Book Title: Updeshpad Mahagranth
Author(s): Haribhadrasuri, Munichandrasuri, Hemsagarsuri, Ratnatrayvijay
Publisher: Ranjanvijay Jain Pustakalay
View full book text
________________
૫૫૦
ઉપદેશપદ-અનુવાદ છે. તો તમારા સ્વામીએ અહિં જ રહેલા એવા તેમનાં દર્શન જલ્દી કરવાં. હે સુંદર ! માત્ર તેમનાં દર્શન કરીને જો શાંતિકાર્ય પતાવવું હોય. અહીંજ તેઓ પધારે એ જ પરમાર્થ ગણાય આ સાંભળીને વિસ્મય સહિત તેણે પોતાના વસુતેજ રાજાને હકીકત જણાવી રાજા પણ વિચારવા લાગ્યો કે, પુણ્યના પ્રભાવો કેવા અચિતનીય હોય છે ! મુનીન્દ્રોનાં વચનો કેવાં સાચાં અને સફળ હોય છે ! તો જરૂર તે જ કહેલો ઉત્તમપુરુષ હશે ? એમ વિચારીને પ્રધાનમંત્રીને તેની પાસે મોકલ્યો. આ સમયે વિદ્યાધરી પોતાને સ્થાને પાછી ગઈ.
ત્યાર પછી વિવિધ પ્રકારના વિનય આદિના ઉપચારથી પ્રભાવિત કરીને રત્નશિખ રાજાને રાજા પાસે લઈ ગયો.મોટા મહાવતે હાથીને પણ સ્વાધીન કર્યો. ત્યાર પછી સિદ્ધ થયેલા પ્રયોજનવાળો વસુતેજ રાજા હર્ષ પામતો પોતાના સુગ્રીવ નામના નગરે પહોંચ્યો. ત્યાર પછી અનેક પ્રકારની કિંમતી સામગ્રીઓના સન્માન સહિત આઠ કન્યાઓ સાથે પરણાવીને તે રાજાએ રત્નશિખાને પોતાના રાજ્ય પર સ્થાપન કર્યો. તેને કહ્યું કે-“હે મહાભાગ્યશાળી ! સમંગલ નામના કેવલી ભગવંતના વચનથી સંસારનું સ્વરૂપ બરાબર જાણ્યું છે એમ મને તેથી દઢ વૈરાગ્ય થયો છે. નરકના નિવાસના કારણ એવા રાજયબંધથી હું કંટાળેલો છું આ મારા રાજ્યને પાત્ર એવો કોઈ પુરુષ અત્યાર સુધી ન મળવાથી તે જ ભગવંતે આ ગંધહસ્તીને ગ્રહણ કરશે, તે રૂપ નિશાની દ્વારા તમને એમોને જણાવેલ હતા. તો હવે હું આ લોક અને પરલોક અવિરૂદ્ધ વ્યવહારથી વર્તવાની અભિલાષા રાખું છું. માટે અત્યારે મને પ્રવજ્યા ગ્રહણ કરવાની અનુમતિ આપો.' રત્નશિખ પણ દાક્ષિણ્યથી તેની અભ્યર્થના સ્વીકારી. વિચારવા લાગ્યો કે-“પોતાને સ્વાધીન રાજ્યલક્ષ્મી હોવા છતાં તેનો જીર્ણ ઘાસ માફક એકદમ ત્યાગ કરે છે. ! ખરેખર ઉત્તમ પુરુષોનાં ચરિત્રો આશ્ચર્ય અને સાહસથી ભરેલાં હોય છે. અથવા વૈરાગી મનુષ્યો લક્ષ્મીનો એકદમ ત્યાગ કરે છે - તેમાં કયું આશ્ચર્ય છે ? ઉત્પન્ન થયેલા અપરાધવાલા મનોહર ભોજન કર્યું હોય, તો પણ તેને વમી નાખે છે.
ત્યાર પછી પ્રશસ્ત તિથિ,કરણ, મુહૂર્ત સમયે વસુતેજ રાજાએ ગુરુ પાસે શ્રમણધર્મ અંગીકાર કર્યો. રત્નશિખ રાજા પણ સમ્યકત્વ પામ્યો અને મહારાજા થયો. જેણે સમાચાર જાણ્યા છે, એવા શશિવેગ સમગ્ર-બલ-સમૃદ્ધિ સાથે આવીને તેને પોતાની ચંદ્રપ્રભા નામની પુત્રી આપી. ઉપરાંત અનેક જાર વિદ્યાપરિવાર સહિત અપરાજિતા નામની વિદ્યા આપી. વિધિ-સહિત વિદ્યાઓની સાધના કર્યા પછી ઇચ્છા પ્રમાણે વિહાર - ગમનાદિ કરતો હતો. આ વૃત્તાન્ત જાણને સુરવેગ વિદ્યાધર પોતાના બલમાં ઉન્મત્ત બનીને હાથીનું રૂપ વિકુર્તીને સુગ્રીવપુર નજીકના વનમાં આવ્યો. કૌતુકવશ બની તેને પકડવાની અભિલાષાવાલો તે અલ્પ પરિવાર સાથે સિંહ માફક એકદમ વનમાં આવ્યો. વિવિધ કિરણો વડે લાંબા સમય સુધી ક્રીડા કરીને જેટલામાં તેના ઉપર રત્નશિખ જા આરૂઢ થયો, તો અકસ્માતુ તે આકાશતલમાં ઉડવા લાગ્યો. એટલે ભય પામ્યા વગર તેણે વજદંત સમાન પ્રચંડ મુષ્ટિથી મસ્તક-પ્રદેશમાં તેને હણ્યો. એટલે મહાપ્રહારથી અતિપીડા પામેલો ચિંતવવાનો મંત્ર વિસરાઈ ગયેલ એવો તે સ્વભાવિક રૂપમાં પૃથ્વી ઉપર અફળાયો. આ વળી રત્નશિખે સાંભળ્યો.ત્યારે “અહો ! આ તો
