Book Title: Updeshpad Mahagranth
Author(s): Haribhadrasuri, Munichandrasuri, Hemsagarsuri, Ratnatrayvijay
Publisher: Ranjanvijay Jain Pustakalay
View full book text
________________
૩૨૩ કરતો મરણ પામ્યો. મૃત્યુ પામ્યા પછી તે જ શેઠની ભાર્યાના ગર્ભમાં સમુદ્રમાં મોતીની છીપમાં જેમ મોતી, તેમ ઉત્પન્ન થયો, ગર્ભના પ્રભાવથી માતાનું અંગ કંઈક નિર્મલતાનિર્દોષતાવાળું થયું, વદન-કમલ ઉજ્જવલ થયું, મંદગતિવાળી ચાલ સ્વભાવથી હતી, તે હવે ગર્ભના ભારથી દઢગતિ થઈ, તેનું સ્તનયુગલ નીલમુખવાળું, ચંદ્રમંડલની સમાન વર્તુલાકારયુક્ત સફેદ કાંતિવાળું, કમલયુગલ માફકભમરાઓથી સેવાતા શુભ દેશવાળું, અત્યંત શોભાને પ્રાપ્ત થયેલ સૌભાગ્યવાળું હતું. સખીઓ સરખી બે જંઘાઓ અતિશય રૂપવાળી થઈ, મિત્રસમાન આલસ્ય તેની પાસેથી ખસતું ન હતું. ઉદરવૃદ્ધિ સાથે લજ્જા પણ વૃદ્ધિ પામી, અને ઉદ્યમત્યાંથી દૂર ખસીગયો પેટની વલી-કરચલીઓ સાથે નયનયુગલ ઉજ્જવલ બન્યું. અતિપ્રૌઢ ગર્ભાનુભાવથી કમલવદનવાળી તેને ત્રણ મહિના પૂરા થયા પછી આવા પ્રકારનો દોહલો ઉત્પન્ન થયોકે - “જિનગૃહોમાં પૂજા કરાવવી, જીવોને વિષે ઘણી દયા કરાવવી, સર્વ લોકો સુખી થાઓ' એવા પ્રકારની મતિ તેને થઈ. તેવા પ્રકારના મનોરથો પૂર્ણ ન થવાના કારણે નિસ્તેજ મુખવાળી ફિક્કા પડી ગયેલા શરીરવાળી, દૂધ સરખા સફેદ કપોલતલવાળી, ઉંડા-વિસ્તારનેત્રવાળી તે જલ્દી થઈ ગઈ તેને તેવા પ્રકારના દુર્બલ અંગવાળી દેખીને શેઠે આગ્રહથી પૂછયું, ત્યારે કહ્યું કે, “મારા મનમાં આવા મનોરથ થયેલા છે અને તે પર્ણ ન થવાના કારણે મારી અવસ્થા થઈ છે. તે સમયે કયણતાનો ત્યાગકરીને ઘણો વૈભવ ખરચીને હર્ષ પામેલા તે શેઠે તેના સર્વ મનોરથો સારી રીતે પૂર્ણ કર્યા. એકાંતમાં સુખ આપનાર શય્યામાં આરામ કરતી હતી અને ત્યાં જ ભોજન કરતી હતી. આ પ્રમાણે મહાસમાધિ-પૂર્વક ગર્ભ વહન કરતાં નવ મહિનાથી કંઈક અધિક સમય પસાર થયા પછી શુભયોગવાળા લગ્ન-સમયે પૂર્ણતિથિમાં શુક્લપક્ષમાં સારા નક્ષત્રમાં, ગ્રહો જયારે ઉચ્ચ સ્થાનકમાં હતા, દિશામંડલો નિર્મલ હતાં, ત્યારે પૂર્વદિશા જેમ સૂર્યને તેમ તેણે જલ્દી પુત્રને જન્મ આપ્યો. વધામણીઓકરવામાં આવી. વાજિંત્રોના શબ્દોથી દિશાચક્રો પૂરાઈ ગયા. સમગ્ર નગરલોકનાં નેત્રોને અને મનને આનંદ આપનાર તેનું બહુમાન કર્યું. બાર દિવસો વીત્યા પછી શુચિકર્મ કર્યા બાદ બંધુવર્ણાદિકનો ભોજનાદિ સત્કાર કર્યા પછી માતા-પિતાએ આ પ્રમાણે તેના નામની સ્થાપના કરી. “જ્યારે આ પુત્ર ગર્ભમાં આવ્યો ત્યારે માતા દર્શન-શુદ્ધિમાં તત્પર બની, તેથી પવિત્ર ગુણવાળો આ સુદર્શન' નામવાળો થાઓ.” નિરોગી, શોક વગરનો વિયોગ વગરનો તે બાળક શુકલપક્ષમાં ચંદ્રમંડળની કળા માફકઅનુક્રમે વૃદ્ધિ પામવા લાગ્યો યોગ્યવયનો થયો, ત્યારે તેને સર્વ કળાઓનો અભ્યાસ કરાવ્યો.ગુણજ્ઞ લોકોને સંતોષ પમાડતો, તે મનોહર તરુણવય પામ્યો. તેને વ્યસન દાનનું હતું, તે મુનિઓને પ્રણામ કરતો હતો, સુગુરુઓ વિષે વિનય કરતો હતો તેને શીલમાં રતિ હતી અને સ્વપ્નમાં પણ અકાર્ય કરવાની બુદ્ધિ તેનામાં ન હતી. પિતાજીએ ઉત્તમ કુળમાં જન્મેલી ગુણસમૂહવાળી સમગ્ર કન્યાઓમાં શ્રેષ્ઠ એવી મનોરમા નામની કન્યા સાથે તેનાં લગ્ન કર્યા. મતિના વૈભવ વડેકરીને બૃહસ્પતિને જિતનાર, જેમની જેમની ગુણગૌરવની ગાથાઓ સ્થાને સ્થાનેગવાઈ રહેલી છે, એવા તે દિવસો પસાર કરતો હતો.
આ બાજુ દધિવાહન રાજાને કપિલ નામનો પુરોહિત હતો,તેને કપિલા નામની ભાર્યા
