Book Title: Updeshpad Mahagranth
Author(s): Haribhadrasuri, Munichandrasuri, Hemsagarsuri, Ratnatrayvijay
Publisher: Ranjanvijay Jain Pustakalay
View full book text
________________
૫૧૭
વિરહમાં તે દિવસે માતા-પિતા આવા પ્રકારના વિલાપ કરવા લાગ્યા. ફરી બોલવા લાગ્યું કે, હે પુત્ર ! તારા સ્નેહમાં પરવશ બનેલા મનવાળા અમોએ કોઈ દિવસ તારો અવિનય પણ કર્યો નથી. તેમ જ તેને અણગમતું વચન પણ કોઈ દિવસ સાંભળ્યું નથી, તો ક્યા કારણે આ પ્રમાણે અમારા તરફ વિરક્ત બન્યો ? (૨૫૦)
હે વત્સ ! અમૃતની ઉપમા સરખાં મધુર વચનો સંભળાવીને ફરી પણ અમારા શ્રવણયુગલને સુખ કરનાર થા, અકુશલ શંકા કરાવનારાં અમારા હૃદયોની તું ઉપેક્ષા કેમ કરે છે ? અમારા વંશરૂપી સમુદ્રને ઉલ્લસિત કરનાર ચંદ્રસસમાન, ગુણરત્નના નિધિસમાન એવા તને દેવ અપહરણ કરીને ખરેખર નિધાન બતાવીને અમારાં નેત્રોને ઉખેડી લીધાં છે. ભુવનમાં ઉદયાચલના શિખરના અતિ ઉંચા સ્થાનને પામેલા એવા તારા સરખા શૂરવીર (સૂર્ય) વગર અમારા દિવસો અંધકારસમય અમોને ભાસે છે. વૈભવ, સુખ અને યશ એ સર્વ તરત જ અમોને છોડીને દૂર ચાલી ગયું છે” આવા માતા-પિતા સંબંધી વિલાપનાં વચનો સાંભળીને કુમારને અતિ ભયંકર સંકટ ઉત્પન્ન થયું અને તરત જ માતા-પિતાને મળવા માટે મન ઉત્સુક બન્યું. વિચાર્યું કે, “જે પ્રભાતમાં જાગીને પિતાનાં ચરણનાં દર્શન ન થાય, તેવા આ મળેલા વિસ્તારવાળા ભોગોથી મને શો લાભ ? માટે હવે મારે વગર વિલંબે પિતા પાસે પહોંચવું યોગ્ય છે? આ પ્રમાણે ચિંતાસાગરમાં ડૂબી રહેલો હતો, ત્યારે વિદ્યાધર રાજાએ કોઈ પ્રકારે તેના મનોગત ભાવ જાણીને કહ્યું કે, “હે કુમાર ! કોઈ ન જાણે તેવી રીતે તું અહિં આવેલો છે, તેથી હું એમ માનું છું કે, માતા-પિતાના મનમાં ઘણી અધીરજ વર્તતી હશે, તો તારું દર્શનસુખ આપીને તેમને નિશ્ચિત કરવા જોઇએ.” “જેવી તમારી આજ્ઞા” એમ નક્કી કરીને અનેક લોકપરિવાર, વિદ્યાધરોથી જેનો માર્ગ અનુસરતો તે નગર માંથી નીકળ્યો.
આકાશવૃક્ષના પુષ્પ-સમાન એક મોટા વિમાનમાં આરૂઢ થયો. હજારો ચારણોથી ચંદ્રસમાન ઉજજવલ યશ-પ્રસર ગવાતો હતો. વિવિધ પ્રકારના વાજિંત્રોના શબ્દોથી આકાશ-સ્થલ બહેરું બની ગયું હતું. આ પ્રમાણે પિતાને દેખવા માટે ઉત્સુક બનેલો તે કુમાર પિતાના નગર નજીક પહોંચ્યો. ઘણે દૂરથી આવતા આ વિમાનને પ્રથમ નગરલોકોએ દેવું. તે કેવું હતું ? તો કે, પવનથી ફરકતી ધ્વજાઓની શ્રેણીથી શોભાયમાન થયેલો છે, શિખરનો અગ્રભાગ જેનો, વળી મધુર કંઠવાળા ચારણોનો જય જયારાવ જેમાંથી સંભળાતો હતો, જે કર્ણામૃતવૃષ્ટિની ધારા સમાન આ પ્રમાણે હતો કે, “પૃથ્વીમાં સમગ્ર રાજાઓમાં શેખરપણું પામેલા રત્નનાથ રાજા જય પામો કે, “જેમનો સુકીર્તિવાળો સૌભાગી લોકોમાં પ્રધાનભૂત એવો દેવસેન નામનો પુત્ર શોભી રહેલો છે.” જેટલામાં જેમની મનોરથમાળા ઉછળતી છે, એવા લોકો હજુ આગમનની વાત રાજાને નિવેદન કરે છે, તેટલામાં ક્ષણવારમાં જલ્દી તે રાજભવનમાં આવી પહોંચ્યો. એટલે હર્ષથી રોમાંચિત થયેલા પિતા લગાર ઉભા થાય, ત્યારે અશ્રુજળશ્રેણિથી વક્ષસ્થળને સિંચતા અને આદરથી પૃથ્વીતલ સાથે મસ્તક-શેખર મેળવતા કુમારે પિતાના ચરણમાં નમસ્કાર કર્યો અને પિતાએ પણ તેને સર્વાગથી અલિંગન કર્યું.
ત્યાર પછી ઘણા કિંમતી વસ્ત્રથી આચ્છાદિત મુખ-કમલવાળી વહુએ કંઈક દૂર રહીને રાજાના ચરણમાં પ્રણામ કર્યા. પુત્રમુખનું અવલોકન કરીને ક્ષણવાર આનંદ પામીને તેને કહ્યું
