલાઉંગા. મે૪. નિજ અનંત સુખમેં સે કુછ દે દીયેગા, તે હરી કવદર અનુચર તુજ ગુણ ગાઉંગા, મે આયા તેરે. ૫ ઈતિ.
श्री पार्श्वप्रभु स्तवन. ગ ગાવે હારે ગા ગા ખુશીસે ગા સબી ગુણ પારસ પ્રભુ મહારાજ કે. મે ૧છે હાલ મીલ કે ગાવો સબ ખુશીઓ મનાવે, આયે હય દીલ બહાર કે. હારે સ્વામી આયે. ગાવે છે ૨ ! તન મન કો બારે ઓર ધનકે નિસારે, કહેતા હય શિયલ પુકાર કે. હારે ગાવે | ૩ | પૂજા ભણવે એર આંગી રચા, નયના દશ દિલદાર કે. હોરે ગાવે છે ૪ લેલે શરણ ઓર ભેટે ચરણકે, શિર નમાવે ખરે પ્રેમસે. હારે તુમ શિર ગાવે, . પ ઈતિ.
Page #237
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૨૧૭ )
महावीर प्रभु स्तवन.
રાગ-ખૂને જીગર કે.
ઘરમા૰ ॥ ૧ ॥
મહાવીર તારા દર્શન કરવા આયા ૩ દરબાર, મહાવીર થારા દર્શન કરવા આયા છું દુઃ સિધારથ કુલ શણગારા, માતા ત્રિશલા દેવીના પ્યારા, નરનારી તારા દર્શન કરવા આયા . દરબાર, મહાવીર ચારા॰ારા। મૂરતી માહનગારી, સહું સંધને લાગે પ્યારી, ભવ ભવ તારા ચરણાની સેવા દેજે વારંવાર. મહા॰ ।।૩।ા ભવ અનંતા ભમીચે, મુને માહરાયે મુજવીએ, પ્રભુ જન્મ મરણથી ઉગારા, મંતા વીનવું વારંવાર, મહાવીર થારા૦ ૪ ।। સખ મીત્રમ`ડળી મીલ આવે, સુધારસનાં ગુણ ગાવે, પ્રભુ મેાક્ષપુરીમાં વસીયા મેરી માંહે પકડકે તાર. મહાવીર તારા॰ ॥ ૫ ॥ ઇતિ !
॥ શ્રી નીનેશ્વર સ્તવન ॥
સાહેબ તેરી બન્દગી મૈં ભૂલતા નહિ, ભુલતા નહિ દેવ વિસરતા નહિ. સાહેબ૰ એ આંકણી અષ્ટાદશ દોષરહિત હું સહી, ઔર દેવ અન્ય દેવ, મેં માનતા નહિ. સાહેબ૰ ॥ ૧ ॥ મુનિ હૈ નિગ્રન્થ સેા તેા, ગુરૂ હૈ સહી, આર ગુરૂ વેસધારી મેં માનતા નહિ. સાહેબ ! ૨ ! જીવદયા શુદ્ધ સા તે શાસ્ત્ર હું સહી, એર શાસ્ત્ર આસ્યા રૂપી મે માનતા નહિ, સાહેબ॰ !! ૩ !! દ્વાન શિયલ તપ જપ, ધ્રુમ હૈ સહી, આરધમ વિષય ધમ માનતા નહિ. સાહેબ
Page #238
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૨૧૮) છે ૪ મુતિ રૂપી સિદ્ધ શિલા, વાંછતા સહી, સંસાર દુઃખજાલ રૂપી મેટીચે સહી. સારા છે ૫ મે કહેત મુનિ ખેતમાલ, તારીયે મહી, આવા ગમન મેરી પ્રભુ ટાળી સહી. સાહેબ૦ ૬ | ઇતિ છે | | ને નાથ સ્તવન .
રાગ-ખુને છગર કે. મેં તે છગર સે ચાહતી હું બચપણ તેરી પ્રીત, વે કયા ગયે મેરે નેમી રે, નેમી હય મેરે પ્રીમી રે, નવ ભાવકી તેડી પ્રીત. મેં૦ | ૧ પ્રભુ સેલ કરી ગરવરકી, પરવા ન રાખી ધનકી, અબ કેન સુને મેરે મનકી, મનકી કહું કયા તનકી, નવ. મેંતે| ૨ મેં ગીરવર ચઢકે જોતી, નયને આંસુ સે છેતી, કયા ગ મેરે નેમી રે, નેમી વિના નહિ રહેમી રે, નવ. મેં૦ | ૩ | પ્રભુ દયા પશુકી ધારી, સખી ચઢ ગયે ગઢ ગીરનારી, લીયા હચ સંજમ ભારી, વે રહે સદા સુખકારી. નવ. મેં તે છે ૪ કેવલ લે મોક્ષ સધાઈ, તીર્થરાજ કહે સુખદાઈ, મેં સ્તવન સભામેં ગાઈ ગાઈ સબકે સુનાઇ, નવ ભવકી. મેંતેપાઈતિ
॥ श्री महावीरप्रभु स्तवन । - વિરપ્રભુ ત્રિભુવન ઉપગારી, જાન શરણુ હમ આપે છે. વીર પ્રભુત્ર છે ૧ છે પાવાપુર સ્વામી દરશન પાયે, દુઃખ સબ દૂર ગમાયો છે, કેવલ પા પાવાપુર આયે, સમવસરણ બિચાવે છે. વીર | ૨ | તીર્થ ચતુવિધ
Page #239
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૧૯) થાપના કરકે, શિવપુર પંથ ચલાયે હૈ, મહિ મંડણ બિચરના નવર, બહુ ચેતન સમજાવે છે. વીર પડા ઈતિ .
શ્રી અનંતગણુ સ્તવન
રાગ ગાવે ગાવે, પુજે પુજે હારે પુજે પુજે હરખસે પુજે ભવી મીલ અછત છણંદ જીનરાજકે છે ૧ મેહની મૂરત સુન્દર શેભે, દેખ દરશન દીલદારકે, હારે સ્વામી શોભે દરસ દીલદાર | ૨ | દરસ દીખાકે મહેર કરી છે, જન્મ સફલ હોય દાસકે, હારે પ્રભુ. જન્મ ૩ પ્રભુ દરસનસે વાંછીત પાવે, અષ્ટકમ્ જય નાસકો કા દાસકે જ્ઞાનસે આશ પુરાવે, ચરણ ન છોડું મહારાજકે, હારે સ્વામી ચરણ૦ | ૫ | ઈતિ છે | શ્રી મહાવીર સ્તવન છે
રાગ-હવે શક સુષા. મહાવીરજી મુજરો લીજે, સેવકકે શરણું દીજે, તુમ નિસકારણ ઉપગારી, ચંદનબાળા કે તારી, એસી નેહ નજર પ્રભુ કીજે, સેવકકે શરણ દીજે. મહા૦ ૧ ચંડકેસીઓ કમસે છોડાઈ કિયો સ્વગત અધીકાઈ, ઈયું બાંહ પકડ કર લીજે, સેવક. મહા મારા સંગમસે કરૂણા કીની, ઉપસર્ગ મેં દ્રષ્ટિ ન દીની, પ્રભુ તારીફ કેતી કીજે, સેવક. મહા ૩ તુમ અસિ મંડણ સ્વામી, પુન્ય પ્રભુ દરશાણ પામી, કહે વીરવિજય સંઘ લીજે, સેવક. મહા | ૪ |
Page #240
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૨૦ )
॥ श्री पार्श्वप्रभु स्तवन ॥
અગડી નાથે સુધારના ડાગા, બગડી નાથે બનાના હાગા, પિતા ‘અશ્વસેન માતા વામાદેવી, પુત્ર પારસ કહાના હાગા ! ૧૫ ભવસાગર બીચ તૈયા પડી હય, ખેડા પાર લગાના ડાળા. બગડી॰ ારા કમઠ અનાદીને સર્પ જલાયા, નવકાર મંત્ર - સુણાના ડાગા, બગડી નાગા કહતા હૈય ઈંદ્ર સુણીચે પ્રભુ પારસજી, અખતા મુફ્તિ દિલાના ડાગા, મગડી ॥ ૪ ॥ ધરણેન્દ્ર દેવ પદ્માવતી દેવી, ભવ્યેાકાં ફેરા મિઢાના હોગા, સ`સાર દુઃખસે' અચાના હાગા. મગડી !! પુ ! ઈતિ ...
॥ श्री चिंतामणीप्रभु स्तवन ॥
રાગ-જાય છે જાય છે રે.
મેરા મેરા મેરા રે પ્રભુ પારસ ચિંતામણી મેરા, મીલ ગયા હીરા મીટ ગયા ફેરા, ધ્યાન ધરૂ નિત્ય તૈરા ૐ. પ્રભુ॰ ॥ ૧ ॥ પ્રીત લગી મેરે પ્રભુજી સે પયારી, જેસે ચાંદ ચકારા રે. પ્રભુ॰ ॥ ૨ ॥ મનેાહર મૂર્તિ આનદકારી, દેખત હષ અપારી રે.પ્રભુ॰ ।। ૩ ।। આજીમગજ મે” દરશન પાચા, ભવ ફેરા સીટ જાયેા રે. પ્રભુ ॥ ૪ ॥ આનંદધન પ્રભુ॰ સમર સમર કર, કર લીંના મુફ્તિ મે ડેરા રે. પ્રભુ॰ ॥ ૫ ॥
:
Page #241
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૧) श्री चिंतामणी प्रभु स्तवन
રાગ સિદ્ધાચલે જાઉં રે ચિંતામણી સ્વામી રે, કહું શીર નામી રે, પ્રભુ સુણે વિનતી હેજી, પારસ પ્રભુ તુમ સમ દેવ ન કોય. વારી પ્રભુ દેખ લીયા જગ જેય. ચિં૦ | ૧છે હમ તુમ સરિખા નાથજી, જીવન ન ભેદ લગાર, તુમ નિજ રૂપ રમ રહે, હમ રૂલતે સંસાર, હારે પ્રભુ કમ તણા એ પ્રતાપ. ચિં ! ૨ કે કાલ પ્રવાહ અનાદિકે, ચેતન, કમ સબંધ, દૂર કિયા તુમને પ્રભુ, હમ બિચમે રહે બન્ય, હારે પ્રભુ તમ વર નહિં નહિં સ્વામી ચિં. . ૩ ક્રોધ માન માયા અતિ લોભ પરમ યે દેષ, અંશ નહિ તુમમેં પ્રભુ વીતરાગ ગુણ પિષ, વારી પ્રભુ ચિદઘન રૂપ અમાપ. ચિં છે ૪છે નિર્દોષીકે ધ્યાનસે, ધ્યાતા ધ્યેય અદષ, પારસમણુ કંચન કરે, ગુણી અલંબન જોશ, વારિ પ્રભુ સેવક સમે સંગ આ૫. ચિ | ૫ | લાલ બાગમેં રમ રહે, નિજ ગુણ દીન દયાલ, મોહમયી નગરી ખરી, વિણ નહિ મેહ જંજાલ, વારી પ્રભુએ તુમ નિજ ગુણ છાય. ચિં છે ૬ આતમ સતાં સારિખી, સબ જગ જીવ સ્વભાવ, આતમ લક્ષમી પામી, વિઘટે જીવ વિભાવ, વારિ પ્રભુ વલ્લભ હર્ષ મિલાપ, ચિં૦ | ૭ |
श्री महावीर प्रभु स्तवन
રાગ-મૈને ભેટે વીર છણંદ, આજ પાવાપુરી આયેરી, સખી સમવસરણ જનરાજ, દર્શન કરત જન્મ અઘનાસે, મનુષ્ય જન્મ સુફલ
Page #242
--------------------------------------------------------------------------
________________
- (રર) હે જાસે, સિંહાસન પર સોહે ખાસે શ્રી છનરાયોરી. સખીછે ૧ મે ષટઝ,કે જહે ફૂલ અને ખે, વામન મેં જૂના કર પાસે, સંપ નેવલમિલ બઈઠે ચેખે, વૈરી નસારી. સખી. મે ૨ તરૂ અશોક લખી શેક વિનાશે, ભાવ મંડલમે ભાવકે વાસે, સાત સાત ભવિ જ્ઞાન પ્રકાશે, વચન સુધારી. સખી. | ૩ | ચોસઠ ચમર હલે શીર વાકે, તીન છત્ર તિહુ જગ પ્રભુ જાકે, ગણધર રહે કીતિ યશ ગાયે, હર્ષ બઢાયરી. સખી ૪ સાઢાબાર કેડ દુન્દવી, બાજ બજે ચહુ ઓર દુન્દવી, અમર કહે કરડ દુન્દવી, આનંદ છારી. સખી ! પો
श्री वीरप्रभुनुं स्तवन.
રાગ-આજ પાવાપુરી, મિને ભેટા વીર જીણંદ, આજ પાવાપુર આરી,સિદ્ધારથ ત્રિસલા કેનંદા, વર્ધમાનજિન જન સુખ કંદન. ક્ષત્રિ કુંડમું જન્મ ભયે તબ, આનંદ છારી. મને ૧ ચૌસઠ ઈન્દ્ર ઉત્સવ કે આયે, સુર નર ગણ સબહી હર્ષા, છપન્ન દિશિ કુમરી સવ મિલકે, મંગલ ગારી. મિનેટ છે ૨ કે દિક્ષા લેકર કર્મ અપાયે, બાર માસ છદમસ્થ વિતા, કેવલ પાવ પાવાપુર આયે, જય જય થાયરી. મને | ૩ ચરમ ચમાસી પુરીમે બિરાજે, ભવ્ય જીકા કારજ સાધે સોલ, પહેર લગ દેઈ દેશના, મુતિ સિધાયોરી. મને છે ૪ ભટકત ભટકત બહુ દુઃખ પાયે, અબ મેં પ્રભુજીકા શરણે આયે, માણેકચંદ્ર કહે મેહ તારે. નજર નિહારી. મને છે ૫.
Page #243
--------------------------------------------------------------------------
________________
(રર) श्री आदिनाथप्रभुनुं स्तवन.
રાગ જેવી કરે જે કરણી. પ્રભુ આદિનાથ સ્વામી, તુમ ચરણે શિષ નામી, દેવાધિ દેવ તુમ હે, નિર્દોષ દેવ તુમ હે, તારક દેવ તુમ હૈ, તુમસે હિ ગુન મેં ગાઉં. પ્રભુ છે ૧ છે મંડણ તિર્થ તુમરી, તીર્થનાથ તુમહિ દિનાકે નાથ તુમહિ, સેવકમે તુમ કહાઉં. પ્રભુ ! ૨છે પૂરવ નવાણું આયા, રાયણ વૃક્ષ છાયા, દેખત તુમસે પાયા, પરખ મેં મનાઉ. પ્રભુત્ર 3 જનમે તે ધન્ય કાયા, ગુણ ગાવે ધન્ય જિહા, મન ધન્ય જિસમે તુમહા, શુભ ધ્યાનમે લગાઉં પ્રભુત્ર | ૪ | સરમાન ઇસ ચાહે, ચાતક મેઘ પાની, જગનાથ ઐસે હરદમ, તુમહિ શરણમેં આઉં. પ્રભુત્ર છે ૫ છે મોહન મૂર્તિ તારી, મુજ મનમેં લગાવે, હે દષ્ટિ બાંહ પદ્ધ છે, નહિ ઔર જન્મ પાઉ. પ્રભુત્ર છે ૬આત્મ લક્ષમી સ્વામી, આત્મ લક્ષ્મી દીજે, વહુભ હર્ષ હવે, નહિ ઔર તુમસે ચાઉં, પ્રભુ | ૭ |
श्री नवकार पद स्तवन
રાગ-હું તો મારવાડને તુમ જપો મંત્ર નવકાર, દુઃખસે દુર હટાને વાલે, નવપદ મહિમા અપરંપાર, ઈસસે કે નહિ જગતમેં સાર, ધરે ધ્યાન સે, પાવે પાર, સુખ સંપતી કે દેનેવાલે. ભવિતુમ || ૧ | મયણાસુંદરી ને શ્રીપાલ, પૂજ્યા
Page #244
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૪ )
નવપદ્મ ધ્યાન લગાય, તતક્ષણ ક્રિયા ઉન્હે આરામ, કુણી રાગ મિટાનેવાલે, ભવિ તુમ॰ ।। ૨ ।। મે' હું અનાથ, આપ । અનાથ કે નાથ, રક્ષા કરા હમારી આજ, પ્રભુ તુમ પાર લગાને વાલે, ભવિ૰ ॥ ૩ !! આશા શુદી સપ્તમી સાર, ઓળી કરે વિ ઉદાર, પાવે ભવ સમુદ્ર કા પાર, નવપદ્મ ધ્યાન લગાનેવાલે. ભિવ તુમ॰ ।। ૪ ।।
श्री महावीर प्रभु स्तवन
મહાવીર સ્વામી આપ બિરાજે ચંદન ચાકને (૨) દૂર દેશસે શિખર દેખે, શિખરકી છત ન્યારી, હાથી ઘેાડા રથ પાલખી, મનમે’ ભગ્નિ ભારી. આપ૦ મહા॰ ॥ ૧॥ દૂર દેશસે યાત્રી આવે, પૂજા આંગી રચાવે, અષ્ટ દ્રવ્ય પૂજામે લાવે, મન વાંછીત ફળ પાવે. મહા॰ ।। ૨ ।। થારા સેવક અરજ કરે છે, સુણજો મહાવીર સ્વામી, મેહપે કૃપા એસી કીજે, દીજે મેાક્ષ નિસાની. મહા॰ ॥ ૩ ॥
श्री नेमप्रभु स्तवन
રાગ-કરી વિલેપન
ચલા સખી સર્વ ક્રૅખનકા, રથ ચઢ જદુનંદન આવત હૅય. ૨૦ મેર મુગુટ પિતાંબર સાહે, ગીરનારીકા ધ્યાવત હુંય. . ચલા॰ ! ૧૫ તીન છત્ર આર તીન સિહાસન, ઇંદ્ર ચાસઠ ચામર ઢાલાવસ હુય. ચલા॰ !! ૨ ! લાલચઢી અરજ સુણીયે, સભા સખી મૉંગલ ગાવત હુય. સખી ॥ ૩ ॥
*i
Page #245
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૫) श्री अभिनंदनजिन स्तवन - રાગ-રહના ધમકે આધાર ઉતાર મેરે જનજી, ભવજલમેં પાર ઉતાર, યહ ટેક અભિનંદનજિન અંતરયામી, તારક જ્ઞાન દાતાર, દા. મેરે પ્રભુજી ભવજલમેં પાર ઉતાર. છે ૧ ચઉસઠ ઈંક્રમિલ પૂજન કરતે, અક્ષય સુખ ભંડાર, ભં, મેરે પ્રભુજી ભવજલમેં પાર ઉતાર. મારા ચાંદા શાતિ મંડલ મિલકર, કરતે ગુણેકી પુકાર પુકાર. ૩ ચિરાસી લક્ષ છવા નિકા ટાલે દુઃખ નિરાધાર. નિ| ૪ | સંવત લોક સિદ્ધિ નિધિ ઈન્દુ, (૧૬૮૩) શ્રાવણ શુક્લ સુખકાર. સુ છે પ છે તૃતિયા દિન ગાયની રચના, કીની હર્ષ ઉદાર. ઉ૦ માં દેવચંદ્રસૂરિ કહે નિસદીના પૂજત, સાખ્ય અપાર. અ. છા
श्री सुपार्श्वजिन स्तवन
રાગ-આનંદ કંદ સુપાર્શ્વનાથ ઈશ મેરે તાર તાર તાર, દીનકે દયાલ પ્રભુ ધાર ધાર ધાર. સુઅs કર્મ દૂર કીના, લીના તત્વ સાર, અષ્ટ દશ દોષ રહિત, રાગ દ્વેષ વાર. સુ છે ૧ છે ઈન્દ્ર ચન્દ્ર ભક્તિ કરતે, ભાવ શુદ્ધ ધાર, શેજિત સપ્ત ફળ પ્રભુકે, દુષ્ટ ભય નિવાર. સુo ૨ | કર્મ શત્રુ દૂર કરકે મુતિ માર્ગ કાર, એક ચિત્ત ધ્યાનસે, પ્રભુ કમ ફેન્ટ જાર, સુo |૩ | કથિત વીતરાગ દેવું, માગ કે ૧૫
Page #246
--------------------------------------------------------------------------
________________
ne (૨૨) આધાર, ભવ્ય જીવ કરતે સત્ય, પન્થકે સ્વીકાર. સુત્ર | ૪ | દેવચંદ્રસૂરિ કહે, શુદ્ધ ધર્મ સાર, શાતિ મંડલ ગાતે હૈ, જોં ગુણ અપાર. સુ| ૫
श्री शितलनाथ जिन स्तवन
રાગ-કેલ મહુડી રહી મધુ શીતલનાથ નિરંજન મેરા પાપ પંક સબ હરે પ્રભુ છીનમેં દે ઉપદેશ ભવિક જન તારે, ઘાતિ કર્મ કિયે દુર પલમેં. શિ. મે ૧ છે તન ધન વન સબ હી ચંચલ, ચપલાકી તરહ સમજું મનમેં. શિ. મે ૨ / મેરામન જિનવરસે લાગા, જેસે ચાતકકા ચિત્ત ઘનમેં. શિવા સેહની સૂરત મેહનગારી, દેખત આશ ફલે તક્ષણમેં. શિ૦ છે ૪ દેવચંદ્ર સૂરિ કહે સ્વામી, શિતલતા પ્રગટા સંઘમે. શિ. . ૫ છે
श्री महावीरप्रभु स्तवन
શ્રી અમીઝરા રાગ મહાવીર જિનવરા, સપ્ત ભય હરા, દીજિયે આનંદ મને ભાવ દિલધરા, ચેવિસમા તીર્થંકર સ્વામી, મહેર કરી જે રાજ, વિદ્યા બુદ્ધિ મુજકે દીજે, સારે મેરા કાજ, મહા૦ ૧ ૧ | ચેવિસી જિનવરી કરકે, સફલ કીયા અવતાર, સંવત લોક સિદ્ધિ નિધિ ઈદુ ૧૯૮૩ શુક માઘ સુખકાર. મહા ! ૨ પંચમાં દીન રચના દીની. શાન્તિ મંડલ કાજ, જે થિર તન મન કરકે પઢત,
Page #247
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૨૧૭ )
જન્મ સફૂલ ભવપાર. મહા॰ !! ૩ ॥ ભાવ સદા જો દિલમેં લા કર, જિન ગુણ ગાવે અપાર, સપત્તિ ઘરમેં' શુભ આવે, હાવે ચિત્ત ઉદાર. મહા॰ !! ૪ ! દેવચંદ્ર સૂરિ કહે સાહિબ, શાન્તિ મડલ તાર, સત્ય પ્રભુકા વર્ણન કરતાં, પૂરું વાંછિત સાર. મહા॰ ॥ ૫ ॥
श्री पार्श्वजिन स्तवन રાગ-વીરા વેશ્યા
ભદ્રાવતિ સ્વામી, શિવ ગતિ ગામી, તારા દીન દયાલ, જીન પાર્શ્વ સુજ્ઞાની, આતમરામી, ભવ ભય જાની તારી દીન દયાલ. ભદ્રા॰ ॥ ૧ ॥ તારક નામ તમારા સાહિબ, સબ જગ જન હિતકાર, ગુણુ વન મેં કરૂં આપકા, કરતા અરજ પુકાર રે. ભદ્રા॰ ॥ ૨ ॥ સહુ સંઘ મિલકર પૂજન કરતે, સફલ જન્મકે કાજ, ઋદ્ધિ સિદ્ધિ વિદ્યા મુજે દેવા, સારા મેરા કાજ રે. ભદ્રા ॥ ૩ ॥ દૂર દેશાંતરસે' મે. આયા, શ્રવણ સુણી પ્રભુ પાસ, પતિત ઉધારણ બિરૂદ તુમારા, ભવધિ તારણહાર રે. ભદ્રા ॥ ૪ ॥ વીનતિ સુણિયે દાસકી રે, મહેર કરી મહારાજ, જિનરાજ ભૂલ ચૂક કી માફી કર કે, કરિયે મેરી સાર રે. ભદ્રા ॥ ૫ ॥ પાર્શ્વ પ્રભુકી મૂતિ પ્યારી, પૂજક ચિંતિત હાય, જલતે કામે સપ અચાયા, કૃપા કરી જિનરાજ રે. ભદ્રા॰ ॥ ૬ ॥ કર જોડીને વિનય કરત હૈ, શાન્તિ મ`ડલ આજ, ચાંદા જૈન વિદ્યાર્થિ મિલકર, નમન કરે હર્ષીય રે. ભદ્રા ! છ !! દેવચંદ્ર સૂરિ અજ કરત
,
Page #248
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૮) છે, સુણજે બાલ ગોપાલ, એક મના હે કર કે પ્રભુ કે, સે વાંછિત દાય રે. ભદ્રા છે ૮
प्रभु प्रक्षाल वखते મેરૂ શિખર નવરાવે હે સૂરપતિ. મેરૂ૦ જન્મકાલ નવરછકે જાણી, પંચરૂપે કરી આવે છે. સુત્ર ના ક્ષીર સમુદ્ર તિર્થોદક જાણી, સ્નાત્ર કરી ગુણ ગાવે છે. સુહ ારા રત્ન પ્રમુખ અડજાતિના કલશા, ઓષધિ ચુરણ મિલાવે છે. સુત્ર | ૩ | જીન પ્રતિમાકે હવન કરીને, બિધ બીજ મન ભાવે છે. સુત્ર | ૪ | અનુક્રમ ગુણ રત્નાકર ફરસી, જીન ઉત્તમ પદ પાવે છે. સુત્ર છે ૫ છે
गीरीराज स्तवन.
રાગજાજી જાવ કીસ આજી આ ગિરિરાજકે, દિલ દયાને વાલે, કર્મ કટાને વાલે, ભવ દુઃખ મીટાને વાલે, પુરે પુણ્યવાન શીર જિનરાજકે ઝુકાનેવાલે. આ૦ ૧ ગિરિ એ સબ મેં મેટા, મેહરાય કે મુખ પર સોટા, ટે દૂનીઆકે દે ધેકે હટાનેવાલે. આ૦ મે ૨ યહાં પર શુદ્ધ ભાવ લાવે, ત્રીજે ભયે સિદ્ધિ પાવે, પૂર્વ પુણ્ય પુણ્ય ગિરિકે ગુણ ગાનેવાલે. આ૦ ૩ તીર્થ પરમાર્થ આપે, કમકે ફેદ કાપે, ગિરિ ફરસનસે સિદ્ધિ સ્પર્શકે મિલાને વાલે. આ૦ | ૪ | આણંદ લબ્ધિ હૈયે, નયન કમલસે જે, એસે ગિરિરાજ સે શિવરાજ કે સુખ પાને વાલે. આ૦ | ૫ છે
Page #249
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૨૯ ) जना मंडन श्री आदिनाथ स्तवन
રાગ-મેરે મેલા બુલાદે આદિનાથ જિર્ણદ ભવપાર કરે, મારા જન્મ મરણનાં દુઃખ હરે. શેર૦ તું પ્રભુ શિવધર બન્ય, (ને) હું અશિવ ઘરમાં રમું, તું અનંત સુખમાં રમે છે, હું ભવ દુઃખમાં ભણું, હારી દુઃખી દશાને વિચાર કરે. આદિ| ૧ | આદિ રાજા આદિ સાધુ આદિ તું ભીક્ષાચરૂ, આદિ તીર્થ નાથ તુંહી, તુંહી ભવ રક્ષા કરું, મારા મન મંદિરમાં નિત્ય ફરે. આદિ૨ | માતને કેવલ સમપી, ભક્તિ લાવે તે વર્યો, માત પણ સૂત વધુ જોવા, મુક્તિ નિલય દિલ ધર્યો, પ્રભુ એતે અપૂર્વ સંબંધ ખરે. આદિ મારા ઉના નગરમાં આજ પામી, દર્શ મારું દિલ હચું, મૂર્તિ પ્રભુની શાંત નિરખી શમરસે જગર ભર્યું આદિ| ૪ | આત્મ કમલે જેહના શ્રી
નવરે વસતા રહે, લબ્ધિના ભંડાર તે નર, શીવપુર જલ્દી લહે, મારા નાથ લબ્ધિને ભંડાર ભરે. . ૫ છે
श्री सुमति जिन स्तवन
રાગ-મેરે મિલા બુલાદે હારૂં ધ્યાન કરે ગુલતાન મને, મારું દીલ ચહે રહું તુજ કને. શેર સંસારનાં જે મુળ રૂપે, તે કષાય કેળવ્યા, દુઃખના જે ડુંગરો, તે પાપથી મેં મેળવ્યા, હું રખડી રહે છું ભવરૂપ વને, હારૂં છે ૧ મે મારા જેવા દુભગીને, તારા વિના શરણું નહિ, જિનરાજનું એ રાજ
Page #250
--------------------------------------------------------------------------
________________
- (ર૩૦). છોડી, કયાં બીજે રહેવું જઈ રેકે કર્મ પ્રભુ જે મને નિત્ય હશે. તારૂં છે ૨ | નારકી થઈ મેં કદી, હા ઘેર દુઃખે છે સહ્યાં, બે અંત દુઃખ નિગદનાં, તે પ્રભુ મેં બહુ લહ્યાં, આપ રાહ જીવન સુખકાર બને. હારૂં | ૩ | દેવલોકે દુઃખીયે, દુઃખી પશુ જીવન ધારી, માનવ જીવન પણ દુઃખમાં, વિણ ધર્મ હા એળે કરી, મને દીનને જોડે જિનધર્મ ધને. હારૂં છે ૪ આપ ગતિ મુજપંચમી, પંચમ પ્રભુ શીરતાજ છે, આતમ કમલ લબ્ધિ વિકાશી, જહાજ શ્રી જિનરાજ છે, નથી આશા બાંધી મેં પ્રભુ અન્ય જન (સ્થળે) તારૂં પા
श्री चंद्रप्रभु स्तवन
રાગ-કવાલી ચંદા પ્રભુજી પ્યારા, મુઝકે દીયે સહારા, તમે કમ કષ્ટ વારા, ઉસને હમે છે મારા. ચંદા છે ૧ છે મેં ત્રાહી ત્રાહી કરતા, ચરણે મેં તેરે પડતા, કાં નહિ દુખે કે હરતા, મહા મેહસે હું મરતા. ચંદા, મે ૨ કરૂણા સમુદ્ર તું હૈ, નહિ તુજસે ફેઈ આલા, મુજ બના હૈ પક્ષી, તુમ ગુણ ગણે છે માલા. ચંદા છે ૩ છે નરકાદિકે મેં રૂલા, તુજ નામક જે ભૂલા, ઉસકે બિના સહારે, પાકા હૈ દુઃખ અમૂલા. ચંદા | ૪ | અબ પુણ્ય વાયુ વાયા, કરમે વિવર દીખાયા, સમ્યકત્વ ચિત્ત ધારા, તબ પાયા તમ દેદારી. ચંદાય છે ૫ મે આતમ કમલ દિનેશ્વર, દુર્લભ પ્રભુ જિનેશ્વર, નિજ શકિત સં. પદા દે, શિશુ લબ્ધિકે બચા. ચંદા| ૬ |
Page #251
--------------------------------------------------------------------------
________________
(રહો ) श्री वासुपूज्यजिन स्तवन
રાગ-પંજાબી ઠેકે આનંદ દેતી પ્રભુજીકી મૂર્તિ અજોડ, દર્શન કરીએ મીટે સબ કર્મોકી ખેડ. આનંદ૦ સબ દેવનમેં દેવ નિરાલા, ડુ જીવનકે હુએ પ્રતિપાલા, રાજપાટ દીયા છીનકમેં છેડ. આ છે ૧ મે રાગ દ્વેષકે જસે જલાયા, જ્ઞાનામૃતકો પ્યાલા પીલાયા. મહા મિથ્યાત્વકા બાધ ન તેડ. આ૦ મે ૨i સાધુસેવા મૈત્રીભાવ શીખાયા, મમતા ત્યાગી ધર્મ દીખાયા, એસે પ્રભુજી મેરે શીરકા મેડ. આનંદ છે ૩ છે ધન્ય જનમ પ્રભુ દર્શન પાવે, નિત્ય ઉન્નત ગુણ ઠાણે ઠાવે, મિલા માનું ઉસે લાખ કરોડ. આનંદ૦ કે ૪ કાલ અનંતસે જગમેં રૂલાઈ, તત્વજ્ઞાન સહ દર્શન પાઈ, મનવા ચાહે મિલું જિનકે દેડ. આ છે ૫ છે વાસુપૂજ્ય જિન સુખકર સ્વામી, વઢવાણ કેમ્પમાં દર્શન પામી, મીલ ગયા માનું મુજે શિવપુર રેડ. આ છે ૬ આત્મ કમલ જિન લબ્ધિ દાતા, તાર તાર મુજ ભવદુઃખ ત્રાતા, ભવ ભ્રમણકા ફેરા ત્રિોડ. આનંદ૦ | ૭ |
श्री वासुपुज्य स्वामी स्तवन
રાગ-શું કહુ કથની મારી વાસુ પૂજ્ય નિરખ્યા આજ વાસુ પૂજ્ય પ્રભુ નિરખ્યા, જેમ રેમ તનુ હરખ્યા આજ (અંચલી) પુણ્ય પટહ ત્રણ ભૂવને વાગે, તુજ શાસનના રાગે, મહા
Page #252
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૨) ભાગ્યે પ્રભુ તે મુજ મળીયું, આવ્યો તમારી આગે રાજ. વા. ૧ મે જ્ઞાન ચારિત્રમાં પ્રભુ હુ સ્મૃતિ, પાસે તમારી યાચું, જ્યાં સુધી પ્રભુ તે નહિં આપો, ત્યાં સુધી કામ બધું કાચુંરાજ. વાસુ દીન અનાથ સેવકની અરજી, માને પ્રભુ એ મરજી, પણ મારે આધાર ન બીજે, એક તમારે શું ગરછ રાજ. વાસુ | ૩ | આગમ વાદે જાણું જનજી, તાર્યા પ્રભુએ અપારા, પણ જે મારે આતમ તારે, તે થાય સાક્ષાત્કારા રાજ. વાસુ છે ૪ મે સેહે “કમલ” સમ વિકસિત મુખડુ, લબ્ધિ તણા દાતારી, બાહ્ય લક્ષણ અણુ સહસ્ત્ર, અભ્યતરમાં અપારી રાજ. વાસુ છે પ ત્રણ ભુવન છાજે ઠકુરાઈ, જગ જયવંત જયંત, નવિન હોય એ અનુભવ જેને, તે કરે ભવને અંત રાજ. વાસુ છે ૬ આત્મ કમલ લબ્ધિ વિકાસક, જિન ! તુજ દરિસણ જેતે. બુહારીમાં એમ વિચારૂં, મેહ રહ્યો હવે રેતે રાજ. વાસુ | ૭ || श्री महावीर स्वामी स्तवन
ચગ-ગઝલ પેદા હું હે ભગવત દુઃખસે છોડાને વાલે, ભૂલે હવે જનૈકે, રસ્તા બતાને વાલે, સિધારથકે દુલારે, ત્રિશલા કે નંદ પ્યારે, આખકે મેરે તારે, દીલકે લેભાને વાલે. આના વિષેકે જીસ હરદમ, ઈકોસે હો રહા થા, મિયાત સૂર આયે, ઉસીકે હરાને વાલે. પેદા | ૨ | સંસાર મેહ
Page #253
--------------------------------------------------------------------------
________________
(ર૩૩) માયા, ધ્યાનસે હરાયા, આનંદ ધામ પાયા, કરૂણું સમુદ્ર વાલે દુઃખ. | ૩ છે અહો બ્રહ્મજ્ઞાન ધારી, શિવમારગ વિહારી, વિપદા હરે અમારી, એ વીર નામ વાલે. ઠો દે કર કે દાન જનકે, કરકે નિરાધ મનકે, તપસે સુકાયા તનકે, શિવપુર કે પાનેવાલે. ૫ પ્રભુ આપકે તિલક કે, હય આપનામ શરણ સંસાર પાર કરના, કરકે લગાને વાલે. છે ૬ છે
वीर जिन स्तवन
ગઝલ હમકે સદા મુબારક પ્રભુ જન્મ હો તુમારા જબ જન્મ આપ લીના, તીન લોકકે સુખ દીના, ત્રિસલાજી કે નગીના, સિદ્ધારથકા દુલારા, હમકે છે ૧ મે થે જન્મસે હી જ્ઞાની, ન થે તથાપી માની, પંડિતકે પાસ પઢને, કે હે ગયે તૈયારા. હમકે છે ૨ મે એ જાન ઈદ્ર આયા, આસન પે ખુદ બેઠાયા, ફીર આપકે હી મુખ, પંડિતકા શલ્ય ટારા. હ૦ | ૩ | મનધાર ધર્મ પુષ્ટી, કરેલચ પંચ મુખી, લે દેવ દુષ્ય તુમને, જગસે કીયા કિનારા. હ૦ ૫ ૪ કે બીજા આતમ ધ્યાન ધ્યાએ, કેવલ જ્ઞાન પાયે, રસ્તા સરસ બતાકે અનતે કે પાર તાશ. હમકે છે ૫ કે હે વીર દેવાધિ દેવા, તુમ ચરણ સેવ મેવા, હૈ માંગતા તિલકભી, કરકે સદા પુકારા. છે દ છે
Page #254
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૩૪) श्री पार्श्व जिन स्तवन
ગઝલ વીના પ્રભુ પાWકે દેખે મેરા દિલ બે કરારી હૈ, મેરા દિલ બે કરારી હૈ, ચેરાસી લાખમેં ભટક, મનુષ્યની દેહ ધારી હૈ, ઘેરા મુજે આઠ કને, ગલેમેં ફાસ ધારી હૈ. વીના છે ૧ દુનિયાકે દેવ સબ દેખે સબીકે લોભ ભારી હૈ, કોઈ કોપી કેઈમાની, કીસીકે સંગ નારી હૈ. વીના | ૨ | મુશિબત જે પદ્ધ હમસે ઉસને ખુદ નિહારી છે, સેવકો કુગતિ સે તારી, એહી વીનંતી હમારી હૈ. વી. | ૩ |
आथ्यात्मिक पद.
રાગ-રે પડી ભુમા ધ્યાનમેં જિનકે સદા લયલીન હોના ચાહિયે, જ્ઞાન ગુરૂ જ્ઞાનીસે લે પરવીન હોના ચાહિએ. પેલા રાહ સંયમકી પકર, ક૯યાનકી સૂરત મિલે, કાળ ગફલતમે સજન નાહક ન ખોના ચાહિએ. ધ્યાનમેં૦ | ૨ | ધર્મ ખેતી કીયા ચાહે, મન જમીન સાફ રખ, બીજ સમકિતકા હૃદયમેં સત્યસે એના ચાહિએ. ધ્યાનમેં૦ | ૩ | કામના મનકી સકલ આનંદસે પૂરન ભઈ, અબતો સમતા સેજ ઉપર, સુખસે સેના ચાહિયે. ધ્યા. . ૪ દાસ સ્ત્રી અને ઘર, આંગનમે કુલેગા કલપ, ભવસ્થિતી પકનેસે મુક્તિ ફલ સેલના ચાહિયે. ધ્યાનમેં૦ | ૫ |
Page #255
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૩)
आध्यात्मिक पद. કાયાકા પીંજરા ડેલે, એક શ્વાસક પક્ષિાલે, તન સગ મે હય મંદીર, પરમાત્મા ઉસકે અંદર, દે નયન હથ પાપી સમુદ્ર, નેકી બીકે તેલેરે. એક—મા બાપ પતિ પત્રિકા, કેઈબી નહિ હય કીસીકા, જગડા હય એ જીતે છવકા, બન પરે નેકી કરનારે એક આનેકી સાહદત જાના, જાને સે નહિ પસ્તાના, દુનિયા હય મુસાફર ખાના, અબ જાગ જગતમે સો નારે. એક ' ૩ |
__ अथ श्री बोजनी सजाय
સખી મારે ચોકમારે, ઉગતે બીજનું ચંદ્ર નમીયે, ચંદ્ર વિમાને શાશ્વતા અનવર, પ્રણમી પાતિક હરિયે, મનવચ કાયા જે વશ થીર કરીયે ભવ દરિયે જટ તરિયે, સખી મે ૧ માતા પિતા સુત સસરે, નાવલી રૂપ રેલો, કારમે એ કુટુંબ કબીલ, મલીયે પંચી મેલે. સખી ૨ અભિનંદન સુમતિ શીતલન, વાસુપૂજ્ય અર સ્વામી, જન્મ ચ્યવન શીવનારું વનના કલ્યાણક ગુણ ગ્રામી. સખી. છે ૩ વર્તમાન ચોવીસીએ એ દીન, કલ્યાક જીનકેરાં, અનંત ચેવિશીયે અનંત કલ્યાણક, થાસે એમ ભલેરા. સખી. | ૪ દુવિધ ધર્મ પ્રકા બીજે, કહે પ્રભુ ભવી આદર, ધ્યાન દોય ત્યજી દેય આદર, રાગદ્દેશ દેય હર . સખી. ૫ છે નય નિશ્ચય વ્યવહાર ઉભયથી, તરવા તત્ત્વ પ્રકાશે, બીજ દીવસ ઉભય પ્રકારે આરાધે ઉલ્લાસે. સખી ને ૬ છે એ
Page #256
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૩૬) દીન તપ ભવી જપ કરતાં ભાવે, નરક તિર્યંચ ગતિ વારે, દેવ મનુષ્ય ગતિ પુણ્ય મહદય, અનુક્રમે શિવ સુખ સારે. સખી | ૭ કમબીજ તપ તપતાં, જળ મુળથી બળી જાવે, સહજ કલા નિધિ સૂરિ ઉદયે, જગદાનંદ સુખ પાવે. સખી| ૮ .
तमारो धर्म संभाळो. (સુજેલા શ્રી પ્રભુજીએ-એ રાગ ) પ્રભુશ્રી વીરને પ્યારા, પરા પ્રાણ દેનારા જગતમાં જેન કહેનારા, તમારે ધર્મ સંભાળે. પ્રભુ કઠીન આ કાળ વર્તા, વિષમ કઈ વાયરા વાયે, થવાનું હોય તે થાયે, તમારે ધર્મ સંભાળે. પ્રભુ કંઈ ઓછા અગર વત્તા જીવન છે દેશમય સહુના, બીજાનું માપવા કરતાં તમારે ધર્મ સંભાળે. પ્રભુ ગુણેને અવગુણે બેમાં, કરી અવગુણને અળગા સહુના ગુણને લે, તમારે ધર્મ સંભાળે. પ્રભુ દુઃખી જંજાળમયી જુઓ, જગતના માનવી સી છે દઈને, સહાયતા બનતી, તમારો ધર્મ સંભાળો. પ્રભુ ભલું બુરૂ સહુનું તે, શુભાશુભ કર્મથી થાએ, જીવન જ્યોતિ જગ્યા સુધી, તમારો ધર્મ સંભાળે. પ્રભુ પ્રભુશ્રી વીરના વચને, સ્મરે સહુ કઠીન આ કાળે, કસોટી આકરીમાંથી, તમારે ધર્મ સંભાળે. પ્રભુ પરાર્થે પુન્ય માર્ગોમાં, ભલાઈના ભરી પ્યાલા, જગત બાગે સિંચે સજજન તમારે ધર્મ સંભાળે. પ્રભુ
Page #257
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૭) सोळ महा सतीनो गरबो. ઉંચી ભારત ભૂમી આજ (૨) જેનાં ચરિત્ર આજ શોભતાં (૨) એવી સતીઓ કેરાં શીલ (૨) સુવર્ણ ગ્રંથ પાને શુભતાં (૨) ઉંચી. બ્રાહી ને સુંદરી બે બેનીની જેડલી (૨) એક શીખી અક્ષર જ્ઞાન, બીજી ગણુત પંડિતા. જેના ઉચી. સતી ચંદન બાળીકા, હતી જે શુદ્ધ શ્રાવિકા (૨) વહેરાવ્યા વીર અડદ બાકુળ હે બેનડી. જેના ઉંચીચોથી રાજુલ મહા સતી જે બ્રહ્મચારિણી (૨) સંયમમાં દૃઢ કર્યો રહનેમી હો બેન. જેના. ઉંચી દ્રૌપદી મહા સતી જે પાંડવ કુળે શેભતી (૨) શિયળના પ્રભાવે પૂર્યાં ચીર મારી બેનડી. જેના ઉચી. શ્રી રામચંદ્રની જનેતા કૌશલ્યા મહા સતી (૨) ચંદનબાળાની માશી મૃગાવતી હો બેનડી. જેના ઉંચી શ્રી વીરની પહેલી શ્રાવિકા, સુલસા જે મહા સતી (૨) બત્રીશ પુત્ર સાથે મર્યા, ધર્મથી નહી ચલી. જેના ઉંચી સીતાજી મહા સતીને રાવણે હરી હતી (૨) લોકાપવાદે અગ્નીમાં પ્રવેશી, અગ્ની શાન્ત કરી. જેના ઉચી. ચંપાના બાર ઉઘાડયા શ્રી સુભદ્રા મહા સતી (૨) કુવામાંથી જળ કાઢવું, કાચે તાંતણે ચારણ વતી. જેના ઉચી. શીવા ને કુન્તી હતી જે રાજાની રાણીઓ (૨) શિલવતી જીનદત્ત શેઠની, દુહીતા હે બેનડી. જેના ઉંચી નલરાજની અધગના દમયંતિ એ મહા સતી (૨) વને વન જામી દુઃખ પામી મારી બેનડી જેના ઉંચી ગુરુ સેવામાં તત્પર એવી, પુષ્પચુલા મહા સતી (૨) કેવળ જ્ઞાન પામી
Page #258
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૨૩૮ )
છતા, કરી સેવા એનડી, જેના ઇંચી ચેડા રાજાની પુત્રી પ્રભાવતી જે મહા સતી (ર) શ્રી કૃષ્ણ વાસુદેવની પતિવ્રતા પદમાવતી જેના॰ ચી॰ પર પુરૂષને ભાઈ આપ દીકરા સમાન લેખતી (૨) પ્રાતઃ ઉઠી અમૃત નમે સાળ એ મહા સતી. જેના॰ ઉચી
बाळकाना हृदयं उदगार
( અમે લીધી પ્રતીજ્ઞા પાળશુ' ?–રાગ )
લાક સેવાના મંત્ર અમે સાધશુ રે (ર) ગણી પ્રથમ અમારા તે ધર્મ. (૨) લેાક સેવા॰ મોટા થાશુ જ્યારે અમેા બાળકા રે (૨) કરીશુ. મોટાં મોટાં સહુ કામ, લેાક સેવા૦ દાદા વીરના વચન શીરે ધારશું રે (૨) માની ધન્ય અમારા આ જન્મ. (૨) લેાકસેવા૦ ગરીમાને સદ્ રસ્તે ચડાવશુ રે (ર) આપી 'ચી . કેળવણી ખાસ, લાકસેવા॰ વીર પ્રભુના સુત્ર સમજાવશુ? (૨) સત્ય અહિંસાના હી પાઠ. લાક સેવા॰ કુસ`પને ઉખેડી જડ સુળથી રે (ર) રાપીશું માઢુ સપ ઝાડ, લેાકસેવા૦ મીઠી અમૃત છાંયડીએ અને એસશુ' ? (૨) અડા રાપી દાદાના ત્યાંય. લાક સેવા૦
विदाय
રાગ-૫થીડા સદા
મેમાના હા વ્હાલા પુનઃ પધારજો, ક્યા ? દીલથી દઇએ, અમે આપ વિદ્યાયો. આતિથ્ય આપતણું, અમને
Page #259
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૨૩૯)
શુ આવડે, ભૂલ ચૂક અમ ઉણપ, કરો માજો, મેમાન શાળા આ ક્રૂરજ આપ તણી હૃદયે સહુ માનજો, ફ્રી ફ્રી દર્શીન દેજો વડીલ સમાજજો, આપ તણાં દશ નથી, કાળજડાં ઠરે, ઉત્સાહે વધશે, વિદ્યાર્થી અભ્યાસેો. મેમાને ઉત્તેજન આપે છે, લક્ષ્મી એ ઘણું, પણ જો પધારી, સસ્થાને નિરખાય, તેા સુવણૅ સુગંધ, અન્ને સાથે મળે અમૃત કહે છે, લળી લળી લાગી પાયો. મેમાન
॥ आठ दृष्टिनी सञाय प्रारंभ ॥ ઢાલ પહેલી
૫ ચતુર સ્નેહી મેહુના ! એ દેશી
શિવ સુખ કારણુ ઉપદિશી, ચાગ તણી અડ દિઠ્ઠી રે; તે ગુણુ ણી જિન વીરના, કરશુ ધર્મની પુઠ્ઠી રે, વીર જિનેશ્વર દેશના૦ | ૧ !! સઘન અધન દિન રચણીમાં, માલ વિકલને અનેરાં રે; અરથ જોચે જેમ જીજી, તેમ આધ નજરના ફેરા રે. વી૰ ॥ ૨ ॥ દર્શન જે થયા જીજીઆ, તે આપ નજરને ફેરે' રે, ભેદ થિરાદિક દૃષ્ટિમાં, સમકિત્ત દૃષ્ટિને હેર રે. વી ।। ૩ ।। દર્શન સકલના નય ગ્રહે, આપ રહે નિજ ભાવે રે; હિતકરી જનને સજીવની, ચારા તેહ ચરાવે રે. વી૦ ૫ ૪ ૫ ષ્ટિ થિરાદિક ચારમાં, મુગતિ પ્રયાણુ ન ભાજેરે રયણી શયન જેમ શ્રમ હરે, સુરનર સુખ તેમ છાજે રે. વી ।। ૫ ।। એહ પ્રસંગથી મે' કહ્યું, પ્રથમ દૃષ્ટિ હવે કહિયે રે; જિહાં મિત્રા તિહાં બેષ જે, તે તૃણુ અગ્નિ સે- લહિંચે ર
Page #260
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૪) વી છે ત્રત પણે ઈહાં યમ સંપજે, ખેદ નહીં શુભ કાજે રે; શ નહીં વલી અવરસું, એહ ગુણ અંગ વિરાજે રે; વી ૭ | યોગનાં બીજ ઈહ ગ્રહે, જિનવર શુદ્ધ પ્રમાણે રે; ભાવા ચારજે સેવના, ભવ ઉદ્વેગ સુઠામે રે. વી. | ૮ છે દ્રવ્ય અભિગ્રહ પાલવા, ઓષધ પ્રમુખને દાને રે; આદર આગમ આસરી, લિખનાદિ બહુ માને રે. વી૯ લેખન પૂજન આપવું, કૃત વાચના ઉદગ્રાહો રે; ભાવ શિસ્તાર સઝાયથી ચિંતન ભાવન ચાહે રે. વી. i ૧૦ મે બીજ કથા ભલી સાંભલી, રોમાંચિત હીયે દેહ રે; એહ અવંચક યોગથી, લહિ ધરમ સનેહ રે. વી. | ૧૧ છે સદ્દગુરૂ વદન ક્રિયા તેહથી ફલ હોયે જે રે; લેગ ક્રિયા ફલ ભેદથી વિવિધ અવંચક અહે રે. વી. ! ૧૨ ચાહે ચાર તે ચંદને, મધુકર માલતી બેગી રે; તેમ ભવિજન સહજ ગુણે હોયે, ઉત્તમ નિમિત્ત સંગી રે. વી. મે ૧૩ એહ અવંચક ગ તે, પ્રગટે ચરમા વરતે રે; સાધુને સિદ્ધ દશા સમો, બીજનું ચિત્ત પ્રવતે રે. વી. છે ૧૪ છે કરણ અપૂર્વના નિકટથી, જે પહેલું ગુણઠાણું રે; મુખ્ય પણે તે ઈહાં હૈયે, સુયશ વિલાસનું ટાણું રે. વી. માનપા
' હાલ બીજી
મન મોહન મેરેા એ દેશી દર્શન તારા દષ્ટિમાં, મન મોહન મેરે, ગોમય અગ્નિ સુમાન; મન શૌચ સંતેષને તપ ભલા, મન, સઝાય ઈશ્વર ધ્યાન, મન છે ૧ છેનિયમ પંથ ઈહાં સંપ જે,
Page #261
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૧) મન નહીં કિરિયા ઉગ, મન જિજ્ઞાસા ગુણ તત્વની મન પર નહીં નિજ હઠ ટેગ. મન મે ૨ એદષ્ટ હોય વરતતાં, મનયોગ કથા બહુ પ્રેમ, મન અનુચિત તેહ ન આચરે, મન વાળે વળે જેમ હેમ. મન છે ૩ | વિનય અધિક ગુણીને કરે, મન દેખે નિજ ગુણ હાણ, મન, ત્રાસ ધરે ભવ ભય થકી, મન, ભવ માને દુઃખ ખાણું, મન છે ૪ . શાસ્ત્ર ઘણું મતિ - ડલી, મન શિષ્ટ કહે તે પ્રમાણે, મન, સુયશ લહે એ ભાવથી, મન ન કરે જુઠ ડફાણ. મન | ૫ | ઈતિ .
- ઢાલ ત્રીજી.
પ્રથમ ગોવાલે તેણે ભજી એ દેશી. ત્રીજી દષ્ટિ બલા કહી છે, કાષ્ટ અગ્નિ સમ બોધ, ક્ષેપ નહી આસન સંધેજી, શ્રવણ સમીહ સોધે રે, જિનજી ધન ધન તુમ ઉપદેશ. મે ૧ કે તરૂણ સુખી સ્ત્રી પરિવજી, જેમ ચાહે સુરગીત સાંભલવા તેમ તવનેજી, એ દષ્ટિ સુવિનીત રે. જિન ધન છે ૨ સરિ એ બોધ પ્રવાહનીજી, એ વિણ શ્રત થલ કુપ; શ્રવણ સમીહા તે કિસજી, શયિત ગુણે જેમ ભૂપ રે. જિન ધન પારા મન રીજે તનુ ઉદ્યસેજી, રીજે બુજે એક તાન, તે ઈચ્છા વિણ ગુણ કથા, બહિરા આગલ ગાન રે. જિન ધન છે જ છે વિઘન ઈહાં પ્રાયે નહીંછ, ધર્મ હેતુમાં કેય, અનાચાર પરિહારથીજી, સુયશ મહદય હાય રે. જિન ધન | ૫ | ઈતિ,
Page #262
--------------------------------------------------------------------------
________________
(ર૪૨)
હાલ ચેથી ઝાંઝરીયા મુનિવર ધન ધન તુમ અવતાર–એ દેશી
ગદષ્ટિ થી કહીછ, દીપ્તા તિહાં ન ઉથ્થાન, પ્રાણાયામ તે ભાવથિજી, દીપ પ્રભાસમ જ્ઞાન, મન મેહન જિનજી, મીઠી તાહરી વાણ. / ૧ બાહ્ય ભાવ રેચક ઈહાંજી, પૂરક અંતર ભાવ, કુંભક થીરતા ગુણે કરી છ, પ્રાણાયામ સ્વભાવ. મન છે ૨ ધરમ અરથી ઈહિાં પ્રાણનેજી, છાંડે પણ નહીં ધર્મ, પ્રાણ અથે સંકટ પડેછ, જુઓ એ દષ્ટિને મર્મ. મન ને ૩ છે તત્ત્વ શ્રવણ મધુદકેરુ, ઈહિ એ બીજ પ્રહ, ખાર ઉદક સમ ભવ ત્યજેસ્ટ, ગુરૂ ભકિત અદ્રોહ. મન | ૪ | સુમ બાબતે પણ ઈહાંજી, સમકેત વિણ નવિ હય, વેદ્ય સંવેદ્ય પદે કહિએ, તે ન અવેલ્વે જેય. મન | ૫ વેદ્ય બંધ શિવ હેતુ છે જ, સંવેદન તસ નાણું, નયનિક્ષેપે અતિભલુંછ, વેદ્ય સંવેદ્ય પ્રમાણ. મન, દા તે પદ ગ્રંથી વિભેદથી, છેહલી પાપ પ્રવૃત્તિ, તમ લેહ પદ પ્રતિ સમીજી, તિહાં હોય અંત નિવૃતિ. મન પાછા એહ થકી વિપરીત છેજ, પદ તે અવેદ્ય સંવેદ્ય, ભવ અભિનંદી જીવને, તે હોય વજ અભેદ્ય, મન છે ૮ લેભી કૃપણ દયામણજી, માથી મચ્છર ઠાણ, ભવ અભિનંદી ભવ ભય ભરીએજી, અફલ આરંભ અયાણ. મન છે ૯ એહવા અવગુણવંતનું છે, પદ છે અવેદ્ય કઠોર, સાધુ સંગ આગમ તણજી, તે જ ધુરંદ્ધાર. મન છે ૧૦ છે તે છતે સહજે ટલેજ, વિષમ કુતક પ્રકાર,
Page #263
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૪) દૂર નિકટ હાથી હણે છે, જેમ એ બઠર વિચાર, મન, | ૧૧ ! હું પામ્યો સંશય નહીંછ, મૂરખ કરે એ વિચાર, આલસુ આ ગુરૂ શિષ્યને છે, તેતે વચન પ્રકાર. મન ! ૧૨ છે કીજે તે પત્તિ આવવુંછ, આપ મતે અનુમાન, આગમને અનુમાનથી, સાચું કહે સુજ્ઞાન. મન ! ૧૩ છે નહિં સર્વજ્ઞ જુજુઆ, તેહના જે વલી દાસ, ભગતિ દેવની પણ કહીછ, ચિત્ર અચિત્ર પ્રકાશ. મન છે ૧૪ . દેવ સંસારી અનેક છે, તેની ભકિત વિચિત્ર, એક રાગ પર દ્વેષજી, એક મુગતિની અચિત્ર. મન મે ૧૫ છે ઇક્રિયાઈ ગત બુદ્ધિ છે, જ્ઞાન છે આગમ હેત, અસંમેહ શુભ કુતિ ગુણે, તેણે ફલ ભેદ સંકેત. મન મે ૧૬ આદર કિયા રતિ ઘણીજી, વિઘન ટલે મીલે લચ્છિ, જિજ્ઞાસા બુદ્ધ સેવનાજી, શુભ કૃતિ ચિન્હ પ્રત્યછિ. મન છે ૧૭ છે બુદ્ધિ કિયા ભવ ફલ દીયેજી, જ્ઞાન કિયા શિવ અંગ, અસંમેહ કિરિયા દીયેજી, શી મુગતિ ફલ ચંગ. મન છે ૧૮ પુદ્ગલ રચના કારમીજી, તિહાં જશ ચિત્ત ન લીન, એક માર્ગ તે શિવ તણેજી, ભેદ લહે જગદીન. મન છે ૧૯ મે શિષ્ય ભણે જિન દેશનાજી, કહે જન પરિણતિ ભિન્ન, કહે મુનિની નય દેશના, પરમાર્થથી અભિન્ન. મન | ૨૦ | શબ્દ ભેદ ઝગડે કિજી , પરમારથ જે એક, કહે ગંગા કહે સુર નદીજી, વસ્તુ ફરે નહિ છેક. મન છે ૨૧ કે ધર્મ ક્ષમાદિક પણ મિટે છે, પ્રગટે ધર્મ સંન્યાસ, તે ઝગડા ઝાંટા તેણેજ, મુનિને કવણ અભ્યાસ. મન | ૨૨ | અભિનિવેશ સાલી ત્યજીજી,
Page #264
--------------------------------------------------------------------------
________________
(રજ) ચાર લહી જેણે દૃષ્ટિ, તે લેશે હવે પંચમીજી, સુયશ અમૃતઘન વૃષ્ટિ. મન | ૨૩ છે ઈતિ.
હાલ પાંચમી. ધન ધન સંપ્રતિ સાચા રાજા–એ દેશી. દષ્ટિ થિરા માંહે દશન નિત્યે, રતનપ્રભા સમ જાછ, ભ્રાંતિ નહી વલી બાધ તે સુક્ષ્મ, પ્રત્યાહાર વખાણે રે. . ૧ એ ગુણ વીર તણું ન વિસારું, સંભારૂ દિનરાત રે, પશુ ટાલી સરરૂપ કરે જે, સમકેતને અવદાત રે. એ ગુણ૦ રા બાલ ધુલિ ઘર લીલા સરિખી ભવ ચેષ્ટા ઈહાં ભાસે રે, રિદ્ધિ સિદ્ધિ સવિ ઘટમાં પેસે, અષ્ટ મહાસિદ્ધિ પાસે રે. એ ગુણ છે ૩ વિષય વિકારે ન ઇંદ્રિય જોડે, તે ઈહાં પ્રત્યાહાર રે, કેવલ જોતિ તે તત્વ પ્રકાશે, શેષ ઉપાય અસારે રે. એ ગુણ
૪ શીતલ ચંદનથી પણ ઉપને, અગનિ દહે જેમ વનને રે, ધરમજનિત પણ ભેગ ઈહાં, તેમ, લાગે અનિષ્ટ તે મનને રે. એ ગુણ પા અંશે હોય ઈહાં અવિનાશી, પુદગલ જાલ તમાસી રે, ચિદાનંદ ઘન સુયશ વિલાસી, કેમ હોય જગને આસી રે. એ ગુણ છે
હાલ છઠી બેલીડા હંસારે વિષય ન રાચીએએ દેશી
અ ચપલ રોગ રહિત નિડુર નહિ, અલ્પ હેય દોય નીતિ, ગંધ તે સા રે કાંતિ પ્રસન્નતા, સુસ્વર પ્રથમ
Page #265
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૪૫)
પ્રવૃત્તિ, ધન ધન શાસન શ્રી જિનવર તણું. આંકણું. | ૧ | ધીર પ્રભાવીરે, આગલે વેગથી, મિત્રાદિક યુત ચિત્ત; લાભ ઈષ્ટને રે કંઠ અધષ્ટતા, જિન પ્રિયતા હોય નિત્ય. ધન છે ૨ નાશ દેષને રે તૃપતિ પરમ લહે, સમતા ઉંચિત સંગ, નાશ વયરને રે, બુદ્ધિ શતંભરા, એ નિષ્પન્નહ યોગ. ધન છે ૩ | ચિન્હ ચગને રે જે પર ગ્રંથમાં, ગાચારય દિ, પંચમ દષ્ટિ થકી તે જે , એહવા તે ગરીઠ્ઠ. ધન છે ૪ છઠ્ઠી દિઠ્ઠી રે હવે કાંતા કહું, તિહાં તારા પ્રકાશ, તત્ત્વ મિમાંસા રે દઢ હોય ધારણા, નહી અન્ય કૃત વાસ. ધન છે પરે મન મહીલાનું રે વાહાલા ઉપરે, બીજા કામ કરંત; તેમ શ્રત ધમે રે; એહમાં મન ધરે, જ્ઞાનાક્ષેપર્વત. ધન છે ૬ છે એ હવે જ્ઞાને રે વિઘન નિવારણું, ભેગ નહી ભાવ હેત, નવિ ગુણ દેષ ન વિષય સ્વરૂપથી, મન ગુણ અવગુણ ખેત. ધન | ૭ | માયા પાણી રે જાણી તેહને, લંઘી જાય અડેલ, સાચું જાણી રે તે બિહતો રહે; ન ચલે ડામાડોલ. ધન | ૮ | ભેગ તત્ત્વને રે એમ ભય નવિ ટલે, જૂઠા જાણે રે ભેગ, તે એ દષ્ટિ રે ભવસાયર તરે, લહે વલી સુયશ સંયોગ. ધન | ૯ો
ઢાલ સાતમી. એ છડી કિહાં રાખીએ છે એ દેશી છે
અર્ક પ્રભા સમ બેધ પ્રભામાં, ધ્યાન પ્રિયા એ દીઠ્ઠી, તત્ત્વ તણી પ્રતિ પ્રતે ઈહ વલી રેગ નહિ સુખ પુઠ્ઠી રે, ભવિકા વીર વચન ચિત્ત ધરી. એ આંકણી
Page #266
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૨૪૬) છે ૧ મે સઘલું પરવશ તે દુઃખ લક્ષણ, નિજવશ તે સુખ લહિયે રે, એ દુષ્ટ આતમ ગુણ પ્રગટે, કહે સુખ તે કુણ કહિયે રે. ભવિકા | ૨ | નાગર સુખ પામર નવિ જાણે, વલ્લભ સુખ ન કુમારી, અનુભવ વિણ તેમ ધ્યાન તણું સુખ, કુણુ જાણે નરનારી રે. ભવિકા મેવા એ દષ્ટિમાં નિર્મલ બધે, ધ્યાન સદા હૈયે સાચું, દૂષણ રહિત નિરંતર તિ, રતન તે દીપે જાચું રે. ભવિકા છે ૪ વિષ ભાગ ક્ષય શાંત વાહિતા શિવ મારગ ધ્રુવ નામ; કહે અસંગ ક્રિયા ઈહાં યેગી, વિમલ સુયશ પરિણામ રે. ભવિકા | ૫ ઈતિ
दृष्टि आठमी તુજ સાથે નહી બેલું મારા વાલા તેં મુજને વિસારીજી એદેશી,
દષ્ટિ આઠમી સાર સમાધિ, નામ પર તસ જાણું છે; આપ સ્વભાવે પ્રવૃત્તિ પૂરણ, શશી સમાધ વખાણુંજી; નિરતિચાર પદ એહમાં યોગી, કહિયે નહી અતિચારીજી; આરહે આરૂઢ ગિરિને, તેમ એહની ગતિ ન્યારી. ૧ ચંદન ગંધ સમાનખિમાં ઈહાં, વાસકને ન ગવેજી આસંગે વજિત વલી એહમાં, કિરિયા નિજ ગુણ લેખે છે. શિક્ષાથી જેમ રતન નિજન, દષ્ટિ ભિન્ન તેમ એ હોજી; તાસ નિગે કરણ અપૂરવ, લહે મુનિ કેવલ ગેજી. છે ૨ મ ક્ષીણ દેષ સર્વજ્ઞ મહામુનિ, સર્વ લબ્ધિ ફલ ભેગી; પર ઉપગાર કરી શિવ સુખ તે, પામે યેગા અગીજી; સર્વ શત્રુ ક્ષય સર્વ વ્યાધિ લય, પૂરણ સર્વ
Page #267
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૪૭). સમીહાજી; સર્વ અરથ યોગે સુખ તેહથી, અનંત ગુણ નિરીહાથ. ૩ મે એ અડદિઠ્ઠી કહી સંક્ષેપે, ગ શાસ્ત્ર સંકેતજી; કુલ વેગીને પ્રવૃત ચક , તેહ તણે હિત હેતેજી. ગી કુલે જાયા તસ ધર્મ અનુગત તે કુલ
ગેજી, અલી ગુરૂદેવ દ્વિજ પ્રિય, દયાવંત ઉપગેજી. છે ૪ છે શુશ્રુષાદિક અડગુણ સંપૂરણ, પ્રવૃત્ત ચક્ર તે કહિચેંજ, યમ દ્વય લાભી પરદુગ અર્થી આદ્ય અવચક લહિયેજી; ચાર અહિંસાદિક યમ ઈચ્છા, પ્રવૃત્તિ થિર સિદ્ધિ નામે, શુધ્ધિ રૂચે પાલે અતિચારહ, ટાલે ફિલ પરિણામેજી. | ૫ | કુલ ચગીને પ્રવૃત્તિ ચકને, શ્રવણ શુદ્ધિ પક્ષપાતળ; ગ દષ્ટિ ગ્રંથ હિત હવે, તેણે કહ્યું એ વાત; શુદ્ધ ભાવને સુનિ કિરિયા, બેહમાં અંતર કેજી; જહલતો સૂરજને ખજુઓ, તાસ તેજમાં તેજી. | ૬ | ગુહ્ય ભાવ એ તેહને કહિયે, જેહશું અંતર ભાંજે જી; જેહસું ચિત્ત પટંતર હવે, તેહશું ગુહ્ય ન છાજે છે. યોગ્ય અગ્ય વિભાગ અલહતે, કરશે મોટી વાતોજી; ખમશે તે પંડિત પરખદમાં, મુષ્ટિ પ્રહાર ને લાતો. ૭ મે સભા ત્રણ શ્રાતા ગુણ અવગુણ, નંદી સૂત્રે દશેજી; તે જાણી એ ગ્રંથ ગ્યને, દેજે સુગુણ જગશેજી, લેક પૂર્યો નિજ નિજ ઈચ્છા, ગ ભાવ ગુણ યણેજી, શ્રી નય વિજય વિબુધ પય સેવક, વાચક યશને વયણેજી. ૮ છે ઈતિ સંપુરણ કુલ ગાથા ૭૬
Page #268
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૪૮) श्री देवचंद्रजी पंडित कृत पंच भावनानी
संसाय
છે દુહ છે સ્વસ્તિ સીમંધર પરમ, ધર્મ ધ્યાન સુખ ઠામ; સ્યાદ્વાદ પરિણામ ધર, પ્રણમું ચેતન રામ. ૧ છે મહાવીર જિનવર નમું, ભદ્રબાહ સુરિશ વંદી શ્રી જિનભદ્રગણી, શ્રી ક્ષેમેંદ્ર મુનિશ. મે ૨ સદ્ગુરૂ શાસન દેવ નમી, બૃહતક૫ અનુસાર; શુદ્ધ ભાવના સાધુની, ભાવીશ પંચ પ્રકાર છે ૩ ઇંદ્રિય રોગ કષાયને, જિપે મુનિ નિશંક; ઈણ જીત્યે કુ ધ્યાન જય, જાએ ચિત્ત તરંગ. | ૪ પ્રથમ ભાવના કૃત તણું, બીજી તપ તિય સત્ત્વ; તુરિય એકત્વ ભાવના, પંચમ ભાવ સુતત્ત્વ. છે ૫ છે શ્રુત ભાવના મન સ્થિર કરે, ટાલે ભવને ખેદ; તપ ભાવના કાયા દમે, વામે વેદ ઉમેદ. | ૬ | સત્વ ભાવ નિર્ભય દશા, નિજ લઘુતા એક ભાવ; તત્વ ભાવના આત્મ ગુણ, સિદ્ધિ સાધના દાવ. | ૭ | ઈતિ
હાલ પહેલી લોક સ્વરૂપ વિચારો આત્મા રે ! એ દેશી છે
શ્રુત અભ્યાસ કરે મુનિવર સદારે, અતિચાર સહુ ટાલિ; હીણ અધિક અક્ષર મત ઉચ્ચરેરે, શબ્દ અર્થ સંભાલી. ૧ સુક્ષમ અર્થ અગોચર દષ્ટિથીરે, રૂપી રૂપ વિહોણ; જેહ અતીત અનામત વર્તતારે, જાણે જ્ઞાની લીન, એ ૨નિત્ય અનિત્ય એક અનેકતારે, સદસદ ભાવ
Page #269
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૨૪૯)
સ્વરૂપ; છ એ ભાવ એક દ્રવ્યે પરિણમ્યારે, એક સમયમાં અનુપ. ॥ ૩ ॥ ઉત્સગે અપવાદે પદે કરીરે, જાણે સહુ શ્રુત ચાલ; વચન વિરાધ નિવારે યુક્તિથીરે, ચાવે દૂષણ ટાલ. ।। ૪ । દ્રષ્યાથિક પર્યાયથિક પરેરે, નયગમ ભ’ગ અનેક; નય સામાન્ય વિશેષે બેડુ ગ્રહેરે, લેાકાલેાક વિવેક. ।। ૫ ।। નંઢી સૂત્રે ઉપગારી કહ્યારે, વલી અશુચ્યા ઠામ; દ્રવ્ય શ્રુતને વાંધા ગણુધરેરે, ભગવઇ અંગે નામ. ॥૬॥ શ્રુત અભ્યાસે જિનપદ પામીચેરે, છ અંગે સાખ, શ્રુતનાણી કેવલનાણી સમેારે, પન્નવણિજે ભાખ. ॥ ૭॥ શ્રુતધારી આરાધક સનારે, જાણે અથ સ્વભાવ; નિજ આતમ પરમાતમ સમ ગ્રહેરે, ધ્યાવે તે નય દાવ. । ૮ । સયમ દરશન તે જ્ઞાને વધેરે, ધ્યાને શીવ સાધત; ભવ સ્વરૂપ ચઉગતિના તે લેખેરે, તેણે સ`સાર તજત. ॥૯॥ ઇંદ્રિય સુખ ચંચલ જાણી તજેરે, નવ નવ અથ તરંગ; જિમ જિમ પામે તિમ મન ઉલ્લસેરે, વસે ન ચિત્ત અનંગ. ॥ ૧૦ ॥ કાલ અસંખ્યાતા ભવ લખેરે, ઉપદેશક પણ તેહ; પરભવ સાથી આલખન ખરારે, ચરણ વિના શિવ ગેહ. ।૧૧।। ૫'ચમકાલે શ્રુત બલ ઘટચારે, તા પણ એહ આધાર; દેવચંદ જિનમતના તત્ત્વ એરે શ્રુતસું ધરજો પ્યાર. ॥ ૧૨ ॥ ઇતિ. ॥
ઢાલ મીજી.
અનુમતિ દિધી માચે રાવતી ! એ દશી u
રચણાવલી કનકાવલી, મુક્તાવલી ગુણુયણ; વજ્રજમધ્યને જવ મધ્ય એ, તપ કરીને હા જીત રિપુ મયણા
Page #270
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૦) છે ૧ભવિયણ તપ ગુણ આદર, તપ તેજેરે છીજે સહુ કમ, વિષય વિકાર સહ ટલે, મન ગંજેરે ભજે ભવ મમ. ભવિ. ને ૨ | જગ જય ઇંદ્રિય તદા, તપ જાણે હે કર્મ ભૂંડણ સાર; ઉવહાણે પેગ દુહા કરી, શિવ સાધેરે શુદ્ધા અણગાર. ભવિ૦ | ૩ | જિમ જિમ પ્રતિજ્ઞા દૃઢ થક, વૈરાગીઓ તપસી મુનિરાય તિમ તિમ અશુભ દલ છીએ, રવિ તેજેરે જિમ શીત વિલાય. ભવિ. છે ક જે ભિક્ષુ પડિમા આદરે, આસન અકંપ સુધીર; અતિ લીન સમતા ભાવમાં, તૃણની પરે છે જાણંત શરીર. ભવિ૦ મે પલે જિણ સાધુ તપ તલવારથી, સૂડો છે હે અરિમેહ ગયંદ; તિણ સાધુને હું દાસ છું, નિત્ય વંદુ રે તસ પાય અરવિંદ. ભવિ છે ૬ આચાર સૂયગડાંગમાં, તિમ કો ભગવાઈ અંગ; ઉત્તરાધ્યયન ગુણ તીસમે, તપ સંગે હે સહુ કમને ભંગ. ભવિ. પાછા તે દુવિધ દુક્કર તપ તપે, ભવ પાસ આસ વિરક્ત; ધન્ય સાધુ મુનિ ઢંઢણ સમા, રૂષિ ખંધક હોતીસગ કુરૂદત્ત. ભવિ૦ ૮ નિજ આતમ કંચન ભણું, તપ અનિ કરી શેવંત; નવ નવી લબ્ધિ બલ છત, ઉપસર્ગ હોતે સહત. છે ૯ ધન્ય તેહ જે ધન ગૃહ તજી, તન સ્નેહને કરી છે; નિઃસંગ વનવાસે વસે, તપ ધારી હો અભિગ્રહ ગુણ ગેહ. ભવિ છે ૧૦ | ધન્ય તેહ ગચ્છ ગુફા તજી, જિન કલ્પ ભાવ અફેદ, પરિહાર વિશુદ્ધિ તપ તપે, તે વંદે હે દેવચંદ્ર મુનિદ. ભવિ. ! ૧૧ ઈતિ.
Page #271
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૫)
હાલ ત્રીજી. હવે રાણી પદમાવતી . એ દેશી રે જીવ સાહસ આદર, મત થાઓ દીન સુખ દુઃખ સંપદ આપદા, પૂરવ કરમ આધીન. રે જીવ૦ ૫ ૧ | ક્રોધાદિક વસે રણ સમે, સહ્ય દુઃખ અનેક; તે જે સમતામાં સહે, તે તુજ પરે વિવેક. રે જીવ છે ૨. સર્વ અનિત્ય અશાશ્વત, જેહ દીસે એહ; ધન તન સયણ સગા સહ, નિણર્યું નેહ. રે જીવટ | ૩ | જિમ બાલક વેલ તણા, ઘર કરીય રમંત; તેહ છતે અથવા ઢહે નિજ નિજ ગ્રહ જંત. રે જીવટ | ૪ | પંથી જેમ સરાહમાં, નદી નાવની રીતી; તિમ એ પરિણય તે મિલ્ય, તિણથી શી પ્રીતિ. રે જીવટ | ૫ છે જ્યાં સ્વાર્થ ત્યાં સહુ સગા, વિણ સ્વાર્થ દૂર; પર કાજે પાપે ભલે, તું કેમ હેએ સૂર. રે જીવ છે ૬ છે તજિ બાહિર મેલાવડે, મિલિયે બહુ વાર; જે પૂરવ મિલિયે નહિ, તિણણ્યું ધર યાર. રે જીવટ | ૭ | ચકી હરિ બલ પ્રતિહારી, તસ વિભવ અમાન; તે પણ કાલે સંહર્યા, તુજ ધન યે માન. રે જીવટ | ૮ | હા હા હું તે તું ફિરે, પરિયણ નિચિંત; નરક પડયાં કહે તાહરી, કેણ કરશે ચિંત. રે જીવટ ૯ રેગાદિક દુઃખ ઉપને, મન અરતિ મ ધરેવ; પૂરવ નિજ કૃત કમને, એ અનુભવ હેવ. રે જીવટ | ૧૦ એહ શરીર અશાશ્વતે, ખીણમે સીજત, પ્રીતિ કિસિ તે ઉપરે, જે સ્વાર્થીવંત. જે જીવ ! ૧૧ છે જ્યાં લગે તુજ ઈણ દેહથી, છે પુરવ
Page #272
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૫૨ )
સંગ; ત્યાં લગે કાટિ ઉપાયથી, વિ થાય ભ’ગરે જીવ૰ ૫ ૧૨ ! આગલ પાછલ ચિહું દિને, જે વિષ્ણુસી જાય; રાગાદિકથી નવિ રહે, કીધે કાટી ઉપાય. રે જીવ॰ ।।૧૩।। અંતે પણ એને તયાં, થાયે શિવ સુખ; તે જો છૂટે આપથી, તા તુજે ચૈા દુ:ખ. ૨ જીવ૦ | ૧૪ !! એ તન વિષ્ણુસે તાહરે, નવિ કાઇ હાણુ; જો જ્ઞાનાદિક ગુણ તણેા, તુજ આવે જાણુ. રે જીવ૦ ૫ ૧૫। તું અજરામર આતમા, અવિચલ ગુણ ખાણુ; ક્ષણ ભંગુર આ દેહથી, તુજ કિહાં પિછાણુ, રે જીવ૦ ૫ ૧૬ ॥ છેદન ભેદન તાડના, વધુ અધન દાહ; પુદ્ગલને પુદ્ગલ કરે, તું તે। અમર અગાહ. રૈ જીવ૦ | ૧૭ । પૂર્વ કમ ઉદયે સહી, જે વેદના થાય, ધ્યાવે આતમ તિક્ષ્ણ સમે, તે ધ્યાની રાય. રે જીવ૦ ૫ ૧૮ ॥ જ્ઞાન ધ્યાનની વાતડી, કરણી આસાન; અત સમે આપદ પડયાં, વીરલા કરે ધ્યાન. રે જીવ॰ ॥ ૧૯ ! અરતિ કરી દુઃખ ભાગવે, પરવશ જેમ કીર; તા તુજ જાણપણા તણેા, ગુણ કેવા ધીર. ૨ જીવ૦ ૫ ૨૦ ! શુદ્ધ નિરજન નિલેા, નિજ આતમ ભાવ; તે વિષ્ણુસ્ચે કહે દુઃખ કિસ્યા, જે મિલીયેા આવ. ૨ જીવ૦ ૫ ૨૧ ॥ દેહ ગેહ ભાડા તણા, એ આપણા નાહિં; તુજ ગૃહ આતમ જ્ઞાન એ, તિમાંહે સમાહિ રે જીવ૦ ૫ ૨૨ ૫ મૈતારજ સુકેસલેા, વલી ગજ સુકુમાલ; સનત કુમાર ચકી પરે, તન મમતા ટાલ, રે જીવ॰ ॥ ૨૩ ૫ કષ્ટ પડયા સમતા રમે, નિજ આતમ ધ્યાય; દેવચંદ્ર તિક્ષ્ણ મુનિ તણા, નિત વંદું પાય. ૨ જીવ૦ ૪ ૨૪ ॥ ઇતિ. પ્ર
Page #273
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૫)
હાલ ચેથી. પ્રાણી ઘર સવેગ વિચાર–એ દેશી જ્ઞાન દયાન ચારિત્રને રે, જે દઢ કરવા ચાહ, તે એકાકી વિહારતા રે, જિનકલ્પાદિ સાય રે. પ્રાણ એકલા ભાવના ભાવે, શિવ મારગ સાધન દાવ રે. પ્રાણા સાધુ ભણી ગૃહવાસની રે, છુટી મમતા તેહ, તે પણ ગચ્છવાસી પણ રે, ગણ ગુરૂ પર છે નેહ રે. પ્રાણ | ૨ | વન મૃગની પરે તેહથી રે, છેડી સકલ પ્રતિબંધ, તું એકાકી અનાદિને રે, કિણથી તુજ સંબંધ રે. પ્રાણુ
૩ શત્રુ મિત્રતા સર્વથી રે, પામી વાર અનંત, કેણ સજજન દુશ્મન કિસ્યો રે, કાળે સહુને અંત રે. પ્રાણી છે ૪ બાંધે કરમ જીવ એકલે રે, ભગવે પણ તે એક, કિણ ઉપર કિણ વાતની રે, રાગ દ્વેષની ટેક . પ્રાણી છે ૫ છે જે નિજ એકપણું ગ્રહે રે, છેડી સકલ પર ભાવ, શુદ્ધાતમ જ્ઞાનાદિ રે, એક સ્વરૂપે ભાવ છે. પ્રાણી છે જે આવે છે તું એકલે રે, જાઈશ પણ તું એક, તે એ સર્વ કુટુંબથી રે, પ્રીતિ કિસિ અવિવેક છે. પ્રાણી છે ૭ | વનમાંહે ગજ સિંહાંદિથી રે, વિહરતાં ન ટલે જેહ, જિણ આસન રવિ આથમે રે, તિરું આસન નિશિ છેહ રે. પ્રાણી છે ૮ છે આહાર ગ્રહે તપ પારણે રે, કરમાં લેપ વિહીન, એકવાર પાણી પીવતા રે, વનચારી ચિત્ત અદીન રે. પ્રાણ પલા એહ દેષ સવિ પરતણે રે, પરસંગે ગુણ હા, પર ધન ગ્રાહી ચાર તે રે, એકપણે સુખ પણ રે. પ્રાણી
Page #274
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૫૪) | ૧૦ | પર સંગથી બંધ છે રે, પર વિયોગથી મોક્ષ, તેણે તછ પર મેલાવો રે, એકપણે નિજ પિષ રે. પ્રાણી છે ૧૧ છે જન્મ ન પામ્ય સાથકે રે, સાથ ન મરશે કેય, દુખ વહેંચવા કે નહી રે, ક્ષણભંગુર સહુ લય રે. પ્રાણી છે ૧૨ પરિજન મરતે દેખીને રે, શેક કરે જન મૂહ, અવસરેવારે આપણે રે, સહુ જનની એ રૂઢ રે. પ્રાણી ૧૩ છે સુરપતિ ચકી હરિબલી રે, એકલા પરભવ જાય, તન ધન પરિજન સહુ મલિ રે, કઈ સખાઈ ન થાય રે. પ્રાણું૧૪મા એક આતમાં માહરેરે, નાણ દંસણુ ગુણવંત, બાહ્ય વેગ સહુ અવર છે રે, પાયે વાર અનંત છે. પ્રાણુ છે ૧૫ છે કરકડુ નમી નહ ગઈ રે, દુમ્મહ પ્રમુખ ઋષિરાય, મૃગાપુત્ર હરિકેશીને રે, વંદુ હું નિત ખાય છે. પ્રાણી ૧૬ સાધુ ચેલાતી સુત ભલે રે, વળી અનાથી તેમનું એમ મુનિ ગુણ અનુમોદતા રે, દેવચંદ્ર સુખ એમ રે. ૧ણા
ઢાલ પાંચમી. એણી પરે ચચલ આઉખે છે એ દેશી
ચેતન એ તન કારિ તમે ધ્યાને રે, શુદ્ધ નિરજન દેવ. ભવિક તમે શુદ્ધ સ્વરૂપ અનુપ. ભવિક તમે | ૧ | નર ભવ શ્રાવક કુલ લહ્યો, તુમે લાધે સમકિત સાર; ભવિ. જિન ઓગમ રૂચિશું સુણે, તમે આલસ નિંદ નિવાર. ભવિ૦ મે ૨ એ સમયાંતર સહ ભાવને, તુમેરા દર્શન જ્ઞાન અનંત; ભવિ આતમ ભાવે થિર સદા,
Page #275
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૫૫)
ભવિ
અવગા
તુમ અક્ષય ચરણ મહુત. ભવિ॰ ।। ૩ । તિનલેાક ત્રિહુ‘કાલની, તુમે૰ પરિણતિ તિન પ્રકાર; ભવિ॰ એક સમયે જાણે તણે, તુમે॰ નાણુ અનંત અપાર. ॥ ૪ ॥ સકલ દોષ હર શાશ્વતા, તુમે વીરજ પરમ અદીન; વિ॰ સુક્ષમ તનુ બંધન વિના, તુમે હના સ્વાધીન. વિ૦ | ૫ | પુદ્ગલ સકા વિવેકથી, તુમે॰ શુદ્ધ અમ્રુતિ રૂપ; ભવિ॰ ઇંદ્રિય સુખ નિસ્પૃહ થઈ, તુમે અથ અખાહ સ્વરૂપ. ભવિ॰ ॥ ૬ ॥ દ્રશ્ય તણા પરિણામથી તુમે॰ અગુરૂ લઘુત્વ અનિત્ય; ભવિ સત્ય સ્વભાવમયી સત્તા, તુમે છેડી ભાવ અસત્ય. ભવિ II ૭ । નિજ ગુણુ રમતા રામ એ, તુમે॰ સકલ અકલ ગુણખાણુ; ભવિ॰ પરમાતમ પર જન્મ્યાતિ એ તુમે॰ અલખ અલેપ વખાણ, ભવિ॰ । ૮ ।। પ`ચ પૂજયથી પૂજય એ. તુમે સ ધ્યેયથી ધ્યેય; ભવિ૰ ધ્યાતા ધ્યાનરૂપ ધ્યેય એ તુમે નિશ્ચે એક અલેય. ભવિ॰ ! હું ॥ અનુભવ કરતાં એહના, તુમે॰ થાએ પરમ પ્રમાદ; ભવિ૦ એક સ્વરૂપ અભ્યાસ શું, તુમે॰ શિવ સુખ છે તસ ગેાદ. ભવિ॰ ।। ૧૦ । અંધ અખંધ એ આતમા, તુમે॰ કરતા અકરતા હ; ભવિ॰ એહ ભાગતા અભાગતા, તુમે સ્યાાદ ગુણુ ગેહ. ભવિ॰ ।૧૧।ા એક અનેક સ્વરૂપ એ તુમે॰ નિત્ય અનિત્ય અનાદિ; ભવિ૰સદસદ્ભાવે રિણમ્યા, તુમે મુકત સકલ ઉન્માદ. ભવિ॰ । ૧૨ ।। તપ જપ કિરિયા ખપ થકી, તુમૈ૰ અષ્ટ કર્માંન વિલાય; વિ॰ તે સહુ· આતમ ધ્યાનથી, તુમે -ક્ષિણમેં ખેરૂ
Page #276
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૫૬) થાય. ભવિ છે ૧૩ છે શુદ્ધાતમ અનુભવ વિના, તુમેરા બંધ હેતુ શુભ ચાલ; ભવિ આતમ પરિણામે રમ્યા, તમે એહજ અસ્રવ પાલ. ભવિ૦ મે ૧૪ ઈમ જાણી નિજ આતમા, તમે વરજી સકલ ઉપાધિ; ભવિ. ઉપાદેય અવલંબને તમે પરમ મહોદય સાધવ ભવિ. પાનપા ભરત ઈલાચુત તેતલી, તમે ઈત્યાદિક મુનિવૃંદ; ભવિ. આતમ ધ્યાનથી એ તર્યા, તમે પ્રણમે તે દેવચંદ્ર. ભવિ૦ ૧ ઈતિ છે
હાલ છઠી. લેગ સેગુંજે સિદ્ધ થયા છે એ દેશી છે - ભાવનાં મુક્તિ નિશાની જાણી, ભાવે આસકિત આણીજી; એગ કષાય કપટની હાસી, થાયે નિર્મલ જા
જી. ભાવના. ૧ પંચ ભાવના એ મુનિ મનને, સંવરખાણ વખાણું ; બહકલ્પ સૂત્રની વાણી, દીઠી તેમ કહાણ જી. ભાવ છે ૨ | કર્મ કતરણી શિવ નિસરણી, ધ્યાન ઠાણ અનુસરણી; ચેતન રામ તણી એ ધરણી, ભવ સમુદ્ર દુખ હરણજી. ભાવ જયવતા પાઠક ગુણધારી, રાજસાગર સુવિચારીજી; નિર્મલ જ્ઞાન ધર્મ સંભાલી, પાઠક બહુ હિતકારી છે. ભાવ મજા રાજહંસ સહગુરૂ સુપસા, દેવચંદ્ર ગુણ ગાયાછે; ભાવિક જીવ જે ભાવના ભાવે, તેહ અમિત સુખ પાયાજી. ભાવ ૫ | જેસલ મેરી શાહ સુત્યાગી, વદ્ધમાન વડભાગી; પુત્ર કલત્ર સકલ સેભાગી, સાધુ ગુણના રાગી
Page #277
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૫૭)
જી. ભાવ ૫ ૬ !! તસ આગ્રહથી ભાવના ભાઈ ઢાલ મધમાં ગાઇજી, ભણશે ગણશે જે એ જ્ઞાતા, લહેશે તે સુખ શાતાજી. ભાવ॰ ! છ !! મન શુદ્ધે પચે ભાવના ભાવા, પાવન નિજ ગુણ પાવાજી; મન મુનિવર ગુણુ સંગ વસાવેા, સુખ સ`પત્તિ ગ્રહ થાવાજી. ભાવ॰ ॥ ૮॥ ॥ ઇતિ પચ ભાવના સ`પૂર્ણ, કુલ ગાથા ।। ૫ ।
:
|| શ્રી મનનાની સખ્તા ૫ દેશી નાટયાની
ગિરિ વૈતાઢયને ઉપરે, ચક્રાંકા નયરીરે લેા, અહા ચક્રા॰ ચક્રાયુધ રાજા તિહાં, જિત્યા સવી વચરીરે લેા. અહા ૧૦ ॥ ૧ ॥ મદન લતા તસ સુંદરી, ગુણશીલ અચભારે લેા. અ॰ પુત્રી તાસ પ્રભજના, રૂપે રતિ રભારે લા. અ॰ ારાા વિદ્યાધર ભૂચર સુતા, બહુ મલી એક પતેરે લા. અ॰ રાધાવેધ મંડાવીએ, વર વરવા ખંતેરે લે. મ નાણા કન્યા એક હજારથી, પ્રભ’જના ચાલીરે લા; અ આય ખંડમાં આવતા, વન ખંડ વીચાલીરે લેા. અ॰ !!જા નિગ્રંથી સુપ્રતિષ્ઠતા, બહુ સુણી સગેરે લે; અ૦ સાધુ વિહારે વિચરતા, વઢે મન રંગેરે લેા. અ॰ ॥ ૫ ॥ આ પુછે એવડા, ઉમાહા સ્યા છે રે લે; અ॰ વિનયે કન્યા વિનવે, વર વરવા ઇચ્છેરે લેા. ॥ ૬ ॥ એ ફ્યા હિત જાણેા તમે, એહથી નવિ સિદ્ધિરે લે; અ॰ વિષય હલાહલ વિષ જહાં, શી અમૃત બુદ્ધિરે લા. અ॰ નાણા ભાગ સ`ગ કારમા કહ્યા, જિનરાજ સદાઇરે લા; અ॰
s
૧૭
Page #278
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૫૮) રાગ દ્વેષ સંગે વધે, ભવ બ્રમણ સદાઈ લે. અ. ભ૦ છે ૮ ને રાજ સુતા કહે સાચ એ, જે ભાખે વાણું , અ. જે. પણ એ ભૂલ અનાદિની, કિમ જાએ છંડાણું રે લે. અવે છે ૯ છે જેહ તજે તે ધન્ય છે, સેવક જિનજીનારે લે; અસેઅમે જડ પુદગલ રસ રમ્યા, મેહે લયલીનારે લો. અ. મે૧૦ | અધ્યાતમ રસ પાનથી પીના મુનિરાયારે લે; અ. પી. તે પર પરિણતિ રતિ તજ, નિજ તત્ત્વ સમાયારે લે. અહ છે ૧૧ છે અમને પણ કરે ઘટે, કારણ સગેરે લે; અ. પણ ચેતનતા પરિણમે, જડ પુદ્ગલ ભેગેરે લો. જ છે ૧૨ | અવર કન્યા પણ ઉચ્ચરે, ચિંતિત હવે કિજેરે લે; અ. ચિં. પછી પરમ પદ સાધવા, ઉદ્યમ સાધીજેરે લે. અ. ઉ૦ છે ૧૩ છે પ્રભંજના કહે છે સખી, એ કાયર પ્રાણીરે લે; અo ધર્મ પ્રથમ કરે સદા, દેવચંદ્રની વાર. લે. અ દે છે ૧૪ | ઇતિ છે
હાલ બીજી. હુ વાર ધના તુજ જાણ ન દેસ એ દેશી
કહે સાહુણી સુણ કન્યકારે ધન્યા, એ સંસાર કલેશ, એહને જે હિતકારી ગણેરે, ધન્યા તે મિથ્યા આશરે સુજ્ઞાની, કન્યા સાંભલ હિત ઉપદેશ, જગ હિતકારી જિનેશ છે, ક૦ કીજે તસુ આદેશરે. સુજ્ઞાનીસા૧ ખરડીને વલી ધાયવુંરે, કઇ તેહ ન શિષ્ટાચાર; રત્નત્રયી સાધન કરે, કઇ મેહાધીનતા વારરે. . ૨ મે જેહ પુરૂષ વરવા તણી, ક ઈચ્છે છે તે જીવ, ચ્ચે સંબંધ
Page #279
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૫) પણે ભણેરે, ક0 ધારી કાલ સદેવરે. ૩ છે તવ પ્રભજના ચિતવેરે, અપ્પા, તું છે અનાદિ અનંત, તે પણ મુજ સત્તા સરે, અરુ સહજ અકૃત મહંતરે. . ૪ ભવ ભમતા સવી જીવથીરે, અo પાયે સર્વ સંબંધ, માતા પિતા ભ્રાતા સૂતારે, અ૦ પુત્ર વધુ પ્રતિબંધરે. | ૫ સંબંધ કહું ઈહારે, અ શત્રુ મિત્ર પણ થાય, મિત્ર શત્રુતા વલી લહેરે, અ. એમ સંસરણ સ્વભાવરે. ૫ ૬ સત્તા સામ સવી જીવ છેરે, અo જોતાં વસ્તુ સ્વભાવ; એ માહરે એહ પારકેરે, અ૦ સવિ આરેપિત ભાવરે. . ૭ ને ગુરૂ આગલ એહવું ; અ૦ જુઠું કેમ કહેવાય, સ્વ પર વિવેચન કીજતારે, અમારે કેઈ ન થાય. ૮ ભેગ્યપણું પણ ભૂલથીરે, અo માને પુદગલ ખંધ; હું ભગી નિજ ભાવને રે, અ પરથી નહિ પ્રતિબંધરે. સમ્યક્ જ્ઞાને વહેંચતારે, અo હું અમૂહુર્ત ચિદ્રુપ, કર્તા ભક્તા તરવરે, અo અક્ષય
અક્રિય અનુપરે. મે ૧૦ છે જુદે સર્વ વિભાવથીરે, અo નિશ્ચય નિજ અનુભૂત, પૂર્ણાનંદી પરમ એહર, અ. નહિ પર પરિણતિ રીતરે. ૧૧ છે સિદ્ધિ સમે એ સંગ્રહે, અ૦ પર રંગ પલટોય; સંગાંગી ભાવે કરી રે, અક અશુદ્ધ વિભાવ અપાયરે. ૧૨ શુદ્ધ નિશ્ચય ન કરી, અ૦ આતમ ભાવ અનંત; તેહ અશુદ્ધ ન કરી, અ. દુષ્ટ વિભાવ મહંતરે. મે ૧૩ છે દ્રવ્ય કરમ કર્તા થયેરે, અ. નય અશુદ્ધ વ્યવહાર તેહ નિવારે સ્વપદેરે, અ૦ રમતા શુદ્ધ વ્યવહારરે. ૧૪ . વ્યવહારે સમરે થકીરે, અસમરે નિશ્ચયાચાર, પ્રવૃત્તિ સમારે વિકલ્પનેરે, અ.
Page #280
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૨૬૦ )
તેહ સ્થિર પરિણતિ સારરે. ।। ૧૫ । પુદ્ગલને પર જીવથીરે, અ૰ કીધા ભેદ વિજ્ઞાન; આધકતા દૂરે ટલીરે, અ॰ હવે કુણુ રાકે ધ્યાનરે. ૧૬ ।। આલેખન ભાવન વસેરે, અ૰ ધરમ ધ્યાન પ્રગટાય; દેવચંદ્ર પદ સાધવારે, અ૦ એહજ શુદ્ધ ઉપાયરે. ॥ ૧૭ ! ઇતિ 11
હાલ ત્રીજી.
।। રાગ ધનાશ્રી. u
આયે। આચારે અનુભવ આતમર્ચા આપે, શુદ્ધ નિમિત્ત આલેખન ભજતાં, આત્માલખન પાારે, આ ॥ ૧ ॥ આત્મ ક્ષેત્રે ગુણ પર્યાય વિધિ, તિહાં ઉપયેાગ રમાયા, પર પરિણતિ પર રીતે જાણી, તાસ વિકલ્પ સમાારે, આ॰ ॥ ૨ ॥ પૃથક્રર્ત્ય વિતર્ક, શુકલ આરાહી, ગુણ ગણી એક સમાયેા, પરજય દ્રવ્ય વિતક એકતા, દુરધર માહ મપાયારે, આ॰ ।। ૩ । અનતાનુ'મ'ધી સુભટને કાઢી, દન માહ ગમાયા, તિરિ ગતિ હેતુ પ્રકૃતિ ક્ષય કીધી, થયા આતમ રસ રાયારે. આ૦ ૪ દ્વિતિય તૃતીય ચાકડી ખપાવી, વેદ ચુગલ ક્ષય થાયા, હાસ્યાદિક સત્તાથી ધ્રુવ'સી ઉદય વેદ મિટાયા રે. આ ॥ ૫ ॥ થઇ અવેદી ને અવિકારી, હુણ્યા સ'જલના કષાયા, માર્યાં મેાહ ચરણુ ક્ષાયક કરી, પૂરણ સમતા સમાચેા રે, આ૦ ૫ ૬ ! ઘનઘાતિ ત્રિક ચેાધા લડીયા, ધ્યાન એકત્વને ધ્યાયેા. જ્ઞાનવરણાદિક ભટ પડિયા, જિત નિશાન ધુરાયા રે. આ ! છ ! કેવલજ્ઞાન દર્શન
Page #281
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૬). ગુણ પ્રગટ્યા, મહારાજ પદ પાયે, શેષ અઘાતિ કમ , ક્ષિણ દલ, ઉદય અબાધ દિખાયારે, ૮ સગી કેવલી થયા પ્રભંજના, કાલોક જણા, તિન કાલની ત્રિવિધ વરતના, એક સમયે ઉલખાયેરે, આ છે ૯ સર્વ સાધવીએ વંદના કીધી, ગુણી વિનય ઉપજા, દેવ દેવી તવ સ્તવે ગુણ સ્તુતિ, જગ જ પડહ વજારે. આ છે ૧૦ | સહસ્ત્ર કન્યાને દીક્ષા દીધી, આશ્રવ સર્વ તજા, જગ ઉપગારી દેશ વિહારે, શુદ્ધ ધર્મ દિપારે. આ૦ મે ૧૧ છે કારણ ગે કારજ સાથે, તેહ ચતુર ગાઈજે, આતમ સાધન નિરમલ સાધે; પરમાનંદ પાઈજેરે. આ છે ૧૨ એહ અધિકાર કહ્યું ગુણ રાગે, વૈરાગે મન ભાવી, વસુદેવ હિંડતણે અનુસાર, મુનિગુણ ભાવના ભાવી. આ છે ૧૩ મુનિગુણ ગાતા ભાવ વિશુદ્ધ, ભાવ વિચ્છેદ ન થાવે, પૂર્ણાનંદ ઈહાંથી ઉલસે, સાધન શક્તિ જમાવેરે. આ૦ કે ૧૪ મુનિગુણ ગા ભાવના ભાવે, ધ્યા સહજ સમાધિ, રત્નત્રયી એકત્વે ખેલ, મેટી અનાદિ ઉપાધિરે. આ૦ મે ૧૫ છે રાજસાગર પાઠક ઉપગારી, જ્ઞાન ધર્મ દાતારી, દીપચંદ્ર પાઠક ખરતર વર, દેવચંદ્ર સુખકારી રે. આ૦ મે ૧૬ છે નયર લિંબડી માંહે રહીને, વાચંયમ સ્તુતિ ગાઈ, આતમ રસીક શ્રોતાજન મનને, સાધન રૂચિ સમજાઈરે. આ ૧૭ના ઈમ ઉત્તમ ગુણ માલા ગાવે, પાવે હર્ષ વધાઈ, જૈન ધર્મ મારગ રૂચિ કરતાં, મંગલ લીલ સદાઈરે. આના૧૮ના ઈતિ પ્રભંજનાની સઝાય સંપૂર્ણ છે કુલ ગાથા છે ૪૯
Page #282
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૨) ॥अथ सभ्यकत्वना सडसठ बोलनी सझाय प्रारंभ।।
IL RISILI સુકૃત વલ્લિ કાદંબિની, સમરી સરસતી માત સમકિત સડસઠ બેલની, કહિશું મધુરી વાત. ૧સમકિત દાયક ગુરૂ તણે, પચ્ચેવયાર ન થાય કે ભવ કેડા કેડે કરી, કરતાં સર્વ ઉપાય. જે ૨ | દાનાદિક કિરિયા ન દીયે, સમકિત વિણ શિવ મમ છે તે માટે સમકિત વડું, જાણે પ્રવચન મર્મ. | ૩ | દર્શન મેહ વિનાશથી, જે નિર્મલ ગુણ ઠાણ છે તે નિશ્ચય સમકિત કહ્યો, તેહનાં એ અહિઠાણુ. | ૪ |
છે હાલ .. દઈ દઈ દરિસણ આપણું એ દેશી ' ચઉ સહણ તિલિંગ છે દશવિધ વિનય વિચારોરે, ત્રણે શુદ્ધિ પણ ફૂષણ આઠ પ્રભાવિક ધારે. આપા ગુટક પ્રભાવિક અડ પંચ ભૂષણ પંચ લક્ષણ જાણીયે , જયણ ૧ આગાર ભાવને, છવિયા મન આણીએ; ષ ઠાણ સમકિત તણા સડસઠ, ભેદ એહ ઉદાર એ, એનું તત્વ વિચાર કરતાં, લહીજે ભવપાર એ. ૬ ઢાલ છે ચઉ વિહ સહણ તિહાં જીવાદિક પરમëરે. પ્રવચનમાં જે ભાંખિયાં લીજે તેહને અત્થરે. છે ૭ત્રુ છે તેહને અર્થ વિચાર કરીયે પ્રથમ સહણ ખરી, બીજી સદુહણા તેહના જે જાણ મુનિગણ ઝવહરી | સંવેગ રંગ તરંગ ઝીલે માર્ગ શુદ્ધ કહે બુધા છે તેહની સેવા કીજીયે
Page #283
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૩) જિમ પીજિયે સમતા સુધા. ૮ ઢાલ છે સમકિત જેણે ગ્રહી વમિયું નિન્યવ ને અહાઈદારે, પાસસ્થાને કુસીલિયા વેષવિડંબક મંદારે. ૯ છે ગુમંદા અનાણી દૂર છડે ત્રીજી સહયું ગ્રહી છે પરદશનીને સંગ તજી ચેાથી સહણ કહી છે હણું તણે જે સંગ ન તજે તેહને ગુણ નવિ રહે છેક્યું જલધિ જલમાં ભલ્યું ગંગાનીર લૂણપણું કહે છે ૧૦ |
છે ઢાલ છે કપૂર હવે અતિ ઉજલે છે એ શી છે * ત્રણ લિંગ સમક્તિ તણરે, પહિલે શ્રત અભિલાષ | જેહથી શ્રોતા રસ લહેરે, જેહવી સાકર દ્વાપરે છે પ્રાણી ધારિયેં સમકિત રંગ, જિમ લહિયે સુખ અભંગરે છે પ્રાણુ. ધએ ટેક છે ૧૧ . તરૂણ સ્ત્રી પરિવરરે, ચતુર સુણે સુરગીત છે તેહથી રાગે અતિ ઘણેરે, ધર્મ સુણ્યાની રીતરે. પ્રાણ છે ૧૨ ભૂખે અટવી ઉતરે, જિમ દ્વિજ ગેવર ચંગ ઈરછે હિમ જે ધમને રે, તેહિજ બીજું લિંગરે છે પ્રાણુ છે ૧૩ વૈયાવચ્ચ ગુરૂ દેવનું રે, વિજું લિંગ ઉદાર છે વિદ્યા સાધક તણું પરે રે, આલસ નવિય લગારરે, જે પ્રાણુ છે ૧૪ છે
છે હાલ છે પ્રથમ ગવાલા તણે ભજી એ દેશી
અરિહંત તે જિન વિચરતાછ, કમ ખપી હઆ સિદ્ધ ચેય જિન પડિમા કહીજી, સૂત્ર સિદ્ધાંત પ્રસિદ્ધ ચતુર
Page #284
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૬૪) નર, સમજે વિનય પ્રકાર, જિમ લહિયે સમકિત સાર છે ચતુર છે ! ૧૫ ધર્મ ખિમાદિક ભાંખિઓછ, સાધુ તેહનારે ગેહ, આચારાય આચારનાજી, દાયક નાયક જેહ છે ચતુર છે ૧૬ ઉપાધ્યાય તે શિષ્યને, સૂત્ર ભણવણ હાર, પ્રવચન સંઘ વખાણીયેંજી, દરિસણ સમકિત સાર | ચતુર૦ કે ૧૭ | ભક્તિ બાહ્ય પ્રતિપત્તિથી જી, હૃદય પ્રેમ બહુમાન, ગુણ શુતિ અવગુણુ ઢાંકવા, આશાતનાની હાણ છે ચતુર૦ મે ૧૮. પાંચ ભેદ એ દશ તણેજી, વિનય કરે અનુકુલ, સિંચે નેહ સુધરેસેંજ, ધર્મ વૃક્ષનું મૂલ | ચતુર ૧૯
ઢાલ છે ધોબીડા તુ જે મનનું ધોતીયુંરે છે એ દેશી છે
ત્રણ શુદ્ધિ સમકિત તણરે, તિહાં પહેલી મન શુદ્ધિ છે શ્રી જિનને જિનમત વિનારે, જૂઠ સકલ એ બુદ્ધિરે, ચતુર વિચારે ચિત્તમાંરે. એ ટેકો છે ૨૦ મે જિન ભગતે જે નવિ થયુંરે, તે બીજાથી નવ થાય, એવું જે મુખ ભાંખિયે, તે વચન શુદ્ધિ કહેવાય. એ ચતુરર૧ છેલ્લો ભેદ્યો વેદનારે, જે સહતે અનેક પ્રકારરે, જિણ વિણ પરસુર નવિ નમેરે, તેહની કાયા શુદ્ધ ઉદારરે છે ચતુર મારા
છે હાલ છે છે મુનિજન મારગની છે એ દેશી છે
સમકિત દૂષણ પરિહરે, તેમાં પહેલી છે શંકારે, તે જિન વચનમાં મત કરે, જેને સમગ્રૂપ રંકારે, સમકિત
Page #285
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૫) દૂષણ પરિહરો છે એ ટેકો | ૨૩ કંખા કુમતની વાંછના, બીજું દૂષણ તજિયે, પામી સુરતરૂ પરગડે, કિમ બાઉલ ભજિયે છે સમકિત | ૨૪ સંશય ધમના ફલ તણે, વિતિગિરછા નામે છે ત્રીજું દૂષણ પરિહરે, નિજ શુભ પરિણામેં સમકિત છે ૨૫ મિશ્યામતિ ગુણવર્ણને, ટાલો ચેાથે દેષ, ઉન્મારગ થતાં હવે, ઉન્મારગ પોષ છે સમકિત છે ૨૬ છે પાંચમે દેષ મિથ્યાતિ, પરિચય નવિ કિજે, ઈમ શુભ મતિ અરવિંદની, ભલી વાસના લીજે છે સમકિત છે ૨૭ છે
| | તાલ | છે બેલીડા હંસારે વિષય ન રાચીચું છે એ દેશી, છે આ આઠ પ્રભાવિક પ્રવચનના કહ્યાં, પાવયણ ધુર જાણ, વર્તમાન કૃતના અર્થને, જે પાર લહે ગુણ ખાણ, ધન ધન શાસન મંડન મુનિવરા છે એ ટેકો છે ૨૮ | થર્મ કથી તે બીજે જાણીયે, નદિખેણ પરિ જેહ નિજ ઉપદેશરે
જે લેકને, ભંજે હૃદય સદેહ. એ ધન ધન છે ૨૯ વાદી ત્રીજેરે તકે નિપુણ ભણે, મલવાદી પરિ જેહ; રાજ. દ્વારે જયકમલા વરે, ગાજતે જિમ મેહ. ધન ધન || ૩૦ | ભદ્રબાહુ પરે જેહ નિમિત્ત કહે, પરમત ઝીપણ કાજ; તેહ નિમિત્તિરે ચેાથે જાણી, શ્રી જિનશાસન રાજ. ધન ધન છે ૩૧ છે ત૫ ગુણ ઓપેરે રેપે ધમને, ગોપે નવિ જિન આણ, આશ્રવ લપેરે નવિ કેપે કદા, પંચમ તપસી જાણ, ધન ધન ૩૨ છઠ્ઠો વિદ્યારે મંત્ર તણે વલી, જિમ શ્રીવયર મુણિંદ, સિદ્ધ સાતમા અંજન -
Page #286
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૬૬)
ગથી, જિમ કાલિક મુનિચંદ્ર ધન ધન॰ ॥ ૩૩ ૫ કાવ્ય સુધારસ મધુર અરથ ભર્યાં, ધમ હેતુ કરે જે&; સિદ્ધસેન પરે નરપતિ રીઝવે, અઠમ વર કવિ તેહ, ધન ધન૦ ૫ ૩૪ ॥ જબ નિવ હાવે પ્રભાવિક એહવા, તવ વિધિ પૂર્વ અનેક; જાત્રા પૂજાર્દિક કરણી કરે, તેહ પ્રભાવિક છેક. ધન ન ॥ ૩૫ ॥
ા ઢાલ ॥
સતીય સુભદ્રાની શી.
સાહે સમકિત જેહથી, સખિ જિમ આભરણે દેહ; ભૂષણ પાંચ તે મન વસ્યાં, સખી તેહમાં નહિ' સ‰હ. મુઝ સમકિત રગ અચલ હાજો. એ ટેક॰ ॥ ૩૬ !! પહિતુ કુશલપણું તિહાં, સખી વંદનને પચ્ચખાણ, કિરિયાના વિધિ અતિઘણેા, સખી આચરે તેહ સુજાણ, મુઝ॰ ૫ ૩૭ ll બીજું તીરથ સેવના, સખી તીરથ તારે જે; તે ગીતારથ મુનિવરા, સખી, તેહશું કીજે નેહ. મુઝ !! ૩૮ !! ભક્તિ કરે ગુરૂ દેવની, સખી, ત્રીજી ભૂષણ હાય; કિણહિ ચલાન્ચે નિવ ચલે, સખી, ચેાથુ ભુષણ જોય. મુઝ॰ ॥ ૩૯ ૫ જિન શાસન અનુમેદના, સખી, જેહુથી બહુજન હતા; કીજે’ તેહ પ્રભાવના, સખી, પાંચ ભુષણની ખ'ત, મુઝ ૪૦ના
ા ઢાલ !
ઈિત્ર નિવે કીજે હો ! એ દેશી ૫
લક્ષણ પાંચ કહ્યાં સમકિત તણાં, કુર ઉપશમ અનુકુલ; સુગુણુ નર, અપરાધિશુ પણ નવિચિત્ત થકી, ચિત
Page #287
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૭) વિચે પ્રતિકુલ, સુગુણ નર શ્રીજિન ભાષિત વચન વિચારિ.
એ ટેક. ૪૧ સુર નર સુખ જે દુઃખ કરિ લેખ, વ છે શિવ સુખ એક સુત્ર બીજું લક્ષણ તે અંગીકારે, સાર સંવેગશું ટેક. સુ. શ્રી જિન| કરે છે નારક ચારક સમભવ ઊભાગ્યે, તારક જાણિને ધર્મ સુ ચાહે નિકલવું નિર્વેદ છે, ત્રીજું લક્ષણ મર્મ. સુ. શ્રી જિન છે ૪૩ છે દ્રવ્ય થકી દુઃખીયાની જે દયા, ધર્મ હીણની ભાવ; સુત્ર ચોથું લક્ષણ અનુકંપા કહી, નિજ શકતે મન લાવ, સુઇ શ્રી જિન છે જ છે જે જિન ભાંખ્યું તે નહી અન્યથા, એહ જે દઢ રંગ. સુત્ર તે આસ્તિકતા લક્ષણ પાચમું, કરે કુમતિને એ ભંગ. સુ. શ્રી જિન છે ૪૫ છે
જિન જિન પ્રતિ વંદન દિસે છે એ દેશી.
પર તિર્થી પરના સુર તેણે, ચિત્ય રહ્યા વલી જેહ, વંદન પ્રમુખ તિહાં નવિ કરવું, તે જયણા પટ ભેયરે, ભવિકા સમક્તિ યતના કરજે. ટેક છે ૪૬ વંદન તે કરજેડને કહિયે, નમન તે શીશ નમાડે; દાન ઈષ્ટ અન્નાદિક દેવું, ગૌરવ ભગતિ દેખાડેરે. ભવિકા છે ૪૭ | અનુપ્રદાન તે તેને કહિ, વાર વાર જે દાન દેવ કુપાત્રે પાત્ર મતિયે, નહિ અનુકંપા મારે. ભવિકા છે ૪૮ છે અણુ બેલાવે જેહ ભાંખવું, તે કહિચે આલાપ; વારંવાર આલાપ જે કરે, તે કહિ સંલાપરે. ભવિકા છે ૪૯ છે એ જયણાથી સમકિત દીપે, વલી દીપે વ્યવ
Page #288
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૨૬૮), હાર; એમાં પણ કારણથી જયણ, તેના અનેક પ્રકારરે. ભવિકા છે ૫૦ છે I
! હાલ !
છે લલનાની દેશી છે શુદ્ધ ધરમથી નવિ ચલે, અતિ દઢ ગુણ આધાર; લલના. તે પણ જે નવિ તેહના, તેહને એહ આગાર. લલના ! ૫૧ બેલ્યું તેહવું પાલિ, દંતિદત સમ બેલ; લલના સજજનને દુર્જન તણ, કચ્છપ કેટીને તેલ લલના બે પર છે રાજા નગરાદિક ધણી, તસ શાસન અભિગ; લલના તેહથી કાતિકની પરે, નહિ મિથ્યાત સંયોગ; લલના બેટ છે ૫૩ . મેલે જનને ઘણુ કહ્યો, બલ ચોરાદિક જાણ; લલના ક્ષેત્ર પાલાદિક દેવતા, તાતાદિક ગુરૂ ઠાણ. લલનો બે | ૫૪ છે વૃત્તિ દુર્લભ આજીવિકા, તે સીખણ કંતાર; લલના તે હેતું દુષણ નહી, કરતાં અન્ય આચાર. લલના બ૦ | પપ !
છે હાલ, છે
રાગ-મહાર, ભાવિજેરે સમકિત જેહથી રૂયડું, તે ભાવનારે ભાવો મન કરી પરવડું; જે સમકિતરે તાજું સાજું મૂલરે, તે વ્રત તરૂરે દીચે શિવપદ અનુકુલરે. કે ૫૬ છે ગુટક છે અનુકૂલ મૂલ રસાલ સમકિત, તેહ વિણ મતિ અધરે; કરે કિરિયા ગર્વ ભરિયા, તેહ જૂઠો ધંધરે, એ પ્રથમ
Page #289
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૯ )
ભાવના ગુણા રૂઅડી, સુણા બીજી ભાવના; મરણું સમતિ ધમ પૂરતું, એહવી તે પાવના. !! ૫૭ ॥ ઢાલ । ત્રીજી ભાવનારે સમકિત પીઠ જો દૃઢ સહી, તા માહાટારે ધમ પ્રસાદ્ઘ ડગે નહી; પાઇયે. ખાટેરે માટે મંડાણુ ન શેાલીયે, તેહ કારણરે સમકિતશુ ચિત્ત થાભીચે ૫૫૮। ત્રુટક !! થેાલીયે* ચિત નિત એમ ભાવી ચેાથી ભાવના ભાવિયે, સમકિત નિધાન સમસ્ત ગુણુનું, એહવું મન લાવિયે; તેહ વિષ્ણુ છુટા રત્ન સરિખા મુä ઉત્તર ગુણ સવે; કિમ રહે તાકે જેહ હરખવા ચાર જોર ભવે ભવે. ।। ૫૯ | ઢાલ ! ભાવા પંચમીરે ભાવના શમ ક્રમ સારરે, પૃથિવી પરેરે સમકિત તસુ આધારરે; છઠ્ઠી ભાવનારે ભાજન સમકિત જો મલે, શ્રુત શીલનારે તેા રસ તેહમાં નવિ ઢલે. ॥ ૬૦ ! ત્રુટક ! નિવ ઢલે સમિકત ભાવના રસ અભિય સમ સાઁવર તણેા; ષટ ભાવના એ કહી એહમાં કરા આદર અતિ ઘણા; ઈમ ભાવતાં પરમા જલનિધિ હાય નિત ઝકઝોલ એ ! ઘન પવન પુણ્ય પ્રમાણ પ્રગટે ચિદાનંદ કલ્લાલ એ. ૫ ૬૧ માં
॥ ઢાલ. ॥
જે મુનિ વેષ શકે વિ છાંડી ૫ એ દેશી
ઠરે જિહાં સમકિત તે થાનક, તેહના ષટ વિધ કહિયેરે તિહાં પહેલું થાનક છે ચેતન, લક્ષણ આતમ લહિયેરે. ખીર નીર પરૈ પુદ્ગલ મિશ્રિત, પણ એહથી છે અલગેારે; અનુભવ 'સ ચંચો લાગે, તે નવ દીસે વગેરે. ॥ ૬૨ !! ખીજી થાનક નિત્ય આતમા, જે અનુભૂત સભારે રે; ખાલકને સ્તન પાન વાસના, પૂરવ
Page #290
--------------------------------------------------------------------------
________________
(ર૭૦) ભવ અનુસરેરે. દેવ મનુજ નરકાદિક તેહનાં, છે અનિત પર્યાયદ્રવ્ય થકી અવિચલિત અખંડિત, નિજ ગુણ આતમ રાય. છે ૬૩ છે ત્રીજું સ્થાનક ચેતન કર્તા, કર્મ તણે છે ગેરે; કુંભકાર જિમ કુંભ તણે જે, દંડાદિક સંગેરે નિશ્ચયથી નિજ ગુણને કર્તા, અનુપચરિત
વ્યવહારેરે, દ્રવ્ય કમને નગરાદિકને, તે ઉપચાર પ્રકારે રે. છે ૬૪ ચોથું થાનક છે તે ભકતા, પુણ્ય પાપ ફલ કેરેરે, વ્યવહારે નિશ્ચય નય દટે, ભુંજે નિજ ગુણ નેરેરે. પંચમ થાનક છે પરમ પદ, અચલ અનંત સુખ વાસે રે; આધિ વ્યાધિ તન મનથી લહિયે, તસુ અભાવેં સુખ ખાસરે. ૬૫ છડું થાનક મોક્ષ તણું છે, સંયમ જ્ઞાન ઉપારે; જે સહિજે લહિયે તે સઘલે, કારણ નિફલ થાયેરે. કહે જ્ઞાનનય જ્ઞાન જ સાચું, તે વિણ ગુઠી કિરિયારે ન લહે રૂપું રૂપું જાણી શીપ ભણી જે ફરિયારે. ૫ ૬૬ છે કહે કિરિયાનય કિરિયા વિણ જે, જ્ઞાન તેહ શું કરશેરે, જલ પેસી કર પદ ન હલાવે, તારૂ તે કિમ તરશેરે. દુષણ ભૂષણ છે ઈહાં બહુલાં, નય એકેકને વાદે; સિદ્ધાંતી તે બહુ નય સાથે, જ્ઞાનવંત અપ્રમાદેરે. છે ૬૭ | એણિપરે સડસઠ બેલ વિચારી, જે સમતિ - આરારે, રાગ દ્વેષ ટાલી મનવાલી, તે સમ સુખ અવગાહેરે. જેનું મન સમકિતમાં નિશ્ચલ, કેઈ નહી તસ તેલેરે, શ્રીનય વિજય વિબુધ પય સેવક, વાચક જસ ઈમ બેલેરે. ૬૮ છે
ઇતિ શ્રી સમ્યકત્વના સડસઠ બેલની સઝાય સંપૂર્ણમ,
Page #291
--------------------------------------------------------------------------
________________
(ર૭૧) | ઉથ વિરા અસમાધિની સાથે II. રાગ મલહાર ચતુર ચોમાસે પકિમીએ દેશી
શ્રીજિન આગમ સાંભલી, ચિત્ત સમાધિ કરી રે, સ્થિર શુભ ગે આતમા, સમતા વાજેરે. શ્રી. છે ૧ મે વિશ બેલ અસમાધિના, ચેાથે અંગે ભાંખ્યારે, આવશ્યક નિર્યુકિતમાં, ચોથે આવશ્યક દાખ્યારે. શ્રી છે ૨ | કુત કૂત પંથે ચાલવું, અપ્રમાજિત સ્થાને રહેવુંરે, તેમ દુપ્રભાજિત જાણીયે, પંથે ગમનનું કરવું રે. શ્રીછે ૩ છે અધિક સયાસન સેવત, ઉપકરણાદિક લેવું, રત્નાધિક મુનિ પરાભવે, વિરેપઘાત ચિતવું રે. શ્રી રે ૪ ભૂત પ્રાણી ઉપઘાતી, બલા બહુ કેપેરે; દીર્ઘ રેષ રાખે ઘણું, પીઠી માંસ આપેરે. શ્રી ! ૫ વાર વાર આક્રોશશું નકુર કલંકાદિક બોલેરે, ક્રોધાદિક જે ઉપશમ્યાં, ફરિ અધિકરણને ખોલે. શ્રી છે ૬ કરે સઝાય અકાલમાં, કર ૫દ શિર નવિ પૂજે, ગાઢ સ્વરે રાત્રે લવે, કલહ માંહે ચિત્ત રંજેશે. શ્રી. ગણુ ભેદાદિક મેટકા, જંજે કરણને રાગીરે, સૂરજ ઉદયને આથમે, તિહાં અશનાદિક ભેગીરે. શ્રી છે ૮ છે એષણાદિકે સમિતે નહિ, એ અસમાધે વરતે; ચિત્ત સમાધિ ન ઉપજે, દ્રવ્ય ક્રિયા બહુ કરતેરે. શ્રી છે ૯ નામ થકી એ દાખીયા, પણ એહમાં બહ આવે રે; આરીદ્ર દેય ધ્યાનથી, ચિત્ત ચપલતા થાવેરે. શ્રી | ૧૦ | એહ પરિહરતાં મુનિ તણે ચિત્ત સમાધિ
Page #292
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૭૨) સલુજે રે; ભાવ ક્રિયા સફલી હવે, જ્ઞાન વિમલ ગુણ સુજેરે. શ્રી ! ૧૧ છે
ઈતિ વિશ અસમાધિની સઝાય સંપૂર્ણ
॥अथ स्याद्वादनी सझाय.॥ આ ભવ રત્ન ચિંતામણિ સરિખો એ દેશી છે
સ્યાદવાદ મત શ્રી જિનવરને, તે કેમ કહિએ એકતજી; મત એકાંત કહે મિથ્યાત્વી, સાખી સકલ સિદ્ધાંતજી. સ્યાદવ છે ૧ છે સ્ત્રીયા રૂપ તિહાં ન રહે મુનિવર, સોલમે ઉત્તરાધ્યયને વિચારજી; સાધુ સાધવી વસે એકઠા, શ્રીઠાણાંગ પાંચ પ્રકાર છે. સ્વાદ મે ૨ | જીવ અસંખ્ય કહાં જલ ટપકે, પન્નવણા સૂત્ર જિનરાજજી; કલ્પસૂત્રમાં નિત્ય નદીને લંગે, મુનિવર વહેરણ કાજજી. સ્યાદવ ફા શ્રી ઠાણાગે ચોથે ઠાણે, માંસ આહારી નરકે જાય; મદ્ય માંસ મધુ પણ આચરણે, આચારાંગે કો જિનરાજજી. સ્યાદવ છે ૪ ૫ પંચમ અંગે ન કરે શ્રાવક, ત્રિવિધ પન્નર કર્માદાનજી; હલ નિર્વાહ તણું પણ દસે, સપ્તમ અંગે કિયા પરિમાનજી. સ્યાદવ છે એ છે હિંસા ન કરે ત્રિવિધે મુનિવર, પંચમે અંગે જુવે ધીર; જિનવર તેજુ વેશ્યા ઉપરે, શીત લેશ્યા મૂકી વિરજી. સ્યાદ છે કે મહાવેદના હાથ લગાયા, વનસ્પતિને થાય અંગેજી; પડતે મુનિવર તેહજ પકડે, એહ અર્થ છે આચારાંગે છે. સ્વાદ૭ ઉત્તરાધ્યયને ભાગ્યે મુનિવર, સમય માત્ર ન કરે પ્રમાદજી; દેશ વૈકાલિકે
Page #293
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૭૩). ત્રીજી પિરસી, નિદ્રા તણી કીધી મરજાદ છે. સ્વાદ | ૮ અંધ ભણી પણ અંધ ન કહે, દશ વૈકાલિક એ વિધિવાદજી; જ્ઞાતા અગે યતિયે ભાખ્યા, નાગશ્રીના અવરણવાદ. સ્યાદવ | ૯ | સૂત્રે દેવ અવિરતિ બેલ્યા, હવે પંચમ ઠાણે મનરંગજી; બ્રહ્મચરિજ વ્રત અતિ ઉતકૃષ્ટ દેવ ભણી બોલ્યા ઠાંણાંગજીસ્વાદ છે ૧૦ | સૂત્ર ન વિઘટે પ્રકરણ વિઘટે, પ્રશ્ન પૂછી તેહને એહજી; રૂષભ બાહુબલી શિવપુર પોહતા, એકણ દિન ભાંખ્યા સંદેહજી: સ્યાદવ છે ૧૧ છે સાત જણાશું મલ્લિ દક્ષા, સપ્તમ ઠાણે શ્રી ઠાણાંગજી; છઠે અંગે સાત સયાસું, કણ ખોટે કેણ સાચે અંગછે. સ્યાદ છે ૧૨ નારી સહસ્ત્ર બત્તીસે જ્ઞાતા, સુયગડાંગ સેલ હજાર; કૃષ્ણ તણું અંતે ઉર ભાંખી, કિમ મેલી જે એહ પ્રકાર છે. સ્વાદ છે ૧૩ છે કુલધર પનરે જંબુ પન્નતિ, સમવાયાંગે કુલધર સાત; હરિ બારમાં જિન આઠમે અંગે, તેરમાં ચેાથે અંગ કહાતજી. સ્યાદ છે ૧૪ ચારિત્ર વિરાછું પાંચમે અંગે, ભવનપતિ માંહે સુર થાયછે, તે સુકુમાલિયા છેઠે અંગે, કિમ બીજે દેવકે કહાયછે. સ્વાદ૧૫ | સૂત્ર ટીકા નિર્યુક્તિ વખાણે, ચુર્ણ ભાષ્ય એ મેલે પંચ; પંચ કહે છે તે મત સાચે, તેણે અર્થે મ કરે ખલ ખંચજી. સ્યાદ છે ૧૬ જીવાભિગમે અસંઘયણી, ભાંખ્યા નારકી શ્રી ભગવંતજી; ઓગણીશમે શ્રી ઉત્તરા
ધ્યયને, માંસ પિંડ બોલ્યાં સિદ્ધાંત છે. સ્વાદ મે ૧૭ li વિણ વ્યાકરણે અર્થ કરે છે, અર્થ નહિ પણ અનર્થ
* ૧૮
Page #294
--------------------------------------------------------------------------
________________
(ર૭૪) જાણજી; ભાંગી નાવે નદી કેમ તરીએ, દશમે અંગે કહ્યા જિન ભાણજી. સ્યાદવ ! ૧૮ શ્રી જિન પ્રતિમાનું વૈયાવચ્ચ, કરે કર્મ નિજર કાજે જી; દશમે અંગે સાધુ ભણ, વિચાર કહ્યા જિનરાજે છે. સ્વાદ છે ૧૯ શેય હેય ઉપાદેય વખાણે, ઉત્સર્ગ અને અપવાદજી; વિધિ ચરિતાનુવાદ નય સંસ્થિત, નિશ્ચય નય વ્યવહાર મર્યાદજી. સ્યાદવ | ૨૦ | અનેકાંત નયવાદી જિનવર, આગમ માંહી વદ્યા દશ બેલ; કહે શ્રી સાર સમજી કે પરિ, શ્રી સિદ્ધાંત રતન બહુ મૂલજી. સ્યાદવે | ૨૧ |
ઈતિ સ્યાદ્વાદની સજઝાય સંપૂર્ણ. છે અથ વાવીરા સવજીની સંજ્ઞાથ.
ચતુર ચેમાસ પડિકમી છે એ દેશી છે કહું હવે સબલની વાર્તા, જે એકવીશે ભણીયારે, ચેાથે અને આવશ્યકે, ગુરૂ મુખથી જે સુણીયારે. ના ચારિત્ર સુદધું ચિત્ત ધરો. છે એ આંકણું૦ સબલ તે ચરિત્ર મલીનતા, અનિયતિકમ અતિચારેરે, સાલંબને આરાધક કહ્યો વિરાધક અનાચારે. ચા છે ૨ ઉત્તર ગુણની મલીનતા, તિહાં લગે ચરણને સબલરે, મૂલ ગણે ઘાતિ કે ચરણ તે જિમ હિમે કમલરે. ચા છે ૩ છે કર મુખ અંગ કુશીલતા, હસ્ત કર્મને કારીરે, દિવ્ય ઔદારિક ભેદથી, મૈથુન સેવન શારીરે. ચા ૪ દિવસે ગ્રહ્યું દિવસે જખ્યું, ઇત્યાદિક ચૌભગીરે, સંનિધિ
Page #295
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૭૫) પ્રમુખના રોગથી, રચણી ભજન સંગીરે. ચાટ છે એ છે અથવા દિન રયણીયે કર્યું ઇત્યાદિક ચૌભગીરે, પ્રથમ વિના જે આહરે, તે પણ સબલનું લિંગરે. ચાદા ઈણી પર આધાકમને, રાજપિંડ કૃતપિંડ પામી ચ પાલટી આપવું, અછિજ ઉલાલિ લિયે ચંડેરે. ચાશા સનમુખ આપ્યું અભ્યાકૃત, એહવા પિંડને ઈછેરે; વારંવાર પચખી જિમે, ગણથી ગણતરે ગરે. ચા૮ માસ ષટકમાં તે કરે, ત્રણ દગ લેપ એક માસેરે, જલ થલ પદ જલ જિહાં હએ, તે દગ લેપ વિભાશેરે. ચાર છે ૯. અજંઘા જલ સંઘો, નાભિ લગે જલ લેપરે; તેહથી અધિક લેપેપરે, જેહથી હેય વ્રત લેપરે. ચા. છે ૧૦ | માયા સ્થાનક સેવત, માસ માંહિ ત્રણ મિત્તરે, આકુટી કરી સેવ, હિંસાદિક અદત્તરે. ચા ૧૧ છે સચિત્ત સબીજ જેહ ભૂમિકા, તિહાં સ્થાનાદિક કરતે રે, કંદમૂલ બીજ ભૂજ, દશ દગલેપ વર્ષે કરતેરે. ચા. છે ૧૨ માયા સ્થાનક વરસમાં, સેવે જે દશ વારરે, સચિત્ત દબાઈ જનાદિકે, દેતે લીયે આહારરે. ચા. છે ૧૩ છે એ એકવીશ કહ્યા નામથી, ચરણ મલીનતા ઠામરેએહ સબલ ટાલે કે, જે મુનિ શુદ્ધ પરિણામેરે. ચાટ છે ૧૪ . એહમાં બહુ વિધ નીપજે, આશય ભેદે સબલારે; જ્ઞાન વિમલ ગુરૂથી લો, ચરણ કલા વિધુ વિમલારે. ગ્રા. ૧૫ ઈતિ. }
Page #296
--------------------------------------------------------------------------
________________
(ર૭૬)
देवचंद्रजी कृत अष्ट प्रवचन मातानी सज्झाय
દેહા
સુકૃત કલ્પ તરૂ શ્રેણિની, વર ઉત્તર કુરૂ ભોમિ, અધ્યાતમ રસ શશિકલા, શ્રી જિનવાણી નૌમિ. | ૧ | દીપચંદ પાઠક સુગુરૂ, પય વંદી અવદાત, સાર શ્રમણ ગુણ ભાવના, ગાઈશું પ્રવચન માત, ૨ | જનની પુત્ર હિત શુભ કરી, તિમ એ પવયણ માય, ચારિત્ર ગુણ ગણ વદ્ધિની, નિર્મલ શિવસુખદાય, ૩ ભાવ અયોગી કરણ રૂચિ, મુનિવર ગુપ્તિ ધરંત યદિ ગુપ્તિ જે ન રહિ શકે, તે સમિતિ વિચરંત. . ૪. ગુપ્તિ એક સંવરમયી આછરંગિક પરિણામ, સંવર નિર્ભર સમિતિથી, અપવાદે ગુણધામ છે ૫ દ્રવ્ય દ્રવ્યત ચરણતા, ભાવે ભાવ ચરિત, ભાવદષ્ટિ દ્રવ્યત કિયા, કરતાં શિવ સંપત્ત. . ૬ આતમ ગુણ પ્રાભાવથી જે સાધક પરિણામ, સમિતિ ગુપ્તિ તે જિન કહે, સાધ્ય સિદ્ધિ શિવઠામ. . ૭ મે નિશ્ચય કરણ રૂચિ થઇ, સમિતિ ગુપ્તિધર સાધિ, પરમ અને હિંસક ભાવથી, આરાધે નિરૂપાધિ. | ૮ પરમ મહોદય સાધવા, જે થયા ઉજવલ, શ્રમણ ભિક્ષુ માહણ યતિ, ગાઉં તસ ગુણમાલ, ૯ છે
-
.
Page #297
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૭૭) प्रथम इरिया समितिनी सज्जाय. પ્રથમ ગોવાલાતણે ભજી—એ શી.
પ્રથમ અહિંસક વ્રત તણીજી, ઉત્તમ ભાવના એહ. સંવર કારણ ઉપદિશીજી, સમતારસ ગુણગેહ, મુનીશ્વર ઈર્યા સમિતિ સંભાર, આશ્રવ કરતનુ ચાગથીજી, દુષ્ટ ચપલતા વાર. મુ. ઈ. એ આંકણું. છે ૧ કાય ગુપ્તિ ઉત્સગને, પ્રથમ સમિતિ અપવાદ, ઈર્યા તેજે ચાલવુંછે, ધરિ આગમ વિધિ વાદ, મુ. ઈ. ૨. જ્ઞાનધ્યાન સઝાયમેંછ, સ્થિર બેઠા મુનિરાજ, શાને ચપલપણું કરે છે, અનુભવ રસ સુખરાજ. મુ. ઈ. . ૩. મુનિ ઉઠે વસહી થકીજી, પામી કારણ ચાર, જિનવંદન ગ્રામાંતરેજી, કે આહાર નિહાર, મુ. ઈo || ૪ | પરમ ચરણ સંવર ધરૂછ, સર્વ જાણ જિનદિઠું, શુચિ સમતા રૂચિ ઉપજે, તિણે મુનિને એ ઈ. મુળ ઈ. | ય | રાગ વધે સ્થિર ભાવથીજી, જ્ઞાનવિના પરમાદ, વીતરાગતા ઈહતાછ, વિચરે મુનિ સાલ્વાદ. મુ. ઈ. ૬ એ શરીર ભવમૂલ છે. તસુ પિષક આહાર, જાવ જેગી નવિ હુવે છે, તો અનાદિ આચાર, મુ. ઈ. | ૭ એ કવલાહારે નિહાર છે, એહ અંગ વ્યવહાર, ધન્ય અતનુ પરમાતમાજી, જિહાં નિશ્ચલતા સાર. મુઈ. . ૮ પર પરિણતિ કૃત ચપલતાજી, કેમ મૂકશે એહ, એમ વિચારી કારણે, કરે ગોચરી તેહ, મુ ઈ છે લા ક્ષમાવંત દયાલુઆઇ, નિસ્પૃહ તનુનીરાગ નીર વિષે ગજ ગતિપરેજી, વિચરે મુનિ મહાભાગ. મુ. ઈ.
Page #298
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૭૮)
| ૧૦ | પરમાનંદ રસ અનુભવ્યાજ, નિજ ગુણ રમતા ધીર દેવચંદ્ર મુનિ વેદતાંજી, લહીયે ભવજલ તીર મુ. ઈ. છે ૧૧ ઈતિ.
बीजी भाषा समितिनी सज्जाय
ભાવના માલતી ચુશીયે–એ દેશી. સાધુછ સમિતિ બીજી આદરે, વચન નિર્દોષ પરકાસેરે, ગુપ્તિ ઉત્સગને સમિતિને, માર્ગ અપવાદ સુવિલાસ રે. સાએ આંકણુ. ભાવના બીજી મહાવ્રત તણ, જિનભણી સત્યતા મૂલ રે, જેહથી અહિંસકતા વધે, સર્વ સંવર અનુકૂલ રે. સા૨છે મૌનધારી મુનિ નવિ વહે, વચન જે આશ્રવ ગેહરે; આચરણ જ્ઞાનને ધ્યાનને, સાધક ઉપદિસે તેહરે સા ૩ છે ઉદિત પર્યાપ્તિ જે વચનની, તે કરિ શ્રુત અનુસાર, બેધ પ્રાગભાવ સઝાયથી, વલિ કરે જગત ઉપકારરે. સા. . ૪. સાધુ નિજ વીર્યથી પરતણે, નવિ કરે ગ્રહણને ત્યાગરે; તે ભણું વચન ગુપ્તિ રહે, એહ ઉત્સર્ગ મુનિ માર્ગરે. સારા છે ૫છે ગ જે આશ્રવપદ હતું, તે કર્યો નિર્જરા રૂપરે; લેહથી કંચન મુનિ કરે, સાધતા સાધ્ય ચિદ્રુપરે. સારા છે ૬ આત્મહિત પરહિત કારણે, આદરે પાંચ સઝાયરે; તે ભણી અશન વસનાદિકા, આશ્રય સર્વ અવવારે, સા રે ૭ જિન ગુણ સ્તવન નિજ તત્વને, જેઈ વા કરે અવિરેાધરે, દેશના ભવ્ય
પ્રતિ બેધવા, વાયણા કરણ નિજ ધરે. સા રે ૮ નય કસમ ભંગ નિક્ષેપથી. સ્વહિત સ્યાદ્દવાદ ચુત વાણિરે, શેલ
Page #299
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૭૯) દશ ચાર ગુણશું મલિ, કહે અનુયોગ સુપહાણરે. સા. છે ૯સૂત્રને અર્થ અનુગ એ, બીય નિયુકિત સંજુત્તરે તીય ભાષ્ય નયે ભાવિ, મુનિ વદે વચન એમ તતરે. સારા ૧૦ મે જ્ઞાન સમુદ્ર સમતા ભર્યા, સંવરી દયા ભંડારરે, તવ આનંદ આસ્વાદતા, વંદિયે ચરણ ગુણધારશે. સારુ છે ૧૧ છે મોહ ઉદયે અહી એહવા, શુદ્ધ નિજ સાધ્ય લયલીનરે દેવચંદ તેહ મુનિ વદિયે, જ્ઞાન અમૃત રસ પીનારે. સારા છે ૧૨ મે ઈતિ.
त्रीजी एषणा समितिनी सज्झाय .
ઝાંઝરીયા મુનિવર) ધન્ય, એ દેશી, સમિતિ તીસરી એષણાજી, પાચ મહાવ્રત મૂલ; અનાહારી ઉત્સગજ, એ અપવાદી અમૂલ. ૧ | મન મન મોહન મુનિવર, સમિતિ સદા ચિત્ત ધાર. એ અકણ. ચેતનતા ચેતન તણાજી, નવિ પસંગી તેહ; તિણ પર સનમુખ નવિ કરે છે, આતમ રતિ વ્રતી જેહ. મસ. ૨. કાયાગ પુદગલ ગ્રહે, એહ ન આતમ ધર્મ, જાણગ કરતા ભગતાજી, હું માહરે એ મર્મ. મસ. | ૩ અનભિસંધિ ચલ વીર્યને, રેધક શક્તિ અભાવ; પણ આભસધી વીર્યથીજી, કેમ ગ્રહે પરભાવ. મ. સ. | ૪ | ઈમ પરત્યાગી સંવરીછ, ન ગ્રહે પુદ્ગલ બંધ; સાધક કારણ રાખવા, અશનાદિક સંબંધ. મ. સ. | ૫ | આતમતત્ત્વ અનંતતાજી, જ્ઞાન વિના ન જણાય; તેહ પ્રગટ કરવા ભણીજી, શ્રત સજઝાય ઉપાય. મ. સ. | ૬ |
Page #300
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૮૦) તેહ જેહથી દેહ રહેજ, આહારે બલવાન; સાધ્ય અધુરે હેતુનેઇ, કેમ તજે ગુણવાન. મસ. | ૭ | તનુ અનુયાયી વીયજી, વર્તન અશન સંજોગ; વૃદ્ધ યષ્ટિ સમ જાણિનેજી; અશનાદિક ઉપભેગ. મ. સ. ૮ જ્યાં સાધકતા નવિ અડે છે, તે નગ્રહે આહાર; બાધક પરિણતિ વારવાજી, અનાદિક ઉપચાર. મ. સાલા સુડતાલીશે દ્રવ્યનાજી, દેષ તજી નીરાગ; અસંભ્રાંતિ મૂર્છા વિના, ભ્રમર પેરે વડ ભાગ. મ. સ. કે ૧૦ તવ રૂચિ તત્ત્વાશ્રયીજી, તવ રસીક નિગ્રંથ; કર્મ ઉદયે આહારતા, મુનિ માને પલી પંથ. મસ. ૧૧ એ લાભ થકી પણ ઘન લહેજી, અતિ નિર્જરા કરંત, પામે અણુવ્યાપક પણેજી, નિર્મલ સંત મહંત. મ. સ. જે ૧૨ અણુહારતા સાધતાઈ, સમતા અમૃત કંદ; ભિક્ષુ શ્રમણ વાચંયમીજી, તે વદે દેવચંદ. મસ. ૧૩ ઈતિ. चोथी आदान निक्षेपण समितिनी सझाय. ભેલીડા હંસારે વિષય ન રાચિ–એ દેશી,
સમિતિ ચોથી ચઉગતિ વારણી, ભાખી શ્રીજિનરાજ; રાખી પરમ અહિંસક મુનિવરે, ચાખી જ્ઞાન સમાજ ના સહજ સંવેગીરે સમિતિ પરિણમે, એ આંકણી સાધન આતમ કાજ, આરાધન એ સંવર ભવન ભવજલ તારણ જહાજ. સ| ૨ | અભિલાષી નિજ આતમ તવના, સાખી કરી સિદ્ધાંત; નાખી સર્વ પરિગ્રહ સંગને ધ્યાનાકાશીરે સંત. સ. | ૩ | સંવર પંચ તણી એ ભાવના,
Page #301
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૮) નિરૂપાધિક અપ્રમાદસર્વ પરિગ્રહ ત્યાગ અસંગતા તેહને એ અપવાદ. સત્ર | ૪છે શાને મુનિવર ઉપકરણ સંગ્રહે, જે પરભાવ વિર દેહ અમાહીરેનવિલેહી કદા રત્નત્રયી સંપત્ત. છે ૫ ને ભાવ અહિંસકતા કારણ ભણ, દ્રવ્ય અહિંસક સાધિ, રજોહરણ મુખ વસ્ત્રાદિક ધરે વરવાયાગ સમાધિ. સ. ૫ ૬ છે શિવ સાધનનું મૂલ તે જ્ઞાન છે, તેહને હેતુ સઝાય; તે આહારે તે વલિ પાત્રથી જયણા ગ્રહવાય. સ| ૭ બાલ તરૂણ નરનારી જતુને, નગ્ન દુગંછાને હેતુ, તિણ ચોલપટ ગ્રહી મુનિ ઉપદિસે, શુદ્ધ ધર્મ સંકેત. સ. ટી ડંસમસક શીતાદિ પરિસહ સહે, ન રહે ધ્યાન સમાધ; કલ્પક આદિક નિર્મોહિ પણે, ધારે મુનિ નિર્બોધ. સ. | ૯ | લેપ અલેપ નદીના જ્ઞાનને, કારણ દંડ ગ્રહંત; દશ વૈકાલિક ભગવાઈ સાખથી, તનું સ્થિરતાને તંત. સ. | ૧૦ | લઘુ સજીવ સચિત્ત રજાદિને, વારણ દુઃખ સંઘ દેખી પૂજેરે મુનિવર તેહથી એ પૂરવ મુનિવઠ્ઠ. સ| ૧૧ પુદ્ગલ ખધ ગ્રહણ નિવણ, દ્રવ્યે જયણા તાસ; ભાવે આતમ પરિણત. નવ નવી, ગ્રહતાં સમિતિ પ્રકાશ. સ૦ મે ૧૨ બાધક ભાવ અદ્વેષપણે તજે; સાધક કે ગતરાગ; પૂરવ ગુણ રક્ષક પિષક પણે, નિપજતે શિવ માર્ગ. સ ૧૩ સંયમ શ્રેણે સંચરતા મુનિ, હરે કર્મ કલંક; ધરતા સમતારસ એકત્વતા, તત્વ રમણિ નિશંક સ૦ મે ૧૪ છે જગ ઉપગારી રે તારક ભવના, લાયક પૂર્ણાનંદ, દેવચંદ એહવા તે મુનિરાજના, વદે પય અરવિંદ સ. ૧૫
Page #302
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૮૨) पांचमी पारिठावणीया समितिनी सझाय.
ચેતન ચેતજોરે–એ દેશી. પંચમી સમિતિ કહિ અતિ સુંદરૂપે, પારિઠાવણીયા નામ; પરમ અહિંસક ધર્મ વધારણી, મૃદુ કરૂણું પરિણામ. મુનિવર સેવરે, સમિતિ સદા સુખદાય; થિરતા ભાવે સંયમ સહાય, ધરે નિર્મળ સંવર થાય. મુએ આંકણું છે ૧ દેહ નેહથી ચંચલતા વધેરે, વિકસે દુષ્ટ કષાય; તિણ તનું રાગ ધ્યાને રમે, જ્ઞાન ચરણ સુપસાય. મુળ | ૨ | જિહાં શરીર તિહાં મલ ઊપજે, તેહ તો પરિહાર કરે જતુ ચર સ્થિર અથદુહવ્યારે, સકલ દુર્ગછા વાર. મુ. | ૩ | સંયમ બાધક આત્મ વિરાધનારે; આણા ઘાતક જાણ; ઊપધિ અશન શિષ્યાદિક પરઠરે, આયતિ લાભ પિછાણિ. મુળ છે ૪ કે વધ્યા આહારે તપીયા પરઠરે, નિજ કેકે અપ્રમાદ; દેહ અરાગી ભાત અવ્યાપતારે, ધીરને એહ અપવાદ. મુ. | ૫ | સંલેકાદિક દુષણ પરહરીરે, વજી રાગ ને દ્વેષ; આગમ રીતે પરઠવણ કરે, લાઘવ હેતુ વિશેષ. મુ૬ | કલ્પાતીત અહાલંદી ક્ષમીરે. જિન કલ્પાદિ મુનીશ; તેહને પરઠવણ એક મલ તણીરે, તેહ અલ્પ વલી દીસ. મુળ છે ૭ | રાત્રે પ્રશ્નવણાદિક પરઠરે, વિધિ કૃત મંડલ થામ, થિવિર કલ્પને પ્રતિ અપવાદ છેરે, ગ્લાનાદિક નહીં કામ. મુ. છે ૮ વલિ એહ દ્રવ્યથી ભારે, બાધક જે પરિણામ, &ષ નિવારી માદકતા વિનારે, સર્વ વિભાવ વિરામ. મુળ છે ૯ આતમ પરિણતિ તત્ત્વમયી કરેરે, પરિહરતા
Page #303
--------------------------------------------------------------------------
________________
પરભાવ; દ્રવ્ય સમિતિ પિણ ભાવ ભણી ધરેરે, મુનિને એહ સ્વભાવ. મુ. | ૧૦ | પંચ સમિતિ સમતા પરિણામથીરે, ક્ષમા કેષ ગતરેષ; ભાવન પાવન સંયમ સાધતારે, કરતા ગુણ ગણુ પિષ, મુ. કે ૧૧ છે સાધ્યરસી નિજ તત્વે તન્મયીરે, ઉછરંગી નિર્માય; ચેગ ક્રિયા ફિલ ભાવ અવંચિતારે, શુચિ અનુભવ સુખદાય, મુ. ૧રા
આણાયુત નાણી દશનીરે, નિશ્ચય નિગ્રહવત દેવચંદ્ર એહવા નિતેરે; મુજ ગુરૂ તત્ત્વ મહંત. મુળ ૧૩ . ઈતિ. છે છે મનમુક્તિ સાચા
વૈરાગી થયે–એ શી મુનિ મન વશ કરે, મન એ આશ્રવ ગેહ, મમતાને તે ઋષિ મન્નથી રે, ટાલે યતિ વર તેહ રે. સુ છે ૧ મે પુષ્ટ તુરંગ ચિત્ત તે કહ્યું રે, સે મેહ નૃપતિ પ્રધાન; આ રૌદ્રનું ક્ષેત્ર એરે, રેકતું જ્ઞાન નિધાને રે. મુ છે ૨ . ગુપ્તિ પ્રથમ એ સાધુને, ધર્મ શુકલને કંદ; વસ્તુ ધર્મ ચિંતન રમ્યારે, સાથે પુણ્યાનંદ, મુ જે ૩ છે તે પુગલ જોગ છેરે, બાંધે અભિનવ કર્મ, ચોગ વર્તના કંપનારે; નવિ એ આતમ ધમ. મુકા વીય ચપલ પરસંગમીરે, એહ ન સાધક પક્ષ; જ્ઞાન ચરણ સહ કારનારે; વરતાવે મુનિ દક્ષરે. મુ. પ છે સવિકલ્પક ગુણ સાધુનારે, ધ્યાનીને ન સહાય નિવિકલ્પ અનુભવ રસીરે, આત્માનંદી થાયે રે. મુકો ૬ છે રત્નત્રયની ભેદતારે, એહ સમલ વ્યવહાર, ત્રિગુણ વીય
Page #304
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૮૪) એકqતારેનિર્મલ આત્માચારેરે. મુo ll ૭ | શુક્લ ધ્યાન કૃતલબનીરે, એ પણ સાધન દાવ; વસ્તુ ધર્મ ઉછરંગરે, ગુણ ગુણ એક સુભારે. મુ. છે ૮ પર સહાય ગુણ વર્તનારે, વસ્તુ ધર્મ ન કહાય; સાધ્ય રસી તે કિમ ગ્રહે, સાધુ ચિત્ત સહારે. મુ. પેલા આત્મરૂચિ આત્માલયીરે, ધ્યાતા તત્ત્વ અનંત, સ્યાદ્વાદ જ્ઞાની મુનિ રે, તત્ત્વ રમણ ઉપશાંતરે. મુળ છે ૧૦ નવિ અપવાદ રૂચિ કદારે, શિવ રસીયા અણગાર; શક્તિ યથાગમ સેવતાંરે, નિંદે કર્મ પ્રચારરે. મુ| ૧૧ છે શુદ્ધ સિદ્ધ નિજ તત્તવત્તારે, પૂર્ણાનંદ સમાજ, દેવચંદ્રપદ સાધતારે, નમિચે તે મુનિરાજેરે. મુ| ૧૨ ઈતિ.
॥सातमी वचन गुप्तिनी सझाय।। સમિતિ સદાએદીલમે ઘર-એદશી. અથવા
હમીરીયાની-દેશી. વચન ગુપ્તિ સુધી ધરે, વચન તે કર્મ સહાય; સલુણ, ઉદયાશ્રિત જે ચેતના, નિરો તેહ અપાય. સ. વચન ગુપ્તિ સુધી ધરે. છે ૧ એ આંકણી વચન અગોચર આતમા, સિદ્ધ તે વચનાતીત; સ સત્તા અસ્તિ સ્વભાવમેં, ભાષક ભાવ અનિત. સ. ૧૦ મે ૨ | અનુભવ રસ આસ્વાદતા, કરતા આતમપ્યાન; સત્ર વચન તે બાધક ભાવ છે, ન વદે મુનિ અજ્ઞાન. સ. ૧૦ | ૩ | વચનાશ્રવ પલટાવવા, મુનિ સાધે સ્વાધ્યાય; સત્ર તેહ સર્વથા શેપ, પરમ મહારસ થાય. સ. વટ છે ૪ છે
Page #305
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૮૫) ભાષા પુગલ વગણ, ગ્રહણ નિસર્ગ ઉપાધિ; સ કરવા આતમ વીર્યને, શાને પ્રેરે સાથી. સ૧૦ | ૫ | ચાવત્ વીરજ ચેતના, આતમ ગુણ સંપત્ત; સ૦ તાવત સવે નિજેરા, આશ્રવ પર આયાત. સ. ૧૦ | ૬ | ઈમ જાણિ સ્થિર સંયમી, ન કરે ચપલી મંથ; સ આત્માનંદ આરાધતાં, આજ્ઞાથી નિર્ગથ. સવઆશા સાધ્ય શુદ્ધ પરમાત્મા, તસુ સાધન ઉત્સર્ગ, સ, બાર ભેદે તપ ક્રિવિધે, સકલ શ્રેષ્ઠ વ્યુત્સર્ગ; સ વ છે ૮ સમક્તિ ગુણે ઠાણે કર્યો સાધ્ય અગી ભાવ, સત્ર ઉપાદાનતા તેહની ગુપ્તિ રૂપ સ્થિર ભાવ. સ૨૦ મેલા ગુપ્તિ રચી ગુપ્ત રમ્યા, કારણ સમિતિ પ્રપંચસ. કરતા સ્થિરતાઈ હતા, ગ્રહે તત્વ ગુણ સંચ. સ. ૧૦
૧. અપવાદે ઉત્સગની દૃષ્ટિ ન ચુકે જેહ, સહ પ્રણમે નિત્ય પ્રત્યે ભાવશું, દેવચંદ મુનિ તેહ. સ. ૧૦ ૧૧ાા ઈતિ.
। आठमी काय गुप्ति सझाय ॥ કુલના સર પ્રભુજીને શિર ચહે–એ દેશી
ગુપ્તિ સંભારે ત્રીજી મુનિવરૂ, જેહથી પરમ આનંદજી, મેહ ટલે ઘનઘાતિ પરગલે, પ્રગટે જ્ઞાન અમદે છે. ગુલ છે ૧ મે કરી શુભ અશુભે ભવ બ્રસ જે છે તિણ તછ તન વ્યાપારેજી; ચંચલ ભાવ તે આશ્રવ ભૂલ છે, જીવ અચલ અવિકારે છે. તે ગુરુ મે ૨ ઇંદ્રિય વિષય સકલનું દ્વાર એ, બંધ હેતુ દઢ એહજી, અભિનવ કમ ગ્રહે તનુ વેગથી, તિણ થિર કરી દહેશે. ગુરુ ૩. છે.
Page #306
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૮૬) આતમ વીર્ય કુરે પરસંગ છે, તે કહીયે તનુ ગોળ, ચેતન સત્તારે પરમ અગી છે, નિર્મલ સ્થિર ઉપયોગોછે. ગુ. | ૪ | જાવત કંપન તાવત બંધ છે, ભાખ્યું ભગવાઈ અગેજી, તે માટે ધ્રુવ તત્વ ર રમે, માહણ ધ્યાન પ્રસંગેછે. ગુરુ છે ૫ ને વીર્ય સહાયરે આતમ ધર્મને, અચલ સહજ અપ્રયાસજી, તે પર ભાવ સહાય કિમ કરે, મુનિવર ગુણ આવસ. ગુ૬ ખંતિ મુક્તિ યુકિત અકિંચની, શૌચ બ્રા ધર ધીરેજી, વિષય પરિસહ સિન્યા વિદારવા, વીર પરમ સાંવરજી. ગુ. | ૭ | કમ પડલ દલક્ષય કરવા રસી, આતમરૂદ્ધિ સમૃદ્ધો, દેવચંદ જિન આણા પાળતાં, વંદુ ગુરૂ ગુણ વૃદ્ધોજી. ગુ. ૮ नवमी साधु स्वरुप वर्णन सझाय.
રસીયાની દેશી. ધર્મ ધુરંધર મુનિવર સુલહી, નાણુ ચરણ સંપન્ન સુગુણનર, ઇન્દ્રિય ભંગ તજ નિજ સુખ ભઇ, ભવચારક ઉદવિન. સુ| ૧ દ્રવ્ય ભાવ સાચી સરધા ધરી, પરિહરી શંકાદિ દેષ; સુ. કારણ કારજ સાધન આદરી, ધરી ધ્યાન સતિષ, સુ. ધ. | ૨ | ગુણ પર્યાયે વસ્તુ પરખતાં, શીખ ઉભય ભંડાર; સુપરિણતિ શકિત સ્વરૂપમેં પરિણમી; કરતા તસુ વ્યવહાર. સુ. ધ. ફા લેકસન વિતિગિચ્છા વારતા, કરતા સંયમ વૃધ્ધિ; સુ મૂલ ઉત્તર ગુણ સર્વ સંભારતા, ધરતા આતમ શુદ્ધિ. સુ૧૦ | ૪ | મૃતધારી કૃતધર નિશ્રાસી, વશ કર્યા
Page #307
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૮૭) વિક ચોગ, સુત્ર અભ્યાસી અભિનય કૃત સારના, અવિનાશી ઉપગ. સુધ. | પ. દ્રવ્ય ભાવ આશ્રવ મલ ટાલતા, પાળતા સંયમ સાર, સુસાચી જૈન ક્રિયા સંભાળતા, ગાળતા કર્મ વિકાર, સુટ ધo | ૬ | સામાયિક આદિક ગુણ શ્રેણીમેં, રમતા ચઢતેરે ભાવ; સુ તીન લોકથી ભિન્ન ત્રિલેકમેં, પૂજનીય જસુ પાવ. સુધ. | ૭ | અધિક ગુણી નિજ તુલ્ય ગુણ થકી, મલતા તે મુનિરાજ; સુ પરમ સમાધિ નિધિ ભવજલધિના, તારણ તરણ જહાજ. સુધ. ૮. સમકિતવંત સંયમ ગુણ ઇહતા, તે ધરવા સમરથ; સુ સંવેગ પક્ષી ભા શોભતા કહેતા સાચેરે અર્થ. સુ. ધ. | ૯ | આપ પ્રશંસાયે નવિ માચતા, રાચતા મુનિગુણ રંગ, સુઅપ્રમત મુનિ ગુણ કૃત તત્ત્વ પૂછવા, સેવે જાસુ અભંગ. સુ. ધ. | ૧૦ | સહણું આગમ અનુમોદતા, ગુણકર સંયમ ચાલ; સુ વિવારે સાચી તે સાચવે, આયતિ લાભ સંભાલ. સું ૧૦ / ૧૧ છે દરકારીથી અધિક કહે, “હ૫ વ્યવહાર સુઇ ઉપદેશમાળા ભગવાઈ અંગને ગીતારથ અધિકાર. સુત્ર ધરા છે ૧૨ ભાવ ચરણ સ્થાનક ફરસ્યા વિના,ન હવે સંયમ ધર્મનું સુત્ર તે શાને જુઠ તે ઉચરે, જે જાણે પ્રવચન મમ. સુ. ધ. | ૧૩ | જસ લાભે નિજ સમ્મત થાપવા, પરજન રંજન કાજ; સુત્ર જ્ઞાન ક્રિયા દ્રવ્યત વિધિ સાચવે, તે નહીં મુનિરાજ. સુધ. છે ૧૪ બાહા દયા એકાંતે ઉપદિસે, શ્રત આખાય વિહીન, સુબગપરે ઠગતા મૂરખ લેકને, બહુ ભમશે તેહ દિન, સુ. ધ૧૫ અધ્યાત્મ પરિણતિ સાધન
Page #308
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૮૮)
ગ્રહી, ઉચિત વહે આચારસુહ જિન આણ અવિરાધક પુરૂષ જે, ધન્ય તેહને અવતાર. સુત્ર ધરા છે ૧૬ દિવ્ય કિયા નૈમિત્તિક હેતુ છે, ભાવ ધર્મ લયલીન સુ. નિરૂપાધિકતા જે નિજ અંશની, માને લાભ નવીન. સુત્ર ધ છે ૧૭ પરિણતિ દોષ ભણું જે નિંદતા, કહેતા પરિણતિ ધર્મ, સુગ ગ્રંથના ભાવ પ્રકાશતા, તેહ વિદારે હે કર્મ. સુ. ધ. | ૧૮ છે અ૫ કિયા પણ ઉપકારી પણ, જ્ઞાની સાથે હે સિદ્ધ સુત્ર દેવચંદ્ર સુવિહિત મુનિચંદને, પ્રણમ્યાં સકલ સમૃદ્ધિ. છે ૧૯ ઈતિ.
'કલશ,
રાગ ધન્યાશ્રી, તે તરિયારે ભાઈ તે તરિયા, જે જિન શાસન અનુસરિયાજી, જેહ કરે સુવિહિત મુનિ કિરિયા, જ્ઞાનામૃત રસ દરિયાછે. તે એ આંકણ વિષય કષાય સહુ પરહરિયા ઉત્તમ સમતા વરિયાળ, શીલ સન્નાહ થકી પાખરિયા, ભવ સમુદ્ર જલ તરિયાછે. તે છે ૨ છે સમિતિ ગુપ્તિ શું જે પરવરિયા, આત્માનંદે ભરિયાછે; આશ્રવ દ્વાર સકલ આવરિયાં, વર સંવર સંવરિયાછે. તે છે ૩ છે ખરતર મુનિ આચરણ ચરિયા, રાજ સાર ગુણ ગિરિયાજી; જ્ઞાન ધર્મ તપ ધ્યાને વસિયા, શ્રુત રહસ્યના રસિયાજી. તે છે ૪ | દીપચંદ પાઠક પદ ધરિયા, વિનય યણ સાગરિયાછે; દેવચંદ્ર મુનિ ગુણ ઉચ્ચરિયા,કર્મ અરિજિજરિયાછે. તે છે ૫ છે સુરગિરિ
Page #309
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૨૮૯) સુંદર જિનવર મંદિર, શોભિત નગર સવાઈજી; નવાનગર ચોમાસું કરીને. મુનિવર ગુણથુતિ ગાઈજી. તે છે ૬ i
( હરિગીત. ). અરિહંત યશ જગમેં વિચર્યો. વિસ્તરી જસ સંપદા; નિગ્રંથ વંદન સ્તવન કરતા, પરમ મંગલ સુખ સદા. ઈતિ સંપૂર્ણ.
अथ श्री बार भावना.
| | દેહા ! પાસ જિનેશ્વર પાયામી, સહગુરૂને આધાર; ભવિયણ જનને હિત ભણું, ભણશું ભાવના બાર. છે ૧ પ્રથમ અનિત્ય અશરણપણું, એહ સંસાર અસાર; એકલપણું અન્યત્વ તિમ, અશુચિ આશ્રવ સંભાર. છે ૨ | સંવર નિજર્જર ભાવના, લોક સ્વરૂપ સુધ; દુલહ ભાવન જિન ધરમ, એણપરે કર છવ શુદ્ધિ. એ ૩ રસકુંપી રસ વેધી, લેહ થકી હાય હેમ; જિમ ઈણ ભાવન શુદ્ધ હુએ, પરમ રૂપ લહે તેમ. કે ૪ ભાવ વિના દાનાદિકા, જાણે અલુણું ધાન; ભાવરસાંગ મલ્યા થકી, ત્રુટે કરમ નિદાન. . ૫ છે '
હાલ ૧ લી.
ભાવનાની શી. પહેલી ભાવના એણપરે ભાવી; અનિત્યપણું સંસાર, ડાભ અણી ઉપર જલબિંદુઓ, ઈદ્ર ધનુષ
Page #310
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૨૯૦) અનુહાર. | ૧ | સહજ સગી સુંદર આલામાજી, ધર જિન ધર્મ સુરંગ, ચંચલ ચપલાની પરે ચિતવે છે, કૃત્રિમ સવિહુ સંગ. સ૨ ઇંદ્ર જાલ સુહણ શુભ અશુભ. કૂડે તેષને રેષ; તિમ ભ્રમ ભૂલ્ય અથિર પદારર્થે; સ્પે કીજે મન શેષ. સ. | ૩ | ઠાર ત્રેહ પામરનાં નેહ ક્યું છે, એ યૌવન રંગ રોલ; ધન સંપદ પણ દીશે કારમીજી, જેવા જલધી કલેલ. સત્ર | ૪ | મુંજ સરિખે માંગી ભીખવજી રામ રહ્યા વનવાસ ઈણ સંસારે એ સુખ સંપદાજી, જેમ સંથારાગ વિલાસ૫ | સુંદર એ તનું શભા કારમી છે; વિણસંતા નહીં વાર. દેવતણે વચને પ્રતિ મૂછળ, ચકી સનત કુમાર. સ. | ૬ | સૂરજ રાહુ ગ્રહ સમજીએજી, શ્રી કીતિધર રાય; કરકંડ પ્રતિબૂન્ય દેખીને, વૃષભ જરા કુલ કાય. સ. | ૭ | કિહાં લગે ધૂઆ ધલહરા રહેજી, જલ પરપેટો જોય; આઉખું અથિર તિમ મનુષ્યનુંછ, ગર્વ મ કરશે કેય. છે શા અતુલિ બલસુર જિનવર સરિખાજી, ચક્રિ હસ્મિલ જેવ; ન રહો એણે જગે કે થિર થઈ, સુરનર ભૂપતિ કે. સ. ૯ ઈતિ.
છે દેહા ! પલ પલ છીને આઉખું, અંજલિ જલન્યું એહ; ચલતે સાથે સંબલે, લેઈ શકે તે લેહ. છે ૧ છે તે અચિંત્ય ગલશું ગ્રહી, સમય સીંચાણે આવી; શરણ નહીં જિનવર વિષ્ણુ, તેણ હવે અશરણ લાવી. મે ૨ એક
Page #311
--------------------------------------------------------------------------
________________
" (હા.. -
હાલ ૨ જી, રાગ રામગિરી, રામ ભણે હરી ઊઠિયૅ, એ દેશી. - બીજી અશરણ ભાવના ભાવે હૃદય મઝારે, ધર્મ વિના પરભવ જતાં, પાપે ન લઈશ પારરે, જાઈશ નરક દુવાર, તિહાં તુઝ કવણ આધારરે, લાલ સુરગારે પ્રાણાયા. છે ૧ | મુકને મોહ જંજાલરે, મિથ્યામતિ સવિ ટાલરે; માયા આલપંપાલરે, લાલ૦ મે ૨ છે માત પિતા સુત કામિની, ભાઈ ભગિની સહાયરે; બે બે કરતાંરે, અપરે; કમે રહ્યો છવ જાય, આડે કેઈ નહિ થાય. દુઃખ ન લીયે વહેંચાય. લાલ ૩ ! નંદની સેવન ડુંગરી આખર નાવી કે કાજ રે, ચકી સુભૂમ તે જલધિમાં, હાર્યો છ ખંડ રાજરે, મૂડ ચરમ જહાજ રે; દેવ ગયા સવિ ભાજ, લોભે ન રહિ તસ લાજ રે. લાલ, i ૪છે
પાયન દહી દ્વારિકા, બલવંત ગેવિંદ રામરે, રાખી ન શયારે રાજવી, માત પિતા સુત ધામરે, તિહાં રાખ્યાં જિન નામરે, શરણ કિઓ નેમિ સ્વ મરે, વ્રત લેઈ અભિરામરે, પહેતા શિવપુર ઠામરે. લાલ૦ | ૫ | નિત્ય મિત્ર સમ દેહડી, સયણું પર્વ સહાયરે, જિનવર ધર્મ ઉબારસે, જિમ તે વેદનિક ભારે, રાખે મંત્રી ઉપાય, સંખે વલી રાયરે ટાલ્યા તેહના અપાયરે. લાલ
દ જનમ જરા મરણાદિક, વયરી લાગા છે કે રે, અરિહંત શરણુ તે આદરી, ભવ ભ્રમણ દુઃખ ફેડરે; શિવ સુંદરી ઘર તડશે, નેહ નવલ રસ ફેડરે, સીંચી સુકૃત પડશે. # 9 | ઈતિ,
Page #312
--------------------------------------------------------------------------
________________
(રર),
| દોહા છે થાવસ્થા સુત થરહર્યો, જે દેખી જમ ધાડ, સંયમ શરણું સંગ્રહ્યું, ધણ કણ કંચન છાંડ. / ૧ ઈસુ શરણે સુખિયા થયા, શ્રી અનાથી અણગાર, શરણ લહ્યા વિણ જીવડા, ઈણ પરે રેલે સંસાર. ઈતિ. ' ! હાલ ૩ જી. છે
રાગ મારૂણી. રોજી ભાવના એણીપરે ભાવરે, એમ સ્વરૂપ સંસાર, કવશે જીવ નાચે નવ નવ રંગશુંરે, એ એ વિવિધ પ્રકાર છે ૧ | ચેતન ચેતીરે, લહી માનવ અવતાર. ચેતન ભવ નાટકથી જે હુઓ ઉભગેરે, તે છાંડો વિષય વિકાર, ચેતન | ૨ | કબહી ભૂજલ જલણાનિલ તરૂમાં વોરે, કબહી નરક નિગોદ, બિતિ ચઉરિદ્રિયમાંહે કઈ દિન વોરે, કદહીંક દેવ વિદ. ચેતન | ૩ | કીડી પતંગ હરિ માતંગપણું ભજે, કબહી સર્ષે શીયાલ બ્રાહ્મણ ક્ષત્રિય વૈશ્ય કહાવતારે, હવે શુદ્ર ચંડાલ. ચેતન | ૪ | લખ ચોરાસી ચઉટે ૨મતે રંગશુંરે, કરી કરી નવ નવ વેશ, રૂપ કરૂપ ઘની નિદ્રવ્ય, સેભાગરે દુરભાગી દુરષ. ચેતન છે પા દ્રવ્ય ક્ષેત્ર સૂફમને બાદરે ભેદશુંરે, કાળ ભાવ પણ તેમ, અનંત અનંતા પુદગલ પરાવર્તન કર્યા રે, ક પન્નવણા એમ. ચેતન છે દ છે ભાઈ બહિન નારી તાતપણું ભજે રે, માત-પિતા હોયે પુત્ર; તેહજ નારી વૈરીને વલી
Page #313
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૨૯૩) વાહરે, એહ સંસારહ સૂત્ર. ચેતન | ૭ | ભુવનભાનું જિન ભાંખ્યા ચરિત્ર સુણું ઘણુંરે, સમજ્યા ચતુર સુજાણ, કર્મ વિવરવસે મૂકી, મેહ વિટંબનારે, મલ્યા મુક્તિ જિન ભાણુ, ચેતન. | ૮ | ઈતિ
| | દેહા, છે ઈમ ભવ ભવ જે દુઃખ સહ્યા, તે જાણે જગનાથ; ભય ભંજણ ભાવઠ હરણ, ન મલ્યા અવિહડ સાથ. ના તિણ કારણ છવ એકલે, છેલ રાગ ગલપાસ; સવિ સંસારી જીવશું, ધરી ચિત્ત ભાવ ઉદાસ. ઈતિ .
હાલ ૪ થી. રાગ ગેડી, પૂત ન કીજે હે સાધુ વિસાસડે. એ દેશી.
ચેથી ભાવના ભવિયણ મન ધરે, ચેતન તું એકાકીરે, આ તિમ જાઈશ પરભવ વલી, ઈહાં મૂકી સવિ બાકીરે. મમ કર મમતારે સમતા આદર. છે ૧ | આણે ચિત્ત વિવેકેરે, સ્વારથિયાં સજજન સહુ એ મલ્યાં, સુખ દુઃખ સહેશે એકેરે. મમ | ૨ | વિત્ત વહેંચણ આવી સહયે મલે, વિપતિ સમય જાય નાશી; દવ બલતે દેખી દશ દિશે પગે, જિમ પંખી તરૂવાસીરે. મમઃ | ૩ | ખટ ખંડ નવ નિધિ ચૌદ ચણ ધણી, ચૌસઠ સહસ સુનારીરે, છેહડે છેડી તે ચાલ્યા એકલા, હાર્યા જેમ જૂઆરીરે. મમઃ | ૪ | ત્રિભુવન કંટક બિરુદ ધરાવતે, કરતા ગર્વ ગુમારે; ત્રાગા વિણ નાગા તે સહુ ચાલ્યા, રાવણ સરિખા રાજાને રે. મમ મા હે ઘર સ્ત્રી વિ
Page #314
--------------------------------------------------------------------------
________________
(ર ) શ્રામિતા, પ્રેતવના લગે લોકેરેચય લગે કાયારે આખર એકલ, પ્રાણી ચલે પરલોકેરે. મમ | ૬ | નિત્ય કલહે બહુ મેલે દેખીએ, બિહુ પણ ખટપટ થાયરે; વલયાની પરે વિહરિશ એકલે, ઈમ બૂ નમીરાય. મમ | ૭ |
છે દેહા છે - ભવ સાયર બહુ જલધિ દુઃખ, જન્મ મરણ તરંગ; મમતા તંતુ તિણે ગ્રહ્મો, ચેતન ચતુર માતંગ. | ૧ ચાહે જે છેડણ ભણી, તે ભજ ભગવંત મહેત; દુર કરે પરબંધને જિમ જલથી ઝલકત. છે ૨
હાલ ૫ મી. રાગ કેદારે-ગેડી કપૂર હવે અતિ ઉજલે—દશી.
પાંચમી ભાવના ભાવિયે રે, જુઓ અન્યત્વ વિચાર, આપ સવારથી એ સહરે, મલિએ તુજ પરિવાર. ના સંવેગી સુંદર ભૂજમાં મૂંજ ગમાર, તાહરૂં કો નહીં ઈણ સંસાર; તુ કેહને નહિ નિરધાર. સંવે. મારા પંથે સિરે પંથી મલ્યારે, કીજે કિમ સું પ્રમ; રાતિ વસે પ્રહ ઉઠી ચલેરે, નેહ નિવાહ કેમ સં. ૩ જિમ મેળ તીરથ મલેરે, જન વણજની ચાહ. કેઈ ગેટે કેઈ ફાયદો રે, લઈ લેઈ નિજ ઘર જાય. સં. | ૪ | જિહાં કારજ જેહનાં સરેરે, તિહાં લગે દાખે નેહ; સૂરીકાંતા નારી પરે રે, છટકી દેખાડે છે. સં. | ૫ ચુલણ અંગજ મારવારે, કુડું કરી જતુ ગેહ, ભરત બાહુબલી ગુજયારે,
Page #315
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૫) જે જે બંધવ નેહ. સં. દા શ્રેણિક પુત્રે બાંધીરે, લીધું વહેંચી રાજ્ય; દુઃખ દીધું બહુ તાતને, દેખે સુતના કાજ. સં. એ ૭ | ઈણ ભાવના, શિવપદ લહેરે, શ્રી મરૂદેવી માય; વીર શિષ્ય કેવલ લહ્યુંરે, શ્રી ગૌતમ ગણરાય. સં. | ૮ | ઈતિ.
| | દેહા મેહ વસુ મન મંત્રી, ઇંદ્રિય મલ્યા કલાલ, પ્રમાદ મદિરા પાયકે, બાંધ્યો જીવ ભૂપાલ. ૧ાા કર્મ જરુર જડી કરી, સુકૃત માલ સવિ લીધ; અશુભ વિરસ દુરગધ મય, તન તાહરે લીધ. પર છે
હાલ ૬ ડી. -
રાગ-સિંધુ સારી. - છઠી ભાવના મન ધરે જીવ અશુચિ ભરી એ કાયારે, શી માયારે, માંડે કાચા પિંડશું એ. મે ૧ નગર ખાલ પરે નિત વહે, કફમલ મૂત્ર ભંડારરે, તિમ દ્વારરે, નર નવ દ્વાદશ નારિનાં એ. મારા દેખી દુરગંધ દૂરથી, તું મુહ મચકડે માણેરે, નવિ જાણેરે, તિણ યુગલ નિજ તનું ભર્યું છે. સા માંસ રૂધિર મેદારમેં, અસ્થિ મજજા નર બીજે રે, શું રીઝેરે; રૂપ દેખી દેખી આપણું એ. જા કૃમિ વાલાદિક કેથલી, મેહરાયની ચેટી એ પેટીરે, ચર્મ જ ઘણા રોગની એ. પા ગર્ભ
વાસ નવ માસમાં, કૃમિ પરે મલમાં વસિયોરે, તું રસ - રે, ઉંધે માથે એમ રહ્યો એ. કેદા કનક કુવરી લેજના
Page #316
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૨૯૬) ભરી, તિહાં દેખી દુરગંધ ખૂજ્યારે; અતિજીત્યારે, મલિ મિત્ર નિજ કર્મશું એ. એ ૭ મે ઈતિ. .
. હા છે તન છિલ્લર ઈદ્ધિ મચ્છા, વિષય કલણ અંબાલ; પાપ કલુષ પાછું ભર્યું, આશ્રવ વહે વડનાલ. ૫ ૧ છે નિર્મલ ૫ખ સહજે સુગતિ, નાણ વિનાણ રસાલ; શું - બગની પરે પંકજલ, ચુંથે ચતુર મરાલ. | ૨ |
હાલ ૭ મી.
રાગ-ધરણી. આશ્રવ ભાવના સાતમીરે, સમજે સુગુરૂ સમીપ; કેધાદિક કાંઈ કરે, પામી શ્રી જિન દીપેરે. | ૧ | સુણ ગુણ પ્રાણીયા, પરિહર આશ્રવ પંચરે; દશમેં અંગે કહ્યા, જેહના દુષ્ટ પ્રપંચોરે. સુણ૦ મે ૨ | હશે જે હિંસા કરેરે, તે લહે કટુક વિપાક; પરિહર્સે ગોત્રાસનીરે, જે જે અંગે વિપાકેરે. સુણ૦ મે ૩મિથ્યા વયણે વસુ નડ્યોરે, મંડિક પરધન લેઈક ઈણ અબ્રë રેલવ્યારે, ઇંદ્રાદિક સુર કેઈરે. સુણ કા મહા આરંભ પરિગ્રહેશે, બ્રહ્મદત્ત નરક પહુત સેવ્યાં શત્રુપણું ભજે રે, પાંચે દુરગતિ તેરે. સુણ- ૫ ૫ | છિદ્ર સહિત નાવા જલેરે, બૂડે નીર ભરાય; તિમ હિંસાદિક આશ્રરે, પાર્ષે પિંડ ભરાયો. સુણ. | ૬ | અવિરતિ લાગે એ કેદ્રિયારે, પાપસ્થાન અઢાર લાગે પાંચેહી કયારે, પંચમ અંગે વિચારે. સુણ૦ ૭ કટુક કિયા થાનક ફલેરે, બેલ્યા બીજે રે
Page #317
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૨૯૭) અંગ; કહેતાં હોયડું કમકમેરે, વિરૂઓ તાસ પ્રસંગોરે. સુણ૦ | ૮ | મૃગ પતંગ અલિ માછલરે, કરી એક વિષય પ્રપંચ, દુખિયા તે કિમ સુખ લહેરે, જસ પરવશ એહ પંચેરે. સુણ૦ | ૯ | હાસ્ય નિંદ વિકથા વસે રે, નરક નિદેરે જાત; પૂરવધર શ્રત હારીને, અવરાની શી વાતે રે. સુણ૦ ૧૦ | ઈતિ.
' હા શુભ માનસ માનસ કરી, ધ્યાન અમૃત રસ રેલિ, નવદલ શ્રી નવકાર પય, કરી કમલાસન કેલિ. | ૧ | પાતક પંક પખાલીને, કરી સંવરની પાલ, પરમ હંસ પદવી ભજે, છેડી સકલ જંજાલ, મે ૨ છે
હાલ ૮ મી.
ઉલની-શી. આઠમી સંવર ભાવના, ધરી ચિત્ત શું એકતાર, સમિતિ ગુપ્તિ સુધી ધરેજી, આપે આપ વિચાર. સલૂણા શાંતિ સુધારસ ચાખ છે એ આંકણી છે વિરસ વિષય ફલ ફુલડેજી, અટતા મન અલિ રાખ. સ ૧ લાભ અલાભું સુખ દુખેંજ, જીવિત મરણ સમાન, શત્રુ મિત્ર. સમ ભાવતે જ, માન અને અપમાન. સ. પર કહીયે પરિગ્રહ છાંડશું છે, લેશું સંયમ ભાર, શ્રાવક ચિંતે હું કદા જી; કરીશ સંથારે સાર. સ. ૩ સાધુ આશંસા ઈમ કરેજી, સૂત્ર ભણશ ગુરૂ પાસ, એકલ મલ્લુ પ્રતિમા • વહિજી, કરીશ સંલેષણ ખાસ. સકે ૪ ના સર્વ જીવ
Page #318
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ર૯૮) હિત ચિંતવેજી, વેર મ કર જગમિત્ત, સત્ય વયણ મુખ ભાંખિયે, પરિહર પરનું વિત્ત. સ. | ૫ | કામ કટક ભેદણ ભણુજી, ધર તું શીલ સનાહ, નવવિધ પરિગ્રહ મૂકતાંજ, લહિયેં સૂખ અથાહ. સ0 | ૬ | દેવમણુએ ઉપસર્ગ શું છે, નિશ્ચલ હાઈ સધીર, બાવીશ પરિસહ જિતીચેજી, જેમ છત્યા શ્રી વીર. સ. | ૭ | ઈતિ.
| દેહા ! દઢ પ્રહારી દઢ ધ્યાન ધરી, ગુણ નિધિ ગજ સુકુમાલ મેતારજ મદન બ્રર્મો, સુકોશલ સુકુમાલ ૧ એમ અનેક મુનિવર તર્યા. ઉપશમ સંવર ભાવ, કઠિન કર્મ સવિ નિર્જર્યા, તિણ નિર્જર પ્રસ્તાવ. મારા
હાલ ૯ મી. રાગ-ગેડી, મન ભમરાએ દેશી. નવમી નિજર ભાવના, ચિત ચેતેરે, આદરે વત પચ્ચખાણ, ચતુર ચિત ચેતેરે, પાપ આલે ગુરૂ કને ચિતધરિયે વિનય સુજાણ ચતુ વેયાવચ્ચ બહુવિધ કરે. ચિત્ર દુબલ બાલ ગિલાન. ચ૦ આચારજ વાચક તણે. ચિ૦ શિષ્ય સાધમિક જાણ. ચતુ. મે ૨ તપસી કુલ ગણ સંઘન. ચિ૦ થિવિર પ્રવર્તક વૃદ્ધ. ચતુ. ચિત્ય ભક્તિ બહુ નિજજરા. ચિ૦ દશમેં અંગે પ્રસિદ્ધ. - ચતુ. | ૩ | ઉભયતંક આવશ્યક કરે. ચિ૦ સુંદર કરી
સઝાય. ચતુ. પિસહ સામાયિક કરે. ચિ૦ નિત્ય પ્રત્યે - નિયમ મન ભાય. ચતુ. કે ૪ કમસૂડન કનકાવલી,
Page #319
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૯) ચિ. સિંહાદિ કીડિત દોય, ચતુશ્રી ગુણરયણ સંવસરૂ, ચિત્ર સાધુ પડિમા દશ દોય, ચતુ. | ૫ શ્રત આરાધન સાચવે. ચિટ ચેગ વહન ઉપધાન. ચતુ. શુકલ ધ્યાન સૂવું ધરે, ચિ. શ્રી અખિલ વિદ્ધમાન. ચતુ છે ૬ ચૌદ સહસ્સ અણગારમાં, ચિ૦ ધન ધને અણુગાર, ચતુર સ્વયંમુખ વીર પ્રશંસીએ ચિતબંધક મેઘ કુમાર. ચતુ. | ૭ઈતિ.
- દેહામાં મન દારૂ તન નાલિ કરી, ધ્યાનાનલ સલગાવિ, કમ કટક ભેદણ ભણી, ગોલા જ્ઞાન ચલાવી. | ૧ | મેહરાય મારી કરી, ઉંચે ચઢી અવલેય, ત્રિભુવન મંડપ માંડણ, જેમ પરમાનંદ હોય. . ૨ |
- હાલ ૧૦ મી. - રાગ ગાડી, જબુદ્વિપ મઝાર–એ દેશી.
દશમી લોક સ્વરૂપ, ભાવન ભાવી, નિસુણી ગુરૂ ઉપદેશથી એ. ૧ છે ઉર્વ પુરૂષ આકારરે, પગ પહોળા કરી, કર દેય કટિ રાખિયે એ. | ૨ ઈણ આકારે લોકરે, પુદગલ પૂરિઓ, જિમ કાજલની કપલી એ, ૩ ધર્મો ધમકાશરે, દેશ-પ્રદેશ એ, જીવ અનતે પૂરીઓ એ.
૪ | સાત રાજ દેશન, ઉદર્વ તિરિય મલી, અલેક સાત સાધિ એ. પ ચૌદરાજ ત્રસનાડી રે, ત્રસછવાલય, એક રજૂ દીઘ વિસ્તાર એ. ૬ ઉર્ધ્વ સુરાલય સારરે, નિરય ભૂવન નીચે, નાભિ નર લિરિ
Page #320
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૦૦) દે સુરા એ. એ ૭ | દ્વીપ સમુદ્ર અસંખ્યરે, પ્રભુ મુખ સાંભલી, રાય રૂષિ શિવ સમજીઓ એ. એ ૮ લાંબી પહેળી પય ચાલ રે, લખ જેયણ લહી, સિદ્ધ શિલા શિર ઉજલી એ. | ૯ | ઉચા ધનસય તિરે, તેત્રીશ સાધિકે સિદ્ધ જે જનને છેહડે એ. છે ૧૦ | અજર અમર નિકલંકરે, નાણું દંસણ મય, તે જેવા મન ગહગહે એ. | ૧૧ | ઈતિ
છે દેહા ! વાર અનંતી ફરસીઓ; છાલી વાટક ન્યાય, નાણ વિના નવિ સંભવેરે, લેક ભ્રમણ ભડ વાય. ૧ રત્નત્રય વિહુ ભૂવનમેં, દુવ્રત જાણ દયાલ, બાધિ રયણ કાજે ચતુર; આગમ ખાણિ સંભાલ. | ૨ |
હાલ ૧૧ મી.
રાગ–અભાતી. દશ દષ્ટાતે દેહિલેરે, લાધે મણુએ જનમારો રે, દુલહે ઉંબર કુલ પુંરે, આરજ કુલ અવતારરે, મોરા જીવનરે, બેધિ ભાવના ઈગ્યારમીરે, ભાવે હૃદય મઝારે. મે ૧ છે એ આંકણ | ઉત્તમકુલ તિહાં દોહિલોરે. સહગુરૂ ધર્મ સાગરે, પાંચે ઇંદ્રિય પરવડાં, દુલહે દેહ નિરગેરે. મે૨ સાંભળવું સિદ્ધાંતનું રે, દેહિલ તસ ચિત્ત ધરવુંરે, સૂધી સદહણ ધરીરે, દુક્કર અંગે કરવુંરે. મો ૩ છે સામગ્રી સઘલી લહીરે, મૂઢ સુધા મમ હારારે, ચિંતામણિ દેવે દીરે, હાર્યો જેમ
Page #321
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૩૦૧ ) ગમારે. . . ૪ મે લેહ કીલકને કારણેરે, કુણ યાન જલધિમાં ફેડેરે, ગુણ કારણ કણ નવલખેરે, હાર હીયાને =ડેરે. મે | પ . બાધિ રયણ ઉવેખીને, કોણ વિષયાથે દેડેરે, કાંકર મણિ સમોવડ કરેરે, ગજ વેચે ખર હેડેરે. મેત્ર છે ૬ એ ગીત સુણી નટણું કનેરે, ફુલમેં ચિત્ત વિચારે, કુમારાદિક પણ સમજયારે, બેધિ રયણ સંભાયુ. મે | ૭ | ઈતિ
| | દોહા છે પરિહર હરિહર દેવ સવિ, સેવ સદા અરિહંત, દેષ રહિત ગુરૂ ગણધરા, સુવિહિત સાધુ મહંત. મે ૧ છે કુમતિ કદાગ્રહ મૂક તું, શ્રત ચારિત્ર વિચાર, ભવજલ તારણ પિતરામ, ધર્મ હિયામાં ધાર. | ૨ |
હાલ ૧૨ મી.
ગરીયાની દેશી. ધન ધન ધર્મ જગહિત કરૂ, ભાં ભલે જિન દેવરે, ઈહ પરભવ સુખદાયક, જીવડા જનમ લગિ સેવરે..૧ ભાવના સરસ સુર વેલડી, રેપિ તું હૃદય આરામરે, સુકૃત તરૂ લહિય બહુ પસરતી, સફલ ફલશે અભિરામ, ભાવ૦ મે ૨ આ ક્ષેત્ર શુદ્ધિ કરિય કરૂણા રસે, કાઢિ મિથ્યાદિક સાલરે, ગુપ્તિ વિહું ગપિ રૂડી પરે નીક તું સુમતિની વાલરે, ભા: ૩ સીંચજે સુગુરૂ વચનામૃતે, કુમતિ કેથેર તજી સંગરે, ક્રોધ માનાદિક સ્કરા, વાતરે વારિ અનંગરે. ભા છે ૪ / સેજતાં એહને કેવલી,
Page #322
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૦૨) પન્નરસય તીન અણગારે, ગૌતમ શિષ્ય શિવપુર ગયા, ભાવતાં દેવ ગુરૂ સારરે. ભાવ છે ૫ ને શુક પરિવ્રાજક સીધલે, અજુનમાલી શિવલાસરે, રાય પરદેશી જે પાપીઆ, કાપીએ તાસ દુઃખ પાસરે. ભાર છે ૬ કે દસમ સમય દુપસહ લગે, અવિચલ શાસન એહરે, ભાવમું ભવિયણ જે ભજે, તેહ શુભમતિ ગુણ ગેહરે. ભાવ આછા ઈતિ.
હાલ ૧૩ મી.
રાગ ધન્યાશ્રી, તમેં ભારે, ભવિ ઈણીપ ભાવના ભાવે, તન મન વયણ ધર્મ લય લાવે, જિમ સુખ સંપદ પારે. ભા. ૧ છે લલના લોચન ચિત્ત ન ડેલાવે, ધન કારણ કાંઈ ધા, પ્રભુશું તારે તાર સિલા, જે હેય શિવપુર જારે, કાંઈ ગર્ભવાસ ન આવે. ભ૦ જંબુની પરે જીવ જગાવે, વિષય થકી વિરમાવે, એ હિત શીખ અમારી માની, જગ જશ પડહ વજારે. ભ૦ | ૩ | શ્રી જસ સેમ વિબુધ વૈરાગી, જગ જસ ચિહું ખંડ ચા, તાસ શિષ્ય કહે ભાવન ભણતાં, ઘરઘર હેયે વધારે. ભ૦ છે ૪ છે
છે દેહા છે ભોજન નભ ગુણ વરસ શુચિ, સિત તેરસ કુવાર, ભક્તિ હેતુ ભાવન ભણી, જેસલમેર મઝાર. ભ૦
ઈતિ સંપૂર્ણ
Page #323
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૦૩) ॥ पुण्यप्रकाशनुं स्तवन.॥
| | દુહા ! સકળ સિદ્ધિદાયક સદા, ચોવીસે જીનારાય; સહગુરૂ સ્વામિની સરસ્વતી, પ્રેમે પ્રણમું પાય. છે ૧. ત્રિભુવનપતિ ત્રિસલાતણે, નંદન ગુણ ગંભીર; શાસન નાયક જગ જ, વર્ધમાન વડવીર. ૫ ૨ | એક દિન વીર આણંદને, ચરણે કરી પ્રણામ; ભવિક જીવના હિત ભણી, પૂછે ગૌતમ સ્વામ. . ૩. મુક્તિ મારગ આરાધીએ, કહે કિણું પેરે અરિહંત, સુધા સરસ તવ વચન રસ, ભાખે શ્રી ભગવંત. ૪ો અતિચાર આળોઈએ, વ્રત ધારીએ ગુરૂ શાખ; જીવ ખમા સયળ જે, નિ ચોરાશી લાખ. જે ૫ વિધિશું વળી વસરાવિએ, પાપસ્થાનક અઢાર ચાર “શરણ નિત્ય અનુસરે, નિંદે દુરિત આચાર. . ૬. “શુભકરણી અમેદીએ, ભાવ ભલે મન આણ; “અણસણ અવસર આદરી, નવપદ જ સુજાણ. ૭ શુભ ગતિ આરાધન તણા, એ છે દસ અધિકાર, ચિત્ત આણિને આદર, જેમ પામે ભવપાર...૮
- હાલ ૧ લી. કમતીએ છેડી કહાં રાખી–એ દેશી.
જ્ઞાન દરિસણું ચારિત્ર તપ વિરજ, એ પાંચે આચાર; એહ તણું એહ ભવ પાવના, આલઈએ અતિચારરે પ્રાણ. જ્ઞાન ભણે ગુણખાણી, વીર વદે એમ વારે પ્રા૦ છે ૧. આંકણું. ગુરૂ એળવીએ નહીં ગુરૂ વિનયે,
Page #324
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૦૪) કાળે ધરી બહુ માન, સુત્ર અરથ તદુભય કરી સુધાં; ભણીએ વહી ઉપધાન છે. પ્રા. શા. ! ૨ જ્ઞાનેપગરણ પાટી પિથી, ઠવણી નેકારવાલી, તેહ તણ કીધી આશાતના, જ્ઞાનભક્તિ ન સંભાળી રે. પ્રા. શા૩ ઈત્યાદિક વિપરીત પણાથી જ્ઞાન વિરાછું જેહ, આ ભવ પરભવ વળીરે ભભવ, મિચ્છામિ દુક્કડં તેહેરે. પ્રાઈ જ્ઞા સમકિત ૯ શુદ્ધ પાણી વીર વદે એમ વાણી રે. પ્રા. સં. છિનવચને શંકા નવિ કીજે, નવિ પરમત અભિલાખ; સાધુ તણું નિંદા પરિહરજે, ફળ સંદેહું મ રાખશે. પ્રાસ. પા મૂઢપણું છડે પરશંસા, ગુણવંતને આદરીએ, સમીપે ધરમે કરી થીરતા, ભક્તિ પરભાવના કરીએ. પ્રારા સત્ર ૫ ૬ સંઘ ચૈત્ય પ્રાસાદ તણે જે, અવર્ણવાદ મન લેખે; દ્રવ્ય દેવકે જે વિણસાડયો, વિણસંતાં ઉવેખે રે. પ્રા. સ0 | ૭ | ઇત્યાદિક વિપરીત પણાથી, સમકિત ખંડયું જેહ; આ ભવ પરભવ વળીરે ભભવ મિચ્છામિદુકકડે તેહરે. પ્રા(સ + ૮ છે પ્રાણી ચારિત્ર લે ચિત્ત આણી | પંચ સમિતિ ત્રણ ગુપ્તિ વિરાધી, આઠે પ્રવચન માય; સાધુ તણે ધરમે પરમાદે, અશુદ્ધ વચન મન કાયરે. પ્રા. ચા. ૯૯ છે શ્રાવકને ધમે સામાયક, પિસહમાં મન વાળી, જે જાણ પૂર્વક એ આઠે, પ્રવચન માય ન પાળી રે. પ્રા. ચા૧૦ ઈત્યાદિક વિપરીતપણથી, ચારિત્ર ડેeળ્યું જેહ; આ ભવ પરભવ વીરે ભવભવ, મિચ્છામિદુક્કડં તેહરે. પ્રા. ચા. ૧૧ બારે ભેદે તપ નવિ કીધે, છતે જેગે નિજ શક્તિ છતે, ધમેં
Page #325
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૩૦૫ )
મન વચકાયા વીરજ, નવી ફારવીઉં ભગતેરે, પ્રા. ચા. ૧૨ા તપ વિરજ આચાર એણીપરે વિવિધ વિરાધ્યાં જેહ, આ ભવ પરભવ વળીરે ભવેાભવ, મિચ્છામિદુક્કડ તેહશે. પ્રા॰ ચા ।। ૧૩ ।। વળીય વિશેષે ચારિત્ર કેરા, અતિચાર આલેાઇએ; વીર જીણેસર વયણુ સુણીને, પાપ મેલ સવી ધોઈએરે. પ્રા॰ ચા ।। ૧૪ ।।
હાલ ૨ જી,
પામી સુગુરૂ પસાય, એ દેશી.
પૃથ્વી પાણી તે, વાયુ વનસ્પતિ; એ પાંચે થાવર કહ્યાએ. ॥ ૧ ॥ કરી કરસણુ આરભ, ખેત્ર જે ખેડીયાં; કુવા તળાવ ખણાવીયાએ. !! ૨ ૫ ઘર આરભ અનેક, ટાંકાં ભુંઈાં, મેડી માળ ચણાવીઆંએ. ॥ ૩ ॥ લીંપણુ ગુ’પણ કાજ, એણી પ૨ે પરંપરે; પૃથ્વીકાય વિરાધીયાએ. ॥ ૪ ॥ ધાચણ નાહણુ પાણી, જીલ અપકાય, તિ ધેાતિ કરી ક્રુહ્રબ્યાએ. ।। ૫ ।। ભાઠીગર કુંભાર, લેાહ સેાવનગરા; ભાડભુજા લીહા લાગરાએ. ।। ૬ ।। તાપણુ શેકણુ કાજ, વસ્ર નિખારણ, રગણુ, રાંધન રસતિએ. ।। ૭ ।। એણી પરે કર્માદાન, પરે પરે કેલવી, તે વાયુ વિરાધીયાએ. ।। ૮ ।। વાડી વન આરામ, વાવી વનસ્પતિ, પાનપુલ ફળ ચુંટીયાએ. ાં ૯ !! પુહક પાપડી શાક, સેકયાં સુકવ્યાં; છેદ્યાં ત્યાં આશીયાંએ. ।। ૧૦ ।। અળશીને એરડા, ઘાણી ઘાલીને, ઘણા તિલાર્દિક પીલીયાએ. ।। ૧૧ ।। ઘાલી કાલું માંડે, પીલી સેલી, કથમુલ ફળ
૨૦
Page #326
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૭૬ ) વેચીયાએ. મે ૧૨ એમ એકેદ્રી જીવ હણ્યા હણાવીયા, હણતાં જે અનુમદિયાએ. મે ૧૩ છે આ ભવ પરભવ જેહ, વળીય ભભવે તે મુજ મિચ્છામિ દુક્કડ એ. કે ૧૪ છે કમી સરમીયા કીડા, ગાડર ગડેલા ઈબળ પુરા ને અલશીયાએ. ૧૫ વાળાજળે ચુડેલ, વિચલિત રસ તણા; વળી અથાણું પ્રમુખનાંએ. મે ૧૬ એમ બેઇંદ્રી જીવ, જેહ મેં દુહવ્યા; તે મૂજ મિચ્છામિ દુક્કડં એ. છે ૧૭ ઉહી, , લીખ, માંકડ મંકેડા, ચાંચડ કીડ કંથુઆએ. મે ૧૮ | ગધી ઘીમેલ, કાનખજુરીઆ, ગીંગોડાં ધનેરીયાએ. મે ૧૯ એમ તે ઇદ્રી જીવ, જેહ મેં દુહવ્યાં, તે મુજ મિચ્છામિડુકકર્ડ એ. | ૨૦ | માંખી મચ્છર ડાંસ, મસા પતંગીયા કંસારી કેલિયાવડાએ. છે ૨૧ છે ઢીંકણ વિછુ તીડ, ભમરા ભમરીયે; કેતાંબગ ખડમાંકડીએ, એમ ચૌરીશ્રી જીવ જેહ મેં દુહવ્યા તે મુજ મિચ્છામિકકડ એ. ૨૨ જળમાં નાંખી જાળરે, જળચળ દુહવ્યા; વનમાં મૃગ સંતાપીયાએ. જે ૨૩ | પીડ્યા પંખી જીવ, પા પાસમાં પેપટ ઘાલ્યા પાંજરે એ. એ ૨૪ છે એમ પંચેંદ્રી જીવ જે મેં દુહવ્યા; તે મુજ મિચ્છામિ દુકકર્ડ એ. એ ૨૫ છે
હાલ ૩ જી. વાણુ વાણુ હિતકારી છે. એ દેશી. ક્રોધ લેભ ભય હાંસથીજી, બોલ્યા વચન અસત્ય; કુડ કરી ધન પારકાંજી, લીધાં જેહ અદત્તરે, જિન મિચ્છામિ દુકકડું આજ. તુમ સાખે મહારાજ રે, જીન
Page #327
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૦૭). દેઈ સારે કાજ રે; જનજી મિચ્છામિ દુક્કડ આજ. એ આંકણી, દેવ મનુષ્ય તિર્યંચનાજી, મૈથુન સેવ્યાં જેહ, વિષયાસ લંપટપણેજી, ઘણું વિખ્યો દેહરે, જનજી | ૨ | પરિગ્રહની મમતા કરીજી, ભવે ભવે મેલી આથ; જે જિહાંની તે તિહાં રહીજી, કેઈ ન આવે સાથરે. જનજી | ૩ | રણી ભજન જે કર્યાજીકીધાં ભક્ષ અભક્ષ; રસના રસની લાલચેજી, પાપ ણ્ય પ્રત્યક્ષરે. નછ | ૪ | વ્રત લેઈ વિસારીયાંછ, વળી ભાગ્યાં પચ્ચખાણુ, કપટ હેતુ કીરીયા કરી, કીધાં આપ વખાણરે. જનજી | | ત્રણ ઢાળે આઠે દુહેજી, આલોયા અતિચાર; શિવ ગતિ આરાધન તણેજી, એ પહેલ અધિકારણે જનજી; મિચ્છામિ દુકકડું આજ. દા
હાલ ૪ થી.
સાહેલડીજી—એ દેશી. પંચ મહાવ્રત આદરે સાહેલીરે, અથવા તો વ્રત બાર તે; યથાશક્તિ વ્રત આદરી સાહેલરે, પાળે નિરતિચાર. ૧ વ્રત લીધાં સંભારીએ સારા હૈડે ધરીએ વિચાર તે શિવગતિ આરાધન તણે. સા. એ બીજે અધિકાર છે. જીવ સવે ખમાવીએ સા ની રાશી લાખ તે, મન શુદ્ધ કરી ખામણું. સાકેઈશું રોષ ન રાખ તે. ૩. સર્વ મિત્ર કરી ચિંત સાકેઈ ન જાણે શત્રુ તે, રાગ દ્વેષ એમ પરિહરો સાવ કીજે જન્મ પવિત્ર છે. ૪ સ્વામી સંઘ ખમાવીએ, સાવ જે ઉપની અપ્રીતિ તે; સજજન કુટુંબ કરો ખામણાં. સા.
Page #328
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૩૦૮) એ જીન શાસન રીતી છે. તે ૫છે ખમીએ ને ખમાવીએ સારા એહજ ધર્મનું સાર તે; શિવગતિ આરાધન તણે. સા. એ ત્રીજો અધિકાર છે. ૬ - મૃષાવાદ હિંસા ચેરી સારા ધન મુરછા મૈથુન તે; ક્રોધ માન માયા તૃષ્ણ સા, પ્રેમ ઠેષ પશુન્ય તે. | ૭ | નિંદા કલહ ન કીજીએ સારા કુડા ન દીજે આળ તે; રતિ અરતિ મિથ્યા તજે સારા માયા મસ જ જાળ તે. | ૮ | ત્રિવિધ ત્રિવિધ સરાવીએ સારા પાપસ્થાન અઢાર તે; શિવગતિ આરાધન તણે સાવ એ ચેાથો અધિકાર તે. છેલ્લા
હાલ ૫ મી. હવે નિસુણે ઈહા આવીયા, એ દેશી. જનમ જરા મરણે કરી એ, આ સંસાર અસાર તે; કર્યો કમ સહ અનુભવે એ, કેઈ ન રાખણહાર તે.
૧ | શરણ એક અરિહંતનું એ, શરણ સિદ્ધ ભગવંત તે; શરણ ધમ શ્રી જૈનને એ, સાધુ શરણ ગુણવંત તે. ૨ અવર મહ સવિ પરિહરી એ, ચાર શરણ ચિત્ત ધાર તે; શિવગતિ આરાધન તણે એ, એ પાંચમો અધિકાર તો. તે ૩ છે આ ભવ પરભવ જે કર્યો એ, પાપ કર્મ કેઈ લાખ તે આત્મા સાખે તે નિંદીએ એ, પડિકકમિએ ગુરૂ સાખ તે. ૪ મિથ્યામતિ વર્તાવિયાં છે, જે ભાખ્યાં ઉસૂત્ર તે; કુમતિ કદાગ્રહને વશે એ, જે ઉથાપ્યાં સૂત્ર તે. જે ૫ ને ઘડ્યાં ઘડાવ્યાં જે ઘણાં એ; ઘંટી હળ હથિઆર તે, ભવ ભવ મેલી મુકીયાએ, કરતાં જીવ સંહાર તે. એ ૬પાપ કરીને
Page #329
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૩૦૯ )
પાષીઆ એ, જનમ જનમ પરિવાર તે; જનમાંતર પાહાત્યા પછી એ, કેાણે ન કીધી સાર તે. 11 ૭ ! આ ભવ પરભવ જે કર્યાં. એ, એમ અધિકરણુ અનેક તા, ત્રિવિષે ત્રિવિધે વેાસરાવીએ એ, આણિ હૃદય વિવેક તા. દુષ્કૃત નિંદા એમ કરીએ, પાપ કરેા પરિહાર તા; શિવગતિ આરાધનતણા એ, એ છઠા અધિકારતા. ।। ૯ ।
આધે તુ જેયને જીવા, એ દેશો.
ધન ધન તે દિન માહરા, જીહાં કીધા ધ; દાન શીયળ તપ ભાવના, ટાન્યાં દુષ્કૃત કર્મ. ધ૦ ૫ ૧ | શત્રુ‘જાદિક તીની, જે કીધી યાત્ર, જુગતે જિનવર પૂજીયા, વળી પાખ્યાં પાત્ર. ધન॰ ! ૨ ! પુસ્તક જ્ઞાન લખાવીયાં, જીનહર જિન ચૈત્ય; સઘ ચતુવિધ સાચવ્યા, એ સાતે ખેત્ર. ધન॰ !! ૩ !! પરિક્રમાં સુપરે કર્યાં અનુકંપા દાન, સાધુ સૂરિ ઉવઝાયને; દીધાં બહુ માન. ધન॰ ॥ ૪ ॥ ધમ કાજ અનુમેાદિએ, એમ વારવાર; શિવગતિ આરાધન તણેા, એ સાતમા અધિકાર. ધન॰ !! પ !! ભાવ ભલેા મન આણીએ, ચિત્ત આણી ઠામ, સમતા ભાવે ભાવિએ, એ આતમરામ. ધન u ; સુખ દુઃખ કારણે જીવને, 'કાઇ અવર ન હાય; કમ આપ જે આચર્યા, ભાગવીએ સાય. ધન૦ ૭ ।। સમતા વિષ્ણુ જે અનુસરે, પ્રાણી પુન્યના કામ; છાર ઉપર તે લી’પશુ', ઝાંખર ચિત્રામ. ધન૦ | ૮ | સાવ ભલી પરે ભાવીએ, એ ધમના સાર; શિવગતિ આરાધન તણેા, એ આઠમે અધિકાર. ધન॰ | ૯ |
Page #330
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૦).
હાલ ૭ મી. રૈવતગીરી હુઆ, પ્રભુના ત્રણ કલ્યાણ એ દેશી. - હવે અવસર જાણ, કરી સંલેખણ સાર; અણસણ આદરિયે, પચ્ચખી ચારે આહાર, લલુતા સવિ મુકી, છાંડી મમતા અંગ; એ આતમ ખેલે, સમતા જ્ઞાન તરંગ.
૧ | ગતિ ચારે કીધાં, આહાર અનંત નિશંક પણ તૃપ્તિ ન પામે, જીવ લાલચીઓ રંક દુલહે એ વળી વળી અણસણને પરિણામ; એહથી પામીજે, શિવ પદ સુરપદ ઠામ. પરા ધન ધનાશાલિભદ્ર, બંધે મેઘકુમાર; અણસણ આરાધી, પામ્યા ભવને પાર; શિવ મંદિર જાશે, કરી એક અવતાર આરાધન કરે, એ નવમો અધિકાર. | ૩ | દશમે અધિકાર મહામંત્ર નવકાર મનથી નવિ મુકે, શિવસુખ ફલ સહકાર; એહ. જપતાં જાયે, દુર્ગતિ દોષ વિકાર; સુપરે એ સમારે, ચૌદ પુરવનું સાર. પાકા જનમાંતર જાતાં, જે પામે નવકાર તો પાતિક ગાળી, પામે સુરપતિ અવતાર એ નવપદ સરિખ, મંત્ર ન કઈ સાર; એહ ભવને પરભવે, સુખ સંપત્તિ દાતાર. . ૫ | ક્યું ભીલ ભીલ, રાજા રાણી થાય; નવપદ મહિમાથી, રાજસિંહ મહારાય; રાણુ સ્તનવતી બેઠું, પામ્યા છે સુરગ; એક ભવ પછી લેશે, શિવવધુ સંજોગ. ૫ ૬ શ્રીમતીને એ વલી, મંત્ર ફલ્ય તત્કાલ ફણધર ફિટીને, પ્રગટ થઈ ફુલમાળ; શિવકુમારે જોગી, સેવન પુરી કીધ, એમ એણે મંત્ર, કાજ ઘણુંનાં સિદ્ધ. એ ૭ છે એ દશ અધિકારે, વીર જીણેસર ભાગે; આરાધન કેરે વિધિ,
Page #331
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૧) જેણે ચિત્તમાંહી રાખે; તેણે પાપ પખાળી, ભવભય દુરે નાખે, છન વિનય કરતાં, સુમતી અમૃતરસ ચાખે.
હાલ ૮ મી. . નામે ભવિ ભાવશું—એ દેશી. સિધારથ રાય કુળ તિલો એ, ત્રિસલા મહારતે; અવનિતલ તમે અવતર્યા એ, કરવા અમ ઉપકાર, જય જીનવીરજીએ. મે ૧ મેં અપરાધ કર્યા ઘણુએ, કહેતા ન લહું પારતે; તુમ ચરણે આવ્યા ભણી એ, જે તારે તે તાર. જ. મે ૨ આશ કરીને આવી એ, તુમ ચરણે મહારાજ તે; આવ્યાને ઉવેખશે એ, તે કેમ રહેશે લાજતે. જ. ૩ કરમ અલજણ આકરાં એ, જન્મ મરણ જંજાલ, હું છું એહથી ઉભાગે એ, છોડ દેવ દયાળ તે. જ. કા આજ મને રથ મુજ ફળ્યા એ, નાઠાં દુઃખ દદલતે; તુ જીન
વીશ એ, પ્રગટયાં પુન્ય કલ્લોલ તે. જયે. પા ભ ભવે વિનય તમારો એ, ભાવ ભક્તિ તુમ પાય તો; દેવ દયા કરી દીજીએ એ, બાધ બીજ સુપસાયતે. જ . | ૬ |
કળશ, ઈહિ તરણ તારણ સુગતિ કારણ, દુઃખ નિવારણ જગ જ; શ્રી વીર અનવર ચરણ ઘુણતાં અધિક મન ઉલ્લટ થયે. ૧ શ્રી વિજય દેવ સુવિંદ પટધર, તિરથ
Page #332
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૨ )
જગમ ઇણે જગે; તપગચ્છપતિ શ્રી વિજય પ્રભુસૂરિ, સૂરિ તેજે ઝગમગે. ારા શ્રી હિરવિજયસૂરિ શિષ્ય વાચક, કીર્તિવિજય સુરૂગુરૂ સમા, તસ શિષ્ય વાચક વિનયવિજયે, થુÀા જીન ચાવીસમે।. !!!! સયસત્તર સંવત એગણત્રીશે, રહી રાંદેર ચામાસુંએ; વિજય દશમી વિજય કારણ, કીચે ગુણુ અભ્યાસ એ. ।। ૪૫ નરભવ આરાધન સિદ્ધિ સાધન, સુકૃત લીલ વિલાસ એ; નિર્જરા હેતે સ્તવન રચિયું, નામેં પુન્ય પ્રકાશ એ. ।। ૫ ।।
કૃતિ પુન્ય પ્રકાશનું સ્તવન સપૂર્ણ
Page #333
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૩૧૩ )
श्री यशोविजयजी कृत
॥ साडा ऋणसो गाथानुं स्तवन ॥ હાલ ૧ લી.
એ છોડ કિહાં રાખી-એ દેશી.
શ્રી સીમંદિર સાહિબ આગે, વિનતી એક કીજે, મારગ શુદ્ધ મયા કરી મુજને, માહન મૂરતિ દીજે રે. જિનજી વીનતડી અવધારે. ૫ ૧ ! ચાલે સૂત્ર વિરૂદ્ધચારે, ભાષે સૂત્ર વિરૂદ્ધ, એક કહે અમે મારગ રાખું, તે કેમ માનું શુદ્ધરે, ા જિ॰ વી॰ ॥ ૨ ॥ આલંબન કુંડા દેખાડી, સુગધ લેાકને પાડે, આણા ભંગ તિલક તે કાલૂ, થાપે આપ નિલ્લાડેરે. ॥ જિ૰ વી!! ૩ !! વિધિ જોતાં કલિયુગમાં હાવે, તિરથના ઉચ્છેદ, જિમ ચાલે તિમ ચલવે જઇચે', એહ ધરે મતિ ભેદરે. ॥ જિ॰ વી ॥ ॥ ૪ ॥ ઈમ ભાષિ તે મારગ લેાપે, સૂત્ર ક્રિયા સવિ પીસી, “આચરણા શુદ્ધિ આરિયે, જોઈ ચેાગની વીસીરે. ॥ જિ૰વી ॥ ૫ ॥ ૫'ચમે આરે જિમ વિષમારે, અવધિ દોષ તિમ લાગે, ઇમ ઉપદેશ પઢાર્દિક દેખી, વિધિ રસિ જન જાગરે. ॥ જિ॰ વી ॥ ૬ ॥ કાઈ કહે જિમ બહુ જન ચાલે, તિમ ચલિચે શી ચર્ચા, મારગ મહાજન ચાલે ભાગ્યેા, તેમાં લહીચે અર્ચારે. ૫ જિ॰ વી॰ ।। ૭ ।। એ પણ મેલ મૃષા મન ધરીચે, બહુ જન મત આદરતાં, છેહ ન આવે ખહુલ અનારય, મિથ્યા મતમાં ફિરતાંરે ૫ જિલ્ વી ।। ૮ ।। થાડા આય અનારય જનથી. જૈન આમાં
Page #334
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૩૧૪) ડા, તેમાં પણ પરિણત જન ચેડા, શ્રમણ અ૯પ બહુ મોડાશે. જિ. વી. ૯ ભદ્ર બાહુ ગુરૂ વદન વચન એ, આવશ્યકમાં લહિ, આણ શુદ્ધ મહાજન જાણું, તેહની સંગ રહિરે. જિ. વી. | ૧૦ | અજ્ઞાની નવિ હવે મહાજન, જેપણ ચલવે ટેલું, ધર્મ દાસ ગણિ વચન વિચારી, મન નવિ કીજે ભેલુંરે, જિ વી. ૫ ૧૧ અજ્ઞાની નિજ ઈદે ચાલે, તસનિશ્રા વિહારી, અજ્ઞાની જે ગચ્છને ચલવે, તે તે અનંત સંસારીરે. | જિવી. છે ૧૨ ખંડ ખંડ પંડિત જે હેવે, તે નવિ કહીયે નાણું, નિશ્ચિત સમય લહે તે નાણી, સંમતિનિસહી નાણુંરે. | જિ. વી. મે ૧૩ છે જિમ જિમ બહુશ્રુત બહુજન સંમત, બહુ શિષ્ય પરવરિઓ, તિમ તિમ જિનશાસનને વયરી, જે નવિ નિશ્ચય દરીઓરે. જિ. વી. મે ૧૪ કોઈ કહે લોચારિક કઠે, મારગ ભિક્ષા વૃત્તિ, તે મિસ્યા નવિભાગ હવે, જન મનની અનુવૃત્તિ. જિ. વી. | વય મરી કષ્ટ મુનિ મારગ પાવે, બળદ થાઓ તે સારે, ભાર વહે જે તાવડે ભમતે, ખમતે ગાઢ પ્રહારેરે. છે જિવી. ૧૬લહે પાપ અનુબંધી પાપે, બલહરણ જન ભિક્ષા, પૂરવ ભવ વ્રત ખંડન ફલ એ, પંચ વસ્તુની શિક્ષારે. . જિ. વી. મે ૧૭ છે કેઈ કહે અમેં લિંગે તરશું, જેનલિંગ છે વારૂ, તે મિથ્યા નવિ ગુણ વિણું તરિયે, ભૂજવિણ ન તરે તારરે. જિવી. મે ૧૮૫ કુટ લિંગ જિમ પ્રગટ વિડંબક, જાણું નમતાં દેષ, નિદ્રદ્ધસ જાણુને નમતાં, તિમજ કહ્યો તસ પષરે. જિ. વી. | ૧૯
Page #335
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૫) શિષ્ય કહે જિમ જિન પ્રતિમાને, જિનવર થાપી નમિ, સાધુવેશ થાપી અતિ સુંદર, તિમ અસાધુને નમિચેરે. જિ. વી. | ૨૦ | ભદ્રબાહુ ગુરૂ બોલે પ્રતિમા, ગુણવંતિ નહિ દુષ્ટ, લિંગ માંહે બે વાન દીસે, તે તો માનિ આદુછરે. . જિ. વી. છે ૨૧ કઈ કહે જિન આગે માંગી, મુક્તિ મારગ અમેં લેશું, નિરગુણને પણ સાહેબ તારે, તસ ભક્તિ ગહ ગોહિસું૨. એ જિ. વી. . રર . પાણી બંધ ન પાલે મૂરખ, માંગે બોધ વિચાલે, લહિયે તેહ કહે કુણુ મૂલે, બેલ્યુ ઉપદેશમાલેરે. . જિ. વી. | ૨૩ | આણું પાલે સાહેબ તુસે, સકલ આપદા કાપે, આણકારી જે જન માગે, તસ જસ લીલા આપેરે. જિવી. . ૨૪
હાલ ૨ જી. આદર છવ ક્ષમા ગુણ આદર, એ દેશી.
કેઈકહે અમે ગુરૂથી તરસું, જિમ નાવાથી લેહારે; તે મિથ્યા ન લહે સહવાસે, કાચપાચની સહારે. ૧n શ્રી સીમંદિર સાહેબ સુણજો. ભરત ખેત્રની વારે; લહું દેવ કેવલ રતિ ઈણેયુગે, હું તે તુંજ ગુણ રાતેરે. શ્રી સી. છે૨કેઈ કહે જે ગચ્છથી ન ટલ્યા, તે નિરગુણ પણ સાધેરે, નાતિ માટે નિરગુણ પણ ગણી, જશ નહીં નાતિ બાધેરે. શ્રી સી. | ૩ | ગુણ અવગુણ ઈમ સરિખા કરતે, તે જિન શાસન વૈરીરે; નિરગુણ જો નિજ છંદે ચાલે, તે ગચ્છ થાએ ટ્વેરીરે. શ્રી સી. કે ૪ નિરગુણને ગુરૂ પક્ષ કરે છે, તસ ગચ્છ ત્યજ દાખેરે; તે જિનવરમારગને ઘાતક, ગચ્છાચારે ભાગેરે. શ્રી સી. | ૫ |
Page #336
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૩૧૬ )
વિષમ કાળમાં નિરગુણ ગચ્છે, કારણથી જે વસીચે રે; દ્રવ્ય થકી વ્યવહારે ચલીયે, ભાવે નવિ ઉલ્લુસીચેરે. શ્રી
સી ॥ ૬ ॥ જિમ કુવૃષ્ટિથી નગર લેાકને, ઘહેલા દેખી રાજારે; મત્રિ સહિત ઘહેલા હાઇ બેઠા, પણ મન માંહે તાજારે. શ્રી સી॰ ! છ !! ઇમ ઉપદેશપદે એ ભાખ્યુ, તિહાં મારગ અનુસારિરે; જાણીને ભાવે આદરીચે, કલ્પ ભાષ્ય નિરધારિરે. શ્રી સી॰ ! ૮ ૫ જ્ઞાનાદિક ગુણવંત પરસ્પર, ઊપગારે આદરવારે; પચ વસ્તુમાં ગચ્છ સુગુણને, અવર કહ્યો છે ત્યજવારે. શ્રી સી॰ ! ૯ ! જે નિરગુણ ગુણ રત્નાકરને આપ સરખા દાખેરે, સમકિત સાર રહિત તે જાણા, ધર્મદાસ ગણી ભાખેરે. શ્રી સી॰ ।। ૧૦ । કાઇ કહેજે અકુસ કુશીલા, મૂલાત્તર પડિસેવીરે, ભગવઈ અંગે ભાષ્યા તેથી, અતવાત વિલેવીરે. શ્રી સી॰ । ૧૧ ।। તે મિથ્યા નિષ્કારણ સેવા, ચરણ ધાતીની ભાષીરે; મુનીને તેહને સંભવ માત્ર સત્તમ ઠાણું સાખીરે. શ્રી સી॰ ।। ૧૨ ।। પિડ સેવા વચને તે જાણા, અતિચાર બહુ લાઈ૨ે; ભાવ બહુલતાયે તે ટાલે, પંચ વસ્તુ મુનિ ધ્યાઈરે. શ્રી સી ।। ૧૩ ।। સહુસા દોષ લગે તે પ્લુટે, સયતને તતકાલે રે; પછિ તે આકુટ્ટિચેં કીધું', પ્રથમ અગની ભાલે રે. શ્રી સી ।। ૧૪ ।। પાયચ્છિત્તાદિક ભાવ ન રાખે, દોષ કરી નિ સૂકેારે; નિદ્ધ ધસ સેઢીથી હેઠા, તે મારગથી ચૂકારે. શ્રી સી । ૧૫ । કાઇ કહેજે પાતિક કીધાં, પડિકમતાં છુટીજેરે; તે મિથ્યા કુલ પડિકમણાનુ` અપુણ કરણથી લીજેરે. શ્રી સી॰ ।। ૧૬ ॥ મિથ્યા ક્રુડ દેઈ પાતિક, તે ભાવે જે
Page #337
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૧૭). સેરે; આવશ્યક સાંખે તે પરગટ, માયા મોહને સેવેરે. શ્રી સી. ૧૭ મૂલ પદે પડિકમણું ભાષ્ય, પાપ તણું અણ કરવું; શક્તિ ભાવ તણે અભ્યાસે, તે જસ અર્થે વરવું. શ્રી સી. જે ૧૮ ઈતિ.
હાલ ૩ જી. તુંગીયા ગિરિ શિખર સહે છે એ દેશી છે
દેવ તુજ સિદ્ધાંત મીઠ, એક મને ધરિએ, દુષ્ટ આલંબન નિહાલી, કહે કેમ તરિએ. દેવ તુજ છે ૧. દુષ્ટ આલંબન ધરેજે, ભગ્ન પરિણામિ, તે આવશ્યકે ભાષ્યા, ત્યજે મુની નામિ, દેવ તુજ | ૨ | નિયત વાસ વિહાર ચેઈય, ભક્તિને ધંધે મૂઢ અજજા લાભ થાપે, વિગય પડિ બંધ. દેવ તુજ છે ૩ મે કહે ઉગ્ર વિહાર ભાગા સંગમ આયરિઓ; નિયત વાસ ભજે બહુ કૃત, સુણિઓ ગુણ દરિએ. દેવ તુજ છે ૪ ન જાણે તે ખીણ જઘા, બલથિવિર તેહ; ગોચરીના ભાગ કલ્પી, બહુ રહ્યો છે. દેવ તુજ છે ૫ ચેત્ય પૂજા મુક્તિ મારગ, સાધુને કરવી, જિણે કીધી વયર મુનિવર, ચિત્ય વાસ ઠવી. દેવ તુજ | દો તીર્થ ઉન્નતિ અન્ય શાસન, મલિનતા ટાણે; પૂર્વ
અવિચિત પુષ્પ મહિમા, તેહ નવિ જાણે. દેવ તુજ૦ ૭ ચિત્ય પૂજા કરત સંયત, દેવ ભઈ કહ્યો; શુભ મને પણ માગ નાશિ, મહાનિશી લહ્યો. દેવ તુજ૦ | ૮ પુષ્ટ કારણ વિના મુનિ નવિ, દ્રવ્ય અધિકારી, ચિત્ય પૂજા ન પામે, ફલ અનધિકારી. દેવ તુજ છે ૯. મોગ અત્રિય પત્ત અજજા, લાભથી લાગા; કહે નિજ લાર્ભો અતૃપ્તા,
Page #338
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૧૮) ગોચરી ભાગા, દેવ તુજ છે ૧૦ | ન જાણે ગત શિષ્ય અવમે, થિવિર બલ હીણે, સુગુણ પરિચિત સંયતિકૃત, પિંડ વિધિ લીણો. દેવ તુજ છે ૧૧ વિગય લેવી નિત્ય સૂજે, લષ્ટ પુષ્ટ ભણે; અન્યથા કિમ દેષ એહને, ઊદાયન ન ગણે. દેવ તુજ છે ૧૨ ને ઊદાયન રાજર્ષિ તનુ નવિ, સીત લુક્ષ સહે; તેહ વ્રજમાં વિગય સેવે, શું તે ન લહે. દેવ તુજ છે ૧૩ લક આલંબને ભરિએ, જન અસંયતને, તેહ જગમાં કાંઈ દેખે, ધરે તેહ મને, દેવ તુજ છે ૧૪ શિથિલ આલંબન ગહે મુની, મંદ સંવેગી સંયતા લંબન તુજસ ગુણ, તીવ્ર સંવેગી, દેવ તુજ ૧૫ ઈતિ.
હાલ ૪ થી. પ્રભુ પાર્થનું મુખ જોતાં ભવ ભવના પાતિકાતાં એ દેશી.
સુણજે સીમંદિર સ્વામી, વળી એક કહું શિરનામી, મારગ કરતાને પ્રેરે દુર્જન જે દૂષણ હેરે. ને ૧ મે કહે નિજ સાંખે વ્રત પાલે, પણ ધર્મ દેશના ટાલો, જન મેત્યાનું શું કામ, બહુ બેલ્થ નિંદા ઠામ. / ૨ એમ કહેતાં મારગ ગોપે, ખેટું દુષણ આપે, જે નિર્ભય મારગ બેલે, તે કહ્યું દ્વીપને તેલે. ૩. અજ્ઞાની ગારવ રસિયા, જે જન છે મુમતે પ્રસીયા, તેહને કુણ ટાલણહાર વણ ધર્મ દેશના સાર. . ૪. ગીતારથ જયણાવંત, ભવ ભીરૂ જેહ મહંત, તસ વયણે લેકે તરીચે, જેમ પ્રવહણથી ભર દરીયે. પ . બીજા તે બોલી બોલે, શું કીજે નિર્ગુણ ટેલે, ભાષા કુશીલને લે, જન મહાની સાથે દેખે, માદા જન મેલનની નહી ઈહા, મુની ભાષે મારગ નીરીહા, જે
Page #339
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૯) બહુ જન સુણવા આવે, તે લાભ ધર્મને પાવે. એ ૭ તેહને જે મારગ ન ભાષે, તે અંતરાય ફલ ચાખે, મુનિ શક્તિ છતી નવિ ગેપે, વારે તેને શ્રત કેપે. ૮ નવિ નિંદા મારગ કહેતાં, સમપરિણામે ગહગહતાં, મુની અદ્ર ચરિત મન રંગે, જોઈ લીજે બીજે અંગે. એ ૯ છે કઈ ભાષે નવી સમજાવે, શ્રાવકને ગૂઢા ભાવે, તે જુઠ કહ્યા લદ્ધઠ્ઠા, શ્રાવક સૂત્રે ગહિયઠ્ઠા. કે ૧૦ મે કહે કઈ નવી સિ ડી, કૃતમાં નહી કાંઈ ખોવ, તે મિથ્યા ઊદ્ધત ભાવા, શ્રત જલધિ પ્રવેશે નાવા. ૫ ૧૧ છે પૂરવ સૂરીચે કીધી, તેણે જે નવિ કરવી સિદ્ધી, તો સવે કીધે ધર્મ, નવી કર જે મર્મ. ૧૨. પૂરવ બુધને બહુ માને, નિજ શકિત મારગ જ્ઞાને, ગુરૂકુલવાસીને જેવ, યુવતિ એહમાં નહી . | ૧૩ છે એમ શ્રતને નહી ઉચ્છેદ, એતે એક દેશને ભેદ, એ અર્થ સુણિ ઉલ્લાસે, ભવિ વરતે શ્રુત અભ્યાસે. જે ૧૪ ઈહાં દુષણ એક કહાય, જે ખલને પીડા થાય, તો પણ એ નવી ડીજે, જે સજજનને સુખ દીજે. મે ૧૫ છે તે પુજે હોસે તેષ, તેહને પણ ઈમ નહી દેષ, ઊજમતાં હોયડે હીસી, જોઈ લીજે પહેલી વીસી. ૧૬ કહે કેઈક જુદી રીતે, મુનિ ભિક્ષા ભાંજે ભીતે, તે જુઠું શુભ મતિ ઈહે, મુનિ અંતરાયથી બીહે. છે ૧૭ છે જે જન છે અતિ પરણામી, વલી જેહ નહી પરણામી, તેહને નિતે સમજાવે, ગુરૂ ક૫ વચન મન ભાવે. છે ૧૮ છે ખલ વયણ ગણે કુણ સૂરા, જે કાઢે પયમાં પૂરા; તુજ સેવામાં જે રહીયે, તે પ્રભુ જશ લીલા લહીયે ! ૧૯ મે ઈતિ. .
Page #340
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૩૧૦ ) હાલ ૫ મી. રાગ-રામગ્રી, મત્રી કહે એક રાજસભામાં-એ દેશી.
O
વિષમ કાલને જોરે કેઈ, ઉડયા જડમલ ધારીરે; ગુરૂ ગચ્છ છેાડી, મારગ લેાપી, કહે અમે ઊગ્ર વિહારીરે. !! ૧ !! શ્રી જિન તું આલખન જગને, તુજ વિણ કવણુ આધારારે, ભગત લાકને કુમતિ જલધિથી, માંહિ ગ્રહિને તારારે. શ્રી જિન॰ ॥ ૨॥ ગીતારથ વિષ્ણુ ભૂલા ભમતાં, કષ્ટ કરે અભિમાનેરે; પ્રાયે ગઠી લગે નવી આવ્યા, તે ભુતા અજ્ઞાનેરે. શ્રી જિન॰ ।। ૩ ।। તેહ કહે ગુરૂ ગચ્છ ગીતારથ, પ્રતિબંધે સુ કીજેરે; દન જ્ઞાન ચરિત આદરિયે, આપે આપ તરીજે૨ે શ્રી૰ !! ૪ !! નવી જાણે તે પ્રથમ અંગમાં, આદિ ગુરૂ કુલ વાસારે; કહ્યો ન તે વિષ્ણુ ચરણુ વિચારે, પચાશક નય ખાસારે. શ્રી ॥ ૫ ॥ નિત્યે ગુરૂકુલ વાસે વસવું, ઊત્તરાધ્યયને ભાખ્યુ રે; તેહને અપમાને વલી તેહમાં, પાપ શ્રમણપણું દાબ્યુરે. શ્રી !! મૈં ॥ દસવૈકાલિક ગુરૂ શુશ્રુષા, તસ નિંદા ફૂલ દાખ્યા; આતિમાં દ્રહ સમ સદગુરૂ, મુની કુલ મચ્છ સમ ભાષ્યા. શ્રી॰ । ૮ । ગુરૂ દૃષ્ટિ અનુસારે રહેતા, લહે પ્રવાદ પ્રવાઢેરે; એ પણ અથ તિહાં મન ધરિયેં, ભહુ ગુણ સુગુરૂ પ્રસાદેરે. શ્રી ॥ ૮॥ વિનય વધે ગુરૂ પાસે વસતાં, જે જિન શાસન ભૂલેારે; દન નિર્દેલ ઊચિત પ્રવૃત્તિ, સુભરાગે અનુકૂલારે. શ્રી।૯।। વૈયાવચ્ચે પાતિક ત્રુટે, ખંતાહિક ગુણુ શકતીરે; હિતાપદેશે. સુવિહિત સંગે, બ્રહ્મચર્યની ગુપ્તિરે. શ્રી॰ ।। ૧૦ । મન વાધે મૃદુ બુદ્ધિ
Page #341
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૫) કેસ, મારગ ભેદ ન હવે બહુ ગુણ જાણે એ અધિકારે, ધર્મ રયણ જે વેરે. શ્રી. ૧૧ા નાણુ તણે સંભાળી હવે, થિર મન દર્શન ચરિત્તેરે; ન ત્યજે ગુરૂ કહિ એ બુધ, ભાથું આવશ્યક નિયુક્તરે. શ્રી મે ૧૨ કે ભૌત પ્રત્યે જેમ બાણે હણતા, પગ અણુ ફરસી સબરારે; ગુરૂ છાંડિ આહાર તણે ખ૫, કરતા તેમ મુનિ નિવારે. શ્રી. મે ૧૩ ગુરૂ કુલ વાસે જ્ઞાનાદિક ગુણ, વાચંયમને વાધેરે, તે આહાર તણે પણ દૂષણ, ખપ કરંતા નવિ બાધેરે. શ્રીમે ૧૪ . ધર્મ રતન ઊપદેશ પદાદિક, જાણી ગુરૂ આદરરે, ગચ્છ કો તેહને પરિવારે, તે પણ નિત અનુસરવરે. શ્રી. તે ૧૫ છે સારણું વારણ પ્રમુખ લહીને, મુકિત મારગ આરાધેરે, શુભ વીરય તિહાં સુવિહિત કિયિા, દેખાદે વાધેરે. શ્રી. ૧દા જલધિ તણે સંભ અસહતા, જેમ નીકલતા મીરે, ગચ્છ સારણાદિક અણુસહતા, તિમ મુની દુખિયા દીનેરે. શ્રી
૧૭ કાક નર્મદા તટ જેમ મૂકી, મૃગ તૃષ્ણ જેલ જાતારે, દુઃખ પામ્યા તેમ ગચ્છ તછને, આપ મતિ મુનિ થાતારે. શ્રી. ૧૮ પાળ વિના જેમ પાણી ન રહે, જીવ વિના જેમ કાયારે; ગીતારથ વિણ તેમ મુની ન રહે, જૂઠ કષ્ટની માયારે. શ્રી૧લા અંધ પ્રતે જેમ નિર્મલ લેચન, મારગમાં લેઈ જાય; તેમ ગીતારથ મૂરખ મુનિને, દઢ આલંબન થાયરે. શ્રી૨સમ ભાષી ગીતારથ નાણી, આગમ માંહે લહિયેરે, આતમ અરથી શુભ મતિ સજજન, કહે તે વિણ કેમ રહિયેરે, શ્રી | ૨૧ | ૨૧
Page #342
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૨૨ ) લેચન આલંબન જિન શાસન, ગીતારથ છે મેઢી, તે વિણ મુનિ ચઢતી સંયમની, આરહે કેમ સેઢીરે. શ્રી | ૨૨ છે ગીતારથને મારગ પૂછી, છાંડીજે ઊન્માદરે; પાળે કિરિયા તે તુજ ભક્તિ, પામે જગ જશ વાદોરે. શ્રીએ ૨૩ ઈતિ.
હાલ ૬ ઠી.
રાસડાની દશી અથવા હિત શિક્ષા છત્રીસીની શી.
પ્રથમ જ્ઞાનને પછે અહિંસા, દશવૈકાલિક સાંખી રે; જ્ઞાનવંત તે કારણ ભજીયે; તુજ આણું મન રાખીરે. સાહેબ સુણજોરે. ૧ કે દ્રવ્ય ક્ષેત્રને કાલ ન જાણે, ભાવ પુરૂષ પડિસેરે, નવિ ઉત્સર્ગ લો અપવાદ, અગીતારથ નિત મેવરે. સા ૨ સચિત્ત અચિત્ત મિશ્ર નવી જાણે, કલ્પ અકલ્પ વિચાર રે, યોગ્ય ન જાણે નિજ નિજ ઠામે, દ્રવ્ય યથાસ્થિત સાર રે. સા. . ૩. ક્ષેત્ર ન જાણે તે યથાસ્થિત, જન પદ અધ્વ વિશેષરે; સુભિક્ષ દુભિક્ષ ક૯૫ ન જાણે, કાલ વિચાર અશેષરે. સા. | ૪ | ભાવ હિઠગિલાણ ન જાણે, ગાઢ અગાઢહ કલ્પરે; ખમતે અખમતો જન ન લહે, વસ્તુ અવસ્તુ અન૫રે. સાવે છે ૫ છે જે આકુટ્ટી પ્રમાદે દપે, પડિસેવા વલિ કલ્પરે; નવિ જાણે તે તાસ યથાસ્થિત, પાયચ્છિત વિક.
૫. સા. ૫ ૬ મે નયણુ રહિત જેમ અનિપુણ દે, પંથનä જેમ સત્થરે; જાણે હું ઠામે પોચાવું, પણ નહી તેહ સમથેરે. સાવ પાછા અગીતાર્થ તેમ જાણે ગરવે, હું
Page #343
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૩) ચલવું સવિ ગચ્છરે. પણ તસ પાસે ગુણ ગણ ગ્રાસે, હાઈ ગલગલ મછરે. સાપાટા પછિત્તે અતિ માત્ર દીએ જે, અપછિ પચ્છિત્તરે, આસાયણ તસ સૂત્રે બેલી, આસાયણ મિચ્છત્તરે સારુ છે - તવસી અબહુશ્રુત વિચરતે, કરિ દેષની શ્રેણિરે; નવિ જાણે તે કારણ તેહને, કેમ વાધે ગુણ શ્રેણિરે. સારા છે ૧૦ માગ માત્ર જણે જેમ પંથી, અલહી તાસ વિશેષરે; લિંગાચાર માત્ર તે જાણે, પામે મૂહ કલેશરે. સા૧૧ાા ભેદ લહ્યા વિણ નાના પરિણતિ, મુની મનની ગત બાધરે; ખીણ રાતા ખિણ તાતા થાતા, અંતે ઉપાઈ વિરોધરે. સા| ૧૨ પથ્થર સમ પામર આદરતાં, મણિ સમ બુધ જિન છેરે; ભેદ કહ્યા વિણ આગમ થિતિને, તે પામેં બહુ ડીરે. સારા છે ૧૩ છે જ્ઞાન ભક્તિ ભાંજી અણલહેતાં, જ્ઞાન તણે ઉપચારરે; આરાસારે મારગ લપે, ચરણ કરણને સારરે. સા૧૪ ઉત્કષિ તેહને દે શિક્ષા; ઉદાસીને જે સારરે, પુરૂષ વચન તેહને તે બેલે, અંગ કહે આચારરે. સા૧૫ અમ સરિખા હાજે તમે જાણે, નહી તે સ્યાતુમ બેલરે; એમ ભાષી જાત્યાદિક દૂષણ, કાઢે તેનિ ટેલરે, સા૦ ૧દા પાસત્કાદિક દૂષણ કાઢી, હિલે જ્ઞાની તેહરે; યથા છંદતા વિણ ગુરૂઆણું, નવિ જાણે નિજ રેહશે. સા. ૧૭ના જ્ઞાનીથી તેમ અલગા રહેતા, હંસ થકી જેમ કાકરે, ભેદ વિનયના બાવન ભાગ્યા, ન લહે તસ પરિપાકરે. સા. ૧૮ સવ ઉદ્યમેં પણ તસ બહુ ફલ, પડે કષ્ટ અન્નાણરે; સૂત્ર અભિન્ન તણે અનુસાર, ઉપદેશ માલા વાણિ રે, સા.
Page #344
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૨૪) છે ૧છે તે તે રજુ ભાવે એકાકી, ચાલે તેહને જુત્તરે; વામ્ય કુવાસન જે અકુવાસન, દેશારાધક ઉત્તરે. સા. | ૨૦ | અજ્ઞાની ગુરૂ તણે નિર્ગો, અથવા શુભ પરિણામરે કમ્મ પયડી સાંખે સુદષ્ટિ, કહિયે એહને ઠામ. સા. પરના જે તે હઠથી ગુરૂને છાંતિ, ભગ્ન ચરણ પરિણામરે; સર્વ ઉદ્યમેં પણ તસ નિશ્ચય, કાંઈ ન આવે ઠામ. સા. | ૨૨ આણું રૂચી વિણ ચરણ નિષેધે, પંચાશકે હરિ ભાદ્ધ, વ્યવહારે તે ડું લેખે, જેહ સકકા સરે. સાવ
૨૩ શિષ્ય કહે જે ગુરૂ અજ્ઞાની, ભજતાં ગુણનિધિ જાણ; જે સુવાસના, તે કિમ ત્યજતાં, તેને અવગુણ જાણિરે. સારા છે ૨૪ ગુરૂ બેલે શુભ વાસન કહિયેં, પનવણિજ સુભાવરે, તે આયત્તપણે છે આઘે, જશ મને ભદ્રક ભાવરે, સારા છે ૨૫ સૂવું માની સૂછું થાતાં, ચઉભંગી આચારરે, ગુરૂ કહણે તેહમાં ફલ જાણી, લહીયે સુજશ અપારરે. સારા છે ૨૬ | ઈતિ.
હાલ ૭ મી.
રાજગીતાની દશી અથવા સુરતિ મહિનાની.
કોઈ કહે ગુરૂ ગચ્છ ગીતારથ સારથ શુદ્ધ, માનું પણ નવિ દિસે જતાં કઈ વિબુદ્ધ; નિપુણ સહાય વિના કો સૂત્રે એક વિહાર, તેહથી એકાકી રહેતાં નહી દોષ લગાર.
૧ | અણદેખતાં આપમાં તે સવિગુણને ચોગ, કિમ જાણે પરમાં વ્રત ગુણને મૂલ વિયાગ, છેદ દેષ તાંઈ નવી કહ્યા પ્રવચને મુનિ દુશીલ, દેષ લવે પણ થિર
Page #345
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૨૫) પરિણામી બકુશ કુશીલ. | ૨ | જ્ઞાનાદિક ગુણ પણ ગુરૂવાદિક માંહે જોય, સર્વ પ્રકારે નિર્ગુણ નવિ આદર હોય; તે છાંડે ગીતારથ જે જાણે વિધિ સર્વ, ગ્લાનૌષધ દષ્ટાંતે મૂઢ ધરે મને ગર્વ છે ૩ છે તે કારણ ગીતારથને છે એક વિહાર, અગીતારથને સર્વ પ્રકારે તે નહી સાર; પાપ વરજતો કામ અસજતો ભાગ્યે જેહ, ઉત્તરાધ્યયને ગીતારથ એકાકી તેહ. ૪ પાપ તણે પરિવર્જનને વલિ કામ અસંગ, અજ્ઞાનીને નવી હુએ તે નવિ જાણે ભંગ, અજ્ઞાની શું કરશે શું લેશે શુભ પાપ, દશ વૈકાલિક વયણે પંચાશક આલાપ. ૫ એક વિહારે દે આચારે સંવાદ, બહુ ક્રોધાદિક દૂષણ વલી અજ્ઞાન પ્રમાદ; વિલિય વિશેષ વાર્યો છે અવ્યક્ત વિહાર, પંખી પિત દૃષ્ટાંતે જાણે પ્રવચન સાર. ૬ એકાકિને સ્ત્રી રિપુશ્વાન તણે ઉપઘાત, ભિક્ષાની નવિ શુદ્ધિ મહાવ્રતને પણ ઘાત; એકાકિ સઈદ પણે નવિ પામે ધમ, નવિ પામે પૃચ્છાદિક વિણ તે પ્રવચન મર્મ છે ૭. સુમતિ ગુપતિ પણ ન ધરે એકાકી નિઃશંક, ભાવ પરાવતે આલંબન ધરે સપંક, જુદા જુદા થાતાં થવિર કલપને ભેદ, ડેલાએ મન લેકના થાએ ધર્મ ઉચ્છેદ. | ૮ટાલે પણ જે ભલે અધ પ્રવાહ નિપાત, આણાવિણ નવિ સંઘ છે અસ્થિ તણે સંઘાત, તે ગીતારથ ઉદ્ધરે જેમ હરી જલથી વેદ, અગીતારથ નવિ જાણે તે સવિ વિધિને ભેદ. Rા કારણથી એકાકીપણું પણ ભાખ્યું તાસ, વિષમ કાલમાં પણ રૂડો ભેલો વાસ, પંચકલ્પ ભાળે ભણ્ય આતમ રક્ષણ એમ, શાલિ એરંડતણે એમ ભાંગે લહિએ ઍમ. ૧૦૫ એકાકી પાસર્થે સઈદે ગતગ,
Page #346
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩ર૬)
ઠાણવાસી ઉસને બહુ દૂષણ સાગ, ગચ્છ વાસી અણુઓગી ગુરૂ સેવી વલિ હોય, અનિયતવાસી આઉતે બહુ ગુણ એમ જેય છે ૧૧ દેષ હાણુ ગુણ વૃદ્ધિ જયણા ભાર્થે સૂરિ, તે શુભ પરિવારે હુયે વિઘન ટલે સવિ દુરિ, દેવ ફલે જે અંગણે તુઝ કરૂણા સુરવેલિ, શુભ પરિવારે લહિચે, તે સુખ જસ રંગ રેલિ. મે ૧૨ ઈતિ.
હાલ ૮ મી. (પ્રભુ ચિત્ત ધરીને અવધારે મુજ વાત–એ દેશી.)
કોઈ કહે સિદ્ધાંતમાંજી, ધર્મ અહિંસા સાર, આદરિયે તે એકલીજી, ત્યજી બહુ ઉપચાર, મન મેહન જિન, તુજ વયણે ગુજરંગ. છે ૧ નવિ જાણે તે સર્વ ત્યજીને, એક અહિંસારંગ, કેવલ લૌકિક નીતિ હવે, લોકોત્તર પંથ ભંગ. મન મેરો વનમાં વસતાં બાલ તપસ્વી, ગુરૂ નિશ્રા વિણ સાધ, એક અહિ સાચે તે રાચે, ન લહે મમ અગાધ. મન | ૩ | જીવાદિક જેમ બાલ તપસ્વી, અણજાણું તે મૂઢ, ગુરૂ લઘુ ભાવ તથા અણુબહેતે, ગુરૂ વર્જિત મુનિ ગૂઢ. ૪ો ભાવ મોચક પરિણામ સરિખો, તેહને શુભ ઉદ્દેશ, આણારહિતપણે જાણજે, જોઈ પદ ઉપદેશ. મન છે ૫ એક વચન જાલીને છાંડે, બીજા લૌકિક નીતિ, સકલ વચન નિજ ઠામે છેડે, એ લેકેતર નીતિ. મન ૫ ૬ જિન શાસન છે એક કિયામાં, અન્ય કિયા સંબંધ, જેમ ભાષી જે ત્રિવિધ અહિંસા, હેતુ સ્વરૂપ અનુબંધ. મન કા હેતુ અહિંસા જયણ રૂપે; જંતુ અઘાત
Page #347
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૭). સ્વરૂપ, ફલ રૂપ જે તેહ પરિણમે, તે અનુબંધ સ્વરૂપ. મન છે ૮ હેતું સ્વરૂપ અહિંસા આપે, શુભ ફલવિણ અનુબંધ, દઢ અજ્ઞાન થકી તે આપે, હિંસાને અનુબંધ. મન છે ૯. નિન્હવ પ્રમુખતણી જેમ કિરિયા, જેહ અહિંસારૂપ, સુર દુરગતિ દેઈ તે પાડે, દુત્તર ભવજલ કૂપ. મન | ૧૦ | દુર્બલ નગ્ન માસ ઉપવાસી, જે છે માયા રંગ, તે પણ ગરભ અનંતા લેશે, બોલે બીજુ અંગ, મન છે ૧૧ નિદિંત આચાર્યે જિનશાસન, જેહને હલે લક, માયા પહેલી તસ અજ્ઞાને, સર્વ અહિંસા ફેક. મન મે ૧૨ એ સ્વરૂપથી નિરવદ્ય તથા જે, છે કિરિયા સાવદ્ય, જ્ઞાન શકિતથી તેહ અહિંસા, દિએ અનુબંધે સદ્ય. મન ૧લા જિન પૂજા અપવાદ પદાવિક, શીલ ત્રતાદિક જેમ, પુન્ય અનુત્તર મુનીને આપી, દિએ શિવપદ બહુ એમ. મન ! ૧૪ છે એહ ભેદ વિણ એક અહિંસા, નવિ હવે થિર થંભ, ચાવત એગ ક્રિયા છે તાવત, બે છે આરંભ. મન૧પા લાગે પણ લગવે નહિ હિંસા, મુનીએ માયાવાણિ, શુભ કિરિયા લાગી જે આવે, તેમાં તો નહી હાણિ. મન મે ૧૬ હિંસા માત્ર વિના જે મુનીને, હેય અહિંસકભાવ, સૂમ એકેદ્રિયને હવે, તે તે શુદ્ધ સ્વભાવ. મન મે ૧૭ ભાવે જેહ અહિંસા માને, તે સવિ જોડે ઠામ, ઉત્સગે અપવાદે વાણી, જિનની જાણે જામ. મન મે ૧૮ છે કેઈ કહે ઉત્સગે આણા, છાંડે છે અપવાદ, તે મિથ્યા અણુ પામેં અર્થે, સાધારણ વિધિવાદ. મન મે ૧૯ | મુખ્ય પણે જેમ ભાવે આણા, તેમ તસ કારણ તેહ, કાય ઈચ્છતે કારણ છે, એ છે
Page #348
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩ર૮ ) શુભ મતિ રેહ. મન૦ ૨૦કલ્પે વચન કહ્યું અપવાદે, તે આણાનું મૂલ, મિશ્રપક્ષ તે મુનીને ન ઘટે, તેહ નહી અનુકલ. મન મે ૨૧ અપુનબંધકથી માંડિને, જાવ ચરમ ગુણઠાણ, ભાવ અપેક્ષાયે જિન આણા, મારગ ભાષે જાણું. મન મે ૨૨ | એક અહિંસામાં જે આણા, ભાષે પૂરવ સૂરિ, તે એકાંત મતિ નવિ રહિયે, તિહાં નય વિધિ છે ભૂરિ. મન મારવા આતમ ભાવ હિંસનથી હિંસા, સઘલા એ પાપ સ્થાન, તેહ થકી વિપરીત અહિંસા, તાસ વિરહનું ધ્યાન. મન ૨૪ . તસ ઉપાય જે જે આગમમાં બહુવિધ છે વ્યવહાર, તે નિશેષ અહિંસા કહિયે, કારણ ફલ ઉપચાર. મન ર૫ા જીવ અજીવ વિષય છે હિંસા, નગમ નય મત્ત જુત્ત, સંગ્રહ વ્યવહારે ષટકાએ, પ્રતિછ રજુ સુત્ત. મન ૨૬ આત્મ રૂ૫ શબ્દ નયતિને, માને એમ અહિંસ, ઓઘવૃત્તિ જોઈને લહિયે, સુખ જશ લીલ પ્રશંસ. મન મે ૨૭ ઈતિ.
હાલ ૯ મી. . ચૈત્રી પુનમ અનુક્રમેં– એ દેશી. કેઈક સૂત્રજ આદરે, અર્થ ન માને સારજિન છે. આપ મતિ અવલું કરે, ભૂલા તેહ ગમાર. જિન”. તુજ વયણે મન રાખીયે. જે ૧ કે પ્રતિમા લોપે પાપીઆ, ચોગ અને ઉપધાન; જિ. ગુરૂને વાસ ન શિર ધરે,
માયાવી અજ્ઞાન. જિતુજ | ૨ આચરણે તેની કરવી, કેતિ કહીયે દેવ, જિ. નિત ગુટે છે સાંધતા, ગુરૂ
Page #349
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૨૯) વિણ તેહની ટેવ. જિ. તુ ૩ વૃત્તિ પ્રમુખ જઈ કરી, ભાષે આગમ આ૫, જિ. તેહજ મૂઢા ઓલવે, જેમ કુપુત્ર નિજ બાપ. જિતુ છે વત્યાદિક અણમાનતા, સૂત્ર વિરાધે દીન, જિ. સૂત્ર અરથ તદુભય થકી, પ્રત્યેનીક કા તીન, જિ. તુ| ૫ | અક્ષર અર્થ જ એલો, જે આદરતા ખેમ; જિ. ભગવાઈ અંગે ભાષિઓ, ત્રિવિધ અર્થ તે કેમ. જિ. તુo | ૬ | સૂત્ર અરથ પહેલો બીજે; નિજજુત્તીયે મીસ, જિ. નિરવશેષ ત્રીજે વલી, ઈમ ભાષે જગદીશ. જિ. તુo ૭ છાયા નર ચાલે ચલે, રહે થિતિ તસ જેમ, જિ. સૂત્ર અરથ ચાલે ચલે, રહે થિતિ તસ તેમ. જિતુ૮ અર્થ કહે વિધિ વારણું, ઉભય સૂત્ર જેમ ઠાણ, જિ. તેમ પ્રમાણ સામાન્યથી, નવિ પ્રમાણુ અપ્રમાણ. જિ. તુ છે ૯ અંધ પંગુ જેમ બે મલે, ચાલે ઈચ્છિત ઠાણ જિ. સુત્ર અરથ તેમ જાણું, કહ૫ ભાષ્યની વાણ. જિક તુક ૧૦ વિધિ ઊઘમ ભય વર્ણના, ઊત્સર્ગ અપવાદ, જિ. તદુભય અર્થે જાણુ, સુત્ર ભેદ અવિવાદ. જિ૦ તુ ૧૧ છે એહ ભેદ જાણ્યા વિના, કંપા મેહ લહંત, જિ. ભંગંતર પ્રમુખે કરી, ભાખ્યું ભગવઈ તંત. જિતુ છે ૧૨ પરિવાસિત વારી કરી, લેપન અશન અશેષ, જિ. કારણથી અતિ આદર્યા, પંચ કલ્પ ઉપદેશ જિતુ| ૧૩ વર્ષ ગમન નિવારીએ, કારણે ભાખ્યું તેહ જિ. ઠાણુંગે શ્રમણ તણું, અવલંબાદિક જેહ. જિ. તુ છે ૧૪ આધાકર્માદિક નહી, બંધ તણે એકત; જિ. સુયગડે તે કેમ ઘટે, વિણ વૃજ્યાદિક તંત. જિ.
Page #350
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૩૩૦ )
તુ॰ । ૧૫ । વિહરમાન ગણધર પિતા, જિન જનકાદિક જેહ, જિ॰ ક્રમ વલી આવશ્યક તણેા, સૂત્ર માત્ર નહી તેહ. જિ॰ તુ॰ !! ૧૬ ૫ અથ વિના કેમ પામિ', ભાવ સકલ અનિષદ્ધ; જિ॰ ગુરૂ મુખ વાણી ધારતાં, હાવે સવ સુમુદ્ધ. જિ॰ તુ॰ ।।૧૭ણા પુસ્તક અથ પરંપરા, સઘલી જેહને હાથ; જિ॰ તે સુવિહિત અણુમાંનતાં, કેમ રહેસે નિજ આથ. જિ॰ તુ॰ ॥ ૧૮ ॥ સદ્ગુરૂ પાસે શિખતાં, અથ માંહે નવિ રાધ; જિ॰ હેતુ વાદ આગમ પ્રતે' જાણે જેહ સુધ. જિ॰ તુ॰ !! ૧૯ !! અર્થે મત ભેદ્યાર્દિકે; જેહ વિરાધ ગણુત, જિ॰ તે સુત્રે પણ લેખસે, જો જોશે એક ત. જિ તુ॰ ॥ ૨૦ ! સહરતા જાણે નહી, વીર કહે એમ કલ્પ; જિ॰ સહરતાં પણ નાણુના, પ્રથમ અંગ છે જ૫. જિ॰ તુ॰ારા ઋષભ ફૂટ અડજોયણા, જખુ પન્નત્તિ સાર; જિ॰ ખાર વલી પાઠાંતરે, મૂલ કહે વિસ્તાર. જિ॰ તુ॰ ll ૨૨ ॥ સત્તાવન સયમલ્રિને, મણુ નાણી સમવાય, જિ॰ આઠ સયા જ્ઞાતા કહે, એ તે અવર ઉપાય. જિ॰ તુ॰ !! ૨૩ ૫ ઉત્તરાધ્યયને સ્થિતિ કહી, અંતર મુહૂર્ત્ત જધન્ય; જિ॰ વેદનીયની ખાર તે, પન્નવામાં અન્ય. જિ॰ તુ॰ ારકા અનુજોગ દ્વારે કહ્યા, જન નિક્ષેપા ચાર; જિ॰ જીવાદિકતા નવી ઘટે, દ્રવ્ય ભેદ આધાર. જિ॰ તુ॰ ॥ ૨૫ II એમ મહુવચન નયતરે, કેાઈ વાચના ભેદ; જિ॰ એમ અર્થે પણ જાણીયે, નિવ ધરીચે' મન ખેદ. જિતુ॰ ll ૨૬ ।। અકારથી આજના, અધિકા શુભમતિ કાણુ; જિ૰ તાલે અમિય તસુ નહિં, આવે કહિયે લુણ. જિ॰ તુ॰ !! ર૭ ૫ રાજા સરખું સૂત્ર
Page #351
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૩) ' છે, મંત્રિ સરિખો અર્થ. જિ. એમાં એકે હેલીઓ, દિયે સંસાર અનર્થ. જિ. તુવે છે ૨૮. જે સમતોલે આચરે, સૂત્ર અર્થ સુપ્રીતિ; જિ. તે તુઝ કરૂણાચે વરે, સુખ જશ નિર્મલ નીતિ. જિ. તુo ૨૯ મે ઈતિ.
હાલ ૧૦ મી.
આપ છ દે છબીલા છલવરે એ દેશી. જ્ઞાન વિના જે છાવરે, ક્રિયામાં છે દેષ; કર્મ બંધ છે તેહથીરે, નહી સમ સુખ સંતોષરે ૧ પ્રભુ તુઝ વાણું મીઠડીરે, મુજ મન સહેજ સુહાયરે; અમીય સમી મન ધારતારે, પાપ તાપસ વિજાયરે, પ્રભુ તુજ વાણી મીઠડીરે. ૨ લેકપંતિ કિરિયા કરે, મન મેલે અન્ના
રે; ભવ ઇચ્છાના જોરથી, વિણ શિવ સુખ વિન્નામુરે, પ્રભુ મુઝ૦ છે ૩ છે કામકુભ સમ ધર્મનુંરે, ભૂલ કરી એમ તુચ્છરે, જન રંજન કેવલ લહેરે, ન લહે શિવતરૂ ગુછરે, પ્રભુ મુઝ૦ મે ૪ કરૂણ ન કરે હીનાનીરે, વિણ પણિ હાણ સનેહરે દ્વેષ ધરતા તેહસુરે, હેઠા આવે તેહરે. પ્રભુ મુઝ૦ ૫ ૫ એક કાજમાં નવિ ધરેરે, વિષ્ણુ પ્રવૃત્તિ થિર ભાવ; જિહાં તિહાં મોડું ઘાલતારે, ધારે ઢાર સ્વભાવરે. પ્રભુ મુઝ૦ | ૬ | વિના વિઘન જય સાધુનેરે, નવિ અવિચ્છિન્ન પ્રયાણરે, કિશ્યિાથી શિવપુરી હાય રે, કેમ જાણે અનાણરે. પ્રભુ મુઝ૦ ૭શીત તાપ મુખ વિઘન છેરે, બાહેર અંતર વ્યાધિ, મિચ્યો દશન એહનીરે, માત્રા મૃદુ મધ્યાધિક પ્રભુમુઝ૦
Page #352
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૩૨) ને ૮ આશન અસન જયાદિકેરે; ગુરૂ ચગે જય તાસરે, વિઘન જેર એ નવિ ટલેરે, વગર જ્ઞાન અભ્યાસરે, પ્રભુ મુઝટ | ૯ | વિનય અધિક ગુણ સાધુનેરે, મધ્યમને ઉપગારરે, સિદ્ધિ વિના હવે નહીરે, કૃપા હીનની સારરે. પ્રભુ મુઝ૦ કે ૧૦ છે વિણ વિનિગ ન સંભવેરે, પરને ધર્મ એગરે, તેહ વિના જનમાંતરરે, નહિ સંતતિ સંયોગરે, પ્રભુ મુઝ૦ મે ૧૧ છે કિરિયામાં ખેદે કરી, દઢતા મનની નાહિરે; મુખ્ય હેતુ તે ધમરે, જેમ પાણી કૃષિ માહિરે. પ્રભુ મુઝ૦ કે ૧૨ બેઠા પણ જે ઉપજે, કિરિયામાં ઉદ્વેગ, ગ શ્રેષથી તે કિયારે, રાજ વેઠ સમવેગરે. પ્રભુ મુઝ ૧૩ ભ્રમથી જેહ ન સાંભરેરે, કાંઈ અકૃત કૃત કાજ રે; તેહથી શુભ કિરિયા થકીરે, અર્થ વિધી અકારે. પ્રભુ મુઝ૦ કે ૧૪ ને શાંતવાહિતા વિણ વેરે, જે ગે ઉત્થાન, ત્યાગ એગ છે તેહથીરે, અણછેડાતું ધ્યાન રે, પ્રભુ મુઝ૦ ૫ ૧૫ મે વિશે વિચે બીજા કાજમાંરે, જાએ મન તે ખેપરે; ઉખણતા જિમ શાલિનું રે, ફલ નહી તિહાં નિલપરે, પ્રભુ મુઝટ | ૧૬ એકજ ઠામેં રંગથીરે, કિરિયામાં આસંગરે, તેહજ ગુણ ઠા થિતિરે, તેહથી ફલ નહીં ચંગરે. પ્રભુ મુઝ૦ મે ૧૭૫ માંધ કિરિયા અવગણીરે, બીજે ઠામે હર્ષ, ઈષ્ટ અર્થમાં જાણીરે અંગારાને વર્ષરે. પ્રભુ મુઝ૦ મે ૧૮ છે રેગ હએ સમજણ વિના, પીડા ભંગ સુરૂપરે; શુદ્ધ કિરિયા ઉચ્છેદથી, તેહ વધ્ય ફલરૂપરે. પ્રભુ મુઝ૦ મે ૧૯ માન હાનીથી દુઃખ દિએરે, અંગ વિના જેમ ભેગરે, શાંત દાત્ત પણ વિનારે, તેમ કિરિયાને ગરે, પ્રભુ સુઝ.
ગારને વર્ષ
ભંગ છેક ૧૯
Page #353
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૩૩૩)
॥ ૨૦ ૫ શાંત તે કષાય અભાવથીરે, જે ઉદાત્ત તે ગંભી૨૨; કિરિયા દાષ તજી લહેરે, તે સુખ જશ ભર ધીરરે. પ્રભુ મુઝ ॥ ૨૧ ॥ ઇતિ.
હાલ ૧૧ મી. દાહાની દેશી.
पज
।।
એકવીસ ગુણ પરિણમે, “ સચિત્ત નિતમેવ; ધમરત્નની યાગતા, તાસ કહે તું દેવ. ॥ ૧ ॥ ખુદ નહી વલી રૂપનિધિ સામ્ય 'જનપ્રિયજ ધન્ય; "ક્રુર નહી ભીરૂદ વલી અશય ́નાર દખિન્ન. ॥ ૨ ॥ ફૂલજાલુ,°ઢયાલુ, સામિઠે મથ્થુ; ૧૨ગુણુરાગી કૈસતકથ་સુપુખ્ખ પટ્ટીરધરશિઅન્થ. ।। ૩ !! TĞવિશેષજ્ઞ વૃદ્ધાનુગત, ૧૬વિનયવંત ૧૯કૃત જાણ; ૨ પરહિતકારી લખ્યું લખ્ખ, ગુણ એકવીસ પ્રમાણુ. ૫ ૪ !! ખુદ નહી તે જેઠુ મને, અતિ ગભીર ઉદાર; ન કરે જન ઉતાવલા, નિજ પરના ઉપગાર. ।। ૫ ।। શુભ સ`ઘયણી રૂપનિધિ, પુરણ અંગ ઉપગ. તે સમરથ સેજે ધરે, ધમ પ્રભાવન ચંગ. । ૬ ।। પાપ કમ વરતે નહિ, પ્રકૃતિ સામ્ય જગ મિત્ત; સેવનીક હાવે સુખે, પરને પ્રશમ નિમિત્ત. II છ !! જન વિરૂદ્ધ સેવે નહી”, જન પ્રિય ધમૈં શૂર; મલિન ભાવ મનથી તજી, કરી શકે અક્રુર, ૫ ૮ ॥ ઇહું પરલેાક અપાયથી, ભીડે ભીરૂક જેહ; અપયશથી વલી ધના, અધિકારી છે તેહ. ।। ૯ ।। અશઢ ન વચ્ચે પરપ્રતે, લહે કિતિ વિશ્વાસ; ભાવ સાર ઉદ્યમ કરે, ધમ ઠામ તે ખાસ. ।। ૧૦ । નિજ કારય છાંડી કરી
.
Page #354
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૩૩૪ )
કરે અન્ય ઉપકાર, સુદૃખિન્ન જન સવને ઉપાદેય વ્યવહાર. ।। ૧૧ ।। અગીકૃત ન ત્યજે ત્ય, લજજાયુઓ અકાજ ધરે દયાલુ ધમની, દયામૂલની લાજ. । ૧૨ । ધમ મમ અવિતત્ય લહે, સામરૢિ મઝત્થ; ગુણ સચેાગ કરે સદા, વરજે દાષ અણુત્થ. ।। ૧૩ ।। ગુણરાગી ગુણ સંગ્રહે, સે ન ગુણ અનંત; ઉવેખે નિર્ગુણુ સદા, બહુમાને ગુણવંત. ।। ૧૪ ।। અશુભ કથા કલુષિત મતિ, નાસે રતન વિવેક; ધર્માંથિ સતકથા હુએ, ધમાઁ નિદાન વિવેક. ॥ ૧૫ । ધર્મ શીલ અનુકૂલ યશ, સદાચાર પરિવાર; ધર્મ સુષ્મ વિશ્વને રહિત, કરી શકી તે સાર. ॥ ૧૬ ! માંડે વિ પરિણામ હિત, દીરઘદર્શી કામ; લહે દોષ ગુણુ વસ્તુના, વિશેષજ્ઞ ગુણધામ, ॥ ૧૭ || વૃદ્ધાનુગત સુસ'ગતે, હાવે પરિણત બુદ્ધિ; વિનયવત નિયમા કરે, જ્ઞાનાદિકની શુદ્ધિ. ૫ ૧૮ । ગુણ જોડે ગુરૂઆરે, તત્ત્વ બુદ્ધિ કૃત જાણ; પરહિતકારી પરપ્રતે, થાપે માગ સુજાણુ. !! ૧૯ ! શીખે લખે સુખે સકલ, લબ્ધલક્ષ શુભ કાજ; એમ એકવીસ ગુણે વર્યાં, લહે ધર્મનું રાજ. ૫ ૨૦ ! પૂરણ ગુણ ઉત્તમ કહ્યા, મધ્યમ પાદે' હીન; અસ્ક્રૂ હીન જધન્ય જન, અપર ઇન્રિી દીન. ।। ૨૧ । અરજે વરજી પાપને, એહ ધમ સામાન્ય; પ્રભુ તુઝ ભક્તિ જશ લહે, તેહ હેાએ જન માન્ય. ારરા ઈતિ. હાલ ૧૨ મી.
ચાપાઈની દેશી.
એકવીસ ગુણ જેણે લહ્યા, જે નિજ મર્યાદામાં રહ્યા; તેષ ભાવ શ્રાવકના લહે, તસ લક્ષણ એ તુ' પ્રભુ કહે.
Page #355
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૩૫) છે ૧ કૃત વ્રત કર્મ શીલાધાર, ગુણવતેને ઋજુ વ્યવહાર, ગુરૂ સેવીને પ્રવચન દક્ષ, શ્રાવક ભાવે એ પ્રત્યક્ષ. | ૨ શ્રવણ જાણુણ ગ્રહણ ઉદાર, પડિસેવા એ ચાર પ્રકાર: પ્રથમ ભેદ નામ ન ધારીયે, અર્થ તાસ ઈમ અવતારીયે. . ૩ બહુમાને નિસુણે ગિયથ્થ; પાસે ભંગાદિક બહુ અથ્થ; જાણે ગુરૂ પાસે વ્રત ગ્રહે, પાલે ઉપસર્ગાદિક સહે.. ૪ સેવે આયતણું ઉદ્દેશ પરગ્રહ તજે આણુભડ વેસ; વચન વિકાર ત્યજે શિશુ લીલ, મધુર ભણે એ ષટ વિધ શીલ. છે ૫ આય તને સેવે ગુણ પિષ, પરગ્રહ ગમને વાલે દેખ; , ઉભટ વેષ ન ભા લાગ, વચન વિકારે જાગે રાગ. ૬ મેહ તણે શિશુ લીલા લિંગ, અનર્થ દંડ અ છે એ ચંગ; કઠિણ વચનનું જ૫ ન જેહ, ધમિને નહિ સમ્મત તેહ. | ૭ | ઉદ્યમ કરે સદા સઝાય. કરણ વિનયમાં સર્વ ઉપાય; અનભિનિવેશી રૂચિ જિન આણ, ધરે પંચ ગુણ એહ પ્રમાણુ. ૮ સઝા ધારે વૈરાગ, તપ નિયમાદિક કરણે રાગ; વિનય પ્રયું જે ગુણનિધિ તણે, જેમ મન વધે આદર ઘણે. . ૯ અનભિનિવેશી અવિતત્થ ગણે, ગીતારથ ભાષી તજે સુણે, સદહણાએ સુણ વાચાહ; સમકિતને મેટ ઉછાહ. મે ૧૦ | અવિતસ્થ કથન અવંચક ક્રિયા, પાતિક પ્રકટ ન મત્રી પ્રિયા; બેધ બીજ સભા સાર. ચાર ભેદ એ ત્રીજુ વિવહાર. ૫ ૧૧ ગુરૂ સેવી-ચઉવિહ સેવના, કારણ સંપાદન ભાવના, સેવે અવસરે ગુરૂને તેહ, ધ્યાન યોગને ન કરે છે. ૧૨ તિહાં પ્રવર્તાવે પરપ્રતે, ગુરૂ ગુણ ભાષે નિજ પર છતે; સંપાદે ઔષધ મુખ વલી, ગુરૂભાવે ચાલે અવિચલી. પ૧૩
Page #356
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૬) સૂત્ર અર્થ ઉસ્સગવવાય, ભાવે વ્યવહારે સોપાય; નિપુણ પણું પામ્યું છે જેહ, પ્રવચન દક્ષ કહિએ તેહ. ૧૪ ઉચિત સૂત્ર ગુરુ પાસે ભણે, અર્થ સુતીથે તેહને સુણે વિષય વિભાગ લહે અવિવાદ, વલી ઉત્સગ તથા અપવાદ. | ૧૫ મે પક્ષભાવ વિધિમાંહે ધરે, દેશ કાલ મુખ જેમ અનુસરે; જાણે ગીતારથ વ્યવહાર, તેમ સવિ પ્રવચન કુશલ ઉદાર. ૧૬ કિરિયાગત એ ષટ વિધ લિંગ, ભાષે તે જિનરાજ અભંગ; એ વિધિ શ્રાવક જે આચરે, સુખ, જશ લીલા તે આદરે છે ૧૭ મે ઈતિ
હાલ ૧૩ મી. છઠી ભાવના મન ધરે એ દેશી. ભાવ શ્રાવકના ભાખિયે, હવે સત્તર ભાવ ગત તેહેરે, નેહરે, પ્રભુ તુઝ વચને અવિચલ હેજે એ. છે ૧ છે ઈછિ ચંચલ ચિત્તથી, જે વાટ નરકની મટીરે, બેટી રે, છાંડે એ ગુણ ધુરે ગુણેએ. ૨ | ઇદ્રિય ચપલ તુરગને, જે રૂપે જ્ઞાનની રાશિરે, પાસેરે, તે બીજે ગુણ શ્રાવક ધરે એ. | ૩ કલેશ તણું કારણ ઘણું જે અર્થ અસારજ જાણેરે, આણેરે, તે ત્રીજો ગુણનિજ સંનિધિએ. | ૪ ભવ વિડંબના મય અછે, વલી દુઃખરૂપી દુઃખ હેતેરે, ચેતેરે, એમ ચેાથે ગુણ અગીકરે એ. ૫છે ખિણ સુખ વિષય વિષેપમા, એમ જાણું નેવી બહુ ઈહેરે બહેરે; તેથી પંચમ ગુણ વયે એ. | ૬ | તીવ્રારંભ તજે સદા, ગુણ છઠ્ઠાને સંભાગીરે, રાગીરે, નિરારંભ
Page #357
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૩૭) જનને ઘણુએ. જે ૭ માને સત્તર ગુણ વિ. જન પાસ સદશ ગૃહ વાસરે, અભ્યાસ રે; મેહ જિતવાને કરેએ. | ૮ છે અઠ્ઠમ દંસણ ગુણ ભર્યો, બહુ ભાતેક રે ગુરૂ ભક્તિ, શકિત, નિજ સદહણાની ફેરવેએ. છે લેક સન્નાહ વિ પરિહરે, જાણે ગાડરિઓ પરિવાહોરે. લાહે રે; એમ નવમાં ગુણને સંપજે. ૧૦ આગમને આગલ કરે, તે વિણ કુણ મારગ સાખી,ભાષી રે; એમ કિરિયા દશમા ગુણ થકીએ. ! ૧૧ છે આ૫ અબાધા કરે, દાનાદિક ચાર શકિતરે, વ્યકિતરે; એમ આવે ગુણ ઈગ્યારમોએ. મે ૧૨ મે ચિંતામણું સરિખ લહી, નવી મુગ્ધ હ પણ લાજેરે, ગાજે રે; નિજ ધમેં એ ગુણ બારમેએ. ૧૩ . ધન ભવનાદિક ભાવમાં, જે નવિરાગી નવિષીરે; સમયેષીરે; તે વિલસે ગુણ તેરમેંએ. ૧૪ રાગ દ્વેષ મધ્યસ્થને, સમગુણ ચઉમે ન બધેરે, સાધેરે; તે હઠ છાંડી મારગ ભલે એ. ૧૫ ક્ષણભંગુરતા ભાવતા, ગુણ પન્નરમે સેવંતરે, સંતરેન ધનાદિ સંગતિ કરે એ.
૧૬ ભાવ વિરતિ સેવે મને, ભેગાદિક પર અનુરાધેરે, બધેરે; એમ ઉલસે ગુણ સોલÄએ. ૧૭ | આજ કાલ એ છોડિશું, એમ વેશ્યા પ નિસનેહરે, ગેહરે પરમાને ગુણ સત્તરમેંએ. જે ૧૮ છે એ ગુણ વંદે જે ભર્યા, તે શ્રાવક કહિચે ભારે. પારે, સુજશપૂર તઝ ભક્તિથી એ. છે ૧ મતિ. * * *
હાલ ૧૪ મી. - તે ભાવ સાધુ પણું લહે, જે ભાવ શ્રવક સાર, તેહના
૨૨
Page #358
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૩૮)
લક્ષણ સાત છે, સવિ જાણે છે તું ગુણ ભંડાર, સાહેબજી સાચી તાહરી વાણી ૧ કિરિયા મારગ અનુસારણિ શ્રદ્ધા પ્રવર અવિવાદ, રૂજુ ભાવે પન્નવણિ જજત્તા, કિરિયામાં હે નિત્યે અપ્રમાદ. સા| ૨ | નિજ શક્તિ સારૂ કાજને, આરંભ ગુણ અનુરાગ, આરાધના ગુરૂઆણની જેહથી લહિયે હો ભવજલ તાગ. સાએ ૩ માર્ગ સમયની સ્થિતિ તથા, સંવિજ્ઞ બુધની નીતિ, એ દેઈ અનુસારે ક્રિયા, જે પાલે હો તે ન લહે ભીતિ. સારા છે ૪ સૂત્રે ભર્યું પણ અન્યથા જુદું જ બહુગુણ જાણ, સંવિજ્ઞ વિબુધે આચર્યું, કાંઈ દિસે હે કાલાદિ પ્રમાણ. સારા છે ૫ કપનું ધરવું ઝેલિકા, ભાજને દવરકદાન, તિથિ પજુસણની પાલટી, ભેજન વિધિ હે ઈત્યાદિ પ્રમાણ. સા. ૬વયહાર પાંચે ભાષીયા, અનુક્રમે જેહ પ્રધાન. આજતે તેમાં જીત છે, તે તજી હે કેમ વિગર નિદાન. સા| ૭ | શ્રાવક મમત્વ અશુદ્ધ વલી, ઉપકરણ વસતિ આહાર, સુખશીલ જે જન આચરે, નવિ ધરિયે હે તે ચિત્ત લગાર. સા૮ વિધિ સેવના અવિતૃપ્તિ શુભ, દેશના ખલિત વિશુદ્ધિક શ્રદ્ધા ધર્મ ઈચ્છ ઘણું, ચઉભેદે છે એમ જાણે સુબુદ્ધિ. એ સારા છે ૯ દઢ રાગ છે શુભ ભેજ્યમાં, જેમાં સેવતાયે વિકૃદ્ધિ આપદામાં રસ જાણને, તેમ મુનીને હે ચરણે તે શુદ્ધિ. સા૧૦ છે જેમ તૃપ્તિ જગ પામે નહીં, ધન હીન લેતે રત્ન, તપ વિનય વૈયાવચ પ્રમુખ, તેમ કરતે હે મુનિવર બહુ યત્ન. છે ૧૧ છે ગુરૂની અનુજ્ઞા લઈને, જાણતો પાત્ર કુપાત્ર; તેમ દેશના શુદ્ધિ દિએ, જેમ દીપે હો નિજ સંયમ ગાત્ર. સા. છે ૧૨ છે જે કદાચિત લાગે વ્ર, અતિચાર પંક કલંક;
Page #359
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૩૩૯ ) આલેાયણે' તે શેાધતાં, મુનિ ધરે હા શ્રદ્ધા નિઃશક, સા ।। ૧૩ !! શ્રદ્ધા થકી જે સવ લહે, ગંભીર આગમ ભાવ; ગુરૂ વચન પન્નવણિજજતે, આરાધક હા હાવે સરલ સ્વભાવ, સા॰ ।। ૧૪ ।। ષટકાય ઘાત પ્રમત્તને, પડિલેહણાદિક ચેગ; જાણી પ્રમાદી નવિ હાએ, કિરિયામાં હૈ। સુનિ શુભ સચેાગ. સા૦ ।। ૧૫૫ જેમ ગુરૂ આ મહાગિરી, તેમ ઉજમે અલવ’ત; અલ અવિષય નવી ઉજમે, શિવભૂતિ હા જેમ ગુરૂ હીલ'ત. સા॰ ।। ૧૬ ॥ ગુણવંતની સંગતિ કરે, ચિત્ત ધરત ગુણ અનુરાગ, ગુણ લેશ પરતું થશે, નિજ દેખે હૈ। અવગુણુ વડ ભાગ, સા॰ ।। ૧૭ II ગુરૂ ચરણ સેવા રત્ત હાઇ, આરાધતે ગુરૂ આણુ; આચાર સના મૂલ ગુરૂ, તે જાણે હા ચતુર સુજાણુ. સા૦ ।। ૧૮ ૫ એ સાત ગુણુ લક્ષણ વર્યાં, જે ભાવ સાધુ ઉદાર, તે વરે સુખ જશ સ’પદા, તુજ ચરણે હા જશ ભક્તિ અપાર, સા૦ ।। ૧૯।। ઇતિ।।
ઢાલ ૧૫ મી.
આજ મારે એકાદશીરે, નણદલ માન કરી સુખ રહીયે –એદેશી. ધન્ય તે મુનિવરારે, જે ચાલે સમભાવે, ભવસાયર
લીલાએ ઉતરે સયમ કિરિયા નાવે. ધન્ય૦ !! ૧ !! ભેગ પક તજી ઊપર બેઠા, પુ'કજ પરે જે ન્યારા; સિહુ પરે નિજ વિક્રમ શુરા ત્રિભુવન જૈન આધારા. ધન્ય૦ ।। ૨ II જ્ઞાનવત જ્ઞાનીશું મલતા, તન મન વચને સાચા; દ્રવ્ય ભાવ સુધા જે ભાથે, સાચી જિનની વાચા. ધન્ય॰ ॥ ૩॥ મુલ ઉત્તર ચણુ સંગ્રહ કરતા, ત્યતા ભિક્ષા ઢાષા; પગ
Page #360
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૪૦ )
પગ વ્રત દૂષણ પરિહરતા, કરતા સંયમ પિશે. ધન્ય | ૪ | મેહ પ્રતે હણતા નિત આગમ, ભણતા સદ્ગુરૂ પાસે, દૂષમ કાલે પણ ગુણવંતા. વરતે શુભ અભ્યાસે ધન્ય છે ૫ . છઠ્ઠ ગુણઠાણું ભવ અડવી, ઉલંઘણ જેણે લહિઉં, તસ સોભાગ સકલ મુખ એકે, કેમ કરિ જાએ કહિઉં. ધન્ય છે ૬ ગુણ ઠાણાની પરિણતિ જેહની, ન છીપે ભવ અંજાલે; રહેશેલી ઢાંકી રાખી, કેતે કાલ પરાલે. ધન્ય છે ૭૫ તેહવા ગુણ ધરવા અણધીરા, જે પણ સૂવું ભાષી, જિનશાસન શોભાવે તે પણ, સુધા સંવેગ પાખી. ધન્ય છે ૮ સહસું અનુમોદન કારણ, ગુણથી સંયમ કિરિયા; વ્યવહારે રહિયા તે ફરશે, જે નિશ્ચય નય દરિયા, ધન્ય છે ૯ દુઃકર કાર થકી પણ અધિકા, જ્ઞાન ગુણે ઈમ તેહે. ધર્મદાસ ગણી વચને લહિયે, જેહને પ્રવચન નેહ. ધન્ય છે ૧૦ | સુવિહિત ગ૭ કિરિયાને ધરી, શ્રી હરિભદ્ર કહાય; એહ ભાવ ધરતે તે કારણ, મુઝ મન તેહ સુહાય. ધન્ય છે ૧૧ સંયમ ઠાણ વિચારી જોતાં, જે ન લહે નિજ સાખેં; તે જુઠું બેલીને હુરમતી, શું સાધે ગુણ પાખે. ધન્ય છે ૧૨ નવિ માયા ધમે નવિ કહેવું, પરજનની અનુવૃત્તિ, ઘમ વચન આગમમાં કહિયે, કપટ રહિત મન વૃત્તિ, ધન્ય છે ૧૩ છે સંયમ વિણ સંયતતા થાપે, ૫ પશ્રમણ તે ભાગે; ઉત્તરાધ્યયને સરલ સ્વભાવે, શુદ્ધ પરૂપક દાખે, ધન્ય | ૧૪ . એક બોલ પણ કિરિયા નયે તે, જ્ઞાન નનવિ બાલા; સેવા યોગ્ય સુસંતને તે, બોલે ઉપદેશ માલા, ધન્ય. | ૧૫ કિરિયા નર્યું પણ એક બાલ છે, જે લિંગી
Page #361
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૪૧ ) મુનિરાગી; જ્ઞાનમાં જસ મન વરતે, તે કિરિયા સોભાગી. ધન્ય છે ૧૬ બાલાદિક અનુકૂલ ક્રિયાથી, આપે ઈચ્છા ગી; અધ્યાતમ મુખ યોગ અભ્યાસે કેમ નવ કહિયે યોગી. ધન્ય છે ૧૭ ઉચિત કિયા નિજ શક્તિ છાંડ, જે અતિ વેગે ચઢતે તે ભવ થિતિ પરિપાક થયા વિણ, જગમાં દિસે પડત. ધન્ય છે ૧૮ માચે મોટાઈ માં જે મુની, ચલવે ડાકડમાલા; શુદ્ધ પરૂપણ ગુણ વિણ ન ઘટે, તસ ભવ અરહિટ માલા. ધન્ય છે ૧૯ છે નિજ ગણ સંચે મન નવિ પંચે, ગ્રથ ભણું જન વંચે, ઉંચે કેશ ન મુંચે માયા, તો વ્રત ન રહે પંચે. ધન્ય | ૨૦ |
ગગ્રંથના ભાવ ન જાણે, જાણે તે ન પ્રકાશે; ફેકટ મોટાઈ મન રાખે, તસ ગુણ દુરે નાસે ધન્ય છે ૨૧ | મેલે વેશે મહિયલ મ્હાલે, બક પ નીચે ચાલે; જ્ઞાન વિના જગ ધંધે ઘાલે, તે કેમ મારગ ચાલે ધન્ય છે રર પરપરિણતિ પોતાની માને, વરતે આરતધ્યાને, બંધ મેક્ષ કારણ ન પીછાને, તે પહિલે ગુણઠાણે ધન્ય ર૩ | કિરિયા લવ પણ જે જ્ઞાનીને, દ્રષ્ટી થિરાદિક લાગે, તેથી સુજશ લહિજે સાહિબ, સીમંધર તુજ રાગે ધન્ય મારા
હાલ ૧૬ મી. સફલ સંસાર અવતાર એ હું ગુણું—એ દેશી
સ્વામી સીમંધરા તું ભલે થાઈએ, આપણે આત્મા જેમ પ્રકટ પાઈયે દ્રવ્ય ગુણ પજવા તુજ યથા નિર્મલા, તેમ મુજ શક્તિથી જઈ વિભવ સામલા, લા ચાર છે
Page #362
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૪ર) ચેતનાની દિશા અવિતથા, બહુ શયન શયન જાગરણ ચોથી તથા; મિચ્છ અવિરત્ત સુયત તેરમેં તેહની, આદિ ગુણ ઠાણે નયચક માંહે મુણુ. | ૨ | ભાવ સંગ જા કમ ઉદયાગતા, કરમ નવિ જીવન વિમૂલતેન નવિ છતા; ખડીયથી ભિતિમાં જેમ હોએ તતા, ભીતિ નવી ખીય નવી તેહ ભ્રમ સંગતા. | ૩ | દેહન વિવેચન નવિ જીવન વિચિત્ત છે, કર્મ નવિ રાગ નવિ દ્વેષ નહિ ચિત્ત છે, પુદ્ગલિભાવ પુદ્ગલપણે પરિણમે, દ્રવ્ય નવિ જૂઓ જૂએ એક હવે કિમે. | ૪ | પંથી જન લુંટતાં ચેરને જેમ ભણે, વાટે કે ઉંટિયે તેમજ મુગિણે, એક ક્ષેત્રે મલ્યા આણુ તણું દેખતે, વિકૃતિ એ જીવની પ્રકૃતિ ઉષત. | ૫ | દેહ કર્માદિ સવિ કાજ પુદ્ગલતણું, જીવના તેહ વ્યવહાર માને ઘણા, સયલ ગુણ ઠાણજી ઠાણ સંયેગથી, શુદ્ધ પરિણામ વિણ જીવ કાર્ય નથી. | ૬ નાણ દંસણ ચરણ શુદ્ધ પરિણામ જે, તંત જેતાન છે જીવથી ભિન્ન તે, રત્ન જેમ તિથી કાજ કારણપણે, રહિત એમ એકતા સહજ નાણી મુણે. છા અંશ પણ નવિ ઘટે પૂરણ દ્રવ્યતા, દ્રવ્ય પણ કેમ કહું દ્રવ્યના ગુણ વિના, અકાલને અલખ એમ જીવ એર
અતિ તંતથી, પ્રથમ અંગે વદિઓ અપદને પદનથી N૮ શુદ્ધતા ધ્યાન એમ નિશ્ચયે આપનું, તુજ સર પતિ ઓષધ સકલ પાપનું, દ્રવ્ય અનુગ. સંમતિ પ્રર ખથી લહી, ભક્તિ વૈરાગ્યને જ્ઞાન ધરિ સહી. છે - જેહ અહંકાર મમકારનું બંધન શુદ્ધ નય તે દહે દર જેમ ધૂન, શુદ્ધ નય દીપિકા મુક્તિ મારગ ભણું, શું
Page #363
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૪૩), નય આથ છે સાધુને આપણી. | ૧૦ | સકલ ગણી પિટકનું સાર જેણે કહ્યું, તેહને પણ પરમ સાર એહજ કહ્યું; ઘ નિયુક્તિનાં એહ વિણ નવિ મિટે, દુઃખ સવિ વચનાએ પ્રથમ અંગે ઘટે. ૧૧ શુદ્ધ નય યાન તેહને સદા પરિણમે, જેહને શુદ્ધ વ્યવહાર હીયડે રમે; મલિન વચ્ચે યથા રાગ કુકમ તણો, હીન વ્યવહાર ચિત્ત એહથી નવિ ગુણો. ૧૨ જેહ વ્યવહાર સેઢી પ્રથમ છાંડતા, એક એ આદરે આપ મત માંડતાં; તાસ ઉતાવલે નવિ ટલે આપદા, શુધિત ઈચ્છા ઉંબર ન પાચે કદા. ૧૩ ભાવ લવ જેહ વ્યવહાર ગુણથી ભલે, શુદ્ધ નય ભાવના તેહથી નવિ ચલે, શુદ્ધ વ્યવહાર ગુરૂ વેગ પરિણતપણું, તેહ વિણ શુદ્ધ નયમાં નહિ તે ઘણું. મે ૧૪ કેઈ નવિ ભેદ જાણે અપરિણત મતી, શુદ્ધ નય અવિહિ ગંભીર છે તે વતી; ભેદ લવ જાણતાં કેઈ મારગ તજે, હાય અતિ પરિણતી પર સમય સ્થિતિ ભજે. મે ૧૫ છે તેહ કારણ થકી સર્વ નય નવિ કહ્યા, કાલિક શ્રુતમાંહે તીન પ્રો લહ્યા; દેખી આવશ્યકે શુદ્ધ નય ધુરં ભણી, જાણી ઊલટી રીતી બેટિકતણું. ૧દા શુદ્ધ વ્યવહાર છે ગ૭ કિરિયાથિતિ, દુષ્પ સહ જોવ તીરથ કહ્યું છે નીતિ; તેહ સંવિજ્ઞ ગીતાર્થથી સંભવે, અવર એરંડ સમ કેણ જગ લેખવે. મે ૧૭ શાસ્ત્ર અનુસાર જે નવિ હઠે તાણિયે, છત દાખે જિહાં સમય સારૂ બુધા, નામ ને ઠામ કુમતે નહી જસ મુધા. ૧૮ છે નામ નિગ્રંથ છે પ્રથમ એહનું કહ્યું, પ્રથમ અડપાટ લગે ગુરૂ ગુણે સંગ્રહ્યું, મંત્રી કોટી જપી નવમ પાટે યદા, તેહ કારણ કયું નામ
Page #364
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૩૪૪) કેટીક તદા મે ૧૯ પરમેં પાટે શ્રી ચંદ્રસૂરે કહ્યું, ચંદ્રગચ્છ નામ નિર્મલપણે વિસ્તર્યું; સેલમે પાટ વનવાસ નિમમતિ, નામ વનવાસી સામંત ભદ્રોયતિ. ૨૦ છે પાટ છત્રીશમે સર્વ દેવા ભિધા, સૂરિવડ ગચ્છ તિહાં નામ શ્રવણે સુધા; વડ તલે સૂરિપદ આપીઉં તે વતી, વલીય તસ બહુ ગુણે જેહ વાંદયાયતી. ૨૧ સૂરિ જગચંદ જગ સમરસ ચંદ્રમા, જેહ ગુરૂ પાટે ચઉ અધિક ચાલીસમાં; તેહ પામ્યું તપા નામ બહુ તપ કરી, પ્રગટ આઘાટપુરી વિજય કમલાવરી. છે ર૨ એહ પટ નામ ગુણ ઠામ તપ ગણતણું, શુદ્ધ સહણ ગુણ ૩ણ એહમાં ઘણા; એહ અનુગત પરંપર ભણી સેવતા, જ્ઞાન ગી વિબુધ પ્રગટ જગ દેવતા. | ૨૩ છે કેઈ કહે મુક્તિ છે વિણતાં ચીથરા, કેઈ કહે સહજ જમતાં ઘર દહિયાં; મૂઢએ દેય તસ ભેદ જાણે નહી, જ્ઞાન ચગે ક્રિયા સાધતાં તે સહી. ૨૪ | સરલ ભાવે પ્રત્યે શુદ્ધ એમ જાણતાં, હું લહુ સુજસ તુજ વચન મન આણતાં; પૂર્વ સુવિહિત તણા ગ્રંથ જાણી કરી, મુજ હેજે તુજ કૃપા ભવ પાનિધિ તરી. એ રપ
હાલ ૧૭ મી.
* કડખા ની દેશી છે. આજ જિનરાજ મુજ કાજ સિદ્ધા સ, વનતિ માહરી ચિત્ત ધોરી માર્ગ જે લહૈ તુજ કૃપા રસ થકી, તો હુઈ સંપદા પ્રગટ સારી. | આજ છે ૧ !
Page #365
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૪પ ) ગલે મત હું જે દેવ મુજ મન થકી, કમલના વન થકી જેમ પરાગે ચમક પાષાણ જેમ લેહને ખેંચશે, મુકિતને સહેજ તુજ ભકિત રાગો. | આજ | ૨ | તું વસે પ્રભે હર્ષ ભર હીયડલે, તો સકલ પાપનો બંધ ગુટે; ઉગતે ગગન સૂરય તણે મંડલે, દહ દિશિ જેમ તિમિર પડલ ફૂટે. એ આ૦ | ૩ | સીંચજે તું સદા વિપુલ કરૂણ સે, મુજ મને શુદ્ધ મતિ ક૯૫વેલી, નાણ દંસણ કુસુમ ચરણ વર મંજરી, મુક્તિ ફલ આપશે તે એકેલી. આ
૪. લોક સંજ્ઞા થકી લોક બહુ વાઉલ, રાઉલે દાસ તે સવિ ઉષે; એક તુંજ આણસું જેહ રાતા રહે, તેહને એહ નિજ મિત્ર દેખે. એ આજ છે ૫ આણ જિન ભાણ તુજ એક હું શિર ધરૂં, અવરની વાણી નવિ કાને સુણિ; સર્વ દર્શન તણું મૂલ તુજ શાસનં, તેણ તે એક સુવિવેક થુણિયે. . આજ | ૬ | તુજ વચન રાગ સુખ સાગરે હું ગણું, સકલ સુર મનુજ સુખ એક બિન્દુ; સાર કરજે સદા દેવ સેવક તણી, તું સુમતિ કમલિની વનદિયું. | આજ | ૭ | જ્ઞાન યોગે ધરી તૃપ્તિ નવિ લાજિયે, ગાજિયે એક તુજ વચન રાગે, શકિત ઉલ્લાસ અધિક હસે તુજ થકી, તું સદા સકલ સુખ હેત જાગે. છે આજ0 | ૮. વડ તપાગચ્છ નંદન વને સુરતરૂ, હીરવિજયસૂરિ રાયા; તાસ પાટે વિજય સેનસૂરિ સરૂ, નિતનમે નરપતિ જાસ પાયા. આજ0 લા તાસ માટે વિજય દેવસૂરિ સરૂ, પાટ તસ ગુરૂ વિજયસિંહ ધારી, જાસહિત સીખથી માર્ગને અનુસર્યો, જેહથી સવિ એટલી કુમતિ ચોરી. | આજ ૧૦માં હીર ગુરૂ શીસ અવતંસ
Page #366
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૪) માટે હુઓ, વાચકાં રાજ કલ્યાણવિજયે; હેમ ગુરૂ સમ વડે શબ્દ અનુશાસન, શીસ તસ વિબુધ વર લાભવિજય. છે આજ રે ૧૧ એ શીસ તસ જિતવિજયે જ વિબુધ વર, નયવિજય વિબુધ તરસ સુગુરૂ ભાયા, રહિ અકાશી મઠે જેહથી મેં ભલે, ન્યાયદર્શન વિપુલ ભાવ પાયા. છે આજ મારા જેહથી શુદ્ધ લહિયે સકલ નય નિપુણ, સિદ્ધ સેનાદિ કૃત શાસ્ત્ર ભાવા; તેહએ સુગુરૂ કરૂણા પ્રત્યે તુજ સુગુણ, વયણ ચણાયરી મુજ નાવા. આજકાલવા
કળસ, ઈમ સકલ સુખકર દુરિત ભય હર સ્વામી શ્રીમંધરતણું, એવી-નતિ જે સુણે ભાવે તે લહે લીલા ઘણી; શ્રી નવિજય બુધ ચરણ સેવક જ વિજય બુધ આપણું; રૂચિ શાન્તિ સારૂં પ્રગટ કીધી શાસ્ત્ર મર્યાદા ભણું. ૧
છે ઈતિ શ્રી સીમંધરજીન વિજ્ઞપ્તિ સંપૂર્ણ છે
Page #367
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૪૭) अथ श्री गोडीपार्श्वनाथजीनुं पंचढालोयुं प्रारंभः
દ્વાલ ૧ લી. પાસ જિણુંદ પ્રસિદ્ધ સિદ્ધ, ગડપુર મંડણ; મહિમા મંદિર મેહ મયણ, મિથ્યાત વિહંડણ, એકલ મä અનેક રૂપ, અગણિત ગુણ આગર; ત્રિભુવન બંધવ ધવલ ધિંગ, કરૂણા રસ સાગર. | ૧ જિન તુમ અજબ સરૂપ સકલ, કલ અકલ અગોચર; નલહે અલહે ઉતપતિ ગતિ, થિતિ ભટકે જે ચર; વૃદ્ધ વચન છરણ લિખિત, અનુસાર જાણી; ધૃણશું સ્વામી નિરીહપણે, સુણજે ભવિ પ્રાણ. | ૨ | વિધિપક્ષ ગ૭ મહેંદ્ર સૂરિ, ગણેશ નિદેશે; શાખા ચારજ અભયસિંહ, સૂરિ ઉપદેશે; ગોત્ર મીઠડીયા એસ વંશ પાટણ પુરવાસી; સાહ મેઘ જેણે સાત ધાત, જિન ઘૂમે વાસી. મે ૩ છે ચૌદ બત્રીસે ફાગણ શુદિ, બીજને ભૃગુવારે; ખેતા નેડી તાત માત, નિજ સુકૃતસારે; તેણે પઈઠે પાસ બિંબ, લેહવા નર ભવ ફળ; ચઉવિહ સંઘ હજુર હરખે, ખરચી ધન પરિગલ. ૪ ભક્તિ યુકિત અતિ થકિત ચિત્ત, નિત્ય નિર્મળ સારી; પણ પિસતાલે તુરક ભયે, પ્રતિમા ભંડારી, મલક મહાબલ હુસેનખાન, કીધો ઉતા; પાંસઠે તેણે ઠામ જોર, ગુજરાતી વારે. ૫ ૫ છે તરલ તુરંગ કિર અસુર, કરતા હય, હતા; કેઈએરાકી ઉછવંત, ખુરીયે ભુંઈ ખણતા; બાંધણ ત્યાંહિ ઘડાર માંહિ, ખીલી શતાં, પ્રકટ થયા તિહાં
Page #368
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૮) પાસ બિંબ, સુખદાયક સંતા. ૫ ૬ ખિજમતગાર નફર ફજર, નજરે ગુજરા; હાઈ ખુશાલ નિહાલ મલક, યાકેણ કહેલાવે; બાન પડિલ કઈ વણિક સુતા, તસુ હુરમ ભણે ઈમ; કીજે ઈસકું દંડવત, સદા તાજિમ દાજિમ. | ૭ | યહ મજબુત બહુત કૌત, હે ભૂત હિંદુકા; ધરિયે ઈસ શિર જાફરાન, સિંદલકા ભૂકા; એણું પરે રહેતાં તેણે ઠામે, વહેલ્યા દિન કે સિંતેરે જે વાત હુઈ, સુણજે મન દેઈ. ૮ છે
હાલ ૨ જી.
ચુનડીની દેશીમાં, ઈણે અવસરે પુર પારકરે, રાણે ખેંગાર રાજાનરે; તેહને દરબારે દીપ, સંઘવી કાજલ પરધાન. ઈણે છે ૧ | તસ બન્હવી નિજ કુલનિલ, દેવાણંદ શાહ છે દયાળ રે; મેઘે ખેત ઉત પાડશે, વ્યાપાર કરે ધૂતાલ રે ઈશું છે ૨ | સુપનાંતર સુર કહે શાહને, છે સ્વેચ્છ મહાલ જિન બિંબરે; તસ દામ સવા દેઈને, લેજે મ કરજે વિલંબરે. ઈંણે છે ૩ છે પ્રતિમા લેઈ આવે ગુરૂ કહે, જેઈ કહે શ્રીમેરૂતુંગરે; તુમ દેશે એ અતિ અતિશયી, તીરથ થાશે ઉત્તગ રે. ઇણે છે ૪ કરિયાણું લઈ પહોચે ઘરે, મૂરતી ઠરૂ માંહેરે; પંથે કેઈ ન ગણે પિઠીઆ, વા ઘણો મેહ ઉછાહે રે; ઈણે | ૫ | સમાવે નામુ. શેઠને, જપે દેજો મુજ રાસરે; માંડે એ નામે માહરે, પ્રતિમા રહેશે અમ પાસરે, ઈશે. ૬ છે
Page #369
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૪) મેઘ કહે લેખ રાખશું, પણ તે સબલે તિણ ઠામરે; ગાડું ભરી ચાલે થળ દિશે, વાસો વસે ગેય ગામરે. ઈણે છે ૭. સુહણે સુર કહે ગફુલી જિહાં, માંડો પ્રાસાદ મંડાણ; નાણું તિહાં ધન શ્રીફલ તલે, મીઠું જળ પાહાણની ખાણરે. ઈણે | ૮ |
હાલ ૩ જી. નિદ્રડી વેરણ હુઈ રહી, દેશી. હાંજી ઉદયપાલ ઠાકુર તિહાં જોરાવર હે ખેતશી લુણેતકે; ઈહાં રહે નિરભય શાહજી, આદરશું તે કહે દેહ મહોતકે; ધન ધન ગેડી જગ ધણી, પેહવી પાલે હે પ્રાજે જસ પીઠ કે. ધન છે ૧ આ શિલાટ દેશાતરી, યક્ષ પ્રેર્યો હે કરે પ્રથમ તૈયાર કે; ભૂમિ કરું પ્રભુ બેસવા, રહે ચિહુ દિશિ હો લશકર હશિયાર છે. ધન છે ૨ પુખતી બંધાવી પીઠિકા, વર દિવસે હો જાણે અહિનાણકે; સખર ગંભાર શિખરશું, મધ્ય મંડપ હો સવિ મોક્ષ મંડાણ કે. ધન | ૩ પબાસણે બેઠા પાસજી, ભરેએ કરી હે પૂજે ભલે ભાવકે; સજળ મધુર જળ લહેકતી, વરદાયી હો બંધાવી વાવકે. ધન પાકા એહવે ચઉદ ચોરાણુ, આયુ ગે હે કર્યો મેઘે કાલકે; ભાPજે આણી ઘરે, કાજલશા હે કરે ચિત્યની ચાલકે. ધન છે ૫ છે રંગ મંડપ રચના બની, અતિ ઉચા હે થંભ ઠામે ઠામ કે; કેડે કરાવે કેરણ, વિત્ત વાવણી હે થિર કીધું છે નામ કે. ધન છે ? વલી મહાજનના સહાયશું, મેઘાના હે સુત ચલવે કામ કે, મુખ્ય મંડપ શુભ
Page #370
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૫૦) માંડણી, કરી જિનહર હો છોબંધ અભિરામ કે. ધન છે ૭ચોવીશવટ્ટો પંચાણુંએ, તેણે થાયે હે આગળ રહી જેહ કે; ચોવીશ ગોત્રની દેહરી, મહાજનની હે, ફરતી છે તેહકે. | ૮ |
ઢાલ ૪ થી.
ધરાઢાલા, દેશી, ઈણ પરે વતે બહને રે, મહા માહે વિવાદગિરૂએ ગેડી ગેડી ગાજેજી જીણુંદ, તેજે દીપેજી દિણંદ, જગ મહિમા અગમ અપાર; ગિરૂટ પણ સરખા રાખે પ્રભુરે, વધવા ન દીયે વિખવાદ. ગિફટ છે ૧ મે બનેવી
હેટે હશે રે, એ છે પૂજક પ્રાય. ગિરૂ. મેઘના સંતત હજીયે, તેણે ગોઠી કહેવાય. ગિરૂ૦ મે ૨ | શિખર દંડ વલ વિજારે, ચઢતાં કરે રે કલેશ. ગિરૂ૦ આજ લગે છે એહને રે, ઈમ બહુ વચન વિશેષ. ગિરૂ. | ૩ | અં ગુલી બાંધી એકઠી રે, પૂજન લીજે કદાચ; ઠાકુર લે નહીં મુંડકુંરે, એ બિહુનું અધ્યાપ. ગિરૂ૦ કે ૪ ઉદયવંત અતિ ઉજળા રે, વિધિ પક્ષ શ્રાવક બેહ. ગિરૂડ તેનદાર દિલ દે લતીરે, પ્રભુજીશું પૂરણ સનેહ. ગિરૂ૦ | ૫ | સમકિત ધારી જગતો રે, ધિંગ ધવલ ધરધીર. ગિરૂ૦ સાહ્ય કરી આગળ રો રે, ખગધર ખેતલ વીર. ગિરૂર છે ૬ અધિકુ ઓછું જે કહ્યું રે, તે ખમજે મહારાજ. ગિરૂ૦ ઠેકાણાબંધ પણ ખરી રે, વાત છે ગરીબ નિવાજ. ગિર છે ૭પહેલાં સ્તવન ભણ્યા ઘણું રે, તિહાં ઝાઝા
Page #371
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૭૫૧ )
સવાદ. ગિરૂ૰ સજ્જન સાથે સ′′જો રે, શેર જૂઠામાં સવાદ. ગિરૂ॰ ૫ ૮ | *
હાલ ૫ સી.
ધન્યાશ્રી રાગ
જ્યા જ્યા ગાડી શ્રી પાસ જિનેશ્વર ભકત વત્સલ ભગવાનરે; દેવળ આર ને બીજીરે પ્રતિમા, વિષમા થળ વિચ થાનરે; જ્યા॰ ।। ૧ ।। આયુધ ધારી નીલે ઘેાડે, આપ થઈ અશવાર રે; કિયાં રે બાળકઅવધુત ભુજગમ, દેખાડે દીદ્વાર રે. જ્યા !! ૨ !! આવે સઘ અનેક વિદેશી, નિરૂપમ મહિમા માટરે; ચાર ચરડનું કાંઈ ન ચાલે, વિઘ્ન નિવારે વાટરે, જ્યા॰ ।। ૩ ।। જગલ ભૂલ્યા રાત્રે જાવુ, તતક્ષણ લેતા નામરે; દીવી રે ધરી માર્ગ દેખાડે, મુકે ચિતિત ડામરે. જ્યા । ૪ ।। દરિયા વિચ માંડે વ્હાણુ ડોલતા, સમરતા ઢીયે સાદરે; સયલ અસુર સુર નરવર સેવે, નવ લેપે મરજાદરે, જયે1. !! ૫ !! વિષહર વૈરી વ્યાધિ વૈશ્વાનર, ભય ભાંજે હરિ ભ્રાંત રે !! પ્રાચે કેહને અધિક ન રાખે, પચ દિવસ ઉપરાંતરે. જયેશ ॥ ૬ ॥
આ ભવે વાંછિત સકલ હૈાવે, પણ કર્મી નિખિડ બંધ કાયરે, ધ્યાન શુદ્ધે સમકિત નિલતા, સ્વર્ગ મુક્તિ ફળ હાયરે જયા॰ ॥ ૭॥ દ્રવ્ય ભાવ વિધિ પૂજો પ્રણમા, નામ જપે નર નારરે, સ્તવન ગુણે! મદ મત્સર મુકી; ઉત્પતિ સાચી મન ધારરે. જયા॰ ૫ ૮ ।। કળશ; ઇમ થુછ્યા ગાડી પાસ સ્વામી, હુકુમ પામી જેહને; દશ દિશે પસરતા
Page #372
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૫) અરતિ હરતે, પ્રગટ પરતે જેહને, શ્રી અમર સાગર સૂરિ અચળ, ગ૭પતિ રાઉ પસાઉલે; પય નામી લખમીચંદ્ર વાચક, શિષ્ય લાવય ઈમ ભણે. કે ૯
अथ श्री महावीरस्वामीनां पांच कल्याणिकनुं
चोढाळीयु.
છે દેહા પ્રેમે પ્રણમું સરસ્વતી, માગું અવિરલ વાણું, વીર તણા ગુણ ગાશું, પંચ કલ્યાણિક જાણી. છે ૧ / ગુણ ગાતા જિનજી તણા, લહીયે ભવને પાર; સુખ સમાધિ હાય જીવને, સુણો સહુ નર નાર. છે ૨
હાલ ૧ લી. જબુદ્વીપના ભરતમાં જે, રૂડું મહાકુંડ છે ગામજે, રૂષભદત્ત માહણ તિહાં વસેજે. તસ નારી દેવાનંદા નામ.
૧ | ચરિત્ર સુણે જિનતણે જે, જેમ સમકિત નિર્મલ થાય જે; અષ્ટ મહાસિદ્ધિ સંપજે જે, વલી પાતક દૂર પડ્વાય. ચરિત્ર | ૨ ઉજલી છઠ અષાઢની જે યોગે ઉત્તરા ફાલગુની સાર જે પુષ્કોત્તર સુવિમાનથી જે, ચવી કુંખે લીઓ અવતાર જે. ચરિત્ર | ૩ | દેવાનંદ તેણી રણજે, સુતાં સ્વપન વહ્યાં દશચાર જે;
Page #373
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૫૩) ફળ પુછે નિજ કંતને જે, કહે રૂષભદત્ત મન ધારજે. | ચરિત્ર | ૪ | ભાગ અરથ સુખ પામશું જે, તમે લહેશો પુત્ર રતન્ન જે, દેવાનંદા તે સાંભળી જે, કીધું મનમાં તહત્તિ વચન જે. ચરિત્ર છે ૫ છે સંસારિક સુખ ભોગવે જે સુણે અચરજ હુ તેણુ વાર જે; સુધમ ઈદ્ર તિહાં કણે જે, જોઈ અવધિતણે અનુસાર જે.
ચરિત્રદા ચરમ જિસેસર ઉપના જે, દેખી હરખ્યા ઈદ્ર મહારાજ જે; સાત આઠ પગ સામે જઈ, ઈમ વંદન કરે શુભ સાજ જે. ! ચરિત્ર છે ૭. શક સ્તવ વિધિશું કરી જે; ફરી બેઠા સિંહાસન જામજો, મન વિમાસણમાં પાયું જે, ચિત્ત ચિંતવે સુરપતિ તાજે. ! ચરિત્ર ૮ જિન ચક્રી હરીરામજી જે, અંત પંત માહણ કુલે જોય; આવ્યા નહી નહી આવસે; એ તો ઉગ્રભેગરાજ કુલે હાયજે. ચરિત્રપાલા અંતિમ જિસેસર આવિયાજે, એ માહણકુળમાં જેણ; એતો આછેરાં ભૂત છે જે થયું હુંડા અવસર્પિણી તેમજે. પાચરિત્ર ૧૦૫ કાલ અનંત જાતે થકે જે, એવાં દશ અખેરાં થાય છે; ઈણ અવસર્પિણમાં થયા છે, તે કહીજે ચિત્ત લાય જે. છે ચ૦ કે ૧૧ છે ગર્ભ હરણ ઉપસર્ગને જો; મૂળ રૂપે આવ્યા રવિચંદ્ર જે; નિષ્ફળ દેશના જે થઈ જે, ગયો સાધમ ચમરેંદ્રજો. | ચ૦ મે ૧૨ એ શ્રીવીરની વારમાં જે, કૃષ્ણ અમર કંકા ગયા જાણજે, નેમનાથને વારે સહી, સ્ત્રી તીર્થ મલ્લી ગુણ ખાણજે. છે ચ૦ ૫ ૧૩ એક આઠ સિદ્ધા રૂષભને જે, વારે સુવિધિને અસંયતિ જે
Page #374
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૫૪) શીતળનાથ વારે થઈ જે, કુળહરિવંશની ઉતપત્તિજે.
ચ૦ ૧૪ એમ વિચાર કરી ઇંદ્રજીજે, પ્રભુ નીચ કુલે અવતારજો; તેનું કારણ શું છેજો, ઈમ ચિંતવે હૃદય મુઝારજે. ચ૦ મે ૧૫ ઈતિ.
- હાલ ૨ જી. ભવ મોટા કહીએ પ્રભુને સત્તાવીશ, મરિચી ત્રીદંડી તે માંહે ત્રીજે ભવે રેજો, તિહાં ભરત ચકીસર વાંદે આવી જેમજે, કુળને મદ કરી નીચ ગાત્ર બાંધ્યું તેહ વેરે જે. કે ૧ એતે માહણ કુળમાં આવ્યા જિનવર દેવજે, અતિ અણજુગતું એહ થયું થાશે નહીરે જે; જે જિનવર ચકી નીચ કુલ માંહેજે, છે મારે આચાર ધરૂં ઉત્તમ કુલે સહીરે જે. મે ૨ એમ ચિંતવી તે હરિણગમેલી દેવજે, કહે માહણ કુંડે જઈને એ કારજ કરે રે , છે દેવાનંદાની કુખે ચરમ જીણુંદ જે હર્ષ ધરીને પ્રભુને ત્યાંથી સંહરે રેજે. ૩ મે નયર ક્ષત્રી કુંડ રાય સિદ્ધારથ ગેહજો, ત્રિશલા રાણું તેહની છે રૂપે ભલી રે જે; તસ કુંખે જઈ સંક્રમા પ્રભુને આજજે, ત્રિશલાને જે ગમે છે તે માહણ કુલે રે જે. છે ૪ જેમ ઈદે કહ્યું તેમ કીધું તતક્ષણે તેણ જે; ખ્યાશી રાતને અંતરે પ્રભુને સંહાર્યા રેજે; માહણ સુપનાં જાણે ત્રિશલા હરીને લીધજે, ત્રિશલા દેખી ચૌદ સુપન મનમાં ધર્યા રે જે. ૫ ૫ છે ગજ, વૃષભ, અને સિંહ, લક્ષમી ફૂલની માલ ચંદે, સૂરજ, વજ, કુંભ, પદ્મ સરોવર રે જે સાગરને દેવ વિમાનજ રત્નની રાશી, ચૌદમે સુપને
Page #375
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૫૫) દેખી અગ્નિ મનેહરૂ રે જે. દા શુભ સુપના દેખી હરખી ત્રિશલા માત જે, પરભાતે ઉઠીને પીયુ આગળ કહે રે ; તે સાંભળી દિલમાં રાય સિદ્ધારથ નેહ, સુપન પાઠક તેડીને પૂછી ફળ લહે રે જે. . ૭ મે તુમ હશે રાજ અરથને સુત સુખ ભેગ જે, સુણી ત્રિશલા દેવી સુખે ગર્ભ પોષણ કરે રે જે; તવ માતા તે પ્રભુજી રહ્યા સંલીન, તે જાણુને ત્રિશલા દુઃખ દિલમાં ધરે રે જે. ૮ છે મેં કીધાં પાપ અઘોર ભવોભવ જેહ, દેવ અટારે દેશી દેખી નવિ શકેરે જે, મુજ ગર્ભ હર્યો છે કેમ પામું-હવે તેહજો, રાંક તણે ઘર રત્ન ચિંતામણિ કિમ ટકે રેજે. ! ૯ | પ્રભુજીએ જાણી તતખિણ દુઃખની-વાત, મેહ વિટંબન જાલીમ જગમાં જે લહું રે જે, જુઓ દીઠા વિણપણ એવડે ભાગે મેહ જે, નજરે બાંધ્યા પ્રેમનું કારણ શું કહું રે જે છે ૧૦ | પ્રભુ ગર્ભ થકી હવે અભિગ્રહ લીધે એહ, માત પિતા જીવતાં સંયમ લેશું નહી રે જે; એમ કરૂણું આણું તુરત હલાવ્યું અંગજે, માતાને મન ઉપજો હર્ષ ઘણે સહીરે જે. ૧૧ છે અહોભાગ્ય અમારૂં જાગ્યું સહિયર આજજે, ગર્ભ અમારે હાલ સો ચિંતા ગઈરે જે એમ સુખભર રહેતાં પૂરણ હુઆ નવ માસ, તે ઉપર વલી સાડી સાત શ્યણું થઈરે જે ૧૨ તવ ચિત્ર તણી શુદિ તેરસ ઉત્તરા રિખ જે, જનમ્યા શ્રી જિન વીર હુઈ વધામણરે જે, સહુ ધરણી વિકસી જગમાં થયે પ્રકાશ જે, સુર નરપતિ ઘર વૃષ્ટિ કરે સોવન તણી જે. ! ૧૩ !
Page #376
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૫૬) ઢાલ ૩ જી.
જનમ સમય શ્રી વીરના જાણી, આવી છપ્પન કુમારીરે; જગજીવન જિનજી; જનમ મહાત્સવ કરી ગીતજી ગાવે, પ્રભુજીની જાઉ અલિહારી રે. જગ૦॥ ૧ ॥ તતક્ષણ ઈંદ્ર સિહાસન હાલ્યુ, સુઘાષ ઘંટા વજડાવીરે; જગ૦ મલીયા કાડી સુરાસુર દેવા, મેરૂ પર્વતે આવી રે, જગ ॥ ૨ ॥ ઇંદ્રો પચ રૂપે પ્રભુજીને, સુરગિરિ ઉપર લાવે રે; જગ॰ યત્ન કરી હિયડામાં રાખે, પ્રભુને શીશ નમાવે રે. જગ૰ !! ૩ !! એક કેાડી સાઠ લાખ કળસલા, નિલ નીરે ભરિયા રે; જગ૦ નહાના બાળક એ કેમ સહેશે, ઇન્દ્રે સંશય ધરિયારે. જગ॰ ॥ ૪ ॥ અતુલિ મળ જિન અવધે જોઇ, મેરૂ અંગુઠે ચપ્પેારે; જગ૰ પૃથ્વિ હાલ કલ્લાલ થઈ તવ, ધરણીધર તિહાં કપ્યારે. જગ॰ ।। ૫ ।। જિનનું ખળ દેખીને સુરપતિ, ભક્તિ કરીને ખમાવેરે; જગ॰ ચાર વૃષભનાં રૂપ ધરીને, જિનવરને નવરાવે રે. જગ॰ ॥ ૬ ॥ અમૃત અંગુઠે થાપીને, માતા પાસે મેલે રે; જગ૦ દેવ સહુ નંદીસર જાયે, આવતાં પાતક ઠેલે રે. જગ ! છ !! હવે પ્રભાતે સિદ્ધારથ રાજા, અતિ ઘણાં ઉચ્છવ મ'ડાવે રે; જગ૰ ચકલે ચકલે નાચ કરાવે, જગતના દાણ છડાવે રે. જગ૦ ૫ ૮ ! ખારમે દિવસે સજ્જન સંતેાષી, નામ દીઘુ. વમાન રે; જગ અનુક્રમે વધતા આઠ વરષના, હુઆ શ્રી ભગવાનરે; જગ૰ એક દિન પ્રભુજી ૨મવા ચાલ્યા, તેવુ તેવડા સંધાતી રે; જગ ઈંદ્ર મુખે પ્રશંસા નિસણી, આબ્યા સુર મિથ્યાતીરે, જગ॰ || ૧૦ ||
Page #377
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૩૫૭) પન્નગરૂપે ઝાડે વળગ્યો, પ્રભુજીએ નાંખ્યો ઝાલીરે; જગ તાડ સમાન વળી રૂપજ કીધું, મુઠીએ નાંખે ઉછાળીરે. જગઇ ૧૧ છે ચરણે નમીને ખમાવે તે સુર, નામ ધરે મહાવીરરે, જગ જેહવા તુમને ઈકે વખાણ્યા, તેહવા છે પ્રભુ ધીર રે. જગ૧૨ માત પિતા નિશાળે ભણવા મૂકે બાળક જાણુંરે, જગ, ઈદ્ર આવી તિહાં પ્રશ્ન પૂછે, પ્રભુ કહે અર્થ વખાણી રે. જગo | ૧૩ છે જેવન વય જાણું પ્રભુ પરણ્યા, નારી જસેદા નામે રે; જગ, અઠાવીશે વરશે પ્રભુનાં, માત પિતા સ્વર્ગ પામે રે. જગઇ ૧૪ છે ભાઈજીને આગ્રહ જાણું, દેય વરસ ઘર વાસી રે; જગતે હવે લોકાંતિક સુર બોલે, પ્રભુ કહો ધર્મ પ્રકાશી રે. જગ ૧૫
હાલ ૪ થી. પ્રભુ આપે વરસી દાન ભલું રવિ ઉગતે, જિનવરજી. એક કેડીને આઠ લાખ સોનૈયા, દિન પ્રત્યે જિન, માર્ગ શીર્ષ વદિ દશમી ઉત્તરાગે મન ધરી, જિન ભાઈજીની અનુમતિ માગીને દીક્ષા વરી. જિન છે ૧ છે તે દિવસ થકી ચઉનાણી, પ્રભુજી થયા. જિન. સાધિક એક વરસ તે ચીવરધારી પ્રભુ રહ્યા; જિન પછી દીધું બંભણને બે વાર ખડે ખંડે કરી. જિન પ્રભુ વિહાર કરે એકાકી અભિગ્રહ ચિત્ત ધરી. જિન | ૨ | સાડા બાર વર્ષમાં ઘેર પરિસહ જે સહ્યા. જિન શૂલપાણિને સંગમ દેવ
શાળાના કહ્યા. જિન. ચંડ કેશીને ગોવાળે ખીર રાંધી પગ ઉપરે; જિનકાને ખીલા બેસ્યા તે દુષ્ટ સહુ પ્રભુ
Page #378
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૫૮) ઉદ્ધરે. જિન | ૩ લેઉ અડદના બાકળા, ચંદન બાળાને તારિયા. જિન પ્રભુ પર ઉપકારી સુખ દુઃખ સમ ધારીયા. જિન છ માસી બેને નવ માસી કહીચેરે. જિન, અઢી માસ ત્રિમાસ દેઢમાસ એ બે બે લહીયે રે. જિન | ૪ | ખટ કીધા બે બે માસ પ્રભુ સોહામણું, જિન. બાર માસને ૫ખ બોંતેર તે રળીયામણું. જિન. છઠ બસે ઓગણત્રીશ, બાર અઠમ વખાણી. - જિનભદ્રાદિક પ્રતિમા દિન બે સૈદિશિ જાણુએ. જિન છે પ સાડાબાર વરસ તપ કીધાં વિણ પાણીયે; જિન પારણું ત્રણસે ઓગણ પંચાસ તે જાણીયે જિન તવ કર્મ ખમાવી ધ્યાન શુકલ મન ધ્યાવતા; જિ. વૈશાખ સુદી દશમી ઉત્તરાયણે સંહાવતા જિન.
૬ | શાલિવૃક્ષ તલે પ્રભુ પામ્યા કેવળ જ્ઞાન રે, જિન લોકાલોક તણાં પ્રકાશી થયા પ્રભુ જાણ રે;જિન ઇંદ્રભૂતિ પ્રમુખ પ્રતિબધી ગણધર કીધરે; જિન. સંઘ સ્થાપના કરીને ધર્મની દેશના દીધરે. જિન | ૭ | ચંદ સહસ ભલા અણુગાર પ્રભુને શોભતા જિન વલી સાધવી સહસ છત્રીશ કહી નિર્લોભતા જિન ઓગણસાઠ સહસ એલાખ તે શ્રાવક સંપ્રદા, જિ. તિન લાખને સહસ અઢાર તે શ્રાવિકા સમુદા. જિન છે ૮ કે ચદ પૂર્વાધારી ત્રણશે. સંખ્યા જાણુયે, જિન તેરશે ઓહિનાણી સાતશે કેવલી વખાણીયે; જિન લબ્ધિધારી સાતશે વિપુલમતિ વલી
પાંચશે, જિનવળી ચારશે વાદી તે પ્રભુજી પાસે વસે. - જિન I હે શિષ્ય સાતમેં ને વળી ચૌદશે સાધવી
Page #379
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૨૯) સિદ્ધ થયા, જિન એ પ્રભુજીને પરિવાર કહેતાં મન ગહગઢ, જિન પ્રભુજીયે ત્રીશ વરસ ઘરવાસે ભેગવ્યાં, જિન છદમસ્થ પણામાં બાર વરસ તે ભગવ્યાં. જિના છે ૧૦ મે ત્રીશ વરસ કેવળ, બેહેતાલીશ વરસ સંયમપણું, જિન. સંપૂરણ બહોતેરે વરસ આયુ શ્રીવીરતણું, જિન દીવાળી દિવસે સ્વાતી નક્ષત્ર સેહંકરૂ, જિન મધ્યરાતે મુકિત પહોતા પ્રભુજી મનહરૂ. જિન છે ૧૧ છે એ પાંચ કલ્યાણિક વીશમાં જિનવર તણા, જિન. તે ભણતાં ગુણતાં હરખ હાયે મનમાં ઘણા, જિનજિનશાસન નાયક ત્રિશલાસુત ચિત્ત રંજણો, જિ. ભવિયણને શિવસુખકારી ભભય ભંજણે. જિન૧૨ાા કળશ-જયશ્રી વીર જિનવર સંઘ સુખકર, થુ અતિ ઉત્સુક ધરી; સંવત સત્તર એકયાસી, સૂરત ચોમાસું કરી, શ્રી સહજ સુંદર તણે સેવક, ભકિત શું એણીપરે કહે, પ્રભુજી શું પૂરણ પ્રેમ પામ્ય, નિત્યલાભ વંછિત લહે. ૧૩ાા ઈત્તિ.
अथ श्री ज्ञान- चोढालियुं. તીન લિંગ સમક્તિ તણા-એ દેશી. જ્ઞાન ભજે ભવિ ભાવથીરે, શાશ્વતા સુખ હેત; આતમ વસ્તુને ઓળખારે, સમકિત યણ ઉપેતરે ભવિયા, જ્ઞાન ભણે ગુણખાણ. (એ આંકણું). ૧ જ્ઞાન વિના નવિ પામિરે, જગમાં સાર અસાર; સુખ દુખ કારણ નવિ લહેરે, જ્ઞાન વિના ભવ પારરે, ભવિયા જ્ઞાન મારા બંધ મોક્ષનાં કારણેરે, આશ્રવ સંવર દેય, કાર્ય અકાયના
Page #380
--------------------------------------------------------------------------
________________
ભેદનેશે, જ્ઞાન વિના નવિજેયરે. ભવિયા) | ૩ | ભક્ષા ભક્ષને નવિ લહેરે, ન લહે પુણનને પાપ; ચગ્યા ચોગ્ય એ દોયને, ન લહે થાપ ઉત્થાપરે. ભવિ. ૪. દ્રવ્ય ક્ષેત્ર કાળ ભાવને; નવિ જાણે વિણ નાણ; સત્ય નાની ભિન્નતારે, નહિ જાણે ગુણ ઠાકુરે. ભવિ. પાપા સચિત્તા ચિત્ત મિશ્ર વસ્તુનેરે, શુદ્ધા શુદ્ધ વિચાર; ઉત્સર્ગ અપવાદનેશે. જ્ઞાની રહેલ નિરધારરે, ભવિ. ૫ ૬ નિશ્ચયને વ્યવહારનેરે, જીવાજીવ સ્વભાવ; સત્યા સત્ય બેઉનારે, જાણે જ્ઞાની દાવરે, ભવિ. | ૭ | હેયાદેય વિચારનેરે, રૂપારૂપી સ્વરૂપ, આગમ નિગમ ભાવનેરે, જાણે જ્ઞાની અનૂપરે; ભવિ૦ | ૮ પેયાપેયને જાણિયેરે, ગતિ આગતિ વિનાણ; કિરિયા વિધી ચારિત્રનું છે. જ્ઞાન થકી સવિ જાણજે, ભવિ છે લા ધર્માધર્મના ભેદને રે; જાણે વિનય વિવેક, દયા નિજ પર ઓળખેરે, જ્ઞાન રવિથી છેક રે. ૧૦ |
હાલ ૨ જી. સ્વામી સુધરે કહે જંબૂ પ્રત્યે એ-દશી.
ઉંચી પદવીરે જ્ઞાન થકી લહે, પામે જગ યશ સ્વાદ; ગીતારથપદ પામે નાણથી, મૂકે મન ઉન્માદ. ૧ જ્ઞાન અધિકુરે જિનવર ભાષિયું, જ્ઞાન સમું નહીં કોય; તીર્થ કર પદ લઈયે જ્ઞાનથી, પૂજે તિહયણ લેય, જ્ઞાન અધિકુરે જિનવર ભાષિયું. મેરા સૂરિ પાઠક મુનિવર જ્ઞાનથી; કરતા જગ ઉપકાર; ચોર ન લુંટે રાજા નહિ ગ્રહે નહિ હવે દેહ ભાર. જ્ઞાન| ૩ | સંયમ દીપેરે દેશ સવ થકી, છતે દુધર કામ, સમકિત સેહેરે એ દુર્મતિ,
Page #381
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૬). જ્ઞાને આતમરામ. જ્ઞાન છે ૪. રાગદ્વેષનેરે બાળે મૂલથી, ટાલે કુમતિને પાશ પર આશામાં મન નવિ જેડીયે, જ્ઞાને આતમ વાસ; જ્ઞાન૫ | સમતા વાધેરે સાથે ચરણને, બાધે દુર્ગતિ બાર; જડતા નાશેરે બ્રમપણું વળી, જ્ઞાને જતી અપાર. જ્ઞાન૬ તપસ્યા સફલીરે હવે જ્ઞાનથી, કે ન ફાવે લગાર; શુદ્ધા ચરણારે જ્ઞાને દીપતી, આળસ અંગ નિવાર જ્ઞાન છે ૭. જ્ઞાને આપ સ્વરૂપે રમણુતા, નિર્જરા દુષ્કર્મ, ધર્મો નિશ્ચલ પરને ડિમેં, જ્ઞાન થકી જાય ભ્રમ. જ્ઞાન છે ૮ મેહ મિથ્યાત્વરે નાસે જ્ઞાનથી, હવે ભાષારે શુદ્ધ; ઈદ્રિય વિષયેરે જ્ઞાને જીતીચે ઝગડા ને વળી ચુદ્ધ, જ્ઞાન છે ૯ છે મમતા ભાવરે નાસે જ્ઞાનથી, પ્રગટે મૈત્રિરે ભાવ; અકેંદુ ગુરૂવાણું મીઠડી, ભવજલધિમાંરે નાવ. જ્ઞાન| ૧૦ |
હાલ ત્રીજી જ્ઞાન તે પંચ ભેદે કહ્યું રે લાલ. નંદી સૂત્ર મઝારરે જિકુંદરાય; પરોક્ષ રીતે જાણિયેરે લાલ, મતિ શ્રુત સુખકારરે જિમુંદરાય છે ૧ | વીરજીણું પ્રકાશીયુરે લાલ ભવિચણને હિતકારરે, જિર્ણોદ કેવળ મન પર્યાવધિરે લાલ, પ્રત્યક્ષ ત્રણ અવધારરે. જિર્ણોદા | ૨ | અઠાવીશ ભેદે મતિરે લાલ, ચતુર્દશ સુય નાણરે જિર્ણ છ અવધિ મન દેયથીરે લાલ; એક કેવળ ગુણ ખાણરે. જિ. વી. છે. ૩ થજનાવગ્રહ ચઉભેદથીરે લાલ, ચક્ષુ મૂકી ઈદ્રિય ચારરે, જિર્ણ, અર્થાવગ્રહ છ ભેદથીરે લાલ, પાંચ ઈદ્રિય મન ધાર; જિ વી. | ૪ | અવગ્રહ ઈહા અવાય ધાર
Page #382
--------------------------------------------------------------------------
________________
(ઉંદર)
રે લાલ, છછ ભેદેએ ચારરે, જિણ૦ ભેદ અઠાવીશ એ લહીરે લાલ, મતિ નાણે ભવપાર. જિ વીએ પછે પ્રથમ અક્ષર શ્રુત ગણે રે લોલ; બીજું અનક્ષર સારરે, જિ. સન્ની ત્રીજું અસન્નિ વળીરે લાલ, ચતુર્થી કહ્યું સુખકારરે. જિ. વી. ૬. સમ્યક પંચમ સાંભળે રે લાલ, છઠું અસમ્યક હેય રે, જિ. સપ્તમ સાદિ સુંદરૂં રે લોલ, અનાદિ અષ્ટમ જેયરે. જિ. વી. . ૭ નવમ સપઝવસી ધારિયેરે લાલ, દસમ અપઝલસી દેખી રે, જિ. ગમિક તેહ ઈગ્યારમુંરે લાલ, બારમું અગમિક પેખર. જિ. વી છે ૮ અંગ પ્રવિણ તે તેરમુંરે લાલ, ચઉદમું અનંગ પ્રવિણરે, જિ. ચઉદ ભેદ એ સૂત્રનારે લાલ, સૂર્ય શશી મન ઉછરે. જિ. વી. કે. ૯ છે
હાલ ચેથી. શ્રુત અભ્યાસ કરે મુનિવર સદારે-એ દેશી.
વીર પ્રભુ પરમાતમ આગમે, અવધિતણ કહુ ભેદ, અનુગામિક તે પહેલું કહ્યું કે, સાથે ચાલે ત્યજી ખેદ, વીરપ્રભુ પરમાતમ આગમે. ૧છે જિહાં ઉપજે તિહાંહિ રહેશે અનાનુગામિક જાન, અધ્યવસાય શુભથી સદારે, વાધે ત્રીજું વદ્ધમાન. વિર૦ મે ૨ એ અધ્યવસાય હણે કરી, હાનિ પામે હીય માન, સમકાલે નાશે સર્વથીરે, પડિવાઈ પંચમ નાણ વર૦ | ૩ | વૃદ્ધિ પામી કેવળી હુવેરે, છઠું અપડિવાઈ તેહ, છ ભેદ એ અવધિતણા, આરાધો ગુણ ગેહ. વીર | ૪ | મન પર્યવ નાણે કરીરે, જાણે મનના ભાવ, દેય ભેદે તેહ દાખીયુ, નિર્મલ જાસ સ્વ
Page #383
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩ ) ભાવ. વીર છે ૫ જુમતિ તે સામાન્યથીરે, વિપુલ મતિ સુવિશેષ, જડ ચેતનને સર્વથારે, કાલક અશેષ, વીર છે ૬ કે એક સમયમાં સર્વને રે, જાણે દેખે જેહ, ભેદ નહીં કેઈએહમારે, કેવળ જ્ઞાનજ તેહ. વર૦ | ૭ | ભેદ એકાવન નાણુનારે, સર્વ મળી થયા એહ, વિધિ સહિત આરાધીયેરે, આણી અધિક નેહ. વીર૦ | ૮ | આશાતના કરતાં થકારે, વિરાધિક હેય જીવ, જ્ઞાન કદી પામે નહીં, દુર્ગતિ કરતો રીવ. વીર. | ૯ જ્ઞાનીને જ્ઞાનેપકરણનીરે. ભક્તિ કરે નિત્યમેવ, શુકલ પંચમીને દિને, વિશેષે કરો સેવ. વીર. ૫ ૧૦ | ઈહભવ પરભવ જ્ઞાનથી, પામિયે શિવસુખ ગેહ, સૂર્ય શશી ગુરૂદેવનીરે, વાણું ધરો નિસંદેહ. વીર. ૫ ૧૧ છે.
કલશ, જ્ઞાનિ શ્વાસોશ્વાસ માંહે, કર્મની કેડી હશે, કિરિયા નિયમા જ્ઞાનમાંહિ, કેવલી પ્રભુ ઈમ ભણે, જ્ઞાન ભણિયે, અવિધિ હણિયે, શાંતિ વરિયે સર્વદા, જ્ઞાન સંપદ જસ હૃદયે હોય, દૂર તસ સવિ આપદા, અચલગચ્છ અલવેશ્વરૂ શ્રી, ગુરૂવાર શુભ ગુણનિધિ, જ્ઞાનરવિ પદ પૂછ ધ્યાવે, થાય જેમ આતમસિદ્ધિ. | ૧ |
Page #384
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૬૪) अथ श्री चंदनबालानुं त्रीढाळियु.
હાલ ૧ લી. શ્રી સરસતિના રે પય પ્રણમી કરી, ધૃણશું ચંદન બાલાજી, જેણે વીરને રે અભિગ્રહ પુરીઓ; લાધી મંગળ માળાજી, દાન ઉલટધરી ભવિયણ દીજીએ. મે ૧છે જેમ લહિયે જગ માનેજી, સ્વર્ગતણાં સુખ સહેજે પામી, નાસે દુર્ગતિ થાને છે. દાનવ છે ૨ | નયરી કેસંબી રાજ્ય તિહાં કરે, નામે સંતાનિક જાણુંજી; મૃગાવતી રાણરે સહિયર તેહની, નંદી નામે વખાણું છે. દાન મારા શેઠ ધનાવો રે તિણ નગરી વસે, ધનવંતમાં શિરદારે; મૂળા નામે ધરણી જાણીએ, રૂપે રતિ અવતારેજી. દાન | ૪ | એણે અવસર શ્રી વીર જિણેશ્વર, કરતા ઉગ્ર વિહારે; પિસ વદ પડવેરે, અભિગ્રહ મન ધરી, આવ્યા તિણ પુર સારે છે. દાન ૫ રાજસુતા હેય મસ્તક શુર કરી, કીધા ત્રણ ઉપવાસેજી; પગમાં બેરે રેતી દુઃખભરે, રહેતી પર ઘર વાસ. દાનવ છે ૬ખરે રે બપોરે બેઠી ઉમરે, એક પગ બાહર એક માંહે; સુપડાને ખુણે રે અડદના બાકળા, મુજને આપે ઉછાંછ. દાન || ૭ | એહવું ધારીરે મનમાંહે પ્રભુ, ફરતા આહારને ફાજે છે; એક દિન આવ્યારે નંદીના ઘરે, ઈસમિતિ બિરાજે છે. દાનવ છે ૮ તવ સા દેખી રે મન હર્ષિત થઈ, માદક લઈ સાર; હરાવે પણ પ્રભુજી નવિ લીયે, ફરી ગયા તેણી વારજી. દાનવ છે ૯ નંદી જઈને સહિયરને કહે, શ્રી વીર જિનેશ્વર આવ્યાછે; ભિક્ષા કાજે રે
Page #385
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૬૫ )
પણ લેતા નથી, મનમાં અભિગ્રહ લાવ્યા છે. દાન ૧૦ તેહનાં વચન સુણી નિજ નિયરમાં, ઘણા ઉપાય કરાવે છે; એક નારી તિહાં માદક લેઈ કરી, એક જણ ગીતજ ગાવે છે. દાન ૧૧ એક નારી શૃંગાર સોહામણા, એક જણ બાળક લેઈજી; એક જણ મુકે રે વેણુજ મેકલી, નાટક એક કરેઈજી. દાનવ છે ૧૨ કે એણી પરે રામા રે રમણી રંગ ભરી. આણુ હરખ અપારેજી; વોહરાવે બહુ ભાવ ભકિત કરી, તે પણ ન લીયે આહારેજી. દાનવ છે ૧૩ ધન્ય ધન્ય પ્રભુજી વીર જિનેશ્વર, તુમ ગુણનાં નહી પારેજી; દુસ્કર પરિસહ ચિત્તમાં આદરિયે, એહ અભિગ્રહ સારે છે. દાનવ છે ૧૪ એણિ પરે ફિરતાં રે માસ પંચજ થયા, ઉપર દિન પચવીશેજી; અભિગ્રહ સરિરે જેગ મળે નહીં,વિચરે શ્રી જગદીશેજ. દાનાનપા
હાલ ૨ જી. તેણે અવસર તિણાં જાણિયે. રાય સંતાનિક આવ્યું રે; ચંપા નગરીની ઉપરે, સેના ચતુરંગ દળ લાવ્યા રે. તેણે અવસર તિહાં જાણ્યે. ૧ દધિવાહન નબળે થયે, સેના સઘળી નાઠી; ધારણ ધુઆ વસુમતી, બાંધ પડ્યા થઈ માઠીરે. તેણે | ૨ | મારગમાં જાતાં થકાં; સુભટને પુછે રાણીરે શું કરશે અને તમે, કરશું ઘરણી ગુણ ખાણરે. તેણે છે ૩ છે તેહ વચન શ્રવણે સુણી; સતીય શિરોમણી તામરે; તતક્ષણ પ્રાણ તજ્યા સહી, જે કર્મના કામરે. તેણે છે ૪ વસુમતી કુમરી લેઈ કરી, આ નિજ ઘરમાંહી, કેપ કરી ઘણી
Page #386
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૬) તિહાં, દેખી કુમરી ઉત્સાહીરે. તેણે પા પ્રાતઃ સમય ગયો વેચવા, કુમારીને નિરધાર; વેશ્યા પૂછે મૂળ તેહને, કહે શત પંચ દિનારે. તેણે ! દો એહવે તિહાં કણે આવિયે, શેઠ ધના નામ તે કહે કુમરી લેશું અમે, ખાસાં આપીશ દામરે. તેણે | ૭ | શેઠ વેશ્યા ઝગડે તિહાં, માહો માંહે વિવારે ચક્રેશ્વરી સાન્નીધ કરી, વેશ્યા ઉતાર્યો નાદેરે. તેણે | ૮ | વેશ્યાથી મુકાવીને, શેઠ તેડી ઘર આવે; મનમાં અતિ હર્ષિત થકે, પુત્રી કહીને બોલાવેરે. તેણે છે ૯. કુમરી રૂપે રૂડી શેઠ તણું મન મેહેરે; અભિનવ જાણે સરસ્વતી, કળા ચોસઠ સોહેરે. તેણે ૧૦ | કામકાજ ઘરનાં કરે, બોલે અમૃત વાણી, ચંદનબાલા તેહનું નામ દીધું ગુણ જાણરે. તેણે છે ૧૧ છે ચંદનબાળા એક દિને, શેઠ તણું પગ પેવે રે વેણી ઉપાડી શેઠજી, મુળા બેઠી વેરે. તેણે છે ૧૨ છે તે દેખીને ચિંતવે, મુળા મન સંદેહરે; શેઠજી રૂપે મહિયા, કરશે ઘરણ એહરે. તેણે ૧૩ છે મનમાં ક્રોધ કરી ઘણે, નાવીને તેડાવીરે; મસ્તક ભદ્ર કરાવ્યું, પગમાં બેડી જડાવીરે. તેણે છે ૧૪ઓરડામાંહિ ઘાલીને તાળું દઈને જાવે; મુળા મન હર્ષિત થઈ, બીજે દિને શેઠ આવે. તેણે કે ૧૫ . શેઠ પૂછે કુમારી કિહાં, ઘરણીને તિણ કાળે રે તે કહે હું જાણું નહીં, એમ તે ઉત્તર આલેરે. તેણે ૧૬ એમ ફરતાં દિન ત્રણ થયા, તેહી ન જાણે વાતરે પાડોસણ એક ડેકરી, સઘળી કહી તેણે વાતરે. તેણે કે ૧૭. કાઠી બહાર ઉઘાડીને, ઉમરા
Page #387
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૬૭ ).
વચ્ચે બેસારીરે; આપ્યા અડદના બાકળા, સુપડામાંહે તિણ વારીરે. તેણે ૧૮ શેઠ લુહાર તેડણ ગયો, કુમારી ભાવના ભાવે; ઈણ અવસર વોહરાવિયે, જે કઈ સાધુજી આવેરે. તેણે મે ૧૯
હાલ ૩ જી. એણે અવસર શ્રી વીર જિનેશ્વર, જંગમ સુરતરૂ આયા; અતિ ભાવે તે ચંદનબાળા, વંદે શ્રી જિન સુખ કાયા, આઘા આમ પધારે પુજ્ય, અમ ઘર હરણ વેળા. ૧ આજ અકાળે આંબો મેરા, મેહ અમીરસ વૃઠયા; કર્મ તણા ભય સર્વે નાઠા, અમને જિનવર તુટ્યા; આઘા આમ પધારે વીર, મુજને પાવન કીજે. ૧ ૨ છે એમ કહીને અડદના બાકળા, જિનજીને હરાવે, યોગ્ય જાણીને પ્રભુજી હરે અભિગ્રહ પુરણ થા; આઘા. | ૩ | બેડી ટળીને ઝાંઝર હુઆ, મસ્તક વેણી રૂ4; દેવ કરે તિહાં વૃષ્ટિ સેવનની, સાવ બારહ કેડી. આઘાટ | ૪. વાત નગરમાં સઘળે વ્યાપી, ધન લેવા નૃપ આવે; મુળાને પણ ખબર થઈ છે, તે પણ તિહાં કણે જાવે. આઘા. . પ . શાસન દેવી સાનિધ્ય કરવા, બેલે અમૃત વાણી, ચંદનબાળાનું છે એ ધન, સાંભળ ગુણમણિ ખાણી. આઘાટ || ૬ | ચંદનબાળા સંયમ લેશે તવ એ ધન ખરચાસે; રાજાને એણપરે સમજાવે, મનમાં ધરી ઉલ્લાસે. આઘા || ૭ | શેઠ ધના કુમરી તેલ, ધન લઈ ઘર આવે, સુખ સમાધે તિહાં કણે રહેતાં, મનમાં હર્ષ ન માને. આઘા ૮. હવે તેણે કાળ વીરજીણુદા, હુઆ કેવળ
Page #388
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૬૮), નાણી, ચંદનબાળા વાત સુણીને, હૈડામાં હરખાણી. આઘા
લા વીર કને જઈ દીક્ષા લીધી, તતક્ષણ કર્મ ખપાવ્યા, ચંદનબાળા ગુણહ વિશાળા, શિવમંદિર સિધાવ્યા. આઘા ૫ ૧૦ છે એહવું જાણી રૂડા પ્રાણી, કરજે શિયાળ જતના શિયળ થકી શિવસંપદ લહીચે, શિયળે રૂપ રતના. આઘાપા૧૧ નયન વસુ સંયમને ભેદે, સંવત સુરત મઝારે, વદિ અષાઢ ત છઠ દિવસે ગુણગાયા રવિવારે. આઘા૧રા શ્રી વિદ્યાસાગર સુરિ શિરામણ, અચળગચ્છ સોહાયા; મહિયલ મહિમા અધિક બિરાજે, દિન દિન તેજ સવાયા. આઘા. ૧૩ા વાચક સહજ સુંદર સેવક; હરખ ધરી ચિત્ત આણી; શિળ ભલીપરે પાળે ભવિયણ, કહે નિત્ય લાભ એ વાણી. આઘા. ૧૪ના ઈતિ. સંપુર્ણ.
अथ नारकीर्नु छढाळियु.
- ઢાલ ૧ લી. વદ્ધમાન જિમ વિનવું સાહિબ, સાહસ ધીરેજી; તુમ દરિસણ વિણ હુ ભ. ચઉગતિમાં વડવીછ. પ્રભુ નરકતણાં દુખ દેહિલાં. ૧ | મેં સહ્યા કાળ અનંતેજી, સેર કિયાં નવ કે સુણે, એક વિના ભગવતેજી પ્રભુ. ૨ પાપ કરીને પ્રાણી, પહેલે નરક મઝારે. કઠિન કુભાષા સાંભળી, નયણ શ્રવણ દુઃખકારે છે. પ્રભુ છે ૩છે શીતળ
ની ઉપજે, રહેવું વળી તે ઠામજી; જાનું પ્રમાણ રૂધિરના, કીય કહ્યાં બહુ તામે છે. પ્રભુ છે ૪ તવ મન માંહિ ચિંતવે, જઈએ કિણ દિશિ નાસો; પરવશ પદ્ધ પ્રા
Page #389
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૬૯) ઓ, કરતે કેડિ વિખાજી, પ્રભુત્વ છે ૫ | ચંદ્ર નહિ સૂરજ નહી, ઘર ઘટા અંધારે છે. સ્થાનિક અતિ અસુહામણે, ફરસ જિશે ખુર ધારે છે. પ્રભુ પા દાનવે નરકમાં ઉપજે, જાણે અસુર નિવારજી. કોપ કરે આવે તિહાં, હાથે ધરિ હથીયારેછે. પ્રભુત્વ છે ૭૫ કરે કારણે દેહની, કરતા ખંડ ખંડજી; રીવ કરે તિહાં કણે બહુ, પામે દુઃખ પ્રચંડજી. પ્રભુ | ૮ |
દાલ ૨ જી. ભાંજે કાયા ભાંજરે, મારે ફેંચા રે માંય; ઉધે માથે અગનિ દિયેરે, ઉંચા બાંધે પારે. ઇનજી સાંભળે કડુ કમ વિપાકોરે, પ્રભુજી સાંભળો. તે ૧ | આવે વૈતરણ તટે રે, જળમાં નાંખેરે પાસ કરીએ કુહાડે તરૂપરે રે, છેદે અધિક ઉલ્લાસરે. જનજી ! ૨ | ઉચે જજન પાંચશેરે, ઉછાળે આકાશ; શ્વાન રૂપે કરડે તિહાં રે, મૃગ જિમ પાડે પાસોરે. જીનજી | ૩ | પંદરે ભેદે સૂર મળીરે, કરવત દિચેરે કપાળ, આપે શુળી શિરે રે, ભાંજે જિમ તરૂડાળેરે. જીન છે ૪ બળે તાતા તેલમાંરે, તળી કરી કાઢેરે તાન; વળી ભભરમાં પહેરે, વિરૂઆ તાસ વિરામેરે. જનજીવે છે પ . ખાલ ઉતારે તેહનીરે, રમભક્ષ સદા દે આહાર; બહુ અરડાટ પાડતાં. તનુ વચ ઘાલે ખારેરે. જીન9 | ૬ |
હાલ ૩ જી. તાપ કદી તિહાં ભૂમિકા રે, વન સુશીતલ જાણ; આવી બેસે તરૂવર છાંયરે, પડતાં ભાંજે પ્રાણ. ચતુર મન રાચ ૨૪.
Page #390
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૭૦ )
જો રે. ॥ ૧ ॥ વિરૂ વિષય વિલાસ; સુખ થાડાં દુઃખ ઘણાં જેથીરે, લઇચે નરક નિવાસ, ચતુર॰ ।। ૨ ।। કુભીમાં પાક કરે તસ દેહનારે, તિલ જિમ ઘાણીમાંય; પીલી પીલી રસ કાઢે તેહનારે, મ્હેર ના આવે ત્યાંય. ચતુર॰ ।। ૩ । નાઠા જાણે ત્રીજી નરક લગેરે, મન ધરતાં ભય ભ્રાંત; પુષ્ઠ પરમાધામી સુર પહેરે, જેહવા કાળ કૃતાંત. ચતુર॰ દાંત વચ્ચે દિયે દશ આંગળીરે; કી ફ્રી લાગે પાચ; વેદન હેતાં કાળ ગયા ઘણા રે, હવે મુજ સહ્યા ન જાય. ચતુર॰ !! ૫ !! જ્યાં જાય ત્યાં ઉઠે મારવારે, કાઇ ન પૂછે સાર; દુઃખ ભર સાર કરે ઘણારે, નિપટ હૈયે નિર
ધાર. ચતુર॰
દા
ઢાલ ૪ થી.
પરમાધામી ચુક કહે, સાંભળેા તુમે ભાઈ; કહેશેા દોષ અમારા, નિજ દેખા કમાઈ; પરમાધામી. ।। ૧૫ પાપ તુમે કીધાં ઘણાં, બહુ જીવ વિણાશા; પીડ ન જાણી પરતણી, કુડાં મુખે ભાંખ્યા, પરમાધામી ા૨ા ચારી લાવ્યા ધન પારકાં,સેવી પરનારી; આરંભ કીધાં અતિ ઘણાં, પરીગ્રહે નવી મારી. પરમાધામી॰ ।। ૩ ।। માત પિતા ગુર્ આળન્યા, કીધા ક્રોધ અપાર, માન માયા લાભ મન ધી, મતિહીન ગમાર. પરમાધામી॰ ॥૪॥ નિશિ ભાજન કીધાં ઘણાં, હું જીવ ક્રિયા માર; ભક્ષાલક્ષ ઘણાં ભાખ્યાં, પાતકના નહી' પાર, પરમાધામી !! ૫ !!
Page #391
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૭૧).
હાલ ૫ સી. એમ કહી સુર વેદનાએ, વૈર ઉદીરે ત્યાંહિતે; શિલા કંટાળા વા તણાએ, તિહાં પછાડે શરિર તે. ૧. સળવદના કીડા ભરેએ, જીભ કરે શતખંડતે, એ ફળ નિશિ ભેજન તણુએ, જાણે પાપ અખંડ. ૨ તરસ વિશે તાતો તરઓ, સુખમાં રેડે તામત; અગ્ની વરણી પુતળીએ, સ્પર્શ કરાવે જામત૩ઊનને અતિ આકરૂં એ, આણે તાતું નીર તે, તે ઘાલે તસ આંખમાંએ, કાનમાં ભરેય કથીરતે પાક કાળ અધિન બીહામણો એ, હુડક જે સંસ્થાન તે; દીશે દીન દયામણે એ, વળીયે સંહારે પ્રાણ તેo | ૫ |
હાલ ૬ ઠી. ઈણપરે બહુ વેદન સહી, ચિત્ત ચેતેરે; વસતાં નરક મઝારરે, ચતુર ચિત્ત ચેતો; જ્ઞાન વિના જાણે નહીં, ચિત્ત કહેતાં ન આવે પાર. ચતુર | ૧ દશ દ્રષ્ટાંતે દેહેલે, ચિત્તલાધ્યો નરભવ સાર પામી એળે મહારજે, ચિત્ત કરજે એહ વિચાર ચતુર | ૨ | સૂધ સંયમ આદર, ચિત્ત ટાળો વિષયવિકાર. ચતુર. પાંચે ઈદ્રિય વશ કરે. ચિત્ત- જિમ હાથે છુટકબાર. ચતુર૦ | ૩ | નિંદ્રા વિકથા પરિહરે, ચિત, આરાધો જિન ધર્મ; ચતુર સમકિત રત્ન હૈયે ધરે ચિત્તભાંજે મિથ્યા ભર્ય, ચતુર છે ૪વીર નિણંદ પસાઊલે, ચિત્ત, અહિપુર નગર ૧ પ્રગતિ કરે.
Page #392
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૭૨) મઝાર; ચતુર૦ સ્તવન રચ્યું રળીયામણું, ચિત્ત, પરમ કૃપાળુ ઉદાર. ચતુર છે પ . ઈતિ. अथ श्री आदीनाथजिनुं चोढालीयुं प्रारंभः
" દ્વાલ ૧ લી. રાયજી અમે તે હીંદુયાણી કે રાજ ગરાસીયારે લોલ એદશી
જિનજિ રૂષભ પ્રભુ મહારાજ કે, નિત નિત વદીયેરે લે, જિનછ સમકિત દાયક દેખીને કે, મન આણંદીયેરે લે, જિનછ દીઠે તુજ મુખ શારદ કે, ચંદ સમાવડેરે લે; જિનછ બીજો આવે કેણ કે, તુજ તડવડેરે લે.
૧ | જિન પામે મન ઉલાસ કે, તુજ સેવનેરે લે, જિનાજી નિરખી ચંદ ચકર કે, મેર ઘનાઘનેરે લે; જિનછ તેમ હું હરખે આદિ પુરૂષ કે, તુમ દેખીને લે; જિનજી ભવ ભમતાં વિસામે કે, તુજ પદ દેખીને લે. છે ૨ | જિનછ દરિસણ તાહરે આવ્યા કે, અજરામર લહેરે લે, જિન આજ લગે તુજ આણ કે, અખંડે શિર વહેરે લે; જિનજી જુગલા નિતી નીવારી કે; ધર્મ બતાવીએરે લે, જિનછ વર જગ વ્યવહાર કે, તે ઉપજાવીયારે લે. | ૩ | જિનજી તાહરા બહુ ઉપચાર કે, કેઈ ન શકે કહીરે લે, જિનછ ચાહે તુજ પદ સેવ કે, હરીહર સુર સહી લે; જિનછ આપે અનુભવ સ્વાદ કે, મીથ્યાત્વ નીવારીયેરે લે. જિનજી જેહથી આતમ શુદ્ધ કે, સ્વરૂપ સંભારીયેરે લે. ૪
Page #393
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૩૭૩ )
હાલ ૨ જી.
આદિ જિનસર વિનતિ હમાંરી—એ દેશી.
આદીસર અરીહ'ત અનેાપમ; લેાકાલેાક પ્રકાશીરે, નાભિ નરેસર નક્ર નીરજન કેવલ લીલ વિલાશીરે. આ ॥ ૧ ॥ મનમાહન મહારાય મનહર, દેવદયા પરસ્વામી, તજી સસાર અસાર સ્વભાવી, લહી કેવલ સુખકાસીરે, આ॰ ॥ ૨ ॥ શીવપુર રાજ લહ્યો, જિનરાજે જન્મ મરણુ નીવારીરે, શ્રી જિન પ્રતિમાં જિનવર સારીખી આગમ વચન વિચારીરે. આ॰ !! ૩। ભાવ સહિત ઉલટ અધીકેરે શ્રી જિન મત અનુસારીરે; તેહથી નરભવ સલ કરીજે, શુદ્ધ સ્વરૂપ સભારીરે. આ૦ ।। ૪ ।।
હાલ ૩ જી.
સુરત સુવિધિ જીણું નીરે લા—એ દેશી
પર ઉપકારને કારણેરે લેા, વિચરે શ્રી જિનરાજ. ભવી પુજીએરે પરમાતમ પરમેસરૂ લે, એ આંકણી તેમ હવે શાસન દેવતારે લેા, વછીત પુરણ કાજ. ભવી ॥ ૧ ॥ પુરાણુ કાઇ જેહનેરે લેા, શ્રાવક કુળ શણગાર. ભવી જિન પ્રતિમા થાયે તિહાંરે લેા, સફલ કરે અવતાર. ભવી ॥ ૨ ॥ ઇણી વિધિ આદિ જીનેસરૂરે લેા, વિચર’તા દેશ અનેક. ભવી॰ રૂષભપુરે કચ્છ દેશમાંરે લેા, પધાર્યાં સુવિવેક. ભવી ॥ ૩ ॥ શ્રાવક સહુ જિન વાંદવારે લેા, આવ્યા ભાવ અનુપ. ભવી૰ ચેાભ કરણ મન તું મલ્ચરે લા; દેખી શુદ્ધ સ્વરૂપ. ભવી॰ ॥ ૪ ॥
Page #394
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૭૪ ) - -- હાલ ૪ થી. આણ મોકલેરે મેરારી-એ દેશી, પ્રભુજી પધરાવ્ય ઘરેરે, વરત્યા મંગલ ચાર, ગુરૂ વચને મુરત કીઓરે, તેડાવ્યા ગજધાર; શ્રી જિન પૂજે સહ નરનાર. છે ૧ વીત ખરચે મન ગહગહેરે, સંગે જશને માલ, શીખર કલશ દેવજ શોભતરેદેહશે જાક જમાલ. શ્રી | ૨ | વિધિ કરી શ્રી જિન થાપીઆરે; મૂલ ગભારામાંહી; સ્નાત્ર મેહસ્તવ સહુ કીઆરે, ભણશા ઉછાંહી. શ્રી. | ૩ | યાચક જન સંતોષી આરે, જુગતે દઈ દાન; સામી વચ્છલ પણ કીઓ, વંશવધાર્યો વાન. શ્રી. ૪ ગામ રૂષભપુર શોભતેરે, ઓશવંશ અધીકાર, ગાંધી ગોત્ર ગુણાકરૂપે, ગરછ વિધિપક્ષ વિચાર. શ્રીછે ૫ ભાવિક શાહ ભારાતણેરે, પન્નામલ મુન્યવત, લેહના સુત જીવરાજનેરે, ભણ બુદ્ધિ મહંત. શ્રી| ૬ | સંવત અઢારશે જાણીએ, છેતાલીશ સાલ, વૈશાખ સુદી તેરસ દીને રે, થાપ્યા દેવ દયાલ. શ્રીછે ૭ યાત્રા કરે સાજન સહુ, પૂજે ભાવ ઉદાર, વંછીત દે ચકેસરી, સુખ સંપતિ ભંડાર. શ્રી. ૮ પુન્યસાગર સૂરીશ્વરૂ, ગ૭ નાયક ગુણ ખાણ, આરી કારી શોભતો રે, મુનિવર સુગુણ સુજાણ, શ્રી. | ૯ છે
કળશ. ઈમ ધર્મ નાયક મુગતિ દાયક કમ ઘાયક ભવહરૂ, ભવિતરણ તારણ દુઃખ વારણ સુખ કારણ સુરતરૂ, સુરકરે વંદન નાભી નંદન રૂષભપુર મંડન વરૂ સૌભાગ્યચંદ ગુરૂ ચરણ સેવક સરૂપચંદ જય જય કરૂ. | ૧૦ |
ઈતિ આદીનાથજીનું ચઢાલીઉં સંપૂર્ણ.
Page #395
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૭૫) अथ श्री चोवीश दंडकनुं अठावीश द्वारर्नु स्तवन
દોહા વંછીત દાયક સુરતરૂ સાચા જીન ચોવીશ, સદગુરૂ દેવી સરસ્વતી પ્રણમુ નામી શીશ. મે ૧ જીન વાણીથી વેગળે, ભમી કાળ અનંત, સમકિત યણ વિના કદી નવે ભવને અંત. ૨ ચાર ગતિ સાવિ દંડકે ફરિએ વાર અનેક, સંક્ષેપે તે વરણવું અડવીશ દ્વારે છેક. ૩ નામ પ્રથમ લેશાવલી ત્રીજે દ્વાર શરીર કે અવગાહના પસંયધણ કહ્યો, ચોથે પંચમ વીર છે.૪ સંજ્ઞા સંસ્થાનક વલી, આઠમે દ્વાર કષાય, ‘ઈદ્રિને વલી સમુદઘાત ઈગ્યારમે દ્રષ્ટિ થાય. ૫ દર્શન ૧૩જ્ઞાનને ૧ ૪ોગ વલી, ૧૫ઉપયોગ ઉતપન્ન ૧ઠાણ, ૧ચવણ ૧૮આયુ ૧૯પર્યપતિ, ઓગણીશમે મન આણ. | ૬ | ૨૦ આહાર ૨૧ગતા ગતિને વલી વેદભવન અવધાર, ૨૪પ્રાણ અને પચવીશમે ૨૫ધર્મ જગતમાં સાર છે ૭૫ ૨ ની કુલ કેડી વલી અલ્પ બહુ કહે અંત, અનુક્રમે સર્વે હવે, સાંભળજે ધરી ખંત ૮ સંપુર્ણ.
पहेलो नामद्वार.
હાલ ૧ લી. ભવી સિદ્ધચક્ષદ વદ-એ દેશી નારકીને વલી અસુર કુમાર, નાગ સુવન્ન વિતઘુત,
Page #396
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૩૭૬)
અગ્નિ દીપ કુમારને ઉદધિ, દિશી વાચુસ્ત નિત, ભવિયા॰ જીનવાણી મન ધરો, ભવજલધિથી તરજો રે. ભવિયા ।। ૧ ।। પૃથ્વી પાણીને વલી અગ્નિ, વાયુ વણુ સઈ જાણી, એઇદ્ર તેમ"દ્રિ ચઉરિધદ્રિમાં, ન સુણી જીનવર વાણીરે, ભવિયા॰ ।। ૨ ।। તિરિય પંચદ્રિને વલી મનુજા, ચતરને જ્યાતિષ, વૈમાનિક ભેલીને ગણીચે, દંડક એ ચાવીશરે. ભ॰ ।। ૩ ।। નારકીને વલી તેઉ વાઉ, વિગલેટ્રિ ત્રણ જાણુ, એ છએમાં કૃષ્ણ લેશા, નીલ કપાત વખાણુરે. ભ॰ !! ૪ ૫ પૃથ્વી પાણી વનસ્પતિને, ભવનપતિ દશ કહીચે', ન્યતરએ ચઉર્દૂમાં પ્રથમ લેશા ચારજ લહીયે. ભ॰ ।। ૫ । જાતિષીને પહેલે બીજે દેવ લેાકે તેજી ગ્રહીચે, પદ્મમ ત્રીજે ચેાથે પચમે, ઉપર શુકલ લહીયે. ભ॰ । ૬ । મનુષ્ય પચે'દ્રિ તિર્યંચમાંહે, છ લેશા વિ જાણી, કૃષ્ણે નીલ કાપેાતને તેજી, પદમ શુકલ મન આણીરે. ભ॰ ।। ૭ ।। શરીરા દારિક વૈક્રિય આહારક, તેજશ કારમણ જાણી, કમ ભૂમિમાંરે પંચને ત્રણ, યુગલ સમુક્રિમે આણીરે. ભ૦ ૫ ૮ ૫ નારકી જયેાતિષી વૈમાનિક વ્યંતર ભવન પતિએ, એચઉર્દૂમાં વૈક્રિય તેજશ, કારમણ એ ત્રણ લહીચે રે. ભ૦ ૫ ૯ ॥ તિર્યંચ પંચે દ્રિ વાઉકાયે, આહારક વિષ્ણુ સવિચાર, સ્થાવર ચાર વિગલે'દ્રિયે' તેજશ કામ`ણુ આદારીક ધારરે, ભવિકા॰ ॥ ૧૦ ॥
હાલ ૨ જી.
વીર પ્રભુ રિદ્ધ થયા-એ દેશી.
ચેાથેાદ્વાર અવગાહનારે સહુની અળગીરે હાચે, કમ
Page #397
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૯૭). વશે એણે પ્રાણીરે વિવિધ પરે લહી સંયરે, ભમતા ચઉગતિ, અનંત અનતિ વારે ભમતા ચઉગતિ છે ૧ . અંગુલ અસંખ્ય ભાગનીરે, જઘન્યત સવની હોયે; ચાર સ્થાવરની ઉત્કૃષ્ટીરે વણ સહી વિણ તે જેયરે. ભમતા | ૨ | તિરિય સહસ જોજન તણુંરે, વણસઈ જાજેરી જાણ, મનુજ અને તીઈદ્રિનીરે તીન કેશ મન આણરે. ભમતા | ૩ બેઈદ્રિ ચઉરીંદ્રનીરે, જોજન દ્વાદશ એક, સાત હાથનું જાણીએ, દેવતણું ધરી ટેકરે. ભમતા
૪ | પાંચશે ધનુષની મૂલથીરે, નારકીની હોય કાય, ઉત્તર વૈકીય બમણું કહ્યુંરે, અંતર મુહુર્ત રહી જાય, ભમતા ૫ | સુરનર સાધિક લાખનુરે, જન તિરિ નવશત, પક્ષ એક રહે દેવનુરે, નરતિરી ચાર મુહુત રે. ભમતા | ૬ | સંઘયણદ્વાર પાંચરે, છ નર તિરિનેરે હોય, વજ રિષભ નારાચરે, રિષભ નારાચે જેયરે. ભમતા | ૭ | નારાચ અદ્ધ નારાચરે, કીલકુ છેવટું જાણ, વિગલેઢીને છેવટુરે, બાકી અસંઘયણી જાણરે. ભમતા | ૮ | આહાર ભય મિથુન, પરિગ્રહ ચોથી વિનાણ, ચાર સંજ્ઞા સવિ જીવનેરે, કર્મબંધનું કાણરે. ભમતા | ૯ | શમચઉરસ નિધરે, સાદિત્રીજે રે હૈયે, વામન કુબજ સંસ્થાન, હંડક છઠે જેયરે. ભમતા | ૧૦ | નરસિરિમાં છે જાણીયેરે, પ્રથમ દેવમાં કહત, દ્રિસ્થાવર નારકીરે, હુંડક છઠે લીંતરે. ભમતા | ૧૧ છે
ધમાન માયાવલીરે, ચોથે લોભ કષાય, ચાવશે દંડક સરે, ભવ તરૂવરના પાયરે. ભમતા| ૧૨ મે ફરસ
Page #398
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૭૮) ઘાણરશેંદ્રીરે ચક્ષુબ્રોત પશ્ચક, ફરકી પંચ સ્થાવરેરે, બે ઈદ્રી રસના અધીકરે. ભમતા. ! ૧૩ ઘાણ વધી તિ ઈદ્રિનેરે, ચક્ષુ ચરિદીને થાયે, સુર નર તિરિને નારકીરે, શોલે પંચ કહાયરે. ભમતા છે ૧૪ છે
હાલ ત્રીજી. આદિ અછતજ-ગુટકની દેશી. વેદની શમુદઘાત, કષાય મરણાંતિક કહી, વૈકીય તેજશરે, આહારક કેવલીની લહી, દેવ તિરિયંચેરે, પ્રથમ પાંચે જાણીયે, વાઉ નરકમાં, ચાર પહેલી મન આણીએ. | ૧ | આણુ સાતે મનુજ માંહી, બાકી દંડકસાયે, વીર અનવર વયણ સુણયે, પેલી ત્રણ ગુણ ઘાતર્યો, ઇગ્યારમે હવે દ્વારદષ્ટિ, સમક્તિ મિશ્ર બીજીએ, મિથ્યાત્વ ત્રીજી દષ્ટિ કહીયે, સ્થાવરે એક ત્રીજીએ. મે ૨ એ બે દષ્ટિ વીગફેંકીરે, સમકિત ને મિથ્યા વલી? શેષ સર્વમાં ત્રણ દષ્ટિ કહે કેવલી, ચક્ષુ અચક્ષુરે અવધિ દર્શન જાણીયે? ચોથે કેવલરે, મનુષમાં ચારે વખાણી. | ૩ | વખાણ સ્થાવર બી તિ ઈદી માંહે અચક્ષુ એકએ, ચૌરીંદીમાંહે દેયપેલી, ત્રણ પેલી બાકી છેક એ, મતિકૃતને નાણ અને વધી મન પર્યવ પંચમ કેવલી, મશ્રિત વિભંગ ત્રીજે, અજ્ઞાન ત્રણ જાણે વલી. છે ૪ દેવનારકીરે, તિર્યકમાં ત્રણ ત્રણ કયા, બે બે વિકલૈદ્રરે, અનાણ સ્થાવરે બે લહ્યા, પાંચને ત્રણરે, કર્મ ભૂમિનરે લેખીયે, દ્વાર ચૌદમેરે
ગ તે પનરે દેખીચે. . પ . દેખીયે સત્ય અસત્ય મિશ્ર, અસત્ય મૃષા ચાર એ, મન વચન એ બેથી ગણતાં, આઠ
મતિકૃતિને
ચમ કેવલી
અજ્ઞાન ત્રણ
Page #399
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૭). એ અવધાર એ, વૈક્રિય આહારક ઔદારિક, મિશ્ર સહિત એ છ થયા, કામણ કાય મલી પરે, કર્મમુચિ નરે સવિ કયા. ૬ | તેર તિરિયંચે, સુર નારકીમાં ઈગ્યાર એ, પંચ વાઉમા, વિકલૈંદ્રિચે ચાર એ ચાર સ્થાવરે, ગ ત્રણ સવિ જાણશે, બાર ઉપગરે, દશણ નાણાનાણરે, | ૭ | જાણ સુર તિરિ નારકે નવ, સ્થાવરે સવિ ત્રણ કહ્યા, પાંચ બિ તિ ઈદ્રીમાંહી, ચઉરીંદ્રીમાં છ લહ્યા; મનુષ્ય કર્મભૂમિ સર્વે દ્વાદશ ઉપગ એ; શ્રીવીર આગમ વયણ નીસુણી ટાલ ભવ રેગ એ. એ ૮ છે ?
હાલ ચેથી. ભવ મહા કહીયે પ્રભુના સત્યાવીશ એ દેશી.
ગર્ભજ તિરિય સુર નારકી વિકલા જાણજે, સંખ્ય અસંખ્ય ઉપજે સમયેં ને ચરે, વણશઈમાનતા નરમાં સંખ્યા જેમજે, અશંત્રી નર સ્થાવરમાં અસંખ્યાતા હુવેરેજે. મે ૧ | સ્થાવર વિગલેંદ્રિનર તિરિયચમાં ય જે, જઘન્ય આયુ એક મુહુર્ત આગમથી લોરેજે, દશ સહસ વરષનું વ્યંતર નરક મુઝાર, ભવનપતિ માંહે પણ જઘન્યજ એમ કહે રેજે. મે ૨ | વૈમાન્યક પલને જેઈષ આઠમું ભાગ, ઉત્કૃષ્ટો વાયુ વણ શઈપણ પૃથવીરે જે, ત્રણ દશને સાતજ બાવીશ વરષ હજાર, અગ્નિતિ ચઉરીંકી હવેથી સમજવીરે જે. મે ૩ છે ત્રણ દીવસ ઓગણ પચાસ અને છ માસ, સગ્નિ અસંગ્નિ જલચર ઉપર સન્નીનેરે જે, ગણે પૂર્વ કે વરસ તિહુનું આજે, ગર્ભજ થલચર આયુઃ પલ્ય તીનરે જે.
Page #400
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૮ ) ૪ ચોરાશી વરસ હજાર સમુર્ણિમ જાણજે, બેચર ગર્ભજ ભાગ અસંખ્ય પલ્યગુરેજે, બહુતેર હજાર વરસ સમુર્ણિમ જય, અસગ્નિ ઉર પર ત્રેપન સહસ વર્ષનુરેજે. કે ૫ છે હવે સંગ્નિ અસંગ્નિ ભુજપુર કમથી જાણજે, પૂર્વ કે વર્ષ બેતાલીશ સહસવું રે, વલી ગર્ભજ નરનું તીન પપમ આય, વ્યંતર પલ્ય અર્ધી તેહની દેવીનું રેજો. . ૬. વલી દક્ષિણ દિશીના અસુરનું સાગર એકજે, સાડાત્રણ પપમ તેહની દેવીનુ, દિશી ઉત્તર સાધિક સાગર અસુર કુમાર, દેવી તેહની પલ્યસાડા ચાર રેજે. મે ૭ મે દિશી દક્ષિણ નવનિકાએ પલ્ય દેઢ, દેવીનું વળી અર્ધપત્યનું જાણીયેરે જે, દેપલ્ય દેશે ઉણા ઉત્તર નવ નકાય, દેશે ઉણપલ્ય દેવી તસ આગેરેજે. ૮ ૫ શશિલ્ય એક વલી લાખ વરષને આયુ, સૂર્યપલ એક સહસ વર્ષનું લીસ્ટયેરે, બિહુ દેવીનું તે કમથી અર હોય, ગ્રહ એક પલને દેવી અર્ધી કીજીએ રેજે. અર્થો પલ નક્ષત્ર પા પલ તારા ધાર, દેવી સાધીક ચઉ અડભાગે કમથી રેજે, પહેલે બે સાગર બીજે સાધિક જેય, ત્રીજે સાતજ ચેાથે કલ્પ અધિકથીરેજે. ૧૦ | પંચમ દેવલેકે દશને છઠે ચઉદ, સતર સાગર સાતમે આયુઃ જાણીયેરે, એકેક વૃદ્ધિથી ગ્રઈવેક નવમી જેવજે, એકત્રીશ સાગર તિહાંનું આય વખાણીયેરેજે. ! ૧૧ છે અનુત્તર પાંચમાં તેત્રીસ સાગર આય, પહેલી તે નરકે સાગર એક વિચારીયે, બીછમાં તીનજ ત્રીજમાં વલી સાત, ચાથી
Page #401
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૩૮૧)
દશને પાંચમી સતર ધારીયેરેજ. । ૧૨ ।। છઠ્ઠી ખાવીશ સાતમીમાં તેત્રીશજો, એ ઈંદ્રીંનું ખાર વરસ મન આણીચેરેજો, ઉત્કૃષ્ટો આયુ: જાણી સવિના એહજો, જિન'ધમ કરીએ તેાડી શીવ સુખ માણીયેરેજો. ॥ ૧૩ ॥ હાલ ૫ મી.
પૃથવી પાણી તેરે વાઉ વણસઇ એ દેશી.
આહાર શરીરને ઈંદ્રીરે, ચેાથેા શ્વાસેારે શ્વાસ, ભાષા મણુ છ પજતી એ. ।। ૧ ! પહેલી ચાર સવિ સ્થાવરેરે, વિકલેદ્રીનેરે પચ, ખાકી સહુને છ કહીએ. ॥ ૨ ॥ આજ રામને કવલરે, આહાર કહીયે તીન, નર તિરિ વિકલેટ્રીમાંએ. ।। ૩ । નારક સ્થાવર દેવરે, પ્રથમના એ આહાર, હવે ગતિ આગતિ સાંભલેા એ. ॥ ૪ ॥ છદેવ લેાકત્રીજાથીરે, વલી ચવી નારક જાય, નર તિરિચ એ એહુ માંએ. ।। ૫ ।। ભવનપતિથી એ કલ્પેરે, ભૂૠગ વણુશઈ જાણુ, નર તિરિએ પાંચેમાંએ. ॥ ૬ ॥ નવમાંથી ઉપર સવેરે, જાયે એક નરમાંહે, આવે પણ તેહિજ થકી એ. ।। ૭ । નર તિરિ જાયે સવિ સ્થલેરે, વિગલેંદ્ર દશમાંહે, નર તિરિ વિકલા સ્થાવરે એ. ।। ૮ ।। આવે પણ એ દશ થકીરે, હવેભૂદગ વણુશઇ, જાયે દશ તેહિજ માંહે એ. । ૯ । નારકી વિષ્ણુ ત્રેવીશરે, આવે એ ત્રણમાંહિ હવે તેઉ વામાંએ. ।। ૧૦ । સ્થાવર તિરિ વિકલા નરારે, આવે એ દશ ભેદ, જાયે નર વિષ્ણુનવમાંએ. । ૧૧ । ભૂવનપતિથી મેરે, કલ્પ વલી નારકમાંહી, આવે નર તિરિ બિહુથી એ. । ૧૨ । નરમાંહે માવીશકે, તે વાઉ
Page #402
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૨)
વિહિણ, તિરિયકમાં ચોવીશથી એ. મે ૧૩ છે પુરૂષ નપુંશક વેદરે, ત્રીજે સ્ત્રી મન આણ, નર તિરિમાંહે એ સવિએ, છે ૧૪ સ્ત્રી પુરૂષ સુરમાંહિરે, ભાકી સર્વે નપુંસક આગમ વચને લહીએ. પ છે
હાલ ૬ ઠી.
ચોપાઈની દેશી. પહેલી નરકે નરકાવાસ, ત્રીશલાખ નહિ સુખનું ભાસ, બીજી ત્રીજી ચેથી ભાખ, પણ વીશ પનરને દશ લાખ ૧. પાંચમી નરકે લાખજ તીન, છઠીમાં લખપંચે હીન, સાતમી નરકે પાંચ કહ્યા, લાખ ચોરાશી સર્વે થયા. ૨ ચમરેંદ્રને લાખ ચોત્રીશ, ધરણેને ચઉમાલીશ, વેણું દેવને અડત્રીસ લાખ, વેલબિકને પચાસ લાખ.૩ હરિકતને અગ્નિશિખ, પૂણેક જલકંત જઈખ, અમિત ગતિ ગેરેંદ્ર જાણ, ચાલીશ ચાલીશ લાખ વખાણ. છે ૪ કે દક્ષિણ દિશના સર્વે મલી, ચાર કોડી છ લાખજ વલી, ચાર ચાર લખ ઉણું જાણું; ઉત્તર દિશનાં સર્વે ઠાણ, છે ૫ કે ત્રણ કેડીને છાશઠ લાખ, ઉત્તર દિશના ભુવનજ ભાંખ, બિહુ મલિને સાતજ કોડ, બહુતેર લાખ વલી ઉપર જેડ. . ૬રત્ન પ્રભાની પોલ છે જેહ, તિહાં જાણે ભુવન સવિ એહ, તે ઉપર વલી વ્યંતર જાણે, નગર અસંખ્યતા મન આણ. ૭. સાતશે તેવું ચાજન જાણુ, સમ ભૂતલથી જોતીશ ઠાણ, તારાથી દશ એજન જાણ, રવિ ઉપર એંશી ચંદ આણ, ૮ છે ચઉ જે જન નક્ષત્ર ચઉ બુધ ત્રણ શુક ત્રણ બ્રહસ્પતિ રૂધ, ત્રણ જેજન
Page #403
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૮૩) મંગલ ત્રણધાર, શનીશ્વર છેલે અવધાર..લા ઈગ્યારશે જેજન એકવીશમેરૂ થકી ચાલે જ્યોતિશ, ઈગ્યારશેજેયણ ઇગ્યાર અલકથકી સ્થિર જ્યોતિશ ધાર | ૧૦ | સંખ્યા વિણ જઈશ વિમાણ હવે સુણે વૈમાનિક ઠાણ, સાધમે તે લાખ બત્રીશ, ઈશાને વલી અઠાવીશ. મેં ૧૧ છે દ્વાદશ સનત કુમારે જાણ, માહેદ્રમાં અડલખ વિમાણુ, બ્રહ્મમાંહિ કહ્યા લાખજ ચાર, લાંતકમાં પચાસ હજાર. | ૧૨ . શુકમાં ચાલીશ હજાર, સહસારમાં છ હજાર, અનંત પ્રાણતમાં સયચાર, આરણ અય્યતે ત્રણ સતધાર, ૧૩ પહેલીમાં એકસો ઈગ્યાર, સાત અધિકશો બીજી ધાર, ત્રીજી ત્રિીકે એકશે જાણ, ઉપર અનુતર પંચ વખાણ, છે ૧૪ સર્વ મલી ચોરાશી લાખ, સહસ સતાણું વેવીશ ભાખ, દેવસ્થલે સવિ જીનઘર જાણ, શીશ નમાવી કરૂં પ્રણામ, છે ૧૫ વિગદ્વિતિરિ સ્થાવર જાણે, વિવિધ પરે તસ રહેવાઠાણ, અઢીદ્વીપમાંહે નર જાણ, બાદર અગ્નિ વલી વખાણે છે ૧૬ છે
હાલ ૭ મી. ધર્મ જીનેશ્વર ગાઉ રંગ શું-એ દેશી.
મન તનુ વય બલ પંચ ઈકિવલી, શ્વાસોશ્વાસને આય-ચતુર નર નારકી સુર નર તીરી પંચંદ્રિમાં દશે પ્રાણ કહાય. ચતુર નર સાચી વાણી શ્રી છનદેવની. એ આંકડી. | ૧ | બિતિ ચઉરિદ્રિ વલી સ્થાવરે, છસગ અડવલી ચાર. ચતુર સ િનર તિરિ બહુમાં કહ્યું, કરણી ધર્મ સદાચાર, ચ, સા ારા બાકી સવે સ્થલે તે
Page #404
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૮૪)
નવિહેચે, એહવી છનવર શાખ. ચ૦ પૃથ્વી પાણી તેઉ પવનની, યાની સંગ સંગ લાખ. ૨૦ સારા છે ૩. સાધારણ પ્રત્યેક વણ સહી, લાખ ચઉદ દશય ચતુર૦ લાખ બે બે બિતિચઉરિદ્રિના, ચઉદ મનુષ્યના હોય. ચ૦ સા૪ ચઉ ચઉ લખ સુર તિરિ તે નારકી, લક્ષ ચોરાશી સર્વ ચતુર૦ દ્વાર શતાવીશમે કુલ કેડીને, સુણીએ મુકી ગઈ ચ૦ સારુ છે પ લાખ પચીશને નારકી જાણુએ, છવીશ સુર સવિ હોય. ચતુર૦ બાર બાર લાખ ખેચર નરમહિ, અગ્નિના ત્રણ જેય ચ૦ સારા છે દ સાત સાત લખ હોચે તીનના, બે ઈકિ અપવાસ, તુર- અડનવ લખ તિચઉરિદ્ધિ કહ્યા, વણશઈ અડવીશ થાય. ચ૦ સ0 | ૭. દશ દશ ઉપર થલચરના કહ્યા, જલચર શાહી બાર ચતુર૦ ભુજપુરના નવલક્ષ કહ્યાવલી, આગમ વયણે સાર. ચ૦ સાવ | ૮ સર્વમલી એક કેડીને વલી સાડીસતાણું લાખ ચતુર૦ અલ્પ બહું હવે કમથી સાંભ, અલ્પ પmતિ નદાખ ચ૦ સાવ છેલા વૈમાનિક ભુવનેશર અસંખ્યાતા નારકી વ્યંતર નેશ. ચતુર અસંખ્ય પદ ચઉરિદ્રિ તક ભણે વિશેષ પંચેંદ્ધિ આણ. ચ૦ સારુ છે ૧૦ છે અધિકાધિક બિ તિ ઈદ્રિલગે, હવે અસંખ્ય જય. ચતુરભૂગ વાઉ તેઉ જાણીએ, વણસઈ અનતા હોયે. ચ૦ સાવ ૧૧ા સંપુર્ણ
કલશ ધનને લોભીર વાણુઉ-એ દેશી.
રાશી લખ નીમાં, વાર અનતિ રહ્યારે, છેદન ભેદન દુખ ઘણાં, કહેતાં પાન લૉારે. ૫ ૧ વીર
Page #405
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૮૫) જીનેશ્વર સાહિબા તુમ શરણે હવે આરે, દાસ અવગુણું નવી લેખીયે, જેહ નિજ નામ આધારે, વીર૦ મે ૨ ! ભવ દુઃખથી અતિ ઉભગી, પ્રભુ ચરણે હું આરે, ભવજલધીથી તારજે, તારણ બિરૂદ ધરાયેરે. વીર રે ૩ જલધર મહીપર વરષતે, જુવે ન ઠામ કુઠારે, મહેર સદા સવી ઉપરે, સરખી પ્રભુ ગુણ ધામેરે. વીર. ૪૫ અપરાધી સવિ તારિયા, તુમ કરૂણા નહી પારે, તિમ મુજને પ્રભુ તાર, તુમ વિણ નહી આધારે. વીર જી. ૫ ૫ ૫ સુધી સંયમ નવિપલે, એહ દુસ્સમ પંચમ આરે, જે કરૂણા સાહિબ તણી, હશે તો ભવ પારે, વીર છે ૬ | શુભ વિધિ કરી ભત, પંડિતને મન ભારે, અચલ ગુણથી દીપ, અચલ ગચ્છ સવારે. વીર| ૭ | સૂરીશ્વર નાયક ભલા, જીતેંદ્ર ગુણ નિધિ રાયેરે, સૂર્ય શશી ગુરૂ સેવતાં, ભવિયણ શિવપુર પારે. વિર૦ | ૮ | ઓગણીશશે ઓગણોતેરે, બિદડા નગર મુજારેરે; પાર્થ પ્રભુ પસાઉલે, સ્તવન રચ્ચે મહારેરે વીરજીનેશ્વર સાહિબા. ૯ સંપુર્ણ.
॥अथ श्री वैकुंठ पंथ प्रारंभ ॥ વૈકુંઠ પંથ બીહામણે દેહિલે છે ઘાટ, આપણને તિહાં કેઈ નહિ; જે દેખાડે વાટ. | ૧ | માગ વહેરે ઉતાવ, ઉડે છરી ખેહ, કેઈ કેાઈને પડખે નહિ, છાંડી જાય સનેહ. માર્ગ છે ૨ | એક ચાલ્યા બીજા ચાલશે, ત્રીજા ચાલણહાર; રાત દિવસ વહે વાટ, પરખે નહિ
૨૫
Page #406
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૮૬) લગાર. માર્ગ છે ૩ છે પ્રાણીને પરિયાણું આવિયું, ન ગણે વાર કુવાર; ભદ્રા ભરણી ચેગિણ, જે હોય સામે કાલ. માર્ગ છે ૪ જમરૂપે બિહામણું, વાટે દીયેરે માર, કૃત કમાઈ પૂછશે; જીવને કીરતાર. માર્ગ પા લેભે વાહ્યો જીવડે; કરતો બહુ પાપ, અંતરજામી આગલે કેમ કરીશ જબાપ. માર્ગ છે ૬. છે જે વિણ ઘી સરતો નહીં, જીવન પ્રાણ આધાર; તે વિણ વરસ વહી ગયાં, શુદ્ધ નહીં સમાચાર. માર્ગ છે ૭ મે આવ્યે તું જીવ એકલે, જાતાં નહીં કેઈ સાથ; પુણ્ય વિના તું પ્રાણીયા. ઘસતે જાઈશ હાથ. માર્ગo | ૮ | મગ કેરી માંહે પિશીયે, તેહિ ન મેલે મત, ચેતણહારા ચેતજે, જાશે ગોફણ ગોલા સોત. માર્ગ છે ૯ છત્રપતિ ભૂપ કઈ ગયા, સિદ્ધ સાધક લાખ; કેડ ગમે કરણ આવટયા, અમર કઈ જીવ દાખ. માર્ગ છે ૧૦ | આપણુ દેખતાં જગ ગયો, આપણે પણ જાના; રૂદ્ધિ મેલી રહેશે નહિ, મોટા રાયને રાણા. માર્ગ ૧૧ દાહાડે પહેાતે આપણે, સહુ કેઈ જાશે, ધર્મ વિના તમે પ્રાણયા, પડશે નરકા વાસે. માર્ગ છે ૧૨ છે સંબલ હોય તે ખાઈએ, નહિતે. મરીયે ભૂખ; આપણે તિહાં કેઈ નહિં, જેહને કહીયે દુઃખ. માર્ગ છે ૧૩ છે આગલ હાટ નવાણીયા, ન કરે કેઈ ઉધાર; ગાંઠે હેયતે ખાઈએ, નહીં કેઈ દેઅણહાર. માર્ગ છે ૧૪ નિશ્ચલ રહેવું છે નહિં, મ કરે મોડામેડ; પર સ્ત્રી પ્રીત ન માંડિયે, એતે મોટી ખેડ. માર્ગ, ૧૫ વસ્તુ પીયારી મત લીયે, મ કરે તાંત પીયારી;
Page #407
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૮૭) ધર્મ વિના જગ જીવને, દેશે અને ખુઆરી. માત્ર છે ૧૬ મે કુડ કપટ તમે મત કરે, જીવ રાખજે ઠામ; જીવ દયા પ્રતિપાલજે, જે હેય વૈકુંઠ કામ, માર્ગ. ૧ળા મોટાં મંદિર માલીયાં, ઘર પણ ઘણેરી આથ, હીરા માણેક અતિ ઘણા, પણ કાંઈ ના સાથ. માર્ગ. ૧૮ાા કેડી ગમે કુકર્મ કિયાં, કેતા કહે તુમ આગલ; લખે કિણિપરે પહોચીયે; પ્રભુજીશું કાગલ. માર્ગ છે ૧૯ | આગલ વૈતરણિ વહે, તિહાં કેઈ ને તારે, ધમી તરી પાર પામશે, પાપી જાશે પાયાલે. માર્ગo ૨૦ | દીઠે મારગ ચાલીયે, ન ભરીયે કુલ સાખ, કાલ કાયા પડી જાયશે, મશાણે ઉડશે રાખ. માગ છે ૨૧ જતના કરતા જાયશે, ઉડી જશે સાસ; માટી તે માટી થાયશે, ઉપર ઉગશે ઘાસ. માર્ગ છે ૨૨ | માય બાપ એ કેહનાં, કેહને પરિવાર, પુત્ર પૌત્રાદિક કેહનાં કેહની ઘરનાર. માર્ગ૨૩ છે કેાઈ મ કરશે ગાર, ધન યૌવન કેરે, અંતે ઉગ કેઈ નહી, આપણથી ભલે. માર્ગ પર માહારૂં માહારૂં કરતો થકે, પડો માયાને મેહ; લેચન બે મીંચાણુડા તવ, ઘણી અને રાઈ હોઈ. માર્ગ પરપા જે જિહાં તે તિહાં રહ્યું, ચાલ્યો એકલે આ૫; સાથે સંગતે બે થયાં, એક પુણ્યને પાપ. માર્ગ છે ૨૬ છે સુગુરૂ સુસાઘુ વદિયે, મંત્ર માટે નવકાર; દેવ અરિહંતને પૂછયે, જેમ તરીકે સંસાર. માર્ગ છે ર૭ | શાલિભદ્ર સુખ ભેગવ્યા, પાત્રતણે અધિકાર; ખીરખાંડ ડૂત વહેરાવીયાં; જાશે મુકિત મજાર, માર્ગ છે ૨૮ તસ
Page #408
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૮૮) ઘર ઘેડા હાથીયા, રાજા દીયે બહુ માન, દાન દયા કરી દીજીએ; ભાવે સાધુને માન. માર્ગ છે ૨૯ છે ધમૅ પુત્રજ રૂઅડા, ધમેં રૂડી નાર, ધમે લક્ષમી પામી, ધર્મે જય જયકાર. માર્ગ છે ૩૦ ૫ નવનંદ માતા મેલી ગયા, ડુંગરે કેરા પાણ; સમુદ્રમાં થયા શંખલા, રાજા નંદના નાણાં. માર્ગ છે ૩૧ મે પૂછ મેલી મરી જાયશે, ખાવે ખરચવે છેટા, તે કડા ઉપર થઈ અવતર્યા, મણિધર મોટા. માર્ગ છે ૩ર છે માલ મેલી કરી એકઠા, ખરચે નહિ ખાય, લઈ ભંડારે ભૂમિમાં, તિહાં કઈ કાઢી જાય. માર્ગ છે ૩૩ છે પૂંજી લક્ષ્મી મેલશે, કેહને પાણી ન પાય; ધર્મકાર્ય આવે નહીં, તે ધુળધાણી થાય. માર્ગ ૩૪ જીવતાં દાન જે આપશે, પિતે જમણે હાથ; શ્રી ભગવાન એમ ભાંખિયું, સહુ આવશે સાથ. માર્ગ છે ૩૫ છે દયા કરી જે આપશે, ઉલટે અન્નનું દાન; અડસઠ તીર્થ ઈહાં અ છે, વલી ગંગા સ્નાન. માર્ગ છે ૩૬ છે જેગી જંગમ ઘણા થાયશે, દુખિયા ઈણ સંસાર; ખીચડી ખાય ખાંશુ, સાચો જીને ધર્મ સાર. માગ છે ૩૭ છે ખાંડાની ધારે ચાલવું, સુણજે એ સાર; પર સ્ત્રી માત કરી જાણવી, લોભ ન કર લગાર. માર્ગ છે ૩૮ | કનક કામિની જેણે પરિહરી, તેતે કમથી છૂટા; ભીખારી ભમે ઘણ, બીજા ખીચડ ખુટા. માર્ગ છે ૩૯ છે પાથરણે ધરતી ભલી, ઓઢણ ભલું આકાશ; શણગારે શીયલ પહેરવું, તેહને મુક્તિને વાસ, માર્ગ છે ૪૦ | ઉપવાસ આંબીલ નિત કરે, નિત અરિહંત ધ્યાન; કામ ક્રોધ લોભ પરિહરે, તેહને
Page #409
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૮૮ ) મુક્તિ નિદાન. માર્ગ છે ૪૧ મનુષ્ય જન્મ પામી કરી, જે કરશે ધર્મ, સુખ સઘલાં સંપ જે, છુટે સર્વે કર્મ. માર્ગ છે ૪૨ ૫ ધીમે ધનજ પામીયે, ધમે સવિ સુખ થાય; અરિહંત નામ આરાધિચે, પાપ પટેલે જાય. માર્ગ છે ૪૩ | ખાટ પાથરણે સૂઈ રહે, ખાઓ નિત્ય. ખાણાં; એક અરિહંત નામ સંભારતાં, ક્યાં બેસે તુજ નાણાં. માર્ગ ૪૪ | મનસા વાચા કાયથી, લીજે - ગવંત નામ; સુખ સ્વર્ગના સંપ જે, સીજે વંછિત કામ. માર્ગ છે ૪૫ મે ખાતાં પીતાં ખરચતાં, હેઈડા મ કરે ખલ ખંચ; કાયા માયા કારમી, વન દહાડા પંચ. માર્ગ છે ૪૬ છે કેહી સુચંગી વાઢીયે, કહી સુચંગી નાર, કેતે માટી હાઈ રહી, કેતે ભયે અંગાર. માર્ગ, | ૪૭ | હંસ રાજા જબ ઉડીએ. તવ કોઈ ન કરે સાર; સગાં કુટુંબ સહુ એમ ભણે, વહી કાઢ બાર. માર્ગ, છે ૪૮ મે મિત્ર પુત્રાદિક તિહાં લગે, સ્નેહ ભરપૂર; હંસ રાજા જવ ચાલીયા, તવ થયા સહુ દૂર. માર્ગ પલા જે જન્મે તે કાઢી, નવિ માગી ભાગ; આગળ ખેખર હાંડલી, માંહે અધબળતી આગ. માર્ગ છે ૫૦ પતિત પાવન પ્રભુજી તમે, સુણે હે દિનાનાથ; સંસાર સાગરમાંહી બુડતાં, દેજે તમે હાથ. માર્ગ છે પ૧ છે સાંભળો સ્વામી શામળા, મરી અરદાસ; હું માનું પ્રભુ. એટલું, દેજે વૈકુંઠવાસ. માર્ગ છે પર છે અહંકાર ચિત ન આણીએ, કેહને ગાળ ન દીજે; કામ કોલ લેબ મારીયે; તો અમર કર લીજે માર્ગ છે પ૩ ૫ કરતુ કમાઈ જે
Page #410
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૯૦ ) ડિયે, કેહને દોષ ન દીજે; વિષના ફલ જે વાવીયે, તે
અમૃત ફલ કેમ લીજે. માર્ગ છે ૫૪ છે છતી રૂદ્ધિ ખરચે નહીં, તે પણ મૂરખ મોહાટા; ઠાલે આ ભુલે જાયશે, આગળ પડશે સોટા. માર્ગ છે પપ ચેારાશી લખ જીવ જોનીમાં, ફિરી વાર અનંત; મુનિ ભીમ ભણે અરિહંત જપ, જીમ પામે ભવ અંત. માર્ગો પદા સંવત સોળ નવ્વાણું, બીજને બુધવાર; આસો માસે ગાઈએ, છીકારી નગરી મઝાર. માર્ગ છે પ૭ મે ભીમ ભણે સહુ સાંભળે, મત સંચે દામ; જમણે હાથે વાવરે, તે સહી આવશે કામ. માર્ગ છે ૫૮ છે ભીમ ભણે સહુ સાંભળે, નવી કીજે પાપ, એ અધિકે જે મેં કહ્ય; તે તમે કરજે માફ. માર્ગ છે પ૯ છે
अथ नानी आराधना लिख्यते. તીર્થનાથ અનવર નમું, ત્રિભુવન તિલક સમાન; આસનના ઉપગારી થયા, મહાવીર ભગવાન; ચેત ચતુર થઈ જીવડા. ૧ શ્રી જીન વચને જાગ, મોહ તણું મતિ પરિહરી; સુદ્ધ માગે લાગ, ચેત ચતુર થઈ જીવડા. + ૨ ગાયમ ગણધર તેહના, જગ ગુરૂ જગ આધાર; તસુ પ્રણામ ત્રિવિધ કરૂં; જેમ પામું ભવપાર. ચેટ રૂાા સદગુરૂ પય પ્રણમી કરી, કહીશ જંકી વિચાર, આતમ સુખને કારણે, આરાધના પ્રકાર. ચેટ છે ૪ ૫ ત્રીજે અંગે જીણવરે, ભણ્ય તિયજયણી, તિય ઠાણી વિહુ પ્રકારે આરાધના, ચારિત્ર દંસણ નાણ. ૨૦ મે ૫ તિણ વિણું કીધે પ્રાણુઓ, ભમીઓ વાર અનંત; ચઉ ગઈ માંહી, કર્મ
Page #411
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૯) વસે, નહું લીધે દુહ અંત. ૨૦ | ૬ | ભાગ્યવસે હવે ગુરૂ મિલ્યા, તિણે દેખાડયે મમ ભવજલ તરવા બેડલી, દેવ અને ગુરૂ ધર્મ. ચેટ કે છે કે દેવ એક મુજ જીનવરૂ, ગુરૂ તે સુગુરૂ વિચર; જીન પ્રકચન સાચે કહે, ગણરને અનુસાર, ચેટ ૮ છે પઢમ અંગે જીનવરે કહ્યું, તૃતીય જમણીએ ધર્મ, વિણ તત્વ એમ સદહી, પાલે ટાલે કમ. ૨૦ | ૯ | જીવન કેઈ તુજ સગે, શત્રુ ન કઈ સંસાર, રાગ દ્વેષ અળગા કરી, પહેરીજે ભવપાર. ચે. | ૧૦ | કમવસે સંગતિ મિલી, તરૂ પંખી અહિનાણું; સ્વાર્થે બાંધ્યું સેવીયે, છાંડી ન જાયે નિદાન. ૨૦ | ૧૧ છે અરિહંત સિદ્ધ સુસાધુને, કેવલી ભાષીઉં ધર્મ, ચારે સરણ ભવિ હું જપું, જેહથી લહીએ શિવ શર્મ. છે ૧૨ | કર્મભૂમિ પંનરહ લગે, અરિહંત કેવલી સાધુ તેની સામે ખમાવીયે, સવિહુ જીવ અપરાધ. ૨૦ ૧૩ છહઈ કાય વિસ્તર ભણ, પન્નવણા ભગવંત, અંતકાલે કેમ સાંભરે, તેણે સંક્ષેપે ખમંત. ૨૦ મે ૧૪ મે પુઢવી સુપ્લિમ વાયરે, પજતા પજજત, એણપરે સઘળા જાણવા; ખામું તે એક ચિત્ત. ચેટ | ૧૫ છેલેહાદિક શસ્ત્ર કરી, અરશે અનરથે જેય; ધરણી વિરાધના જે હુઈ મનસ્યું હર્ષ ધરેય. ૨૦ મે ૧૬ પાહણ માહી ફટકડી, હિંગુલ લુણ હરિયાલ, ઈત્યાદિક ત્રિવિધ કરી, ખામું તેય ત્રિકાલ ચ૦ મે ૧૭ મે પાણી
યણ પીવણે, ધોવણ તનુ ને ન્હાણ, ભેલ સંભેલા જે કર્યા, નિંદું તે સવિઠાણ એ છે ૧૮ છે દીવે ચુંહે સં
Page #412
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૯૨) દુષણે, સિગડી સુખને હેતે, ઈત્યાદિક કાજે ઈગણી, આવું તે ચિત્ત ચ૦ મે ૧૯ પર વંદન પૂજા ભણું, તાલ ઘંટ ચમરાદિ, ધમ ભયણે કુકવે, નિંદુ વાઉ અપ્રમાદી ચ૦ છે ૨૦ બિહું ભેદે વણસઈ ભણું, સાધારણ પ્રત્યેક હણી હણાવી અનુમતિ ના ચિત્ત વિવેક ૨૦ ૨૧ એ ખાંડી પીષી, વાલ્વી, છેદીજીન્હા સ્વાદે, ખાર ભેદને સૂકવી, નાણ્યા મન વિખવાદે. ૨૦ મે ૨૨ આતમ સરખી વરણવી, તિર્થનાહ પઢમંગે, સાંભલી તાસુ વિરાધના, આલેવું મન રંગે. ૨૦ મે ૨૩ બે ઈદ્રિ પ્રમુખાવલી, આરંભે ત્રણ કાય, પંચ પ્રમાદે હવી, ખામું તે જનરાય. ૨૦ || ૨૪. પ્રાણ હણુ મુખે ભાખીઉં, અલીય લઉં અદત, મિથુન સેવ્યું મન વસે, નિજપર તિયસ્યુરત્ત. ૨૦ મે ૨૫ પરિગ્રહ બહુ એકઠા કર્યો, વિવરેવી છહકાય, ક્રોધ માન માયા ઘણી, લેભ કી મન ભાય. એ છે ૨૬ મે રાગ દેષ કલઈ કર્યા, અભખાણ પરસ્ય, પરચા અરતી રતી, પર અપવાદ વિરસ. ૨૦ મે છે ર૭ | માયા કરી કુડે લ, મિથ્યા દસણ સલ્ફ, પાપ અઢાર જે આચર્યા, આવું નિસલ્લ. ચેટ છે ૨૮ કુગુરૂ નમે ગુરૂ ભેલિમે, કુદેવ થાપ્યા કરી દેવ, કુધર્મ કર્યો ધમ તાલિમેં, દશ વિધ મિથ્યા સેવ. ૨૦ ૨૯ છે
દ્વાલ ૨ જી. અધ ધમ્મ સંજ્ઞા કરી, અભાગ્ય વસે તે આદરી પરિહરી સુત્ત બુદ્ધિ તે ગલીએ ઈણિપરે ધર્મ અધર્મ વલી, માગે માર્ગ થઈ મતિ ભલીએ | ૩૦ | અજીવે
Page #413
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૩૯૩ )
જીવતે જાણીએ, જીવ અજીવ વખાણીએ, પ્રાણીએ ઈમ કેમ જૂદુ' પામીએ, અસાધુ સાધુ મતિ વટ્ટીએ, સાધુ અસાધુ નિદીએ, છિદીએ સયમ શ્વેત સુણિ નામિચેએ ॥ ૩૧ !! નવિ મૂકયા સ‘સારથી, કેવલ જ્ઞાન રતી નથી, દુ:ખથી છુટા એમ મુખે ભાખીએ એ સકલ કર્મના ક્ષય કરી, પાહેાતા જે શિવપદ્મ પૂરી ભ્રમ ધરી ચઉતિ તેહને રાખીએ એ. ।। ૩૨ ! ઠાણાંગે એમ સહ્યું, દેશ વિધ મિથ્યા ગુરૂ હ્યું, હવે લહ્યું સકિત તેણે તે પરિહરૂ એ, પાપ અઢારહ સેવીએ, ત્રિવિધ ત્રિવિધ તે નિષેધીએ, છેદીએ આઠે કમ ભવજલ તરૂએ ।। ૩૩ ।। શ્રાવક ભાવે ભાવના, કૉંચે ત્યજસ્યું ધણુ, સચણા સુધે લયણે, સ’જમ ગ્રહિ હોંશે, સેવસ્યું એ પચ મહાવ્રત ઉચરી, નિરતી કરૂણા મને ધરી અણુસરી ગુરૂપય મૂલે વિહરસ્યુ એ ॥ ૩૪ ॥ સલેખન પહિલુ કરી, અસના દિકને પરિહરી, આસરી સલેખણના દોષથી, એ એણિપ૨ે મનારથકરે, અવસર આવે આદરે ગુરૂમુખે ચિત્ત ધર્મ, સમાધિથી એ ૫ ૩૫ ૫ એણિપરે હુઈ આરાધના, અહેાનિસ જે વરી સાધના, તે ધન્ય પંડિત મરણે જે મરેએ માલમરણુ બહુ પરે કરી, જીવડલે ચિહું ગતિ ફ઼િરી મને ધરી મમતા તિણે કેમ ભવ તરે એ ॥ ૩૬ ના પુત્ર કલત્ર ધને મન રમ્યા, એલે માનવ ભવ ગમ્યા નહુ દમ્યા તપ સ’જમે એ પ્રાણીયાએ સુગુરૂ વચન શ્રવણે સુણી, મૂઢ પણે તે અવગણી વિષ્ણુ ઘણી ક્રુતિ જારે તાણિયાએ. ॥ ૩૭।। તે દુઃખ સાંભલી ઉભગ્યા, જીનવર વચને ચિત્ત લગ્યેા, નઉ લગ્યે આરતિ ધ્યાને મન
Page #414
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૯૪) રતિએ, રૌદ્ર ઇયાન નઉ ધ્યાઈએ, ધર્મયુક્ત આરાધીએ, સાધીએ શિવ રમણી એમ સંતતી એ છે ૩૮ છે અણ સણ કરી પંડિત મરે, સદ્ધહીયાથી ઉધરે તે તરે ભવજલ શુભ ભાવે થયા એ કશ્મબીજ બાલી કરી, ભવ અંકુર નિરા કરી મન ઠરી સુખ વિલસે સિદ્ધિ ગયા એ છે ૩૯
કલશ વિહરમાણ જગે દીપતા, પાસચંદ ઉવઝય, કીધી નિશિ આરાધના, સમર સિંધ મન ભાય છે ૪૦ | સાધુ શ્રમણ જે મન ધરે, શ્રાવક શ્રાવિકા એહ, અનુક્રમે તે શિવગતિ લહે, એણે વચને ન સંદેહ. ૪૧ છે સંપુર્ણ.
श्री जीवराशीनी सजाय. હવે રણું પદમાવતી, જીવરાસી ખમાવે, જાણપણું જગતે ભલું, એણે વેળાયે આવે, તે મુજ મિચ્છામિદુક્કડં. | ૧ | અરિહંતની સાખ, જે મેં જીવ વિરાધિયા, ચોરાશી લાખ. તે મુજ છે ૨ | સાત લાખ પૃથ્વીતણા સાતે અપકાય, સાત લાખ તે કાયના, સાતે વળી વાય. તે મુજ૦ | ૩ | દસ લાખ પ્રત્યેક વનસ્પતિ, ચઉદે સાધાર, બી તી ચૌરેંદ્રીય જીવના, બે બે લાખ વિચાર. તે મુજ છે ૪ કે દેવતા તિર્યંચ નારકી, ચાર ચાર પ્રકાશી, ચઉદ લાખ મનુષ્યના, એ લાખ ચોરાશી. તે મુજ પાપા ઈણુભવે પરભવે સેવિયાં, જે પાપ અઢાર, વિવિધ ત્રિવિધે કરી પરિહરૂં, દુગતીનાં દાતાર. તે મુજ છે ૬. હિંસા
Page #415
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૫) કીધી જીવની, બાલ્યા મૃષાવાદ, દેષ અદત્તાદાનના, મૈથુન ઉનમાદ. તે મુજ છે ૭પરિગ્રહ સે કારમે, કીધો કૌધ વિશેષ, માન માયા લેભ મેં કીયા વળી રાગને દ્વેષ. તે મુજ૦ | ૮ | કલહ કરી જીવ દુહવ્યાં, દીધાં કુડાં કલંક, નિંદા કીધી પારકી, રતિ અરતિ નિશંક. તે મુજ | ૯ | ચાડી કીધી પારકી કી થાપણ મેસો કુગુરૂ કુદેવ કુધર્મને, ભલો આ ભરોસો. તે મુજ | ૧૦ | ખાટકીને ભવે મેં કીયાં, જીવના વધ ઘાત, ચડીમાર ભવે ચરકલાં માર્યા દિન રાત. તે મુજ૦ | ૧૧ | કાજી મુલ્લાને ભવે, પઢી મંત્ર કઠેર, જીવ અનેક જન્મે કિયાં કીધાં પાપ અઘેર. તે મુજ૦ | ૧૨ મે માછીને ભવે માછલાં, ઝાલ્યાં જળવાસ, ધીવર ભીલ કેળી ભવે, મૃગ પાડયા પાસ. તે મુજ છે ૧૩ કોટવાળને ભવે મેં કિયા, આકરા કર દંડ, બંધીવાન મરાવિયા, કેરડા છડી દંડ. તે મુજ છે ૧૪ પરમાધામીને ભવે, દીધાં નારકી દુઃખ, છેદન ભેદન વેદના, તાડન અતિ તિખ, તે મુજ0 છે ૧૫ કુંભારને ભવે મેં કિયા, નીભાડ પચાવ્યા, તેલી ભવે તલ પીલિયા; પાપે પિંડ ભરાવ્યા, તે મુજ૦ ૧૬ હાળી ભવે હળ ખેવૈયા, ફેડ્યાં પૃથ્વીના પેટ, સૂડ નિદાન કિયાં ઘણાં, દીધા બળદ ચપેટ, તે મુજ૦ મે ૧૭ માળી ભવે રેપ રેપિયા, નાનાવિધ વૃક્ષ, મૂળ પત્ર ફળ પુલનાં,
લાગ્યાં પાપ અલક્ષ, તે મુજ છે ૧૮ છે અદેવાઈયાને કે ભવે, ભર્યા અધિકા ભાર, પઠી ઉંટ કીડા પડયા, દયા
નાણું લગાર. તે મુજ છે ૧૯ મે છીપાને ભવે છેતર્યા,
Page #416
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૬) કીધાં રંગણ પાસ, અગ્નિ આરંભ કીધાં ઘણા, ધાતુર્વાદ અભ્યાસ, તે મુજ | ૨૦ | સુરપણે રણ ઝૂઝતાં, માર્યા માણસ વૃંદ, મદિરા માંસ માખણ ભખ્યાં, ખાધાં મૂળ ને કંદ. તે મુજ | ૨૧ ખાણ ખણાવી ધાતુની, પાણી ઉલેચ્યાં, આરંભ કીધા અતિ ઘણા, પતે પાપજ સંચ્યા. તે મુજ૦ | ૨૨ એ અંગાર કર્મ કીયા વળી, ધરમે ધ્વજ દીધા, સમ ખાધા વીતરાગના, કુડા કેસજ કીધા. તે તે મુજ૦ | ર૩ | બિલ્લી ભવે ઉંદર ગળ્યા, ગિરોળી હત્યારી, મૂઢ ગમાર તણે ભવે, મેં જુ લીખ મારી. તે મુજ૦ | ૨૪ ભાડભુંજા તણે ભવે, એકેન્દ્રિય જીવ, જાર ચણ ઘઉં શેકીયા, પાડતા રીવ. તે મુજ ૨૫ ખાંડણ પીસણ ગારના, આરંભ અનેક, રાંધણ ઈધણ અગ્નિનાં, કીધાં પાપ ઉદ્વેગ. તે મુજ૦ | ૨૬ મે વિકથા ચાર કીધી વળી, સેવ્યા પંચ પ્રમાદ, ઈષ્ટ વિગ પડાવિયા, રૂદન વિષવાદ. તે મુજ છે ર૭ મે સાધુ અને શ્રાવક તણાં, વ્રત લઈને ભાગ્યાં, મુળ અને ઉત્તર તણું, મુજ દુષણ લાગ્યાં. તે મુજ | ૨૮ છે સાપ વીંછી સિંહ ચીતરા, શકરાને સમળી, હિંસક જીવ તણે ભવે, હિંસા કીધી સબળી. તે મુજ છે ૨૯ સૂવાવી દુષણ ઘણાં વળી ગર્ભ ગળાવ્યાં, જીવાણું ઢાળ્યાં ઘણા, શળવ્રત ભંજાવ્યાં. તે મુજ | ૩૦ | ભવ અનંત ભમતાં થકાં, કીધે દેહ સંબંધ, ત્રિવિધ ત્રિવિધે કરી સિરૂં, કરૂં જન્મ પવિત્ર. મુજ૦ | ૩૧ છે ભવ અનંત ભમતાં થકાં, પરિગ્રહ સબંધ, ત્રિવિધે ત્રિવિધ કરી સિરૂં, તીણશું પ્રતિબંધ. તે મુજ0
Page #417
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૯૭), છે ૩૨ ભવ અનંત ભમતાં થકાં, કીધા કુટુંબ સંબંધ ત્રિવિધ ત્રિવિધ કરી સિરૂ, તિણશું પ્રતિબંધ. તે મુજ
૩૩ાા ઈણ પરે ઈહ ભવ પરભવે, કીધાં પાપ અખત્ર, ત્રિવિધે ત્રિવિધ વોસિરૂ, કરૂં જન્મ પવિત્ર. તે મુજ૦ | ૩૪ એણિ વિધિએ આરાધના, ભાવે કરશે જેહ, સમય સુંદર કહે પાપથી, વળી છુટશે તેહ. તે મુજ૦ | ૩૫ | રાગ વૈરાટી જે સુણે, એહ ત્રીજી ઢાળ, સમય સુંદર કહે પાપથી, છુટે તતકાળ. તેમજ૦ | ૩૬ ઈતિ.
થ ષવા પાંત્રીશ. મેહ મિથ્યાતકી નિંદમે, જીવા સુત કાળ અનંત; ભવ ભવ માંહે ભટકીઓ, જીવા તે સાંભળ વરતાત. જીવા તું ભૂલેરે, પ્રાણી એમ રેડીઓ રે સંસાર | ૧ | અનંતા જન હવે કેવલી, જીવા ઉત્કૃષ્ટ જ્ઞાની અગાધ; Vણ ભવસું લેખે લીએ, જીવા તારી ને કહે કે આદ, જીવાવ | ૨ | પૃથ્વી પાછું અગ્નીમાં, જીવા ચઉથી વાઉ કાય; એકેકી કાયા મધ્યે, જીવા કાલ અસંખ્યાતા જાય. જીવા
૩ | પાંચમી કાયે વિણસઈ, જીવા સાધારણ પ્રત્યેક; સાધારણમાં તું વસ્ય, જીવા તે વિવરે તું દેખ. જીવા છે ૪. સેહી અગ્ર નગોદમેં, જીવા શ્રેણી અસંખ્યાતી જાણ અસંખ્યાતા પ્રતર કહ્યા, જીવા ગેલા અસંખ્યાતા જાણ. છવાઇ | ૫ | એકૂકા ગોલા મધે, જીવા અસંખ્યાતા શરીર; એક શરીરમાં જીવડા, જીવા અનંતા કહ્યા મહાવીર, જીવા છે ૬ છે તિણ માંહેથી નીકળી, જીવા મોક્ષ જાએ નિરધાર; એક શરીર ખાલી ન હુએ, જવા ન
Page #418
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૮) હેશે અને તે કાલ. છવા છે ૭એક અભવીને સંગે, જીવા ભવી અનંતા હોય; વળી વિશેષે તેહના, જીવા જનમ મરણ તું જોય. જીવા ૮ દેય ઘી કાચી મયે, જવા પાંસઠું સહસર્સે પાંચ; છત્રીશ અધિક જાણીએ, જીવા જનમ મરણની ખાંચ, જીવા ૯ છેદન ભેદન વેદના, જીવા નરકે સહી બહુવાર; તીણ થકી નિગોદમેં, જીવા અનંત ગુણ તું જાણું. જીવા ને ૧૦ છે એકેદ્રી માંહેથી નિકળી, જીવા બે ઈદ્રિ માંહે જાય; તવ પુનાહી તેહની, જીવા અનંત ગુણી કહેવાય. જીવાય ૧૧ છે એમ ત્રેદ્રી, ચીકી, જીવા દેએ દેએ લાખ જાત; દુખ દીઠું સંસારમાં, જીવા સુણતાં અચરજ વાત. જીવા છે ૧૨ જલચર થળચર ખેચરૂ, જીવા ઉરપુરી ભુજપુરી જાણે; તાપસીત તરષા સહી, જવા દુઃખ મટાવણ કેણ. જીવાય છે ૧૩ છે ઈમ રડવડત જીવડે, જવા પામ્ય નર અવતાર; ગિરભાવાસનાં દુઃખ સહ્યાં, જીવા તે જાણ જગનાથ! જીવા૧૪ . મસ્તક તે હેડ્રો હેવે, જીવા ઉપર હોવે પાય; આંખ આડી દેય મુઠ્ઠીઓ, જીવા રહ્યો વિષ્ટા ઘરમાંહે. જીવા ૧૫ બાપવીર્ય રૂદ્રમાતાને, જવા એ તે લીધે આહાર; ભૂલી ગયા જનમ્યા પછી, જીવા સેવે વિષય વિકાર. જીવા | ૧૬ | Gä કેડ સહી તાતી કરી, આવા ચાંપે રૂરૂ માંહે; આર્ટુગુણી હવે વેદના, જીવા ગીરમાવાસે થાય. જીવાય છે ૧૭ છે જન્મ સમય કેડી ગણી, આવા મરતાં કોડા કડ; જન્મ મરણ દુઃખ દયની, જીવા એ લાગી મોટી ખેડ. જીવા | ૧૮ છે
Page #419
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૩૯૯). દેશ અનાચે જે ઉપ છવા ઈદ્રી હાણી થાય; આયુષ્ય ઓછો હવે, આવા ધર્મ કીધે કેમ જાય. જીવા છે ૧૯ મે કદાચિત નરભવ પામી, જીવા ઉત્તમ કુળ અવતાર, દેહ નિગી પામીઓ, આવા એળે ગયે અવતાર. ૨૦ ઠગ ફાંસીગર એરટા, જીવા ધીવર કંસાહી જાત; જન્મીને મુઓ નહીં, જીવા એ ન રહી કેાઈ જાત. છવા છે ૨૧ મે ચૌદ રાજ લેકમેં, જીવા જન્મ મરમરણને જેર; વાલાઝ માત્ર ભૂમિકા, જીવા ઠાલી ન રાખી ઠેર. જીવા | ૨૨ એહિજ જીવ રાજા હુ, જીવા હસ્તી બાંધ્યા બાર, કબીક કમને વશે, જીવા ન મળે અન્ન આધાર. જીવાય | ૨૩ છે એમ સંસાર ભળતાં થકાં, છવા પામ્ય સામગ્રી સાર; આદર દે છકાયને, છુવા, જાયે જન્મારે હાર. જીવા | ૨૪ ખાટા દેવજ પૂછઆ, છવા લાગે કુગુરૂ કે પાસ; બેટે ધર્મ આદર્યો છવા લાગી મિથ્યાત્વની વાસ જીવા. | ૨૫ કબહીક તો નરકે ગયે, જીવા કબહીક હુએ દેવ; પુણ્ય પાપના ફળ થકી; જીવા ચિહું ગતિ કીધે ફેર છવા છે ૨૬
ઘાને વળી મેહપતિ છવા મેરૂ સમા ઢગ કીધ, સાચી શ્રદ્ધા બહેરે, છવા એકે ન કાર્ય સિદ્ધ. છવાશે ર૭ ચાર જ્ઞાનથી પડયા પછી, જીવા નરક સાતમી જાય; ચઉદ પૂરવના ભણ્યા, જીવા પડે નિગોદમાંહે. જીવા. ૨૮ છે ભગવંત ધર્મ પામ્યા પછી જીવા કરણ ન જાએ ફેક; કદાચિત પડવાઈ હે, જીવા અરધા પુદ્ગલમાં મોક્ષ. જીવા | ૨૦ સુહમને બાદર પણે, જીવ મેલી વગણ
Page #420
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૦) સાત; એક પુદગલ પ્રાવર્તનની, જીવા ઝીણી ગણી છે વાત. જીવા. | ૩૦ | પાપ આલયણ આપણાં, જીવા અશ્રવ બારાં રેક, જાએ અરધાં પુદગલ મધે, જીવા અનંત
વીશી મેલ. જીવા છે ૩૧. અનંતા જીવ મોક્ષે ગયા, જીવા ટાલી આતમ દેષ; નવી ગયા નવી જાયસે, જીવા ભારી કમી મોક્ષ, જીવાવે છે ૩૨ છે એવા ભાવ સુણી કરી, જીવા શ્રદ્ધા આણી નાએ; જિન આ તિમહિજ ગયો; છવા લાખ ચોરાશી માંહે. જીવા. ૩૩ છે કઈક ઉત્તમ ચિંત, જવા જાણી અથિર સંસાર; સાચે મારગ સરધીને, જીવા પોતા મોક્ષ મેઝાર. જીવા છે ૩૪ દાન શીયળ તપ ભાવના, જીવા ઈણશું રાખે પ્રેમ, કેડ કલ્યાણ છે તેહનાં, જીવા રૂષી જેમલ કહે એમ. જીવા. છે ૩૫ . ઈતિ
अथ गर्वनी सझ्झाय. ગરવ મ કરશેરે ગાત્રનું, આખર એહ અસારરે, રાખે કોઈને નવિ રહે, કર્મ કરે કિરતારરે. ગર્વ છે ૧ મે સડણ પડન વિધ્વંસણિ, જે માટીને ભંડારે ખિણમાં વાજેરે ખરે, તે કિમ રહેસે અખંડશે. ગર્વ મે ૨ એ મને પૂછી પૂછી જીમતે, પાન ચૂટી ચૂટી બીટરે તે નર બંધાણા ભાલમાં, કાગડા ચિરકે છે વિઠરે. ગર્વ | ૩ મેં મરડે મેજે કરે, કામનીસું કરતો કરે, તે નર પડયારે કચ્છમાં. મેહ માયા ને છેડરે, ગર્વ ૪ ચિહુ દિશ ખેલતે હેજમાં, નરનારી લાખ કેડરે;
Page #421
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૧). તે જઈ સૂતા સમસાનમાં, સઘળી માયાને છેડેરે. ગર્વ છે પ છે કોડ ઉપાય સે કીજીયે તો પણ નવિ રખાયરે; સજજન મેળારે તેહને, કીધો અગ્નીસું દાહરે. ગર્વ | ૬ | જરા કુમર જગળ વસે, વનમાં ખેલે શિકારરે; હરિપગ પદ્ધને પેખીને, મૃગની ભ્રાંતિ તેણી વારરે. ગર્વ છે છે કે કૃષ્ણ સરીખેરે રાજવી, બલભદ્ર સરીખે ભાઈ; જંગલમાં જઈ તે જુઓ, તાકી નાંખે છે તીરરે. ગર્વ છે ૮ સહસ બત્રીસ અનેઉરી, ગોપી સોળ હજાર; તરસે તરફડે ત્રીકમ, નહી કેઈ પાણી પાનાર છે. ગર્વ. છે ૯. કેટી શલા ઉંચી કરી, ગિરધારી ધરાવતો નામરે, વેઠે નથાવાણે તહાં થકી, જુઓ જુઓ કર્મના કામરે ગર્વ કે ૧૦ જણતાં કિણે નવી જાણીએ, મરતાં નઈ કોઈ રેનાર; મહા અટવીમાં એકલો, પડિયે પાડે પિકારરે. ગર્વ છે ૧૧ છે ગજ ઉપરે બેસીને, ગાજતો દેતો નગારાની ઠેર; વાસુદેવ વનમાં એકલે, જાણ વન કેરે રેજરે. ગર્વ છે ૧૨. છબિલે છત્ર ધરાવતે, ફિરાવતો ચિહું દિસે કેજરે; હે હર હલા તીહાં ઘુઘવે, સાવજ કરે છે સેરરે. ગર્વ છે ૧૩ તીર નાખે તીહાં તાણને, પગ તલે વલ ભારી; પગ ભેદી તીર નીસર્યો જઈ પડિઉં તે દૂરરે, ગર્વ છે ૧૪ આપ બલે ઉઠી કહે, હું છું કૃષ્ણ નરેશરે; કિણ મુઝ બાણેરે વીધીઉં, એ કેણુ પાપીછરે. ગર્વ છે ૧૫ | શબ્દ કૃષ્ણને જે સાંભળી, વિલખાણે જરા કુમાર; હું છું વસુદેવ બેટડે, રહું છું વન મુઝારરે. ગર્વ છે ૧૬ કૃષ્ણ રક્ષણને કારણે, વરસ ગયાં
Page #422
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૦૨) મુઝ બાર; પણ નવી દીઠરે માનવી, આજ લગે નિરધારરે ગર્વ ૧૭ દુષ્ટ કમ તણા ઉદયે, ઈહાં તમે આવ્યા વની આજશે. મુઝને હત્યારે આપવા, પણ વળી લગાડવા લાજ રે, ગર્વ છે ૧૮ કૃષ્ણ કહે ઉરે આવ બંધવા, જે. કારણ સેવ્યો છે વનરે તે કૃષ્ણને તે મારી, ન મટે શ્રી તેમના વચનરે. ગર્વ છે ૧૯ આંખે આંસુડાં નાંખતાં, આવ્યો કૃષ્ણને પાસરે, તબ મોરારી ઈમ બેલીયા, લેઈ અંકુશ ઉલાસરે. ગર્વ છે ૨૦ છે એ નીસાની પાંડવને આલજે, ઈહાથી ભાગી જા દૂર, બળભદ્ર આવસે તે મારશે, ઉપજશે બહુ ઉદવેગરે. ગર્વ છે ૨૧ કે આ સમયે કેમ જાઉં વેગળે, જે તમે મેળે મુરારીરે, ફરી ફરી મેં સામો જેવાતે, આખે આંસુ જલધારરે. ગર્વ છે ૨૨ છે દષ્ટ કમ જેણે ક્ય, એક ત્રેવીસમી ઢાલ, ઉદય રતન કહે એહની, આગળ વાત રસાલશે. ગર્વ છે ૨૩ મે ઈતિ
अथ वैराग्य पचवीशी. માતાને ઉદરે ઉપને, નવ માસ રહે ગુપ્ત છાંને; પછે જન ત્યારે માતા હલરાવે, પૂણ્ય કરો ધર્મ છવ સાથે આવે. ૧. પાલી પિસી માટે કીધે, માત તાત જાણે કારજ સીધે; વય વન જાણું પરણાવે. પૂણ્ય ને ૨ છે જીવ જાણે છે રે મારી આથી પોથી, એ ૫ રેસે તારું કોઈ નથી; કરણી વિના જીવ ગોથા ખાવે. પૂણ્ય છે ૩ પૂણ્ય વેગે તું નરભવ પાપે, જ્યારે જનમે ત્યારે તું શું લાવ્યા ? આવ્યે તું એક એકલે જાવે.
Page #423
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૩)
પૂણ્ય છે કે છે પરદેશી પ્રદેશથી આવ્ય, મેરે ધન મેરે ધન કરીને ધાર્યો, અંતકાળે તુઝ સાથે કાંઈ નાવે. પૂર્ણ છે ૫ સંસારની માયા મમતા બેટી, એક પ્રિત રાખે પ્રભુશું મોટી, જેમ ગરભાવાસમાં ફિર નાવે. પૂણ્ય, છે ૬ કઈ તરીયા જીવ કેઈ તરસે, સાલીભદ્ર ધને મુનિ મેક્ષ વસે, છતી રીદ્ધી સિદ્ધિ ત્યાગી કહેતાં પાર નવે. પૂણ્ય| ૭ | મદ આઠ છોડ તમે અહંકારી, સુણી સમજે ધર્મના વેપારી, સોધી પૂણ્ય તણે કરે સદભાવે. પૂણ્ય છે ૮ છે કે ધ્વજ લખપતી કઈ થયા, રાણા રાજીઆ કેઈ વઈ ગયા, રામ રાવણ રાજ સમ કેણ આવે. પૂણ્ય| ૯ | પરનારી પુરૂષ પ્રીત નવી કરીયે, વિષયાસુખ દુખ એ પરિહરી, શીયલ ચિંતામણી નરનારી યશ પાવે. પૂણ્ય ૧૦ મે માત તાત સગા બાંધવ ભાઈ, સાસુ સસરે કઈ ન સગાઈ, પછે પડીશ જીવ તું પસ્તાઈ. પૂર્ણ છે ૧૧ | મેલ મંદિર મહેલને માળી, ઘરે ગરાસ ઘડાને વાડી, આખર અસ્થિર એ કહાવે. પૂણ્ય ! ૧૨ ભય મરણ તણે જીવને મેટે, જાણ જાણ સુજાણ સંસાર છેટે, આજીવિકાળે તું ધન કમાવે. પુણ્ય ! ૧૩ મે માયાને વશ ખાટું બેલે, પણ પુણ્યની વાત કઈ નવિ તાલે, સુજાણ હોય તેને સમજ આવે. પુણ્ય છે ૧૪ | દીઠે મારગ ન્યાયે ચાલે, બળવત થઈ ક્રોધને ટાળે, પંચ ઇંદ્ધિને તું છપાવે. પુણ્ય છે ૧૫ દાન દીજીયે ને શીલ પાલીજે, તપ આદરી ને ભાવ ભાવીજે, જીવ દયા
Page #424
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૪)
વળી નિત્ય પાળજે. પુણ્ય છે ૧૬ હસતાં હસતાં કર્મ બંધાયે, તે તે રેવંતા નવી છુટાયે, બોલ વિચારીને પછી બેલી જે. પૂણ્ય છે ૧૭ મારું મારું કહેતાં શું હીડે, એક પ્રીત પ્રભુજીસ્ માંડે, વાણી મીઠી જેહને સુહાવે. પૂણ્ય છે ૧૮ દિન દિન તેડે આવે જેઈલ, ચેત ચેત મૂંઢ તું કાં થયે ઘેલ, દધિ કઠે વૃક્ષ કેતાં ઠેરાવે. પૂણ્ય છે ૧૯ છે કાચા કુંભ તણી પરે એ કાયા, અસ્થિર બાજીને કુડી માયા, બાદલ છાયા સમ કહાવે. પૂણ્ય | ૨૦ | દેવ અરિહંતને સુસાધ ગુરૂ, મરણ કરે એહ નવકાર તણે; મયણાં ધ્યાને ઊંબર રેગ જાવે. પૂણ્ય | ૨૧ મે દિન રાતની સાઠ ઘડી જાણે, તેમાં ચાર ઘડી ધરમની આણ, છપન્ન ઘડી ધધ કમાવો. પૂણ્ય ( રર | અંતર આત્મા સા સા સાંભળસે જેહની ખિ તે તેવી જ લુણસે, બીજ ધર્મ તણાં જે પિખાવે. પૂણ્ય છે ૨૩ સંવત અઢાર ચત્તરે સહી, વૈરાગ્ય પચીસી (કચ્છ) હાલાપુરમેં કહી, જિહાં જૈન ઘઉં સિ દીપાવે. પૂણ્ય | ૨૪ | તજ લાભનો શિષ્ય એણપરે ભાખે, ભાઈ ધમની વાત જે ચિત્ત રાખે, મેઘ લાભ કહે હેતે ભાવે. પૂણ્ય છે રપ છે ઈતિ.
क्षमा छत्रीशीनी सज्झाय
- આદર છવ ક્ષમા ગુણ આદર, મ કરીશ રાગને છેષજી; સમતા શિવ સુખ પામીજે, ક્રોધે કુગતિ વિશેષજી. આદર૦ કે ૧ સમતા સંયમસાર સુણીજ, બૃહતક૯૫ની
Page #425
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૦૫ )
પૂરવનું સયમ, ખાળીને કરે રાખજી.
શામજી; ક્રોધે ક્રોડ આ॰ ॥ ૨ ॥ કાણુ કાણુ જીવ તર્યા ઊપશમથી, સાંભળ તું દ્રષ્ટાંતજી; કાણુ કાણુ જીવ ભમ્યા ભવમાંહે, ક્રોધ તણે વિરત તજી. આ॰ ॥ ૩ ॥ સામલ સસરે શીશ પ્રજાન્યુ, આંધી માટીની પાળજી; ગજસકુમાર ક્ષમા મન ધરતા, મુશ્તી ગયે। તતકાળજી. આ॰ ॥ ૪ ॥ કુળવાળુએ સાધુ કહાતા, કીધેા કોષ અપારજી; કેણિકની ગણિકા વશ પડીએ, રડડિયેા સ‘સારજી, આ॰ ॥ ૫ ॥ સાવન કરી કરી અતિ વેદન, વાઘશુ વીંટયું શીશજી; મેતારજ રૂષિ મુકતે' પહેાતા, ઉપશમ એહુ જગીશજી. આ॰ ॥ ૬ ॥ કુરૂ અક્રુરૂડ એ સાધુ કહાતા, રહ્યા કુણાલા ખાળજી; ક્રોધ કરી તે કુગતિ પહેાતા, જન્મ ગમાયા આળજી. આ ॥ ૭ । કમખમાની મુકતે પહેાતા, ખધક સૂરિના શિષ્યજી; પાલક પાપીયે ઘાણી પીઠ્યા, નાણી મનમાં રીસજી. આ॰ ૫ ૮ ૫ અય્યકારી નારી અતિચુકી, તાડચે પીયુશુ' નેહજી, ખખ્ખર કુળ સહ્યાં દુઃખ મહેાળાં, ક્રોધ તણાં ફળ અહજી. આ॰ । ૯ ।। વાઘણે સર્વ શરીર વલુન્ગ્યુ, તતક્ષણ છેાડયા પ્રાણજી; સાધુ સુકેામળ શિવ સુખ પામ્યા, એહ ક્ષમા ગુણ ખાણજી. આ॰ ! ૧૦ ॥ કુણુ ચ'ડાળ કહીજે બિહુમે, નિરતિ નહી કહે દેવજી; રૂષિ ચંડાળ કહીજે વઢતા; ટાળેા વેઢની દેવજી. આ । ૧૧ ।। સાતમી નરક ગયા તે બ્રહ્મદત્ત, કાઢી બ્રાહ્મણ આંખજી; કાશ્વતણાં ફળ કઠુઆં જાણી, રાગ દ્વેષ ઘેા નાંખજી. આ॰ ।। ૧૨ । ખધક રૂષિની ખાલ ઉતારી,
Page #426
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૦૬) સહ્ય પરિસહ જેણુજી; ગર્ભવાસના દુઃખથી છૂટયે, સબળ ક્ષમા ગુણ તેણછ. આ૦ મે ૧૩ છે કેોધ કરી બંધક આચારજ, હુઓ અગ્નિકુમારજી; દંડક નૃપને દેશ પ્રજાજે, ભમશે ભવ મઝારછ. આ ૧૪ ચંડ રૂદ્ર આચારજ ચલતાં, મસ્તક કીધ પ્રહારજી; ક્ષમા કરતા કેવળ પામ્યો, નવ દિક્ષીત અણગારજી. આ. કે ૧૫ છે પાંચ વાર રૂષિને સંતાપ્યા, આણું મનમાં દ્વેષ; પંચ ભવ સીમ દ નંદનાદિક, ક્રોધ તણાં ફળ દેખજી. આ૦ છે ૧૬ સાગરચંદ્રનું શીશ પ્રજાલ્યું, નિશિ નભસેના નરિંદજી; સમતા ભાવધરી સુરલોકે, પહેતે પરમાનંદજી. આ છે ૧૭ ચંદના ગુરૂણુયે ઘણું નિબ્રછી, બિગ બિગ તુજ અવતારજી; મૃગાવતી કેવળસિરિ પામી, એહ ક્ષમા અધિકાર છે. આ૦ મે ૧૮. શાંબ પ્રદ્યુમ્ન કુમાર સંતા, કૃષ્ણ દ્વૈપાયન સાહજી; ક્રોધ કરી તપનું ફળ હાર્યો, કીધે દ્વારિકા દાહજી. આ૦ મે ૧૯ મે ભરતને મારણ મૂઠી ઉપાધ, બાહુબળી બળવંતજી; ઉપશમ રસ મનમાહે આ ણ, સંયમ લે મતિમંદજી. આ૦ / ૨૦ . કાઉસગમાં ચડ અતિ ક્રોધે, પ્રસન્નચંદ્ર રૂષિરાયજી; સાતમી નરક તણું દળ મેલ્યાં, કઠુઆ તેણુ કષાય. આ છે ૨૧ છે આહાર માંહે ક્રોધે રૂષિ શુક્યાં, આ અમૃત ભાવ; ફૂરગડુએ કેવળ પામ્યું, ક્ષમા તણે પરભાવ છે. આ | ૨૨ પાર્શ્વનાથને ઉપસર્ગ કીધા, કમઠ ભવાંકર ધીઠજી; નરક તિર્યંચતણાં દુઃખ લાગ્યાં, કોઈ તણું ફળ દીઠજી. આ૦ મે ૨૩ ! ક્ષમાવંત દમદંત મુનીશ્વર, વનમાં રહ્યા
Page #427
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૭), કાઉસગ; કૈરવ કટક હણ્યા ઈટાળે, તેડયા કર્મના વગઈ. આ૦ મે ૨૪ સજ્યા પાળક કાને તરૂઓ, નાંખ્ય ક્રોધ ઉદારજી; બહુ કાને ખીલા ઠેકાણા, નવી છૂટયા મહાવીરજી. આ૦ | ૨૫ | ચાર હત્યાનો કારક હતું, દ્રઢપ્રહારી અતિરેકજી; ક્ષમા કરીને મુગતે પોતે, ઉપસર્ગ સહ્યા અનેકછ. આ છે ૨૬ મે પહાર માંહે ઉપજતો હા, ક્રોધ કેવળ નાણજી; દેખી શ્રી દમસાર સુનીસર સૂત્ર ગુયે ઉઠણુજી. આ૦ છે ર૭ | સીંહ ગુફા વાસી રૂષિ કીધે, સ્થળભદ્ર ઉપર કોપજી; વેશ્યા વચન ગયા નેપાળે, કીધે સંયમ લેપજી. આ૦ મે ૨૮ | ચંદ્રાવતસક કાઉસગ રહીયે, ક્ષમાતણે ભંડારજી; દાસી તેલ ભર્યો નિશિ દવે, સુર પી લહે સારછ. આ૦ ૨લા એમ અનેક તર્યા ત્રિભુવનમેં, ક્ષમા ગુણે ભવિ જીવજી; કોધ કરી કુગતે તે પહેતા, પાડંતા મુખ રીડછે. આ | ૩૦ | વિષ હળાહળ કહીયે વરૂઓ, તે મારે એક વારજી; પણ કષાય અનંતી વેળા, આપે મરણ અપાર છે. આ૦ ૩૧ છે કેધ કરંતાં તપ જપ કીધાં, ન પડે કાંઈ ઠામજી; આપ તપેપરને સંતાપે, ક્રોધ શું કેહા કામ છે. આ૦ | ૩૨ ક્ષમા કરંતાં ખરચ ન લાગે, ભાંગે ક્રોડ કલેશજી; અરિહંત દેવ આરાધક થાયે, વ્યાપે સુજસ પ્રદેશ છે. આ૦ મે ૩૩ / નગર માંહે નાગર નગીને, જિહાં જિનવર પ્રસાદજી; શ્રાવક લોક વસે અતિ સુખીયા, ધમતણે પરસાદજી. આ૦ ૩૪. ક્ષમા છત્રીશી ખાતે કીધી, આતમ પર ઉપગારજી; સાંભળતાં શ્રાવક પણ
Page #428
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૦૮) સમજ્યા, ઉપશમ ધર્યો અપારછે. આ છે ૩૫ | જુગ પ્રધાન જિણચંદ્રસૂરિશ્વર, સકળચંદ્ર તસુ શિષ્ય સમય સુંદર તસુ શિષ્ય ભણે એમ, ચતુવિધ સંઘ જગીશજી, આ છે ૩૬ મે ઈતિ.
अथ श्री चित्त अने ब्रह्मदत्तनी सज्झाय - ચિત્ત કહે બ્રહ્મરાયને, કછુ દિલમાં આણેજી, પૂરવ ભવની પ્રીતડી, તે તે મુજથી મ તે હે. બંધવ બોલ માને છે. કતિયારીને સૂત્ર જવું, કૂટે ત્યું, જોડે છે. બંધવ૦ ૫ ૧ છે દેશ દશાણને રાજીઓ, ભવે પહેલે દાસજી; બીજે ભવ કાલિંજરે, આપણ મૃગ વનવાજી છે. બં૦ મે ૨ ત્રીજે ભવ ગંગા નદી, આપણે બેહ હંસ હતા; ચોથે ભવ ચંડાળને ઘેર જમ્યા પૂતા હો. બં, ને ૩ ચિત્ત સંભુતિ બે જણા, સબહી ગુણ પુરાજી; જગ સહુ તિહાં મહિ રહ્યું, ધરણીધર સુરા હ. બં૦ | ૪ | વિ અણખ કરે ઘણી, રાજાને ભરમાવેજી; દેશવટે તિહાંથી દિયે, ગયા મરવાને ભાવે છે. બં
૫ | પર્વત ઉપર મુનિ મળ્યા, પગે પડ્યા ધાઈજી; અકામ મરણ મુનિ ભાગે; ધર્મ દેશના સુણાઈ . બંકે ૬ ધર્મ સુણે ઘર છોડી, આપણે બહુ સંયમ લીધો ; નીયાણે તે આદ, કમ ભુંડે તે કી . બં છે ૭. નારી રત્નને નિરખતાં; તપને ફળ હાજી; મેં તને વા ઘણે, તેં કાંઈ ન વિચાર્યો. બં
૮ પાક ક્ષેત્ર ક્યું વેચા, શીરામણ સાટેજી;
Page #429
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૪૦૯ )
ખેતારીની પરે. કુરશેા, કહુ છું હું તે માટે હા. મં ૫ ૯ ॥ પદ્મગુલ્મ વિમાનમાં; ભવ પાંચમા કીધાજી; તિહાંથી ચવિને ઉપન્યા, કપિલપુર પ્રસિધ્ધે હા. મં ॥ ૧૦ !! ચક્રવૃત્તિ પન્નુની તે. લહી; સબહી અહંકારજી; કીધાનાં ફળ પામીચા, હારી કરણી સારી હા. ખ૦ ૫૧૧૫૫ પુરિમંતાળે હુ. ઉપન્થેા, શ્રાવક તે આચારીજી; સચમ મા આદર્યાં, મેં નારી નીવારી હા. ખ૦ ૫ ૧૨ ॥ મે પણ રિદ્ધિ લીધી, બહુ વિધ પ્રકારેજી; શુભ માનવ ભવ પામીને, કાણુ મૂરખ હારે હા. મ’૦ ૫ ૧૩ ।। ઈચ્છુ સ'સારમાં રાચીયા, વિષયા રસનાં લેાભેજી; તારણુ નાવ તણી પરે, ધમ કાઇ ન તાલે હા. બ′૦। ૧૪ । ચિત્ત કહે બ્રહ્મરાયને, કછુ દિલમાં આાજી; આ અવસર છે દોહિલેા, ધમ મારગ જાણેા હા. મ્ ।। ૧૫ । નિયાણું કરી સુખ લહ્યાં, માનવ ભવ કેરાંજી; ઋણુ કારણથી જાણજે, હારા નરકમાં ડેરા હા. ખ૦ ૫ ૧૬ ॥ છઠે ભવે જૂઆ, આપણ બે ભાઇજી; હવે મળવુ છે દોહતુ', જિમ પર્યંત રાઇ હા. અં૰ ॥ ૧૭ ! સાધુ કહે સુણા રાયજી; અખ આ રીદ્ધિ ત્યાગેાજી; આ અવસર છે પરવડા, સયમ મારગ લાધેા હા. અં૦ | ૧૮ ।। રાય કહે સુણા સાધુજી, કછુ અવર બતાવેાજી; આ રિદ્ધિ તા છૂટે નહી', મુજ હાવે પસ્તાવા હા. ખં તા ૧૯ ચિત્ત કહે બ્રહ્મરાયને, હારી ભવ સ્થિતિ નાઇજી; મારા વાર્યાં નહિ વળેા, ત્હારાં કમ સખાઈ હા. ખં૦ ના ૨૦ ૫ ચિત્તે વચન કહ્યાં ઘણાં, નિજ મનને રાગેજી; ભારે કરમી જીવડા, કહેા કિણિ પરે જાગે
Page #430
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૦)
હે. બં૦ | ૨૧ મે ચિત્ત મુનિ તિહાંથી વળ્યા, કઠિણ કમને બેતાજી; જ્ઞાન લહી મુખ્ત ગયા, ચકી સાતમે પહોતા હે. બં૦ | ૨૨ મન વચ કાયાયે કરી, જે કઈ જૈન ધર્મ કરશેજી; ટાળી કમ પરંપરા, તે શિવપુરી વરશે હે. બં૦ | ૨૩ | ઉત્તરાધ્યયનને તેરમે, એહી અર્થ વખાણ્યા; રૂપ મુનિ સુપસાયથી, જેણમલજી જાણ્યા હે. બં૦ | ૨૪ | ઈતિ.
अथ श्री जीवदयानी सज्झाय
ચતુર નર, જીવ દયા ધર્મ સાર; જેથી પામીએ ભવને પાર. ચતુર નર જીવ દયા સાર. ૫ ૧ છે ગજ ભવે સસલે ઉગાર્યો રે, કરૂણુ આણું અપાર; શ્રેણિકને ઘેર ઉપજોરે, અંગજ મેઘ કુમાર. ચ૦ મે ૨ | વીર વાદી વાણું સુણીરે, લીધે સંયમ ભાર; વિજય વિમાને ઉપરે, સિધશે મહા વિદેહ મઝાર, ચ૦ | ૩ | નેમી પ્રભુ ગયા પરણવારે, સુણિ પશુડાને પિકાર; પશુડાંની કરૂણા ઉપનીરે, તજ્યા રામતી નાર. ચ૦ કે ૪ છે શરણે પારે ઉગારીયેરે, દયાનિધિ મેઘરથ રાય; શાંતિનાથ ચકી થયા, દયા તણે સુપસાય. ચ૦ છે ૫ મે માસ ખમણને પારણેરે, ધર્મ રૂચી અણગાર; કીડીની કરૂણ ઉપનીરે, કીધે કડવા તુંબાને આહાર. ચ૦ | ૬ | સર્વાર્થ સિદ્ધમાં ઉપન્યારે, સિધ્યા વિદેહ મેઝાર; ધર્મઘોષના શિષ્ય થયા રે, શુભ દયાં તણાજ પસાય. ચ૦ | ૭ | અજુનમાલી જાણજો રે, લીધે.
Page #431
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૧૧) સંયમ ભાર; કમ છ માસે ક્ષય કરી રે, પહેતા મુક્તિ મઝાર. ચ૦ | ૮ દેવકીનંદન સોલ્લામણુંરે, નામે તે ગજસુકુમાર; ધિઓ ધિખતી સઘડી સહીર, આણુ દયારે અપાર. ચ૦ છે ૯ એ ધર્મ છે સુરતરૂ સમરે, જેહની શીતળ છાંય; સેવક જન નિત સેવરે, એહ છે મુક્તિને નાવ. ચ૦ કે ૧૦ ઈતિ. સંપૂર્ણ.
अथ श्री कर्म पचीशीनी सज्झाय.
દેવ દાનવ તિર્થંકર ગણધર, હરિ હર નર વર સબળા; કમ સંગે સુખ દુઃખ પામ્યા, સબળા હુઆ મહાનિબળારે પ્રાણી, કમ સમે નહીં કેય; કીધાં ધર્મ વિના ભેગવિયાં, છૂટકબારે ન હાય રે પ્રાણી, કસમ નહી કોયo | ૧ | આદીશ્વરને અંતરાય વિ૮, વર્ષ દિવસ રહ્યા ભૂખે; વીરને બાર વરસ દુઃખ દીધું ઉપન્યા, બ્રાહ્મણી કૂખે છે. પ્રાણું૦ | ૨ | સાઠ સહસ સુત સગ્રચક્રીન, શૂરા એક દીન મૂઆ, સગર હુઓ વિણપુત્રે દુઃખીયો, કર્મ તણાં ફળ એવાં રે. પ્રાણી છે ૩ બત્રીશ સહસ્ત્ર દેશેને રાણે, ચકી સનત કુમાર; સળ રોગ શરીરે ઉપન્યા, કર્મ કિ તસ ખુવાર છે. પ્રાણ છે ૪ સુલુમ નામે આઠમે ચકી, કમેં સાયરમાં નાંખે; સોળ સહસ ઉભાં યક્ષે દીઠે, પણ તિણ કેણે ન રાખે છે. પ્રાણ છે એ છે બ્રહ્મદત્ત નામે બારમે ચકી, કમેં કીધે તે અધે; એમ જાણ પ્રાણ વિણ કામે, કોઈ મત બાંધે કમ સે. પ્રાણ છે ૬ વશ ભુજા દશ મસ્તક કહેવાતા, રાવણને લક્ષમણે
Page #432
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૧૨). મા; એકલ રાવણે જગ સૌ છો, (પણ) કમથી તે પણ હા રે. પ્રાણી છા શ્રી રામ લક્ષમણ મહા બળવંતા, વળી સત્યવંતા શ્રી સીતા; બાર વરસ લગે રહ્યાં વનવાસી; વીતક તસ બહુ વિત્યાં રે. પ્રાણુ ટા છપ્પનકોડ જાદવને રાણે, કૃષ્ણજી મહાબળી જાણ; અટવી કેશબીમાં એકલડે હતું, વળવળ વિણ પાણું રે. પ્રાણ છે ૯. પાંચે પાંડે મહા ગુઝારા, હારી સતી દ્રપતી રાણું; બાર બાર વરસ વન દુખ દીઠાં, ભમિયા દુઃખે ભારી રે. પ્રાણી છે ૧૦ | સતીય શિરોમણી દ્રોપતી કહીયે, પાંચે પાંડવની રાણી, સુકમાળિકા ભવે બાંધ્યું નિયાણું, પામી પાંચ ભરતાર રે. પ્રાણ છે ૧૧ છે કમે હલકો કીધે હરિશ્ચંદ્રને, વહેચાણ તારા મહારાણું; બાર વરસ લગે માથે આણ્યું, ડુંભ (ચાંડાલ) તણે ઘર પાણીરે. પ્રાણી છે ૧૨ કે દધિવાહન રાજાની કુવરી, ચાવી (પ્રસિદ્ધ) ચંદન બાળા, ચપદની (પશુઓની) પરે ચાટે વેચાણ, કર્મતણું એ ચાળા રે. પ્રાણી છે ૧૩સમકિત ધારી શ્રેણિક રાજા, બેટે બાંધે મુશ્કે, ધર્મી નરપતિ કમેં દબાણ, કર્મથી જેર ન કિકે છે. પ્રાણી છે ૧૪ કે ઈશ્વર દેવને પાર્વતી રાણ, કર્તા પુરૂષ કહેવાયા; અહોનિશ સમશાને વાસ, ભિક્ષા ભેજન ખાયા છે. પ્રાણ છે ૧૫ સહસ કિરણ સૂરજ પ્રતાપી, રાત દિવસ રહે ભમતા, સેળ કળા શશિ હરજગ જા, દિન દિન જાય ઘટતો રે પ્રાણી છે ૧૬ નળરાજા પણ જુવટે રમતાં, અરથ ગરથ રાજ્ય હાબાર વરસ લાગે વન દુઃખ દીઠાં, તેને પણ કમ ભમાડે છે. પ્રાણ છે
Page #433
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૧૩). ૧૭ | સુદર્શનને શૂળીએ દીધે, મુંજરાયે માગી ભીખ; તમસ ગુફા મુખ કેણિક બળિયે, માની કેઈની ન શીખરે. પ્રાણી છે ૧૮. ગજમુનીના શિર ઉપર સઘડી, સાગરદત્ત બન્યું શિશ; મેતારજ વાધરે વિંટાણા, ક્ષણ ન આણી રીશ રે. પ્રાણું ૧૯ પાંચસે સાધુ ઘાણીમાં પીત્યા, રોષ ન આયે લગાર; પૂરવ કમે ઢંઢણ રૂષિને, છ માસ ન મળે આહાર રે. પ્રાણું૦ | ૨૦ | ચિદ પૂરવધર કર્મતણે વશ, પડયા નિગોદ મઝાર; આદ્ર કુમાર અને નિંદિષણે, ફરિવાશો ઘરબાર રે. પ્રાણી છે ૨૧ છે કળાવતીના કર છેદાણા, સુભદ્રા પામી કલંક; મહાબળ મુનિનું ગાત્ર પ્રજાવું, કમંતણા એ વકરે. પ્રાણી ૧૨ પિદી હેતે પદ્મનાભનું, ફેડયું કૃષ્ણ ઠામ; વીરને કાને ખીલા ઠેકાણું, પગે રાંધી ખીર તામ રે. પ્રાણ૦ મે ૨૩ . કમથી નાઠા જાય પાતાળે, પેસે અની મઝાર; મેરૂ શિખર ઉપર ચઢે પણ, કર્મ ન મૂકે લગાર રે. પ્રાણ છે ૨૪ છે એવાં કર્મ જીત્યાં નર નારી, તે હેતાં શિવ કાય; પ્રભાતે ઉઠી નિત્ય નિત્ય વંદે, ભક્તિથી તેહના પાય રે. પ્રાણું૦ | ૨૫ છે એમ અનેક નર ખંડયા કર્મ, ભલ ભલેરા જે સાજ, રૂષી હરષ કરજેડીને કહે નમે નમે કર્મ મહારાજ રે પ્રાણ૦ ૨૬ ઈતિ સંપૂર્ણ.
अथ मन भमरानी सज्झाय. ભૂલ્ય મન ભમરા તું કયાં ભમ્યો? ભમ્ય દિવસને રાત; માયાને બાંધ્ય પ્રાણી, ભમે પરિમળ જાત. ભૂલ્યા છે ૧ કુંભ કા કાયા કારમી, તેહનાં કરે
Page #434
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૧૪) રે જતન્ન, વિણસતાં વાર લાગે નહી, નિર્મલ રાખે આ મન્ન. ભૂલ્યો ને ૨ કોના છેરૂ કેના વાછરૂ, કેનાં માત ને બાપ; અંતે નકી જવું એકલું, સાથે પૂણ્યને પાપ-(અથવા પ્રેમ, જ્ઞાન અને અનુભવ એ ત્રણે વસ્તુ ઓજ આ ભવમાં તથા પ્રત્યેક ભવમાં સ્થાયી સાથે રહે છે.) ભૂલ્યા | ૩ | જીવને આશા ડુંગર જેવ, મરવું પગલાં હેઠ; ધન સંચી સંચી કાંઈ કરે દવની વેઠ. ભૂલ્યો છે ૪ ધંધે કરી ધન મેળવ્યું, લાખે ને વળી ક્રેડ, મરણની વેળા માનવી, લીધે દર પણ છેડ. ભૂલ્યા | ૫ | મૂરખ કહે ધન માહરૂ, ધોખે ધાન્ય ન ખાય; વસ્ત્ર વિના દેહ પઢશે, લખપતિ લાકડા માંય. ભૂલ્યા | ૬ | ભવ સાગર દુઃખ જળ ભર્યો, તરે છે પેલે પાર; વચમાં ભય સબળ થયે, કમ લેભને મેહ, મૂલ્યો | ૭ મે લખપતિ કહેવાતા તે ગયા, ગયા અગણિત લાખ; ગર્વ કરી ગેખે બેસતા, સર્વ થયા બળી રાખ. ભૂલ્યા છે ૮ ધમણ ધખંતી રે રઈ ગઈ બુજ ગઈ તે લાલ અંગાર; એરણને હથોડો મટ, ઉઠ ચાલ્યો જેમ લોહાર. ભૂલ્યા છે ૯ઉવટ (ઉધે માગે) મારગ ચાલતાં, જાવું પેલે રે પાર; આગળ ત્યાં હાટ ન વાણીયે, સઘળું લેજે એ સાર ભૂલ્ય છે ૧૦ | પરદેશી પરદેશમેં કુણશું કરેરે સ્નેહ, આયા કાગળ ઉઠ ચલ્યા, ન ગણે આધીને મહ. ભૂલ્યા છે ૧૧ કેઈ ચાલ્યા કેઈ ચાલશે, કેઈ ચાલણહાર, કેઈ બેટા બુઢા બાપડા, કેઈ જાય નક મઝાર, ભૂ૦ મે ૧૨ જે ઘેર નૈબત વાગતી, થતાં
Page #435
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૫) અનેક રાગ; ખંડેર થઈ તે ખાલી થયાં, બેસવા લાગે ત્યાં કાગ. ભૂલ્યો ! ૧૩ છે ભમરે આ કમળમાં, લેવા પરિમલ ફૂલ કમળની સુગંધે માંહિ રહે, જિમ આથમતે સુર, ભૂલ્યો ! ૧૪ રાતને ભૂલ્યારે માનવી, તે દિવસ માગે આય; પણ દિવસને ભૂલ્ય જે માનવી, તે ફીર રિ ભવ ભટકાય. ભૂલ્ય૦ મે ૧૫ | સદગુરૂ કહે તે વસ્તુ હેરિયૅ, જે કઈ આવે સાથ; આપણે લાભ ઉગારી, લેખું પરમાત્માને હાથ. ભૂલ્યા છે ૧૬ મે ઈતિ.
अथ श्री सोळ सतीओनी सज्झाय. .
સરસતી માતા પ્રણમું સદા, તું તુઠી આપે સંપદા; સોળ સતીજીનાં લીજે નામ, જિમ મન વાંચ્છિત સીજે કામ છે ૧ બ્રાહ્યી સુંદરી સુલસા સતી, જપતાં પાતક ન રહે રતી; કશલ્યા કુંતિ સતિ સાર, પ્રભાવતી નામે જય જયકાર. | ૨ / ભગવતી શીળવતી ભય હરે, સુખ સંપત્તિ પદ્માવતી કરે, દ્રપદી પાંડવ ઘરણું જેહ, શીયળ અખંડ વખાણ્યું તેહ. ચુલા દમયંતી દુઃખ હરે, શિવા દેવી નિત્ય સાનિધ્ય કરે, ચંદનબાળા ચઢતી કળા, વીરપાત્ર દીધા બાકુળા. કે ૪ રાજીમતી નવી પરણ્યા નેમ, તેય રાખે અખંડ પ્રેમ, સીતાતણું શિયળ જગ જ, અગ્નિ ટળીને પાછું થયે. પ છે ધન્ય ધન્ય સતી સુભદ્રા ધીર, કાચે તાંતણે ચાલી નીર; ચંપાળ ઉઘાડી ચંગ, મૃગાવતી પ્રણમું મનરંગ. | ૬ | પ્રભાત ઉઠી સતી જપી સેળ, જેમ લહીયે રિદ્ધિ સિદ્ધિ વ્રત ગોળ, શ્રી
Page #436
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૧૬) વિનય વિજય વાચક સુપસાય, રૂપવિજય ભાવે ગુણ ગાય; | ૭ | ઈતિ.
अथ सद्भक्त्या देवलोके चैत्यवंदन.
સભકત્યા દેવલેકે રવિ શશિભવને વ્યંતરાણા નિકાય, નક્ષત્રાણા નિવાસે ગ્રહગણ પટલે તારકાણાં વિમાને પાતાલે પન્નગેન્દ્ર સ્કુટ મણિ કિરણ દસ્તસાદ્રાંધકારે, શ્રીમતી કરાણું પ્રતિદિવસમહં તત્ર ચત્યાનિ વંદે છે ૧ વૈતાઢયે એક શૃંગે રૂચક ગિરિવર કુંડલે હસ્તિદને, વખારે કૂટ નદિશ્વર કનકગિરિ નૈષધે નીલવંતે, ચિત્રે શૈલે વિચિત્ર યમક ગિરિવરે ચકવાલે હિમા. શ્રીમતી | ૨ | શ્રી શૈલે વિધ્ય સંગે વિમલ ગિરિવરે ઢબુદે પાવકે વા, સમેતે તારકે વા કુલ ગિરિશિખરેષ્ટાપદે સ્વર્ણ શલે, સહ્યાદ્રૌ વૈજયંતે વિપુલ ગિરિવરે ગુર્જરે રેહણાદ્રી, શ્રીમતીમારા આઘાટે મેદપાટે ક્ષિતિતટમુકુટે ચિત્રકટે ત્રિટે, લાટે નાટે ચ ઘાટે વિટપિઘનતટે દેવકૂટે વિરાટે, કર્ણાટે હેમકૂટે વિકટ તરકટે ચકકૂટે ચ ભેટે. શ્રીમતી | ૪ | શ્રીમાલે માલવે વા મલયિની નિષધે મેખલે પિછલેવા, નેપાલે નાહલે વા કુવલય તિલકે સિંહલે કેરલે વા; ડાહાલે કેશલે વા વિગલિતસલિલે જગલે વા તમાલે. શ્રીમતી છે ૫ છે અંગે વગે કલિગે સુરત જન પદે સત્વેગે તિલંગ, ગૌડે ચૌડે મુરડે વરતદ્રવિડે ઉક્રિયાણે ચ પુ; આ માકૅ પુલિબ્રે કવિ કુંવર્લ કાન્ય કુષ્ણે સુરાખે. શ્રીમતી છે ૬ ચંપાયાં ચંદ્રમુખ્યાં ગજપુર મથુરા પત્તને ચિજજયિન્યાં,
Page #437
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૭) કેશાવ્યાં કેશલાયાં કનકપુરવરે દેવગિય ચ કાઢ્યાં; નાશિયે રાજગેહે દશપુર નગરે ભદ્રિલે તામ્રલિત્યાં. શ્રીમતી | ૭ સ્વર્ગે મત્યેતરિક્ષે ગિરિશિખરકહે સ્વ
દીનીરતીરે, શલાગે નાગલોકે જલનિધિપુલિને ભૂરૂહાણાં નિકુંજે, ગ્રામે રયે વને વા સ્થલજલ વિષમે દુર્ગ મળે ત્રિસંધ્ય. શ્રીમતી | ૮ | શ્રીમમ્મરે કુલાઢી રૂચક નગવરે શાલભલૌ જબુવૃક્ષ, ચોજાન્ય ચિત્યનંદે રતિ કર રૂચકે કોડલે માનુષાંકેઈક્ષુકારે જિનાદ્રો દધિમુખ ચ ગિર વ્યંતરે સ્વર્ગલોકે, જોતિર્લોકે ભયંતિ ત્રિભુવન. વલયે યાનિ ચિત્યાલયાનિ. શ્રીમતી | ૯ | ઈથિ શ્રી જેન ચૈત્ય સ્તવનમનુદિનચે પઠતિ પ્રવિણ; પ્રોદ્યકલ્યાણ હેતું કલિમલહરણું ભક્તિભાજસ્ત્રીસંધ્ય; તેષાં શ્રી તીર્થ યાત્રાફલમતુવમલ જાયતે માનવાનાં કાર્યાણ સિદ્ધિ રૂઃ પ્રમુદિતમનમાં ચિત્તમાનંદકારિ. શ્રીમતી ને ૧૦ ઈતિ.
अथ सुगुरु पच्चीशी प्रारंभ સુગુરૂ પીછાણે એણે આચારે, સમકિત જેહનું શુદ્ધજી. એ આંકણું છે કહેણી કરણી એકજ સરખી, અહર્નિશ ધર્મ વિલુદ્ધજી. સુગુરૂ છે ૧ મે નિરતિચાર મહાવ્રત પાલે, ટાલે સઘલા દોષજી, ચારિત્રશું લયલીન રહે નિત્ય, ચિત્તમાં સદા સંતોષજી. સુગુરૂ૦ મે ૨ | જીવ સહુના જે છે પીયર, પીડે નહીં ખટકાયજી, આપ વેદન પર વેદન સરખી, ન હણે ન કરે ઘાયજી. સુગુરૂ છે ૩ છે મેહ કર્મને જે વશ ન પડે, નિરાગી નિરમાય, ૨૭
Page #438
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૮)
જયણા કરતા હલુયે ચાલે, પૂજી મૂકે પાયજી, સુ॰ ।।૪।ા અરહેા પરડા ષ્ટિ ન દેખે, ન કરે ચાલતાં વાતજી, દૂષણ રહિત સૂજતા દેખે, તા લિધે પાણી ભાતજી. સુ ॥ ૫ ॥ ભુખ તૃષા પીડયા દુ:ખ પીડે, છૂટે જો નિજ પ્રાણજી, તાપણુ અશુદ્ધ આહાર ન લેવે, જિનવર આણુ પ્રમાણુજી. સુ॰ ॥ ૬ ॥ અરસ નિરસ આહાર ગવેખે, સરસ તણી નહીં ચાહજી, એમ કરતાં જો સરસ મલેતા, હરખ નહીં મનમાંહુજી. સુ॰ ।। ૭ ।। શીત કાલે શીત તનુ સૂકે, ઉનાળે રવિ તાપજી, વિકટ પરિસહ ઘટ અહીચાસે, નાણે મન સંતાપજી. સુ॰ ૫ ૮ !! મારે કૂટે કરે ઉપદ્રવ, કાઈ ક્લંક દ્યે શીશજી, કતણાં ફળ તણી ઉદી રે, પણ નાણું મન રીશજી. સુ॰ ॥ ૯ ૫ મન વચ કાયા જે નવ દંડે, છડે પાંચ પ્રમાદજી, પચ પ્રમાદ સ’સાર વધારે, જાણે તે નિઃસ્વાદજી. સુ॰ ।। ૧૦ ।। સરલ સ્વભાવ ભાવ મન રૂડા, ન કરે વાદ વિવાદજી, ચાર કષાય કરમના કારણ, વરજે મન ઉનમાદજી. સુ૦ ૫ ૧૧ ૫ પાપસ્થાન અઢારે વરજે, ન કરે તાસ પ્રસ`ગજી, વિકથા મુખથી ચાર નિવારે, સમિતિ ગુપતિ શુ` રગજી. સુ॰ । ૧૨ । અંગ ઉપાંગ સિદ્ધાંત વખાણેા, ઘે સૂધા ઉપદેશજી, સૂધે મારગે ચાલે ચલાવે, પ'ચાચાર વિશેષજી. સુ॰ ।। ૧૩ । દશ વિશ્વ યતિ ધમ જિન ભાંખ્યા, તેહનાં ધારણ હારજી, ધમ થકી જે કિમહી ન ચુકે, જો હાયે કેડિ પ્રકારજી. સુ॰ । ૧૪ ।। જીવ તણી હિંસા જે ન કરે, ન વઢે મિરષા વાદ, તૃણમાત્ર અણુ દીધું ન લીચે, સેવે નહી અષ્રા જી.
Page #439
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૧૯) સુ છે ૧૫ | નવવિધ પરિગ્રહ ભૂલ ન રાખે, નિશિ ભોજન પરિહારજી, ફોધ માન માયા ને મમતા, ન કરે લેભ લગારજી. સુ. | ૧૦ | તિષ આગમ નિમિત ન ભાખે, ન કરાવે આરંભ, ઔષધ ન કરે નાડી ન જૂવે, સદા રહે નિરારંભ. સુ છે ૧૭ | ડાંકિણું શાકિયું ભૂત ન કાઢે, ન કરે હળવે હાથજી, મંત્ર યંત્ર ને રાખી કરી તે, નવિ આપે પરમાર્થ છે. સુત્ર છે ૧૮ મે વિચરે ગામ નગર પર સઘળે, ન રહે એકણ ઢામજી, માસા ઉપર ચોમાસું, ન કરે એકણુ ગ્રામજી. સુ છે ૧૯ | ચાકર નફર પાસે ન રાખે, ન કરાવે કઈ કાજજી, ન્હાવણ વણ વેસ બનાવણ, ન કરે શરીરની સાજજી. સુર મારવા વ્યાજવટાનું નામ ન જાણે, ન કરે વણજ વ્યાપારજી, ધર્મ હાટ માંને બેઠાં, વણિજ છે પર ઉપકાર જી. સુ છે ૨૧ છે તે ગુરૂ તરે અવરાને તારે, સાયરમાં જિમ જહાજજી, કાષ્ટ પ્રસંગે લેહ તરે જિમ, તેમ ગુરૂ સંગ તે ચગ્યજી. સુર | ૨૨ મે સુગુરૂ પ્રકાશક લેશન સરિખા, જ્ઞાન તણા દાતાર, સુગુરૂ દિપક ઘટ અંતર કેરા, દુર કરે અંઘકારજી. સુ૨૩ | સુગુરૂ અમૃત સરિખા શિલા, દિયે અમર ગતિ વાસજી, સુગુરૂ તણી સેવા નિત્ય કરતાં, છૂટે કરમને પાસજી. સુ. ૨૪ | સુગુરૂ પચીશી શ્રવણ સુણીને, કરજે સુગુરૂ પ્રસંગજી, કહે જિન હરખ સુગુરૂ સુપસાથે, જ્ઞાન હરખ ઉછરંગજી. સુ છે ૨૫ . ઈતિ.
Page #440
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૪૨૦ )
श्री गौतम स्वामीना रास.
“પ્રથમ ભાષા ” વીર જિજ્ઞેસર ચરણ કમલ, કમલા કયવાસે, પણવિ પણિ શું સામિ સાલ, ગેાયમ ગુરૂ રાસેા. મણુ તણું વયણ એકત કરવી, નિપુણેા ભેા ભવિયાં જિમ નિવસે તુા દેહ ગેહ, ગુણ ગણ ગહુગહીયા. ॥૧॥ જ'બુટ્ટીવ સિરિ ભરખિત્ત, ખાણીતલ મંડણ, મગદેશ સેણિય નરેશ, દિલ ખલ ખ`ડણુ, ધણુંવર ગુખ્વર ગામ નામ જિહાં ગુણ ગણુ સજ્જા, વિષ્પ વસે વસુલુ' તત્વ જસુ પુવી ભજા. ॥ ૨ ॥ તાણપુત સિરિ ઈંદ્રભૃષ્ટ, ભુવલય પસિદ્ધા, ચઉદહ વિદ્યા વિવિહ રૂપ, નારીરસ લુદ્ધ, વિનય વિવેક વિચાર સાર, ગુણુ ગણુહ મનેાહાર, સાત હાથ સુપ્રમાણ દેહ, રૂપે ૨ભાવર. ॥ ૩ ॥ નયણું વણુ કર ચરણુ જિષ્ણુવિ, પંકજ જલ પાડિય, તેજે તારા ચઢ સૂર, આકાશ ભમાડિય. રૂવે મયણુ અનંગ, કરવી મેલ્હિ નિરધારીય, ધીરસે મેરૂ ગંભીર સિંધુ ચંગમ ચયચાડીય, ॥ ૪ ॥ પેખવિ નિરૂવમ વાસ, જિષ્ણુ જપે કિચિય; એકાકી કીલ ભાત ઇચ્ચ, ગુણ મેહા સચિય. અહવા નિશ્ચે પુર્વ્યજમ, જિષ્ણુવર ઇણ અંચિય, ૨'ભા પઉમા ગઉરી ગંગા, રતિહા વિધિ વચિય. ॥ ૫ ॥ નહિં બુધ નહિં ગુરૂ કવિ ન કાઈ, જસુ આગલ રહિએ, પચસયા ગુણ પાત્ર છાત્ર, હિંડે પરવરિઓ, કરે નિર'તર યજ્ઞ કમ, મિથ્યામતિ મેાહિય,ઈણુ છલ હૈાસે ચરમ નાણુ, દ ́સણુ વિસેાહિય, ॥ ૬॥ “ વસ્તુછંદે ” જખૂંદીવહુ જખૂદીવહે ભરહે વાસમિ, ખાણિતલ મ`ડણા, મગધ દેસ સેણીય નરેસર, ધણુંવર જીવર
ઃઃ
’
Page #441
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૧) ગામ તિહાં, વિષ્પ વસે વસુભૂઈ સુંદર, તસુ ભજજા પુત્વવી સયલ, ગુણ ગણુ રૂવ નિહાણ, તાણ પુત્ત વિદ્યાનિલઓ, ગાયમ અતિહિ સુજાણ. . ૭ મે “દ્વિતિય ભાષા ” ચરમ જિણેસર કેવલ નાણી, ચઉહિ સંઘ પઈઠા જાણ, પાવાપુરી સામી સંપત્તિ, ચઉવિ દેવ નિકાચે જુત્તે. ૮ દેવે સમવસરણ તિહાં કીજે, જિણ દીઠે મિથ્યા મતિ ખીજે; ત્રિભુવન ગુરૂ સિંહાસન બઈઠા, તતક્ષણ મોહ દિગંતે પઈઠા. ૯ છે ક્રોધ માન માયા મદ પૂરા, જાયે નાઠા જિમ દિન ચોરા; દેવ દુંદુહિ આકાશે વાજ, ધરમ નરેસર આવિઓ ગાજી. ૧૦ | કુસુમવૃષ્ટિ વિચે તિહાં દેવા, ચોસઠ ઇંદ્રજસુ માગે સેવા, ચામર છત્ર સિવરિ સોહે, રૂપે જિણવર જગ સહુ મેહે. છે ૧૧ છે વિસમ રસભર ભરી વસંતા, જેજન વાણિ વખાણ કરતા; જાણુવિ વહેંમાણ જિણ પાયા, સુરનર કિન્નર આવે રાયા. | ૧૨ છે કાંતિ સમૂહે ઝલહલ કંતા, ગયણ વિમાણે રણ રણ કંતા, પખવિ ઈદભૂઈ મન ચિંતે, સુર આવે અહુ જઘન હેતે. છે ૧૩ છે તીર તરંડક જેમ તે વહતા, સમવસરણ પહોતા ગહગહતા; તે અભિમાને ગોયમ જપે, ઈણ અવસરે કોપે તણુ કંપે. તે ૧૪ મે મૂઢ લેક અજાણુઓ બોલે, સુર જાણુતા ઈમ કાંઈ ડેલે; મૂ આગળ કઈ જાણુ ભણિજે, મેરૂ અવર કેમ ઉપમા દીજે. મે ૧૫ છે “વસ્તુછેદ” વીર જિણવર વીર જિણવર નાણુ સંપન્ન, પાવાપુરિ સુરમહિય પત્તનાહ સંસાર તારણ, તિહિં દેહિં નિમ્મવિય સમવસરણ બહુ સુખ કારણું, જિણવર જગ ઉજેય
Page #442
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૨) કરે તેજે કરી દિનકાર, સિંહાસણ સામિય ઠવિઓ, હુએ સુજય જયકાર. છે ૧૬ મે “તૃતીય ભાષા” તવ ચઢિઓ ઘણુમાણ ગજે, ઈંદભૂઈ ભૂયદેવત, હુંકાર કરી સંચરિએ, કવણ સુજિનવર દેવ છે. ૧૭ છે જે જન ભુમિ સમસરણ, પેખવી પ્રથમારંભ તે, દહદિસિ દેખે વિબુધ વધુ, આવતી સુરરંભ તે. છે ૧૮ મણિમય તારણ દંડ ધજ, કેસીસે નવ ઘાટ તે, વયર વિવજિત જંતુગુણ, પ્રાતિહારજ આઠ તે. છે ૧૯ મે સુરનર કિન્નર અસુરવર, ઇંદ્ર ઈંદ્રાણી રાય તે; ચિત્ત ચમક્રિય ચિતવે એ, સેવંતા પ્રભુ પાય છે. | ૨૦ સહસકીરણ સમ વીર જિણ, પેખવી રૂપ વિશાલ તે, એહ અસંભવ સંભવ એ, સાચો એ ઇદ્રજાલ તે. છે ૨૧ તવ બેલા ત્રિજગ ગુરૂ, ઈદ્રભુઈ નામેણ તે, શ્રીમુખ સંશય સામી સંવે, ફેડે વેદ પયણું તે. મે ૨૨ મે માન મેલી મદ ઠેલી કરે, ભક્ત નામે શીસ તે, પંચસયાસું વ્રત લિયોએ. ગાયમ પહિલે શીસ તે છે ૨૩ | બંધવ સંજમ સુણવિ કરે, અગ્નિભુઈ આવેઈતે, નામ લેઈ આભાસ કરે, સંપુણ પ્રતિબધેઈત.
૨૪ ઈણિ અનુક્રમે ગણ હરરયણ, થાપ્યા વીર ઈગ્યારતે, તે ઉપદેશે ભુવન ગુરૂ, સંયમ શું વ્રત બાર તે. એ રપ બિહું ઉપવાસે પારણું એ, આપણુપે વિહરંત તે, ગાયમ સંગમ જગ સયલ, જય જયકાર કરંત તે. એ ૨૬ છે “વસ્તુછદ” ઈદભુઈ ઈદભુઈ ચઢિય બહુમાન, હુંકાર કરી સંચરી, સમવસરણ પુતે તુરંતતે, ઈહ સંશય સામી સંવે, ચરમ નાહ ફેડે કુરત,
Page #443
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૪૧૩ )
મેધ બીજ સજ્ઝાય મને, ગાયમ ભવહુ વિરત્ત દિખ લેઇ સિખ્ખા સહિય, ગણુહર પય સપત્ત. ॥ ૨૭ “ચતુર્થ ભાષા ” આજ હુએ સુવિહાણુ, આજ પચેલિમાં પુન્ન ભરા, દીઠા ગાયમ સામી, જો નિય નયણે અમિય અરે. ॥ ૨૮ ॥ સિરિ ગાયમ ગણધાર, પ`ચસયા મુનિ પરવરિય, ભુમિય કરય વિહાર, ભવિયાં જન પડિમેાહ કરે. ॥ ૨૯ ૫ સમવસરણ મઝાર, જે જે સંશય ઉપ એ, તે તે પર ઉપકાર, કારણ પૂછે મુનિ પવા. ા૩૦ના જિહાં જિહાં દીજે દિખ્ખુ, તિહાં તિહાં કેવલ ઉપજે એ, આપ કન્ડે અણુહુ'ત, ગેાયમ દીજે દાન ઈમ. ।। ૩૧ ૫ ગુરૂ ઉપર ગુરૂત્તિ, સામી ગાયમ ઉપનિય, ઈણ છલ કેવલ નાણુ, રાગજ રાખે,૨'ગભરે. ॥ ૩૨ ! જો અષ્ટાપદ શૈલ,: વદે ચઢ ચઉવિસ જિષ્ણુ; આતમ લબ્ધિ વસેણુ, ચરમ શરીરી સાઇ મુનિ. ।। ૩૩ ૫ ઈઅ દેસણુ નિસ્રણેઇ, ગાયમ ગણહર સ'ચલિચા; તાપસ પન્નરસ એણુ, તા મુનિ દીઠા આવતાએ. ૫ ૩૪ ૫ તવ સોસિય નિય અંગ; અમ્હ શકિત નવિ ઉપજેએ; કિમ ચઢસે દૃઢકાય, ગજ જિમ દિસે ગાજતેાએ. ૫ ૩૫ ॥ ગિરૂએ એ અભિમાન, તાપસ જો મન ચિંતવેએ; તે મુનિ ચઢિઓ વેગ, આલઅવિ દિનકર કિરણ. ॥ ૩૬ ૫ કચણમણિ નિષ્પન્ન, દડ લસ ધજ વડે સહિય; પેખી પરમાન, જિહર ભરહેસર મહિં. ॥ ૩૭ ॥ નિયનિય કાચ પ્રમાણુ, ચિહુ દિશિ સર્ફિંઅ જિહર્ષિમ, પણ્ મવિ મન ઉચ્છ્વાસ ગાયમ ગણુહુર તિહાં વસિય. ૫ ૩૮ । વચરસામીને
Page #444
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૨૪) જીવ, તિયક જલક દેવ તિહાં, પ્રતિબંધ પુંડરિક, કંડરિક અધ્યયન ભણી. છે ૩૯ છે વસતા ગોયમસામી, સવિ તાપસ પ્રતિબધ કરે, લેઇ આપણે સાથ, ચાલે જિમ જુથાધિપતિ. ૪૦ | ખીરખંડ વૃત આણી, અમીઅ ગુઠ અંગુઠ ઠવે, ગાયમ એકણ પાત્ર, કરાવે પારણું સવે. છે ૪૧ મે પંચસયા શુભ ભાવ, ઉજજલ ભરીઓ ખીરમસે, સાચા ગુરૂ સંજોગ, કવલ તે કેવલરૂપ હુઆ. | કુર પંચસયા જિણનાહ, સમવસરણ પ્રાકાર ત્રય, પખવી કેવલ નાણ, ઉપને ઉજજોય કરે. ૫ ૪૩ છે જાણે જિણહ પિયૂષ, ગાજંતિ ઘણા મેઘ જિમ, જિનવાણી નિસુણે, નાણા હુઆ પંચસયા. છે “વસ્તુછંદ” ઈણે અનુક્રમે ઈણે અનુક્રમે નાણ સંપન્ન, પન્નરહસય પરવરિય હરિય ટુરિય જિણનાહ વંદે, જાણવિ જગગુરૂ વયણ, તિહાણ અપ્પા
નિદે, ચરમ જિસેસર ઈમ ભણે, ગોયમ મ કરિસ ખેલ, છેહ જઈ આપણ સહિ, હેસું તુલ્લા બેઉ. એ ૪૫ છે
પંચમ ભાષા” સામીઓ એ વિર નિણંદ, પુનિમચંદ જિમ ઉલ્લસિય, વિહરિએ એ ભરહવાસમ્મિ, વરિસ બહેત્તર સંવિસય, તે એ કણય પઉમેવ, પાય કમલ સીધે સહિય, આવિયે એ નયણાનંદ, નયર પાવાપુરી સુર મહિય. ૪૬ પેખિઓ એ ગોયમ સામી, દેવસર્મા પ્રતિબંધ કરે, આપણ એ ત્રિસલાદેવી, નંદન વહેતો પરમપએ, વલતે એ દેવ આકાસ, પેખવિ જાણિય - જિણ સમે છે, તે મુનિએ મન વિખવાદ, નાદ ભેદ જિમ ઉપને એ. એ ૪૭ | કૂણ સમે એ સામીય દેખ, આપ
Page #445
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૧) કહે હું ટાલિઓ એ, જાણતે એ તિહુઅણુનાહ, લેક વિવહાર ન પાલિઓ એ, અતિ ભલું એ કીધલું સામિ, જાણીઉં કેવલ માગસે એ, ચિતવિવું એ બાલક જેમ, અહવા કેડે લાગસે એ. કે ૪૮ | હું કિમ એ વીર જિણંદ, ભકતે ભલે લવિઓ એ, આપણે એ અવિહલ નેહ, નાહ ન સંપે સાચ એ, સાચે એ એહ વીતરાગ, નેહ ન જાણે લાલિઓ એ, ઈણ સમે એ ગોયમ ચિત્ત, રાગ વૈરાગે વાલિઓ એ. કે ૪૯ મે આવતે એ જે ઉલટ, રહેતા રાગે સાહિઓ એ, કેવલ એ નાણ ઉપન્ન, ગાયમ સહેજે ઉમાહિએ, ત્રિભુવન એ જય જયકાર, કેવલ મહિમા સુર કરે એ, ગણધરૂ એ કરય વખાણ, ભવિયણ ભવ ઈમ નિસ્તરે એ. કે ૫૦ વસ્તુછંદ” પઢમ ગણહર પઢમ ગણહર વરસ પંચાસ, ગિહવાસે સંવસિય તીસ વરિસ સંજમ વિભુસિય, સિરિકેવલ નાણ પણ બાર વરિસ તિહુયણનમસિય, રાયગિહિ નયરિ કવિએ બાણવઈ વરિસાઓ, સામિ ગોયમગુણ નિલ, હોસે શિવપુર ઠાએ. છે ૫૧ છે “ષષ્ઠ ભાષા” જિમ સહકારે કેયલ ટહુકે, જિમ કુસુમવને પરિમલ બહકે, જિમ ચંદન સુગંધ નિધિ, જિમ ગંગાજલ લહેરે હલકે, જિમ કણયાચલ તેજે ઝલકે, તિમ ગોયમ સૌભાગ્યનિધિ. | પર છે જિમ માન સરોવર નિવસે હંસા, જિમ સુરવર સિરિ કણયવતંસા, જિમ મહુયર રાજીવવની, જિમ શ્યણાયર ૩ણે વિલસે, જિમ અંબર તારાગણ વિકસે, તિમ ગોયમ ગુણકેલિવની છે પ૩ છે પૂનિમનિસિ જિમ સહિર સોહે, સુરત મહિમા
Page #446
--------------------------------------------------------------------------
________________
જિમ જગમોહે પૂરવ દિસિ જિમ સહસ કરે, પંચાનન જિમ ગિરિવર રાજે, નરવય ઘર જિમ મયગલ ગાજે, તિમ જિન શાસન મુનિવરે. . ૫૪ જિમ સુરતરૂવર સોહે શાખા, જિમ ઉત્તમ મુખ મધુરી ભાખા, જિમ વન કેતકી મહમહે એ, જિમ ભુમિપતિ ભયબલ ચમકે, જિમ જિનમંદિર ઘંટા રણકે, તિમ યમલબ્લિહિ ગહગહે એ. પ૫ મે ચિંતામણિ કર ચઢિઓ આજ, સુરતરૂ સારે વંછિત કાજ, કામ કુંભ સવિ વશ હુઆએ, કામગવી પૂરે મનકામીય, અષ્ટ મહાસિદ્ધિ આવે ધામીય, સામીય ગોયમ અનુસરેએ. છે ૫૬ છે પણવખ્ખર પહેલો પણ જે, માયા બીજ શ્રવણ નિસુણી જે, શ્રીમતી શોભા સંભવે એ, દેવહ પુરિ અરિહંત નમી જે, વિનય પહુ ઉવજ જાય થુણીજે, ઈણ મંત્રે ગેયમ નમે એ. એ પ૭ પુર પુરવસતાં કાંઈ કરી જે, દેશ દેશાંતર કાંઈ ભમી જે, કવણ કાજ આયાસ કરો, પ્રહ ઊઠી ગાયમ સમરીએ, કાજ સુમંગલ તતખણ સીજે, નવનિધિ વિકસે તાસ ઘરે.૬૮ ચઉદહસય બારેત્તર વરસે, ગાયમ ગણહર કેવલ દિવસે,
ખંભનયર સિરિ પાસ પસાચે” કિયું કવિત ઉપગાર કરે, આદે મંગલ એહ પભણજે, પરવ મહેચ્છવ પહેલો કીજે, રિદ્ધિ, વૃદ્ધિ કલ્યાણ કરો. ૫૯ છે ધન્ય માતા જિણે ઉદરે ધરિયા. ધન્ય પિતા જિણે કુલ અવતરિયા, ધન્ય સહગુરૂ જિણે દિખયાએ, વિનયવંત વિદ્યા ભંડાર, જસગુણ પુવી ન લાભે પાર, વડ જિમ શાખા વિસ્તરો એ, કે ૬૦ 1 ગૌતમસામીને રાસ ભણી જે, ચઉવિહ
Page #447
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪ર૭ )
સંઘ લિયાત કીજે, સકલ સંઘ આણંદ કરે, કુંકુમચંદન છડે દેવરા, માણેક મેતીના ચોક પુરાવે, રણ સિહાસણ બેસણએ. ૬૧ છે તિહાં બેસી ગુરૂદેશના દેસે, ભવિક જીવના કાજ રેશે. ઉદયવંત મુનિ ઈમ ભણે એ, ગૌતમસ્વામીત એ રાસ, ભણતાં સુણતાં લીલ વિલાસ, સાસય સુખનિધિ સંપજે એ. છે દર છે એહ રાસ જે ભણે ભણાવે, વર મંગલ લચ્છિ ઘર આવે, મનવંચ્છિત આશા ફલે એ. એ ૬૩ છે अथ-मोटा आसंबीआ (कच्छ) ना देरासर
શ્રી સુપાર્શ્વ જિનેરે લાલ, વંદન લહી શુભ ભાવ; સજજન ચાલોરે. પરમાત્મ પદ્વીના ધણરે લાલ, નાસે સર્વ વિભાવ. સજજન | ૧ | મૂતિ મેહન મન વગેરે લાલ ઉપશમ ભાવ પ્રધાન. સ. સમપરિણામે સેવતારે લાલ, નાસે દુકૃત ધ્યાન. સ| ૨ | અરિહંત પૂછ આત્મારે લાલ, તેહીજ પામે પાર; સ અંતર ઘટ જ્યોતિ જૂવેરે લાલ, પાવે રિદ્ધિ સિદ્ધિરૂપ. સ. | ૩ | મોટા આસબીઆમાં સ્થણ્યારે લાલ, કચ્છ સુદેશ મુઝાર; સત્ર સપ્તમ જિનવર શેભારે લાલ, ઉતારે ભવપાર. સ. ૧૪ આકૃતિ જોતાં ઉપશમેરે લાલ, પાતકી ભાવ પ્રવાહ; સત્ર
સ્મરણ કરતાં સાહેબારે લાલ, શીતળ અંતર દાહ. સ. છે ૫ છે અડસઠ સાલ ઓગણીસસેરે લાલ, ત્યાંહીજ રહી ચઉમાસ, જીનધમ ઉદ્યોતમાંરે લાલ, સૂયશશી શુભવાસ. સ. શ્રી સુપાર્શ્વ જિર્ણોદને વંદનારે લાલ-૩૦ વાદા ઈતિ.
Page #448
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૨૮)
वृद्धिविजयजी क्रत दशवैकालीकनी सज्झाय.
પ્રથમ અધ્યયનની સઝાય સુગ્રીવ નયર સોહામણુંજ—એ દેશી.
શ્રી ગુરૂપદ પંકજં નમીજી, વલિ ધરી ધર્મની બુદ્ધિ, સાધુ કિયા ગુણ ભાંખશું છે, કરવા સમકિત શુદ્ધિ, મુનિશ્વર ધર્મ સયલ સુખકાર, તુહે પાલે નિરતિચાર મુનિ શ્વર, ધર્મ સયલ સુખકાર. છે ૧ છે એ આંકણી | જીવદયા સંયમ તણેજી, ધર્મ એ મંગલ રૂપ, જેહના મનમાં નિત્ય વસે છે, તસ નમે સુર નર ભૂપ. મુ. ધ. ૫ ૨ ન કરે કુસુમ કિલામણાજી, વિચરતે જિમ તરૂ વૃંદ; સંતેષે વળી આતમાજી, મધુકર ગ્રહિ મકરંદમુ ધ૦ | ૩ | તેણિ પર્વે મુનિ ઘરઘર ભમીજી, લેતે શુદ્ધ આહાર, ન કરે બાધા કેઈને, દિયે પિંડને આધાર. મુ. ધ. | ૪ | પહિલે દશવૈકાલિકેજી, અધ્યયને અધિકાર, ભાંગે તે આરાધતાંજી, વૃદ્ધિ વિજય જયકાર. મુ. ધ. | ૫ | ઈતિ.
બીજા અધ્યયનની સઝાય. શીલ સહામણું પાલીયે–એ દેશી. નમવા નેમિનિણંદને, રાજુલ રૂડી નારરે, શીલ સુરંગી સંચરે, ગોરી ગઢ ગિરનારરે. ૧ શીખ સુહામણ મન ધર–એ આંકણી, તમે નિરૂપમ નિર્ગથરે, સવિ અભિલાષ તજી કરી, પાલે સંયમ પંથરે. શીટ
Page #449
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૯) ૨ | પાઉસ ભીની પવિની, ગઈ તે ગુફા માંહિ તેમ રે, ચતુરા ચીર નિચોવતી. દીઠી ઋષિ રહનેમરે. શી.
૩ | ચિત્ત ચલે ચારિત્રિયે, વણ વદે તવ એમરે; સુખ ભેગવી સુંદરી, આપણે પૂરણ પ્રેમ. શી. ૪ તવ રાયજાદી એમ ભણે, ભૂંડા એમ શું ભાંખેરે, વયણ વિરૂદ્ધ એ બેલતાં, કાંઈ કુલ લાજ ન રાખેરે. શીટ મેપા હું પુત્રી ઉગ્રસેનની, અને તુ યાદવ કુલ જારે એ નિમલ કુલ આપણાં, તે કેમ અકારજ થાયેરે. શી) | ૬ | ચિત્ત ચલાવી એણપરે, નિરખીશ જે તું નારીરે, તે પવનાહત તરૂપરે, થાઈશ અથિર નિરધારીરે શી માથા ભોગ ભલા જે પરહર્યા, તે વલી વાંછે જેહરે, વમન ભક્ષી કતર સમે કહીયે કુકમી તેહરે. શી છે ૮ સરપ અંધક કુલ તણું, કરે અગ્નિ પ્રવેશ, પણ વસિયું વિષ નવિ લિયે, જુઓ જાતિ વિશેષરે. શી) | ૯ | તિમ ઉત્તમ કુલ ઉપના, છેડી ભોગ સંજોગરે ફરિ તેહને વાં છે નહિં, હવે જે પ્રાણ વિગરે. શી) | ૧૦ | ચારિત્ર કિમ પાલી શકે, જે નવિ જાયે અભિલાષરે, સદાતે સંકલપથી, પગ પગ ઈમ જિન ભાંખેરે. શીટ છે ૧૧ છે જે કણ કંચન કામિની, ઈચ્છતા અને ભાગવતારે; ત્યાગી ન કહી તેહને, જે મનમેં શ્રી જોગવતારે. શી છે ૧૨ ભેગ સંગ ભલાલહિ, પરહરે જેહ નિરીહરે, ત્યાગી તેહજ ભાંખી, તસપદ નમું નિશદીહ રે. શી. ૧૩ એમ ઉપદેશને અંકુશે, મયગલ પરે મુનિરાજે રે, સંયમ મારગ સ્થિર કર્યો, સાચું–વંછિત કાજે છે શીવ ૧૪
Page #450
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૪૩૦)
એ ખીજા અધ્યયનમાં ગુરૂહિત શીખ પયાસે રે; લાવિજય કવિરાયના, વૃદ્ધિ વિજય એમ ભાસે રે. શી॰ ।।૧૫। ત્રીજા અધ્યયનની સઝાય. પંચ મહાવ્રત પાલીયે—એ દેશી. આષાકર્મી આહાર ન લીજિયે, નિશિ ભેાજન નિવ કરીયે; રાજપિડને સઝાતરના, પિડ વલી પરિહરિયે કે; ।। ૧ ।। સુનિવર એ મારગ અનુસરિયે, જિમ ભવજલ નિધિ તરિયે; મુનિ૰ એ એ આંકણી॰ સાહામે આણ્યે આહાર ન લીજે- નિત્ય પિડ નવિ આદરિચે; શી ઇચ્છા એમ પૂછી આપે, તેહ નવ અગી કરચેકે. સુ॰॥ ૨॥ કદમૂલ ફૂલ બીજ પ્રમુખવલી લવણાદિક સચિત્ત; જે તિમ વલી નવિ રાખી, તેહ સન્નિધિ નિમિત્ત કે. મુ ।। ૩ ।। ઉવટષ્ણુ* પીઠી પરહરિચે, સ્નાન કદા નવિ કરિયે'; ગધ વિલેપન નવિ આરિયે; અંગ કુસુમ વિપરિચે ૩. મુ॰ ॥ ૪ ॥ ગૃહસ્થનુ ભાજન નવ વાવિયે, પરરિચે વલી આભરણ; છાયા કારણુ છત્ર ન ધરિયે; ધરે ન ઉપાનહ ચરણ કે. મુ॰ !! ૫ ૫ દાતણ ન કરે દપણુ ન ધરે, દેખે નવિ નિજરૂપ; તેલ ચાપડીને કાક્સી ન કીજે, દીજે ન વચ્ચે ધૂપ કે. મુ॰ ॥ ૬ ॥ માંચી પલંગ નવિ એસીજે, કિજે ન વિજ્રણે વાય; ગૃહસ્થ ગેહ નવિ એસીજે, વિણ કારણ સમુદાય કે. મુ॰ ॥ ૭॥ વમન વિરેચન ચિકિત્સા, અગ્નિ આરભ નવિ કીજે, સાગઠાં ક્ષેત્રજ પ્રમુખ જે ક્રીડા, તે પણ વિ વરજી જે. મુ॰ !! ૮ ! પાંચ ઇંદ્રિય નિજ વશ આણી, પચાશ્રવ પચ્ચખ્ખીજે
Page #451
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૪૧ )
પથ સમિતિ ત્રણ ગુપ્તિ ધરીને, છકકાય રક્ષા તે ક્રીજે" કે. મુ॰ ! ૯ !! ઉનાલે આતાપના લીજે, શીયાલે શીત સહીચે; સાંત ક્રાંત થઈ પરિસહ સહેવા, સ્થિર વરસાલે રહિયે કે. મુ॰ ૫ ૧૦ ! ઇમ દુકકર કરણી બહુ કરતાં કરતાં ભાવ ઉદાસી; કમ ખપાવી કેઇ હૂઆ, શિવરમણી શું વિલાસી કે. સુ૦ | ૧૧ ! દશ વૈકાલિક ત્રીજે અધ્યેયને, ભાંખ્યા એહ આચાર; લાવિજય ગુરૂચરણુ સાયે, વૃદ્ધિવિજય જયકાર કે, મુ॰ ।। ૧૨ । ઇતિ. ચેાથા અધ્યયનની સઝાય.
સુણ સુણ પ્રાણી, વાણી જિન તણી—એ દેશી.
સ્વામી સુધર્મોરે કહે જખુ પ્રત્યે, સુણુ સુણ તું ગુણુખાણિ; સરસ સુધારસ હૂંતી મીઠડી, વીર જિજ્ઞેસર વાણી. સ્વા૰ એ આંકણી ।। ૧ । સૂક્ષ્મ માદર ત્રસ થાવર વલી, જીવ વિરાહેણું ટાલ, મન વચ કાયારે, ત્રિવિધે સ્થિર કરી, પહિલું વ્રત સુવિચાર. સ્વા॰ ॥ ૨ ॥ ક્રોધ લેાલ ભય હાસ્યે' કરી, મિથ્યા મ ભાંખારે વયણુ, ત્રિકરણ શુદ્ધે વ્રત આરાધજે, બીજી દિવસ ને રયણ્. સ્વા॰ાણા ગામ નગર વનમાંહે વિચરતાં સચિત્ત અચિત્ત તૃણુમાત્ર, કાંઇ અદીધાં મત અંગીકરા, ત્રીજું વ્રત ગુણુ પાત્ર, સ્વા॰ ॥ ૪ ॥ સુર નર તિયચ ચેાનિ સબંધિયાં, મૈથુન કરી પરિહાર; ત્રિવિષે ત્રિવિધે તું નિત્ય પાલજે, ચેાથું વ્રત સુખકાર. સ્વા॰ ॥ ૫ ॥ ધન ઝુ કંચન વસ્તુ પ્રમુખ વલી, સર્વ અચિત્ત સચિત્ત, પરિગ્રહ મૂર્છા રે તેહની પરહરી, પરી વ્રત પ`ક્રમ ચિત્ત. સ્વા૰ ! હું ! ૫ચ મહાવ્રત એ
Page #452
--------------------------------------------------------------------------
________________
(-૪૩૨) ણીપરે પાલ, ટાલજે ભેજન રાતિ; પાપ સ્થાનક સઘલાં પરહરિ, ધરજે સમતા સવિ ભાંતિ. સ્વા. છા પુઢવી પાણી વાયુ વનસ્પતિ, અગ્નિ એ થાવર પંચ, બિતિ ચઉં પચિંદિ જલયર થયરા, ખયરા ત્રસ એ પંચ સ્વા. | ૮ એ છકકાય નીવારે વિરાધના, જયણા કરિ સવિ વાણિ વિણ જયારે જીવ વિરાધના, ભાખે તિહુઅણુ ભાણ. સ્વા.
છે જયણ પુર્વક બેલતાં, બેસતાં કરતા આહાર વિહાર; પાપ કર્મ બંધ કદિયે નવિ હવે, કહે જિન જગદાધાર. સ્વા. | ૧૦ | જીવ અજીવ પહિલાં લખી, જિમ જયણ તસ હોય; જ્ઞાન વિના નવિ જીવ દયા પલે, ટલે નવિ આરંભ કર્યો. સ્વા. ૧૧ છે જાણપણાથી સંવર સંપજે, સંવરે કમ ખપાય, કર્મ ક્ષયથી રે કેવલ ઉપજે, કેવલી મુક્તિ લહેય. સ્તાવ ૧૨ દશવૈકાલિક ચઉથાધ્યયનમાં, અર્થ પ્રકા રે એહ; શ્રી ગુરૂ લાભવિજય પદ સેવતાં, વૃદ્ધિવિજય લહે તેહ. સ્વા૦ ૫ ૧૩ મે ઈતિ.
પાંચમા અધ્યયનની સઝાય. વીર વખાણી રાણી ચેલણા, એ દેશી.
સુઝતા આહારને ખપ કરોઇ, સાધુજી સમય સંભાલ; સંયપ શુદ્ધ કરવા ભણી છે, એષણા દુષણ ટાલ. સુઝ૦ છે ૧ મે પ્રથમ સઝાચે પરિસી કરી છે, આરી વલી ઉપગ; પાત્ર પડિલેહણ આચરેજી, આદરી ગુરૂ અણુ
ગ. સુ છે ૨ઠાર ધુંઅર વરસાતના, જીવ વિરાહણ ટાલ; પગ પગ ઈર્યા શોધતાંજી, હરિ કાયાદિક ભાલ. સુ| ૩ | ગેહ ગણિકા તણાં પરિહરે. જિહાં ગયા
Page #453
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૩૩) ચલ ચિત્ત હોય; હિંસક કુલ પણ તેમ તજે છે, પાપ તિહાં પ્રત્યક્ષ જોય. સુત્ર | ૪ | નિજ હાથે બાર ઉઘાડને છ, પિસી નવિ ઘર માંહિ; બાલ પશુ ભિક્ષુક પ્રમુખને સંઘટે, જઇયે નહિં ઘરમાંહિ. સુત્ર એપ છે જલ ફલ જલણ કણ લુણશું જ, ભેટતાં જે દિયે દાન; તે કલ્પ નહિં સાધુને છે, વરજવું અન્નને પાન. સુ૬ | સ્તન અંતરાય બાલક પ્રત્યે જ, કરીને રડતે ઠય; દાન દિયે તે ઉલટ ભરી છે, તેહિ પણ સાધુ વરજેય. સુત્ર ૭ ગર્ભવતી વલી જે દિયે છે, તેહ પણ અકલ્પ હય, માલ નિશરણું પ્રમુખેં ચઢી છે; આણિ દીયે કલ્પ ન સય. સુત્ર | ૮ | મુલ્ય આપ્યું પણ મત લીયે છે, મત લીયે કરી અંતરાય, વિરહતાં થંભ ખંભાદિકે છે, ન અડે થિર ઠ પાય. સુ| ૯ | એણપણે દોષ સર્વે છાંડતાં છે, પામી આહાર જે શુદ્ધ, તો લહિ દેહ ધારણ ભણું છ, અણુસહે તે ત૫ વૃદ્ધિ. સુ| ૧૦ | વયણ લજજા તૃષા ભક્ષના જી, પરિસહથી સ્થિર ચિત્ત, ગુરૂ પાસે ઈરિયા વહી પડિક્કમી છે, નિમંત્રી સાધુને નિત્ય. સુ છે ૧૧ છે શુદ્ધ એકાંત ઠામે જઈ જ, પડિક્કમી ઈરિયાવહી સાર; ભોયણ દેષ સવિ છાંડિને છે, સ્થિર થઈ કરવો આહાર. સુક છે ૧૨ . દશવૈકાલિકે પાંચમુંજી, અધ્યયને કહ્યો એ આચાર; તે ગુરૂ લાભ વિજય સેવતાં જ, વૃદ્ધિવિજય જયકાર. સુ| ૧૩ છે ઈતિ,
Page #454
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૩૪) છઠા અધ્યયનની સક્ઝાય. મમ કરે માયા કાયા કારમી–એ દેશી.
ગણધર સુધમ એમ ઉપદિસે, સાંભલે મુનિવર વૃંદ રે, સ્થાનક અઢાર એ ઓલ, જેહ છે પાપના કંદ રે. ગઇ છે ૧ મે પ્રથમ હિંસા તિહાં છાંડિયે, જુઠ નવિ ભાંખિ વયણ રે. તૃણ પણ અદત્ત નવિ લીજીયે, તજી મેહુણ સયણ રે. ગઇ છે ૨ પરિગ્રહ મુચ્છ પરિહરે, નવિ કરે ભયણ રાતિ રે, છડે છકાય વિરાધના, ભેદ સમજી સહુ ભાંતિ રે. ગo | ૩ અકલપ આહાર નવિ લીજીયે, ઉપજે દેષ જે માંહિ રે, ધાતુનાં પાત્ર મત વાવરે, ગૃહી તણા મુનિવર પ્રાણી છે. ગઇ છે ૪ ગાદીયે માંચી ન બેશી, વારિયેં શય્યા પલંગ રે, રાત રહિચે નવિ તે સ્થલે, જિહાં હવે નારિ પ્રસંગ રે. ગઇ છે ૫ | સ્નાન મજજન નવિ કીજીયે, જિણ હવે મન તણે ક્ષોભ રે, તેહ શણગાર વલી પરિહરે, દંત નખ કેશ તણી ભરે. ગ
૬ | છઠે અધ્યયને એમ પ્રકાશી, દશવૈકાલિક એહ રે, લાભવિજય ગુરૂ સેવતાં, વૃદ્ધિવિજય લહ્યો તેહ રે. ગ. | ૭ | ઈતિ.
સાતમા અધ્યયનની સઝાય. કપૂર હવે અતિ ઉજલો રે–એ દેશી. સાચુ વયણ જે ભાંખીયે રે, સાચી ભાષા તેહ, સગ્રામેસા તે કહિયે રે, સાચું મૃષા હોય જેહરે. ૧ સાધુજ કરજે ભાષા શુદ્ધ, કરી નિર્મલ નિજ બુદ્ધિ રે. સારા કરા એ આંકણું. કેવલ જુઠ જિહાં હવે રે, તેહ અસચ્ચા
Page #455
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૪૩૫ )
જાણુ, સાચુ નહી જુ ુ' નહીં રે, અસત્યા અમૃષા ઠા રે. સા॰ ક॰ !! ૨ !! એ ચારે માહે કહી રે, પહેલી ભાષા હાય, સચમધારી એલવી રે, વચન વિચારી જોય રે. સા ૪૦।। ૩ ।। કઠિન વયણ નવિ ભાંખિયેરે, તુકારા હૈ કાર, કોઈના મમ ન મેટલીયે રે. સાચા પણ નિર્ધાર રે. સા૦ ૩૦૫ ૪ !! ચારને ચાર ન ભાંખિયે રે, કાણાને ન કહે કાણુ, કહીયે. ન અધા અને રે, સાચું કઠિન એ જાણુ ૨. સા॰ ક॰ !! ૫ !! જેથી અનરથ ઉપજે રે, પરને પીડા થાય, સાચું વયણ તે ભાંખતાં રે, લાભથી ત્રેાટા જાય ૨. સા॰ ક॰ ॥ ૬ ॥ ધમ સહિત હિત કારીયા રે, ગ રહિત સમતાલ, ઘેાડલા તે પણ મીઠડા રે, ખેાલ વિચારી ખેલ રે. સા૦ ૪૦૫ ૭ II એમ સવિ ગુણ અગી કરી રે, પરહિર દોષ અશેષ, ખેાલતાં સાધુને હુવે નહિ રે, કના અધ લવલેશ રે. સા૦ ૪૦ II ૮ !! દશ વૈકાલિક સાતમે રે, અધ્યયને એ વિચાર, લાભવિજય ગુરૂથી લહે રે, વૃદ્ધિવિજય જયકાર રે. સા૦ ૩૦ II હું ॥
·
આઠમા અધ્યયનની સજ્ઝાય. રામ સીતાને ધીજ કરાવે એ દેશી.
BRODGER
કહે શ્રી ગુરૂ સાંભલા ચેલા રે, આચારજ એ પુન્યના વેલા રે, છક્કાય વિરાહણ ટાલા રે, ચિત્ત ચાખે ચારિત્ર પાલેા રે. ।। ૧ । પુઢવી પાષાણ ન ભેદી રે, ફળપુલ પત્રાદિ ન છેદો રે, બીજ કુંપલ વન મત ફરજો રે, જીવ વિરાધનથી ડરજો રે. ।। ૨ । વલી અગ્નિ મ ભેટશે! ભાઈરે, પીત્તે પાણી ઉત્તું સદાઇ રે, મત વાવરે કાચુ' પાણી રે, અહેવી
Page #456
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૩૬) છે શ્રી વીરની વાણીરે. હિમ ધુઅર વડ ઉંબરાં રે, ફળ કુંથુઆ કીડી નગરાં રે, નીલ પુલહરી અંકુરા રે, ઈંડાલ એ આઠે પૂરા રે. કે ૪ | સ્નેહાદિક ભેદે જાણું રે, મત હણજે સુક્ષ્મ પ્રાણ રે, પડિલેહી સવિ વાવરજે રે, ઉપકરણે પ્રમાદ મ કરજો રે.. ૫. જયણાર્થે ડગલાં ભરજે રે, વાટે ચાલતાં વાત મ કરજે રે, મત જ્યોતિષ નિમિત્ત પ્રકારો રે, નિરખે મત નાચ તમાસ રે. . ૬. દીઠું અણદીઠું કરજે રે, પાપ વ્યસન ન શ્રવણે ધરજે રે, અણુસૂજતો આહાર તજજે રે, રાતે સન્નિધ સવિ વરજે રે. . ૭ બાવીસ પરિસહ સહેજો રે, દેહ દુઃખે ફલ સદહેજે રે, અણપામે કાર્પણ મ કરજે રે, તપ કૃતને મદ નવિ ધરજે રે. . ૮ સ્તુતિ ગતિ સામત ગ્રહેજો રે, દેશકાલ જોઈને રહેજો રે, ગૃહસ્થ શું જાતિ સગાઈ રે, મત કાજે મુનિવર કાંઈ રે. . ૯ ન રમાડે ગૃહસ્થના બાલ રે, કરો કિયાની સંભાલ રે, યંત્ર મંત્ર ઔષધને ભામે રે, મત કરજે કુગતિ કામે રે. . ૧૦ છે કેોધે પ્રીતિ પૂરવલી જાય રે, વલી માને વિનય પલાય રે, માયા મિત્રાઈ નસાડે રે, સવિ ગુણ તે લોભ નસાડે છે. ૫ ૧૧ છે તે માટે કષાય એ ચાર રે, અનુકમે દમજે એણગાણ રે, ઉપશમ શું કેવલ ભાવે રે, સરલાઈ સતેષ સભા રે. . ૧૨ છેબ્રહ્મચારીને જાણજે નારી રે, જૈસી પિપટને માંજારી રે, તેણે પરિહરે તસ પરસંગ રે, નવાવાડ ધરે વલિ ચંગ છે. ૫ ૧૩ છે રસ લેલુપ થઈ મત પિશે રે, નિજકીય તપ કરીને શેષે રે, જાણે અથિર યુગલ' પિંડ રે, વ્રત પાલજે પંચ
Page #457
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૩૭) અખંડ રે. ૧૪ . કહિયું દશવૈકાલિકે એમ રે, અધ્યયને આઠમે તેમ રે, ગુરૂ લાભવિજયથી જાણી રે, બુધ વૃદ્ધિવિજય મન આણે રે. મે ૧૫ . ઈતિ.
નવમા અધ્યયનની સજઝાય. શેત્રુંજે જઈ લાલન શેકુ જે જઇયેં–એ દેશી.
વિનય કરે જે ચેલા, વિનવ કરે જે, શ્રી ગુરૂ આણ શિર ધરે જે. ચેલાશીએ આંકણીકોધી માનીને પરમાદી; વિનય ન શીખે વલી વિષવાદી. ૨૦ વ૦ ના વિનય રહિત આશાતનાં કરતાં, બહુ ભવ ભટકે દુર્ગતિ ફરતાં; ચે૬૦ અગ્નિ સર્ષ વિષ જિમ નવિ મારે, ગુરૂ આસાયણ તેથી અધિક પ્રકારે. ચેઅમારા અવિનયે દસિ બહલ સંસારી, અવિનયી મુક્તિને નહિં અધિકારી; ૨૦ નવ કહ્યા કાનની કૂતરી જેમ, હાંકી કાઢે અવિનયી તેમ. ચેઅ. ૩. વિનય શ્રત તપ વલી આચાર, કહિયેં સમાધિનાં ઠામ એ ચાર; ચેઠા. વલી ચાર ચાર ભેદ એકેક, સમજે ગુરૂ મુખથી સવિવેક; ચેક થી ૪ તે ચારેમાં વિનય છે પહેલે, ધર્મ વિનય વિણ ભાંખે તે ઘેલે ચે ભાં ભૂલ થકી જેમ શાખા કહિ, ધર્મ કિયા તિમ વિનયથી લહિયે. ચે. વિ . પ . ગુરૂ માન વિનયથી લહે સે સાર; જ્ઞાન કિયા તપ જે આચાર; ચે. જે ગરથ પખું જિમ ન હોયે હાટ, વિણ ગુરૂ વિનય તેમ ધમની વાટ. ચેટ ધરા છે ૬ છે. ગુરૂ નાન્હ ગુરૂ મેટે કહિયે, રાજા પરૅ તસ આણા વહિયે; ચેઆ૦ અપકૃત પણ બહુ મૃત જાણે, શાસ્ત્ર સિદ્ધાંત તેહ મનાણ. ચેતેવા
Page #458
--------------------------------------------------------------------------
________________
0 (૪૩૮) છે ૭ જેમ શશી ગ્રહ ગણે વિરાજે, મુનિ પરિવારમાં તેમ ગુરૂ ગાજે; ચેતે ગુરૂથી અલગ મત રહો ભાઈ, ગુરૂ સેન્સે લહે શે ગેરવાઈ. ચેટ શોટ ૮ ગુરૂ વિનયે ગીતારથ થાશે, વંછિત સવિ સુખ લખમી કમાશે; ચેટ લ૦ શાંત દાંત વિનયી લજજા, તપ જપ કિયાવત દયાલુ. એવં૦ | ૯ | ગુરૂ કુલ વાસી વસતો શિષ્ય, પૂજનીય હાયે વિસાવીશ; એ. વી. દશવૈકાલિક નવમું અધ્યયને, અર્થ એ ભાખે કેવલી વયણે. ચેટ કે ઉણપ લાભવિજય ગુરૂ સેવી, વૃદ્ધિવિજય સ્થિર લખમી લહેવી. ૨૦ લ૦ કે ૧૦ | ઈતિ.
દશમા અધ્યયનની સઝાય. તે તરીયા ભાઈ તે તરીયા-એ દેશી.
તે મુનિર્વાદે તે મુનિવદે, ઉપશમ રસને કંદો રે; નિર્મલ જ્ઞાનક્રિયાને ચદે, તપ તેજે જેહ દિણંદ રે. તે છે ૧ છે એ આંકણું પંચામ્રવને કરી પરિહાર, પંચ મહાવ્રત ધારે રે, ટુ જીવ તણે આધાર, કરતો ઉગ્ર વિહારે રે. તે છે ૨ | પંચ સમિતિ ત્રણ ગુપ્તિ આરાધે, ધર્મ ધ્યાન નિરાબાધ રે; પંચમ ગતિને મારગ સાધે, શુભ ગુણ તે ઈમ વાધે રે. તે છે ૩ કવિય ન કરે વ્યાપાર, નિર્મમ નિરહંકાર રે, ચારિત્ર પાલે નિરતિચારે ચાલતે ખડગની ધાર છે. તે છે ૪ | ભેગ ને રેગ કરી જે જાણે, આપે પુન્ય વખાણે રે, તપ કૃતને મદ નવિ આણે, ગેપવી અંગ ઠેકાણે રે. તે છે ૫ ૫ છાંડી ધન કણ કચન ગેહ, થઈ નિઃસ્નેહી નિરીહ રે, બેહ
Page #459
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૩૯)
સમાણી જાણી દેહ; નવિ પિસે પાપે જેહ રે. તે દા દેષ રહિત આહાર જે પામે, જે લુખે પરિણામે રે, લે તે દેહનું સુખ નવિ કામે, જાગતે આઠેઈ જાણે રે. તે | ૭ | રસના રસ રસી નવિ થા, નિલભી નિર્માય રે, સહ પરિસહ સ્થિર કરી કાયા; અવિચલ જિમ ગિરિરાય રે. તે છે ૮ ને રાતે કાઉસ્સગ્ન કરી સમશાને, જે તિહાં પરિસહ જાણે રે, તે નવિ ચુકે તે હવે ટાણે, ભય મનમાં નવિ આણે રે. તે છે ૯કેઈ ઉપર ન ધરે ક્રોધ, દિયે સહુને પ્રતિબંધ રે, કર્મ આઠ ઝાંપવા જેધ, કરતે સંયમ શેધ છે. તે છે ૧૦ | દશવૈકાલિક દશમાધ્યયને, એમ ભાંગે આચાર રે, તે ગુરૂ લાભવિજયથી પામે, વૃદ્ધિવિજય જયકાર છે. તે છે ૧૧ ઈતિ.
ઇગ્યારમા અધ્યયનની સક્ઝાય. નમો રે નમે શ્રી શત્રુંજય ગિરિવર–એ દેશી.
સાધુજી સંયમ સૂધે પાલે, વ્રત દૂષણ સવિ ટાલે રે, દશ વૈકાલિક સૂત્ર સાંભલો, મુનિવર મારગ અજુવાલે છે. સારા સ0 | ૧ છે એ આંકણી ગાંતિક પરિસિહ સંકટ પરસંગે પણ ધાર રે, ચારિત્રથી મત ચુકે પ્રાણી, ઈમ ભાંખે જિન સાર રે. સાવ સત્ર ૨ ભ્રષ્ટાચારી મૂડો કહાવે, ઈહભવ પરભવ હાર રે, નરક નિગોદતણાં દુઃખ પામે, ભમતે બહુ સંસારે. સા. સ. | ૩ | ચિત્ત ચખે ચારિત્ર આરાધે, ઉપશમ નીર અગાધ રે, ઝીલે સુંદર સમ્રતા દરિયે, તે સુખ સંપત્તિ સાધે રે. સા. સત્ર | ૪કામધેનું ચિંતામણિ સરિખું, ચારિત્ર ચિત્તમે
Page #460
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૪૪૦ )
આણ્ણા રે, ઇહભવ પરભવ સુખદાયક એ સમ, અવર કાંઇ ન જાણા રે. સા॰ સ૦ ૫ ૫ ॥ સિજભવ સૂરિયે' રચીયાં, દશ અધ્યયન રસાલાં રે, મનક પૂત્ર હેતે તે ભણતાં, લહીયે. મગલ માલા રે. સા॰ સ॰ ॥ ૬ ॥ શ્રી વિજય પ્રભ સૂરિને રાજ્યે, બુધ લાભવિજયને શિષ્યે રે, વૃદ્ધિવિજય વિબુધ આચાર એ ગાયેા સકલ જગીશે' રે. સા૦
સ॰ ।। ૭ ।।
ઇતિ દશ વૈકાલીક સઝાયેા સપૂ.
श्री त्रिषष्ठि शलाका पुरुषना छंद. ચાપાઈની દેશી.
પ્રહસમે પ્રણમું સરસતી માય, વલી સદ્ગુરૂને લાગુ પાય;ત્રેસઠ સલાકાના કહું નામ, જપ'તા શીઝે સહુ’કામ.॥૧॥ પ્રથમ ચાવીશ તીર્થંકર જાણ, તેહ તણાં હું કરીશ વખાણ; રિષભ અજિતને સંભવ સ્વામ, ચેાથા અભિનદન અભિરામ, ॥ ૨ ॥ સુમતિ પદ્મ પ્રભુ પૂરે આશ, સુપાર્શ્વ ચદ્ર પ્રભ દે સુખવાસ; સુવિધિ શીતલને શ્રેયાંસનાથ, એહ છે સાચા શિવપુર સાથે. ॥ ૩ ॥ વાસુપુજ્ય જિન વિમલ અનંત; ધર્મ શાંતિ કુંથુ' અરિહંત; અરમલ્લિ મુનિ સુવ્રત સ્વામ, એહથી લહિયે મુક્તિ સુ ઠામ. ॥ ૪ ॥ નમીનાથને નેમીસરદેવ, જસ સુરનર નિત સારૂં સેવ; પાશ્વનાથ મહાવીર પ્રસિદ્ધ, તૂટા આપે અવિચલ રિધ, ા પ ા હવે નામ ચક્રવર્તિ તણાં, ખાર ચકી જે શાસ્ત્રે ભણ્યા; પહિલા
Page #461
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૧) ચકી ભરત નરેશ, સુખે સાધ્યા જિણે પટ ખંડ દેશ. છે ૬ બીજે સાગર નામે ભૂપાલ, ત્રીજો મઘવરાવ સુવિસાલ; ચોથા કહિ સનત કુમાર; દેવ પદવી પામ્યા છે સાર. ૫ ૭ શાંતિ કુંથુ અર ત્રિને રાય. તીર્થંકર પણ પદ કહિવાય; સુભૂમ આઠમે ચકી થયે, અતી
ભે તે નરકે ગયો. ૮ મહા પરાય બુદ્ધિ નિધાન, હરીષેણ દશમે રાજાન; ઈગ્યારમેં જય નામ નરેશ, બારમો બ્રહ્મદત્ત ચકેશ. | ૯ | એ બારે ચકીસર કહ્યા, સૂત્ર સિદ્ધાંત થકી એ લહ્યા; હવે વાસુદેવ કહું નવનામ, ત્રિન ખંડ જિણે જીત્યા ઠામ. | ૧૦ | વીર જીવ પ્રથમ ત્રિપૃષ્ટ, બીજે નૃપ જાણે દ્વિપૃષ્ટ; સ્વયંભૂ પુરૂષોત્તમ મહારાય, પુરૂષસિંહ પુંડરીકરાય. ( ૧૧ છે દત્ત નારાયણ કૃષ્ણ નરેશ, એહ નવ હવે બલદેવ વિશેષ; અચલ વિજય ભદ્ર સુપ્રભ ભૂપ, સુદર્શન આનંદ નંદન રૂપ. ૫ ૧૨ છે પદ્મરામ એ નવ બલદેવ, પ્રતિ શત્રુ નવ પ્રતિ વાસુદેવ; અશ્વગ્રીવ તારક રાજે, મેરક મધુનિશુભ બલેંદ્ર. ૫ ૧૩ પ્રહાદને રાવણ જરાસંધ, જીત્યા ચકે બેલેં સત્ય સધ; ત્રેસઠ સંખ્યા પદવી કહી, માતા ઈકસઠ ગ્રંથે લહી. ૧૪ પિતા બાવન ને સાઠ શરીર. ઓગણસાઠ જીવ મહાબીર; પંચ વર્ણ તીર્થકર જાણે, ચકી વનવાન વખાણ..પા વાસુદેવ નવ સામલવાન, ઉજવલ તનુ બલદેવ પ્રધાન તિર્થકર મુક્તિપદ વર્યા, આ ચક્રી સાથે સંચર્યા. ૧દા બલદેવ આઠ તેહને સાથ, શિવપદ લીધે હાથે હાથ; મધવ સનત કુમાર સુરલેક, ત્રીજે સુર સેવે ગતસેક.
Page #462
--------------------------------------------------------------------------
________________
. (૪૪૨). છે ૧૭ એ નવમો બલદેવ બ્રહ્મ નિવાસ, વાસુદેવ સહુ અધગતિ વાસ; અષ્ટમ બારમ ચકી સાથ, પ્રતિ વાસુદેવ સમા નર નાથ. તે ૧૮ છે સુરવર સુખસાતા ભેગવી, નરક દુઃખ વ્યથા અનુભવી; અનુક્રમે કમ સૈન્ય જયકરી, નરવર ચતુરંગી સુખવરી. છે ૧૯ મે સદ્દગુરૂ જે ક્ષાયક ભાવ, દશન જ્ઞાન ભદધી નાવ. આરહી શિવ મંદીર વસું, અનંત ચતુષ્ટય તવ ઉલસેં. ૨૦ છે લહિ સે અક્ષય પદ નિરવાણ, સિદ્ધ સવે મુઝ ઘ કલ્યાણ, ઉત્તમ નામ જપે નરનાર, સરૂપચંદ્રલહે જય જયકાર.ર૧ ઈતિ.
श्री बृहत्शांति स्तोत्रम्. ભે ભે ભવ્યાઃશણુત વચને પ્રસ્તુત સમેત - ચે યાત્રામાં ત્રિભુવન ગુરાહતા ! ભક્તિભાજ; તેષાં શાંતિભવતુ ભવતામહેંદાદિપ્રભાવા-દારેગ્યશ્રીધૃતિમતિકરી કલેશવિવંસહેતુઃ | ૧ |
ભો! ! ભવ્યલકા! ઈહ હિ ભરતૈરાવતવિદેહસંભવાનાં સમસ્તતીર્થકૃતાં જન્મેન્યાસનપ્રકમ્પાનેતરમવધિના વિજ્ઞાય, સૌધર્માધિપતિઃ સુઘોષાઘટાચાલનાનન્તર સકલસુરાસુરેન્દ્રઃ સહ સમાગટ્ય, સવિનયમહદ્ભટ્ટારકગ્રહીત્વા, ગત્વા કનકાદ્રિગે, વિહિત જન્માભિષેકઃ શાન્તિમુદ્દઘોષયતિ, યથા તdહંકૃતાનુકારમિતિ કૃત્વા, મહાજને યેન ગતઃ સપન્થા ઈતિભવ્યજને સહ સમેત્ય,સ્નાત્ર પીઠસ્નાત્ર વિધાય શાન્તિમુદ્દષયામિ, તપૂજાયાત્રાસ્નાત્રાદિમહેત્યવાનન્તરમિતિ કુવા કણદત્તા નિશમ્યતાં નિશમ્યતાં સ્વાહા !
Page #463
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૪) 8 પુણ્યા પુણ્યાતું પ્રીયંતાં પ્રીયતાં ભગવોહેતઃ સર્વજ્ઞાઃ સર્વદશિનસ્ટિકનાથાસિલેકમહિલાસિલેકપૂજ્યાસ્ત્રિલોકેશ્વરાસિલેકેદ્યોતકરાર
8 ઋષભ-અજિત-સંભવ–અભિનન્દન–સુમતિ-પદ્યપ્રભ-સુપાર્શ્વ-ચન્દ્રપ્રભ-સુવિધિ-શીતલ-શ્રેયાંસ–વાસુપૂજ્યવિમલ-અનન્ત-ધર્મ-શાંતિ-કુંથુ-અર-મહિલ-મુનિસુવ્રત-નમિ -નેમિ-પાર્શ્વ-વિદ્ધમાનાન્તા જિનાઃ શાંતાઃ શાન્તિકરાભવંતુ સ્વાહા ! % મુનયો મુનિપ્રવરા રિયુવિજયદુભિક્ષકાન્તારેષ દુર્ગમાગેષ રક્ષતુ વો નિત્યં સ્વાહા !
8 હુ શ્રી વૃતિ–મતિ-કીર્તિકાંતિ-બુદ્ધિ-લક્ષમીમેધા-વિદ્યાસાધન-પ્રવેશ-નિવેશનેષુ સુગ્રહીતનામાને જયંત તે જિનંદ્રાઃ |
૩૪ રેહિણ-પ્રજ્ઞપ્તિ–વાશંખલા-વાંકુશ-અપ્રતિચકા-પુરૂષદત્તા-કાલી–મહાકાલી–ગૌરી--ગાંધારી- સર્વાત્રા મહાવાલા-માનવી–વૈરૂટયા–અચ્છમા-માનસી-મહામાનસી ડશ વિદ્યાદેજો રક્ષતુ વે નિત્ય સ્વાહા છે
૩૪ આચાર્યોપાધ્યાયપ્રભૂતિચાતુર્વણસ્ય શ્રી શ્રમણસંઘસ્ય શાન્તિભવતુ તુષ્ટિભવતુ પુષ્ટિભવતુ !
ગ્રહાશ્ચન્દ્રસૂર્યાગારકબુધવૃહસ્પતિશુકશનૈશ્ચરરાહુકેતુસહિતાઃ સલેકપાલાઃ સમયમવરૂણકુબેરવાસવાદિત્યસ્કંદવિનાયકે પેતા એ ચાન્સેપિ ગ્રામનગરક્ષેત્રદેવતાદયસ્ત સવે પ્રીયંત પ્રીયંતાં અક્ષીણુકશકેષ્ટાગારા નરપતયશ્ચ ભવન્તુ સ્વાહા !
% પુત્ર-મિત્ર-ભ્રાતૃ-કલત્ર-સુહર્તા-સ્વજન-સંબન્ધિ
Page #464
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૪૪) બંધુવંગ સહિતા નિત્યં ચાદપ્રમોદકારિણ, અશ્ચિ ભૂમડલાચતનનિવાસિ–સાધુસાધ્વી શ્રાવકશ્રાવિકાણાં રોપસર્ગ વ્યાધિદુઃખદુભિક્ષદૌમનસ્યોપશમનાય શાંતિભવતુ
8 તુષ્ટિપુષ્ટિઝદ્ધિવૃદ્ધિમાંગોત્સવાલ છે સદા પ્રાદુર્ભાતાનિ પાપાનિ શામ્યન્ત દુરિતાનિ, શત્રવઃ પરા મુખા ભવતુ સ્વાહા
શ્રીમતે શાતિનાથાય, નમઃ શાન્તિવિધાયિને વૈલોક્ય . સ્યામરાધીશ-મુકુટાભ્યચિતાંઘ . ૧
શાન્તિઃ શાન્તિકરઃ શ્રીમાન શાતિદિશતુ મે ગુરૂ - શાન્તિદેવ સદા તેષાં ચેષાં શાન્તિગૃહે ગૃહે છે ૨
ઉત્કૃષ્ટરિષ્ટ દુષ્ટગ્રહગતિદુઃસ્વપ્નદુનિમિત્તાદિ સમ્પાદિત હિતસંપન્નામગ્રહણું જયતિ શાન્તઃ ૩
શ્રીસંઘજગજજનપદ રાજાધિપરાજસન્નિવેશાની ગેષ્ટિકપુરમુખ્યાણું, વ્યાહરણે વ્યહવેચ્છાન્તિમ્ ! ૪
શ્રીશ્રમણ સંઘસ્ય શાન્તિર્ભવતુ, શ્રી જનપદાનાં શાન્તિભવતુ, શ્રીરાજાધિપાનાં શાન્તિભવતુ, શ્રીરાજસનિવેશાનાં શાન્તિભવતુ, શ્રીગોષ્ટિકાનાં શાન્તિભવતુ, શ્રીપૌરમુખ્યાણ શાન્તિભવતુ, શ્રીપૌરજનસ્ય શાન્તિર્ભવતુ. | શ્રી બ્રહ્મલોકસ્ય શાતિભવતુ, ૪ સ્વાહા ૩૪ સ્વાહા ૩ શ્રી પાર્શ્વનાથાય સ્વાહા છે
એષા શાન્તિઃ પ્રતિષ્ઠાયાત્રાસ્નાત્રાઘવસાનેષ શાતિકલશ ગૃહત્વાકુંકુમચન્દનકર્પરાગુરૂદૂપવાસકુસુમાંજલિસમેતા, સ્નાત્રચતુણ્ડિકાયાં શ્રીસંઘસમેત, શુચિશુચિવપુઃ પુ
Page #465
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૪૫ ) પવસ્ત્રચન્દનાભરણાલ‘કૃતઃ, પુષ્પમાલાં કš કૃત્વા, શાન્તિમુદ્ઘાષયિત્વા શાન્તિપાનીય' મસ્તકે દાતશ્રૃમિતિ !!
નૃત્યન્તિ નૃત્ય મણિપુષ્પવષ, સૂજન્તિ ગાયન્તિ ચ મગદ્યાનિ; સ્તેાત્રાણિ ગાત્રાણિ પઠન્તિ મન્વાન, કલ્યાણભાજો હિ જિનાભિષેકે ।। ૧ ।
શિવમસ્તુ સજગતઃ, પરહિતનિરતા ભવન્તુ ભુતગણાઃ;દોષાઃ પ્રયાન્તુ નાશ, સર્વત્ર સુખીભવતુ લેાકાઃ ારા
અહ' તિત્હયરમાયા, સિવાદેવી તુમ્હે નયરનિવાસિની અમ્હ સિવ' તુમ્હે સિવ, અસિવેાપસમ શિવ ભવતુ
સ્વાહા ।। ૩ ।।
ઉપસર્ગા: ક્ષય. યાન્તિ. ચ્છિદ્યન્તે વિઘ્નવધૈયઃ; મનઃ પ્રસન્નતામેતિ, પૂજ્યમાને જિનેશ્વરે ॥ ૪ ॥
સર્વ મંગલમાંગલ્ય', સકલ્યાણકારણ; પ્રધાન' સવધર્માંણાં, જૈન... જયતિ શાસનમ્ ।। ૫ ।। ઇતિ શ્રીબુહુચ્છાન્તિસ્તવ સમ્પૂર્ણાં:
श्री लघुशान्ति स्तवः
શાંતિ શાંતિ નિશાંત, શાંત. શાંતાશિવ' નમસ્કૃત્ય, સ્તાતુઃ શાંતિ નિમિત્ત, મંત્રપદૈઃ શાંતયે સ્તૌમિ. ॥ ૧॥ એમિતિ નિશ્ચિત વચસે, નમેા નમેા ભગવતે તે પૂજામ, શાંતિજિનાય જયવતે, યશસ્વિને સ્વામિને મિનામ્. ।।રા સકલા તિશે ષક મહા, સપત્તિ સમન્ત્રિતાય શસ્યાય,
Page #466
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૪૬). ગેલેક્ય પૂજિતાય ચ, નમે નમઃ શાંતિ દેવાય. . ૩ સર્વામર સુસમૂહ, સ્વામિક સંપૂજિતાય ન જિતાય, ભુવન જન પાલઘત, તમાય સતતં નમસ્તસ્મ. | ૪ | સર્વ દુરિતો ઘનાશન, કરાય સર્વાશિવ પ્રશમનાય, દ્રષ્ટ ગ્રહ ભૂત પિશાચ. શાકિનીનાં પ્રમથનાય. છે ૫ યક્ષ્યતિ નામ મંત્ર, પ્રધાન વાક્ય પગ કૃત તેષા, વિજ્યા કુરૂતે જનહિત, મિતિ ચ નુતા નમત તે શાતિ. ૬ ભવતુ નમસ્તે ભગવતિ, વિજયે સુજયે પરાપરે રજિતે, અપરાજિતે જગત્યાં જયતીતિ જયાવહ ભવતિ. | ૭ સર્વસ્યાપિ ચ સંઘસ્ય, ભદ્ર કલ્યાણ મંગલ પ્રદદે, સાધુનાં ચ સદાશિવ સ્તુષ્ટિ પુષ્ટિપ્રદે જયાઃ | ૮ | ભવ્યાનાં કૃતસિહે, નિવૃતિ નિર્વાણ જનની સત્ત્વાનાં, અભય પ્રદાન નિરતે, નમોડસ્તુ સ્વતિ પ્રદે તુલ્યું. મેં ૯ ભક્તાનાં જતૂના, શુભાવહે નિત્ય મુદ્યતે દેવી, સમ્યમ્ દષ્ટિનાં ઘતિ રતિ મતિ બુદ્ધિ પ્રદાના. ૧૦ જિન શાસન નિરતાનાં, શાંતિનતાનાં ચ જગતિ જનતાનાં, શ્રી સંપકીતિ ચશે, વદ્ધની જયદેવી વિજયસ્વ. કે ૧૧ સલિલાનલ વિષ વિષધર, દુષ્ઠ ગ્રહ રાજ રેગ રણ ભયતઃ રાક્ષસ રિપુ ગણ મારી, ચૌરેતિ શ્વા૫દાદિલ્યા. છે ૧૨ અથ રક્ષ રક્ષ સુશિવ, કુરુ કુરૂ શાંતિ ચ કુરુ કુરુ સદેહિ, તુષ્ટિ કુરૂ કુરૂ પુષ્ટિ, કુરુ કુરૂ સ્વસ્તિં ચ કુરુ કુરુ વં. ૧૩ છે ભગવતિ ગુણવતિ શિવ શાંતિ, સુષ્ટિ પુષ્ટિ સ્વસ્તીહ કુર કુરૂ જમાનામ, એમિતિ નામે નમે હું હું હું હ યક્ષ હૃી પુરુ કુરુ સ્વાહા. ૫ ૧૪ છે એવા યજ્ઞામાક્ષર,
Page #467
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૭) પુરસર્ચ સંસ્તુતા જયાદેવી, કુરૂતે શાંતિ નમતાં નમે નમઃ શાંતયે તમે. ૧૫ . ઈતિ પૂર્વ સૂરિ દર્શિત, મંત્રપદવિદભિઃ સ્તવઃ શાંતે, સલિલાદિ ભય વિનાશી, શાંત્યાદિ કરઢ ભકિમતાં. ૫ ૧૬ જૈન પઠતિ સદા, શુતિ ભાવયતિ વા યથાર્ગ, સ હિ શાંતિપદે યાયાત, સૂરિઃ શ્રીમાન દેવ. ૫ ૧૭ ઉપસર્ગઃ ક્ષયં યાંતિ, છિદ્યતે વિદનવલય: મનઃ પ્રસન્નતામેતિ, પૂજ્યમાને જિનેધરે. મે ૧૮ | સર્વમંગલ માંગલ્ય, સર્વ કલ્યાણ કારણું, પ્રધાન સર્વ ધર્માણાં, જૈન જયતિ શાસનમ. ૧લા ઈતિ.
श्री पार्श्वजिन स्तुति प्रारंभ. લક્ષ્મી મહંતુત્ય સતી સતી સતી, પ્રવૃદ્ધ કાલે વિરત રતો રહે. જરા રૂજા પદમહતા હતા હતા, પાર્શ્વફણે રામ ગિરી ગિરી ગિરી. છે ૧છે અચ્ચેય માઘ સુમના મના મના, યઃ સર્વ દેશેષ વિના વિના વિના, સમસ્ત વિજ્ઞાન મ મ મચ. પાર્થ છે ૨ વ્યનિષ્ટજ તેઃ શરણું રણું રણું, ક્ષમાદિત યઃ કમઠ મઠ મઠ, નરા મરા રામ ક્રમે ક્રમે ક્રમે, પાર્શ્વફણે રા અજ્ઞાન સત્કામ લતા લતા લતા, યદીય સદ્ભાવ નતા નતા નતા, નિર્વાણ સિંખ્ય સુગતા ગાતા ગાતા. પાર્શ્વફણે. | ૪ | વિવાદિશા શેષ વિધિ વિધિ વિધિ, બભૂવ સર્વાવ હરિ હરિ હરિ. વિજ્ઞાન સંજ્ઞાન હરે હરે હરે. પાર્થ, છે પ દ્વિશ્વ લેકેક ગુરૂ ગુરૂ ગુરૂ, વિરાજિતાયેન વર વરે વર, તમાલ નીલાંગ ભરે ભરે ભરે. પાર્થ ફણે દા
Page #468
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૪૮) સરક્ષિતે દિભુવન વન વન, વિરાજિતા ચેષ દિવ દિવે દિવે, પાદદ્વયે નૂત સુરા સુરા સુરા પાર્શ્વ ! ૭ રરાજ નિત્ય સલા કલા કલા, મમાર તૃષ્ણ વૃજિને જિને જિને, સંહાર પૂજ્ય વૃષભા સભા સભા. પાર્શ્વફણે છે ૮ તકે વ્યાકરણે ચ નાટક ચકા વ્યાકુલે કેશલે, વિખ્યાત ભુવિ પદ્મનંદિ મુનિ પસ્તત્વસ્ય કેશ નિધિ, ગંભીર યમ કાષ્ટકં ભણુતિ ય, શંભૂયસા લભ્યતે, શ્રી પવરભદેવ નિમિતમિદં તેત્ર જગ–મંગલ. પાશ્વફણે | ૯ ઈતિ.
____अथ श्री पार्श्वजीन स्तुति.
દૈ કિ ધપમપ ધુમિ છે હૈં સકિ ધર ધપ ધરવ, દે દે કિ દે દોં દાડિદિ દાડિદિ કિ દમકી દ્રણ રણ ‘ણવ, ઝઝિ કિ ઝંઝે ખૂણણ રણ રણ નિજકી નિજ જન રંજન, સુર શેલ શિખરે ભવતિ સુખદં, પાશ્વજિનપતિ મઝન. ૧ કટ રેંગિનિ દૈગિનિ કિટતિ ગિગડદાં ધંધુકિ ધુટ નટ પાટવ, ગુણ ગુણણ ગુણ ગણ રણકિ ણેણે ગુણણ ગુણ ગણ ગૌરવ, ગિ કિ ઝૂઝે તણણ રણ રણ નિજકી નિજ જન સજન, કલયંતિ કમલા કિલિત કલમલ મુલમીસ મહે જિના. મારા ઠકિ કૅકિ હૈ ઠઠિરિક ઠપિટ્ટા તાડયતે તલોંકિ લે લે નૈષિ ત્રેષિનિ ડેષિ ડેષિનિ વાદ્યતે, % % કિ % ૩૪ થુંગિ થુંગિનિ ધંગિ ધંગિનિ કલર, જિન મત મનંત મહિમ તનતા નમતિ સુરનર મુછવે. ૩ ખુદાંકિ પુદાં પુષડદિ ગુંદાં પુષડદિ દોં દે અંબરે, ચાચ૫ટ ચચપટ રણકિ ણેણે ડણણ ડંબરે,
Page #469
--------------------------------------------------------------------------
________________
તિહાં સરગમ પધ્ધતિ નિધ૫ મગરસ સસ સસસ સુર સેવતા, જિન નાટય રંગે કુશલમુનિસ દિસતુ શાસન દેવતા. | ૪ ઈતિ.
अथ सरस्वती स्तोत्र प्रारंभ. નમસ્તે શારદે દેવિ, કાશિમરપુર વાસિની, ત્યા મહં પ્રથમે નાથે, વિદ્યાદાન પ્રદેહિમે. ૧ પ્રથમ ભારતી નામ, દ્વિતીયં ચ સરસ્વતી, તૃતીયં શારદાદેવી, ચતુર્થ હંસગામિની. છે ૨ પંચમં જગ વિખ્યાતા, ષષ્ટ વાગીશ્વરી તથા કુમારી સપ્તમં પ્રકર્મ અષ્ટમં બ્રહ્મવાદિની. છે ૩ છે નવમ વિદુષો માતા, દશમં બ્રહ્મચારિણી, એકાદશં ચ બ્રહ્માણ, દ્વાદશ વરદાયિની. છે ૪ વાણું ત્રયોદશનામ, ભાષાવ ચતુર્દશ, મૃતદેવી પંચદશં, ડર્શ ગેનિગદ્યતે. છે ૫ છે એતાની શુદ્ધ નામાની, પ્રાત થાય યઃ પઠેન, તસ્ય સંતુષ્યતે દેવી, શારદા વરદાયિની. દા યા કુદેદુ તુષાર હાર, ધવલાયા શ્વેત પદ્માસના, યા વીણા વર દંડ મંડિત, કશયા શુભ્રા વસ્ત્રા વૃતા; યા બ્રહ્માયુત શંકર પ્રભુતિભિઃ દેવૈ સદા વંદિતા સામાં પતુ, સરસ્વતી ભગવતી નિરશેષ જાણ્યા પહા. | ૬ | સરસ્વત્યાઃ પ્રાસાદેન રાજ્ય કુવતિ માનવાઃ તસ્માત્ #ાચલભાવેન પૂજનીયા સરસ્વતી. એ છ ! સરસ્વતી મઘદ્વા દેવી કમલ લોચના; હંસયાન સમારૂઢા વીણું પુસ્તક ધારણું. ૮ છે યા દેવી સ્તુતે નિત્ય વિબુધે વેદ પારગે સામાં ભવતુ જવા ગ્રહે બ્રહ્મરૂપા-સરસ્વતિ. પેલા
Page #470
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૫૦), श्री चतुर्विशति जिन स्तुति. શ્રી તીર્થરાજ વિમલાચલ નિત્ય વંદે, દેખી સદા નયનથી જેમ પૂર્ણચદેપૂજે મલી સુરવો નરનાથ જેને, ધરી સદા ચરણ લંછન માંહિ તેને. ૧ છે શ્રેયાંસના ઘર વિષે રસ ઈશુ લીધે, ભીક્ષા ગ્રહી નિજ પ્રપૌત્ર સુપાત્ર કીધે; માતા પ્રતે વિનય ભાવ ધરી પ્રભુએ, અપ્યું અહો પરમ કેવલ શ્રી વિષ્ણુએ. | ૨ | દેવાધિદેવ ગજ લંછન ચંદ્રકાંતિ, સંસાર સાગર તણી હરનાર બ્રાંતિ, એવા
નેશ્વર તણા યુગ પાદ પૂજે, દીઠે નહી જગતમાં તેમ તુલ્ય છે. ૩ જમ્યાતણ નાયરી ઉત્તમ જે અધ્યા, ત્રાતા નરેશ પ્રભુના જત શત્રુ મેધા, દેદીપ્યમાન જનની વિજયા સ્વીકારી; સે સદા અજીતનાથ ઉમંગકારી. પાકા વાધેન. કેશ શિરમાં નખ રોમ વ્યાધિ, પ્રસ્વેદ ગાત્ર નહિ લેશ સદા સમાણિ, છે માંસ શોણિત અહો અતિ શ્વેતકારી; હે સ્વામિ સંભવ સુસંપદ ગાત્ર તારી. પા છે શ્વાસ અંબુજ સુગંધ સદા પ્રમાણે, આહારને તુમ નિહાર ન કેય જાણે, એ ચાર છે અતિશયે પ્રભુ જન્મ સાથે, વંદુ હમેશ અભિનંદન જોડી હાથે. | ૬ | ભૂમંડલે વિચરતા જિનરાજ જ્યારે, કાંટા અધો મુખ થઈ રજ શુદ્ધ ત્યારે, જે એક જે જન સુધી શુભવાત સુદ્ધિ, એવા નમું સુમતિ નાથ સદા સુબુદ્ધિ. | ૭ | વૃષ્ટિ કરે સુરવરે અતિ સુક્ષમ ધારી, જાનું પ્રમાણ વિરચે કુસુમે શ્રીમરી, શબ્દ મનહર સુણ શુભ છેવ માંહિ, શ્રી પદ્ય નાથ પ્રભુને પ્રણમું ઉછાંહિ. ૮ સેવા કરે યુગલ યક્ષ
Page #471
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૫૧) સુહંકને, વિજે ધરી કર વિષે શુભ ચારને, વાણી સુણે સરસ જોયણ એક સારી, વંદુ સુપાશ્વ પુરૂષોતમ પ્રીતિકારી. | ૯ | જલ્થ ઇનંદ્ર મુખ માગધિ અર્ધ ભાષા, દે નરે તિરિ ગણે સમજે સ્વભાષા, આર્યો અનર્થ સઘળા જ શાંતિ પામે, ચંદ્ર પ્રભું ચરણ લંછન ચંદ્રનામે. છે ૧૦ વૈરી વિરેાધ સઘળા જન ત્યાં વિસારે, મિથ્યાત્વિઓ વિનયી વાક્ય મુખે ઉચારે, વાદી કદી અને વિનયી થઈ વાદ માંડે, દેખી જીનેશ સુવિધિ જન ગર્વ છોડે. ૫ ૧૧ છે જે દેશમાં વિચરતા જીનરાજજ્યારે, ભીતી ભયંક નહી લવલેશ ત્યારે, ઇતિ ઉપદ્રવ દુકાલ અતિ દૂર ભાજે, નિત્યે કરૂં નમન શીતલનાથ આજે. છે ૧૨ છાયા કરે તરૂ અશોક સદૈવ સારી, વૃક્ષે સુગંધ શુભ શીતલ શ્રેયકારી, પચ્ચીસ જેયણ લગે નહિ આધિ વ્યાધિ, શ્રેયાંસનાથ તુમ સેવનથી સમાધિજે ૧૩ છે સ્વપ્ન ચતુર્દશ લહે જીનરાજ માતા, માતંગને વૃષભ સિંહ સુલક્ષ્મી દાતા, નિધૂમ અગ્નિ શુભ છેવટ દેખિને તે, શ્રી વાસુપૂજ્ય પ્રભુતા શુભ સ્વશી તે. મે ૧૪ છે જે પ્રાતિહાર્ય શુભ આઠ અશોક વૃક્ષે, વૃષ્ટિ કરે કુસુમથી સુરનાદ દક્ષે, બે ચામરે શુભ સુખાસન ભાસ્કરો તે, છે છત્ર હે વિમલનાથ સુદુંદુ ભીતે. ૧૫ સંસ્થાન છે સમ સદા ચતુરસ તારું, સઘણુ વજા રૂષભાદિ દીપાવનારૂ, અજ્ઞાન કોધ મદ મેહે હર્યા તમેએ, એવા અનંત પ્રભુને નમિએ અમે એ છે ૧૬ જે કર્મ વેરી અમને બહુ પીડનારા, તે કર્મથી પ્રભુ તમેજ મુકાવનારા, સંસાર
-
*
કે .
.
Page #472
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૫૨ )
સાગર થકી તમે તારનારા, શ્રી ધર્મનાથ પટ્ટુ શાશ્વત આપનારા. ।। ૧૦ ।। શ્રી વિશ્વસેન નૃપ નંદ્દન ટ્વીન્ય કાંત્તિ, માતા સુભબ્ય અચિરા તસ પુત્ર શાંતિ, શ્રી મેઘના ભવ વિષે સુર એક આવી, પારેવ સિંચનકનું સ્વરૂપ બનાવી. ॥ ૧૮ । પારેવને અભય જીવિત દાન આપ્યુ, પેાતા તણું અતિ સુકેામળ માંસ કાપ્યું, તેવા મહા અભયદાનથી ગર્ભવાસે, મારી ઉપદ્રવ ભયંકર સર્વાં નાસે. ।। ૧૯ ।। શ્રી તિર્થ નાયક થયા વલી ચક્રવર્તિ, અને લહી પદવીઓ ભવ એક તિ, જે સાર્વભૌમ પદ પચમ ભાગવીને, તે જે સાલમા જીન તણા ચરણે નમીને ૫ ૨૦ ચૌરાશિ લક્ષ ગજ અશ્વ રથે કરીને, છન્નુ` કરોડ જન લશ્કર વીસ્તરીને, તેવી છતે અતિ સમૃદ્ધિ તજી ક્ષણીકે, શ્રી કુંથુનાથ જીન ચક્રિ થયા વિવેકે ! ૨૧૫ રત્ના ચતુર્દેશ નિધાન ઉમગકારી, ખત્રીસ અદ્ધ નિત નાટક થાય ભારી, પદ્માનની સહસ ચાસઠ અંગનાએ, તેવી તજી અરજીનેશ્વર સ'પદાએ. ॥ ૨૨ ॥ નિત્યે કરે કવલ ક્ષેપન કંઠ સુધી, ષટ મિત્રને તરણ કાજ નિયાઈ બુદ્ધિ, ઉદ્યાન માહન ગૃહૈ રચિ હેમ ભૂતિ, મલ્ટિ જીનેશ પિડેમાં ઉપકાર તિ. ॥ ૨૩.!! નિસ્સંગ દાંત ભગવ ́ત અનતજ્ઞાની, વિશ્વોપકાર કરૂણા નિધિ આત્મધ્યાની, પંચેન્દ્રિયા વશ કરી હણી કમ આઠે, વો અનેદ્ર મુનિસુવ્રત તેહ માટે ॥ ૨૪૫ ઇન્દ્રોસુરેશ નરવા મળી સ` સંગે, જન્માભિષેક સમયે અતિ ભક્તિ રગે, વિદ્યાધરી સુરવરી શુભ શબ્દ રાગે, સંગીત નાટ કરે નમિનાથ આગે ।। ૫ ।। રાજેમતી ગુણવતી સતી
Page #473
--------------------------------------------------------------------------
________________
૪૫૩).
સૌમ્યકારી, તેને તમે તજી થયા મહા બ્રહ્મચારિ, પૂર્વે ભવે નવ લગે તુમ સનેહધારી, હે નેમિનાથ ભગવત પર ઉપકારી. ૨૬સમેત શૈલ શિખરે પ્રભુ પાર્શ્વ સોહે, સંખેશ્વરા અમીઝરા કલિંક્ડ મેહે, શ્રી અશ્વસેન કુલદીપક માતુ વામા, નિત્યે અચિંત્ય મહિમા પ્રભુ પાર્શ્વ નામ છે ર૭સિદ્ધાર્થરાય ત્રિશલા સુત નિત્ય વદે, આનંદકારક સદા ચરણારવિંદે, જે શાસનેશ્વર તણે ઉપકાર પામી, પૂજું પ્રભુ ચરણ શ્રી મહાવીર સ્વામી, છે ૨૮ ૫ શ્વેતાંબરી શુભ પરંપર આદ્ય જેની, સંવેગ રંગ રસ રંગતિ આત્મતેની, શાસ્ત્રોક્ત શુદ્ધ ઉપદેશક, મુખ્યસૂરિ, શ્રી પાર્ધચંદ્ર ગુરૂરાજ પ્રતાપભૂરિ | ૨૯ છે ચંદ્રાર્ધ શભિત વિશાળ કપાલ કાંતિ, શ્રી હર્ષચંદ્ર સૂરિ રાજ સ્વભાવ શાંતિ, શિષ્ય થયા તસ પદે સૂરિ હેમચંદ્ર; છે જેષ્ટ બ્રાત કુશલેંદુ સુમુક્તિ ચંદ્રો છે ૩૦ છે પટે પરંપર યુગધર ઉગ્રભાજી, રિદ્ધિ પરિગ્રહ મહામદ મેહ ત્યાગી, તે વિદ્યમાન વિચરે ગુણવંત આજે, શ્રી ભ્રાતૃચંદ્ર ગુણ નિર્મલ સૂરિરાજે. એ ૩૧ વિખ્યાતશ્રી ગુરૂ સદા હરચંદ્ર હેતે, તેના પ્રતાપ સુપસાયથી શાતિ ચિત્તે, દ્વાચિંશિકા સ્તુતિ જીનેન્દ્ર અખંડ કાવ્ય, શ્રેય વસંત તિલકા કૃતિ સુદ્ધ ભાગ્યે. ૩૨ સંપુર્ણ.
__ श्री सामान्य जीननी स्तुति.
ભક્તિ થકી પરમ ભાવ ધરી પ્રભુને, નિશ્ચ કરી રદયમાં ન ધર્યા વિભુને, જેથી અચિંત્ય પરિતાપ વિગ પામું, વ્યાક્ષેપ ચિત્ત કિરિયા ફળથી વિરામું | મા શબ્દ કદી
Page #474
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૫૪) શ્રવણમાં તુમ સાંભળેલા, પુ તણા ચરણ કેઈ સામે પૂજેલા, દેખ્યા હશે નજરથી કદિ કઈ વેલા, એકાગ્રચિત્ત શુભ ભાવ ન ચિંતવેલા છે સ્વામી જીનેશ કરૂણ નિધિદીન બંધુ, હે નાથ પૂજ્ય પરમેશ્વર તાત સિંધુ, ગંભીર વીર અતિ ધીર મહા પ્રતાપી, છે શાંત દાંત ભગવંત અનંત વ્યાપી. ૩ મે નેત્રો સુકમળ સુભવ્ય પ્રકાશકારી, દૃષ્ટિ સુધારસ સુરા નિરખી તુમારી, ચાહે નિરંતર સુધારસ સ્વાદ લેવા, પીનાર ભક્ત વચનામૃત સુજ્ઞ દેવા છે ૪ વંદુ ત્રિલોકે પરમેશ્વર પ્રીતી ધારા, વંદુ ત્રિલેક પરિતાપની વારનારા, વંદુ જીનેંદ્ર ભાવસિંધુ ઉતારનારા, વંદુ જીનેશ ભુવિ ભૂષણ શ્રેયકારા. પ છે
વિધાઢ વન.
કેવલી સંખ્યા સાથે, શ્રી રૂષભ દેવના વંશજે. અસંખ્યાતા. શ્રી પુણ્ડરીક ગણધર. પાંચ કોડ સાથે. દ્રાવિડ વારિખિલ. દશ કોડ સાથે. આદિત્ય યશ (ભરત મહા- એક લાખ સાથે.
રાજાના પુત્ર). સમયશા (બાહુબલીના પુત્ર) તેર કોડ સાથે. બાહ બળીના પુત્ર. એક હજાર આઠ સાથે. નમિ વિદ્યાધરની પુત્રી ચર્ચા ચેસઠ. " પ્રમુખ. નમિ વિનમિ વિદ્યાધરા. બે કોડ સાથે.
Page #475
--------------------------------------------------------------------------
________________
કાણ
સાગર મુનિ. ભરત મુનિ.
કેવલી સખ્યા સાથે.
એક કોડ સાથે.
પાંચ ક્રોડ સાથે.
અજીતનાથ પ્રભુના સાધુએ. દશ હજાર સાથે.
શ્રી સાર મુનિ.
એક ક્રોડ સાથે.
શ્રી શાન્તિનાથ પ્રભુ સાથે.
( ૪૫૫) .
રામ, ભરત (દશરથના પુત્ર) ત્રણ ક્રોડ સાથે.
પાંચ પાંડવા.
વસુદેવની સ્ત્રીઆ. વેદ.
૧, ૫૨, ૫૫, ૭૭૭. મુનિએ ચામાસુ રહ્યા.
વીશ ક્રોડ મુનિએ ચાથે.
પાંત્રીશ હજાર. ચુમાલીશસા, ૪૪૦૦, એકાણુ લાખ સાથે. સાડીઆઠ ક્રોડ સાથે. ચૌદ હજાર.
થાવસ્યા પુત્ર.
એક હજાર.
શુક પરિવ્રાજક (શુક્રાચાય ). એક હજાર સાથે.
નારદ ઋષિ.
શાંમ ઘુમન. મિતારિ મુનિ.
પાંચસેા સાધુ સહિત. સાતસે સાધુ સહિત. એક હજાર સહિત. એક ક્રોડ સાથે એક હજાર સાથે.
સેલ'ગાચાય .
સુભદ્રમુનિ. કાળિક મુનિ. કદંબ ગણધર ગત ચાવીશીમાં સંપ્રતિજિનના થાચ્ચા
ગણધર.
આ સિવાય રૂષભસેન જિન પ્રમુખ અસંખ્યાત્તા તીર્થંકરા દેવકીજીના છ પુત્રા જાળી માળી ને ઉવયાની
Page #476
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૫૬) (જાદવ પુત્રો) સુવ્રત શેઠ મંડકમુનિ સુકેસલ મુનિ તેમજ અઈમત્તોમુનિ વિગેરે સંખ્યા રહિત મહાત્માઓ અત્ર સિદ્ધિપદને પામ્યા છે.
, पू० उ० महाराज श्री रविचंद्रजी महाराज कृत.
તુતિ સંગ્રહ
एकमनी स्तुति. શ્રી કરૂણાકર પ્રભુ કુંથુસ્વામી, મુકિત ગામી ઇનવરું, કાંતિ કાંચન દેહચારૂ, ધનુષ પાત્રીસ દુઃખ હરૂં, પંચાણું સહસ્ત્ર વર્ષ આયુ, પાલીને સીધાવિયા, વૈશાખ કૃષ્ણની એકમે પ્રભુ મેક્ષનગરે આવીયા. | ૧ | તેર ભવ શ્રી આદિજીનના, શાંતિ બાર વખાણી, શ્રી નેમીજન નિધાન ગણી પાર્શ્વના દશ જાણીએ, સત્તાવીશ મહાવીરસ્વામી, શેષ જીનના ત્રણ કહ્યા, સમકીત પામ્યા ત્યાંથી ગણીએ, નમનથી બહુ સુખ લહ્યા. મે ૨ અરિહંતદેવે અર્થ ભાગે, અર્ધ માગધી વાણુમાં, ગણધરદેવે સૂત્ર રચિયા, મનહર શુદ્ધ ભાષામાં, આગમાથે સાંભલીને ધર્મજનને આદરે, અસંજમ અલગે કરીને શુદ્ધ સંયમ ચિત્ત ધરે. | ૩ | શ્રી તીર્થકરની આણ પાસે સમકત શુદ્ધ મન ધરી, ગંધર્વ નામે યક્ષ સાચે, બલાદેવી કિંકરી, અચલ ગ૭ શુભ નીતિ પર સૂરીશ્વર શ્રી ગુણનિધિ, રવિચંદ્ર કહે છનદેવની, ભલી સ્તવના કીજે શુદ્ધ વિધિ. | ૪
Page #477
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૫૭ ) बीजनी स्तुति.
માઘ સુદિ દ્વિતીયા દિને એ અભિનંદન જગનાથ તા, જન્મ્યા ત્રિભુવન નાયક એ સાચા શિપુર સાથતા, સાવન વરણે પ્રભુ દેહડીએ ઘન્ય ત્રણસે પચાસતા, સવ કમા ક્ષય કરી એ પામ્યા અવિચલ વાસ તા. 1 ॥ સુમતિનાથ પ્રભુ પાંચમાએ ચવણ કલ્યાણક જાણુતા, વાસુપૂજ્ય પ્રભુ કેવલીએ શીતલજીન નિર્વાણુ તે, માતા ઉદરે ચિવ આવીઆએ અઢારમાં શ્રી અરનાથ તા, એ વિ જીનવરને નમા એ જોડી નિજ બે હાથ તે, ॥ ૨ ॥ દુષ્ટ ધ્યાન દાય પરિહરાએ આદરા શુભ દાચે ધ્યાન તેા, દ્વિવિધ ધમ અંગી કરાએ જીન ગુણનુ* કરી પાનતે, દ્વિવિધ શિક્ષા ગુરૂથી લીહેાએ ખીજ તણે દિન સારતા, જ્ઞાનક્રિયા બિહુ આદરાએ વીર વચન મન ધારતા. ।। ૩ । સમકીતવ’તા સુરવરાએ કરે જીન શાસન સારતા, અહે। નિશ જીનના ગુણ ભુણીએ પાપ કરે પરિહારતા, અચલંગચ્છપતિ સુઃરૂએ શ્રી ગુણનિધાન સૂરી રાજતા, રવિચંદ્ર જીનવર નમીએ સાધે! આતમ કાજ તા. 1 જ
त्रीजनी स्तुति,
માઘ શુકલની ત્રીજે જન્મ્યા પણુંă, લખ જીવ ચેારાશી, સુખ પામ્યા સવિ વૃદ્ઘ પ્રભુ વયણ સુધાકર, મુખ શારદા ચંદ તનુ કાંચન વરણું, નિરખ્યાથી આનંદ. ॥૧॥ શ્રી સુવિધિ જીનેશ્વર પામ્યા પચમ નાણુ શ્રેયાંસનાથ પ્રભુ પ્હાચેયા ઉતમસ્થાન જનમી યશ લીધે ત્રયા દશમાં જીનદેવ,
Page #478
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૫૮ )
શ્રી કુંથુનાથ શુભ કેવલીની કરે સેવ. ।। ૨ । ત્રિકન્નુડ તજીને પાલે ગુપ્તિ સાર શ્રી ચરણ નાણુ વલી દર્શન એ ત્રણ ધાર વલી ગનીવારા તીન ભેદ યશ જાણુ સમકીત ત્રિક ધારા સાંભલી આગમ વાણુ. || ૩ || ત્રણ હિંસા ટાલા હેતુ સ્વરૂપનુ અધ શુભ કિન્નર યક્ષ દેવી ક'દúનંદ શ્રી ધર્મનાથ જીન શાસનના રખવાલ રવિચંદ્ર પ્રભુને નમન કરી ત્રિકાલ. ॥ ૪ ॥ સંપુર્ણ.
चोथनी स्तुति.
વિમલ જીનેશ્વર તેરમાં અમલ ગુણાકર ભૂપ માઘ સુદિની ચેાથે પ્રભુ ચરણ ગ્રહે ગુણરૂપ અતિ સુંદર જીન મૂર્તિ સાઠ ધનુષ ગુણ ગેરુ અષ્ટકમ અલગા કરી પામ્યા લાકના છેડ. ॥ ૧ ॥ આદિનાથ પારસ પ્રભુ અભિનંદન જગદીશ પરમાતમ પ્રભુતા ઘણી એગણીશમાં મલ્ટીશ ઇત્યાદિ જીનવર્ તણા ચણુ નાણુ કલ્યાણ ભાવ ધરી નિત નિત નમા જીમ પામે। નિર્વાણ્. ।। ૨ । ચાર કષાય નિવારીએ વલી વિકથા કહી ચાર દાન શીયલ તપ ભાવના આદરીએ એ ચાર સ`જ્ઞા ચાર નિવારીએ ધરીએ શિક્ષા ચાર વીરાગમ વિચારીને કબંધ નિવાર. ॥ ૩ ॥ ચાર અટ્ઠત નિવારીએ લહીએ શરણા ચાર, ચઉવીહ સંઘ સેવન કરી ચાર ગતિ પરિહાર યક્ષષણ મુદિતા સૂરી શાસન સેવ હજૂર રવિચંદ્ર જીનવર તણા નમન થકી દુઃખ દુર. ॥ ૪ ॥
Page #479
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૫૯ )
पांचमनी स्तुति.
નિમ જીનરાયા શંખ લછન પાયા, શ્રાવણ સુદિ જાયા પંચમી દ્દિન પાયા, કાજલ સમકાયા શિવાદેવી માયા, શુદ્ધ ચારિત્ર રાયા આતમ સિદ્ધિ પાચા. ॥ ૧॥ અજીત જીનસ્વામી સંભવ મેાક્ષ ગામી, ચંદ્રપ્રભુ પામી સુવિધિથી પાપ વામી, અનંત ધર્મ ધામી કુંથુનાથ ભિરામી, પ`ચકલ્યાણુક પામી હું નમું શિશ નામી. ૫ ૨ ।। પાઁચાશ્રવ નિવારી જ્ઞાનપંચને ધારી, પ્રમાદ પ'ચ વિદ્યારી મહાવૃત પચ ધારી, પાંચ સુમતિ સુધારી કામ ગુણ પાઁચ વારી, જ્ઞાન પ`ચમી સુખકારી વીર આગમ ધારી. ।। ૩ !! સમકિતવંત શુરા શાસને સેવ પૂરા, જીનગુણ આતુરા નિજ દુઃકૃત ચૂરા, વિધિપક્ષ ગચ્છે હીરા ગુણનિધાન સૂરી ધીરા, રવિચંદ્ર જીન પ્યારા જગ જન સુખકારા. ॥ ૪ ॥
छठनी स्तुति.
સુવિધિ પ્રભુ જીન દેવરાજ મગર લઈન પાય માગશીષ વદિ છઠે દિને દીક્ષા લીએ જીનરાય ઉજવલ વણે શાતિ દાતા, એકસો ધનુ કાયા અષ્ટ કર્મીને દૂર ટાલી પામ્યા શિવપુર ઠાય. ।। ૧ । પદમ પ્રભુ સુપાર્શ્વનાથ, ૧ શીતલને શ્રેયાંસ, વિમલ જીનેશ્વર નેમિનાથ, મહાવીર જીનેશ ઇત્યાદિ જીનવર તણા, દીક્ષાચવણને નાણુ છઠતણે દિન જાણીએ, એ ત્રણ કલ્યાણ. ॥ ૨ ॥ ષટકાય જણા કીજીએ, હાસ્યાદિ ષટ વાર, ષટ્દ્રવ્યને જાણીએ ષટ્ભાવ વિચાર, રસ છયે નિવારીએ. દુષ્ટ ભાષાને ટાલ શ્રી જીન
Page #480
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૬)આગમ સાંભલી ધરીએ આણું માલ. | ૩ | અરિહંત આણ પાલતાં, ધારી સમકિત શુદ્ધ, સુતારીકા દેવી ભલી યક્ષ અછતા બુદ્ધ, અચલગચ્છ સુહકરૂ ગુણનિધાન, સૂરિ શ્રી રવિચંદ્ર જીનેશ્વરૂ કર દુકૃત દૂરી. | ૪ |
सातमनी स्तुति.
( શાલ વિક્રીડિત છંદ). શ્રી ચંદ્રપ્રભુ દેવ અષ્ટમ જીન, ભાલ શશી અષ્ટમી, દેઢશે ધનુષની કાય, ઉજજવલ છબી પ્રણમે સુરા કિન્નરા, ફાલ્ગન વદની સપ્તમી શુભ દિને, જ્ઞાન વર્મા પંચમે આઠે કમનો ક્ષય કરી જીનવર, પામ્યા પરમ સંપદ. | ૧ | શ્રી સુપાર્શ્વનાથ વિમલ ગુણ ગણ, વંછિત સુખ દી, સ્વામી ધર્મનંત વિભુ જગજન, મોક્ષ સુખ દાયક, શાંતિ સુખકર દેવ ભવિયણ જના, શાંતિ સદા કારક, ચવણ મેક્ષ દે કલ્યાણક ગ્રહી, ઈત્યાદિ અનવર નમે.
૨ | શ્રી છનવર શુદ્ધાગમે ગ્રહી, હદિ વિસ્તાર કીજે મુદા, વિગ્નસપ્ત નિવારીએ સુખ ઈછું, પ્રમાદ આણી મને, સત્ય મહાભય વરછ દુઃખગ્રહ, નિર્ભય સ્થાનક લહી, ક્ષેત્ર સપ્ત વિચારીને પુણ્ય કરે સંતાપ નિવારી. | ૩ શ્રી જીન શાસન સેવ તત્પર અતી, સમકિત શુદ્ધ હક, યક્ષ માતંગ શ્રી શુભ પરિણતિ, શાંતાદેવી સદ્બુદ્ધિ, શ્રીમદ્દ અચલગચ્છ નાયક સુધી, આચાર્ય શ્રી ગુણ નિધી શ્રી રવિચંદ્રજીનેશ્વર મુજદિ, વાસ વસે સર્વદા. | ૪ |
Page #481
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૧)
ઉદ રાખવણ કવિ
आठमनी स्तुति. ચિત્ર વદિ અષ્ટમી દિન રૂડ, જમ્યા રૂષભ જીણું દાજી, ધનુષ પાંચસે કાય વખાણે, ભવિજન મને આનંદાળ, લાખ ચોરાશી પૂરવનું આયુ, એક લાખની દીખજી, અષ્ટ કમ ક્ષયે મોક્ષે પહોતા, જનને દેઈ શિખજી. ના અજીતનાથ સંભવ અભિનંદન, સુમતિનાથ સુપાર્શ્વજી, પાર્શ્વના: નમી નેમિનાથ, મુનિસુવ્રત મન વાસજી, ઈત્યાદિક જીનનાં ચવણ કલ્યાણક, દીક્ષા જનમ નીરવાણુજી, હૃદયે રાખી પ્રણને એહને, વીરવચન મન આણજી મારા અષ્ટ પ્રકારી પૂજા કરીને, અષ્ટ કમને પેજી, આઠે પ્રવચન મનમાં ધારી, અષ્ટ મદોને ખીજી, અષ્ટ મંગલ જીન આર્ગે ધરીને, પ્રણમે સુરનર નાથજી, પ્રાતી હાર્ય યશ આઠ બિરાજે, જ્ઞાન દિવાકર હાથજી. ૩ | અષ્ટ ફરસ પ્રભુ અંગ ન રાખે, અષ્ટમી ગતિ દાતારજી, અષ્ટમીને તપ કરીને લીજે, અષ્ટ મહા સિદ્ધિ સારછ, ગેમુખ યક્ષ ચક્રેશ્રી દેવી, શાસનના રખવાલજી, વિધિપક્ષ ગણે નીત નીત દીપે, રવિચંદ્ર ગુણ માલજી. | ૪ | સંપુર્ણ.
| નોન સ્તુતિ.
અછતછનસ્વામી, કાય સેવન કામી, ગજ લંછન પદ હામી, આતમ ધ્યાન રામી, નવમી દિન નમી, ઉજવલ માઘ પામી, ગ્રહસ્થ પદવી વામી, પ્રભુ થયા ચરણ ધામી. છે ૧ શ્રી સુમતિ અનરાય, સુવિધીથી સુખ પાયા, વાસુપુજ્ય મન ભાયા, સેલમાં શાંતિ ગાયા,
Page #482
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૬ર) મુનિસુવ્રત મન આયા, કુંથુજીન હેમ કાયા, શ્રી નમિ સુખદાયા, ચાર કલ્યાણ પાયા. એ ૨. નિયાણ નવ નિવારી, કોટી નવ ચરણ ધારી, નવ વિહ જીવ ઉગારી, નવ વિધ બ્રહ્મચારિ, નવને કષાય મારી, લીજીયે સમતા નારી, વીર આગમ વિચારી, આતમ દોષહારી. છે ૩ છે મહા યક્ષ ગુણખાણ, અજીત બલાદેવી રાણી, શ્રી જીન ગુણ જાણું, સેવતા દુઃખ હાણી, જીનશાસન મન આણું, કરે વિઘનીહાણ, રવિચંદ્ર જીન વાણી, ધારી હૃદયે પ્રાણી. | ૪ સંપુર્ણ.
दशमनी स्तुति. પોષ વદની દશમી દિવસે, જનમ્યા શ્રી જીન પાસજી માત વામા હર્ષ પાયે, હાથ નવ તનુ જાસજી, નીલ વણે કાંતિ રૂઠ, અષ્ટમી શશિ ભાલજી, મોક્ષ પહોતા વિશ્વસ્વામી, છેડી દુકૃત જાલજી. મે ૧ / અરનાથ જન્મ નિર્વાણ પામ્યા, નમિનાથ શિવ સુંદરી, મહાવીરસ્વામી પાપ વામી, ચરણ કેવલ શ્રી વરી; ઇત્યાદિ જીનવર ભજી ભા, આતમ અધ ટાલીયે, સમતિ પામી દુકૃત વામી સુકૃતમાં મન વાલીયે. | ૨ | શ્રી પાર્શ્વન પતિ કેવલી થઈ, અર્થની દેશના દીયે, દશ પ્રકારે ધર્મ મુનિને, આદરે હરખી હઈયે, દશ દિશે પ્રમાણ કીજે, અનર્થ દંડથી ઓસરી, દશ પ્રકારે વિનય કરીયે, માન મચ્છર પરિહરી. | ૩ | ચેવિશ સંઘના વિશ્ન ચુરે, કુમતિને દૂરે હરે, ધરણંદ્ધ પદ્માવતી દેવી, શાસન રક્ષા કરે, અચલ ગચ્છમાં અતી દીપે,
Page #483
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૩) ગુણનિધાન સૂરીશ્વરા, રવિચંદ્ર અનવર ચરણ વંદી,પામી અક્ષર ખરા. | ૪ | સંપુર્ણ.
अगीयारसनी स्तुति. માગશીર્ષ સુદિ એકાદશીએ, જનમ્યા મલ્લિ દેવત, પચીશ ધનુષની દેહડીયે, સુરનર સારે સેવત, નીલ વણે પ્રભુ મૂર્તિયે, અમિઅ ક લડા નેણ, કર્મ ખપી શિવ પામીયાએ, બ્રહ્મચારી ગુણ શ્રેણતો. મે ૧ આદિ અજીત સુમતિનમીયે, મલ્લિનાથ પ્રભુ નાણત,અર પાશ્વ મલ્લિદીક્ષાએ, પદ્મપ્રભુ નિર્વાણ, ઈત્યાદિક જીનના થયાએ, એકાદશે કલ્યાણ, ભાવ ધરી નમુ એહને એ, વિર વચન પ્રમાણતો ૨ મલ્લિનાથ જીનવર દીયે એ, દેશના ભવિને સારતો, ઈગ્યાર અંગ સુધા ભણે એ, આશાતન પરિહારસ્તે, ઈગ્યાર અંગ સુધા ભણોએ, આશાતન પરિહારતે, ઈગ્યાર પડીમાં આદરાએ, ટાલી મિથ્યા ભમતે, નિંદા કલહ દરે તએ, આરાધે જીન ધર્મત. ૩ એકા દશીને તપ કરીએ, ટાલ આતમ દેષત, સમકિત ધારી સુરવરાએ, કર શાસન પિષત, વિધિપક્ષ ગ૭ નાયક ભલાએ, ગુણનિધાન સૂરિદેવ, રવિચંદ્ર જનવર તણીયે, આરાધ વરસેવો. છે ક
___ बारसनी स्तुति. જેઠ સુદિ બારસેં જીનરાય, જનમ્યા શ્રી સુપાર્શ્વ મહારાય, શાંતિઃ સુધાકર કાંચન કાય, પદ્મભુ ચંદ્રપ્રભુ દેવ, ધ્યાન કરો એને નિત્યમેવ, સેવ કરે જેહની ઘણા
Page #484
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૬૪) દેવ, દશમાં શિતલનાથ કહીજે, નેવું ધનુષની કાય લહીજે, વાણુ ગુણાકર અમૃત પીજે, શ્રી શ્રેયાંસ જીન દુકૃત વારી, ત્રસ થાવરને અભય દાતારી, જનમ્યા તિન ભુવન ભયહારી. | ૧ | અભિનંદન જન શિતલનાથ, ચરણ લી છેડી સર્વ આથ, શિવ વધુને જા જઈ હાથ, તેરમાં વિમલનાથ જીણુંદા, અરપ્રભુથી પામે આગુંદા, મલ્લિનાથ છેડી દુકૃત ફંદા, મુનિસુવ્રત મન રાખી સે, શ્રી નેમિનાથ દેવાધી દે, પૂજ્યાથી ભવ ભવને ખે, ઈત્યાદિ જીનના ચવણ કલ્યાણ, દીક્ષા લેવલને નિવણ, નમન કર્યાથી ઉત્તમ ઠાણ. | ૨ | ઉવવાહરાય પ્રશ્રેણ સાર, જીવાભિગમ પન્નવણાધાર, જંબૂ પન્નતિ કરે વિચાર, ચંદ્રપન્નતિ સુર પન્નતિ, અષ્ટમ નિરયાવલી કાતિ, કાવડિં સિઆ નવમ કહંતિ, પુટ્ટીયા પુષ્ક ચુલીયા વખાણે, વહનિ દશા બારમે મન આણે, એહથી નાણું લહી સુખ માણે દ્વાદશ બાહ્યાભ્યન્તર ધારે, આદરી તપને કર્મ નિવારે, વીર જીનેશ્વર આગમ સારે. ૩ બાર ગુણે વદ અરિહંતા પ્રગટયા જેહનાં ગુણ અનંતા, પડિમા મુનિવર બાર વહંતા, માતંગ યક્ષ શાંતા નામે દેવી, શાસન સાર કરે નિત્ય મેવી, સમકિત સાર સદામન સેવી, ચઉવીહ સંઘ તિર્થ રખવાલ, વિદને પદ્રવ સવિ દરે ટાલ, હૈડે ધારી જીનગુણ માલ, શ્રી અચલગચ્છ અતિશય દીપે, ગુણનિધાન સૂરિશ્વરજીપે, વંદે જીન રવિચંદ્ર સમીપે. | ૪ |
Page #485
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૫)
तेरसनी स्तुति. શ્રી વીર જીનેશ્વર, સુરપતિ સારે સેવ, પ્રભુ ચૈત્ર તણી સુદિ, તેરસે જનમ્યા દેવ, તનુ કંચન વણે, આંખડી અંબુજ પાંખ, જીન વદન વિકી, ભવિ હરખે મન સાંખ. છે ૧. શ્રી આદિ જીનેશ્વર, અષ્ટાપદ ગિરિસિદ્ધ, ચંપાપુર નયરે, વાસુપૂજ્ય લહી રિદ્ધ, પાવાપુરી વીર, નેમ મુગતિ ગીરનાર, નમું વસ જીનેશ્વર, સમેત શિખર શ્રીકાર. પારા ઘાતી સવિ કમ હણીને, જ્ઞાન લીહો મહાવીર, દીચે દેશના જનને, અમૃત રસ ભર ધીર, મીશ્યામતિ વારી, કરો ધર્મ સુખકાર, ગુણિના ગુણ ગાવે, નિંદા વિકથા વાર. | ૩ | પ્રભુ આણુ પાલે, સમકિત શુદ્ધ આધાર, સંઘ ચઉવીહ તીર્થ, રક્ષા કરે થઈ બુદ્ધ, શાસન સુખકારી, માતંગ નામે યક્ષ, રવિચંદ્રપ્રભુના, ગુણ ગાવે થઈ દક્ષ. ૪
चौदशनी स्तुति. ફાગુન વદિ ચૌદશે શ્રી જીનેશ્વર, જનમ્યા પ્રભુ વાસુપુજ્ય ગુણેશ્વર, મુખશરદ ચદે સવિ સુખ ક, ધનુષ સિત્તેર કાયા ભવિ લેક વદ. | ૧ અનંતા અભિનંદ પ્રભુ શાંતિનાથ, કુંથુનાથ વાસુપુજ્ય મેક્ષસાથ, જન્મ પ્રત્રજ્યા લેઈ ઍક્ષપતા, વલીનાણું કલ્યાણ કે પાપ તા. | ૨છે અહિંસા કરે ને ધરે સત્યવાણું, અદત્તાન લીજે અતિ દોષ જાણ, ધરે શિલને તૃષ્ણ દુરવારી, મહાવીરનાં આગમાચિત ધારી. એ ૩ તિથી ચૌદશે તપ કરો ભાવ
Page #486
--------------------------------------------------------------------------
________________
- (૪૬)
આણ, પ્રભુ દેવને ધ્યાન કીજે વખાણ, જનશાસને સાન્નિધ્ય સુર કાજે, રવિચંદ્રજીનવર નમી નાણ લીજે.કા
त्रोटक छंद पूर्णिमांनी स्तुति. ત્રિસલા સુત દેવ નમે ઘટમાં, અરિહંત ન રાગ ધરે ચિત્તમાં, ગુણ બારસુ કેવલ નાણુધરા, પરમાતમ પાતક દુર કરા, ઈષ માસ સુદર્શ વદિ પ્રણ, સવિ કમ હણી શિવનાથ નમે, વર અંતિમ શાસન સોહઘરા, સુરરાજ વધુ પ્રણમે શંકરા. ૧વાસુપુજય સુસંભવ આણધરી, પ્રભુ દીખ લહી નિજ રિદ્ધિ વરી, જીન ધર્મસુ પદ્મ ઈગાર સમે, શુભ યાદવ નાથ સુનેમિ નમો, વર કેવલ નાણુ લહી તરિયા, અરિહંત અનંત ગુણે ભરીયા, નમિનાથ નમે મુનિ સુવ્રતને, જનની ઉરમાં ઉપનાયતને. . ૨ સુએ અંગ ઈગાર સદા સુણિયે, શુભ બાર ઉપાંગ મુખે ભણિયેં, ચઉ મૂલ અને ષટ છેદ ગણે, શ્રુત નાણ થકી ત્રિઅ નાણ હણે, પયના દશથી પણ પાપ હરે, શુભ આવશ્ય કશ્ચિક ટાઈમ કરે, તિમ એગ નિઉક્તિ ભદંત ભલી, પણ તીસ અને દશ સર્વ મલી. | ૩ | શુભ પુનમમાં પરમેશ ભજે, તિમ દર્શદિને તપને વરજે, પરનિંદ નહી મુખથી વદ, ગુણ સજજનના મનમાં ધરજે, પ્રભુ આણ ધરત સુયક્ષ સદા, જનશાસન સેવ કરંત મુદા, વિધિપક્ષ સુગરછ ગુરૂપ્રણ, શશિ સૂર્ય મુણિંદ સુસંત નમે. જા સંપુર્ણ
Page #487
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૭ )
॥ अथ श्री उत्तराध्ययन सूत्रनी सज्झायो. ॥
अथ श्री चोथा अध्ययननी सज्झाय.
શગ મુનિવર ઇરિયા સમિતિ સંભાલ.
આયુ: અસ્થિર છનવરે કહ્યુંઅરે, ૩ટે સાંધાન કાર્ય, જેમ આળ્યે તેમ જાયશે જીરે, ક્ષણ ભંગુર સવિલેાય, સુગુણના પરિહર પચ પ્રમાદ, આયે દ્રુતિ શાદ, સુગુણુ નર. પરિહર૦ ॥૧॥ ધનચૌવન પણ સ્થિર નહી જીરે, જાણા જલધિ ઉત્ક્રામ, સ્વારથિ સ્વજન મલ્યા જીરે, કાઇ ન આવે કામ સુગુણુનર. પરિહર॰ ।। ૨ ।। રાગદ્વેષ વશ જીવા જીરે, વશ નહિં મન વચ કાય, કુડ કપટ છલ ભેદથી જીરે, કરતા મહુલ અન્યાય. ૩૦ ૫૦ ।। ૩ ।। ખાંધે કમ તુ એકલેા જીરે, ભાગવે પણ તુહી એક, પરિજન મેહે મુજીઆજીરે, હાર્યો ભાવ અવિવેક સુ॰ ૫૦ ॥૪॥ દેવગુરૂ જીન ધમને જીરે, આરાધે ધરી ટેક, અવિચલ આતમ તારવા જીરે ધરી સુ વિનય વિવેક સુ૦ ૫૦ ।। ૫૫ ચેાથા ઉત્તરાધ્યયનમાં જીરે, એહ કહ્યો અધિકાર અકેદું ગુરૂ સેવતાં જીરે, જગમાં જય જયકાર. સુગુણુનર પરિહર૦ !! FU સ...પુછ્યું.
अथ अष्टम अध्ययननी सज्झाय. રાગ શુભ ભાવે કરી.
કપિલ મૂનિશ્વર વદિયે રે લાલ, જેણે કીધા લાભના અંતરે, હુ. વારી લાલ, જીત ડંકા જગમાં દીચારે લાલ,
Page #488
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૮) પામ્યા નાણ અનંતરે, હું વારી લાલ. કપિલ છે ૧. સુવન માસા દોય કારણેરે લાલ, દશ શત લાખને કેડરે, હું વારી લાલ, અબજ માગું કે રાજનેરે લાલ, નાવે તૃષ્ણની જોડ છે, હું વારી લાલ. કપિલ૦ મે ૨ દુર્ગગતિ દાતાએ વારીનેરે લાલ, સંતેષ લીએ જીન દીખ રે હું વારી. સંયમ ધરી ષટ માસ મારે લાલ, કેવલી દીયે શીખરે, હું વારી, ૩પાંચશે ચેર પ્રતિ બેધિઆ રે લાલ, દેશના દઈ જીન ધર્મ રે હું વારીમેહ માયા મદ વારિયા રે લાલ, જાણી ધર્મનું મમ રે, હું વારી લાલ. કપિલ૦ | ૪ સંયમ લહી સુખીયા થયા રે લાલ, પામ્યા ભવ દુઃખ પાર રે, હું વારી ઉપદેશે પ્રતિ મૂજવ્યારે લાલ, થયા અનેક અણગાર રે, હું વારી કપિલ છે ૫ અંતે અણઘણે શિવ વર્યા રે લોલ કપિલ કેવલી મહારારે, હું વારી અષ્ટમ ઉત્તરાધ્યયનમાં રે લાલ, અકેદુ નમે પાયરે હું વારી લાલ, કપિલ મૂનીશ્વર વંદિયેરે લાલ છે ૬ છે સંપૂર્ણ अथश्री नवमा अध्ययननी सज्झाय.
રાગ, ગિરૂઆ રે ગુણ તુમ તણાં, રાજ રૂષી નમિ વદીયે, ઉત્તમ યશ અવદાત રે, ઉત્તમ નિજ કારજ કર્યું, છેડી મેહની બ્રાંત રે. રાજય છે ૧. ચુડ શબ્દ સુણી ચેતી, બહુ મલ્યા બહુ દુઃખરે, એકપણે નિજ આદરૂં, જેહથી લહું શિવ સુખરે રાજ
૨ | જાતિ સ્મરણ જ્ઞાનથી, જાણી જગત જનજાલ રે, રાજ્ય દેઈ નિજ પુત્રને, લીધું સંજમ ભાર રે. રાજ
Page #489
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૯) ૩ રાજ્ય રમણી રિદ્ધિ પરિહરી, એક સહસ અડ નારી રે, લેગ સંગ સર્વે તજયાં, ધન્ય યશ કુલ અવતારી રે. રાજ. ૪ ધ્યાન ધ્યાવે વન ખંડમાં, એકાકી અણગારે રે, મન વય તનુ નિજ વશ કર્યો, નહિ તન મમતા લગારે રે. રાજ૦ | પા ઇંદ્ર આકાશથી આવિ, દ્વિજ રૂપે મુનિ પાસે રે, જ્ઞાન ધ્યાન યશ જાણવાં, પુશ્યા પ્રશ્ન ઉલાસે રે. રાજ૦ | ૬ પ્રશ્નોત્તર દશ સાંભળી, સુરપતિ મન હરખાય રે, ધન્ય તુમ જ્ઞાન વૈરાગ્યને, ઉત્તમ અર્થ બતાવે છે. રાજા | | રાગ દ્વેષ તુમ મન નહીં, કામ ક્રોધ અહંકારે રે, તૃષ્ણા તરૂણી મર ગઈ તુમ ગુણને નહીં મારે છે. રાજ. . ૮ છે સુરપતિ સ્તવી સ્વર્ગે ગયે, મુનિવર ઉગ્ર વિહારી રે, પ્રત્યેક બુદ્ધ પદે થયા, અંતે શિવ અધિકારી રે. રાજ૦ | ૯ો ઉત્તરાધ્યયન નવમેં કહ્યો, નમિ રાજ્ય અધિકારે રે, ભણતાં સુણતાં ભાવથી, અકેદુ સુખકારી રે. રાજ. ૧૦ ઈતિમા अथश्री दशमा अध्ययननी सज्झाय.
રાગ શ્રી ગુરૂ પદ પંકજ નમીજી વૃક્ષ પત્ર પાક થકોજી રે, અચિંત્યે પડી જાય, મનુષ્ય જીવન તિમ જાણજો રે, જાતાં વાર ન થાય રે, ગાયમ મ કરીશ સમય પ્રમાદ, જુઠે વિષય સવાદ રે ગેયમ ૧. ડાબ અણુ જલબિંદુએ છરે, ક્ષણમાંહિ વિખરાય, વિઘ બહુ જીવન વિષેજી રે, મનુષ્યઆયુતિમ જાય રે. ગાયમ છે ૨ ચિર કાલે દુર્લભ કોજી રે. મળ મણુ અવતાર, પુન્ય વિના નહિ પામિચેંજી રે,
Page #490
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૭૦) ધર્મ સામગ્રી સાર રે. ગાયમ છે ૩પૃથ્વી પાણી તે ઉમાંજી રે, વાયુ વનસ્પતિ માંય, બીતિ ચઉદ્રિી વિશે રે, કાલ ઘણે રખડાય રે. ગાયમ છે ૪પંચેન્દ્રિય સુર નારકીજી રે, ધમહીન દુઃખદાય, આ મનુષ્ય દુર્લભ કહ્યું જી રે, ઇંદ્રિય બલ સુખદાય રે. ગાયમ છે ૫ છે શ્રતને શ્રદ્ધા ધર્મમાંજી રે, દુર્લભ શક્તિ પ્રકાશ, મિથ્થા કુતીરથી વિશેજી રે. કુમતિને કુવાસ રે. ગાયમ છે દો જરા આઈ યૌવન ગયુજી રે, ઇંદ્રિય બલ થાય ક્ષીણ, કુટુંબ કામ આવે નહીંછ રે, સહુ સ્વારથ પ્રવીણ રે. ગેયમ, છે ૭૫ વૃદ્ધપણે થાશે નહિછ રે, તપ સંજમ ઉપકાર, તે માટે સુકૃત કરેછ રે, સમ્યક શિવ સુખકાર રે. ગોયમ, છે ૮ વીર વચન શ્રવણે સુણીજી રે, શ્રેણી શ્રમક વિચાર, ઉત્તરાધ્યયન દશમે કહ્યોછ રે, અકે ૬ સુખકાર રે. ગેયમ છે ૯ ઈતિ. अथ श्री पनरमा अध्ययननी सज्झाय.
રાગ સાંભલો મુનિ, ગુણ ગાવે મુનિ સંયમ રાગી, સત્તર ભેદ સુભાગી ૨. પંચ મહાવ્રત પાવનકારી, પંચાશ્રવના ત્યાગી રે. છે ગુણ છે ૧ મે પંચેદ્રિય વશ દંડ ત્રિક હારી. ચાર કષાય નિવારી રે, સ્વજન સંઘાતે મેહ નિવારી, નાણ દંસણ ગુણ ધારી રે. ગુણ ૨. નિજ પર રક્ષક રાગ નિવારે, મમતા મનની મારે રે, માનાપમાને સમ પરિણામી, હર્ષ શેક નવિ ધારે છે. મેં ગુણ ૩કઠીન વચન સહે તે સાધુ, મંત્ર યંત્ર ન પ્રકાશે રે, સાધુ સંધાતે સરલ સ્વભાવી,
Page #491
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૭૧) હાસ્યાદિક નવિ ભાખે રે. ગુણ છે ૪ આહાર વસ્ત્રાદિ મૂચ્છોંવારી, મૂલત્તર ગુણ પાલે રે, વૈર વિધ વિવાદ નિવારે, તત્વા તત્વ વિચારે રે. ૫ ગુણ૦ | ૫ | જીવિત મરણે સમ પરિણામી, આણ વહે છનરાયાં રે, ઉત્તરા
ધ્યયન પનરમેં પ્રીતેં, અમેંદુ ગુણ ગાયા છે. ગુણ છે ૬ . ઈતિ. अथ श्री पचवीशमां अध्ययननी सज्झाय.
રાગ સમદર ગુણના આગરૂંછ. કાશી વાણારસી પુરીજી, વિપ્ર વિજય જયઘોષ, વૃદ્ધ બધુ જયઘોષ કદાજી, ગંગા નદી ગયા હાંસ, સૌભાગી ભવિયા ધર્મ કરે છનરાજ, જેમ સીજે આતમ કાજ, સૌભાગી મે ૧છે કુરર અહિ મંડગ્રાહને, દેખી હુઓ વૈરાગ્ય, તપ જપ સંજમ પાલતાંછ, દૂષણને કરી ત્યાગ. | સૌ ને ૨ | વિચરી દેશ વિદેશમાંછ, વાણારસી આવંત, વિજયશેષ કરે યજ્ઞને, ત્યાં આવ્યા ગુણવંત. છે સૌ| ૩ યજ્ઞ કરંત વારી ઓછ, દેષ હિંસાદિક દાખ, માહણને મુનિવર કહેજી, બહુવિધ શાસ્ત્રની સાખ. સૌ
૪ | જિન શાસન પ્રતિ બધીજી, વિજયઘોષ લઘુ ભાઈ, સંયમ દઈ સુખી કર્યો છે, જ્ઞાન સુધારસ પાઈ છે સૌ૦ પ. અનુત્તર ધમૅ પામીયાજી, પંચમ ગતિ સુખવાસ, ઉત્તરાધ્યયન પચવીસમેજી, અકેદુ જિનદાસ, સો | ૬
Page #492
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૭૨) अथ श्री सत्तावीशमा अध्ययननी सज्झाय.
રાગ, અરણિક મુનિવર. ગર્ગાચારજ સ્થિવિર ગુણે ભ, સંયમ તપ જપ ધારી, જ્ઞાન ગુણે કરી ઉજવલ આતમા, દશને દુર્ગતિ વારી રે. . ગર્ગાચારજો ૧ ગર્ગાચારજ વંદે મુનિવર, કામ ક્રોધ મદ વારી રે, કુશિષ્ય અવિનીત કર્મો જશ મલ્યા, વચન વદે અવિચારી રે. ગર્ગી | ૨ જેમ જેમ શીખ દીચે ગુરૂ ગણધરા, તેમ તેમ અવિનય કારી રે, ગલિયા બળદ પરે રથ છેડીને, ઉત્પથે વહે ભારી રે. . ગર્ગા | ૩ પગ પગ બંધન ગુરૂ ગુણ નાશકા, જડ વક ગુણ લપીરે, એહવા શિષ્યને છેડી ગુરૂવરા, યોગ કષાયને ગોપીરે. એ ગર્ગો છે ૪ ચરણ સમાધિ રે નાણ દંસણ ધરા, કરતા ઉગ્ર વિહા રે, ઉત્તરાધ્યયને રે સત્યાવીશમેં, અકેદુ મહારીરે. એ ગર્ગા૫ ઈતિ. श्री उत्तराध्ययन वीशमी सज्झाय.
રાગ-ઈડર આંબા આંબલીરે. શ્રેણિક વન ફરવા ગયો રે, દીઠા શ્રમણ મહંત, મનહર રૂપે મેહિ રે, પૂછે તસ વિરતંત, શ્રેણિકરાય હું રે અનાથી નિગ્રંથ, તેણે લીધે મુનિવર પંથ, શ્રેણિકરાય હું રે અનાથી નિગ્રંથ. છે ૧ મે રાય કહે નાથ હું થાઉં રે, ભેગ ભેગ અનૂપ; મુનિ કહે તુહિ અનાથ છે રે, નાથ થાય કેણ ભૂપ. એ. મે ૨ હાથી ઘોડા રથ માહરે રે, અંતે ઉર સુખ લેગ, અનાથ હું કેમ
Page #493
--------------------------------------------------------------------------
________________
( 99 )
રાજીયેા હૈ, મૃષા મ ખેલેા મુનિ ચેાગ. શ્રે॰ ॥ ૩॥ નાથ અ જાણે નહી રે, મુનિ કહે સુણ ભકત, ઋણુ કુસખી નયરે વસે રે, મુજ પિતા ધનવંત, શ્રે॰ ૫૪ ૫ તસ સુત મેં યૌવન લીચેા રે, સુખ ભાગવું હું સદાય, એક દિન સુજ તનુ` ઉપની રે, વેઢના મૈં ન ખમાય. શ્રે॰ ॥ ૫ ॥ વૈદ્ય અનેક તેડાવિયા રે, દીયા બહુ ધનમાલ, ઉપાય કરી બહું થાકીયા રે, શાન્તિ ન હુઇ લગાર. શ્રે ॥ ૬ ॥ માત પિતા ઝૂરે ઘણુ રે, ભાઈ લિંગની સહુ જોય, મુજ કાંતા રાવે ઘણું રે, દુઃખથી મુકાવે ન કાય. શ્રે॰ !! ૭ II રોગ પીડામાં ઉપના , મુજ મન પરમ વિચાર, મુજ વેદના જો ઉપશમે રે, તે લહું સંજમ સાર. શ્રે॰ ૫ ૮ ૫ રાગ ગયા તેહિ રયણીયેં રે, હુઇ સમાધિ અપાર, સ્વજન કુટુંબ પૂછી ી રે, લીધેા સ‘જમ ભાર. શ્રે॰ ॥ ૯ !! નાથ વીના બહુ દુઃખ સહ્યાં રે, ભમતાં ચઉ ગતિ માર. જિનવર ધર્મ વિના નહી હૈ, દુ:ખિયા અવર આધાર. શ્રે॰ ! ૧૦ !! તત્ત્વ લહી મુનિરાજથી રે, ક્ષમાવી નિજ અપરાધ, પરિકર સહ નિજપુર ગયા રે, નરવર નમી વર સાષ. શ્રે॰ । ૧૧ । સુનિ અનાથી ગાવતાં રે, લહીયે ક્રોડ કલ્યાણ, વીશમે ઉત્તરાધ્યયનમાં રે, અકેદુ નમે જાણુ. શ્રે॰ !! ૧૨ ! ઈતિ.
अथ श्री जंबुस्वामीनी सज्झाय. રાગ—સાના કેરા કાંગરા.
ત્રિશલાના જાયા જિનજી, તાર્યાં નરનારી રે, ચઉદ ચામાસા કીધા રાજગૃહી પધારી રે, ધન્ય ધન્ય જજીસ્વામી
Page #494
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૭૪) જેણે મેહ વાયું રે, આતમ કારજ સાધીઆ. ૧ રૂષભદત્ત તાત જેનું, ધારણના જાયા, ગુણ કુમર જંબુ જેહની, કનક વરણી કાયા રે. ધન્યવ જેણે આતમ | ૨ | સુધમસ્વામીની વાણી, સાંભલી ગુણ ખાણ રે, ચરણમાં ચિત્ત મેહ્યું, મીઠી લાગી વાણી રે. ધન્ય૩ માતા અનુમતિ આપે, ભાવે સંજમ લેશું રે, નાણુને ચરણ સાધી, શિવસુખ વરશું રે. ધન્ય છે ૪ છે ઘરણી આઠ પરણી બેટા, હસ પૂરે મારી રે, પછી સંજમ સુખે લેજે, કુલને અજવાળી રે. ધન્ય છે ૫ કે માતા વયણે પરણી ઘરણ, જાણી ગુણ ખાણું રે, પ્રીતમ આગે ઉભી પ્યારી, મીઠી જેહની વાણું રે. ધન્ય છે ૬ કે જંબુ કહે નારી પ્રતે, સંયમશું મુજ ભાવ રે, સંસારમાં સુખ નથી, અસ્થિર બનાવ રે. ધન્ય છે ૭ છે કરી કહે નારી, પ્રાણના આધાર રે, એમ કેમ છોડી જાશે, અમને નિરાધાર રે. ધન્ય છે ૮ પરણીને શું પરિહરે, હાથનું સંબંધ રે, પછીથી પસ્તા થાશે, મન હેશે મંદ રે. ધન્ય છે ૯ છે જુઠી કાયા જુઠી માયા, જુઠને ભરમાયેરે, બહુ કાલ ભેગ કીધા, તેય તૃપતિ ન પાયો રે. ધન્ય છે ૧૦ | સી જાશે પડી જાશે, વનમાં થાશે વાસ રે, માટીમાં તન મલી જાશે, ઉપર ઉગશે ઘાસ રે. ધન્ય
૧૧ આઠે નારી બુજવીને. વલી માત તાત રે, સાસુ સસરા સાથે બુજવ્યા, બાંધે ધર્મો ધાત રે. ધન્ય ૧૨ાા પાંચસો ચરેની સંગે પ્રભાજી આવ્યા , તેને પણ પ્રતિબંધી, વ્રતે મને ભાવ્યા રે. ધન્ય છે ૧૩ . પાંચસે
Page #495
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૭) સત્યાવીશ સાથે, ભાવે સંજમ લીધું રે, સુધર્માસ્વામીની સંગે, સહુનું કારજ સીધું રે. ધન્ય છે ૧૪ મે થયા બાલ બ્રહ્મચારી, વંછી નહિ નારી રે, ચરમ કેવલી ઈણ ચોવીશી, પામ્યા ભવપારી રે. ધન્ય છે ૧૫ મે તવસિદ્ધિ અંક ઈદુ, ગુણ ગુણ ગાયા રે, સૂર્યચંદ્ર નિત્ય વંદે, જેણે છરી માયા રે. ધન્ય છે ૧૬ ઈતિ.
- श्री मेतारज मुनीनी सज्झाय.
સમદમ ગુણના આગરૂજી, પંચ મહાવ્રત ધાર, માસખમણને પારણે, રાજગૃહી નગરી મઝાર, મેતારજ મુનિવર ધન ધન તુમ અવતાર. ૧ છે એ આંકણી સોનીને ઘરે આવીયાજી, મેતારજ રૂષીરાય, જવલા ઘડતે ઉઠીએ, વંદે મુનિના પાય. મેતારજ૦ | ૨ | આજ ફો ઘર આંગણેજી, વિર્ણકાલે સહકાર, ચે ભીક્ષા છે સુજતીજી, મેદિક તણે એ આહાર. મેમે ૩ મે કાંચજીવ જવલા ચળ, વહેરી વલ્યા રૂષીતામ,સની મન શંકા થઈજી, સાધુતણા એ કામ. મેરા છે ૪ રીસ કરી રૂષીને કહેજી, ઘો જવલા મુજ આજ, વાધરે શિશજ વીંટીજી, તડકે રાખ્યા મુનિરાજ. મેટ | ૫ | ફટ ફટ પુટે હાડકાછ, ત્રટ ત્રટ ગુટેરે ચામ, સોનીડે પરીસહ દિજી, મુનિ રાખે મન ઠામ. મે | ૬ | એહવા પણ મોટા મુનિજી, મન નવિ આણે રેષ, આતમ નિંદે આપણેજી, સેનીને ચે દોષ. મે | ૭ | ગજસુકુમાર સંતાપીયાજી, બાંધી માટીની પાળ, ખેર અંગારા
Page #496
--------------------------------------------------------------------------
________________
શીર ધર્યા, મુકતે ગયા તતકાલ. મેમે ૮ વાઘણુ શરીર વલુરિયુંજી, સાધુ સુકેશળ સાર, કેવલ લહી મુક્તિ ગયાજી, એમ અરણુંક અણગાર. મેમે ૯ છે પાપી પાલક પીલીયા, ખંધક સૂરિના શિષ્ય, અંબડ ચેલા સાતસેંક, નમે નમે તે નિશદિશ. મે એ ૧૦ છે એહવા મુનિને સંભારતાછ, મેતારજ રૂષિરાય, અંતગડ હુઆ કેવલીજી, વંદે મુનિનાં પાય. મે ! ૧૧ છે ભારી કાણની સ્ત્રીએ તિહાંજી, લાવી મુકી તેણીવાર, ધબકે પંખી જાગીજી, જવલા કાઢયા તેણીવાર. મે૧૨ દેખી જવલા વિઠમાંછ, મન લા સોનાર, ઓઘો મુહપતિ સાધુનાજ, લેઈ થયે અણગાર. મેમે ૧૩ આતમ તાર્યો આપણેજી, સ્થિર કરી મન વચ કાય, રાજવિજય રંગે ભણેજી, સાધુતણું એ સઝાય. મે. મે ૧૪ ઈતિ.
नेमिनाथजीनी सज्झाय. ક્રોડ ઉપાય કરી ચુકી, પાછા ન વલ્યા નાથજી, કુંવારી મુકીરે મુજને એકલી, ગયા મુજ જીવણ હારજી, દયા 4 લાવ્યારે પ્રભુ માહરી. છે ૧ | કષી કબીરે ભર જેબને, એળે જાશે અવતાર; નર વિનાની નારીને બેસે કલંક અપાર. દવે છે ૨ કે પાપ કર્યા મેં પરભવે, પિપટ પુર્યા પાંજરા માંહે; તે જીવ દયા દેષ લાગીયા, શું કરે માયને બાપજી. દ. | ૩ | મને વહાલા મુજ નેમપતિ, ધારી બેઠી એ વાટજી; પાણી ગ્રહણ બીજા નહિ રૂ, મુજ લાગશે દોષ. દ૦ ૪ છે હઠ ન કરે માહરી દીકરી, શેને થઈને અકળાવેજી; નેમ સરીખ
Page #497
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૭૭). પતિ લાવશુ, થાશે જન્મના સુખ છે. દ૦ છે ૫ ને મત પિતા તુમે માહરા, એવી ન બોલે વાત; નેમ વિના બીજા માહરે, સર્વે ભ્રાતને તાતજી. ૬૦ + ૬ છે હઠ ન કરે મારી દીકરી, શેને થઈને અકળાવ; માતપિતાનું કહ્યું માનીને, દીકરીને દે તિહાં જાયછે. દ૦ ૭ નહિ નહિં કરું માયરે, નેમ વિના બીજો ભરથારજી, સંસાર છોડી સંજમ આદરૂં, કરૂં સફલ અવતારજી. દવે | ૮ | હિરવિજય ગુરૂ હીરલે, વીરવીજય ગુણ ગાયજી; લબ્ધીવિજય ગુરૂ રાજીયા, તેને પણ નમું પાયજી દ૦ લા ઈતિ નેમનાથ સઝાય સંપૂર્ણ.
अथ मनोरमानी सज्झाय. મેહનગારી મનોરમા, શેઠ સુદર્શન નારીરે, શીયલ પ્રભાવે શાસન સૂરિ, થઈ જશ સાધિકારીરે. મેહનગારી મને રમા. ને ૧ દધિવાહન નૃપની પ્રિયા, અભયા દિયે કલંકર, કે ચંપાપતી કહે, શુળી રેપણુ વંકરે.મો છે ૨ તેની સુણીને મનેરમા, કરે કાઉસગ્ગ ધરી ધ્યાન રે દંપતી શીયળ જે નિરમ, તો વાધે શાસન મામરે. મેં૦ | ૩ | શુળી સિંહાસન થઈ, શાસન દેવી હજુરરે, સંજમ ગ્રહી થયા કેવલી, દંપતી દેય સનર. મો. માજા જ્ઞાનવિમલસૂરિ શીયલથી, શાસન શોભા ચઢાવે, સુરનર સવિ તસ કિંકરા, શિવ સુંદરી તે પાવેરે. પ ઈતિ.
शाळीभद्रजीनी सज्झाय. રાજગૃહી નગરી મઝારેજી, વણઝારા દેશાવર સારો છે, ઈણ વણઝેજી, રત્નકંબળ લઈ આવીઆ૧ લાખ
Page #498
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૮) , લાખની વસ્તુ લાખેણી, એ વસ્તુ છે અતિ ઝણી, કાંઈ પરિમલજી, ગઢ મઢ મંદિર પરિહરીઝ. | ૨છે પૂછે ગામને ચોતરે, લેક મન્યા વિધ વિધ પરે, જઈ પૂછે, શાળીભદ્રજીને મંદિરે જી. એ ૩ શેઠાણી સુભદ્રા નિરખેજ રત્ન કબળ લેઈ પરખેજ, લેઈ પોચાડીજી, શાળભદ્રને મંદિરેજી. ૪તેડાવ્ય ભંડારીજી, વીશ લાખ નિરધારીજી, ગણું દેજ્યોછ એહને ઘર પચાડજે છે. જે પ છે રાણી કહે સુણે રાજાજી, આપણું રાજ કીસે કાજજી. મુજે કાજે છે, એક ન લીધી લેંબડીજી. છે ૬. સુણ
ચેલણ રાણીજી, એહ વાત મેં જાણીજી, પીછાણજી, એ વાતને અચંબે ઘણે. આ ૭ દાતણ તે જબ કરશુંછ, શાળીભદ્ર મુખ શું છે, શણગારેજી, ગજ રથ ઘોડા પાલખીજી. એ ૮ આગળ કુંતલ હીંચાવતા, પાછળ પાત્ર નચાવતા, રાય શ્રેણિકછ શાળીભદ્ર ઘેર આવીયા. છે ૯ો પહેલે ભુવને પગ દીયે, રાજા મનમાં ચમકી, કાંઈ છે, આ ઘર તો ચાકર તણું. મે ૧૦ | બીજે ભુવને પગ દી, રાજા મનમાં ચમકી, કાંઈ જે , આ ઘર તો સેવક તણાઇ, ૧૧ છે ત્રીજે ભુવને પગ દીએ, રાજા મનમાં ચમકી, કાંઈ જેન્યા. આ ઘર તે દાસી તણુઝ. ૧૨ . ચોથે ભુવને પગ દીયે, રાજા મનમાં ચમકી, કાંઈ જે , આ ઘર તે શ્રેણી તણાંછ. ૧૩ . રાય શ્રેણિકની મુદ્રિકા, ખોવાઈ ળ કરે છકા, માય ભદ્રાજી, થાળ ભરી તવ લાવીયાજી ૧૪ જાગો જાગો મોરા નંદનજી, કેમ સૂતા આણંદ છે, કાંઈ
Page #499
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૯) આંગણેજી, શ્રેણિક રાય પધારીયાજી. ૧૫ ને હું નહિ જાણું માતા બેલમાં, હું નવિ જાણું માતા તેલમાં, તુમ લેજ્યો, જિમ તુમને સુખ ઉપજે. ૫ ૧૬ એ પૂર્વે કદી પૂછતાં નહી, તે આમા શું પૂછ સહી, મારી માતાજી, હું નવિ જાણું વણજમાંછ. મે ૧૭ | રાય કરિયાણું લેજે, મેહ માગ્યા દામ દેજોજી, નાણું ચુકવીઝ, રાય ભંડારે નંખાવી દીયે. ૧૮. વળતી માતા ઈમ કહે, સાચી નંદન સહે, કાંઈ સાચેજી, શ્રેણિક રાય પધારીયાજી. છે ૧૯ો ક્ષણમાં કરે કાંઈ રાજી, ક્ષણમાં કરે છેરાજી, કાંઈ ક્ષણમાંછ, ન્યાય અન્યાય કરે સહજી. ૨૦ છે પૂર્વે સુકૃત નવિ કીધાં, સુપાત્રે દાન નવિ દીધાં, મુજ માથેજીહજુ પણ એવા નાથ છે જ. ૨૧ અબ તે કરણ કરશુંછ, પંચ વિષય પરિહરશું છ, પાળી સંયમજી, નાથ સનાથ થશું સહીછે. જે ૨૨ ઈદુવત અંગ તેજ), આવે સહુને હજજ, નખ શિખ લગીજી, અંગોપાંગ શોભે ઘણાજી. ૨૩ મુગતાં ફળ જિમ ચળકેજી, કાન કુંડળ ઝળકેજી, રાજા શ્રેણિકેળ, શાલિભદ્ર ખોળે લીયે. છે ૨૪ રાજા કહે સુણે માતાજી, તુમ કુવર સુખ શાતાજી, હવે એહને, પાછે મંદિર મોકલોજી. ૨૫ : શાલિભદ્ર નિજ ઘર આવ્યા, રાયે શ્રેણીક ઘેર સીધાવ્યાજી, પછી શાળીભદ્રજી ચીંતા કરે મનમાં ઘણી જી. ૨૬. શ્રી જનને ધર્મ આદરૂં, મેહ માયાને પરિહરૂં, હું છાંડુંછ ગજ રથ ઘડા પાલખીજી. એ ર૭ સુણીને માતા વીલખેરુ, નારીઓ સઘળી તલખેછ, તિણી વેળા અશાતા
Page #500
--------------------------------------------------------------------------
________________
પામ્યાં ઘણીછ.૨૮ માત પિતાને ભ્રાતાજી સહુ આળ પંપાળની વાતજી, ઈણ જગમાજી, સ્વારથના સર્વે સગાજી ૨૯ો હંસ વિના શા સરવરિયા, પીયું વિના શા મંદરિયા, મેહ વશ થતાજી, ઉચાટ એમ કરે ઘણજી છે ૩૦ | સર્વ નીર અમૂલ્ય, વાટકડે તેલ કુલેલજી, શા ધછ શરીર સમારણ મા દીજી. ૫ ૩૧ છે ધન્ના ઘેર સુભદ્રા નારીજી, બેઠા મેલ મુઝારીજી, સમારતાંછ એકજ આસું બેરીયું છે. જે ૩૨ ગૌભદ્ર શેઠની બેટડી, ભદ્રાબાઈ તેરી માવડી, સુણ સુંદરી, તે કેમ આંસુ ખેરીયું છે. છે ૩૩ . શાળભદ્રની બેનડી, બત્રીશ ભેજાઈની નણંદલી, તે તારેજી શા માટે રેવું પડેછો ૩૪ જગમાં એકજ ભાઈ માહરે, સંજમ લેવા મન કરે, નારી એક એક, દિન દિન પ્રત્યે પરિહરે જી.. ૩૫ છે એ મિત્ર કાયરૂં, શુ લે સંજમ ભારૂ, જીભલડીજી, મુખ માથાની જુદા જાણવી ૩૬ કહેવું તે ઘણું સહેલું, પણ કરવું અતિરેહલું, સુણે સ્વામીજી, એહવી ઋદ્ધિ કુણ પરિહરે. છે ૩૭ જે કહેવું તે ઘણું સહેલું, પણ કરવું અતિ દેહેલું, સુણ સુંદરી, આજથી ત્યાગી તુજનેરુ. ૩૮. હું તે હસતી મલકીને તમે કીઓ તમાસે હલકીને, સુણે સ્વામીજી, અબતે ચીંતા નવિ ધરૂછ. કે ૩૯ ચેટી અંડે વાળીને, શાહ ધો ઉચ્ચા ચાલીને, કાંઈ આવ્યા, શાલિભદ્રને મંદીરેજી. કે ૪૦ એ ઉઠે મિત્ર કાયરૂં, સંજમ લઈયે ભારૂ, આપણુ દયે જણછ, સંયમ શુદ્ધ આરાધીયે. આજનો શાળીભદ્ર વૈરાગીયા, શા ધ અતિ ત્યાગીયા,
Page #501
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૮૧ )
ઢાનું રાગીયાજી, શ્રી વીર સમીપે આવીચાજી. ।। ૪૨ ।। સયમ મારગ લીનેાજી, તપસ્યાએ મનભીનાજી શાહ ધન્નોજી, માસ ખમણુ કરે પારણાજી. ।। ૪૩૫ તપ કરી દેહને ગાળીજી, દુષણ સઘળાં ટાળીજી, વૈભાર ગીરિજી, ઉપર અણુસણ આદđજી. ।। ૪૪ ૫ ચઢતે પરિણામે સાયજી, કાળ કરી જણ ઢાયજી, દેવગતિયેજી, અનુત્તર વિમાન ઉપન્યાજી. ।। ૪૫ ।। સુર સુખને તિહાં ભાગવી, ત્યાંથી દેવ દાનુ ચવી, વિદેહેજી, મનુષ્યપણું તેહ પામશેજી. ॥ ૪૬ ।। સુધા સંયમ આદરી, સકળ કર્મને ક્ષય કરી, લી કેવળજી, મેાક્ષ ગતિને પામશેજી. ૫ ૪૭ દાન તણા કુળ દેખાજી, પન્ના શાળીભા પેખાજી, નહિ લેખાજી, અતુલ સુખતિહાં પામશેજી. ।। ૪૮ ૫ ઇમ જાણી સુપાત્રને પેખાજી, જિમ વેગે પામેા માક્ષેાજી, નહિ ખેાજી, કદીયે જીવને ઉપરેજી. ॥ ૪૯ ।। ઉતમના ગુણ ગાવેજી મનછિત સુખ પાવેજી, કહે કવિજનજી શ્રોતાજન તુમે સાંભળેાજી. ૫૦ ! ઈતિ.
अथ थावच्चाकुमारनी सज्झायो.
હાલ ૧ લી.
માય કહે થાવચા પ્રત્યેરે વાલા, સાંભલ માહરી વાતરે વાલા, આતમના પ્યારા મારારે વાલા, સેાભાગી સુજાતરે, પુત્ર વાલારે, મીઠા બેલારે, માહનગારારે, આજ્ઞા નહીં દે”. ।। ૧ । ખત્રીશે ભલી ભામિનીરે વાલા, ભાગવા ઇંગુશુ` ભાગરે, દિવસ નહિ એ યેાગનારે વાલા, વૃદ્ધપણે લેજો ચાગરે. પુ॰ મીઠું મે॰ ॥ ર્ ।। ચણુ સાવન મેતી
૩૧
Page #502
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૮૨) ઘણુંરે વાલા, ધનને નહીં છે પાર; ખાઓ પીઓ સુકૃત કરે, વાલા પર ઈણે સંસારરે. ૫૦ મી મે ૩ સુખ આવ્યા જે હાથમાંરે વાલા, પરભવચિત કેમ જાયેરે, કેડ ન મુકું પુત્રની વાલા, સ્ત્રી મન આશા થાય. પુત્ર મી. મ . ૪. સાધુ માર્ગ છે દેહિલોરે વાલા, જેહવી ખડગની ધારરે, પંચમહાગ્રત મટકારે વાલા; દુકરતા આચારરે પુત્ર મીમો પ . બાવીશી પરિસિહ જીતવારે વાલા, લોચેવા શિર કેશરે, ભાત પાણી લેવા સુજતારે વાલા, બ્રહ્મવૃત કેમ પાલિશરે. પુમી. મો. દા મેહ તણે વશ માતા કહેરે વાલા, એણપરે વચન સુ ખેતરે, ભંગ થકી જે ઓસરેરે વાલા, વાત ન આવે ચીતરે. પુત્ર મી. મે | ૭ | સંપુર્ણ.
હાલ ૨ જી. આને નેમજી નાહલા, અથવા બાર માસીની રશી. - માવડીરે જે કહો છે તે સાચું સહી, માહરે ન આવે દાય મારી માતા, સંયમ લેશું માતજી, સાચા જેમ સુખ થાય મારી માતા, થાવો કહેરે માતા પ્રતે..૧ માવડીરે વિષય ખુતા જે માનવી, તેહને દેહિલે હેય મારી માતા, શૂરા નરને સોહિલે, સંયમ વિચારી જેય મારી માતા. થા૦ મે ૨ | માવડીરે આ સંસાર અસાર છે, દુઃખમા પુર્યો છે કે મારી માતા, જનમ જરા ભય મરણને, દેહમાં છે બહુ રેગ મારી માતા. થા૦ ફા માવડી રે લક્ષમી ચંચલ જાણીએ, વિજળી જેમ જબુકાર મારી માતા, અથિર કુટુંબની પ્રીતડી, આખર ધર્મ આધાર
Page #503
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૮૩) મોરી માતા. થાય છેમાવડી કામિની રંગ પતંગની, સાચા ન પાળે સ્નેહ મારી માતા, મોક્ષ માગની કેષિ, તિણશું કિ સનેહ મોરી માતા. થાવ છે પ માવડીરે લાખ ચોરાશી ફેરા ફર્યો, કર્મ તણે પરિમાણ મેરી માતા, માનવ ભવ પુજે પામીઓ, હવે કેમ થાઉ અજાણુ મેરી માતા. થા| ૬ | માવડીરે દીન મુખે રડતી માતા કહે, ત્યે દીક્ષા કુમાર મેરા પુત્ર, ધર્મ યત્ન કરજે ઘણું, જેમ જીવને હિતકાર મોરા પુત્ર, થાવચ્ચે કહેરે માતા પ્રત્યે. ૭ | સંપુર્ણ.
હાલ ૩ જી. છવડા તુ મકરસ નિંદા પારકી-એ દેશી.
થાવણ્યા ગાહાવયણીરે ભેટશું લઈને, આવ્યા શ્રી કૃષ્ણની પાસ, હે સ્વામી મુજ પુત્ર તે એક છે, લેશે સંજમ ભાર, ચાવણ્યા ગાહાવયણ ભેટશું લઈને. ૧ છે તે માટે સ્વામી મુજ દીજીએ, છત્ર ચામર વાછત્ર દીક્ષા મહોત્સવ કરવા કારણે, મન ઉમા વિચિત્ર. થા. | ૨ | કૃષ્ણ કહે શેઠાણું સાંભ, તમે પધારે ઘેર, દીક્ષા મહોત્સવ અમે કરશું સહી, તમારા કુવરનુરે જેહ. થાળ | ૩ | કૃષ્ણ આવ્યાં ત્યાં હરષે અતિ ઘણાં, થાવગ્રા કુમરને રે ગેહ, દીક્ષા લે છે સ્યા કારણે, મુજને કહેનેરે તેહ. થા,
૪. કૃષ્ણ કહે થાવગ્રાકુવરને, મુજ છત્ર છાયારે કુવર તમે વસે, ભેગ સુખ શિરતાજ; પીડાકારીરે તુજને જે હવે, તેહને વારૂરે આજ, કૃષ્ણ કહે થાવાકુવરને. પપ દુઃખકારી નર મુજને કે નહી, સ્વામી તુમે આધાર પણ
Page #504
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૪) મુજ જીવને દુઃખ દીયે ત્રણે જણે, મુંકું તેણે સંસાર; થાવ કહેરે શ્રી કૃષ્ણ પ્રતે. દા કષ્ણ કહે રે તે નર કોણ છે, નામ કહોને કુમાર, જનમ જરાને મરણ એ દુઃખ દીયે, કાયા દુઃખને ભંડાર. થા. શ્રી કૃષ્ણ એ છે ! એહને વારે જે સ્વામી તુમે, તે રહે હું સંસાર, તેહને વારીરે હું પણ નવી શકું, મનુષ્યને વારૂ કુમાર. કૃષ્ણ૦ થાય છે ૮ જનવર સુરવર ચકી જે થયા, તેણે નવી વાર્યારે એહ, કમ ક્ષય કરી છુટે એ સહી, જે દીક્ષા ધરી નેહ૦ કૃષ્ણવ થા૯ો સાદ પડાવ્યરે નગરી દ્વારકા, રાજા અથવા કુમાર, શેઠ સેનાપતિ જે લીયે; પાળું તસ પરિવાર. કૃષ્ણજી કહેરે ન જ લેકે પ્રત્યે. ૧૦ થાવચ્ચાકુવર દીક્ષા લે સહી, મુકી ધન પરિવાર તેહના રાગીરે સહસ પુરૂષ થયા, સંજમ લેવા ઉદાર. કૃષ્ણજીનિજ | ૧૧ છે એત્સવ મેહત્સવ કૃષ્ણ રાજા કરે, ખરચે બહુલાદામ.શિબિકા બેસીરે નિજ નિજ ઘર થકી, આવ્યા રૈવત વન ઠામ. કૃષ્ણ નિજ છે ૧૨ હસ્તે દીક્ષા દીધી નેમજી, હુઆ થાવચ્ચ અણગાર, શિષ્ય પિતાનારે કરીને થાપીઆમહિયલકરે વિહાર કૃષ્ણ કહેધન થાવગ્ગા સાધુને | ૧૩ છે અનુક્રમે આવ્યા સેલંગપુર સહિ, સેલંગ રાયે શ્રાવક કીધ; સૌગંધીકા નગરેરે, થાવચ્ચ આવિ, સુદર્ષણ વૃત લીધ. કૃષ્ણ. ધન્ય છે ૧૪ એ વાત સુણીને શુક તીહાં આવી, સહસ સન્યાસી સંઘાત; મારે શિષ્યરે એણે ભેળ, કરે થાવરચા શું વાત. કૃષ્ણ. ધન્ય છે ૧૫ પ્રશ્ન પડુતર ચુક બહુ પુછીઆ, કુટિલપણે
Page #505
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૮૫ ) ઉલ્લાસ, ચઉદ પુર્વધારી થાવસ્થા મુનિવરૂ; પહોંચાડે કેમ તાસ. કૃષ્ણ૦ નિજ ૧દા ખોટો ધર્મ મિથ્યાતનું મુકીને, શ્રી શુક થયે અણગાર, સહસ સન્યાસીરે દીક્ષા લે સહિ; હુઆ ચઉદ પુરવધાર. કૃષ્ણ૦ છે ૧૭ મે માસ અણસણરે સહસ સાધુસું, શેત્રુજે દીધસંથાર, થાવસ્થા મુનિવર કેવલ પામીને, લીધુ સિવપદ સાર. કૃષ્ણ કહે ધન્ય થાવસ્થા મુનિવર. મે ૧૮ સંપુર્ણ.
હાલ ૪ થી.. ભવી તમે જેરે સંસારના નાતશ–એ દેશી.
સેલંગપુર આવ્યા શુકમુનિવરૂપે, સહસ શિષ્ય પરિવાર, સેલંગરાજાહો પાંચસે મંત્રીશુંરે, વાંધા ચરણ ગુણધાર. ૧ હું ગુણ ગાઉરે, થાવસ્થા મુનિ પરિવારનારે; ઉત્તમ અરથ ભંડાર સુત કેવલી, અણગાર ભવી જીવા સુખકાર. હું ગુણ એ આંકણી, વૈરાગ પામી સેલંગરાયજીરે, મંડુકને દઈ રાજ, દીક્ષા લીધી હા પાંચસે મંત્રીશુંરે, કરે ધર્મના કાજ. હું ગુણ૦ | ૨ | શુક આચાર્ય પુંડરીકે ચડીરે, પાદે પગમન સંથાર; સાધુ સહસના પરિવારે કરી રે, લઈ મુક્તિ સુખકાર. હું ગુણ
૩ સેલંગ રૂષીતો વિહાર કરતા થકારે, અંત પ્રાંત આહાર, રગે વ્યાપી કાયા તેહનીરે, આવ્યા નિજપુર સાર. હું ગુણ | ૪ | તાત શરીરેહ રોગ દેખી કરી રે, મંડુક કરે ઉપચાર, વિવિધ પ્રકારે ઔષધીએ કરી રે, સમાવ્યો છે. તેણવાર. હું ગુણ છે ૫ છે આહાર તણે રસેહે તે થયા લેપીરે, શ્રી શેલંગ રૂષીરાય, પડિ
સા
કર ઉપચાર હું અગા રૂપીય,
Page #506
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૮૬), ક્રમાદિક કિરિયાને વિષેરે, પ્રમાદી હુઆગુરૂરાય. હું ગુણ | ૬ | પાંચસે સાધુ મનમાંહે ચિતરે, રહેવું નહિ એક ઠામ, પંથક શિષ્યને પાસે થાપીને રે, ચાલ્યા મુનિવર સુજાણ. હું ગુણ છે ૭ | કાતિક ચેમાસુહે આહાર કરી ગણેરે, સુતા સેલંગ રૂષીરાય, પંથક ખમાવણહે પકિકમણ સમેરે, આવ્યા તે મુનિ ચિત્ત લાય. હું ગુણ | ૮ | શિષ્ય સંગટે તતક્ષણ જાગીરે, ક્રોધ ચડયા વિકરાલ, સુખભર સુતાહે મુજને જગાધરે, એહવે કેણરે ચંડાલ. હું ગુણ | ૯ | પંથક નામે સ્વામી હું શિષ્ય છુંરે, ખમજે મુજ અપરાધ, આજ પછી હું અવિનયનવિકરૂં રે, શ્રી જિનવચન આરાધ, હું ગુણ ૧૦ પંથક વયણે હે મુનિ પ્રશ્ન થયેરે, આ શુદ્ધ આચાર, હું અજ્ઞાનીહે પાસ થે થરે, કરશું શુદ્ધ વિહાર, હું ગુણુ છે ૧૧ મુંડુકરાયને હે પ્રભાતે પૂછીને, ચા સેલંગ રૂષીરાય, પાંચસો સાધુહો આવીને મલ્યારે, વાંદ્યા ગુરૂનારે પાય. હું ગુણ૦ | ૧૨ | કઠણ તપ કરીહો કર્મ ખપાવીયારે, શત્રુંજય કરી સંથાર, અઢી હજાર સાધુ મુકતે ગયા, થાવગ્નાદિક પરિવાર. હું ગુણ છે ૧૩ ગુણ મેં ગાયાહે ઉત્તમ સાધુનારે, નામે પાપ પલાય, ભણે ગુણે જે ભવિયણ ભાવશુંરે, તસ ઘર નવ નિધી થાયે. હું ગુણ૦ મે ૧૪ છે. ગચ્છનાયકો શ્રી ભાગચંદ્રજીરે, ઉત્તમ શ્રી પૂજ્ય નામ, શાસનમાંહે ગેવર્ધ મુનિવરૂપે, સાધુ ગુણે અભિરામ. હું ગુણ છે ૧૫ ને શિષ્ય રાયચંદો કહે હર કરીરે, ગુણ ગાયા અણગાર, જ્ઞાતા સૂત્ર અધ્યયન પાંચમેં કરે, થાવચ્ચ મુનિ અધિકાર. હું ગુણ
Page #507
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૮૭) છે ૧૬ સંવત સતરસે સતાણુંએરે, વિજયા દશમી સાર, ચાર ઢાલે થાવસ્થા ગુણ ગાઈયારે, નવારે નગર મેજાર. હું ગુણ ગાઉરે થાવસ્થા મુનિ પરિવારનારે. હું ગુણ૦ ૧ણા ગુણ ગ્રાહક શ્રાવક આગ્રહ કરી રે, રહ્યા બીજુ માસ; શ્રી ભગવંતતણુ પ્રસાદથીરે, સંગની ફલજે હા આશ. હું ગુણ છે ૧૮ છે
કલશ થાવણ્યા ગાયા સુજસ પાયા, હર્ષ મનમાં અતિ ઘણે, રૂદ્ધિ વૃદ્ધિ સુખ સંપત્તિ કારક, શ્રી સંગ કે વધામણ.
ઈતિ થાવચ્ચ કુમારનું ચેઢાલીયું સંપૂર્ણ.
गजसुकुमालनी सझाय प्रारंभ.
સોનાં કેરા કાંગરાને, રૂપા કેરાં ગઢરે, કૃષ્ણજીની દ્વારીકા, જેવાની લાગી ર૮રે, ચીરણુજી કુંવર તમે ગજ સુકુમારરે, આ પુરા પુને પામે. મે ૧છે નેમ આણંદ આવ્યા, વંદન ચાલ્યા ભાઈ, ગજસુકુમાર વીરે, સાથે બેલાઈ. ચરણછોજે ૨ વાણી સુણી મીઠી લાગી, મન મેયું એમાંરે, જેન ધર્મ વિના, સાર નથી સમારે. ચીરણજીત્ર ૩ મે ઘરે આવી એમ બોલે, આજ્ઞા દીયે માતારે, સંજમ લેશું સુખે, જેથી પામુ શાતારે. ચીરણુજી છે ૪ ૫ કુમરની વાણી સુણ, મૂછ માડી, કુમાર કુમર કેતાં, આંખે નથી માતા પાણીરે. ચીરણુજી ૫ હૈયા કેરો હાર જાયા, તજી કેમ જાશેરે, દેવના દીધેલા તુમ વિન, સુખ નવિ
Page #508
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૮૮) થાસેરે. ચીરણછો છે ૬સંજમ ખંડાની ધાર, એમાં નથી સુખરે, બાવીશ પરિસહ છતવા, એ છે અતિ દુઃખરે. ચરણે જીવ ૭. દુખથી બળેલે દેખું, સંસાર આ ટોરે, કાયાને માયા જાણું, પાણીનું પરપોટોરે. ચીરણછો ૮ જાદવા કૃષ્ણ એમ ભણે, રાજ કરો ભારે, આજ્ઞા આપે આણું સ્થાપો, છત્ર શિર ધારેરે. ચારણુજી છે ૯. સોનાની થેલી કાઢે, ભંડારી બોલાઈરે, ઉઘે પાત્રા લાવો તમે, દીક્ષા દીઓ ભાઈરે. ચરણછો. મે ૧૦ આજ્ઞા પામી મોહેછવ કીધું, દીક્ષા આપે લીધીરે, દેવકી કહે છે જાયા, સંજમે ચિત સ્થાપરે. ચરણછો. ૧૧ મુજને તજીને જાયા, માતા મત કરજેરે, કર્મ ખપાવી ઈણ ભવ, વેલે મુક્તિ વરજેરે. ચરણછોડ ! ૧૨ . ગુરૂ આજ્ઞા લઈ કરી, મશાણે કાઉસ્સગ કીધેરે. સસરાયે ખીરાઠવ્યા, શાંત રસ પીધો રે. ચીરણુજી ! ૧૩ વેદના અનંતિ સહી, દેષ નવી જેયુરે, ઘર ભાતે લઈ કેવળ મુકિતએ મન મયુરે. ચરણજી | ૧૪ ધન કુમર જનમે, ગજ સુકુમાર નામરે, સમરથ થઈ જેણે, સાર્યા આતમ કામરે. ચારણ કુમર તુમે ગજસુકુમારરે..૧૫ાસંપૂણ.
नेमकुमारनी सज्झाय.
રાગસેના કેરાં કાંગરાને ધન ધન નેમકુમાર, જેણે સંજમ લીધેરે, પશુડા છેડાવી જેણે આતમ કાર્ય કરે. ચીરંજી નેમકુમાર બાળ બહાચારીરે, આ બાવીસમાં તીર્થકર થયા. ૧
Page #509
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૮૯) સૌરીપુર નગરીમાં, સમુદ્રવિજય રાજારે, માતા શિવાદેવી કુખે, પ્રભુ જન્મ ધારીરે. ચીરણ૦ મે ૨ | ચૌદ સંપન્ન માતા જુવે, હરખે ઉઠી જાગેરે, રાજા પાસે જઈ કરી; સ્વપના ફલ પૂછેરે. ચીરં, સા રાજા કહે સુણે રાણ, સ્વપના તમે દીઠારે, તેને ફલ છે માટે, પુત્ર રત્ન થાશેરે. ચિરં
જા રા હરખે ભરાણી, સુખેદિન કાઢેરે; પુરણ માસે પ્રભુ જન્મયા,જય જય થાયે ચિરંગાયા છપન્ન કુમરીઓ આવે, માતાને નમે રે, ચેસઠ ઇદ્રો આવી, મેરૂગિરિ નવરાવે. ચિરંટ પદા માતા પિતા વન જાણું, પ્રભુને પરણુવેરે, પશુડાં પોકાર સુણી, રથ પાછો વાળેરે. ચિરંtછા ગેર્નો ઉભી રાજીમતિ, વિલાપને કરતીરે, નેમજી કરૂણું આણે; નવ ભવની પ્રીતીરે. ચિરં૦ | ૮ નેમપ્રભુ જઈ ચઢયા, ગઢ ગીરનારરે, સહસા વનમાં સંજમ લીધે, પંચ મુછી લેશે. ચિરં૦ | ૯ | રાજમતિ પ્રભુ પાસે, દિક્ષા લેવે ભારીરે, નેમપ્રભુ કેવલ પામ્યા; કર્મોને વામીરે. ચિરંટ છે ૧૦ રાજીમતી પ્રભુ પહેલાં, મેક્ષમાં જાવેરે; નેમપ્રભુ પ્રિતિ પાળવા, પાછળ શિવ જાવેરે. ચિ૦ ૧૧ સંવત ઓગણીશ મંગલવારે, ગુણ ગાયા પુપે રે; હાથ જોડી માન મેડી, નમે મને હારીરે. ચિરંજીવે. એ ૧૩ સંપુર્ણ.
चंदनबाळानी सज्झाय.
રાગસેના કેરા કાંગરાને. ચંપાનગરી ભાગ્યવતી દીવાન રાજારે, ધારિણું • રાણી રૂપે રંભા સમાણી; ધન્ય ધન્ય કુંવરી નામે વસુમતિ બાળારે, વીરનાં અભિગ્રહ પૂર્યા. છે . દીવાન
Page #510
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૯૮) શતાનિક લડતા, દીવાન હારે ધારણું રાણુ કુવરી, સુભટે હરાણરે. ધન્ય રા રાણી પૂછે સુભટને, અમને શું કરશે રે, પુંછતા પાપી બેફ કરીશ ઘર નારીરે. ધન્ય ૩ તેહના વચન સુણતાં, પ્રાણ તજ્યા રાણી; કુંવરીને લઈ કરી, નજ ઘર આગેરે. ધન્ય છે ૪ | નારીના વચને સુણી, વેચવાને ચાલ્યોરે, ચોવટે લઈને આ વેશ્યા મુલ પૂછેરે. ધન્ય પાપા વસુમતિ કુંવારી, વેશ્યાને જોઈ લેરે, તમારા ઘરની રીતે, કહીને સંભબારે. ધન્ય છે ૬ છે મદીરા માંસનું આહાર, નિત્ય નવા શણગારીરે, શિયલ સંરક્ષણે શાસનદેવી સમરીરે. ધન્ય છે ૭૫ વેશ્યાથી છોડાવીને, ધને શેઠ લેવેરે, ભલુ કરીયું કુમરી ભણે; તમ ઘર શે આચારરે. ધન્ય છે ષિા પ્રતિક્રમણ બાઈ નિત્ય વિહારદેવવંદન પૂજન, જીવદયા પાળી રે. ધન્ય છે ૯ | શેઠ તેડી ઘેર આવ્યા, આનંદ અંગ ન માયરે; ચંદનબાળા નામ થાપે, ધર્મ પુત્રી જાણેરે. ધન્ય છે ૧૦ | શેઠના પગ દેતાં, વેણુ શેઠ ઉપાડેરે, મુલા શેઠાણું જોતાં, વહેમે ભરાણરે. ધન્ય છે ૧૧ છે શેઠ ગયા પરગામે, નાવીને તેડાવીરે; મસ્તક મુડાવી હાથ, પગે બે ઘાલીરે. ધન્ય છે ૧૨ છે એમ ચિંતવી ચંદનબાળા, અઠ્ઠમ કરે ચોવિહારીરે, મહાસતિ મનમાં સમતા રાખે ભારીરે, ધન્ય ૧૩ એણે અવસરે શેઠ આવે, ન દેખે કુમારીરે, ડોસીએ સર્વે વાત કહી, શેઠ ઓરડે લેરે. ધન્ય૦ ૧૪ ચંદનબાળાની અવસ્થા દેખી, શેઠને દુઃખ થાયેરે, ઉંબરા વચ્ચે બેસાડી, બાકુળા
Page #511
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૯) અડદન આપેરે. ધન્ય છે ૧૫ | શેઠ લુહાર તેડવા જાયે, કુમારી ભાવના ભાવેરે, ઈશુ અવસરજો કે મુનિમહારાજ આવે. ધન્ય ૧દા સુપડામાં બાકુળાં લઈ,ચંદનબાળા ઉભીરે,પૂરવ પૂ વીર પ્રભુ ત્યાં આવી પધારેરે.ધન્ય૧ણા ષટ માસ અભિગ્રહ ધારી, ત્યાં પ્રભુ આરે, તેર બેલમાં એક છે ઓછો પાછા પ્રભુ જાવેરે. ધન્ય ૧૮૧ કલ્પવૃક્ષ આવીને જાવે, ચંદનબાળા રેવેરે, હજી મુજ કર્મ ભારી ત્યારે પ્રભુ વેરે. ધ. મે ૧૯ મે પાછા વળી બકુલા હરે દેવ દુભી વાગેરે, વૃષ્ટિ સેવન તણી તત્કાળ થાવેરે. ધ૦ | ૨૦ | બેડી તુટી ઝાંઝર થાવે, મસ્તકે વેણુ રૂરેિ, જય જય શબ્દ થાવે, અચરજ સહુને થાયેરે. ધ મારા ધન લેવા નરપતિ આવે, મુલાને મન થાયેરે, ચકેસરી સહુને કહે, સુણે કાન દઈરે. ધ. છે ૨૨ કે ચંદનબાળા દીક્ષા લેશે ત્યારે છવ થાસેરે, એમ સુણ સહુ જાવે, શેઠ રાજી થાયરે. ધ| ૨૩ મે એવે અવસરે શ્રી વીર પ્રભુ થયા કેવલધારીરે, ચંદનબાળા વાત સુણું હેડે હરખાણુ. ધ. | ૨૪ વિરપાસે દીક્ષા લીધી સુખે સંજમ પાળેરે, સહસ છત્રીશમાંહે હુવા શિરધારીરે. ધ૦ રક્ષા કમ ખપાવી કેવલ પામી હવા મેક્ષ ગામીરે, એવા સતીના ગુણ ગાતા હવે ભવ પારીરે. ધ. | ૨૬ છે એવું જાણી ભવી પ્રાણુ શીયલ પાળે પ્રેમેરે, દાનતણે મહિમા મોટે, સુણે નરનારીરે. ધ૦ છે ર૭ | સંવત ગણીશ નેવું સાલે સઝાયે જે ભાવે રે, ગામ નલીઆમાં રહી પુષ્પ નમે પ્રેમેરે. ધ૨૮ ઈતિ.
Page #512
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૪૯૨) अथ वैराग्योपदेश सज्झाय. ધન ધન શાસન મડલ મુનિવરા–એ દેશી.
ધર્મ ન પામેરે બહુલ સંસારીઆ, મેહે અંધ ગેમાર, આપ ન જાણેરે સાર અસારને ન સુણે આગમ સાર, ધર્મ છે ૧ મે બાળપણમાંરે રમત વિષે રતિ, યૌવન તરૂણીરે રંગ, વૃદ્ધપણામાંરે ચિંતા અતિ ઘણી, ન કરે સદગુરૂ સંગ. ધo | ૨ | ચઉટે બેસીરે કમ કથા કરે, વિણ સ્વાર્થ નિત્ય મેવ, વિણ વિચારેરે વાચા બેલતાં, અવગુણ લેવારે ટેવ. ધo | ૩ તન ધન યૌવન મદમાતે રહે, કરતો નવ નવ રંગ, ઉલટ જેમ અતિ ઉદભટ વેસથી, ભાવે નિત્ય અંગ. ૧૦ ૪. ધમગુરૂવલી દેવજ એલવે, દ્રવ્ય ગણે ભગવંત, વ્યભિચારાદિક નીચ કુમારગે, પૈસાનું કરે અંત. ધ | ૫ | માને ઉન્નત જિમ તરૂવર શુકકે, નિજ અંકારે લીન ગુણીજન કેરે રે, વિનય ન સાચવે મૂખતા મતિ હીન ધરા છે ૬ છે અમૂલ્ય નરભવ એવે સહજમાં, જૂઠાઈમાંરે જાય, ફરિ ફરિ મળવારે દુર્લભ છન કહે, બેરા બૂસટ ન્યાય. ધ | ૭ ચેતે ચેતેરે ચેતે પ્રાણયા, ન મલે આરે
ગ, રવિચંદ્ર કહે પસ્તાશે પછી, મળતા યમરે ગ. ધર્મ છે ૮ ઈતિ.
અથ મૈત્ર માવના પ. અવધુ સે જોગી ગુરૂ એ એ દેશી. સતે મૈત્રી ભાવના ભાવે, શત્રુ ભાવ ન સા.
Page #513
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૯૩)
સં એ આકણી. વચન ભાવ કરે જો પચ્ચું, દૃષ્ટબુદ્ધિ મન પાય, સાહી ભાવપે આપ હી પાવે, પૂરવ સ'ચિત આય. સતા॰ ।। ૧૫ રાગ દ્વેષ ટ્ઠા ક્રૂડ ખડાš, ટે આતમ ભાવ, આરત રૌદ્ર ધ્યાન કરાવે, જાવે નિલ ભાવ, સંતા॰ ॥ ૨ ॥ વૈર વિરાધ વધારે ચિતમે, રતિ અતિ ઉપજાવે, અનથ કામ કરાવે દાનુ', નીતિ નામ ભૂલાવે. સંતા॰ ।। ૩ ।। ગુણ અવગુણુ કે ભેદન હાવે, કલહ ભાવ જગાવે, શીતલતા ઘટમે નહી આવે, જન્મ લગે દાનુ ભાવે. સતા॰ ।। ૪ ।। આપ પ્રશંસા આરકી નિંદા, જુઠી વાણુ મેાલાવે, રાગ રીસ ગયે જમ તનસે, શત્રુ મિત્ર સમ ભાવે. સંતા ।। ૫ । જખ લગ માનકી ઇચ્છા ઘટમે, તખતક માન ન પાવે, તનસે' માન ભા જખ ન્યારી, તમતિહુ' જગ ગુણ ગાવે. સતા॰ !! ૬૫ કમ વશે સમ પ્રાણી પેખે, સબ કે પર સુખ ચાહે, સર્વાં જતુ પર મહેર નજર રહે, શૈાહી હાવે જગ નાહ, સંતા॰ ! છ !! સાહિ મૈત્રી ભાવ સુધારસ, આપ સ્વભાવમે લીન, આતમ ચૈાતિ રવિ સમ પ્રગટે, પર પરિણતિ ખીન્ન, સ ંતા॰ ॥ ૮॥
''
संसार असारता सज्झाय.. રાગ રામગ્રી.
અરે સંસાર અસાર છે, જેહવા સંધ્યા રાગ, વાર ન લાગે વિષ્ણુસતા, જાણે અતિ આગ. આરે । ૧ ।। રાગ દ્વેષના રગમાં, રહે સદા પ્ર,િ મૈત્રી ભાવ ન ઉપજે, સમતા ધમથી હીણુ. આરે॰ ।। ૨ ।। આપ પ્રશંસા સાંભળી, પે સાતે થાત, પર નિદા કરતાં થકા, જાચે દિનને રાત,
Page #514
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૯૪) આરે છે ૩ સ્વજન કુટુંબ સવિકારમાં, કારમો મમ ભાવ, સંગ સર્વે કારમાં, કારી તનુ જાવ. આરે છે ૪મનની દોડ કરે ઘણું, ઈચ્છા અધિકી જેય, પૂણ્ય વિહુણા માનવી, ચિંતત ક્યાંથી હેય. આરે છે ૫ છે ટેવ પડી પર છલ્લ તણી, અવગુણ જુવે અનેક, પરનું શું ઈચ્છતાં, પહેલું પિતાનું દેખ. આરે છે ૬ સુખ તણી વાંછા કરે, ભારી કરમી જીવ, ધમ ન કીધું પૂરવે, શાચ કરે તે સદેવ. આરે છે ૭૫ મત્સર તે મનમાં રહે, પરવચન બુદ્ધિ, સરલપણું આવ્યા વિના, કિમ થાય શુદ્ધિ. આરે છે ૮ માયા મમતા પરિહરિ, મહેર નજર મન આણ, સત્ય સુધારસ પીજીએ, શ્રીજીનવરની આણ આરે છે ૯. સંગ અનિત્ય નિવારીને, સાશ્વત સુખ ધામ, સૂર્ય શશી ન દેવને, ધર્મ કરે ધરી હામ. આરે સંસાર અસાર છે. ૧૦ સંપુર્ણ.
मारुदेवी मातानी सज्ञाय.
એક દિન મારૂદેવી આઈ કહે ભરતને અવસર પાઈ રે, સુણે પ્રેમ ધરી. તુતે ષટ ખંડ પૃથ્વી માણે, મારા સૂતનુ દુઃખ નવિ જાણેરે. સુ છે ૧ છે તુતે ચામર છત્ર ધરાવે, મારે રૂષ પથે જાવે, સુ તુતે સરસા ભજન આશી, મારે રૂષભ નિત્ય ઉપવાસીરે, સુ. | ૨ | તુતે. મંદિરમાં સુખ વિકસે, મારે અંગજ ધરતી ફરસેરે. સુલ તુતે સ્વજન કુટુંબ માલે, મારે રૂષભ એકલે ચાલે રે. શું છે ૩ છે તુતે વિષયતણું સુખ શચી, મારા સુતની વાત ન પૂછી રે. સુએમ કહેતા મારૂદેવા વયણે,
Page #515
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૫) આંસુજળ લાગ્યા નયણેરે, સુટ છે છે એમ સહસ વ
ને અતે, લહ્યું કેવલ રૂષભ ભગવતેરે, સુહવે ભારત ભણે સુણે આઈ, સુત દેખી કરે વધાઈરે. સુ. | ૫ છે આઈ ગજ ખંધે બેસાડયાં, સુત મળવાને પધાર્યા. સુ. કહે એહ અપુરવ વાજા, કહાં વાજે છે તે તાજારે. સુત્ર છે ૬ | તવ ભરત કહે સુણે આઈ, તુમ સુતની એહ ઠકુરાઈરે. સુતુમ સુત રિદ્ધિ આગે સહુની, તુણ તેલે સુરનર બેહની. સુ. | ૭ | હરખે નયણે જળ આવે, તવ પડલ બેહુ ખરી જાવેરે. સુ. હું જાણતી દુઃખી કીધે, સુખી સહુથી છે અધિકેરે. સુ છે ૮ ગયા મેહ અનિત્યતા આવે, તવ સિદ્ધિ સ્વરૂપી થાવેરે. સુત્ર તવ જ્ઞાન વિમલ શિવનારી, તસ પ્રગટે અનુભવ સારીરે. સુક છે ૯ મે ઈતિ.
मारुदेवा मातानी सज्झाय. તુજ સાથે નહિ બેલુંરે રૂષભ છે, તે મુજને વિસારીજી, અનંત જ્ઞાનની તું રૂદ્ધિ પામે, તે જનની ન સંભારી છે. તુજ છે ૧ મુજને મોહ હતુ તુજ ઉપર, રૂષભ રૂષભ કરી જપતીજી, અન્ન એદક મુજને નવિ ચતું, તુજ મુખ જેવાને તૃપ્તીજી. તુજ | ૨ | તું બેઠો શિર છત્ર ધરાવે, સેવે સુરની નારીજી, તે જનનીને કેમ સંભારે, જાણી જાણી પ્રીતી તારીજી. તુજ | ૩ | તું વલી કેહને ને હું વલી કેહની, નથી છતાં કોઈ કેહનજી, મમત ભાવ જે મનમાં રાખે, મૂરખપણું સહી તેહનું છે. તુજ૦ | ૪ | અનંત ભાવનાએ ચીયા, મારૂ
Page #516
--------------------------------------------------------------------------
________________
દેવા બેઠા ગયવર બંધેજ, અંતગડ કેવલી થઈ ગયા મો, રુષભને મન આણદે; તુજ સાથે નહી બેલુરે રૂષભ, તે મુજને વિસારે છે. તુજ૦ | ૫ | ઇતિ.
__ श्री नेमनाथनी सज्झाय.
દ્વારિકા નગરીમાંનેમ જીનેશ્વર, વિચરતા પ્રભુ આવ્યા, કૃષ્ણ નરેશ્વર વધાઈ સુણીને, છત નિશાન વજાડયા હે પ્રભુછ નહિં જાઉ નરકની ગેહ, નહિં જાઉં નહિં જાઉં હે પ્રભુજી નહિ જાઉ નરકની ગેહ. પપા અઢાર સહસ્ત્ર સાધુજીને વિધીશું, વાંધા અધિકે હરખે, પછી નેમજી
જીનેશ્વર કેરાં, ઉભા મુખડાં નિરખે હે પ્રભુજી. નહિં. || ૨ | નેમિ કહે તમે ચાર નિવારી, ત્રણ તણું દુઃખ રહીયા, કૃષ્ણ કહે હું ફરી ફરી વાંદુ, હરખ ધરી મન હૈયડે, હે પ્રભુજી, નહિં છે ૩ છે નેમિ કહે એ ટાલ્યા ન ટલશે, સે વાતે એક વાત, કૃષ્ણ કહે મહારે બાલ બ્રહ્મચારી, નેમ જીનેશ્વર ભ્રાત હે પ્રભુજી. નહિ૦ છે ૪ છે મોટા રાજાની ચાકરી કરતાં, રાંક સેવક બહુ રળશે; સુરતરૂ સરિખે અફલ જશે ત્યારે, વિષ વેલડી કેમ ફળશે, હે પ્રભુજી. નહિં૦ ૫ પેટે આ રે ભારીગ વેકે, પુત્ર કુપુત્ર જે જાયે, ભલે ભૂડે પણ યાદવ કુળને, તુમ બાંધવ કહેવાય હે પ્રભુજી. નહિ૦ | ૬ | છપન્ન ક્રોડ જાદવને સાહેબ, કૃષ્ણજી નરકે જાશે, નેમિ જીનેશ્વર કેરે બંધવ, જગમાં અપજશ થાશે હે પ્રભુજી. નહિં. શા
શુદ્ધ સમકિતની પરિક્ષા કરીને, બાલ્યા કેવલનાણી, નેમિ તેજીનેશ્વર દીધેરે દિલાસે, ખરે રૂપીએ જાણી હે પ્રભુજી,
Page #517
--------------------------------------------------------------------------
________________
નહિં . ૮ નેમિ કહે તમે ચિંતા ન કરશે, તુમ પદવી અમ સરખી, આવતી ચેવિસમાં શેરે તીર્થંકર; હરી પોતે મન હરખી હે પ્રભુજી. નહિં કે ૯ જાદવકુળ અજવાળ્યું શ્રી નેમજી,સમુદ્રવિજય કુળ દીવે,ઈદ્ર કહે શિવાદેવીના જાયા, ક્રોડ દિવાળી છે હે પ્રભુજી. નહિં.૧ના __ श्री अइमुत्ता मुनीनी सज्झाय.
રાગ-શી કહું કથની. વીર જીણુંદ વાદીને ગૌતમ, ગોચરી સંચરીઆ, પિલાસપુર નગરીમાં મુનિવર, ઘર ઘર આંગણે ફરતાં હે સ્વામી અમ ઘર વારણ વેલા. | ૧ | Vણ અવસર અઈમુત્તા રમતા, મન ગમતા ગુરૂ દીઠા; મુની જ્ઞાની મુની ધ્યાની નિરખતાં, આનંદ અંગે ભરતા હે સ્વામી. અમર | ૨ | બાળ સ્વભાવે પ્રશ્ન જ પૂછે, ગુરૂ કહે મને આજ, ખરે બપોરે પાય અણુવાણે, ભમવું કેણે કાજ હો સ્વામી. અમ0 | ૩ | સાંભલ રાજકુમાર સભાગી, દૂષણ રહિત આહાર લેવા, શુદ્ધ લઈને શુદ્ધ થઈને, સ્વપર ઉપકાર કરવા. હે સ્વામી છે ૪ મુનિને તે બાળજ આવે, શ્રી દેવી પાયને વદે, આજ અમારે આંગણે આબો, આમ અકાળે ફલીએ. હે સ્વામી છે ૫ | પ્રેમે પ્રણમી અઈમુતે પૂછે, કયાં રહે છેમહારાજ, વીર સમીપે વર તે કુમાર, ચા થઈ ઉજમાલ. હે સ્વામી | ૬ | માગે જાતા ભાજન માગે; ભાર જાણ મુની પાસે, ગૌતમ કહે અમે તેહને દઈએ, ચારિત્ર લે પ્રભુ પાસે. હે સ્વામી. શા
Page #518
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૯૮) ચારિત્ર લઈશ ઝેળી આપ, અનુમતિ કહે છે કેની, વીર વાંદી ન વાણી સુણીને, ઘરે આવ્યે ઉલ્લાસે. હે સ્વામી || ૮ | આજ્ઞા આપ મારી માતા, દીક્ષા લઉ પ્રભુ પાસે, સુણીને માતા કહેનાનડીઆ, તું બાળક શું જાણે. હે સ્વામી છે ૯ છે જે જાણે તે હું નવિ જાણું, નવિ જાણે તે જાણું, એક દિવસનું રાજ કરીને, સંજમલે વીર હાથે. હે સ્વામી કે ૧૦ સ્થવિર સાથે સ્થાડિયે જતા, નીર વહતે ત્યાં દીઠે; પાળ બાંધીને નકાને મેલે, કેતુક લાગે મીઠે. હે સ્વામી ૧૧ નાનું સરોવર નાનું ભાજન, અઈમુત્તા ખેલને ખેલે, મધુર વચને જોઈ મુનિ બેલ્યા, હિંસા જીવની હેયે. હે સ્વામી | ૧૨ લાજ ઘણું બાળકને ઉપની, સમવસરણ વિશે આયા, ઈરિયાવહીને તિહાં પડિકમતાં, ધ્યાન શુક્લ મન ધ્યાયા. હે સ્વામી ! ૧૩ . સ્થવિર જઈ ભગવંતને પૂછે, અઈમુત્તો ભવ કેટલાં કરશે, પ્રભુ કહે એ ચરમ શરીરી, ઈર્ણ ભવ મુક્તિ વરસે. હે સ્વામી છે ૧૪ મન શુદ્ધ પંચાચારને પાલી, અંગ અગ્યાર મુખ કીધાં, ગુણ રત્ન સંવત્સર તપ કરીને, અંતગડ કેવલી સિદ્ધા. હે સ્વામી ૧૫ હેતે મનહર પુષ્પ કહે છે, એ મુનિને વદે, સૂત્ર અંતગડ ભગવતી માંહ, એકમ કહ્યો અધિકાર. હે સ્વામી છે. ૧૬ .
श्री मेतारज मुनिनी सज्झाय. રાગ સેના કેરાં કાંગરાને રૂપા કેરા ગઢ રે.
માસખમણને પારણે, રાજગૃહી મેઝાર; પંચમહાવ્રત ધારી, મુનિ મેતારજ આવે છે. ધન ધન મુનિ જેણે
Page #519
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૯) સમતારસ પીજ, આત્મ કારજ સાધીઆ. છે ૧ મેતારજ રૂષીરાય ની ઘર આવ્યાજી, જવલા ઘડતા સોની ઉઠતે, વંદે મુનિ પાયજી. ધન | ૨ મેદક વહારે કૃપા કરે, સુજાતે એ આહારજી; અજીવ જવલા ચણ, વહોરી મુનિ જયજી. ધન | ૩ | સોની આવે જવલા ન જુવે, શંકા મન ધારેજી, સાધુ તણાં એહ કામ; રેષ કરી પૂછેછે. ધન ૪ | વાધરે શિશ વિંટી તડકે, રાખ્યાં મુનિરાજજી; ફટ ફટ કુટે હાડકા, ત્રટ ત્રટ ગુટે ચામજી. ધન પાપા વિણ વાંકે કરે ઉપસર્ગ,સોની અજ્ઞાનજી; મુનિ આત્મસ્વરૂપ રમણે, દેષ નહિ જુવેછે. ધન છે ! શુકલ ધ્યાન ધ્યાતા મુનિવર, સમતા રસ પીયેજી. અંતગડ હુવા કેવલી, વદે મુનીનાં પાયજી. ધન છે ૭ નારી કાષ્ટની ભારી લાવે, ઉભી ઉભી નાંખી, ધબકે પક્ષી ડરી કરી, જવલાં વિઠમાં કાઢેજી. ધન | ૮ | સેની જવલાં દેખીને, મનમાં લાછ વિમાસે, ધિક ધિક ને હેજે, મેં કીધે અન્યાયજી. ધન છે ૯ો હું પાપી નીચ ગામી, મુનિ હત્યા કીધી છે. આ પાપ મહારા પ્રભુ, કેમ ધોવાશેજી. ધન છે ૧૦ છે એમ વિચારી મન ધારી, સંસાર અસારીજી, ઓઘો મુહપત્તિ સાધુના, લઈ થયા અણગારીજી. ધન છે ૧૧ આત્માને ઓળખી, સ્થીર કરી મન વચ કાય, તપ તપી કાયા દમી, શુદ્ધ સ્વરૂપ પામેજી. ધન | ૧૨ સંવત ગણીશ બાણું વર્ષ, સિત માગની બારસેરે. એહવા મુનિનાં પાય પ્રણમે, સુમન શુદ્ધ સ્વરૂપે રે. ધન ! ૧૩ ઈતિ.
Page #520
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૫૦૦), श्री अनाथी मुनिनी सज्झाय. રાગ. ભુલ્યો મન ભમરા તું ક્યાં ભમ્યા.
એક દીન શ્રેણિક રાયછે, વનમાં ફરવાને જાય, તવ દીઠા મહા મુનીવરૂ, લઘુ વયના બાળ, શ્રેણિક પૂછે વિનયથી. ટેક છે ૧ મુનિ કહે મેં અનાથથી, લીધે મુનિવર પંથ, અનાથતા દુર કરૂં, ચાલે આ૫ મુજ સંગ. શ્રેણિક છે ૨છે તું પણ છે અનાથતા, સાંભળ મગધનાં ભૂપ, હું રે કેમ અનાથ છું, નહિ ધારૂં એ ઉપ. શ્રેણિક. છે ૩. હાથી ઘોડા માહરે ઘણાં, અને ઉર સુખ ભેગ, અનાથ હું કેમ રાજી, સમજાવે મુજ સંગ. શ્રેય છે ૪ નથ અનાથ જાણે નહિ, મુનિ કહે સુણ સાવધાન, કે સંબી નયરી વસે, મુજ પિતા ધનવાન. શ્રેણિક છે ૫ છે પુર્વ કમેં મુજ શરીરમાં, રેગે ઘેર્યો ચિહું પાસ, અનેક ઉપાય ન ઉપશમે, વેદના ન ખમાય, એક છે દ સ્વજન વર્ગ ગુરે ઘણું, ભાઈ ભગિની સહુ જોય, માત પિતા વળી ભામિની, દુઃખથી છોડાવે ન કોય. શ્રેત્ર છે ૭એણે અવસરે શુભ યોગથી, ઉપ મુજ વિચાર, આ વેદના જે ઉપશમે, તે લહું સંજમભાર. શ્રેટ | ૮ નાથ વિના બહુ દુઃખ લહયાં, ભમતા ચઉગતિ બાર, જિન ધર્મ વિના કેઈ, નહિ અનાથ આધાર છે. તે ૯ ! તવ ગ્રહી મુનિરાજથી, સમ શ્રેણિક રાય, જગનાથ વિણ નાથતા ખરે કેઈનવિ થાય છે. ૧૦ | સદગુરૂએ સમજાવીઓ લાગે ફરી ફરી પાય, મુનિ અનાથી ગુરૂ હેતથી, પુષ્પ અક્ષયપદ પાય. શ્રેણિક ! ૧૧ / ઈતિ,
Page #521
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૧ )
श्री द्वारिकानी सज्झाय.
રાગ, દુ:ખ ઢાહુગ દુરે.
હળધરને માધવ કહેરે, સાંભળ અધવ ધીર, બળતી દ્વારિકા જોવતાંરે, મુજ મન અતિ દુઃખાય, રે અધવ કમ તણાં ફળ જોય, તેને પહોંચે નિવ કાયરે, અધવ કમ તણાં ફળ જોય. ।। ૧ । ટેક. જેમ સાહયબીના પાર નહિ રે, તેમ દુઃખના હવે નહિ પાર, ચડતી પડતી એ ચક્રમાંરે, ભરતી એટ સમ હાયરે. અધવ॰ ।। ૨ ।। હાથી ઘેાડા રથ સહુ રે, મેતાની ખેતાની લાખ, અડતાળી ક્રોડ પગ પાળાનારે, દેખતા થાય છે, રાખરે. અધવ૦ ।। ૩ ।। ચારે દિશાએ હાથ જોડીનેરે, સેવક સહસ અનેક, રાત દિન ઉભાં ખડારે, આજ નદીસે એકરે. બધવ૦૫૪ના કર્મ કરે ક્ષણ રાજીએ રે, ક્ષણમાં કરે. રાય રક, સુખ દુઃખ જે મધ આંધીયુ રે, તેહમાં ન થાયે વકરે. મધવ૦ ।। ૫ ।। ઇચ્છુ અવસર સંભારતાંરે, ખેલે માધવ એમ, બીજું તેા સઘળુ' ગયુ રે, માત પિતા મેલું કેમ રે. અધવ॰ ॥ ૬॥ એ સહેાદર ચાલીઆરે, આવ્યા નગરની માય, રથ જોડી પાતે જીતીયાં રૈ દરવાજે પડ્યો આય રે. ખધવ॰ !! છ!! આમ મૃત્યુને જોવતા રે, હૃદય દુઃખ ન માય, નયણે આસુંડા વછુટીયાંરે, દિશાઓ ખાવા ધાયરે. મધવ॰ ॥ ૮॥ કૃષ્ણ કહે સુણ અધવારે, માગ મુજ બતાવ, ચાલેા પાંડવ છે આપણાંરે, શાન્ત ગુણે ગંભિરરે, અધવ૦ । ૯ ।। દેશવટા મે આપીચારે; તેહ પાસે જાઉ' કેમ, સાંધી આપી તે' દ્રોપદીરે, તે કેમ ભૂલસે એમરે. મધવ૦ । ૧૦ ।। તેહ નગરી ભણી ચાલી
Page #522
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૨ )
યારે, અધવ એ સુકુમાર, ગાશે ભણશે જે ભાવશે, મનહર પુષ્પ ભવપારરે. મધવ૦ ।। ૧૧ । श्री वैराग्यनी सज्झाय.
',
ચા સેવાસમે એ મરદો મગન ભયા મેવાસી, કાયા રૂપ મેવાસ બન્યા હૈ, માતા જ્યુ' મેવાસી, સાહેબકી શીર આણુ ન માને, આખર કયાં લે જાસી. ચા॰ । ૧ । ખાઈ અતી દુર્ગંધ ખજાના, કાટમાં મહુતર કાઠા, વણસી જાતાં વાર ન લાગે, જેસા જલ પ`પાટા, ચા૦ ।। ૨ । નવ દરવાજા વહે નિરંતર, દુઃખદાયી દુગધા કયા, ઉસમેં તલ્લીન ભયા હય, રે રે આતમ અંધા. યા॰ ।। ૩ ।। નિમે' છેટા öિનમેં મહેાટા, છિનમે છેહ દિખાસી, જખ જમ રેકી નજર લગેગી, તખ છિનમે ઉડ જાસી. યા૦ ॥ ૪ ॥ મુલક મુલકકી મલી લેાકાઇ, મ્હાત કરે ફરીયાદી; પણ મુજરા માને નહી પાપી, અતિ છાસ્યેા ઉન્માદી. યા॰ ॥ ૫॥ સારા મુલક મેલ્યા સંતાપી, કામ કરાડી ફાટા, લાભ તલાટી લેાચા વાળે, તેા કેમ નાવે ત્રાટા. યા॰ ॥ ૬ ॥ ઉદય રત્ન કહે આતમ મેરા, મેવાસીપણું મેલા, ભગવતને ભેટા ભલી ભાંત, મુક્તિ પુરીમે' ખેલેા.
યા ! છા
श्री अइमुत्तानी सज्झाय. રાગ—કૃષ્ણ કનૈયા હૉ મતવાલા,
શ્રી અઇસુતા મુનિવર જુકી, કરણીકી મલીહારીરે; ખટવનકે સજમ લીના, વીર વચન ચિત્ત ધારી વે.
Page #523
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૫૩) શ્રી| ૧ | વિજય નૃપતિ શ્રી દેવી નંદન, પિલાસપુર અવતારી વે, અંગ અગ્યાર પઢે ગુણ આદર, વિવિધ વિવિધ અવિકારી છે. શ્રી મે ૨ તપ ગુણ રયણ સંવ
ચ્છર આદિક, કરકે કાય ઉદ્ધારી વે, પ્રભુ આદેશે વિપુલાચલ પર, કરી અણસણ અતિ ભારી વે. શ્રી| ૩ | કેવલ પાય મુકિત ગયે મુનિવર, કર્મ કલંક નિવારી વે, અઢારસે અડતાલે તિહિં ગિરિ, કીની થાપના સારી છે. શ્રી. | ૪ | વાચક અમૃત ધર્મ સુગુરૂકે, સુપસાચે સુવિચારી વે, શિષ્ય ક્ષમા કલ્યાણ હરખ ધર, ગુણ ગાવે જયકારી છે. શ્રી ! ૫ ઈતિ. श्री अगीआर गणधरनी सज्झाय.
રાગ–અછત છણું શું પ્રીતડી. વીર પટધર વંદી, ગણધાર હે શ્રી ગૌતમસ્વામ, અદ્ધિ વૃદ્ધિ સુખ સંપદા, નવે નિધિ હે પ્રગટે જસ નામ. વર૦ ૫ ૧ | અગ્નિભૂતિ વાયુભુતિશું, પન્નર સતહો લહે સંજમભાર, વ્યકત સુધર્મા સહસશું, તે તરીયા હે કૃત દરિયા સંસાર. વિર૦ ૨ મંડિત મરિય પુત્રજી, સાડાત્રણ હે સત સંયમ લીધ, અકંપિત ત્રણ સતશું, અચલ બ્રાતા ત્રણસત પ્રસિદ્ધ. વીર ૩ મેતારજ પ્રભાસના, શુદ્ધ સાધુછ હો ત્રણ ત્રણ સત, ચઉદ સહસ મુનિ વદીયે, સાહુણ હો છત્રીશ સહસ મહંત. વી. પાકા વિર વિમલ કહે વિધિ શુદ્ધિશું, વિશુદ્ધ વદે હે એવા અણગાર, તરણું તારણ નાવ સમ એ, સમરથ હો શાસન શણગાર. વીર છે ૫ છે
Page #524
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૦૪)
श्री आत्मशिक्षानी सज्झाय.
રાગ—શ્રી વર્ધમાન જીન વિનવું,
જોચે' જતન કરી જીવડા, આયુ જાણું નાચેરે, લહે લાહા લક્ષ્મીતણા, પછીતા કાંઈ નવી થાયરે. જોચે’૦ ॥૧॥ દુલહે। ભવ માણસ તણેા, દુલહેા દેહ નિરાગાર, ફુલહા દયા ધરમ વાસના, દુલહેા સહગુરૂ સંજોગેારે. જોચે ॥ ૨ ॥ દિન ઉગે. દિન આથમે, ન વલે કાઇ દિન પા રે, અવસર કાજ ન કીધલું, તે મનમાંહી પસ્તાશેા૨ે. જો ાણા લેાભ લગે લખ વચિયા, તે પરધન હરી લીધાંરે, કેડે ન આવે કાઇને, કેડે કમ રહયાં કીધારે. જોચે જા માતા ઉદર ધા રહે, કાર્ડિ ગમે દુઃખ દીઠારે, ચેનિ જનમ દુ:ખ જે હવે, તે તુજ લાગે છે મીઠાંરે. જોચે ॥ ૫ ॥ હૈ હૈ ભવ આલે ગયેા, એકે અરથ ન સાચે રે, સહગુરૂ શીખ સુણી ઘણી, તાપણ સ ંવેગ ન વાચ્ચેારે જોયે ॥ ૬ ॥ માન મને કોઈ મત કરી, યમ જીત્યા નવી કેણેરે, સુકૃત કાજ ન કીધલ, એ ભવ હાર્યાં છે તેણે રે. જોચે ! છ !! જય જગદીશનાં નામને, કાંઇ નિચિંતા તું સૂવેરે, કાજ કરે અવસર લહી, સવી દિન સરખા ન તુવેરે. જોચે ૫ ૮ ! જગ જાતા જાણી કરી, તેમ એક દિન તુજ જાવારે, કર કરવા જે તુજ હુવે, પછી હાવે પસ્તાવાર, જોચેં ! હું ॥ તિથિ પરવે તપ નવિ કર્યાં, કેવલ કાયા તે' પાષીરે, પરભવ જાતાં જીવને, સબલ વિષ્ણુ કેમ હાસિરે, જોચે′૦ ૫ ૧૦ !! સુણ પ્રાણી
Page #525
--------------------------------------------------------------------------
________________
(પ૦૫) પ્રેમેં કરી, લબ્ધી લહે જીન વારે, સંબલ સાથે સંગ્રહ ઈમ કહે જીન કેવલનાણરે. જયે છે ૧૧ ઈતિ.
अथ कर्मनी विचित्रतापर सज्झाय.
રાગ–કપૂર હોયે અતિ ઉજળે. સુખ દુઃખ સરજ્યાં પામીરે, આપદ સંપદ હોય, લીલા દેખી પરતણું; ષ મ ધરજો કેયરે. પ્રાણ-મન નાણે વિષવાદ, એતે કમતણું પ્રસાદરે પ્રાણું. મ૦ ના ફલને આહારે જીવીયેરે, બાર વરસ વન રામ, સીતા રાવણ લઈ ગયેરે, કમરણ એ કામરે. પ્રાણી મ.
૨ નીર પાંખે વન એકલેરે, મરણ પામ્ય મુકુંદ; નીચતણે ઘર જલ વોરે, શીશ ધરી હરચંદરે. પ્રાણી છે ૩ છે નલે દમયંતી પરીહરીરે, રાત્રી સમય વન બાલ; નામ ઠામ કુલ ગેમવીરે, નલે નિરવાહો કાલરે. પ્રાણ છે ૪ ૫ રૂપ અધિક જગ જાણ રે, ચક્રી સનતકુમાર; વરષ સાતમેં ભગવરે, વેદના સાત પ્રકારરે. પ્રાણું પાપા રુપે વલી સુર સારિખારે, પાંડવ પાંચ વિચાર, તે વનવાસે રડવદ્યારે; પામ્યાં દુઃખ સંસારરે. પ્રાણી છે ૬. સુર નર જસ સેવા કરે, ત્રિભુનનપતિ વિખ્યાત; તે પણ કમ વિટંબીયારે, તે માણસ કેણ માત્રરે. પ્રાણી | ૭ | દેષ ન દીજે કેહને, કર્મ વિટંબણુ હાર; દાન મુનિ કહે છવનેરે, ધર્મ સદા સુખકારે. પ્રાણી ૮u ઈતિ.
Page #526
--------------------------------------------------------------------------
________________
(પ ) अथ श्री बाहुबलीनी सज्झाय. * રાગ–પંથ નિહાલું રે,
બહેની બેલેહ બાહુબલ સાંભલેજ, રૂડા રૂડા રંગ નિધાન; ગયવર ચઢિયા હે કેવલ કેમ હજી, જાણ્યું જાણું પુરૂષ પ્રધાન. બા. ૧ તુજ સમ ઉપશમ જગમાં કુણું ગણેજી, અકલ નિરંજન દેવ, ભાઈ ભરતેશ્વર વહાલા વીનવેજી; તુજ કરે સુરનર સેવ. બા ! ૨ છે ભર વરસાલે હે વનમાં વેઠીએજી, જિહાં ઘણાં પાનાં પૂર; જરમર વરસે હો મેહુલો ઘણુંછ, પ્રગટયા પુણ્ય અંકુર. બા | ૩ | ચિહુ દિસી વીટો હા વેલીએ ઘણું છે, જેમ વાદલ છા સુરશ્રી આદિનાથે હો અમને મેકલ્યાં; તુમ પ્રતિધન નર. બા ! ૪ વર સંવેગ રસેં હે મુનિવર ભર્યાજી, પામ્યું પામ્યું કેવલનાણું માણેકમુનિ જસ નામે હે હર ઘણુંછ, દિન દિન ચઢતે છે વાન. બાય છે એ છે
अथ आत्मशिक्षानी सज्झाय. રાગ- શી કહું કથની મહારી હો રાજ
હતે બાજી બધી ગયે હારી હે નાથ શી કહું કથની મારી, ઉત્તમ કુલમાં આરજ ક્ષેત્રે, મનુષ્ય જન્મ શુભ પાક સામગ્રી પુજે પામે પણ, પ્રમાદે સવ ગુમાવ્યા હે નાથ. શી કહું૧ જન્મ મરણનાં જેરે જિર્ણોદ, જાણ્યા નહિ જગદીશ, મેહ મિથ્યાત્વમાં મન મુંઝાણું, કીધો ન ધર્મ જગદીશ હો નાથ. શી.
Page #527
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૫૦૭) | ૨ | કામ કોધ મ્હારી કેડ ન મુકે, ઉત્તમ ભાવ ન આવે; વૈર વિરોધ બહુ વચને વધારી, આતમ શાંતિ ગુમાવે હે નાથ. શી) | ૩ | પામર પ્રાણ પડ્યા પ્રભુજી, જુઠી સાખ નથી વારી, ચેરી દારીથી ચિત્ત નવિ ખેંચ્યું, મમતાને નથી મારી હે નાથ. શી છે ૪ કપટ થકી કેઈ કામ ન સીધા, તૃષ્ણને નથી તજતે; અભિમાને માનવ ભવ ખેચો, ભાવે પ્રભુને ન ભજતે હે નાથ. શીટ છે ૫ ભુલી ભગવાનને કુરાગે રમતે, દેશે ધર્મ બગાવ; લોભ થકી પ્રભુ ભક્તિમાં ભુલ્યો, નથી તરવાની બારી હે નાથ. શીટ છે ૬. છે અછતા આલ મેં પરને દીધા, ધમી મમ પ્રકા; વાતે લેક લડાવી માર્યા, દુર્મતિથી દિલ ના હો નાથ. શી) | ૭ | ક્ષણ ક્ષણ રતિ અરતિ બહુ કરતે, ચાડી ચિત્તથી ન વારી; પર નિંદામાં પાપ ઘણું છે, તેથી ન આતમ ઉગારી હે નાથ. શી છે ૮ ધન યૌવનની આશા અટારી, પ્રભુ પણ મુકયા વિસારી; શકિત ગઈ પણ શાંતિ ન પાયે, મનુષ્ય જન્મ ગયે હારી હે નાથ. શી છે કે સંસાર સુખની વાસના વલગી, પુન્ય દશા ગઈ આગી, વૃદ્ધપણે વાધે બહુ તૃષ્ણા, કેમ કરી થાય ન અલગી હો નાથ. શી) | ૧૦ | તિમિરારી તારક મુજ વંદન, લેજે નાથ સ્વીકારી; બાલ જાણીને બાંહે ગ્રહી પ્રભુ, લેજે મુજને ઉગારી હો નાથ. શી | ૧૧ ઈતિ.
Page #528
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૫૦૮ ). अथ कळावतीनी सज्झाय. મેરી કેશબીને રાજા કહીયે, નામે તે જેસંગ રાય; હેન જાણીને જેણે બેરખડાં ઘડાવ્યા, કમે તે ભાઈનાં કહેવાયરે, કળાવતિ સતીરે શિરોમણી હોય. છે ૧ છે પહેલી રયણી રાજા મહેલે પધારે, પુછે બેરખડાની વાત, કહે કેણે તને બેરખડા ઘડાવ્યા, તું નથી શીયલવતિ નારરે. કળાવતિ | ૨ | બીજી રમણીયે રાજા મહોલે પધારે, પૂછે બેરખડાની વાત, કીયાં રાજા તને બેરખડાં મોકલાવ્યા, સરખી કહે તું વાતરે. કo | ૩ | ઘણું છે જેણે બેરખડા મોલાવ્યા, અવસર જાણીને એહ, અવસર ભણી જેને બેરખડાં મોકલ્યા તે મેં પેહર્યા છે એજ રે. ક0 | ૪ | મહારે મને હું તેને મને, તેને મેકલ્યાં છે એહ; રાત દિવસ મહારા મનમા ન વિસરે, દીઠે હરખ ન માંયરે, કરુ છે ૫ છે વાત સુણી રાજા ક્રોધ ભરાણુ, તેડાવ્યા સુભટે બે ચાર, સુકી નદીમાં છેદન કરીને, કર સહિત એ આણરે. કઇ છે ૬ બેરખડા વાંચીને રાજા મનમાં વિમાસે, મેં કીધે અન્યાય; વિણ અપરાધે મેંતે છેદન કરાવ્યાં, કર્યો નહિ કાંઈ વિચારરે. કo iાં ૭ એવે અવસરે રાજા ધાન ન ખાવે, તેડાવે રાય બે ચાર; રાત દિવસ રાજા મનમાં વિમાસે જે આવે શિયલવતી નારરે. કટ ૮ સૂકા સરોવર લહેરે જાય, વૃક્ષ નવપલ્લવ થાય; કરે આવ્યાને વલી બેટડે ધવરાવે, શિયલતણે પ્રભાવશે; ક છે ૯ પુર્વ પુજે ત્યાં જ્ઞાની પધારે, પુછે પુરવ ભવની વાત, ક્યાં ક્યાં
Page #529
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૫૦૯). અપરાધ મેં કીધા હે પ્રભુજી, તે હેને કહોને આજરે. કળાવતિ | ૧૦ | આગળ હતી તું બાઈ રાજાની કુંવરી, એ હતે શુંડલાને વેષ, સેજે સેજે તે તે બાણુજ સાથે, છેદી ગુંડલા કેવી પાંખરે. કળાવતિ : ૧૧ પૂત્ર હતો તે રાજાને સેંચો, અમને સંજમ કેવા ભાવ, દિક્ષા લેશુને આનંદ પામશું, પાંચમું મુક્તિ મેઝારરે. કળાવતિ. ૧રા તમે તમારી વસ્તુ સંભાળે, અમને સંજમ કેવા ભાવ, વીર વિજય ગુરૂ એણુ પરે બોલે, ગુણ ગાજે નરને નાર રે. કળાવતિ છે ૧૩ ઈતિ. __ अथ श्री शाळिभद्रजीनी सज्झाय.
સરસ્વતી સ્વામીને વિનવુંરે, શાય ગુરૂ લાગું છું પાય છે, પીયારાજી કેરું તમને દુરવણ હાર, ધન્નોજી બેઠા નાવણ કરેજી, નારીજી ચળે છે વાંસ હે, પીયારાજ કણ તમને દુરવણ હાર. | ૧ વાંસ ચોળતાં દીઠી ઝુલતીજી, એવડા તે કેસા તમને દુઃખ હે પીયારાજી કેણ. ૨. ગૌભદ્ર શેઠની બેટડીજી, ભદ્રા સરખી હારી માત હ. પીયારાજી . ૩શાળીભદ્ર સરીખે બધજી. ધન્ના સરીખે ભરથાર હે. પી| ૪ | દુઃખ તે સ્વામી હારા મહીયર તજી, સહ દીલડે ન જાય છે. પી.
૫ મ્હારે તે વીર સ્વામી હારેજી, દીન પ્રતે છાંડે એક એક નારી છે. પી. . ૬. ત્યારે તે વીરે ગોરી મૂરખેજી, બત્રિશને મહેલે નિરધાર હો. પી| ૭ | કહેતાં તે લાગે સ્વામી સહેલુંજી, મુકતા વિષ માહેલું થાય છે. પી| ૮ જારે જે તે મને એમ કહ્યું,
Page #530
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૦)
આઠે ને મેલું નિરધાર હ. પી. ૯ હસતાં તે સ્વામી મેં હાંસી કરી, તાણ શું બાંધે છે ગાંઠ છે. પી.
૧૦ | મેરે કહ્યું તે હને છાંડજો, સાતે શું રાખો ઘર વાસ હ. પી. ૧૧ છે જાતાં ને ધન્ને કહી આવતેજી, શાળીભદ્ર છાંડે બત્રિશ નાર હ. પી. | ૧૨ ને શીલા ઉપર કીધે સંથાર, ચવિહારનાં લીધાં પચ્ચખાણ છે. પી. મે ૧૩ શાળીભદ્રની માતા વલવલ કરે છે, એકવાર પાછા ફરી જે હ. પી. મે ૧૫ શાળીભદ્રની માતાને એમ કેજેજી, શાળીભદ્ર એક ગરમાવાસ હે. પી. ૧૬ ધન્નાની માતાને એમ કેજોજી, ધોજી મેક્ષ સિધાવ્યા છે. પીયારાજ છે ૧૭ મા વીરવિજય રંગે ભણેજી, ગુણ ગાજે નરને નારી હો. પીયારાજી છે ૧૮ છે ઇતિ.
अथ श्री पोसहनु पच्चखाण. કરેમિ ભંતે પિોસહં સવ્ય, આહાર પિસહં દેસ સવઓ, શરીર સક્કાર પિસહ સવ્વઓ, બંભર પિસહ સવઓ, અવાવાર પસંહ સરવઓ, ચઉરિવહે પિસતું ઠાએમિ, જાવ દિવસ, જાવ રd જાવ અહ રd ( રાત્રિ પૌષધ લેતાં જો દિવસ હોય તે કરેમિ ભંતે લેતી વખતે
જાવ સેસ દિવસ રત્ત પજજુવાસામિ એ પાઠ કહે.) પજજુવાસામિ દુવિહં તિવિહેણું મણેલું વાયાએ કાણું ન કરેમિ ન કામિ તસ્મતે ડિમામિ નિંદામિ ગરિ હામિ અપાયું સિરામિ. ઈતિ
Page #531
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૫૧૧) अथ श्री पैौषधमा सामायिकर्नु पच्चख्खाण.
કરેમિભંતે સામાઈયે, સાવજૐ જેગ પચ્ચખામિ, જાવ પિસહ પજુવાસામિ, દુવિહં તિવિહેણું મણેણું વાયાએ કાણું ન કરેમિ નકારેમિ તસ ભતે પડિકમામિ નિદામિ ગરિહામિ અખાણું સિરામિ. ઈતિ..
अथ दश पच्चख्खाण. સૂરે ઉગ્ગએ નમુક્કાસહિઅં પચ્ચખાઈ, ચઉવિલંપિ આહાર અસણું પાછું ખાઈમં સાઈમં અન્નત્થણું ભેગેણું સહસા ગારેણું સિરઈ. अथ बीजं पारिसि साम्पोरिसितुं पच्चख्खाण.
સૂરે ઉગ્ગએ પિરિસિં સાપરિસિં પચ્ચખાઈ ચઉવિહંપિ આહાર અસણું પાણું ખાઇમં સાઈમં અન્નત્થશુભેગેણુ સહસાગારેણું પચ્છન્નકાલેણું દિસાહેણું સાહુવયણેણું સવ્વસમાહિત્તિયાગારેણું સિરઈ ૨.
अथ त्रीजुं पुरिमन्नुं पच्चख्खाण. સૂરે ઉગ્ગએ પરિમ પચ્ચખાઈ ચઉવિહપિ આહાર અસણું પાણું ખાઈમં સાઈમં અન્નત્થણાભોગેણું સહસાગારેણું પ૭નકાલેણું દિસામેણું સાહુવયણેણું મહત્તરાગારેણ સરવસમ્માહિત્તિયાગારેણે સિરઈ. ૩
अथ चायूं एकासणानुं पच्चख्खाण. - સૂરે ઉગ્નએ નમુક્કારસહિએ પરિસિં સાપરિસિં પુરિમ પચ્ચખાઈ ચઉવિલંપિ આહાર, અસણું પાછું
Page #532
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૫૧૨) ખાઈમં સાઈમં અન્નત્થણાભોગેણું સહસાગારેણું પચ્છન્નકોલેણું દિસામોહે સાહવયણેણું મહત્તરાગારેણં સવસમાહિત્તિયાગારેણું એકાસણું પચ્ચખાઈ તિવિહર્ષિ આહાર અસણું ખાઈમ સાઈમં અન્નત્થણાભોગેણું સહસાગારેણે સાગારિઆગારેણું આઉટણપસારેણું ગુરૂ અભુઠ્ઠાણેણં પારિઠ્ઠાવણિઆગારેણું મહત્તરાગારેણું સવસમાહિત્તિઓગારેણું પાણસ લેવેણ વા અલેવેણ વા અચ્છેણ વા બહુલેવેણ વા સસિત્થણ વા અસિત્થણ વા સિરઈ. રાજા अथ पांचमुं अकलठाणानुं पच्चख्खाण.
સૂરે ઉગ્ગએ નમુક્કારસહિએ પિરિસિ સાઢપિરિસિ પુરિમઢ પચ્ચખાઈ ચઉવિહંપિ આહાર અસણું પાછું ખાઇમં સાઈમ અન્નત્થણાભોગેણે સહસાગારેણું પચ્છન્નકાલેણું દિસાહેણું સાહવયણેણું મહત્તરાગારેણં સવસમાહિત્તિઓગારેણું એકલઠાણું પચ્ચખાઈ તિવિહપિ આહારં અસણું ખાઈમ સાઈમ અન્નત્થણાભોગેણ સહસાગારેણું સાગારિઆગારેણું ગુરૂઅભુeણું પારિફૅવણિગારેણં મહત્તરાગારેણું સવ્વસમાહિત્તિઓગારેણું પાણસ્સ લેવેણ વા અલેવેણ વા બહુલેવેણ વા સસિન્થણ વા અસિત્થણ વા સિરઈ ઈતિ. એ પ. अथ छटुं विगइ निविगइर्नु पच्चरूखाण.
વિગઈઓ નિવિગઈએ પચ્ચખ્ખાઈ અન્નત્થણાભોગેણે સહસાગારેણું લેવલેણું ગિહન્દુસંસઠેણં ઉખિત્તવિવેગેણું પહુચમખિએણું પારિઠ્ઠાવણિઆગારેણું મહત્તરા
Page #533
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૩) બારણું સવસમાહિતિ આરેણું (ઉષ્ણુ પાણી પીનારાએ પાણરસ લેવેણ વા,” આદિ છ આગારે કહેવા) સિરઈ. ઈતિ છે ૬ अथ एज छद्रं निविगइनुं एकासणा सहित
पच्चख्खाण. સૂરે ઉગએ નમુક્કારસહિએ પિરિસિં સાપરિસિં પરિમ પચ્ચખાઈ ચઉવિલંપિ આહાર અસણું પાછું ખાઈમં સાઈમ અન્નત્થણાભોગેણુ સહસાગારેણું પચ્છન્નકાલેણું દિસાહેણું સાહુવયણેણું મહત્તરાગારેણું સવસમાવિત્તિઓગારેણું નિવિગઈ એકાસણું પચ્ચખાઈ તિવિહંપિ આહારં અસણું ખાઈમ સાઈમ અન્નત્થણભેગણું સહસાગારેણું લેવાલેવેણું ગિહન્દુસંસફેણું ઉમ્મુિવિવેગેણું પહુચ્ચમખિએણું પારિટ્ઠાવણિઆગારેણું મહત્તરાગારેણું સવસમાહિત્તિઓગારેણું પાણુન્સ લેવેણ વા અલેવેણ વા અચ્છેણ વા બહુલેવેણ વા સસિન્હેણ વા અસિત્થણ વા સિરઈ.
अथ सातमुं आयंबिलनु पञ्चख्खाण...
સૂરે ઉગ્ગએ નમુક્કારસહિઅં પિરિસિં સાપરિસિં પુરિમ પચ્ચખાઈ ચઉરિવહંપિ આહાર અસણું પાણું ખાઈમ સાઈમં અન્નત્થણાભેગેણુ સહસાગારેણું પચ્છન્નકાલેણે દિસાહેણું સાહુવયણેણં મહત્તરાગારેણે સવ૩૩ - - -
Page #534
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૪) સમાહિવત્તિયાગારેણું આયંબિલ પચ્ચખ્ખાઈ, તિવિહંપિ આહારે અસણું ખાઈમં સાઈમં અન્નત્થણાભોગેણું સહસાગારેણં લેવાલેવેણું ગિહત્યસંસફેણું ઉખિત્તવિવેગેનું પારિવણિગારેણું મહત્તરાગારેણ સવ્વસમાહિત્તિયાગારેણું પાણરસ લેવેણ વા અલેવેણ વા અચ્છેણ વા બહુલેણ વા સસિત્થણ વા અસિત્થણ વા વોસિરઈ. . ઈતિ પછા अथ आठमुं चउविहार उपवास, पञ्चख्खाण.
સૂરે ઉગ્ગએ અભત્ત પરચખાઈ ચઉહિપિ આહાર અસણું પાછું ખાઈમં સાઈમં અન્નત્થણાભેગેણું સહસાગારેણું પારિવણિઆગારેણું મહત્તરાગારેણે સવસમાહિવત્તિઓગારેણે સિરઈ. એ ઈતિ ૮ अथ एज आठमुंतिविहार उपवासर्नु पञ्चख्खाण.
સૂરે ઉગ્ગએ અભત્તડું પચ્ચખાઈ તિવિપિ આહાર અસણું ખાઈમ સાઈમ અન્નત્થણાભોગેણુ સહસાગારેણું પારિઠ્ઠાવણિગારેણું મહત્તરાગારેણે સવસમાહિત્તિઓગારેણું પાણહાર નમુકકારસહિએ પિરિસિ સાપરિસિં પરિમ પચ્ચખાઈ ચઉવિહંપિ આહારં અસણું પાછું ખાઈમ સાઈમ અન્નત્થણાભેગેણું સહસાગારેણું પછન્નકાલેણે દિસાહેણું સાહુવયણેણું મહત્તરાગારેણે સવસમાહિત્તિઓગારેણું પાણસ લેવેણ વા અલેવેણ વા અચ્છેણ વા બહુલેવેણ વા સસિત્થણ વા અસિત્થણ વા સિરઈ.
Page #535
--------------------------------------------------------------------------
________________
(પાપ) एज आठमुंचउत्थ छट्ठ भत्तादिक, पच्चख्खाण.
સૂરે ઉગ્ગએ ચઉત્થભત્ત અભરૂઠું પચ્ચખાઈ. સૂરે ઉગ્ગએ છઠ્ઠભત્ત અભત્તવૃં પચ્ચખાઈ. સૂરે ઉગ્ગએ અડ્ડમાં અભતડું પચ્ચખાઈ. સૂરે ઉગ્ગએ અઠ્ઠમભક્ત અભgઠું પચ્ચખાઈ સૂરે ઉગ્ગએ દસમભક્ત અભત્તડું પચ્ચખાઈક સૂરે ઉગ્ગએ બારસભત્ત અભાઠું પચ્ચખાઇ૦ ઈત્યાદિ પ્રકારે આગાર સહિત કહેવું. ૮ ઈતિ,
अथ नवमु रात्रे चउविहार, पञ्चख्खाण. - દિવસચરિમ પચ્ચખાઈ ચઉવ્વિલંપિ આહારં અસણું પાણું ખાઈમં સાઈમં અન્નત્થણાભેગણું સહસાગારેણું મહત્તરાગારેણું સવસમાહિત્તિઓગારેણું વોસિર ઈતિ. | ૯ | अथ दसमु गंठ सहीयादी अभिग्रहोर्नु
___ पञ्चख्खाण. સૂરે ઉગ્ગએ ગંઠસહિએ મુસહિએ પચ્ચખાઈ ચઉવિલંપિ આહાર અસણું પાછું ખાઈમ ટાઈમ અન્નત્થણાભેગેણુ સહસાગારેણું મહત્તરાગારેણું સવસમાહિ-વત્તિઓગારેણું સિરઈ ઈતિ દશ પચ્ચખાણ. अथ दशवकालिके द्वितीय अध्ययन स्वाध्याय.
કહં નું કુજજા સામગ્ન, જે કામે ન નિવારએ પએ પએ વિસદંતે, સંકષ્પક્સ વસં . ૧વત્થગં.
Page #536
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૫૧૬)
ધમાલંકાર, છત્થીઓ સયણાણિય, અછંદા જે ન ભુજંતિ, ન સે ચાઈનિ વચ્ચઈ છે ૨ . જેય કતે પિએ એ, લઠેવિ પિટિ કુવઈ, સાહીણે ચેયઈ એ, એ હુ ચાઈન્તિ વચ્ચઈ છે ૩ સમાઈ પહાઈ પરિવયં તે, સિયા મણે નિસ્સરઈ બહિદ્ધા, ન સા મોં નાવિ અહં વિ તીસે ઈરચેવ તાઓ વિણુઈજ રાગ. | ૪ આયાવયાહી ચ ય સેગમલં, કામે કમાણી કમિયં ખુ દુખે, જિંદાહિ દેસ વિણએજજ રાગ, એવં સુધી હાહિસિ, સં૫રાએ. એ પા પખંદે જલિયં જોઈ, ધુમકેઉં દુરાસયં, નેચ્છતિ વતાં
તું, કુલે જાયા અગંધણે. ૬ ધિરભુ તે જ કામિ, જે તે જીવિયકારણ, વંત ઈચ્છસિ આવેલું, સેવં તે મરણું બવે. છે ૭અહં ચ ભેગરાયમ્સ, તે ચસિ અંગવિહિણે, મા કુલે ગંધણું હેમે, સંજમં નિઓ ચર. | ૮ | જઈ તે કાહિસિ ભાવ, જા જા દિચ્છસિ નારિઓ, વાયાવિદધુ વ હડે, અઠિઅપ્પા ભવિસ્યસિ. છેલ્લા તીસે સે વયેણે સોચ્ચા, સંજયાઈ સુભાસિયં, અંકુણ જહા નાગે, ધમે સંપડિવાઈઓ. ૧૦. એવું કરંતિ સંબુદ્ધા, પંડિયા પવિયખણ; વિણિયëતિ ભેગેસુ, જહા સે પુરિસુત્તમ તિબેમિ. મે ૧૧ છે ઇતિ. अथ दशवैकालिकनी तृतीयाध्ययन स्वाध्याय.
સંજમે અદ્વિઅધ્વાણું, વિષ્ણમુક્તાણું તાઈશું; સંસિમેયમણાઈન્ન, નિગૂંથાણુ મહેશકું. છે ૧ ઉદેસિય કે કીયગર્ડ, નિયાગમહિડાણિ ય; રાઈભક્ત સિણાણેય ગંધ
Page #537
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૧૭ )
મલ્લુ ય વીશે. ॥ ૨ ॥ સનિહીગિહિમત્તેય, રાયપિ ડે કિમિચ્છએ; સ વાહણુ દંત પહેાયણાય, સપુચ્છણે દેહપલેાયણા ય. ॥ ૩ ॥ અઠ્ઠાવએ ય નાલીએ, છત્તસ્સ ચ ધારણઠ્ઠાએ; તેગિચ્છ... પાહેણાપાએ, સમારભ ચ જોઇણેા. ॥ ૪ ॥ સિઝાયરપિંડ ચ, આસીપલિય' કએ; ગ્રિહતર નિસિઝાય, ગાયસુવટ્ટાણિ ય. ૫ ૫ ૫ ગિહિષ્ણેા વેયાવડિયા, જા ય આજીવવત્તિયા; તત્તાનિવુડલાઇત, આઉરસ્સરણાણિ ય. ૫ ૬ ! મૂલએ સિ`ગમેરેય, ઉથ્થુ ખડે અ નિવ્રુડે; કઢે મૂલે ય સચ્ચિત્ત, ફ્લે ખીએ ય આમએ. ।। ૭ । સાવચ્ચલે સધવે લેાણે, માલેણે ય આમએ; સામુદ્દે પ'સુખારે ય, કાલાલેાણે ય આમએ. ।। ૮ । ધ્રુવણેત્તિ વમણે ય, વચ્છિકવિરેયણે, અજણે દંતવણે ય, ગાયાભ‘વિસણે. ।। ૯ !! સવમેયમાઇન્ન, નિષ્ત્રથાણ મહેસિ; સ ́જમમિ અનુત્તાણું, લહેજીય વિહારિણું. ॥ ૧૦ ૫ પંચાસવપરિણા યા, તિગુત્તા‰સુ સજયા; પંચનિગ્ગહણા ધીરા, નિગંથા ઉજ્જૈન્ન‘સીણા. ।। ૧૧ ।। આચાવયતિ ગિમ્હેસ, હેમંસુ અવાઉડા; વાસાસુ ડિસ લીણા, સંજયા સુસમાહિયા. ૫ ૧૨ ।। પરીસહરિઆદતા, ધુઅમેાહા જિઇ“ક્રિયા. સવદુખપહીડ્ડા, પમતિ મહેસિણા. ॥ ૧૩ ॥ દુરાઈ કરિત્તાણું, દુસ્સહાઈ સહેતુ ય; કેઇર્ત્ય દેવલાએસ, કેઈ સિન્ડ્ઝતિ નીરયા । ૧૪ । ખવિત્તા પુવકમાઇ, સજમેણુ તવેણુ ય;સિદ્ધિ મગમણુપત્તા, તાઇણા પરિણિવુડે ત્તિએમિ. ૫૧૫૫ા ઇતિ,
Page #538
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૮) अथ दशवैकालिकनी चतुर्थाध्ययनगर्भित
अगीयार गाथानी स्वाध्याय. અજયં ચરમાણે અ, પણ ભુયાઈ હિંસઈ, બંધઈ પાવયં કમ્મ; સે હાઈ કડુએ ફલ. ૧ | અજયં ચિઠ્ઠમાણે અ, પાણભુયાઈ હિંસઈ, બંધ પાવયં કમ્મ, તં સે હાઈ કડુએ ફલે. મે ૨ અજય આસમણે અ, પાણભૂયાંઈ હિંસઈ, બંધઈ પાવયં કમ્મ; તે સે હાઈ કડુએ ફલં | ૩ | અજયં આસમણે અ, પાણભુયાઈ હિંસઈ બંધઈ પાવઈ કમ્મ, તે સે હાઈ કડુએ ફલે, | ૪ | અજયં ભુજમાણે અ, પાણભુયાઈ હિંસઈ; બંધઈ પાવયં કમ્મ; તે સે હાઈ કડુએ ફલ. ૫ છે અજય ભાસમાણે અ, પાણ ભુયાંઈ હિંસઈ, બંધાઈ પાવયં કમ્મ; તે હોઈ કડુ ફલં છે ૬ મે કહે ચરે કહું ચિટ્ટ, કહમાસે કહું સએ; કહે ભુજ ભાષતે, પાવકસ્સે ન બંધાઈ. ૭ જયં ચરે જયં ચિટ્ટ, જયમાસે જયં સએ; જયં ભુંજતે, ભાસંતે પાવકમૅ ન બંધાઈ. | ૮ | સવભુયપભુઅલ્સ, સમ્મ ભૂયાઈ પાસ, પિહિઆ સવસ દંતસ; પાવકર્મે ન બંધાઈ
૯ | પઢમં નાણું તઓ દયા, એવં ચિઠ્ઠઈ સવસં. જએ; અજ્ઞાણ કિ કાહી, કિં વા નાહી અપાવગં. || ૧૦ | સચ્ચા જાણઈ કલાણું, સોચ્ચા જાણઈ પાવર્ગ ઉભર્યાપિ જાણઈ સચ્ચા, જયંતં સમાયરે.૧૧ ઈતિ.
.
Page #539
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૧૯) अथ सुरकिन्नर चैत्यवंदन સુરકિન્નરનાગનનરિંદન, પ્રણમામિ યુગાદિમજિનમજિત; સંભવમભિનંદનમથ સુમતિ, પદ્મપ્રભમુજજવલધરમતિ. તે ૧ વદે ચ સુપાર્શ્વજિનૂદ્રમહં, ચંદ્રપ્રભમષ્ટકુકર્મ દહે; સુવિધિપ્રભુશીતલજિનયુગલં, શ્રેયાંસમસંશયમતલબલં. ૨ પ્રભુમય નુપરસુપૂજ્યસુત, જિનવિમલમનંતમભિજ્ઞનત નમ ધર્મમધમનિવારિગુણે, શ્રી શાંતિમનુત્તરકાંતિગુણું. એ ૩ મે કુંથુ શ્રીઅરમલીશજિના મુનિસુવ્રતનસિનેમીસ્તમસિ દિનાન; શ્રી પાર્શ્વજિનેમિલેંદ્ર નાં, વંદે જિનવરમભિરૂતમં. ૪ |
કલશઃ ઇતિ નાગકિન્નરનરપુરંદરવદિતકમપંકજા, નિજિતમહારિપુમેહમસૂરમામદ મકરધ્વજાર; વિલસંતિ સતત સકલમંગલકેલિકાનનસન્નિભા, સર્વે જિના મે હૃદયકમલે રાજહંસસમપ્રભા.. | ૫ | ઈતિ. .. अथ श्री पंचतीर्थनुं चैत्यवंदन.
આદિદેવ અરિહંત નમું, સમરું તારું નામ; જ્યાં જ્યાં પ્રતિમા જિનતણું, ત્યાં ત્યાં કરૂં પ્રણામ. મે ૧ શત્રુજય શ્રી આદિદેવ, નેમ નમું ગિરનાર; તારંગે શ્રી અજિતનાથ, આબુ રિખબ જુહાર. | ૨ | અષ્ટાપદગિરિ ઉપરે, જિન ચોવીશી જોય; મણિમય મૂરતી માનશું, ભરતે ભરાવી સોય. . ૩સમેતશિખર તીરથ વડું, જ્યાં વિશે જિનપાય; વૈભારક ગિરિ ઉપરે, શ્રી વીર જિનેશ્વર
Page #540
--------------------------------------------------------------------------
________________
(પર)
રાય. . ૪ માંડવગઢને રાજી, નામે દેવ સુપાસ; રિખભ કહે જિન સમરતાં પહોંચે મનની આશ. પા
अथ ॐ नमी जंबुद्वीपे. ૩૪ નમે જ બુદ્વીપે દ્વીપે, યે તીર્થકરાશ્ચ ધાતકીખંડે, ચે ચાપિ પુષ્પરાધે, તાન સર્વાનું પ્રાંજલિ દે. ૧ ખાતેડછાપદ પર્વત ગજપદ સમેત શિલાભિઃ શ્રીમાનું રૈવતકઃ પ્રસિદ્ધ મહિમા શત્રુંજય પાવકા, વૈભારે વિપુલે
બુદે ગિરિવર શ્રી ચિત્ર કૂટાભિધઃ તત્ર શ્રી ઋષભાદ જિનવરાઃ કુતુ મંગલ. જે ૨ છે
સિદ્ધાચલે મુનિ અનંત સિદ્ધા, આબુ રાષભ જુહારીયે, વૈભારગિરિ પર વીર નમતાં, પાપ તાપ નિવારીયે. ૧૫ અષ્ટાપદે ચાવીસ જિનવર, નેમિ રેવાચલગિરિ, વીશ જિનવર સમેત શિખરે, વીર જીન પાવાપુરી. પરા ચંપાપુરી શ્રી વાસુપૂજ્ય, ભેણું મલ્લી પ્રભુ, ભદ્રાપુરે મહાવીરસ્વામી, અજિત તારંગે વિભુ. | ૩ | શંખેશ્વરે નવપલ્લ, અંતરિક્ષ ગે પાસજી, અમીઝરે જગવલ, કલિકુંડ પૂરે આશજી. ૪ પલ્લવી નવખંડ કોક, ભીડભંજન સ્થંભના, ગાડરી નવસારી પાર્શ્વ, ચિંતામણી મનમોહના. | ૫ | સહસફ| શ્રી ધૃતકલા , અલેપી રાવલ, પુરિસાદા પાસ નમિ, સકલ ઠામે ગુણનિલે. દા
તિષીને વ્યંતરામાં, ભુવનપતિ દશ સ્થાનકે, સ્વર્ગ છવીસમાંહિ, નમું જન પ્રતિમાજીકે. છે ૭તાત્યને શ્રી મેરૂ મહિધર, માનુષેત્તર કુંડલે, નંદીશ્વરાદિ રૂચકદ્વીપ, તિલકે સવિ સ્થલે. | ૮ | એક સો સિત્તેર ક્ષેત્રે,
Page #541
--------------------------------------------------------------------------
________________
( પર૧) પૃથક કેડી કેવલી, સહસ કે પૃથક મુનિવર, નમું ગુણ રત્નાવલી. / ૯ / કર્મ ભૂમિ પન્નર ક્ષેત્રે, નિશ્ચલા વ્રતધારકા, સદાચારી સર્વ પ્રણમું, કેવલી વચપાલકા. ૧૦ ગુરૂ ગૌતમ સૂરિ સોહમ, જબુપદ શિર નામિર્યો, સૂર્ય શશિ સદ્દગુરૂ નમતાં, પરમ સંપદા પામિયે. ૧૧
શ્રી અતીત ચોવીશી અનાગત ચોવીશી, વર્તમાન ચોવીશી એવી અનંતા અનતી ચાવીશીને મ્હારી ત્રિકાલ વદના હેજે, શ્રી આયરક્ષિત સૂરિ સદગુરૂજે નમેનમાં શ્રી ગુણનિધાન સૂરિ નમોનમઃ
अथ श्लोक.
મંગલં ભગવાન વીર મંગલ ગૌતમ પ્રભુઃ મંગલ સ્થૂલભદ્રાદ્યા જેનો ધર્મોસ્તુ મંગલ. ૧ એક જ બુ જગ જાણીયે, બીજા નેમકુમાર, ત્રીજા વયર વખાણ, ચોથા ૌતમ સ્વામ. ૨. અંગુઠે અમૃત વસે, લબ્ધિત ભંડાર, તે ગુરૂ ગોતમ સમરીયે, વાંછિત ફલ દાતાર. ૩ાા ગામ તણે પેસારણે, ગેયમ ગુરૂ સમરંત, ઈચ્છા ભેજન ઘર કુશલ, લછી લીલ કરેત. છે ૪ | સર્વ મંગલં માંગલ્ય, સર્વ કલ્યાણ કારણું પ્રધાનં સર્વ ધમણાં, જૈન જયતિ શાસન. | ૫ | ઈતિ.
श्री वीरजिनना चउद स्वप्ननुं स्तवन.
રાયપે સિધારથી ઘેર પટરાણી, નામે ત્રિશલા સુલક્ષણીએ, રાજભુવન માંહે પલંગે પિઢતાં, ચઉદ સુમન
Page #542
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૫૨) રાણીએ લહ્યાંએ. ૧ પહેલે રે સુપને ગયવર દીઠે, બીજે વૃષભ સોહામણોએ, ત્રીજે સિંહ સુલક્ષણે દીઠે, ચોથે લક્ષમી દેવતાઓ. મે ૨ પાંચમે પંચ વરણી પુલની માળા, છઠે ચંદ્ર અમિ ઝર્યો એ, સાતમે સૂરજ, આઠમે વજા, નવમે કળશ અમિચે ભએ. ૩ છે પદ્મ સરોવર દશમે દીઠા, ખીરસમુદ્ર દીઠે અગીયારમે એ, દેવ વિમાન તે બારમે દીઠું, રણજણ કે વાજંતા એ. કે ૪ રત્નને રાશિ તે તેરમે દીઠે, અશિખા દીઠી ચઉદમેં એ, ચઉદ સુપન લહી રાણીજી જેથિ, રાય સમોવડ હિતલાં એ. છે પ સુણોરે સ્વામી મેં તે સુહલણાં લાધ્યાં, પાછલી રાત રળીયામણુ એ, રાયરે સિદ્ધારથ પંડિત તેડયા, કરે પંડિત ફલ એહનાં એ. ૬ છે અમ કુલમડણ તુમ કુળ દિવે, ધન મહાવીર સ્વામી અવતર્યા એ, જે નર ગાવે તે સુખ પાવે, આનંદ રંગ વધામણાં એ. એ છો
श्री महावीर स्वामा हालरियुं. માતા ત્રિશલા ઝુલાવે પુત્ર પારણે, ગાવે હાલે હાલે હાલરવાનાં ગીત. સોના રૂપાને વળી રને જડિયું પારણું, રેશમ દેરી ઘુઘરી વાગે છુમ છુમ રીત, હાલે હાલે હાલે હાલે મ્હારા વીરને. ૧ જિન પાસ પ્રભુથી વરસ અઢીસે અંતરે, હશે ચેવિસ તીર્થંકર જિત પરિણામ, કેશીસ્વામી મુખથી એવી વાણી સાંભળી, સાચી સાચી હુઈ તે હારે અમૃત વાણ. હા ! ૨ ચૌદે સ્વપ્ન હવે ચકી કે જિનરાજજી, વીત્યા બારે ચી નહીં હવે ચક્રીરાજ, જિનજી પાસે પ્રભુના શ્રી કેશી
Page #543
--------------------------------------------------------------------------
________________
(પર૩) ગણધાર, તેહને વચને જાણ્યા ચોવીશમા જિનરાજ હારી કુખે આવ્યા ત્રણ્ય ભુવન શિરતાજ, મહારી કુખે આવ્યા તરણ તારણ જહાજ, હું તો પુણ્ય પતી ઈંદ્રાણું થઈ આજ. હા, છે ૩ છે મુજને ડોહળા ઉપન્યા બેસું ગજ અંબાડીએ, સિંહાસન પર બેસું ચામર છત્ર ધરાય, સહુ લક્ષણ મુજને નંદન હારા તેજનાં, તે દિન સંભારું ને . આનંદ અંગ ન માય. હાથને ૪. કર તળ પગ તળ લક્ષણ એક હજારને આડે છેતેથી નિશ્ચય જાણ્યા જિનવર શ્રી જગદીશ, નંદન જમણું અંઘે લંછન સિંહ વિરાજત, મેતે પહેલે સુપને દીઠે વીશવાવીશ. હા,
પાા નંદન નવલા બંધવ નંદીવનના તમે, નંદન ભેજાઈચેના દેવર છે સુકુમાર; હસશે ભેજાઈએ કહી દીયર મ્હારા લાડકા, હસશે રમશે ને વળી શુંટી ખણશે ગાલ, હસશે રમશે ને વલી ઠુંસા દેશે ગાલ. હા૬ નંદન નવલા ચેડા રાજાના ભાણેજ છે, નિવલી પાંચશે મામીના ભાણેજ છે, નંદન મામલીયાના ભાણેજા સુકુમાલ; હસશે હાથે ઉછાળી કહીને ન્હાના ભાણેજા, આંખે આંજીને વળી ટ૫કુ કરશે ગાલ. હા, છે ૭ મે નંદન મામા મામી લાવશે ટેપી આગલાં, રત્ન જડીયાં ઝુલડે મેતી કસબી કેર, લીલાં પીળાં ને વળી રાતાં સરવે જાતીનાં, પહેરાવશે મામી મહારા નંદકિશોર. હા ૮ નંદન મામા મામી સુખલડી બહુ લાવશે, નંદન ગજુવે ભરશે લાડુ મોતીચુર; નંદન મુખડાં જોઈને લેશે મામી ભામણાં, નંદન મામી કહેશે છો સુખ ભરપુર. હા | ૯ નંદન નવલા
Page #544
--------------------------------------------------------------------------
________________
(પ૨૪) ચેડા મામાની સાતે સતી, હારી ભત્રીજીને બહેન તમારી નંદ; તે પણ ગુંજે ભરવા લાખણસાઈ લાવશે, તમને જોઈ જોઈ હશે અધિકે પરમાનંદ. હા, ૧૦ રમવા કાજે લાવશે લાખ ટકાને ઘુઘરે, વળી સૂડામેના પોપટને ગજરાજ; સારસ કેયલ હંસ તીતર ને વળી મરજી, મામી લાવશે રમવા નંદ તમારે કાજ. હા, ૧૧ છે છપ્પન કુમારી અમરી જળ કળશે નવરાવિયા, નંદન તમને અમને કેળી ઘરની માંહ; પુલની વૃષ્ટિ કીધી જન એકને માંડલે, બહુ ચિરંજી આશીષ દીધી તેમને ત્યાં હા છે ૧૨ કે તમને મેરૂ ગિરિપર સુરપતિયે નવરાવિયા, નિરખી નિરખી હરખી સુકૃત લાભ કમાય, મુખડા ઉપર વારી કેટ કેટી ચંદ્રમા, વળી તન પર વારી ગ્રહ ગણને સમુદાય. હા ! ૧૩ છે નંદન નવલા ભણવા નિશાળે પણ મૂકશું, ગજપર અંબાડી બેસાડી હોટે સાજ; પસલી ભરશું શ્રીફળ ફળ નાગરવેલશું. સુખલડી લેશું, નિશાળીયાને કાજ. હા૫ ૧૪ મે નંદન નવલા મોટા થાશે ને પરણાવશું, વહુ વર સરખી જોડી લાવશું રાજકુમાર; સરખે સરખા વેવાઈ વેવાણું પધરાવશું, વર વહુ પિંખી લેશું જોઈ જોઈને દેદાર. હા, ૧૫ પીયર સાસર મહારા બેહુ પખ નંદન ઉજળા, મહારી કુખે આવ્યા તાત નેતા નંદ મહારે આંગણ વઠયા અમૃત દૂધે મેહુલા, મ્હારે આંગણ ફળિયા સુરતરૂ સુખના કંદ. હા, છે ૧૬ મે ઈણિપરે ગાયું માતા ત્રિશલા સુતનું હાલરું, જે કઈ ગાશે લેશે પુત્ર તણું સામ્રાજ. હા, છે ૧૭ છે
Page #545
--------------------------------------------------------------------------
________________
(५२५) महाकवि-श्रीशोभनमुनिप्रणीतचतुर्विंशतिजिनेन्द्र-स्तुतयः।
-- - श्रीऋषभदेवजिनेन्द्र-स्तुतिः। (१)
(शार्दूलविक्रीडित-वृत्तम् ) भव्याम्भोजविबोधनकतरणे विस्तारिकर्मावलीरम्भासामज नाभिनन्दन ! महानष्टापदाभासुरैः। भक्त्या वन्दितपादपद्म विदुषां संपादय प्रोज्झितारम्भाऽसाम जनाभिनन्दन भहानष्टापदाभासुरैः ॥१॥ ते कः पान्तु जिनोत्तमाः क्षतरुजो नाचिक्षिपुर्यन्मनो, दारा विभ्रमरोचिताः सुमनसो मन्दारवा राजिताः । यत्पादौ च सुरोज्झिताः सुरभयांचक्रुः पतन्त्योऽम्बरादाराविभ्रमरोचिताः सुमनसो मन्दारवाराऽजिताः ॥२॥ शान्ति वस्तनुतान्मिथोऽनुगमनाद् यन्नैगमायैर्नयैरक्षोभं जन हेऽतुलां छितमदोदीर्णाङ्गजालं कृतम् । तत् पूज्यैर्जगतां जिनैः प्रवचनं दृप्यत्कृवाद्यावलीरक्षोभअनहेतुलाञ्छितमदो दीर्णाङ्गजाऽलंकृतम् ॥३॥ शीतांशुत्विषि यत्र नित्यमदधद् गन्धाढ्यधुलीकणानाली केसरलालसा समुदिताऽऽशु भ्रामसभासिता।
Page #546
--------------------------------------------------------------------------
________________
(५२) पायाद् वः श्रुतदेवता निदधती तत्राब्जकान्ती क्रर्मा, नालीके सरलालसा समुदिता शुभ्नामरीभासिता ॥४॥ श्रीअजितनाथजिनेन्द्र-स्तुतिः । (२)
(पुष्पिताग्रा-वृत्तम् ) तमजितमभिनौमि यो विराजद्
वनघनमेरुपरागमस्तकान्तम् । निजजननमहोत्सवेऽधितष्ठा- .
वनघनमेरुपरागमस्तकान्तम् स्तुत जिननिवहं तमर्तितप्ता____ऽध्वनदसुरामरवेण वस्तुवन्ति । यममरपतयः प्रगाय पार्श्व
ध्वनदसुरामरवेणव स्तुवन्ति . ॥२॥ प्रवितर वसतिं लोकबन्धो !,
गमनययोगतताऽन्तिमे पदे है ! जिनमत विततापवर्गवीथी
__गमनययो ! गततान्ति मेऽपदेहे सितशकुनिगताशु मानसीद्धा.. तततिमिरंमदभा सुराजिताशम् ।
१ व्यत्यये लुग्वा (सिद्धहेम १-३-५६) इत्यनेन रेफस्य लुकि कृते विसर्गाभावः । ...
Page #547
--------------------------------------------------------------------------
________________
(५२७) वितरतु दधती पविं क्षतोद्य
तततिमिरं मदभासुराऽजिता शम् ॥४॥ श्रीसंभवनाथजिनेन्द्र-स्तुतिः । (३)
(आर्यागोति-वृत्तम् ) निभिन्नशत्रुभवभय !, शं भवकान्तारतार तार ! ममाऽरम् । वितर जातजगत्रय !, शंभव ! कान्तारतारताऽरममारम् ॥१॥ आश्रयतु तव प्रणतं, विभया परमा रमाऽरमानमदमरैः। स्तुत रहित जिनकदम्बक !, विभयाऽपरमारमारमानमदमरैः।२। जिनराज्या रचितं स्ता-दसमाननयानया नयायतमानम् । शिवशर्मणे मतं दध-दसमाननयानयानया यतमानम् ॥३॥ शृङ्खलभृत् कनकनिभा, या तामसमानमानमानवमहिताम् । श्रीवजशृङ्खलां कज-यातामसमानमानमाऽनवमहिताम् ॥४॥ श्रोअभिनन्दनजिनेन्द्र-स्तुतिः। [४]
(द्रुतविलम्बित-वृत्तम् ) त्वमशुभान्यभिनन्दन नन्दिता
सुरवधूनयनः परमोदरः । स्मरकरीन्द्रविदारणकेसरिन् !,
सुख धूनय नः परमोऽदरः .. ॥ १ ॥ जिनवराः प्रयतध्वमितामया,
मम तमोहरणाय महारिणः ।.......
Page #548
--------------------------------------------------------------------------
________________
(५२८) प्रदधतो भुवि विश्वजनीनता
ममतमोहरणा यमहारिणः असुमतां मृतिजात्यहिताय यो,
जिनवरागम नो भवमायतम् । पलघुतां नय निर्मथितोद्धता
जिनवरागमनोभवमाय तम् विशिखशजुषा धनुषाऽस्तसत
सुरभिया ततनुन्नमहारिणा । परिगतां विशदामिह रोहिणी,
सुरभियाततनुं नम हारिणा ॥४॥ श्रीसुमतिनाथजिनेन्द्र-स्तुतिः। (५)
___ ( आर्यागीति-वृत्तम् ) मदमदनरहित नरहित, सुमते सुमतेन कनकतारेतारे ! दमदमपालय पालय, दरादरातिक्षतिक्षपातः पातः. १ विधुतारा विधुताराः, सदा सदाना जिना जिताघाताऽधाः तनुताऽपातनुतापा, हितमाहितमानवनवविभवा विभवा..२ मतिमति जिनराजिनरा-हितेहिते रुचितरुचि तमोहेऽमोहे, मतमतनून, नूनं स्मराऽस्मराधीरधीरसुमतः सुमतः. ३ नगदामानगदा मा-महो महोराजिराजितरसा तरसा, घनघनकाली काली, बताऽवतादूनदूनसत्रासत्रा. ४
Page #549
--------------------------------------------------------------------------
________________
(५२८) श्रीपद्मप्रभजिनेन्द्र-स्तुतिः। (६)
__ (बसन्ततिलका-छन्दः ) पादद्वयी दलितपद्ममृदुः प्रमोद
मुन्मुद्रतामरसदामलतान्तपात्री। पापभी प्रविदधातु सतां वितीर्ण
मुन्मुद्रताऽमरसदा मलतान्तपात्री ॥१॥ सा मे मतिं वितनुताजिनपङ्गिरस्त
मुद्रा गताऽमरसभामुरमध्यगाद्याम् । रत्नांशुभिर्विदधती गगनान्तराल
मुद्रागतामरसभासुरमध्यगाद्याम् ॥२॥ श्रान्तिच्छिदं जिनवरागममाश्रयार्थ
माराममानम लसन्तमसंगमानाम् । धामाग्रिमं भवसरित्पतिसेतुमस्त
माराममानमलसंतमसं गमानाम् ॥३॥ गान्धारी वज्रमुसले जयतः समीर
पातालसत्कुवलयावलिनीलमे ते ।। कीतीः करप्रणयिनी तव ये निरुद्ध
पातालसत्कुवलया बलिंनी लभेते ॥४॥
Page #550
--------------------------------------------------------------------------
________________
(430) श्रीसुपार्श्वनाथजिनेन्द्र-स्तुतिः । (७)
( मालिनी-वृत्तम् ) कृतनति कृतवान् यो जन्तुजातं निरस्त
स्मरपरमदमायामानबाधाऽयशस्तम् । सुचिरमविचलत्वं चित्तवृत्तेः सुपार्श्व,
स्मर परमदमाया मानवाधाय शस्तम् ॥१॥ व्रजतु जिनततिः सा गोचरं चित्तवृत्तः,
सदमरसहिताया वोऽधिका मानवानाम् । पदमुपरि दधाना वारिजानां व्यहार्षीत,
सदमरसहिता या बोधिकामा नवानाम् ॥२॥ दिशदुपशमसौख्यं संयतानां सदैवो
रु जिनमतमुदारं काममायामहारि । जननमरणरीणान् वासयत् सिद्धवासे
ऽरुजि नमत मुदा काममायामहारि ॥३॥ दधति रविसपत्नं रत्नमाभास्तभास्व
अवघनतरवारिं वा रणारावरीणाम् । गतवति विकिरत्याली महामानसीष्टा
बव घनतरवारिं वारणारावरीणाम् ॥४॥
Page #551
--------------------------------------------------------------------------
________________
(५३१) श्रीचन्द्रप्रभजिनेन्द्र-स्तुतिः (८)
( मन्दाक्रान्ता-वृत्तम् ) तुभ्यं चन्द्रप्रभ जिन नमस्तामसोज्जृम्भितानां, हाने कान्ताऽनलसम दयावन् दितायासमान; विद्वत्पत्तया प्रकटितपृथुस्पष्टदृष्टान्तहेतूहानेकान्तानलसमदया वन्दितायाऽसमान ! जीयाद् राजिर्जनितजननज्यानिहानिर्जिनानां, सत्यागारं जयदमितरुक् सारविन्दाऽवतारम् ; भव्योद्धृत्या भुवि कृतवती याऽवहद्भर्मचक्रं, सत्यागा रञ्जयदमितरुक् सा रविं दावतारम् . सिद्धान्तः स्तादहितहतयेऽख्यापययं जिनेन्द्र, सद्राजीवः स कविधिपणापादनेऽकोपमानः; दक्षः साक्षाच्छवणचुलकैय च मोदाद्विहाय:सद्राजी वः सकविधिषणाऽपादनेकोपमानः । वज्राङ्कुश्यङ्कुशकुलिशभृत् त्वं विधत्स्व प्रयत्नं, स्वायत्यागे तनुमदवने हेमताराऽतिमत्ते; अध्यारुढे शशधरकरश्वेतभासि द्विपेन्द्रे, खायत्याऽगेऽतनुमदवने हेऽमतारातिमत्ते!
२
Page #552
--------------------------------------------------------------------------
________________
(५३२) श्रीसुविधिनाथजिनेन्द्र-स्तुति (९)
( उपजाति-वृत्तम् ) तवाभिवृद्धिं सुविधिविधेयात्, सभासुरालीनतपा दयावन् !, यो योगिपतया प्रणतो नभःसत्-सभासुरालीनतपादयाऽवत् ? या जन्तुजाताय हितानि राजी, सारा जिनानामलपद् ममालम्, दिश्यान्मुदं पादयुगं दधाना, सा राजिनानामलपनमालम्. २ जिनेन्द्र भङ्गः प्रसभं गभीरा-शु भारती शस्यतमस्तवेन, निर्नाशयन्ती मम शर्म दिश्यात्, शुभाऽरतीशस्य तमस्तवेन! ३ दिश्यात्तवाशु ज्वलनायुधाऽल्प-मध्या सिता कं प्रवरालकस्य, अस्तेन्दुरास्यस्य रुचोरुपृष्ठ-मध्यासिताऽकम्पवरालकस्य. ४ श्रीशीतलनाथजिनेन्द्र-स्तुतिः (१०)
(द्रुतविलम्बित-वृत्तम् ) जयति शीतलतीर्थकृतः सदा, चलनतामरसं सदलं धनम् ; नवकमम्बुरुहां पथि संस्पृशत् , चलनताऽमरसंसदलड्डनम् . स्मर जिनान् परिणुजरारजोजननतानवतोदयमानतः परमनिर्दृतिशर्मकृतो यतो, जन नतानवतोऽदयमानतः
Page #553
--------------------------------------------------------------------------
________________
(433)
जयति कल्पित कल्पतरुपमं, मतमसारतरागमदारिणा; प्रथितमत्र जिनेन मनीषिणा - मतमसा रतसगमदाऽरिणा. घनरुचिर्जयताद् भुवि 'मानवी, गुरुतराऽविहतामरसंगता; कृतकरात्रवरे फलपत्रभा - गुरुतराविह तामरसं गता श्रीश्रेयांसनाथजिनेन्द्र - स्तुति ( ११ )
( हरिणी -वृत्तम् )
कुसुमधनुषा यस्मादन्यं न मोहवशं व्यधुः, कमलसदृशां गीतारावा बलादयि तापितम् ; प्रणमततमां द्राकू श्रेयांसं न चाहृत यन्मनः, कमलसदृशाङ्गी तारा वाबला दयितापि तम् . जिनवरततिर्जीवाली नामकारणवत्सलासमदमहिताऽमारादिष्टासमानवराऽजया; नमदमृतभ्रुक्यङ्कङ्क्त्या नृता तनोतु मतिं ममाऽसमदमहितामारादिष्टा समानवराजया. भवजलनिधिभ्राम्यञ्जन्तुव्रजायतपोत: हे, तनु मतिमतां सन्नाशानां - सदा नरसंपदम् ; १ ' मानसी' इति पुस्तकान्तरे पाठः..
१
Page #554
--------------------------------------------------------------------------
________________
(५३४) समभिलषतामहन्नाथागमानतभूपति, तनुमति मतां सन्नाशानां सदानरसं पदम् . ३ धृतपविफलाक्षालीघण्टैः करैः कृतबोधितप्रजयतिमहा कालीमाधिपङ्कजराजिभिः; निजतनुलतामध्यासीनां दधत्यपरिक्षतां, प्रजयति महाकाली माधिपं कजराजिमिः. ४ श्रीवासुपूज्यजिनेन्द्र-स्तुति. (१२)
( स्नग्धरा-वृत्तम् ) पूज्य श्रीवासुपूज्याऽवृजिन जिनपते नूतनादित्यकान्तेऽमायासंसारवासावन वर तरसाली नवालानबाहो ! आनना त्रायतां श्रीप्रभव भवभयाद् बिभ्रती भक्तिभाजामायासं सारवाऽसावनवरतरसालीनवाला नवाऽहो. १ पूतो यत्पादपांशुः शिरसि सुरततेराचरच्चूर्णशोभां, या तापत्राऽसमाना प्रतिमदमवतीहाऽरता राजयन्ती; कीर्तेः कान्त्या ततिः सा प्रविकिरतुतरां जैनराजी रजस्ते, यातापत्रासमाना प्रतिमदमवती हारतारा जयन्ती. नित्य हेतूपपत्तिपतिहतकुमतप्रोद्धतध्वान्तवन्धाऽपापायासाद्यमानाऽमदन तव सुधासारहृद्या हितानि वाणी निर्वाणमार्गप्रणयिपरिगता तीर्थनाथ क्रियान्मे, ऽपापायासाद्यमानामदनत वसुधासार हृद्याहितानि. ३.
Page #555
--------------------------------------------------------------------------
________________
(434)
रक्षःक्षुद्रग्रहादिप्रतिहतिशमनी वाहित श्वेतभास्वत् - सन्नालीका सदा प्तापरिकरमुदिता साक्षमाला भवन्तम्, शुभ्रा श्रीशान्तिदेवी जगति जनयतात् कुण्डिका भाति यस्याः; सन्नालीका सदाप्ता परिकरमुदिता सा क्षमालाभवन्तम्. ४. श्रीविमलनाथजिनेन्द्र - स्तुति (१३)
( पृथ्वी-वृत्तम् )
अपापदमलं घनं शमितमानमामो हितं, नताऽमरसभासुरं विमलमालयामोदितम् ; अपापदमलङ्घनं शमितमानमामोहितं,
न तामरसभासुरं विमलमालयामोदितम् . सदानवसुराजिता असमरा जिना भीरदाः,
क्रियासु रुचितासु ते सकलभा रतीरायताः; सदानवसुराजिता असमराजिनाभीरदाः,
क्रियासुरुचितासु ते सकलभारतीरा यताः
सदा यतिगुरोरहो नमत मानवैरञ्चितं,
मतं वरदमेनसा रहितमायताभावतः; सदायति गुरो रहो न मतमानवैरं चितं, मतं वरदमेन सारहितमायता भावतः
प्रभाजि तनुतामलं परमचापला रोहिणी, सुधावसुरभीमना मयि सभाक्षमालेहितम् ;
२
M
Page #556
--------------------------------------------------------------------------
________________
४
(43) प्रभाजितनुताऽमलं परमचापलारोहिणी,
सुधावसुरभीमनामयिसभा क्षमाले हितम. श्रीअनन्तनाथजिनेन्द्र-स्तुति. (१४)
(द्रुतविलम्बित-वृत्तम् ) संकलधौतसहासनमेरव
स्तव दिशन्त्वभिषेकजलप्लवा; मतमनन्तजितः स्नपितोल्लसत्
सकलधौतसहासनमेरवः मम रतामरसेवित ते क्षण
प्रद निहन्तु जिनेन्द्रकदम्बक !; वरद पादयुगं गतमज्ञता
ममरतामरसे विततेक्षण. परमतापदमानसजन्मनः
प्रियपदं भवतो भवतोऽवतात; जिनपतेर्मतमस्तजगत्रयी
परमतापदमानसजन्मना रसितमुच्चतुरङ्गमनायक,
दिशतु काञ्चनकान्तिरिताऽच्युताः धृतधनुःफलकासिशरा करे
रसितमुच्चतुरं गमनाय कमः
४
Page #557
--------------------------------------------------------------------------
________________
(५७) श्रीधर्मनाथजिनेन्द्र-स्तुतिः (१५)
( अनुष्टुए-वृत्तम् ) नमः श्रीधर्म निष्कर्मो-दयाय महितायते ! , मामरेन्द्रनागेनै-दयायमहिताय ते. जीयाज्जिनौधो ध्वान्तान्तं, ततान लसमानया, भामण्डलत्विषा यः स, तताऽनलसमानया. भारति द्राग् जिनेन्द्राणां, नवनौरक्षतारिके, संसाराम्भोनिधावस्मा-नवनौ रक्ष तारिके. केकिस्था का क्रियाच्छक्ति-करा लाभानयाचिता, प्रज्ञप्तितनाम्भोज-करालामा नयाचिता. श्रीशान्तिनाथजिनेन्द्र-स्तुतिः (१६)
( शार्दूलविक्रीडित-वृत्तम् ) राजन्त्या नवपद्मरागरुचिरैः पादैजिताष्टापदाद्रेऽकोप द्रुतजातरुपविभया तन्वाय धीर क्षमाम् । बिभ्रत्यामरसेव्यया जिनपते श्रीशान्तिनाथाऽस्मरोद्रेकोपद्रुत जातरुप विभयाऽतन्वायंधी रक्ष मा. ते जीयासुरविद्विषो जिनषा मालां दधाना रजोराज्या मेदुरपारिजातसुमनःसंतानकान्तां चिता कीर्त्या कुन्दसमविषेषदपि ये न प्राप्तलोकत्रयीराज्या मेदुरपारिजातसुमनःसंतानकान्ताञ्चिता..
१
Page #558
--------------------------------------------------------------------------
________________
(43८) जैनेन्द्रं मतमातनोतु सततं सम्यग्दृशां सद्गुणालीलाभं गमहारि भिन्नमदनं तापापहृद् यामरम् ; दुनिभेदनिरन्तरान्तरतभीनिर्नाशि पर्युल्लसल्लीलाऽभङ्गमहारिभिन्नमदनन्ताऽपापहृद्यामरम्. ३ दण्डच्छत्रकमण्डलूनि कलयन् स ब्रह्मशान्तिः क्रियात्सन्त्यज्यानि शमी क्षणेन शमिनो मुक्ताक्षमाली हितम् ; तप्ताष्टापदपिण्डपिङलरुचिर्योऽधारयन्मूढतांसंत्यज्यानिशमीक्षणेन शमीनो मुक्ताऽक्षमालीहितम् . ४ श्रीकुन्थुनाथजिनेन्द्र-स्तुतिः (१७)
( मालिनी-वृत्तम् ) भवतु मम नमः श्रीकुन्थुनाथाय तस्मा
यमितशमितमोहाऽऽयामितापाय हृद्यः; सकलभरतभर्ताऽभूज्जिनोऽप्यक्षपाशा
ऽयमितशमितमोहायाऽमितापायहृद् यः १ सकलजिनपतिभ्यः पावनेभ्यो नमः स
नयनरवरदेभ्यः सारवादस्तुतेभ्यः । समधिगतनुतिभ्यो देववृन्दाद्रीयो
नयनरवरदेभ्यः सारवादस्तु तेभ्यः स्मरत विगतमुद्रं जैनचन्द्रं चकासत्
कविपदगमभङ्गं हेतुदन्तं कृतान्तम् ।
Page #559
--------------------------------------------------------------------------
________________
(५८) द्विरदमिव समुद्यदानमार्ग घुताधै
कविपदगमभङ्गं हे तुदन्तं कृतान्तम् प्रचलदचिररोचिश्चारुगात्रे समुद्यत्
सदसिफलकरामेऽभीमहासेऽरिभीते । सपदि पुरुषदत्ते ते भवन्तु प्रसादाः,
सदसि फलकरा मेऽभीमहासेरिभीते
श्री अरनाथजिनेन्द्र-स्तुतिः। (१८) व्यमुचच्चक्रवर्तिलक्ष्मीमिह तृणमिव यः क्षणेन तं,
सनमदमरमानसंसारमनेकपराजितामरम् । द्रुतकलधौतकान्तमानमतानन्दितभूरिभक्तिभाक्
संनमदमरमानसं सारमनेकपराजिताऽमरम् स्तौति समन्ततः स्मसमवसरणभूमौ यं सुरावलिः,
सकलकलाकलापकलिताऽपमदाऽरुणकरमपापदम् । तं जिनराजविसरमुज्जासितजन्मजरं नमाम्यहं,
सकलकला कलाऽपकलितापमदारुणकरमपापदम् २ भीममहाभवाब्धिभवभीतिविभेदि परास्तविस्फुरत्
परमतमोहमानमतनूनमलं घनमघवतेऽहितम् । जनपतिमतमपारम-मरनितिशर्मकारणं, परमतमोहमानमत नूनमलड्डन्नमघवतेहितम्
M
Page #560
--------------------------------------------------------------------------
________________
(५४०) याऽत्र विचित्रवर्णविनतात्मजपृष्ठमधिष्ठिता डुतात्___समतनुभागविकृतधीरसमदवैरिव धामहारिभिः । तडिदिव भाति सान्ध्यघनमूर्धनि चक्रधराऽस्तु सा मुदेऽसमतनुभा गवि कृतधीरसमदवैरिवधा महारिभिः ४ श्रीमल्लिनाथजिनेन्द्र-स्तुतिः। (१९)
( रुचिरा-वृत्तम् ) नुदंस्तनुं प्रवितर मल्लिनाथ मे _ पियङ्गरोचिररुचिरोचितां वरम् । विडम्बयन् वररुचिमण्डलोज्ज्वला,
प्रियं गुरोऽचिररुचिरोचिताम्बरम् जवाद्गतं जगदवतो वपुर्व्यथा___ कदम्बकैरवशतपत्रसं पदम् । जिनोत्तमान् स्तुत दधतः स्रज स्फुरत्___ कदम्बकैरवशतपत्रसंपदम् स संपदं दिशतु जिनोत्तमागमः ___ शमावहन्नतनुतमोहरोऽदिते । स चित्तभूः क्षत इह येन यस्तपः
शमावहन्नतनुत मोहरोदिते द्विपं गतो हृदि रमतां दमश्रिया,
प्रभाति मे चकितहरिदिपं नगे,
Page #561
--------------------------------------------------------------------------
________________
(५४१) वटाहये तवसतिश्च यक्षराट,
प्रभातिमेचकितहरिद् विपन्नगे श्रीमुनिसुव्रतजिनेन्द्र-स्तुतिः । (२०)
(नर्दटक-वृतम् ) जिनमुनिसुव्रतः समवताज्जनतावनतः,
समुदितमानवा धनमलोभवतो भवतः । अवनिविकीर्णमादिषत यस्य निरस्तमन:
समुदितमानबाधनमलो भवतो भवतः प्रणमत तं जिनवजमपारविसारिरजो
दलकमलानना महिमधाम भयासमरुकू । यमतितरां सुरेन्द्रवरयोषिदिलामिलनो
दलकमला ननाम हिमधामभया समरुक २ त्वमवनतान् जिनोत्तमकृतान्त भवाद्विदुषो
ऽव सदनुमानसंगमन याततमोदयितः । शिवसुखसाधकं स्वभिदधत् सुधियां चरण,
वसदनु मानसं गमनयातत मोदयितः अधिगतगोधिका कनकरुक्तव गौयुचिता
ङ्कमलाकराजि तामरसभास्यतुलोपकृतम् । मृगमदपत्रभङ्गतिलकैर्वदनं दधती,
कमलकरा जितामरसभाऽस्यतु लोपकृतम् ४
Page #562
--------------------------------------------------------------------------
________________
(५४२) श्रीनमिनाथजिनेन्द्र-स्तुतिः । [२१]
(शिखरिणी-वृत्तम् ) स्फुरद्विद्युत्कान्ते प्रविकिर वितन्वन्ति सततं, ____ममायासं चारो दितमद नमेऽघानि लपितः। नमद्भव्यश्रेणीभवभयभिदां हृद्यवचसा
ममायासंचारोदितमदनमेघाऽनिल पितः - १ नखांशुश्रेणीभिः कपिशितनमन्नाकिमुकुटः,
सदा नोदी नानामयमलमदारेरिततमः । पचक्रे विश्वं यः स जयति जिनाधीशनिवहः, .. सदानो दीनानामयमलमदारेरिततमः जलव्यालव्याघ्रज्वलनगजरुग्बन्धनयुधो,
गुरुवाहोऽपातापदघनगरीयानसुमतः । कृतान्तस्त्रासीष्ट स्फुटविकटहेतुप्रमितिभा
गुरुवाऽहो पाता पदघनगरीयानसुमतः विपक्षव्यूह वो दलयतु गदाक्षावलिधरा___ऽसमा नालीकालीविशदचलना नालिकवरम् । समध्यासीनाऽम्भोभृतघननिभाऽम्भोधितनया
समानाली काली विशदचलनानालिकबरम,
सुमतः३
४
Page #563
--------------------------------------------------------------------------
________________
(५४) श्री नेमिनाथजिनेन्द्र-स्तुतिः (२२)
(शार्दूलविक्रीडित-वृतम्) चिझेपोर्जितराजकं रणमुखे यो लक्षसंख्यं क्षणा
दक्षामं जन भासमानमहसं राजीमतीतापदम् । तं नेमि नम नम्रनितिकरं चक्रे यदूनां च यो,
यक्षामअनभासमानमहसं राजीमतीतापदम्, प्रात्राजीअितराजका रज इव ज्यायोऽपि राज्यं जवान,
या संसारमहोदधावपि हिता शास्त्री विहायोदितम्, यस्याः सर्वत एव सा हरतु नो राजी जिनानां भवा
यासं सारमहो दधाव पिहिताशास्त्रीविहायोऽदितम् २ कुर्वाणाणुपदार्थदर्शनवशाद् भास्वत्प्रभायात्रपा___ मानत्या जनकत्तमोहरत मे शस्तादरिद्रोहिका. अक्षोभ्या तव भारती जिनपते प्रोन्मादिनां वादिनां,
मानत्याजनकृत्तमोहरतमेश स्तादरिद्रोहिका हस्तालम्बितचूतलुम्बिलतिका यस्या जनोऽभ्यागमद्,
विश्वासेवितताम्रपादपरतां वाचा रिपुत्रासकृत् , सा भूर्ति वितनोतु नोऽर्जुनरुचिः सिंहेऽधिरुढोल्लसद्विश्वासे वितताम्रपादपरताऽम्बा चारिपुत्राऽसकृत् ४
Page #564
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ५४४) श्रीपार्श्वनाथजिनेन्द्र-स्तुतिः । (२३)
( स्रग्धरा-वृतम् ) मालामालानबाहुर्दधददधदरं यामुदारा मुदाराल्लीनाऽलीनामिहाली मधुरमधुरसां सूचितोमाचितो मा। पातात्पातात्स पार्थो रुचिररुचिरदो देवराजीवराजीपत्रापत्रा यदीया तनुरतनुरवो नन्दको नोदको नो १ राजी राजीववक्त्रा तरलतरलसत्केतुरङ्गत्तुरङ्गव्यालव्यालग्नयोधाचितरचितरणे भीतिहृद्याऽतिहृद्या । सारा साराजिनानामलममलमतेर्बोधिका माधिकामादव्यादव्याधिकालाननजननजरात्रासमानाऽसमाना २ सद्योऽसद्योगभिवागमलगमलया जैनराजीनराजीनूता नूतार्थधात्रीह ततहततमःपातकापातकामा । शास्त्री शास्त्री नराणां हृदयहृदयशोरोधिकाऽबाधिका वा'ऽऽदेया देयान्मुदं ते मनुजमनु जरां त्याजयन्ती जयन्ती ३ याता या तारतेजाः सदसि सदसिभृत् कालकान्तालकान्ताऽपारि पारिन्द्रराज सुरवसुरवधूप्रजितारं जितारम् । सा त्रासात्रायतां त्वामविषमविषभृद्भूषणाऽभीषणा भीहीनाऽहीनाग्र्यपत्नी कुवलयवलयश्यामदेहाऽमदेहा ४
Page #565
--------------------------------------------------------------------------
________________
श्रीमहावीरजिनेन्द्र-स्तुतिः। (२४)
(दण्डक-वृत्तम् ) नमदमरशिरोरुहस्रस्तसामोदनिर्निद्रमन्दारमालारजोर
नितांहे धरित्रीकृतावन वरतमसंगमोदारतारोदिताऽनङ्गनाविलीलापदेहे
क्षिताऽमोहिताक्षो भवान् । मम वितरतु वीर निर्वाणशर्माणि जातावतारो धराधीश
सिद्धार्थधाम्नि क्षमालंकृतावनवरतमसंगमोदाऽरताऽरोदिताऽनङ्गनार्याव लीलापदे
हे शितामो हिताऽक्षोभवान् ॥१॥ समवसरणमत्र यस्याः स्फूरत्केतुचक्रानकानेकपझेन्दु
- रुकचामरोत्सर्पिसालत्रयीसदवनमदशोकपृथ्वीक्षणप्रायशोभातपत्रप्रभागुवराराट्
परेताहितारोचितम् । प्रवितरतु समीहितं साऽहतां संहतिर्भक्तिभाजां भवाम्भो
धिसंभ्रान्तभव्यावलीसेविताऽसदवनमदशोकपृथ्वीक्षणप्रा यशोभातपत्रप्रभागुवराराट्
परेताहितारोचितम् ॥ २॥ परमततिमिरोग्रभानुप्रभा भूरिभङ्गैर्गभीरा भृशं विश्ववर्ये
निकाय्ये वितीर्यात्तरा
૩૫
Page #566
--------------------------------------------------------------------------
________________
(५४६) महतिमति मते हि ते शस्यमानस्य वासं सदाऽतन्वती
तापदानन्दधानस्य साऽमानिनः । जननमृतितरङ्गनिष्पारसंसारनीराकरान्तनिमज्जजनोत्तार
नौ रती तीर्थकृद्, महति मतिमतेहितेशश्य मानस्य वा संसदातन्वती
तापदानं दधानस्य सामानि नः ॥ ३ ॥ सरभसनतनाकिनारीजनोजपीठीलुठत्तारहारस्फुरद्रश्मि
सारक्रमाम्भोरुहे, परमवसुतराङ्गजा रावसन्नाशितारातिमाराऽजिते
भासिनी हारतारा बलक्षेमदा। क्षणरुचिरुचिरोरुचञ्चत्सटासंकठोत्कृष्टकण्ठोद्भटे संस्थिते
भव्यलोकं त्वमम्बाम्बिके !, परमव सुतरां गजारावसन्ना शितारातिभा राजिते
भासिनीहारताराबलक्षेऽमदा ॥४॥
इति.
Page #567
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૫૪૭), श्री भक्तामर स्तोत्रम् . ભક્તામરપ્રણતમૌલિમણિપ્રભાણુ, મુદ્યોતકંદલિત પાપતમવિતાનમ, સમ્યક્ પ્રણમ્ય જિનપાદયુગે યુગાદા-વાલબન ભવજલે પતતાં જનાનામ. | ૧ | યઃ સંસ્તુતઃ સકલવા મયતત્ત્વબેધા –દુદ્દભૂતબુદ્ધિપટુભિઃ સુરલોકનાથે, તેàર્જગત્રિતયચિત્તહરેરુદારે, સ્તોળે કિલામપિ તે પ્રથમ જિનેન્દ્રમ. મે ૨ બુદ્ધયા વિનાડપિ વિબુધાચિતપાદપીઠ !, સ્તોતું સમુદતમતિવિગતત્રપેહમ, બાલ વિહાય જલસંસ્થિતમિંટુબિંબ –મન્યઃ ક ઈચ્છતિ જનઃ સહસા ગ્રહીતુમ. | ૩ | વકતું ગુણાનું ગુણસમુદ્ર! શશાંકકાંતાન, કસ્તે ક્ષમઃ સુરગુરૂપ્રતિમપિ બુદ્ધયા, કલ્પાંતકાલયવનેતનકચકું, કે વા તરિતમલમંબુનિધિંભુજાભ્યામ, સહં તથાપિ તવ ભક્તિવશાળ્યુનીશ, કહ્યું સ્ત વિગતશક્તિરપિ પ્રવૃત્ત , પ્રીત્યાત્મવીર્યમવિચાય મૃગે મૃગે-દ્ર, નાભેતિ કિ નિજ શિશેઃ પરિપાલનાર્થમ. પા અલ્પકૃત કૃતવતાં પરિહાસધામ, વર્ભક્તિરેવ મુખરીકુરૂતે બલાત્મામ, યકિઃ કિલ મધ મધુરં વિરતિ, તચ્ચારૂચામ્રકલિકાનિકરૈકહેતુઃ ૬ વત્સસ્તન ભવસંત તસન્નિબદ્ધ, પાપં ક્ષણાલ્શિયમુપતિ શરીરભાજામ, આક્રાંતલેકમલિનીલમશેષમાશુ, સૂર્યાશુભિન્નમિવ શાર્વરઅંધકારમ.
૭ | મતિ નાથ તવ સંસ્તવન મદ મારભ્યતે તનુધિયાપિ તવ પ્રભાવત્, ચેતે હરિષ્યતિ સતાં નલિનીલેષ, મુક્તાફલઘુતિમુપૈતિ નનૂદબિંદુઃ ૮ આસ્તાં તવ સ્તવનમસ્તસમસ્તદોષ, વત્સકથાપિ જગતાં દુરિતાનિ
Page #568
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૫૪૮) હન્તિ, દરે સહસ્ત્રકિરણ કુરૂતે પ્રવ, પદ્માકરેષુ જલજાનિ વિકાસભાજિ. | ૯ નાયભુત ભુવનભૂષણ ! ભૂતનાથ ! ભૂતગુણભુવિ ભવંતમભિહુવન્તઃ, તુલ્યા ભવતિ ભવતે નનુ તેન કિવા, ભૂત્યાશ્રિતં ય ઈહ નાત્મસમ કરેતિ. | ૧૦ | દ ભવન્તમનિમેષવિલોકનીય, નાન્યત્ર તેષમુપયાતિ જનસ્ય ચક્ષુ, પીત્યા પયઃ શશિકરઘુતિદુગ્ધસિંધ, ક્ષારં જલં જલનિધેરશિતું ક ઈચ્છે . છે ૧૧ વૈશાંતરાગરૂચિભિઃ પરમાણુભિન્દ્ર, નિર્માપિતસ્ત્રિભુવનેલલામભૂત !, તાવંત એવ ખલુ તેપ્યણવઃ પૃથિવ્યાં, યત્તે સમાનમપરં નહિ રૂપમસ્તિ. ૧૨ મે વકત્રં કવ તે સુરનરગનેત્રહારિ, નિઃશેષનિજિત જગત્રિતપમાનમ, બિંબ કલંકમલિને કવ નિશાકરસ્ય. યદ્રાસરે ભવતિ પાંપલાશક૫મ. મે ૧૩ છે. સંપૂર્ણમંડલશશાંકકલાકલાપ –શુભ્રા ગુણાસ્ત્રિભુવનં તવ લંઘયન્તિ, યે સંશ્રિતાસ્ત્રિજગદીશ્વર નાથમેક, કસ્તાનિવારયતિ સંચરતે યથેષ્ટમ . ૧૪ ચિત્ર કિમત્ર યદિ તે ત્રિદશાંગનાભિનિત મનાગપિ મને ન વિકારમાર્ગમ, કલ્પાંતાકાલમરૂતા ચલિતાચલેન, કિં મંદરાદ્વિશિખરં ચલિત કદાચિત. જે ૧૫ નિર્ધમવત્તિરપવજિજેતતલપૂર, કૃત્ન જગત્રયમિદં પ્રકટીકરષિ, ગમે ન જાતુ મરતા ચલિતાચલાનાં, દીપરત્વમસિ નાથ જગન્ત્રકાશ ૧૬ મે નાસ્ત કદાચિદુપયાસિ ન રાહુગમ્યઃ સ્પષ્ટીકરષિ સહસા યુગપજજગંતિ, નાંભે ધદરનિરૂદ્ધમહાપ્રભાવ, સૂર્યાતિશાયિ મહિમાસિ મુનીંદ્ર લેકે. ને ૧૭છે નિત્યદય દલિત મેહમહાંધકાર, ગમ્યું ન
Page #569
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૪૯) રાહુવદનસ્ય ન વારિદાનામ, વિશ્વાજતે તવ મુખાજમન૫કાંતિ, વિદ્યોતય જજગદપૂર્વશશાંકબિંબમ. ૧૮ છે કિં શર્વરીષ શશિનાન્તિ વિવસ્વતા વા, યુગ્મ—ખેંદુદલિતેષ તમસ્તુ નાથ, નિષ્પન્નશાલિવનશાલિનિ જીવલેકે, કાર્ય કિય જજલધરેજીલભારનઃ ૧લા જ્ઞાનં યથા ત્વયિ વિભાતિ કૃતાવકાશ, નૈવં તથા હરિહરાદિષ નાયકેષુ, તેજ પુરન્મણિપુ યાતિ યથા મહત્ત્વ, નૈવ તુ કાચશકલે કિરણકુલેપિ. પર મન્ય વર હરિહરાદય એવ દૃષ્ટા, હૃષ્ટપુ ચેષ હૃદયં
ત્વયિ તેષમેતિ, કિં વીક્ષિતેન ભવતા ભુવિ ચેન નાન્ય, કાશ્ચન્મને હરતિ નાથ ભવાંતરેડપિ. ૨૧ સ્ત્રીણાં શતાનિ શતશે જનયન્તિ પુત્રાનું, નાન્યા સુત દુપમ જનની પ્રસૂતા, સર્વ દિશે દધતિ ભાનિ સહસરશ્મિ, પ્રાચેવ દિજ નયતિ સ્કુરદંશુ જાલમ . . ૨૨ છે ત્યામા મનન્તિ મુનયઃ પરમં પુમાંસ-માદિત્યવર્ણમમલં તમસઃ પુરસ્સાત્, ત્વમેવ સમ્યગુપલભ્ય જયંતિ મૃત્યુ, નાન્યઃ શિવઃ શિવપદસ્ય મુનીંદ્ર પંથાઃ મે ૨૩ છે ત્યામવ્યયં વિભુમચિંત્યમસંખ્યમાઘં, બ્રહ્માણમીશ્વરમનંતમનંગકેતુમ, ગીશ્વર વિદિતયેગમને કમેકં, જ્ઞાનસ્વરૂપમમલં પ્રવદંતિ સંતઃ ૨૪ બુદ્ધત્વમેવ વિબુધાચિતબુદ્ધિધાત્, વં શંકરસિં ભુવનત્રયશંકરસ્વાન્ , ધાતાસિ ધીર શિવ માગ વિધેવિધાના, વ્યકત ત્વમેવ ભગવદ્ પુરૂષોત્તમસિ . એ ર૫ છે તુલ્યું નમસ્ત્રિભુવનાન્નિહરાય નાથ, તુલ્ય નમઃ ક્ષિતિ તલામલભૂષણાય, તુલ્યું નમસ્ત્રિજગતઃ પરમેશ્વરાય, તુટ્યું નમે જિન ભવોદધિશેષણાય. એ ૨૬ છે કે વિસ્મત્ર
Page #570
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૫૫૦) યદિ નામ ગુણરશેષ,–ત્વ સંશ્રિત નિરવકાશતયા મુનીશ, દેરૂપારવિવિધાશ્રય જાતગ, સ્વમાંતરેડપિ ન કદાચિદપીક્ષિતસિ. પારા ઉચ્ચેરશેકતરુસંશ્રિતમુયૂખ,-માભાતિ રૂપમમલ ભવતે નિતાંતમ, સ્પષ્ટોલ્લસકિરણમસ્તતમે વિતાનં, બિંબ રેવેરિવ પધરપાWવતિ. | ૨૮ સિંહાસને મણિમયૂખશિખાવિચિત્ર, વિશ્વાજતે તવ વધુ કનકાવદામ, બિબ વિયદ્વિલસદંશુલતાવિતાન, તુંગેદયાદ્વિશિરસીવ સહસરમેઃ ૨૯ કુંદાવદાતચલચામરચારૂશભ, વિશ્વાજતે તવ વપુકલ ધતકાંતમ, ઉદ્યચ્છશકશુચિનિઝરવારિધાર–
મુસ્તટે સુરગિરે રિવ શાતકૅભમ છે ૩૦ છે છત્રવયં તવ વિભાતિ શશાંકકાંત, મુઃ સ્થિત સ્થિગિતભાનુકરપ્રતાપમ, મુક્તાફલપ્રકરજાલવિવૃદ્ધ શોભે, પ્રખ્યાપ ત્રિજગતઃ પરમેશ્વરત્વમ . એ ૩૧ માં ઉન્નિદ્રહેમાન વપંકજપુંજકાંતિ -પર્યુāસન્નખમયૂખશિખાભિરામ, પાદો પદાનિ તવ યત્ર જિતેંદ્ર ઇત્તર, પદ્માનિ તત્ર વિબુધાઃ પરિકલ્પયંતિ. ૩રા ઈન્ધ યથા તવ વિભૂતિભૂજિજને, ધર્મોપદેશનવિધ ન તથા પરસ્ય, યાદ; પ્રભા દિનકૃતઃ પ્રહતાંધકાર, તાદક કુતે ગ્રહગણમ્ય વિકાશિપિ .૩૩
તમદાવિલેલકલમૂલં-મત્તભ્રમદ્દ ભ્રમરનાદવિવૃદ્ધકેપમ, ઐરાવતાભભિમુદ્ધતમાપતખ્ત, દકું ભયં ભવતિ ને ભવદાશ્રિતાનામ . એ ૩૪ ભિભકુંભગલદુજવલશોણિતાક્ત,-મુક્તાફલપ્રકરભૂષિતભૂમિભાગ, બદ્ધકમઃ ક્રમગત હરિણાધિપપિ, નાકામતિ કમયુગાચલસંશ્રિત તે. મે ૩૫ કપાતકાલયવને દ્ધતવવ્હિકલપં, દાવાનલ જવલિ
Page #571
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૫૫૧) તમુજજવલમુસ્કુલિંગમ, વિશ્વ જિઘન્યુમિવ સંમુખમાપદંત વન્નામકનજલ શમ સત્યશેષમ . ૩૬ રક્તક્ષણે સમદકોકિલકંઠનીલં, કેદ્ધત ફણિનમુસ્કુણમાપતંd આકામતિ કમયુગેન નિરસ્તશંક-તૃન્નામનાગદમની હદિ યસ્ય પુસઃ છે ૩૭ વળતુરંગગજગજિતભીમ નાદ-માજ બલં બલવતામપિ ભૂપતીના”, ઉદ્યદિવાકરમયૂખશિખાપવિદ્ધ ત્વત્કીતનાત્તમ ઈવાશુ ભિદામુપૈતિ. ૩૮ છે કુંતા ભિન્નગજશેણિતવારિવાહ, વેગાવતારતરણાનુરાધભીમે, યુદ્ધજયં વિજદુજયજેયપક્ષા, સ્વત્પાદરપંકજવનાશ્રયિણે લભતે. મે ૩૯ ૫ અભેનિદૈ શુભિતભીષણનકચક્ર -પાઠીન પીઠભયબ મુવાડવાનૈ, રંગરરંગશિખરસ્થિતયાન– પાત્રા-સ્ત્રાસ વિહાય ભવતઃ સ્મરણાદુ વ્રજતિ. ૪૦ છે ઉદભૂતભીષણજદરબારમ્ભગ્નાઃ શેચ્યાં દશામુપગલાચ્યજીવિતાશા, ત્વત્પાદપંકજરજે મૃતદિગ્ધદેહા, મર્યા ભવતિ મકરદેવજતુલ્યરૂપાઃ ૪૧ આપાદકઠમુરશૃંખ લખિતાંગા, ગાઢ બૃહત્રિગડકેટિનિવૃષ્ટજઘાસ, વન્નામામંત્રમનિશં મનુજાર સ્મરંતઃ સદ્યઃ સ્વયં વિગતબંધભયા ભવંતિ. } ૪૨ મત્તદ્વિરેંદ્રમૃગરાજદવાનલાહિ, સંગ્રામવારિધિમહેદરબંધનેસ્થમ, તસ્યાશુ નાશમુપયાતિ ભયં ભિવ, યસ્તાવકે
સ્તવમિમં મતિમાનધીતે. ૪૩ તેત્રસ્ત્રજ તવ જિતેંદ્ર ગુણનિબદ્ધ, ભસ્યા મયા રૂચિરવર્ણવિચિત્રપુષ્પામ ધરે જને ય ઈહ કઠગવામજ, તે માનતુંગમવશા સમુપતિ લક્ષમીઃ ૪૪ છે
Page #572
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૫૫૨ ) श्री कल्याणमंदिर स्तोत्रं.
| વસંતતિલકાવૃત્તમ કલ્યાણમંદિર મુદારમવઘભેદિ, ભતાભયપ્રદમનિંદિતમંઘ્રિપદ્યમ, સંસારસાગરનિમજજશેષજંતુ-પિતાયમાનમભિનમ્ય જિનેશ્વરસ્ય. ૧ યસ્ય સ્વયં સુરગુરુગરિમાં બુરાશે, તેત્રે સુવિસ્તૃતમતિને વિભુવિધાતુમ, તીર્થેશ્વરસ્યા કમઠમધુમકેત,-સ્તસ્યાહમેષ કિલ સંસ્તવનું કરિષ્ય.
૨ , સામાન્ય તેડપિ તવ વર્ણયિતું સ્વરૂપ,મસ્માદશાઃ કથમાધીશ ભવત્યધીશા, ધૃષ્ટોપિ કોશિકશિશુયદિ વા દિવાળે, રૂપ પ્રરૂપતિ કિ કિલ ઘર્મરમે. ૩ મેહક્ષયાદનુભવન્વપિ નાથ મર્યો, ગુન ગુણાન ગણયિતું ન તવ ક્ષમત, કલ્પાંતવાતપયસર પ્રકટેડપિ યસ્માન મીત કેન જલધેનુ રત્નરાશિઃ ૪ ૫ અયુદ્યામિ તવ નાથ જડાશકપિ, કતું સ્તવં લસદસંખ્યગુણાકરસ્ય, બાલડપિ કિ ન નિજબાહુયુગ વિતત્ય, વિસ્તીર્ણતા કથતિ સ્વધિયાંબુરાશેઃ ૫ ૫ . યે ગિનામપિ ન યાંતિ ગુણાસ્તવેશ, વકતું કર્થ ભવતિ તેષ માવકાશર, જાતા દેવમસમીક્ષિતકારિતેય, જલ્પતિ વા નિજગિરા નનુ પક્ષણેપિ. ૫ ૬ આસ્તામચિંત્યમહિમા જિન સંસ્તવસ્તુ નામાપિ પતિ ભવતે ભવતે જગતિ, તીવ્રતાપપહત પાંથજનાન્નિદાઘે, પ્રણાતિ પઘસરસ સરસેનિલપિ. | ૭હૈદ્રતિનિ ત્વયિ વિભે શિથિલીભવંતિ, તે ક્ષણેન નિબિડા અપિ કર્મબંધાર, સોભુજંગમમયા ઇવ મધ્યભાગ –મભ્યાગતે વનશિખંડિનિ ચંદનસ્ય. | ૮ | મુચ્યત એવા
Page #573
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૫૫૩ )
મનુજાઃ સહસા જિનેદ્ર, રૌદ્રરુપદ્રવશતસ્ત્વયિ વીક્ષિતેપિ, ગેાસ્વામિનિ સ્ફુરિતતેજસિ દૃષ્ટમાત્રે, ચૌરૈરિવા શુ પશવઃ પ્રપલાયમાનૈઃ ।।૯।। ત્વ*તારકા જિન કથ વિનાં ત એવ, ત્વામુદ્બહતિ હૃદયેન યદુત્તર'તઃ, ચઢ્ઢા કૃતિસ્તરતિ યજલમેષ નૂન,−મંતગ તસ્ય મરૂતઃ સકલાનુભાવઃ ।। ૧૦ ।। ચસ્મિન્ હરપ્રભૂતચેઽપિ હતપ્રભાવાઃ, સાપિયા રતિપત્તિઃ ક્ષપિતઃ ક્ષણેન, વિદ્યાપિતા હુતભુજ: યસાથ ચેન, પીત ન ક તદપિ દુરવાર્ડવેન. । ૧૧ ।। સ્વામિન્નનપરિમાણુમિ પ્રપન્ના,-સ્ત્યાં જ’તવઃ કથમહા હૃદયે ધાનાઃ, જન્માધિ લઘુ તર’ત્યતિલાઘવેન, ચિત્યેા ન હત મહેતાં ચદ્દિવા પ્રભાવ. ।। ૧૨ ।। ક્રોધસ્ત્વયા યદ્રિં વિભા પ્રથમ નિરસ્તા વસ્તાસ્તદા ખત કથ કિલ કચૌરાઃ, પ્લેાષત્યમુત્ર યદિ વાશિશિરાપિ લેાકે, નીલકુમાણિ વિપિનાનિ ન કિ` હિમાનિ ।। ૧૩ ।। ત્યાં ચેાગિના જિન સદા પરમાત્મરૂપ,-મન્વષયતિ હૃદયાંમુજકેશદેશે, પૂતસ્ય નિમલરૂચય'દિ વા કિમન્ય,-દક્ષસ્ય સવિપદ નનુ કણિકાયાઃ ।। ૧૪ ।। ધ્યાનાજિનેશ ભવતા વિનઃ ક્ષણેન, દેહ વિહાય પરમાત્મદશાં વ્રજતિ, તીવ્રાનલાટ્ટુપલભાવમપાસ્ય લેાકે, ચામીકરત્વમચિરાદિવ ધાતુભેદાઃ ।।૧ાા અંતઃ સદૈવ જિન યસ્ય વિભાળ્યસે ત્વ, ભગૈ: કથ' તપિ નાશયસે શરીરમ, એતત્સ્વરૂપમથ મધ્યવિવત્તિના હિ, યદ્વિગ્રહ... પ્રશમયંતિ મહાનુભાવાઃ ।। ૧૬ ।। આત્મા મનીષિભિરયં ત્વદભેદબુદ્ધયા, ધ્યાતા જિનેદ્ર, ભવતીહ ભવત્પ્રભાવઃ પાનીયમધ્યમૃતમિત્યનુંચિત્યમાન, કિ નામ ના વિષવિકાર -પાકરાતિ. ॥ ૧૭ ! વામૈવ વીતતમસ... પરવાસ્ક્રિનાડપિ
Page #574
--------------------------------------------------------------------------
________________
(પપ૪) નન વિભે હરિહરાદિધિયા પ્રપન્નાઃ કિં કાચકામલિભિરીશ સિતડપિ શેખે, ને ગૃાતે વિવિધ વર્ણવિપર્યણ. ૧૮ ધર્મોપદેશસમયે સવિધાનુભાવા–દાસ્તાં જને ભવતિ તે તરૂપ્યશેક; અભ્યગતે દિનપતો સમહીહેપિ, કિંવા વિધમુપયાતિ ન જીવલેકઃ છે ૧૯ મે ચિત્ર વિભે કથ
મવા.મુખવૃતમેવ, વિષ્યક પતત્યવિરલા સુરપુષ્પવૃષ્ટિ ત્વચરે સુમનસાં યદિ વા મુનીશ, ગચ્છતિ નૂનમધ એવ હિ બંધનાની. | ૨૦ | સ્થાને ગભરાહુદદધિસંભવાયાઃ પીયૂષતાં તવ ગિરઃ સમુદીરયંતિ; પીવા યતઃ પરમસંમદસંગભા, ભવ્યા વ્રજતિ તરસાપ્યજરામરત્વમ છે ૨૧ છે સ્વામિનું સુરમવનમ્ય સમુત્યતંતે, મન્ય વદંતિ શુચયઃ સુરચામરૌઘાઃ યમે નતિ વિદધતે મુનિપુંગવાય તે નૂનમૂર્ધ્વગતયઃ ખલુ શુદ્ધભાવાર છે ૨૨ શ્યામ ગભીર ગરમુજજવલહેમરત્ન - સિંહાસનસ્થમિહભવ્યશિખંડિનસ્વામ; આલેયંતિ રભસેન નદંતમુ-શ્રામીકરાદ્રિ શિરસીવ નવાંબુવાહમ. જે ૨૩ ઉગચ્છતા તવશિતિઘુતિમંડલેન, લુપ્તચ્છદચ્છવિરક્તબભૂવસાનિધ્યપિ યદિ વા તવ વીતરાગ, નીરાગતાં વ્રજતિ કે ન સચેતનેપિ. | ૨૪ | ભેઃ ભેદ પ્રમાદમવધુય ભજવમેન,માગત્ય નિવૃત્તિપુરિ પ્રતિ સાર્થવાહમ, એન્નિવેદયતિદેવ જગત્રયાય, મજો નદન્નાભનભઃ સુરદુદુભિસ્ત. જે ૨૫ છે ઉદ્યોતેષ ભવતા ભુવનેષુ નાથ, તારાન્વિતે વિધુરયં વિહતાધિકાર મુક્તાકલા૫કલિત વસિતાતપત્ર,વ્યારાત્રિધા ધૃતતનુઘુવમસ્યુપેતઃ છે ૨૬ સ્પેન પ્રવૃરિત જગત્રયપિં.
Page #575
--------------------------------------------------------------------------
________________
(પપપ) ડિમેન, કાતિપ્રતાપયશસામિવ સંચયેન, માણિકયહેમરજતપ્રવિનિમિતેન, સાલવણ ભગવન્નભિતે વિભાસિ. મારા દિવ્યસૃજે જિન નમત્રિદશાધિપાના, મૃત્યુજ્ય રત્નચિતા-પિ મલિબંધાન પદે શ્રયંતિ ભવતે યદિ વાપરત્ર, ત્વસંગમે સુમન ન રમત એવ. એ ૨૮ છે – નાથ જન્મજલધેવિપરા મુખડપિ, યત્તારયસ્યસુમતાનિ જપૃષ્ઠલખાન; યુકત હિપાર્થિવનિપસ્ય સતસ્તવ, ચિત્ર વિભૌ યદસિ કમવિપાક શૂન્ય છે ૨૯ વિશ્વેશ્વરપિ જનપાલક દુગતત્ત્વ, કિંવાક્ષરપ્રકૃતિરમ્યલિપિસ્વમીશ; અજ્ઞાનવત્યપિ સદેવ કથંચિદેવ, જ્ઞાનત્વયિ પુરતિ વિશ્વવિકાશહેતુઃ | ૩૦ | પ્રાગ્લારસંભૂતનભાંસિ રજાંસિ રેષા, દુસ્થાપિતાની કમઠેન શઠેન યાનિ, છાયાપિ તૈસ્તવ ન નાથ હતા હતાશે, ગ્રસ્તત્વમરિયમેવ પર દુરાત્મા. છે ૩૧ યદ્દગદુજિજતઘનઘમદભીમ, બ્રશ્યત્તડિમુસલમાં લઘેરધારમ, દેત્યેન મુકતમથ સ્તરવારિદધે, તેનૈવ તસ્ય જિન દુસ્તરવારિકૃત્યમ્. ૩૨ છે શ્વસ્તોવૃકેશવિકૃતાકૃતિમત્યમુંડ-પ્રાલંબભૂભયદવકત્રવિનિયદગ્નિ: પ્રેતવ્રજ: પ્રતિભવતમપીરિતે ય, સેકસ્યાભવભ્રતિભાવ ભવદુઃખહેતુ છે ૩૩ છે ધન્યાસ્ત એવ ભુવનાધિપ! યે ત્રિસંધ્ય-મારાધયંતિ વિધિવદ્વિધુતાન્યકૃત્યા; ભકત્યોદ્યસસત્પલક પમલદેહદેશા, પાદદ્વયં તવ વિશે ભુવિ જન્મભાજઃ છે ૩૪ અસ્મિન્નપારભવવારિધિ મુનીશ, મળે ન મે શ્રવણગોચરતાં ગતેસિ; આકર્ણિત તુ તવ ગોત્રપવિત્રમબે, કિંવા વિદ્વિષધરી સવિર્ષ સમેતિ. એ ૩૫ છે
Page #576
--------------------------------------------------------------------------
________________
જન્માંતરેડપિ તવ પાદયુગ ન દેવ, મન્ય મયા મહિતમીહિતદાનદક્ષમ; તેનેહ જન્મનિ મુનીશ પરાભવાનાં, જાતે નિકેતનમહ મથિતાશયાનામ્. ૩૬ છે નૂન ન મહતિમિરાવૃતલચનેન; પૂર્વ વિભે સમૃદપિ પ્રવિલોકિતસિ; મમ્મવિધ વિધુરયંતિ હિ માનર્થી પ્રોદ્ય–બંધગતયઃ કમિન્યશૈકે. ૩૭ આકર્ણિપિ મહિsપિ નિરીક્ષિતેપિ, સૂનન ચેતસિ મયા વિધુતાસિ ભત્યા; જાતેડસ્મિ તેન જનબાંધવ; દુઃખપાત્ર, યસ્માત્ ક્રિયા પ્રતિફલક્તિ ન ભાવશુન્યા છે ૩૮ છે ત્વનાથ દુખિજન વત્સલ હે શરણ્ય, કારૂણ્ય પુણ્યવસતે વશિનાં વરેણ્ય; ભકત્યા નતે મયિ મહેશ દયાં વિધાય, દુઃખાંકુરેલનતત્પરતાં વિધેહિ. ૩૯ નિઃસંખ્યસારશરણું શરણું શરણ્ય-માસાદ્ય સાદિતરિપુપ્રથિતાવદામ ત્વત્પાદપંકજમપિ પ્રણિધાનવ, વચ્ચે સિમ ચેક્ ભુવનપાવન હા હતોગમિ. કે ૪૦ | દેવેંદ્રવંઘ વિદિતાખિલવસ્તુસાર, સંસારતારક વિભે! ભૂવનાધિનાથ !, ત્રાયસ્વ દેવ કરૂણાહદમાં પુનીહિ, સદંતમભયદવસનાંબુરાશે. કે ૪૧ છે યદ્યસ્તિનાથ ભવદંધિસરોરૂહાણાં, ભકતઃ ફલં કિમપિ સંતતિસંચતાયા, તન્મે ત્વદેકશરણસ્ય શરણ્યઃ ભુયા, સ્વામી ત્વમેવ ભુવનેત્ર ભવાંતરે પિ. ૫ ૪ર છે ઇલ્થ સમાહિતધિ વિધિવનિંદ્ર સાંદ્રોલ્લસત્પલકચકિતાંગભાગા, ત્વબિંબનિર્મલમુખાબુજબઢલક્ષા, યે સંસ્તવ તવ વિભે ! રચયંતિ ભવ્યાઃ ૫ ૪૩ જનનયનકુમુદચંદ્ર!. પ્રભા સ્વરાઃ સ્વર્ગ સંપદે ભકત્વા, તે વિગલિતમલનિચયા, અચિરાક્ષ પ્રપ્રદ્યતે. યુગ્મમ ૪જ છે
Page #577
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૫૫૭ )
श्री रत्नाकर पच्चीशी.
મંગળાચરણ,
શ્રેય: શ્રિયાં મંગલકેલિસદ્મ, નરેદ્રદેવેદ્રનતાંઘ્રિપદ્મ; સજ્ઞ ! સર્વાતિશયપ્રધાન, ચિર'જય જ્ઞાનકલાનિધાન ! ॥ ૧ ॥ જગત્પ્રયાધાર ! કૃપાવતાર !, દુર્વારસંસારવિકારવૈદ્ય !; શ્રી વીત્તરાગ ! ચિ મુગ્ધભાવા દ્વિજ્ઞ ! પ્રભા ! વિજ્ઞપયામિ કિચિત્. ॥૨॥ કિં માલલીલાકલિતા ન ખાલઃ, પિત્રાઃ પુરા જપતિ નિર્વિકલ્પ: ; તથા યથા કથયામિ નાથ !, નિજાશય' સાનુશયસ્તવાગે. ।। ૩ । દત્ત ન દાન... પરિશીલિત' ચ, ન શાલિ શીલ’ન તપેાભિતસ; શુભેા ન ભાવેાષ્યભવદ્ભવેઽસ્મિન, વિભા ! મયા ભ્રાંતમહા સુધૈવ. ॥ ૪॥ દુગ્ધાગ્નિના ક્રોધમયેન દષ્ટો, દુષ્ટેન લેાભાષ્યમહારગેણુ, ગ્રસ્તાઽભિમાનાજગરેણુ માયા; જાલેન ખદ્ધોઽસ્મિ કથં ભજે ત્વામ્. ।। ૫ । કૃતં મયાસૂત્ર હિત... ન ચેહ, લોકેપ લેાકેશ ! સુખ' ન મેભૂત, અસ્માદૃશાં કેવલમેવ જન્મ, જિનેશ ! જગે ભવપૂરણાય. ॥ ૬॥ મન્યે મના યન્ન મનાજ્ઞવૃત્ત, ત્વદાસ્યપીયુષમસુખલાભાન્; ક્રુત મહાનંદરસ' કંઠાર, મસ્માદેશાં દેવ તઃસ્મતાપ ।। ૭ ।। વત્તઃ સુદુષ્પ્રાપ્યમિ મયાપ્ત, રત્નત્રય ભુભિવભ્રમેણ; પ્રમાદનિદ્રાવશતા ગત તત્, કસ્યાગ્રતા નાયક ! પુત્કરેામિ. ગાલા વૈરાગ્યરગઃ ૫રવચનાય, ધર્મોપદેશા જનરંજનાય; વાદાય વિદ્યાઽધ્યયન ચ મેદ્ભુત, કયદ્ ધ્રુવે હાસ્યકર' સ્વમીશ. ।। ૯ ।। પરાપવાદેન મુખ સદાષ, નેત્ર પરસ્ત્રીજનવીક્ષણેન; ચેત્તઃ પરાપાય વિચિંતનેન, કૃત'ભવિષ્યામિ કથ' વિભાહ'.
Page #578
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૫૫૮) છે ૧ વિડંબિત યસ્મરઘસ્મરાતિ, દશાવશાસ્ત્ર વિષયાંધલેન; પ્રકાશિત તભવતે હિવ, સર્વજ્ઞ! સર્વ સ્વયમેવ વેલ્સિ. ! ૧૧ ધ્વસ્તન્યમ પરમેષ્ઠિમંત્રઃ કુશાસ્ત્રવાહિતાગ મેક્તિ ; કતું વૃથા કર્મ કુદેવસંગા, દવાંછિ હિ નાથ મતિ ભ્રમે મે. મે ૧૨ મે વિમુચ્ચ દણલક્ષ્યગત ભવંત, ધ્યાતા મયા મુઢધિયા હૃદંતર કટાક્ષવક્ષેજગીરનામિ-કટીતટયા સુદશાં વિલાસા: ૧૩ લક્ષણાવકત્રનિરિક્ષણેન, જે માનસે રાગલ વિલગ્ન ન શુદ્ધસિદ્ધાંત પાધિમધે,
ધૌમ્યગાત્તારક કારણે કિમ ૧૪ અંગે ન ચંગ ન ગુણે ગુણાનાં, ન નિર્મલ કેપિ કલાવિલાસ, ફૂરસ્બા ન પ્રભુતા ચ કપિ, તથાડપ્યહંકારકદહિં . મેં ૧૫ આયુર્ણલત્યાશુ ન પાપબુદ્ધિ–ગત વ ને વિષયાભિલાષા; યત્નશ્ચ ભૈષજ્યવિધી ન ધર્મો, સ્વામિન્મહામહ વિડંબના મે. મે ૧૬ . નાત્મા ન પુણ્ય ન ભ ન પાપં, મયા વિટાનાં કટુગીર યમ, અધારિ કણે ત્વયિ કેવલાકે, પરિફુટે સત્યપિ. દેવ ધિલ્માં. છે ૧૭ ન દેવપૂજા ન ચ પાત્રપૂજા, ન શ્રાદ્ધ ધર્મ ન સાધુધર્મ, લગ્દવાપિ માનુષ્યમિદં સમસ્ત કૃત મયા પરણ્ય વિલાપતુલ્યું. ૧૮ છે કે મયાસસ્વપિ કામધેનુ, કલ્પદ્ધચિંતામણિષ સ્પૃહાતિ; ન જૈનધર્મો
ફુટશમદેપિ, જિનેશ! મે પશ્ય વિંમુઢભાવસ. ૧લા સભેગલીલા ન ચ રેગકીલા, ધનાગમોને નિધનગમ, દારા ન કારા નરકસ્થ ચિત્તે, વ્યચિંતિ નિત્યં મયકાધમેન | ૨૦ | સ્થિત ન સાહદિ સાધુવૃત્તાત, પરો
Page #579
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૫૫૯) પકારાન્ત યાજિત ચ; કૃતં ન તીર્થોદ્ધરણાદિકૃત્ય, મયા મુધા હારિતમેવ જન્મ. ૨૧ છે વૈરાગ્ય ન ગુરૂદિતેષ, ન દુર્જનાનાં વચનેષુ શાંતિ ; નાધ્યાત્મ લેશે એમ કેપિ દેવ; તાર્ય કથંકારમય ભવાબ્ધિ. | ૨૨ છે પૂર્વે ભવેકારિ મયા ન પુણ્ય-માગામિ જન્મ પિ ને કરિષ્ય, યદીદશે હું મમ તેને નષ્ટ, ભુતૈભવભાવી ભવત્રયીશ! ૨૩ મે કિં વા મુધાઉં બહુધા સૂધાભુફપૂજ્ય ! વદ ચરિત સ્વકીય; જલપામિ યમાત્ ત્રિજ
સ્વરૂપ-નિરૂપકત્વ કિયદેતદત્ર. | ૨૪ | દીને દ્વારપુરધરdદારો નાતે મદન્યઃ કૃપા, પાત્ર માત્ર ને જિનેશ્વર તથા ચેતાં ન યાચે શ્રિયમ, કિંવહત્રિદોમેવ કેવલમહોસબોધિરત્ન શિવ, શ્રી રત્નાકર ! મંગલક નિલય શ્રેયસ્કરે પ્રાર્થ. ૫ ૨૫ છે
श्री भक्तामर स्तोत्र.
રાગવસંતતિલકા ભક્તામરે લચીત તાજમણિ પ્રભાના, ઉદ્યોતકાર હર પાપતમે જથાના આધાર રૂપ ભવ સાગરના જનને, એવા યુગાદિ પ્રભુ પાદયુગે નમીને. મે ૧ કીધી સ્તુતિ સકલ શાસ્ત્રજ તત્વાધે, પામેલ બુદ્ધિ પત્થી સુરલોકનાથે; લોક ચિત્તહર ચારૂ ઉદાર તેત્રે, હું એ ખરે સ્તવીશ આદિ અનેકને તે. ૨ બુદ્ધિ વિનાજ સુરપૂછત પાદપીઠ, મેં પ્રેરી બુદ્ધિ સ્તુતિમાં તજ લાજ શુદ્ધ; લેવા
Page #580
--------------------------------------------------------------------------
________________
શિશુ વિણ જળ સ્થિત ચંદ્રબિંબ, ઈચ્છા કરેજ સહસા જન કેણ અન્ય. . ૩ કેવા ગુણે ગુણનિધી! તુજ ચંદ્રકાન્ત, છે બુદ્ધિથી સુર ગુરૂસમ કે સમર્થ; જ્યાં ઉછળે મગરમચ્છ મહાન વાતે, રે કોણ તે તરી શકે જ સમુદ્ર હાથે. . ૪તે તથાપિ તુજ ભક્તિવડે મુનીશ, શક્તિ રહિત પણ હું સ્તુતિને કરીશ; પ્રીતે વિચાર બળને તજી સિંહસામે, ના થાય શું મૃગી શિશુ નિજ રક્ષવાને. પ . શાસ્ત્રજ્ઞ, અજ્ઞ ગણીને હસતાં છતાં એ, ભક્તિ તમારીજ મને બળથી વદાવે; જે કોકિલા મધુર ચિત્રવિષે ઉચારે તે માત્ર આમ્રતરૂ મેર તણા પ્રભાવે. | ૬ | બાંધેલ પાપ જનનાં ભવ સર્વ જેહ, હારી સ્તુતિથી ક્ષણમાં ક્ષય થાય તેહ; આ લોક વ્યાપ્ત નિશિનુંભમરા સમાન, અંધારૂં સૂર્ય કિરણથી હણાય જેમ. એ ૭ માનીજ તેમ સ્તુતિ નાથ તમારી આ મેં, આરંભી અલ્પમતિથી પ્રભુના પ્રભાવે; તે ચિત્ત સર્જન હરે જ્યમ બિંદુ પામે, મોતીતણું કમળપત્ર વિષે પ્રભાને. એ ૮ દુરે રહો રહિત દોષ સ્તુતિ તમારી, હારી કથા પણ અહો જન પાપ હારી; દુર રહે રવિ તદપિ પ્રભાએ, ખીલે સરેવર વિષે કમળે ઘણાંએ. છે ૯ આશ્ચર્યના ભુવન ભુષણ ભુતનાથ, રૂપે ગુણે તુજ સ્તુતિ કરનાર સાથ; તે તુલ્ય થાય તુજની ધનીકે શું પતે, પૈસે સમાન કરતા નથી આશ્રિતતે. છે ૧૦ છે જે દર્શનીય પ્રભુ એક ટસેથી દેખે, સંતોષથી નહિ બીજે જન નેત્ર પેખે, પી ચંદ્રકાંતા પય ક્ષીર સમુદ્ર કેરું, પીશે પછી જળનિધિ જળ કેણ
Page #581
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૫૬૧)
ખારૂં. ૧૧ છે જે શાંત રાગ રૂચિના પરમાણું માત્ર તે તેટલાંજ ભુવિ આ૫ થએલ ગાત્ર; એ હેતુથી ત્રિભુવને શણગાર રૂપ, તારા સમાન નહિ અન્યતણું સ્વરૂપ. I૧૨ા લેક સર્વ ઉપમાને જ જીતનારું, ને નેત્ર, દેવ નર ઉરગ હારી તારૂં; કયાં મુખ કયાં વળી કલંક્તિ ચંદ્રબિંબ, જે દિવસે પીળચટું પદ્ધ જાય ખુબ. | ૧૩ સંપૂર્ણ ચંદ્રતણું મતિ સમાન તારા, રૂડા ગુણે ભૂવન જૈણ ઉલંઘનારા; ચૈન્નાથ તુજ આશ્રિત એક તેને, સ્વેચ્છાથકી વિચરતાં કદિ કાણું રેકે. ૧૪ આશ્ચર્ય શું પ્રભુતણા મનમાં વિકાર, દેવાંગના ન કદી લાવી શકી લગાર; સંહારકાળ પવને ગિરિ સર્વ ડેલે, મેરૂ ગિરિ શિખર શું કદી તેય ડેલે. ૧૫ છે ધ્રુમે રહિત નહિ વાટન તેલવાળે, ને આ સમગ્ર ત્રણ લોક પ્રકાશનારે; ડેલાવનાર ગિરિ વાયુ ન જાય પાસે, તું નાથ છે અપર દીપ જગત્ પ્રકાશે છે ૧૬ ઘેરી શકે કદી ન રાહુ ન અસ્ત થાય, સાથે પ્રકાશ ત્રણ લેક વિષે કરાય; તું હે મુનીંદ્ર નહી મેઘ વડે છવાય; લોલે પ્રભાવ રવિથી અદકે ગણાય. મે ૧૭ છે મેહાંધકાર દળનાર સદા પ્રકાશી રાહુ મુખે ગ્રસિતના નહિ મેઘ રાશી; શોભે તમારૂં મુખ પદ્ધ અપાર રૂપે, જે અપૂર્વ શશિ લેક વિષે પ્રકાશે. મે ૧૮ | શું રાત્રિમાં શશિથકી દિવસે રવિથી, અંધારૂ તુજ મુખ ચંદ્ર હરે પછીથી; શાલિ સુશોભિત રહી નીપજી ધરામાં, શી મેઘની ગરજ હેયજ આભલામાં. મે ૧૯ | શોભે પ્રકાશ કરી જ્ઞાન તમે વિષે છે, તેવું નહીં હરીહરાદિકના વિષે તે
Page #582
--------------------------------------------------------------------------
________________
(પદર) રત્નવિષે પુરિત તેજ મહત્વ ભાસે, તેવું ન કાચ કટકે ઊજળ જણાશે. જે ૨૦ મે માનું રૂડું હરીહરાદિકને દીઠા તે, દીઠે છતે હૃદય આપ વિષે ઠરે છે; જેવા થકી જગતમાં પ્રભુને પ્રકાશ, જન્માન્તરે ન હરશે મન કઈ નાથ. છે ૨૧સ્ત્રી સેંકડે પ્રસવતી કદી પુત્ર ઝાઝા, ના અન્ય આપ સમ કે પ્રસવે જનેતા; તારા અનેક ધરતી જ દિશા બધીય, તેજે સ્કુરિત રવિને પ્રસવેજ પૂર્વ. | ૨૨ છે માને પરંપુરૂષ સર્વમુનિ તમને, ને અંધકાર સમીપે રવિ શુદ્ધ જાણે પામી તને સુરત મૃત્યુ તે મુનીંદ્ર, છે ને બીજે કુશળ મેક્ષ તણેજ પંથ. | ૨૩ છે તું આદ્ય, અવ્યય, અચિંત્ય, અસંખ્ય વિભુ, છે બ્રહ્મ, ઈશ્વર, અનંત અનંગકેતુ, ગીશ્વર વિદિતગ, અનેક એક, કે છે તને વિમળ જ્ઞાનસ્વરૂપ સંત. એ ૨૪ છે બુદ્ધિ બેધથકી હે સુરપુજ્ય બુદ્ધ, છે લોકને સુખદ શંકર તેથી શુદ્ધ છે મોક્ષ માર્ગ વિધિ ધારણથીજ ધાતા, છે સ્પષ્ટ આપ પુરૂષોત્તમસ્વામી ત્રાતા. ૨૫ છે લોક દુઃખ હર નાથ” તને નમસ્તુ, તું ભૂતળે અમલ ભુષણ ને નમોસ્તુ, ત્રલોકનાજ પરમેશ્વરને નમસ્તુ, હે જીન શેષક ભવાબ્ધિ તને નમતુ. મે ૨૬ છે આશ્ચર્ય શું ગુણજ સર્વ કદી મુનીશ, ત્યારેજ આશ્રય કરી વસતા હમેશ; દોષ ધરી વિવિધ આશ્રય ઉપજેલા, ગર્વાદિકે ન તમને સ્વપ્ન દીઠેલા. છે ૨૭ઉંચા અશોકતરૂ આશ્રિત કીર્ણ€ચ, અત્યંત નિર્મળ દીસે પ્રભુ આપ રૂપ; તે જેમ મેઘ સમીપે રહી સૂર્ય બિંબ, શોભે પ્રસારી કિરણે હણીને તિમિર. . ૨૮
Page #583
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૫૬૩) સિંહાસને મણિતણા કિરણે વિચિત્ર, શેભે સુવર્ણ સમ આપ શરીર ગૌર; તે સૂર્ય–બિંબ ઉદયાચળ શિર ટેરો, આકાશમાં કિરણ જેમ પ્રસારી શેભે. ૨૯ ધોળાં ઢળે ચમર કુંદ સમાન એવું, શેભે સુવર્ણ સમ મ્ય શરીર હારૂં; તે ઉગતા શશિસમાં જળ ઝણ ધારે, મેરૂતણા કનકના સિર પેઠ શેભે. એ ૩૦ સે ઢાંકે પ્રકાશ રવિને શશિતુલ્ય રમ્ય, મોતી સમૂહ રચનાથી દીપાયમાન; એવાં પ્રભુજી તમને ત્રણ છત્ર શોભે, લોકનું અધિપતિપણું તે જણાવે. ૩૧ મે ગંભીર ઉંચ સ્વરથી પુરી છે દિશાઓ, ગેલેકને સરસ સંપદ આપનારે; સદ્ધર્મરાજ જયને કથનાર ખુલે, વાગે છે દુંદુભિ નભે યશવાદી ત્યારે. ૩૨ / મંદાર સુંદર નમેરૂજ પારિજાતેસંતાનકાદિ ફુલની બહુ વૃષ્ટિ ભારે, પાણકણે સુરભિ મંદ સમીર પ્રેરે, શું દિવ્ય વાણું તુજ સ્વર્ગથકી પડે તે. ૩૩ શેભે વિભે પ્રસરતી તુજ કાંતિ હારે, ત્રિલેકના પ્રતિ સમુહની કાંતિ ભારે; તે ઉગતા રવિસમી બહુ છે છતાંએ, રાત્રિ જીતે શીતલ ચંદ્ર સમાન તેજે. મે ૩૪ છે જે સ્વર્ગ મેક્ષ સમ માર્ગજ શોધી આપે, સદ્ધર્મ તત્વકથ પટુ ત્રણ લોકે; દિવ્યધ્વનિ તુજ થતે વિશદાથે સર્વ, ભાષા-સ્વભાવપરિણામ ગુણેથી યુક્ત. ૩૫ ખીલેલ, હેમ કમળો સમ કાંતિવાળા, ફેલીરહેલ નખ તેજ થકી રૂપાળા; એવા જીનેં તુમ પાદ ડગ ભરે છે, ત્યાં કલ્પના કમળની વિબુધ કરે છે. ૩૬ એવી જીતેંદ્ર થઈ જે વિભૂતિ તમને, ધર્મોપદેશ સમયે નહિ તે બીજાને, જેવી પ્રભા
Page #584
--------------------------------------------------------------------------
________________
-
(પ૬૪ )
તિમિર હારી રવિતણી છે, તેવી પ્રકાશિત ગ્રહોની કદી બની છે. જે ૩૭ વહેતા મદે મલિન ચંચળ શિર તે, ગુંજારવે ભ્રમરના બહુ ક્રોધી એ રાવતે તુલિત ઉદ્ધત હાથી સામે, આવેલ જોઈ તુમ આશ્રિત હૈ ન પામે.ા૩૮ ભેદી ગજેન્દ્ર શિર ત, રૂધિરવાળા, મોતી સમૂહથકી ભુમિ દિપાવી એવા; દેડેલ સીંહતણ દેટ વિષે પડે છે, ના તુજ પાદ ગીરી આશ્રયથી મરે તે છે ૩૯ જે જોરમાં પ્રલયના પવને થએલે, ઓઢા ઉડે બહુજ અગ્નિ દવે ધીકે; સંહારશે જગત સન્મુખ તેમ આવે, તે તુજ કીર્તન રૂપી જળ શાંત પાડે. એ ૪૦ છે જે રક્ત નેત્ર, પિક કંઠ સમાન કાળો, ઉંચી ફણે સરપ સન્મુખ આવનારે; તેને નિશક જન તેહ ઉલંઘી ચાલે, નામ નાગદમની દીલ જેહ ધારે. . ૪૧ છે નાચે તુરંગ ગજ શબ્દ કરે મહાન, એવું રણે નૃપતિનું બળવાન સિન્ય; ભેદાય છે તિમિર જેમ રવિ કરેથી, છેદાય શિવ્ર ત્યમ તે તુજ કીર્તનથી. ૪૨ બર્ષો થકી હણિત હસ્તિ રૂધિર કહે છે, દ્ધા પ્રવાહ થકી આતુર જ્યાં તરે છે; એવા યુધે અજીત શત્રુ જીતે જ તે, સ્વાર પંકજરૂપી વન શણ લે છે. કે ૪૩ છે જ્યાં ઉછળે મગરમચ્છ તરંગ ઝાઝા, ને વાડવાગ્નિ ભયકારી થકી ભરેલાં; એવાજ સાગર વિષે સ્થિત નાવ જે છે, તે નિભએ તુજતણું સ્મરણે તરે છે. છે ૪૪છે જે છે નમ્યા ભયદ રોગ જલદરેથી, પામ્યા દશા દુઃખદ આશ ન દેહ તેથી; વાવ-પદ્ય રજ અમૃત નીજ દેહે, ચોળે બને મનુજ કામ સમાન રૂપે. ૪૫
Page #585
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૫૬૫) બેડી જ પગથી છેક ગળા સુધીની, તેની ઝીણું અણુથી જાંગ ઘસાય જેની; એવા અહોનિશ જપે તુજ નામ મંત્ર, તે તે જ તુરત થાય રહીત બંધ. કે ૪૬ છે જે મત્ત હસ્તિ, અહિ, સિંહ, દવાનલાગ્નિ, સંગ્રામ સાગર જલોદર બંધનથી; પેદા થયેલ ભય તે ઝટ નાશ પામે, હારૂં કરે સ્તવન આ, મતીમાન પાઠે. . ૪૭આ સ્તંત્ર માળ તુજના ગુણથી ગુંથી મેં, ભકિત થકી વિવિધ વર્ણ રૂપીજ પુપેતેને જિતેંદ્રજન જે નિત કંઠ નામે, તે માનતુ અવશા શુભ લક્ષમી પામે. ૪૮
श्री कल्याण मंदिर स्तोत्र.
| હરિગીત છંદ, કલ્યાણનું મંદિર અને પ્રદાર ઇચ્છીત આપવે, દાતા અભય ભયભીતને સમર્થ દુરિત કાપવે; સંસાર દરિયે ડુબતાને નાવ રૂપે જે વળી, નિર્દોષ પ્રભુના પદકમળને પ્રથમ હું પ્રેમે નમી. છે ૧સાગર સમા જેના મહિમાની સ્તુતિ કરવા વિષે, વિશાળ બુદ્ધિ સુરગુરૂ તે છેક શકિતહાણ દીસે; વળી કમઠ કેરા ગર્વને જે બાળ અગ્નિ અરે, તીર્થોશની સ્તુતિ કરીશ જ તેમની હું તે ખરે. જે ૨ સામાન્ય રીતે પણ તમારા રૂપને વિસ્તારવા, જીનરાજ શકિતમાન દુર્લભ મુઢ મુજસમ છે થવા; દિન અંધ ધીરજવાન બચ્ચે ઘુડનું જે તેહથી, નહિ સૂર્ય કેરા રૂપને વણિ શકાશે નેહથી. છે ૩છે અનુભવ કરે તુંજ ગુણતણે જન મેહના ટળવા થકી, નહિ પાર પામે નાથ તે પણ આપ ગુણગણતાં કદી; જ્યમ પ્રલયકાળવડે ખસેલા જળ થકી સમુદ્રના, ખુલ્લા
Page #586
--------------------------------------------------------------------------
________________
થયેલા રત્ન ઢગલા કેથી માપી શકાય ના. ૪ દેદીપ્યમાન અસંચય ગુણની ખાણ નાથ તમારી હું, 'આરંભ કરવા સ્તુતિ પણ મંદ બુદ્ધિ માનું છું; શું બાળ પણ કે તું નથી લંબાવી બેઉ હાથને, નિજ બુદ્ધિના અનુસારથીજ સમૂદ્રના વિસ્તારને. એ ૫ છે હે ઈશગી પણ તમારા ગુણ જે ન કહી શકે, સામર્થ્ય મારૂ કયાંથી વર્ણન મુજથી તેનું થઈ શકે; વિચાર વિણનું કાર્ય આ ગણાય મારૂં તેહથી, પણ પક્ષી શું પિતાતણ ભાષા કહે વદતાં નથી. ૫ ૬ અચિંત્ય મહિમાવાન સ્તુતિ આપની હો જનરે, તુજ નામ પણ સંસારથી કૈલેયનું રક્ષણ કરે; જ્યમ ગ્રીષ્મ કેરા સખત તાપ વડે મુસાફર જે દુઃખી, તે થાય કમળ તળાવ કેરા શીતળ વાયુથી સુખી. એ ૭ | હે સ્વામી આપ હૃદય વિષે આ તદા પ્રાણ તણાં, ક્ષણમાત્રમાં દઢ કર્મબંધન જાય તુટી જગ તણાં વનના મયુર મધ્યમાં જેવી રીતે આવ્યા થકી, ચંદન તણા તરૂથીજ સર્પો સદ્ય છૂટે જે નકી. ૮ દશન અહે જીતેંદ્ર માત્ર મનુષ્યને જે થાય છે, તે સેંકડે દુઃખ ભય ભરેલાં સહેજમાં ટળી જાય છે; વાળ કિંવા સૂર્ય તેજસ્વી તણા દીઠા થકી, પશુઓ મુકાએ સદ્ય જેવાં નાસતાં ચેરો થકી. છે ૯ તારક તમે જીનરાજ કેવી રીતથી સંસારીના, તમને
હદયમાં ધારી ઉલટા તારતાં સંસારીઓ; આશ્ચર્ય છે પણ : ચમકેરી મસકથી સાચું ઠરે, અંદર ભરેલા વાયુના આધા
રથી જળને તરે. પ૧ કામ ક્રોધ અભિમાનના પ્રભાવને છે જેણે હ, ક્ષણમાત્રમાં તે રતિપતિને સહેજમાં આપે
Page #587
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૫૬૭) દંડયે; જે પાણી અગ્નિ અન્યને બુઝાવતું પળવારમાં, તે પાણીને વડવાનળે પીધું ને શું ક્ષણવારમાં. | ૧૧ હે સ્વામિ અતિશય ભારવાળા આપને પામ્યા પછી, કેવી રીતે પ્રાણી અહ ની જ હદયમાં ધાર્યા થકી; અતિ લઘુપણે ભવરૂપ દરિયા સહેજમાં તરી જાય છે, અથવા મહાન જનેતણું મહિમા અચિંત્ય ગણાય છે. જે ૧૨ કે હે પ્રભુ
જ્યારે પ્રથમથી આપે હો તે ક્રોધને, આશ્ચય ત્યારે કેમ બાન્યા કમરૂપી ચારને; અથવા નહીં આ અવનીમાં શું દેખવામાં આવતું, શીતળ પડે જે હીમ તે લીલાં વનને બાળતું. ૫ ૧૩ ! હે જીન ગી આપને પરમાત્મરૂપેથી સદા, નિજ હૃદય કમળ જ્ઞાનરૂપી ચક્ષુથી અવલોકતા; પુનિત નિર્મળ કાંતિવાળા કમળનું બી સંભ, શું કમળ કેરી કર્ણિકાના મધ્યવિણ બીજે સ્થળે. ૫ ૧૪ ક્ષણ માત્રમાં જનારાજ ભવિજન આપ કેરા ધ્યાનથી. પામે દશા પરમાત્માની તજી દેહને પ્રભુ જ્ઞાનથી; જ્યમ તિવ્ર અગ્નિ તાપથી મિશ્રિતધાતુ હોય તે, પથ્થર પણાને ત્યાગીને તત્કાળ સેનું થાય છે. પા હે જીન હમેશાં ભવ્યજન જે દેહના અંતર વિષે, ધરતાં તમારું ધ્યાન તેને નાશ કરતા કેમ તે; અથવા સ્વભાવ મહાજન મધ્યસ્થનો એ સદા, વિગ્રહ તણે કરી નાશને શાંતિ પ્રસારે ઉભયથા. છે ૧૬ નહિ ભેદ હે પ્રભુ આપને આત્મા વિષે એ બુદ્ધિથી, ચિંતન કરે પંડિત અહીં તે આપ સમ થાયે નકી; જે જળ વિષે શ્રદ્ધા થકી અમૃત તણું ચિંતન કરે, તે જળ ખરેખર વિષના વિકારને શું ના હરે. ૧૭૫
Page #588
--------------------------------------------------------------------------
________________
(480)
તમનેજ અજ્ઞાને રહિત પરધર્મી પણ નામાંતરે, વિભુ હરિહરાદિક બુદ્ધિથી નિશ્ચય કરી પામે ખરે; કમળાતણા રાગથી જેનાં નેત્ર પ્રભુ પીળાં રહે, તે સાફ ધેાળા શંખને શું પીતવણી નહી કહે ! ॥ ૧૮ ॥ ધર્મોપદેશ તણા સમમયમાં આપના સહવાસથી, તરૂ પણ અશેાકજ થાય તે શું મનુજનું કેવું પછી; જ્યમ સૂર્યના ઉગ્યાથકી નામમાત્ર માનવી જાગતા, પણ વૃક્ષ પદ્મવ પુષ્પ સાથે સ્હેજમાં પ્રફુલિત થતાં. ॥ ૧૯ !! ચારે દિશાયે દેવ જે પુષ્પાતણી વૃષ્ટિ કરે, આશ્ચય નીચાં મુખવાળાં ડી'ટથી તે કયમ પડે; હે મુનીશ અથવા આપનું સામિપ્ય જેથી પમાય છે, પડિત અને પુષ્પાતણા ધન અધેામુખ થાય છે. ૫ ૨૦ ૫ જે આપના ગંભીર હૃદયના સમુદ્રમાંથી ઉપજે, તે વાણિમાં અમૃતપણું લેાકા કહે તે સત્ય છે; કાંકે કરીને પાન પરમાનંદને ભજતા થકા, લવિજન અહેા એથી કરીને શીઘ્ર અજરામર થતા. ॥ ૨૧ ॥ દેવા વીઝે જે પવિત્ર ચામર સ્વામી આપ સમીપ તે, હુ· ધારૂ છુ. નીચા નમી ઉંચા જતાં એમજ કહે; મુનિ શ્રેષ્ઠ એવા પાને જે નમન કરશે સ્નેહથી, તે શુદ્ધ ભાવી ઉર્ધ્વ ગતિને પામશે નિશ્ર્ચયથકી. ॥ ૨૨ !! સુવર્ણ રત્નાથી અનેલા ઉજવળ શુભ સિંહાસને, ગભીર વાણીવાન રૂપે શ્યામ સ્વામી આપને, ઉત્સુક થઇને ભવ્યજન રૂપી મયુરી નિરખે, મેરૂશીરે અતિગાજતા નવ મેઘસમ પ્રીતિ વડે. ॥ ૨૩ ॥ ઉંચે જતી તુમ શ્યામ ભામડળ તણી કાંતિવડે, લેાપાય રગ અશેાક કેરા પાનને સ્વામી ખરે; પ્રાણી સચેતન તે પછી વીતરાગ આપ
Page #589
--------------------------------------------------------------------------
________________
(પ૬૯). સમાગમે, રે કેણ આ સંસારમાં પામે નહીં વૈરાગ્યને. છે ૨૪ “રે રે પ્રમાદ તજે, અને આવી ભજે આ નાથને; જે મોક્ષપુરી પ્રત્યે જતા વ્યાપારી પારશ નાથને !” સુર દુભીને શબ્દ જે આકાશમાં વ્યાપી રહે, હું માનું છું હે દેવ તે રૈલોકને એમજ કહે. એ ૨૫ કે હે નાથ! આ થ્રલોકમાં પ્રકાશ જવ આપે કર્યો, તારા સહિત આ ચંદ્રમા તવહીણ અધીકારી ઠર્યો; મેતી સમૂહે શોભતાં ત્રણ છવના મીશે કરી, (તે) આ પ્રભુની પાસ નકી રૂપ ત્રણ જાણે ધરી. . ર૬ મે કીતિ પ્રતાપજ કાંતિ કેરા સમૂહથી વૈક આ, ગોળારૂપે ભગવાન! જ્યમ આપે પૂરેલાં હોયના! રૂપું સુવર્ણ અને વળી માણિજ્યથી નિમિત ખરે, ચપાસથી શોભી રહ્યા ત્યમ આપ ત્રણ કિલ્લાવડે. છે ર૭ મે પડતી પ્રભુ તુમ પાદમાં દેવેન્દ્ર નમતા તેમની, રત્ન રચિત મુગટે તજીતે દિવ્યમાળા પુષ્પની; હું માનું છું મનમાં ખરે એ ગ્ય થાયે સર્વથી, વિભુ આપને સંગમ થતાં સુમન બીજે રમતા નથી. જે ૨૮ છે તે નાથ આ સંસાર સાગરથી તમે વિમુખ છતે, નિજ આશ્રિતને તારતા વિશ્વશ તે તો એગ્ય છે કે તારે માટી તણ ઘટ કર્મપાક સહિતથી; આશ્ચર્ય વિભુ ! પણ આપે તે છ રહિત કર્મ વિપાકથી. ૨૯ વિશ્વેશ જનપાલક છતાં પણ આપ દુર્ગત દીસતા, હે ઈશ! અક્ષર છે તથાપિ રહિત લિપી સર્વથા; વળી દેવ છે અજ્ઞાનીને પણ તારનાર સદૈવ જે, વિચિત્ર તે ત્રિલેક બેધક જ્ઞાન આપ વિષે પુર. | ૩૦ | આકાશ આચ્છાદિત કરે એવી અતિશય ધુળ જે, શઠ કમઠ દૈત્યે ક્રોધથી ઉડાડી સ્વામી આપને
Page #590
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૦ )
છાંયા પરંતુ નાથ તેથી આપની ઢંકાઈ નથી, ઉલટા છવાયા ક્રુષ્ટ પાતે કૃત્ય પોતાના થકી !! !! ૩૧ ॥ વિજળી સહિત ઘનઘાર મુશલધારથી વળી વર્ષાંતે, વર્ષાદ દુસ્તર કમઠ દૈત્યે, છેડિયેા પ્રભુ ગાજતા; તેણે અહા જીનરાજ ઉલટુ રૂપ ત્યાં સ્હેજે ધયુ, તિક્ષણ ખુરી તલવાર કેરૂ કામ તે સામુ કર્યું. ॥ ૩૨ ॥ વિકાળ ઉંચા કેશ લટકે માળ શખના શીરની, ભયકારી અગ્નિ સુખ વિશેથી નીકળે જેના વળી; એવા સમુહ પિશાચને જે આપ પ્રત્યે પ્રેરિયા, હે દેવ! પ્રતિભવ દુઃખકારી તેહને તેતા થયા!! ॥ ૩૩૫ હું ત્રણ ભુવનના નાથ જે અન્ય કાર્યા છેાડીને, ત્રિકાળ વિધીવત પૂજતા તુજ ચરણને ચિત્ત જોડીને; વળી ભક્તિના ઉઠ્ઠાસથી રામાંચવાળા દેહ છે, આ પૃથ્વીમાં તે ભવ્યજનને હે પ્રભુજી ધન્ય છે. ૫ ૩૪ ૫ હે મુનીશ આ સ’સારરૂપ અપાર સાગરને વિષે, હું માનું છું તુમ નામ નહિ મુજ શ્રવણમાં આવ્યુ` હશે; સુણ્યા છતાંય પવિત્રમત્ર રૂપી તમારા નામને, આપત્તિરૂપી સર્પિણી શું સમીપમાં આવી શકે? !! ૩૫ !! હું દેવ જન્માંતર વિષે પણ આપના બે ચરણ જે, બળવાન ઇચ્છિત આપવે તે મેં નહીં પૂજ્યા હશે; હે મુનીશ હું તેથી કરીને જરૂર આ ભવને વિષે, સ્થળ હૃદય વેધક પરાભવનું થયેલા જાતે દાશે. !! ૩૬ ૫ નિશ્ચય અરે માહાંધકારે વ્યાપ્ત એવા નેત્રથી પૂર્વે કદી મેં એક વેળા પણ પ્રભુ જોયા નથી; કેવીરીતે થઇ હૃદયભેદક અન્યથા પીડે મને, બળવાન ધનની ગતિવાળા અનર્થી શરીરને. II ૩૭૫ કદી સાંભળ્યા પૂજ્યા ખરેખર, આપને નિરખ્યા હશે !
Page #591
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૫૭૧) પણ પ્રીતિથી ભકિતવડે નહિ હૃદયમાં ધાર્યા હશે, જનબંધુ! તેથી દુઃખપાત્ર થયેલ છું ભવને વિષે, કાંકે ક્રિયા ભાવે રહિત નહિ આપથી ફળ કાંઈએ. એ ૩૮ સુખકારી શરણાગત પ્રભુ હિતકારી જન દુખિયા તણાં, હે ચોળિયોમાં શ્રેષ્ઠ સ્થળ કરૂણા અને પુણ્યજ તણાં, ભકિત થકી નમતે હું તે મહેશ ! મારા ઉપરે, તત્પર થશે દુઃખ અંકુરને ટાળવા કરૂણા વડે. એ ૩૯ અસંખ્ય બેલનું શરણ ને વળી શરણ કરવા યોગ્ય છે, અરી નાશથી થઈ કીર્તિ એવા આપના પગ કમળને, શરણે છતાં પણ ભુવન પાવન ધ્યાનથી કદી હીણત, છું પ્રથમથી જ હણચલે હણવાજ માટે એગ્ય જે. કે ૪૦ છે અખિલ વસ્તુ જાણનાર વંદ્ય ! હે દેવેન્દ્રને, સંસારના તારક અને ભુવનાધિનાથ પ્રભુ તમે, ભયકારી દુઃખદરિયા થકી આજે . પવિત્ર કરે અને, કરૂણું તણા હે સિંધુ! તારે ડુબતા સેવકજને. ૪૧ છે હે નાથ ! આપ ચરણકમળની નિત્ય સંચીત જે કરી, તે ભક્તિ કેરી સંતતિનું હોય ફળ કદી જે જરી; તે શરણ કરવા એગ્ય માત્રજ આપને શરણે રહ્યો, તે અહીં અને ભવ અન્યમાં પોતેજ મુજ સ્વામી થજે. મે ૪૨ છે એ રીતથી રૂડે પ્રકારે સ્થિર બુદ્ધિવાનને, અતિ હર્ષથી રોમાંચ જેનાં શરીર કેરાં અંગ તે; તુજ મુખ કમળ નિર્મળ વિષે જીતેંદ્ર બાંધી દ્રષ્ટીને, જે ભવ્ય- જન હે પ્રભુ! રચે છે આપ કેરી સ્તુતિને. મે ૪૩ છે
પુષ્મિતાઝા છંદ. જન નયન કુમુદચંદ્ર સ્વામી, ચળકતી સંપદ સ્વ
Page #592
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૭૨ )
નીજ પામી; નિરમળ મનના થવા થકીએ, તુરત જશે જન મેાક્ષને વિષે તે. ॥ ૪૪ ૫
શ્રી કલ્યાણ મંદિર સ્તંત્ર 'પુ.
श्री रत्नाकर पच्चीसी.
મદિર છે. મુક્તિતા માંગલ્ય ક્રીડાના પ્રભુ, ને ઈંદ્ર નરને દેવના સેવા કરે તારી વિભુ; સજ્ઞ છે! સ્વામી વળી સીરદાર અતિશય સના, ઘણું જીવ તું ઘણું જીવ તું ભંડાર જ્ઞાન કળા તણા. ૧ ત્રણ જગતના આધાર ને અવતાર હે કરૂણા તણા, વળી વૈદ્ય હે દુર્વાર આ સંસારનાં દુ:ખા તણા; વીતરાગ વલ્લભ વિશ્વના તુજ પાસ અરજી ઉચ્ચરૂ, જાણેા છતાં પણ કહી અને હુ હૃદય આ ખાલી કરૂ'. ૨ શું ખાળા માબાપ પાસે બાળક્રિડા નવ કરે, ને મુખમાંથી જેમ આવે તેમ શું નવ ઉચ્ચરે; તેમજ તમારી પાસ તારક આજ ભેાળા ભાવથી, જેવુ' અન્યું તેવુ' કહુ. તેમાં કશુ ખાટુ નથી. ૩ મેં દાન તા દીધું નહિં ને શિયળ પણ પાળ્યું નહિ, તપથી દમી કાયા નહિ, શુભ ભાવ પણ ભાગ્યે નહિ; એ ચાર ભેદે ધર્મોંમાંથી કાંઈ પણ પ્રભુ નવ કર્યું, મ્હારૂં' ભ્રમણ ભવસાગરે નિષ્ફળ ગયુ` નિષ્ફળ ગયું. ૪ હું ક્રોધ અગ્નિથી મળ્યા વળી લાભસપ ડચેા મને, ગત્ચા માનરૂપી અજગરે હું કેમ કરી ધ્યાવું તને ?
Page #593
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૫૭૩). મન મારૂં માયાજાળમાં મોહન ! મહા મુંઝાય છે, ચી ચાર ચાર હાથમાં ચેતન ઘણે ચગદાય છે. ૫ મેં પરભવે કે આ ભવે પણ હિત કાંઈ કર્યું નહિ, તેથી કરી સંસારમાં સુખ અલ્પ પણ પામ્યા નહિં; જન્મ અમારા જિનજી ! ભવ પૂર્ણ કરવાને થયા, આવેલ બાજી હાથમાં અજ્ઞાનથી હારી ગયા. ૬ અમૃત ઝરે તુજ મુખરૂપી ચંદ્રથી તોપણ પ્રભુ, ભિંજાય નહિ મુજ મન અરેરે ! શું કરું હું તો વિભુ? પત્થર થકી પણ કઠણ મારું મન ખરે કયાંથી દ્રવે? મરકટ સમા આ મનથકી હું તે પ્રભુ હાર્યો હવે. ૭ ભમતા મહા ભવસાગરે પામ્ય પસાથે આપના, જે જ્ઞાન દર્શન ચરણરૂપી રત્નત્રય દુષ્કર ઘણાં; તે પણ ગયા પરમાદના વશથી પ્રભુ કહું છું ખરૂં. કેની કને કિરતાર આ પોકાર હું જઇને કરૂ! ૮ ઠગવા વિભુ આ વિશ્વને વૈરાગ્યનાં રંગે ધર્યા, ને ધર્મના ઉપદેશ રંજન લેકને કરવા કર્યા; વિદ્યા ભયે હું વાદ માટે કેટલી કથની કહું? સાધુ થઈને બહારથી દાંભિક અંદરથી રહું, ૯ મેં મુખને મેલું કર્યું છે પરાયા ગાઈને, ને નેત્રને નિંદિત કર્યા પરનારીમાં લપટાઈને, વળી ચિત્તને દોષિત કર્યું ચિન્તી નઠારૂં પરતણું. હે નાથ ! મારું શું થશે, ચાલાક થઈ ચુકયે ઘણું, ૧૦ કરે કાળજાની કતલ પીડા કામની બિહામણી; એ વિષયમાં બની અંધ હું વિટંબના પાયે ઘણું;
Page #594
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૧૭૪ )
તે પણ પ્રકાશ્યું આજ લાવી લાજ આપ તણી કને, જાણા સહુ તેથી કહું કર માફ઼ મારા વાંકને. ૧ નવકાર મંત્ર વિનાશ કીધે। અન્ય મંત્ર જાણીને, કુશાસ્ત્રના વાકયા વડે હણી આગમેાની વાણીને; દેવની સંગત થકી કર્યાં નકામા આચર્ચા, મતિભ્રમ થકી રત્ના ગુમાવી કાચ કટકાં મે ગ્રહ્યા. ૧ આવેલ દષ્ટિમાર્ગીમાં મૂકી મહાવીર આપને, મેં મૂઢધિયે હૃદયમાં યાયા મદનના ચાપને; નેત્રખાણા ને પચેાધર નાભી ને સુંદર કટી, શણગાર સુદરીઓ તણાં છટકેલ થઈ જોયાં અતિ. ૧ મૃગનયની સમ નારીતણા મુખચંદ્રને નીરખી અતિ, મુજ મન વિષે જે રંગ લાગ્યા અલ્પ પણ ગુઢા અતિ; તે શ્રુતરૂપ સમુદ્રમાં ધાયા છતાં જાતા નથી, તેનું કહેા કારણ તમેા ખર્ચે' કેમ હુ આ પાપથી ? ૧૪ સુંદર નથી આ શરીર કે સમુદાય ગુણ તણેા નથી, ઉત્તમ વિલાસ કળા તણી દેદીપ્યમાન પ્રભા નથી; પ્રભુતા નથી તે। પણ પ્રભુ અભિમાનથી અક્કડ કુરૂ', ચેાપાટ ચાર ગતિતા સંસારમાં ખેલ્યા કરૂ. ૧૫ આયુષ્ય ઘટતુ જાય તેાપણુ પાપમુદ્ધિ નવ ઘટે, આશા જીવનની જાય પણ વિષયાભિલાષા નવ મટે; ઔષધ વિષે કરૂં યત્ન પણ હું ધર્મને તે નવગણું, મની માહમાં મસ્તાન હુ પાયા વિનાના ઘર ચણું. ૧૬ આત્મા નથી પરભવ નથી વળી પુણ્ય પાપ કશું નથી, મિથ્યાત્વીની કટુવાણીને ધરી કાન પીધી સ્વાદથી;
Page #595
--------------------------------------------------------------------------
________________
(૫૫) રવિસમ હતા જ્ઞાનેકરી પ્રભુ આપશ્રી તોપણ અરે, દી લઈ કુવે પડયે ધિકકાર છે મુજને ખરે. ૧૭ મેં ચિત્તથી નહિ દેવની કે પાત્રની પૂજા ચહી, ને શ્રાવકે કે સાધુઓને ધર્મ પણ પાળે નહિ, પાપે પ્રભુ નરભવ છતાં રણમાં રડયા જેવું થયું, ધોબીતા કુત્તાસમું મમ જીવન સહુ એળે ગયું, ૧૮ હું કામધેનું કલ્પરૂ ચિંતામણિના પ્યારમાં, ખોટા છતાં ઝંખે ઘણું બની લુબ્ધ આ સંસારમાં જે પ્રગટ સુખ દેનાર હારે ધર્મ તે સે નહિ, મુજ મૂખ ભાવોને નિહાળી નાથ કર કરૂણા કંઈ. ૧૯ મેં ગ સારા ચિંતવ્યા તે રોગ સમ ચિંત્યા નહિ, આગમન ઈછયું ધનતણું પણ મૃત્યુને પ્રીછયું નહિ; નહિ ચિંતવ્યું મેં નકે કારાગ્રહ સમી છે નારીઓ, મધુ બિંદુની આશા મહીં ભય માત્ર હું ભૂલી ગયે. ૨૦ હું શુદ્ધ આચાર વડે સાધુ હૃદયમાં નવ રહ્યો, કરી કામ પર ઉપકારનાં યશ પણ ઉપાર્જન નવ કર્યો, વળી તીર્થના ઉદ્ધાર આદિ કોઈ કાર્યો નવ કર્યા, ફેગટ અરે આ લક્ષ ચોરાશી તણું ફેરા ફર્યા. ૨૧ ગુરૂ વાણુમાં વૈરાગ્યકેરે રંગ લાગ્યો નહિ અને, દુર્જનતણાં વાકયે મહી શાંતિ મળે કયાંથી મને? તરૂં કેમ હું સંસાર આ અધ્યાત્મ તે છે નહિ જરી. તુટેલ તળીઆને ઘડે જળથી ભરાયે કેમ કરી ? ૨૨
મેં પરભવે નથી પુણ્ય કીધું ને નથી કરતો હજી, - તે આવતા ભવમાં કહો ક્યાંથી થશે હે નાથ;
Page #596
--------------------------------------------------------------------------
________________
( ૫૭૬ )
ભૂત ભાવિ ને સાંપ્રત ત્રણેભવ નાથ હું હારી ગયેા, સ્વામી ત્રિશ’કુ જેમ હું આકાશમાં લટકી રહ્યો. ર અથવા નકામુ` આપ પાસે નાથ શું બકવું ઘણું, હે દેવતાના પૂજ્ય ! આ ચારિત્ર મુજ પાતાતણું; જાણા સ્વરૂપ ત્રણ લેાકનું તા માહારૂ શુ' માત્ર આ ? જ્યાં ફ્રોડના હિસાબ નહિ ત્યાં પાઈની તેા વાત કયાં. ર હારાથી ન સમ અન્ય દીનના, ઉદ્ધારનારા પ્રભુ, મ્હારાથી નહિ અન્ય પાત્ર જગમાં, જોતાં જડે હે વિભું; મુક્તિ મ‘ગળસ્થાન તાય મુજને, ઇચ્છા ન લક્ષ્મી તણી, આપે। સમ્યગ રત્ન સ્વામી જીવને, તેા તૃપ્તિ થાયે ઘણી. ર
ज्ञान बोध छंद.
ભગવતી ભારતી ચરણ નમેવ, સહ ગુરુ નામ સ સમરેવ; ખેાલીસ ચાપાઇ એ આચાર, જોઈ લેજો જા વિચાર. ॥ ૧ ॥ પડિંત તે જે નાણે ગ, જ્ઞાનિ તે જે જાણે સ; તપસી તે જે ન કરે ક્રોધ, કમ આઠ જીતે તે જોધ. !! ૨ !! ઉત્તમ તે જે એલે ન્યાય, ધર્મી તે જે મન નિરમાય; ઠાકુર તે જે ખેલે વાચ, સદ્ગુરૂ તે જૈ ખેલે સાચ. ।। ૩ । ગિરૂએ તે જે ગુણે આગલા, શ્રી પરિહાર ગરે તે ભલેા; મેલે તે જે નિંદા કરે, પાપી તે જે હિ'સા આદરે. ॥ ૪ ॥ મુરતી તે જે જીનવરતણી મત તે જે ઉપજે આપણી; કીતિ તે જે ખીજે સુણી, ૫૬ તા તીર્થંકર તણી. ॥ ૫ ॥ લખ્ખી તેા ગૌતમ ગણા - બુદ્ધે અધિક અભયકુમાર; શ્રાવક તે જે લહે નવ ત
Page #597
--------------------------------------------------------------------------
________________
' પ૭૭) કાયર તે જે મુકે સત્ત્વ. | ૬ છે મંત્ર ધરે જે શ્રી નવકાર, દેવું અને જે મુકિત દાતાર; સમક્તિ તે જે સુધે ગમે, મિથ્યાત્વી તે જે ભુલે ભમે. | ૭ | માટે તે જાણે પરપીડ, ધનવંત તે જે ભાંજે ભીડ; મન વશ આણે તે બલવંત, આલસ મૂકે તે પુન્યવંત. એ ૮ કામી નર તે કહીયે અંધ, મેહ જાલ તે માટે બંધ; દારિદ્રતે ધમે હિણ, દુરગતિ માંહે રહે તે દણ. | ૯ | આગમ તે જે બોલે દયા, મુનીવર તે જે પાલે કિયા; સંતોષી તે સુખીયા ઘયા, દુખીઆ. તે જે લોભે ગ્રહ્યા. ૧૦ મે નારી તે જે દુઈ સતી, દરસણ તે જે એગ મુહપતી; રાગ દ્વેષ ટાલે ને યતી, જેને જાણે તે જીન મતી. જે ૧૧ છે કાયા તે જે કેલ પવિત્ર, ક્યા રહિત હેય મિત્ર; વડપણ પાલે તેહીજ પુત્ર, ધર્મ હણ કરે તેજ શત્રુ. ૧૨ વૈરાગી જે રમે રાગ તરૂ તે ભવ તરે અથાગ; છાગ હણને મંડે ગ, રૌરવ નરક ઈણે તે માગ. | ૧૩ મે દેહ માંહી જીમ સારી જહ, ધરમ માંહે તે લેખે દીહ; રસમાંહે ઉપસમ રસ લીહ, થુલીભદ્ર મુનીવરમાં સિંહ. મે ૧૪ છે સાચે તપ જે જીનવર નામ, જેગી તે જે જીતે કામ; વાયવંત કહીએ શ્રી રામ, જીન પ્રાસાદ હોએ ગ્રામ.
૧૫ એહ બેલ બેલ્યા મેં ખરા, સારા નથી એહથી ઉપહરા; કહે પંડિત લક્ષ્મી કલોલ, ધરમ રંગ મન કરજે ચેલ. ૧૬
Page #598
--------------------------------------------------------------------------
________________ (પ૭૮). श्री साधुवंदना तथा वैराग्यमय पर નમું અનંત વીશી, ઋષભાદિક માં આ ક્ષેત્રમાં, ઘાલી ધમની શીર. | 1 | મહા સુખી નર, શુર વીરને ધીર; તીરથ પ્રવર્તાવી, પહોંચ્યા મેં , તીર. 5 2 | શ્રીમંધર પ્રમુખ, જઘન્ય તીર્થંકર વીશે જે અઢી કીપમાં, જયવંતા જગદીશ. મે 3 છે એક શીતર, ઉત્કૃષ્ટ પદે જગીશ; ધન્ય મોટા પ્રભુજી, જેહ નમાવું શીશ. 4 કેવળી દેય કેડી, ઉત્કૃષ્ટ ન કેડિ; મુનિ દેય સહસ કેડિ, ઉત્કૃષ્ટ નવ સહસ કે છે 5 મે વિચરે વિદેહે, મોટા તપસી ઘેર; ભાવે જ વંદુ, ટાળે ભવની છેડ. 6 વીશે જિનનાં, સઘળ એ ગણધાર; ચૌદશેને બાવન, તે પ્રણમું , કાર. 7 જિનશાસન નાયક, ધન્ય શ્રી વીર નિણંદ ગૌતમાદિ ગણધર, વરતા આનંદ. | 8 | શ્રી રૂષભદેવના, રતાદિક સો પુત્ર, વૈરાગ્ય મન આણ, સંયમ લિયે અર ભુત. 5 9 છે કેવળ ઉપરાક્યું, કરી કરણી કરતુત જિનમત દીપાવી, સઘળા મક્ષ પહુત, છે 10 ભરતેશ્વરના, હવા પટેધર આઠ; આદિત્યજશાદિક, પહે શીવપુર વાટ. 11 શ્રી જિન અંતરના, હુવા : અસંખ્ય; મુનિ મુગતે પહત્યા, ટાળી કર્મના વાંક. 56 - ધન્ય કપિલ મુનિવર, નમિ નમું અણગાર; જેણે તક્ષા ત્યાગે, સહસ રમણ પરિવાર. 13 છે મુનિવર હું કેશી, ચિત્ત મુનિવર સાર; શુદ્ધ સંયમવાળી ! ભવને પાર. મેં 14 | વળી ઈષકાર રાજા, ઘેર : નવ તત્વ