Book Title: Updeshpad Mahagranth
Author(s): Haribhadrasuri, Munichandrasuri, Hemsagarsuri, Ratnatrayvijay
Publisher: Ranjanvijay Jain Pustakalay
View full book text
________________
૪૨૧
કાર્યો પતાવ્યાં. પહેરવા માટે નિર્મલ વસજોડી આપી, વિધિપૂર્વક ભોજનાદિ કરવા લાયક કાર્યો કર્યા. એ પ્રમાણે દિવસ પસાર કરીને રાત્રે ઉચિત શય્યામાં સૂઈ ગયા. (૧૦૦)
હું પોતે અપરાધી છુંએવી શંકાવાળો વેરુચિ બ્રાહ્મણ નિદ્રા પામી શકતો નથી, અતિચપળ નેત્રવાળો તે ત્યાંથી ચાલી નીકળવાના ઉપાયો શોધવા લાગ્યો.ચપળ સ્વભાવવાળા પાપી મનુષ્યો સરળ સ્વભાવવાળા સજજનોમાં પણ વિશ્વાસ કરતા નથી. પોતાના અપરાધથી ભય પામેલા અશંકનીય વસ્તુમાં પણ શંકા કરે છે. આ પ્રમાણે મધ્યરાત્રિ સમયે જવાની ઇચ્છાવાળો ધીમે ધીમે નીકળવા તૈયાર થયો, એટલે દેવયોગે એકદમ સર્ષે તેને ડંખ માર્યો. તરત જ પોકાર કર્યો, એટલે તે સાંભળીને સર્વે જાગી ઉઠ્યા. દીવો મંગાવીને તપાસ કરી તો પરિવારસહિત પુણ્યશર્માએ ભયંકર કાળો નાગ જોયો. તે વખતે તરત જ નગરના પ્રસિદ્ધિ ગાડિકોને બોલાવ્યો, એટલે તેઓએ મંત્ર તંત્ર, ઔષધવડે પોતાની શક્તિ અનુસારચિકિત્સા કરી. તેઓના દેખતાં જ તેની વાણી રોકાઈ ગઈ. શરીર સ્થિર બની ગયું, પરંતુ મન, શ્રવણ અને નેત્રો સચેતન હતાં, એટલે તે વૈદ્યોએ પ્રત્યક્ષ કહ્યું કે, ખરેખર આને કાલસર્પે ડંખ માર્યો છે, એટલે વેદચિ અને પુણ્યશર્મા બંને નિરાશ બની ગયા. એટલામાં અંજલિમાં જળે ગ્રહણ કરીને ગુણસુંદરી ત્યાં આવી અને એમ કહીને જળથી છંટકાવ કર્યો કે, જો મારા દેહની શીલસંપત્તિ નિષ્કલંક વર્તતી હોય, તો આ મારો બંધુ આજે જલ્દી નિર્વિષથાઓ.” આ પ્રમાણે બોલીને ત્રણ વખત જળ છાંટયું એટલે ક્ષણાર્ધમાં તે ઝેર વગરનો થયો. આશ્ચર્ય મનવાળાલોકો બોલવા લાગ્યાકે, “આ જગતમાં શીલ જયવંતું વર્તે છે. મહાસતી ગુણસુંદરીનો જય થાઓ. આવા વચનની ઘોષણા કરતાં નગરજનો એકઠા થયા અને પુષ્પાંજલિ અને અક્ષત વધાવી તેની પૂજા કરી વેદચિએ પૂછયું કે “અરે લોકો ! અહિં આ અત્યંત વિસ્મયનો કયો પ્રસંગ છે, તેનો સંબંધ મને કહો. ત્યારે લોકોએ તેને કહ્યું કે- તે બ્રાહ્મણ ! તને નવો જન્મ પ્રાપ્ત થયો છે તેને આ તારી બહેને જીવાડ્યો છે. તે કારણે આ મહાસતીની અમોએ પૂજા અને સત્કારકર્યો છે.આમ કહીને લોકો ચાલ્યાગયા, ત્યારે વેદરૂચિ તેને પ્રણામ કરીને કહેવા લાગ્યો કે, પહેલાં તો તું મારી ભગિની હતી, પરંતુ અત્યારે તો જીવિતદાન આપવાથીમારી જનેતા છો અને પાપમતિથી નિવારણ કરનારી હોવાથી મારી નક્કી ગુણી પણ છો. મેં તારું માહાત્મ જાણ્યું અને તે મારું પાપવર્તન જાણ્યું,તો હવે મને જણાવ કે હું પાપકર્મી તારો કેવી રીતે ઉપકાર કરું ? તેણે કહ્યું કે, “હે સુંદર ! જો પરમાર્થ-બુદ્ધિથી પરદારા -સેવનની વિરતિ કરે, તો તે મારો સર્વ ઉપકાર કર્યો ગણાય. પરદાર-ગમન એ દુર્ગતિનું મૂલ છે, અપકીર્તિનું કારણ,કુલના કલંક અને કુલનો ક્ષય કરવાના કારણભૂત છે, અનેક પ્રકારની વિટંબણા કલેશ, મહાવિરોધ ઉત્પન્ન કરનાર છે. અથવા તો તે પોતે જ પરબારા-વર્જનનો પ્રભાવ પ્રત્યક્ષ દેખ્યો. તો હવે સમજ. હે બંધુ ! વધારે કહેવાની જરૂર નથી.” ગુણસુંદરીનું આ વચન અંગીકાર કરીને પુરોહિતને સાચો સદ્ભાવ જણાવી ને, ઘણા પ્રકારે તેને ખમાવીને બટુક પોતાના સ્થાને ગયો. સાસરિયા અને પિયરિયા એમ બંને પક્ષની ઉત્તમ પ્રકારની કીર્તિ
