________________
(૧૪) પાય પડીને, વિનતિ સુણે આવાર. પ્રભુ| ૨ | રૂપભદેવજી ત્યાંથી ચાલ્યા, શ્રી શ્રેયાંશ દરબાર, એક સે આઠ, ઘડા સાઠ, રૂડે આહાર, ઈક્ષુરસ હરાવી શ્રેયાંશ કુંવરજી થયા ખુશી અણગાર. પ્રભુ છે ૩ કેવલ પામી માતાને દીધું, જ્ઞાન અને તે અપાર, કહે રિદ્ધિ, બહુ સિદ્ધિ, પ્રભુ પામ્યા, દુઃખ વામ્યા, પ્રભુ મારી ગતિ શી થાશે હો નજી તાર તાર મુજ તાર. પ્રભુ !
श्री गौतम स्वामी स्तवन
રાગ-દાદા દુઃખ વારે રે, વિર વહેલા આરે, ગૌતમ કહી બોલાવે રે, દરિસણ વહેલા દીજીયે હેજી, પ્રભુ તું ન સ્નેહી હું સસ્નેહી અજાણ વીર. એ આંકણું
ગતમ ભણે મેં નાથ તે, વિશ્વાસ આપી છેતર્યો, પરગામ મુજને મકલી, તું મુકિત રમણીને વર્યો; * પ્રભુછ હારા ગુપ્ત ભેદોથી અજાણ. વીર | ૧ |
** સાખી શીવનગર થયું શું સાંકડું કે, હતી નહિ મુજ ગ્યતા, કહ્યું હેત જે મુજને તે કેણ કેઈને રેકતા; ' પ્રભુજી હું શું માગત ભાગ સુજાણ. વીર | ૨
સાખી મામ પ્રશ્નનો ઉત્તર દઈ, ગૌતમ કઈ કેણ લાવશે, કેણ સર કરશે સંઘની, શંકા બિચારી કયાં જશે, - પુણ્ય કથા કહી પાવન કરો મુજ કાન. વીર રે ૩.
