Book Title: Updeshpad Mahagranth
Author(s): Haribhadrasuri, Munichandrasuri, Hemsagarsuri, Ratnatrayvijay
Publisher: Ranjanvijay Jain Pustakalay
View full book text
________________
૫૦૫
૯૭૨–પ્રથમ ભવમાં પોપટ, બીજા ભવમાં નિકુિંડલ નામનો રાજપુત્ર થયો. ત્રીજા ભવમાં સૌધર્મ દેવલોકે ગયો. ચોથા ભવમાં લલિતાંગ નામનો રાજપુત્ર થયો. પાંચમાં ભવમાં ઇશાન નામના બીજા દેવલોકમાં ઉત્પન્ન થયો. ત્યાંથી ચ્યવીને દેવસેન નામનો રાજપુત્ર થયો. ત્યાંથી વિશિષ્ટ પ્રકારના તપ અને સંયમનું પાલન કરીને બ્રહ્મદેવલોકમાં ઇન્દ્રપણે ઉત્પન્ન થયો. ત્યાંથી ચ્યવીને પ્રિયંકર નામનો ચક્રવર્તી, ત્યાર પછી નિરતિચાર ચારિત્રનું પાલન કરીને સિદ્ધિગતિ પ્રાપ્ત કરી - એમ જાણવું. (૯૭૨) હવે ભાર્યાના ભવો કહેવાની અભિલાષાવાળા કહે છે
-
૯૭૩
પ્રથમભવમાં મેના તિર્યંચ, ત્યાર પછી પુરંદરયશા નામની રાજપુત્રી, ત્યાર પછી સૌધર્મ દેવલોકમાં, ત્યાંથી ચ્યવીને ઉન્માદયન્તી નામની રાજપુત્રી, ત્યાર પછી તપસ્યા કરી ઇશાન દેવલોકમાં, ત્યાંથી ચ્યવી ચંદ્રકાન્તા નામની રાજપુત્રી થઇ, પ્રિયંકર રાજાના મતિસાગર મંત્રી થયા. તે ચક્રવર્તીને અતિશય વલ્લભ હોવાથી અતિશયજ્ઞાની ભગવંતને પૃચ્છા કરી કે-હે ભગવંત ! કયા કારણથી આ મને અતિવલ્લભ છે ?' તેમણે પણ પૂર્વભવના વૃત્તાન્તો કહ્યા, એટલે બંનેને સંવેગ ઉત્પન્ન થયો. (૯૭૩)
1
આ વકતવ્યતા વિસ્તારથી કહેવાની ઇચ્છાવાળા શુકનું મરણ ઇત્યાદિ ચૌદ ગાથાગર્ભિત ચરિત્ર કહે છે
-
૯૭૪ થી ૯૮૬–સર્વ ઋતુયોગ્ય વૃક્ષ-સમૂહની પુષ્પ-સુગંધથી ભરપૂર દિશાસમૂહવાળુ નંદનવન સમાન અતિ મનોહર મહાવનનામનું એક મોટુવન હતું જેમાં પુષ્પરસનાં પાનથી મત્ત બનેલા મધુકરના ગુંજારવથી સંતોષ ઉત્પન્ન કર્યો છે, તથા લીલાથી ગમન કરતા હાથીઓના કુલના કંઠના ગરવશબ્દથી મનોહર એવા તે વનમાં જિનેન્દ્ર ભગવંતનું ભવન હતું. તે કેવું હતું ? તો કે, મોટા સ્થૂલ સ્તંભોવાળું, સ્તંભ ઉપર સ્થાપન કરેલી નૃત્ય કરતી પૂતળીઓથી યુક્ત, લક્ષણયુક્ત સ્ત્રીવર્ગની જેમ જેની ચલાયમાન નિર્મલ પતાકા ફરકતી છે,હિમાલયપર્વત સરખા ઉંચા શિખર સરખું, સ્ફટિકમણિમય વિશાલ શાલા-યુક્ત, જેણે કિન્નર દેવતાઓના સમૂહ માફક આરંભેલાં ગીતોથી દિશાચક્રને બહેરું કરેલ છે, અતિરમણીય આહ્લાદક ઋષભનાથ ભગવંતની પ્રતિમાએ જેના મધ્યભાગમાં શોભા કરી છે, જેને વૃક્ષોના સમૂહથી શોભાયમાન એવો ચારે બાજુ ફરતો વનખંડ છે. લોકોનાં નયનોને રમ્ય, સુંદર કાંતિવાળું, જયલક્ષ્મીના કુલઘર સરખું, વળી મહાદેવના હાસ્ય-સમાન પ્રકાશિત કાંતિસમૂહવાળું એક જિનભવન હતું.
તે વનમાં મનુષ્યભાષા બોલનાર અતિગાઢ સ્નેહવાળું એક પોપટ અને મેનાનું તિર્યંચયુગલ હતું. સ્વચ્છંદપણે ઉડતા, ફરતા ફરતા તે બંને કોઇક સમયે તે ઋષભદેવ ભગવંતની પ્રતિમા પાસે આવ્યા એને દેખીને હર્ષિત મનવાલા કહેવા લાગ્યા કે- ‘આ રૂપ-દર્શન અપૂર્વ નયનામૃત-સમાન છે, માટે બીજાં કાર્યો છોડીને આપણે દ૨૨ોજ આવીને આ રૂપ જોવું યોગ્ય છે. આ પ્રમાણે દરરોજ પ્રભુ-પ્રતિમાનાં દર્શન કરતા કરતા લગભગ તેમના આત્મામાં મોહની મલિનતા ઓસરી ગઇ. આ પ્રમાણે તે બંનેના દિવસો પસાર થતા હતાં. એટલામાં રતિઆનંદના સ્થાન સમાન વસંત માસ આવ્યો. એક સાથે જ ત્યાં આગળ સમગ્ર વૃક્ષો પુષ્પ
૩૪
