Book Title: Updeshpad Mahagranth
Author(s): Haribhadrasuri, Munichandrasuri, Hemsagarsuri, Ratnatrayvijay
Publisher: Ranjanvijay Jain Pustakalay
View full book text
________________
૪૨૩
પ્રત્યે બહુમાન વહન કરતો તે વિનયંધર ઘરે પહોંચ્યો. તેના કુશલાનુબંધી પુણ્યયોગે ભોજનસમયે તેનાં ગૃહદ્વારમાં ત્રિલોકનાથ તીર્થકર ભગવંત ભિક્ષા માટે પધાર્યા. તેમનાં દર્શનથી આ
સ્તુતિપાઠક આનંદરસને અનુભવતો ભગવંતને પ્રતિલાભે છે. નિષ્કામવૃત્તિથી દાન આપીને તે વિચારવા લાગ્યો કે, “ખરેખર હું ધન્ય છું, આજે મારું જીવન સફલ થયું કે, “મેં મારા બંને હાથના સંપુટથી ભગવંતને દાન આપ્યું.” આ સમયે ગગનમાં દેવદુંદુભિનો નાદ ઉછળ્યો. દેવતાઓ “અહો ! દાણું અહો ! મહાદાણં' એવા પ્રકારના મહાઉઘોષણા કરવા લાગ્યા.લોકોને આશ્ચર્ય ઉત્પન્ન કરે, તેવા પ્રકારની ગંધોદક અને સુગંધી પુષ્પોની વૃષ્ટિ થઈ, એકદમ ઉત્કૃષ્ટ સંખ્યાવાળી વસુધારા ઘરના આંગણામાં આવીને પડી. વળી લોકો અને રાજા, દેવો અને અસુરો તેઓ પણ તેની સ્તુતિ કરવા લાગ્યો, ઉત્તમોત્તમ એવા સુપાત્રદાનથી જગતમાં અતિઅભુત કઈ વસ્તુ ન બની શકે ? વિશુદ્ધ દાનધર્મનો પ્રગટ પ્રત્યક્ષ પ્રભાવ દેખતો એવો તે વિનયંધર કર્મની ગાંઠ ભેદીને સમ્યકત્વ પામ્યો અને દર્શનશ્રાવક થયો. ઉત્તમ સાતક્ષેત્રરૂપ પવિત્ર પાત્રોમાં પોતાનું પુષ્કળ ધન વાપરીને આ અપવિત્ર દેહનો ત્યાગ કરીને પ્રથમ દેવલોકમાં ગયો. દેવાંગનાઓના પરિવાર સાથે અમોઘ ભોગો ભોગવીને લાંબા કાળ પછી દેવલોકમાંથી અવીને અહિં આ વિનયંધરથયો છે. આ જન્મ પામવાના યોગે રત્નસાર શેઠ પણ યથાર્થ નામવાળા રત્નોના સ્વામી બન્યા અને પૂર્ણયશા માતા પણ પૂર્ણ યશ પામી.
(૨૫).
સુંદરરૂપ, કળા-સમુદાય, લક્ષ્મી, કલંકરહિત કીર્તિ, અતિસુંદર અતઃપુર આ વગેરેની પ્રાપ્તિ જે થાય છે, તે ઉત્તમપાત્રમાં આપેલા દાનનું ફલ સમજવું કહેવું છે કે “દાન એ પુણ્યવૃક્ષનું અક્ષય મૂળ છે, પાપસર્પના ઝેરને ઉતારનાર મંત્રાભરણ છે, દારિદ્રય વૃક્ષના મૂળને બાળી નાખનાર દાવાનળ છે, દૌર્ભાગ્યરૂપી રોગને મટાડનાર ઔષધ છે, મહાસ્વર્ગરૂપી પર્વત ઉપર ચડવાના પગથિયા સમાન છે, મોક્ષનો શ્રેષ્ઠ માર્ગ છે, તો હંમેશા જિનેશ્વરોએ કહેલી વિધિ અનુસાર સુપાત્રમાં દાન આપવું જોઈએ. સમગ્ર કામચરિત્રને ઉત્તેજિત કરનાર એવું યોવન ક્રમે કરીને પામ્યો, ત્યારે જિનેશ્વરને દાન આપેલ, તેના પુણ્યપ્રભાવ-યોગે આ વિનયંધરની સાથે તે ચારેયનો યોગ થયો. તે સમયે તે નગરમાં ઉજજવલ યશસમૂહવાળો અને યથાર્થ નામ પ્રમાણે ગુણવાળો ધર્મબુદ્ધિ નામનો રાજા હતો. લાવણ્યજળની નદી સરખી, ગુણોરૂપી મણિઓથી ભરપૂર, નિષ્કલંક ચરિત્રવાળી,સુંદર દંતશ્રેણિયુક્ત, સુંદર કાંતિવાળી વૈજયંતી નામની રાણી હતી. જેની ભૂમિની સીમાઓ સારી રીતે પ્રતિષ્ઠિત થયેલી છે, તેમ જ દેશ અને ગામોથી અતિશોભાયમાન છે, એવી શ્રેષ્ઠ પૃથ્વીને પોતાની પત્નીની માફક ભોગવતા તે રાજાના નગરમાં રાજસભા વચ્ચે એવી ચર્ચા ચાલી કે, “આપણા નગરમાં ન્યાય પુરસ્સર વર્તન કરનાર સૌભાગી, સુખી, શરીરે પણ સ્વસ્થ એવો પુરુષ કોણ હશે ?” ત્યારે કોઈક રાજસેવકે કહ્યું કે, “આ નગરમાં અહિં સુખીઓમાં પણ અગ્રભાગ ભજવનાર બુદ્ધિશાળી મોટા શેઠના વિનયંધર નામના પુત્ર છે કે, જેની પાસે કુબેરની જેમ અખૂટ ધન-ભંડાર છે, લોકોને
