Book Title: Updeshpad Mahagranth
Author(s): Haribhadrasuri, Munichandrasuri, Hemsagarsuri, Ratnatrayvijay
Publisher: Ranjanvijay Jain Pustakalay
View full book text
________________
૨૫૩ વૈતાઢ્ય પર્વત ઉપર સિદ્ધકૂટના જિનભવનમાં લઈ ગયો. પોતાનુંકુંડલયુગલ તેના દેખતાં ત્યાં સ્થાપન કર્યું. (૧૦૦) તેણે ચિંતવેલા મનોરથો પૂર્ણકરનાર એવું ચિંતામણિરત્ન દેવે તે મૂંગાને આપ્યું-એમ કરીનેતે દેવ સ્વર્ગમાં ગયો. પેલા રત્નથી તેની દરેક ઈચ્છાઓ પૂર્ણ થાય છે. કોઈક સમયે અકાલે આમ્રફલખાવાનો માતાને દોહલો થયો. દોહલો પૂર્ણ ન થવાથીતે દુર્બલ દેહવાળી થઈ, એટલે તેને શંકા થઈ. જિનવચન સત્ય જ હોય છે. પેલો દેવ અહિ ઉત્પન્ન થયો છે. તે રત્નના પ્રભાવથી અકાલે પણ આમ્રવૃક્ષો ફળ્યા. સન્માનિત દોહલાવાળી તે ગર્ભને વહન કરવા લાગી.નવ મહિનાથી અધિક કેટલાક દિવસ વીત્યા પછી પૂર્વદિશા જેમ સૂર્યને તેમ તેણે મનોહર પુત્રને જન્મ આપ્યો. નવા જન્મેલા બાળકને દાનમાં નવકારનું સુંદર દાન આપ્યું. તેમ જ કુલવૃદ્ધિ કરનાર તેનો ઘણો મોટો જન્મોત્સવ કર્યો. નામકરણની વિધિમા “અદત્ત' એવું નામ સ્થાપન કર્યું. ક્રમે કરી વૃદ્ધિ પામ્યો, એટલે બાળકને જિનેશ્વરના મંદિરમાં તેમ જ સાધુઓ પાસે લઈ જવાતો હતો, તેમના ચરણ-કમળમાં પગે લગાડાતો હતો. અતિકર્ક રુદન કરે, ત્યારે તેને મારતા પણ હતા. યૌવનવય પામ્યો ત્યારે ઘણા લાવણ્યવાળી ચાર કન્યાઓ સાથે તેનો વિવાહ કર્યો. બાધા વગરના ચિત્તથી તેની સાથે રાત્રિ કે દિવસનો વિભાગ કર્યા વગર વિષયસુખ ભોગવતો હતો સમય પાક્યા એટલે અશોકદતે પૂર્વનો સંકેત કહ્યો, તો પણ તલના ફોતરા જેટલી પણ તેની વાત સ્વીકારતો નથી. એટલે અશોકદર તીવ્ર સંવેગથી પ્રવ્રયા અંગીકાર કરીને ઉગ્રતપની આરાધના કરીને દેવ થયો. સમયે અવધિજ્ઞાનનો ઉપયોગ મૂક્યો, તો જાણ્યું કે અતિગાઢ મિથ્યાત્વનો ઉદય છે, તેથી તેને હજુ શ્રદ્ધા થતી નથી. જયાં સુધી પીડાથી શરીરવાળો નહિ થાય, ત્યાં સુધી આ પ્રતિબોધ-પામવાનો નથી. એમ વિચારીને દેવે તેનાં દેહમાં વ્યાધિ ઉત્પન્ન કર્યો. જેમાં વૈદ્યના ઉપાયો ન ચાલે, તેવો જલોદર નામનો અસાધ્ય પેટનો વ્યાધિ ઉત્પન્ન કર્યો. તેને યંત્રમાં પીલાવા સરખી વેદના આખા શરીરમાં ઉત્પન્ન થઈ. પોતાના જીવનની ઉગ પામ્યો અને અગ્નિપ્રવેશની અભિલાષા કરી, એટલામાં શબરનું રૂપકરી તે દેવ ત્યાં આવ્યો ઉદ્ઘોષણા કરતા કહેવા લાગ્યોકે, ગમે તેવા દરેક વ્યાધિઓ મટાડનાર હું વૈદ્ય છું.વૈદ્ય આ અહંદરને દેખ્યો અને કહ્યું કે, “ઘણો ભયંકર વ્યાધિ થયો છે. ઘણા કષ્ટથીતેની ચિકિત્સા કરવી પડશે. મને પણ પહેલાં આવો વ્યાધિ થયો હતો. સર્વ સંગનો ત્યાગ કરી હું દરેક નગરમાં પરિભ્રમણ કરું છું. આ રોગ મટાડવા માટે તું સર્વસંગનોત્યાગ કરી મારી સાથે તું ફરે તો તારો રોગ દૂર કરૂં દુઃખથી પીડા પામેલા તેણે તે સર્વ વાત કબૂલ કરી. તેને નગરચૌટામાં લઈ ગયો. માતાના મંદિરમાં બેસાડ્યો. દેવીની પૂજા કરાવી અને વ્યાધિ નીકળતો બતાવ્યો.વેદના દૂર કરી. ક્ષણવારમાં તદ્દન નિરોગી બની સ્વસ્થ થયો. દીક્ષા આપવા માટે તેણે મુનિનું રૂપ ગ્રહણ કર્યું. દિવ્ય રૂપ બતાવી મુનિની દીક્ષા આપી અને મુનિઓનોઆચાર બતાવ્યો. એમ કરી દેવ પોતાના સ્થાનકે ગયો. ત્યાર પછી તે પણ પ્રવ્રયા છોડી ઘરે ગયો અને પહેલાની જેમ ભાર્યાદિકનો સ્વીકાર કર્યો એટલે તે જ પ્રમાણે દેવે તેને વ્યાધિ ઉત્પન્ન કર્યો. દુ:ખ પામેલો સ્વજનવર્ગ તેને અતિશય વેદના પામેલો દેખીને શબરાકાર વૈદ્યને દેખીને તેને કહે છે કે, “આને નિરોગી કરો.” દેવ પણ તેને આગળ માફક કહે છે પેલો પણ તે વાત સ્વીકારે છે. હવે પૃથ્વીમાં તારે મારી સાથે ભમવું પડશે.
