Book Title: Updeshpad Mahagranth
Author(s): Haribhadrasuri, Munichandrasuri, Hemsagarsuri, Ratnatrayvijay
Publisher: Ranjanvijay Jain Pustakalay
View full book text
________________
૫૧૦
ઉપદેશપદ-અનુવાદ જયાં પેલો ખેચર તેના ચરણ-કમળમાં ભમરા માફક સુકોમલ વાણીથી કરગરવા લાગ્યો અને કોઈ પ્રકારે મારા પર પ્રસન્ન કેમ થાય ?' તેવી સ્થિતિમાં તે જોવામાં આવ્યો. (૧૦૦)
તે આ પ્રમાણે દીનતાથી તેને પ્રાર્થના કરવા લાગ્યો કે- સુંદરિ! તું મારી અવજ્ઞા ન કર, તેં મને પ્રભાવિત કર્યો છે, આ દુઃખથી ક્ષણવાર પણ હવે જીવવા સમર્થ નથી” ત્યાર પછી લલિતાંગ કુમાર પોતાના મનમાં પ્રલયાનલ સરખા પ્રચંડ કોપને વહન કરતો કઠોર શબ્દોથી આ પ્રમાણે તિરસ્કાર કરવા લાગ્યો કે, “અરે ! તું નિર્મલ કુલનો જણાતો નથી, નહિતર આ પ્રમાણે પારકી સ્ત્રીનું અપહરણ કરે નહિ. તારું મુખ જોવામાં પણ પાપ છે,તું દેખવા લાયક નથી.” તીવ્રરોષવાળો તે ખેચર પણ તરવાર ગ્રહણ કરીને એકદમ સામો જોડ્યો અને આકાશમાં જાણે વિજળીદંડથી પ્રકાશિત મેઘ હોય તેવો તે જણાવા લાગ્યો. એટલામાં પરાક્રમના પ્રકર્ષથી તેને પ્રહાર આવી પહોંચ્યો, એટલે આપણે પણ એકમદ પ્રચંડ ધનુષ્યદંડ ખેચ્યું. છેદ કાન સુધી ખેચેલ યમરાજાની જીભ સમાન ચોરના પ્રાણને હરણ કરનાર એવું બાણ કુમારે છોડ્યું, તે બાણથી આ ખેચર હૃદયના મર્મસ્થાનમાં એવો વિંધાયો કે જેથી બાણની સાથે તેની મિત્રતા વહન કરતા હોય, તેમ દેહમાંથી પ્રાણ નીકળી ગયા. ત્યાર પછી વિકસિત કમલ-સમાન સુખવાળી તે રાજકન્યા વિમાનમાં આરૂઢ થઈ અને તેને પિતાની પાસે લાવ્યા, એટલે તેઓને ઘણો સંતોષ થયો.
હવે રાત્રે કોઈ પ્રકારે સુખેથી સૂઈ ગયા પછી રાજકન્યાના મસ્તકમાં ઉગ્રઝેરવાળા સર્વે ડંખ માર્યો, તેથી તે ક્ષણે નજીક રહેલો સર્વ પરિવારવર્ગ આકુળ-વ્યાકુળ બની ગયો અને મંત્ર તંત્ર, મહાઔષધિઓ વિવિધ પ્રકારના બીજા ઉપાયો કર્યા, તો પણ થોડો ફેર પડ્યો નહિ. એટલે ચોથો ગારુડિક વિધા જાણનાર રાજપુત્ર હતો, તેણે મંત્ર, તંત્ર વગેરે ઉપચારો કરીને તેને ફરી સાજી કરી. આ સમયે તેઓ ચારે વચ્ચે વિવાહવિષયક વિવાદ ઉત્પન્ન થયો. કારણ કે, સર્વેએ તેના સ્વામી થવા ચાહતા હતા તે સમયે કુમારીના માતા-પિતા અત્યંત આકુલ મનવાળાં બન્યાં અને ચિંતવવા લાગ્યાં કે, એક સાથે ચાર વર તૈયાર થયા છે, તો હવે આ કોને આપવી ? ઉન્માદયન્તી રાજપુત્રીએ પિતાને કહ્યું કે, “તમે ચિંતા ન કરો, હે પિતાજી! આ ઝગડાનો નીકાલ હું જ કરીશ,” ત્યાર પછી તેણે રાજપુત્રોને કહ્યું કે, “જે કોઈ મારી સાથે જન્માન્તરનો સંબંધ કરે, તે જ ત્યાં મારો પતિ નક્કી થશે.' ત્યારે પ્રૌઢ પ્રેમભાવ પામેલ લલિતાંગે એ વાત પણ સ્વીકારી કારણ કે, “સ્નેહને કોઈ વસ્તુ અસાધ્ય નથી.' કાષ્ઠો મંગાવીને મસાણના એક સ્થળમાં એક ચિતા તૈયાર કરાવી. બંનેએ તેમાં પ્રવેશ કર્યો, અગ્નિ સળગાવ્યો, પ્રથમથી તે સ્થળમાં કરેલ ગુપ્ત દ્વારવાળી સુરંગ કરેલી હતી. (ગ્રંથાત્ર ૧૩૦૦૦) તેમાંથી અક્ષત દેહવાળા બંને બહાર નીકળીને પિતા પાસે પહોંચ્યા. લલિતાંગ કુમાર સાથે મનોહર વિવાહ ઉત્સવ કર્યો. સર્વ નગરલોકો અમૃતવૃષ્ટિ સમાન આ બેના યોગથી સંતોષ પામ્યા. બાકીના ત્રણ રાજકુમારોને રાજાએ સમજાવ્યા કે, એક કન્યા તેમને ઘણાને કેવી રીતે આપી શકાય ? (૧૨૦) બાકીના રાજપુત્રો પોતપોતાના સ્થાનકે ગયા પછી આ કુમાર કેટલાક દિવસ ત્યાં રોકાયો. જેમાં દરરોજ નવા નવા સત્કાર-સન્માનાદિ થતા હતા.
ત્યાર પછી ઉન્માયત્તી સહિત તેઓને વિદાય આપી, એટલે પિતાના નગરે પહોંચ્યો.
