Book Title: Updeshpad Mahagranth
Author(s): Haribhadrasuri, Munichandrasuri, Hemsagarsuri, Ratnatrayvijay
Publisher: Ranjanvijay Jain Pustakalay
View full book text
________________
૧૫૭
તેનું અવધારણ કર્યું, તેના યોગે તે શુદ્ધ સમ્યકત્વ પામ્યો વીર ભગવંત નિર્વાણ પામ્યા પછીના કંઈક ન્યૂન પાંચસો વર્ષે આ જંભક દેવ દેવલોકથી અવીને અવંતિદેશના તુંબવન નામના સન્નિવેશમાં ધનગિરિ નામના શેઠપુત્ર થયા હતા. પોતાના અંગની મનોહરતાથી દેવના રૂપને જિતેલું હતું, એવા તે બાલ્યકાલથી જ જિનેશ્વરના ધર્મને શ્રવણ કરી જે શ્રાવકપણું પામ્યા હતા. ઉપરાંત ભવનો ભય થવાથી વિષય-તૃષ્ણાને છેદીને પ્રવ્રજ્યા અંગીકાર કરવાના મનોરથ કરતો હતો. યૌવનવય પામ્યો, એટલે કન્યાઓ તેને વરવા આવતી હતી, પરંતુ પિતાને કહી દેતો હતો કે, “મારે પરણવું નથી, પરંતુ હું દીક્ષા અંગીકાર કરવાનો છું.” તે નગરમાં ધનપાલ નામના શેઠ હતા, તેની પુત્રીએ પિતાને વિનંતિ કરી કે, “મને તેમની સાથે પરણાવો.તો હું તેમને વશ કરી શકીશ.” (૧૨)
પોતાની સ્થિરતાથી જેણે મેરુને પણ જિતેલો છે – એવા જાતિસ્મરણવાળા સિંહગિરિ નામના ગુરુ હતા અને તેમની પાસે સમિતે દીક્ષા અંગીકાર કરી હતી. જે તેણીના બંધુ હતા.
હવે ધનગિરિએ તે કન્યાને કહ્યું કે, “હે ભદ્રે ! હું સાધુ થવાનો છું, તે વાત જુઠી ન માનીશ, તે કાર્યમાં હવે હું ઢીલ નહિ કરીશ, માટે તને જે રુચે તે કર.” ઘણાં ધન ખરચીને મોટા આડંબરથી વિવાહ માંડ્યો. માતા-પિતાના આગ્રહને વશ બની તેણે પાણિગ્રહણ કર્યું. જે મહાનુભાવો વિષયસંગથી દૂર થયા હોય અને વૈરાગી બન્યા હોય, છતાં પણ અનુરક્તની માફક ઉપરોધને આધીન બની કાર્ય કરનારા થાય છે. તે વખતે વિવાહ વીતી ગયો, એટલે આનંદમાં આવી ગયેલી સુનંદાને ધનગિરિએ કહ્યું કે “હે ભદ્ર ! હવે મને છોડ, આગળ મેં તને કહેલ વચન યાદ કર.” સુનંદા પતિમાં અતિ આસક્ત છે, જયારે પતિ તેટલો જ વિરક્ત છે, રાગી અને વૈરાગી તે બંને વચ્ચે ઘણા રાગ અને વૈરાગ્યના આલાપ-સંતાપ વિવાદ થયા. પત્નીએ તેને કહ્યું કે, “પિતાના ઘરથી પરાભુખ થયેલી મને તેમ અગર તમારો પુત્ર આશરાનું સ્થાનક ગણે. તે સિવાય બીજું કોઈ સ્થાન ન ગણાય. તેનો તો તમે વિચાર કરો. જે કારણ માટે કહેલું છે કે, “પુત્રી કુંવારી હોય ત્યાં સુધી પિતા, યૌવનવય પામેલીને ભર્તાર, વૃદ્ધાવસ્થામા વળી પુત્ર સ્ત્રીનું રક્ષણ કરનાર જણાવેલા છે. પત્નીનું આ વચન સાંભળીને તેમ જ બંધુવર્ગ-સગા સ્નેહી-સ્વજનાદિકના આગ્રહને વશ બની તે પુત્રના લાભ સન્મુખ થયો. કેટલાક દિવસો પસાર થયા પછી ઉત્તમ સ્વપ્નથી સૂચિત દેવનો જીવ તે સુનંદાના ગર્ભમાં ઉત્પન્ન થયો. સ્વપ્નાનુસાર પ્રશસ્ત પુત્ર-લાભરૂપ મંગલનો નિશ્ચય થયો છે-એવી સુનંદાને ધનગિરિએ કહ્યું કે, “હવે તને સહાયક લક્ષણવંત પુત્ર પ્રાપ્ત થશે” મહામુશીબતે સુનંદાએ તેને રજા આપી મુક્ત કર્યો-એટલે સર્વ જીવોને અભયદાન મળે તેવા પ્રકારની વિરતિ લેવાની જાહેરાત કરી. ત્યાર પછી ઘણું ધન ખરચી જિનાલયોની અંદર મહોત્સવો કરાવ્યા. દીન, અનાથ વગેરેને દાન આપ્યાં. બંધુવર્ગને યથાયોગ્ય સન્માની, તથા સમાધિ સંતોષમાં સ્થાપીને ઉચિત પ્રતિપત્તિ-પૂજાવાળી તીર્થકર ભગવંતની સ્તવના કરીને તથા વિનયપૂર્વક વસ્ત્રાદિકના દાનથી ચતુર્વિધ શ્રીસંઘનું સન્માન કરી શ્રીસિંહગિરિ પાસે ઉત્તમ નક્ષત્ર, મુહૂર્ત, લગ્નની શુદ્ધિ પ્રાપ્ત થઈ, તે સમયે મહાનિધિ પ્રાપ્તિની ઉપમાથી મહાવ્રતો અંગીકાર કર્યો.
કંઈક અધિક નવ મહિના વીત્યા પછી પૂર્વદિશા જેમ સૂર્યને તેમ સુનંદાઓ સુખપૂર્વક
