Book Title: Updeshpad Mahagranth
Author(s): Haribhadrasuri, Munichandrasuri, Hemsagarsuri, Ratnatrayvijay
Publisher: Ranjanvijay Jain Pustakalay
View full book text
________________
૫૧ ૨
ઉપદેશપદ-અનુવાદ સમાન એવા તે પરમાત્માનાં દર્શન કરી તિલકવૃક્ષો પણ એકદમ સફેદ પુષ્પોનાં બાનાથી હાસ્ય કરવા લાગ્યા. સમાન ગુણવાળાને દેખી કોને હર્ષ પ્રગટ ન થાય ? તે ઉદ્યાનમાં ચારે બાજુ પલાશના વૃક્ષો કેશુડાનાં પુષ્પોથી શોભતા હતા, તેમ તરુણ પોપટો વડે જાંબુના વૃક્ષો શોભતા હતા. હે દેવ પક્ષીઓના કિલકિલાટ શબ્દોથી વારંવાર હસી રહેલી દેવી ઉદ્યાનલક્ષ્મીની જાણે દેતપંકિત હોય, તેમ મોગરાના ખીલેલા પુષ્પોવાળા વૃક્ષોની શ્રેણી શોભતી હતી. તેના ભયથી પલાયમાન કામદેવરૂપ મહાભિલ્લની બાણપંકિત સરખા ત્યાં કાંટાવાલા જે પનસવૃક્ષોની પંક્તિઓ શોભા પામતી હતી. શ્રવણ કરવાના યોગથી મારો વિકાસ થાય છે, તો બીજો કોઈ શ્રવણ કરવાનો યોગ હશે કે? એમ ધારીને મલ્લિકા-પુષ્પનાં વૃક્ષો એકદમ નવીન પુષ્પ-સમૂહનો મેળાપ કરાવે છે.
ત્યાં આગળ જન્મથી સદા વિરોધી એવા પ્રાણીઓ પણ તેમના અતિશયથી ગાઢ બંધપણું પામ્યા છે.” આ પ્રમાણે વનપાલનાં વચનો સાંભળવાથી ઉલ્લસિત હર્ષમાં પરવશ બનેલો લલિતાંગ રાજા સમુદ્રમાં ભરતીના કલ્લોલો ઉછળે, તેમ તેના અંગમાં હર્ષના કલ્લોલો ઉછળવા લાગ્યા. તે સમયે પોતાના શરીર પર લાગેલાં સર્વ આભૂષણોથી વનપાલને ખુશી કર્યો. તેમ જ બીજા પ્રકારનું ઘણું દાન આપીને તેને કૃતાર્થ કર્યો. (૧૫૦) દેશાંતરમાં હોય, તો પણ જેમની સમીપમાં જવાની મારી અભિલાષા હતી, તો તે જ દેવ અહિ બેઠેલા એવા મારી પાસે સ્વયં પધાર્યા. હવે નવીન મેઘસમાન ગંભીર મોટા શબ્દથી નગરમાં ઘોષણા કરાવવા માટે તરત આસન પર ઉભોથયો. ત્યાર પછી જે દિશામાં ભુવનભૂષણ ભગવંત હતા તે તરફ કેટલાંક પગલાં ચાલીને ધીમે ધીમે તેમના ચરણમાં પ્રણામ કરવા માટે મસ્તક ભૂમિ સુધી સ્થાપન કર્યું. સુંદર શબ્દ કરતા એવા પડતો વગડાવીને નગરમાં ઘોષણા કરાવી કે, જિનચંદ્રના ચરણકમલમાં વંદન કરવા માટે દરેક તૈયાર થવું. નગરલોકો શરુઆતમાં થોડા પરિવારવાળા એકઠા થયા, જયારે જવા લાગ્યા, ત્યારે એકદમ ઘણો મોટો સમુદાય એકઠો થયો. પોતાની પત્નીએ, પુત્રો, પોતાનો પરિવાર અને બીજા કેટલાક બંધુવર્ગ, સગાસંબંધીઓ, સામંતો, સૈન્ય-પરિવાર સહિત રાજા તે વનમાં પહોંચ્યો. પોતાની જેમ આ વન પણ સોપારીના વૃક્ષ અને અશોકથી યુક્ત છે-એમ અતિશય હર્ષ પામેલા રાજાએ ત્યાં પ્રવેશ બનેલો રાજા તીર્થકરની નજીકના પ્રદેશમાં પહોંચ્યો. સિંહાસનતલમાં સ્થાપન કરેલા દેહવાળા ભગવંતને દેખ્યા, પ્રદક્ષિણા ફરીને પૃથ્વી સાથે મસ્તક મલાવીને વંદના કરી.
ત્યાર પછી રાજા આ પ્રમાણે સ્તુતિ કરવા લાગ્યો - “ત્રણ કિલ્લા માં રહેલા ભવ્ય જીવોવડે જેમનો વ્રતવિધિ પ્રશંસા કરાએલ છે, જેમણે દોષો દૂર કર્યા છે, જેમણે અનુપમ ત્યાગધર્મ અને સેકંડો સુંદર ચરિત્રોથી સુયશ ઉપાર્જન કરેલો છે, જેમણે શુકલધ્યાનાગ્નિમાં સ્થિરચિત્ત સ્થાપન કરેલ છે, એવા આપને નમસ્કાર કરનાર મનુષ્યો ભવરૂપી વનને દહન કરવા અને જન્મનો કાયમી વિયોગ કરવા માટે સમર્થ બની શકે છે, સમગ્ર કલ્યાણ-સમૂહનો પરિચય કરાવનાર ચરણયુગલવાળા, તેમ જ આત્માની પૂર્ણજ્ઞાનાદિક લક્ષ્મીના ભંડાર સ્વરૂપ આપ કયાં અને નિર્ભાગી દરિદ્રશેખર એવો હું ક્યાં ? જન્માંધ મનુસ્ય શરદપૂર્ણિમાના ચંદ્રનાં દર્શન કરીને જે આનંદ અનુભવે, તેવો અદ્ભુત આનંદ અને આપનાં દર્શન કરવાથી થયો
