Book Title: Updeshpad Mahagranth
Author(s): Haribhadrasuri, Munichandrasuri, Hemsagarsuri, Ratnatrayvijay
Publisher: Ranjanvijay Jain Pustakalay
View full book text
________________
૩૬૭ વગરના થઈ ગયા પછી વિલખા થયા, એટલે વસુદેવે પોતાના નામથી અંકિત અને ચરણકમળમાં વદન સૂચવતું આગળ એક બાણ છોડ્યું, તે બાણ ગ્રહણ કરીને વાંચ્યું, એટલે પોતાના સગાભાઈ આ તો વસુદેવ છે.” એમ જાણ્યું તરત જ પ્રસન્ન હૃદયવાળા મોટાભાઈએ ધનુષ્યછોડી દીધું. એટલામાં વસુવેદ રથમાંથી નીચે ઉતરીને સન્મુખ આવે છે, ત્યારે સમુદ્રવિજયરાજાએ પણ ઉતાવળા ઉતાવળા રથમાંથી નીચે ઉતરીને પગમાં પડતા એવા વસુદેવને સર્વાગથી આલિંગન કર્યું.
ત્યાર પછી મોટી પોક મૂકીને તેઓ મુક્તપણે રુદન કરવા લાગ્યા. ત્યાર પછી અક્ષોભ્ય, તિમિત અને બીજા પણ સહોદરો, તેમ જ જેમણે આ વૃત્તાન્ત જાણ્યો, તે સર્વ સ્વજનોને હર્ષ પૂર્વક મોટાબંધને કહ્યું (૧૨૫) જરાસંઘ વગેરે ઘણા સંતોષવાળા થયા, રોહિણીએ ભર્તાને સ્વીકાર્યા, રુધિરને દરેક અભિનંદન આપ્યું કે, “ખરેખર તું કૃતાર્થ થયો કે તારી પુત્રી હરિવંશના શિરોમણિ સાથે વરી છે. ત્યારે યોગ્ય આદર સાથે તેની પૂજા કરી, યથોચિત ધનવ્યય કરીને વિધિપૂર્વક તે રાજાઓએ સારો દિવસ આવ્યો, ત્યારે પાણિગ્રહણવિધિ કર્યો. રુધિરરાજાએ ઘણું ધન ખરચીને આવેલારાજાઓની પૂજા કરી અને પ્રીતિપૂર્ણ તે રાજાઓ પોતપોતાના સ્થાનકે ગયા. રાજાએ વસુદેવ જમાઈને બત્રીસ કોટિ હિરણ્ય, ઉત્કટ મદવાળી ચતુરંગ સેના આપી. સમુદ્રવિજયે રુધિરને પોતાના નગર તરફ પાછા મોકલ્યા. કારણ કે, હવે વસુદેવ બંધુને દરેક ભારી પોતાની સાથે લઈ જવાની ઉત્કંઠાવાળા હતા, પરંતુ રુધિર રાજાએ પ્રયાણ સમયે કહ્યું કે, “મારા સંતોષ ખાતર આ કુમારને હાલ કેટલોક કાળ અહિ રહેવા દો.” કુમારે તે વાત સ્વીકારી હવે તારે બહુ રખડપટ્ટી ન કરવી, કોઈ પ્રકારે તને જોયો એટલે બસ કદાચ લઈ જઈએ, તો ફરી ચાલ્યો જાય પગમાં મસ્તક નમાવીને બંધુઓને તે કહેવા લાગ્યો કે, ત્યાં દરેક બંધુ આદિ નગરલોકોને પડતો વગડાવીને મારા તરફથી જણાવવું કે, “આગળ મેં તમોને જે ઉગ કરાવ્યો, તે અપરાધની તમારે મને ક્ષમા આપવી.બીજુંહવે તમારે મારામાં એટલા લાગણીવાળા ન બનવું કે, સ્વપ્નમાં પણ આવા પ્રકારનો શોક ન થાય.”
સમુદ્રવિજય વગેરે યાદવો પોતાના બંધુઓની સાથે પોતાની સ્થાને પાછા ગયા અને તે વસુદેવ ત્યાં રોકાયો.
કોઈક સમયે વસુદેવે રોહિણીને પૂછયું કે, “આટ આટલા બીજા રાજાઓની અવગણના કરીને તું મને કેમ વરી ?' ત્યારે કહ્યું કે “રોહિણી નામની દેવતા મારા ઉપર પ્રસન્ન છે, તેણે મને નિવેદન કર્યું કે, “હે ભદ્રે ! સ્વયંવર-મંડપમાં જે પણ-ઢોલ વાજાં વગાડે, તેની તું ભાર્યા બનીશ. તેના શબ્દ સાંભળવાથી આનંદ પામેલી મેં તમને પતિ તરીકે વર્યા.” ઉંચા પ્રકારના દરેક ભોગો ભોગવતા વસુદેવ ત્યાં રહેલા હતા, ત્યારે એક મધ્યરાત્રે રોહિણીએ હાથી આદિ ચાર સ્વપ્નો જોર્યા. અનુક્રમે પુત્રને જન્મ આપ્યો,પરમ મહોત્સવ-સહિત તેનું રામ- બલરામ' એવું નામ સ્થાપન કર્યું. ત્યાર પછી કેટલાક કાળે વૈતાઢ્યની ભૂમિમાં અપ્સરા-સમાન ઘણા લાવણ્યવાળી અનેક કન્યાઓ સાથે તેનાં લગ્ન થયાં.
હવે યાદવોના નિવાસસ્થાનની નગરી તરફ આવતાં કોઈક સમયે મૃત્તિકાવતી નામની
