Book Title: Updeshpad Mahagranth
Author(s): Haribhadrasuri, Munichandrasuri, Hemsagarsuri, Ratnatrayvijay
Publisher: Ranjanvijay Jain Pustakalay
View full book text
________________
૪૨૫
ભોંકાય તેવા કેરડાના જંગલમાં આનંદ માણી શકે નહિ. તે ભાગ્યશાળી વિનયંધરની સાથે જે કોઈ મુહૂર્ત માત્ર પણ ગોષ્ઠી-વિનોદ આચરે છે, તે અશોકવૃક્ષના સંગથી જેમ વિષ ચાલ્યું જાય, તેમ તેના સંગથીપાપ ચાલ્યું જાય - આવો પુણ્યશાળી વિનયંધર છે તો તે દેવ ! આ વિષયમાં શો પરમાર્થ હશે તેનો આપ બરાબર સાવધાનીથી વિચાર કરો. કોઈક દુષ્ટ આ બની શકે તેવું કાવત્રુ ઉભુ કર્યું છે. | સ્વભાવથી સ્ફટિકરત્ન તદ્દન નિર્મલ હોય છે, પરંતુ ઉપાધિયોગે તે શ્યામ દેખાય છે. એ પ્રમાણે કોઈ હલકા દુષ્ટ પુરુષના સંગથી અસ્મલિત ચરિત્રવાળા તેને આ કલંક ઉત્પન્ન થયું છે. “ આ પ્રમાણે નગરલોકોએ તો ઘણો પ્રતિકાર કર્યો, પરંતુ મર્યાદારૂપી હાથ બાંધવાના સ્તંભથી મુક્ત થયેલ મત્તાથી માફક નગરલોકોને ન ગણકારતો રાજા અયોગ્ય કાર્યકરવા તૈયાર થયો. સેવકોને આજ્ઞા કરી કે, “અરે ! તમે બલાત્કારથી પણ તેની પત્નીઓને લાવીને જલ્દી તેના પરિવારને દૂર હઠાવીને મારા મહેલમાં પૂરી દો.” વળી નગરલોકોને કહ્યું કે, “તમે પણ વિરુદ્ધ આચરણ કરનારાઓનો પક્ષપાત કરનારા છો. તો તમે બરાબર મારી સમક્ષ તેની શુદ્ધિ કરાવો, હું છોડી મૂકું.” આ પ્રમાણે કઠોર વાણીથી નગરલોકોને તદ્દન નિરાશ કર્યા અને કૃપણ મનુષ્ય માગનારા ભિખારીઓને જેમ, તેમરાજાએ નગરલોકોને પોતાના મહેલમાંથી હાંકી કાઢ્યા. આ સમયે વિનયંધરની ચારેય ભાર્યાઓ પોતાનો સ્પર્શ રખે કરે' એ ભયથી રાજસેવકોની આગળ જાતે આવીને ઉભીરહી. રાજસભામાં આવેલી તેઓને દેખીને રાજા વિચારવા લાગ્યો કે, “અમરાલયમાં પણ આવા રૂપવાળી દેવાંગનાઓ ખરેખર નહિ જ હશેએમ અતિસુંદર રૂ૫ છે. જરૂર દૈવઅત્યારે મારે માટે અનૂકૂળ થએલ છે કારણ કે, રૂપ સાંભળ્યું હતું, વળી મને દેખવા મળી, વળી આ અમૃતકૂપિકાઓ મારા ઘરમાં આવી પહોંચી.
હવે આ નવીન નેહરસથી રોમાંચિત શરીરવાળી બની પોતાની મેળે આવી મારા કંઠને કેમ ઉત્કંઠાથી વળગે ? મનુષ્યોની સાથે ભોગ ભોગવતાં જ મદનરસનું કારણ ઉત્પન્ન થાય છે, મદનરસ વગર તો મરેલી રમણી સાથે રમણ કરવા બરાબર સુખ ઉત્પન્ન થતું નથી. અથવા તો કાલક્ષેપ કરવો ઉચિત છે, કાળ પાકશે એટલે આ સર્વ કાર્ય સિદ્ધ થશે. “જયારે ભૂખ લાગી હોય, ત્યારે કદાપિ ઉંબરફળપાકી જતાં નથી.” એમ ચિંતવીને રાજાએ તરત તે ચારેય ભાર્યાઓને અંતઃપુરમાં દાખલ કરાવી શયન, આસન અને મનોહર ભોગોનાં સાધનો સેવકો દ્વારા અર્પણ કરાવ્યાં. પરંતુ તે સાધનોને ઝેર સમાન ગણી તેઓ મહાદુઃખ તાપાગ્નિથી ઝળતી થકી નિર્મલ શીલરત્નને ધારણ કરનારી શુદ્ધ પૃથ્વીતલ ઉપર બેઠી. ત્યાર પછી રાજાએ નિયુક્ત કરેલી અશ્રુયુક્ત દાસીઓને વિનયપૂર્વક તેઓને કહ્યું કે, “હે દેવીઓ ! તમો શોકનો ત્યાગ કરો.આજે તો તમારું પૂર્વે ઉપાર્જન કરેલ પુય-વૃક્ષ ફળીભૂત થયું છે કે, આ અમારા સ્વામી આપના પ્રત્યે અત્યંત અનૂકૂળ થયા છે. જેમના પર તેઓ પ્રસન્ન થાય છે, તેમને ચિંતામણિ માફક સુખના કારણે થાય છે અને જો રોષાયમાન થાય છે, તો નક્કી જીવનનો અંતકરનાર થાય છે. તો હવે વિષાદનો ત્યાગ કરીને તેની કૃપાથી ઇચ્છા પ્રમાણે ભોગો
