Book Title: Updeshpad Mahagranth
Author(s): Haribhadrasuri, Munichandrasuri, Hemsagarsuri, Ratnatrayvijay
Publisher: Ranjanvijay Jain Pustakalay
View full book text
________________
૨૮૭
એટલે પહેલાંની જેમ શુદ્ધ આજ્ઞાયોગથી નિર્વાણ નગરના માર્ગમાં પ્રવૃત્તિ કરવા રૂપ સ્વકાર્યમાં પ્રવર્તવા લાગ્યા. (૩૯૩)
તેને જ બતાવે છે –
૩૯૪ - સાધુનો પ્રદ્વેષ કરનાર નાનો સાધુ, ચૈત્યદ્રવ્યનો ઉપયોગ કરનાર સંકાશ શ્રાવક, શીતલ (શિથિલ) વિહારી, દેવએ વગેરે ચાલુ અધિકાર સંબંધી ઉદાહરણો જાણવાં. આદિ શબ્દથી મરીચિ, કૃષ્ણ, બ્રહ્મદત્ત વગેરેના જીવોએ આજ્ઞાનું ખંડન કર્યા પછી કાળમાં શુદ્ધ આજ્ઞાયોગની આરાધના કરી અને કરશે તે રૂપ આજ્ઞાયોગો અહિં ગ્રહણ કરવા. (૩૯૪) કહેલાં ઉદાહરણો અનુક્રમે વિચારતાં રુદ્રના ઉદાહરણને આશ્રીને આઠ ગાથા કહે છે –
(રુદ્ધ શુલ્લક-કથા) ૩૯૫ થી ૪૦૨ - શરદકાળના સ્વસ્થ સ્થિર નિર્મળ જળ સમાન ઉજ્જવલ, અનેક સાધુના આચારવાળા, જેથી સ્વ અને પર પક્ષના સર્વ ફલેશોનો ઉચ્છેદ થયો છે, જેમાં આકાશતલ સરખાં નિર્મળ મંગળ કાર્યો ઝળકી રહેલાં છે. જેણે પૃથ્વીમંડલમાં પ્રસિદ્ધિ મેળવી છે. એવા દેવો અને માનવોને માન્ય ગુરુવાળા, કાવ્યની રચના કરનારા, એવા કોઈક ગચ્છમાં પહેલાં વિશુદ્ધ અનુષ્ઠાન કરનારો હોવા છતાં અત્યારે જાણે રાહુનો પર્યાય હોય તેવો સ્વભાવથી જ મલિન પ્રકૃતિવાળો રુદ્ર નામનો એક ક્ષુલ્લક સાધુ હતો. તેવા તેવા સાધુઓના આચારોમાં જ્યારે જયારે પ્રમાદ કરતો હતો, ત્યારે ત્યારે બીજા સાધુઓ સારણા, વારણા, પ્રેરણા, પ્રતિપ્રેરણા વગેરેથી વારંવાર શિખામણ આપતા હતા, ત્યારે હિત શિક્ષા આપનાર સાધુઓ ઉપર તે તીવ્ર ક્રોધ કરતો હતો.
કોઈક દિવસે આખા ગચ્છને મારી નાખવાની બુદ્ધિથી તે પાપી શિષ્ય પાણી અને ભોજનમાં વિષ નાખ્યું. તે દેખીને ગચ્છના હિતાહિતનો વિચાર કરનાર કોઈ દેવે તેનો ભાવ જાણી લીધો. ત્યાર પછી પાણી લેવા માટે પાણીના ભાજનવાળો હાથ લાંબો કર્યો, એટલે આકાશમાં રહેલા દેવે સાધુઓને નિવેદન કર્યું કે, “આ પાણી ગ્રહણ ન કરશો. કારણ કે, વિષથી દૂષિત કરેલું છે. પ્રશ્ન કર્યો કે, “આમ કોણે કર્યું ? સાધુઓ વિચારણા કરતા હતા, ત્યારે દેવે જ સત્ય હકીકત જણાવી કે, “રુદ્ર ક્ષુલ્લકે આ અકાર્ય કર્યું છે.” એટલે આ મોટા અપરાધના કારણે તેને ગચ્છમાંથી કાઢી મૂક્યો. તે માટેકહેલું છે કે- “પાનના કરંડિયામાં એક પાન સડી ગયું હોય, તો તે કાઢી નાખવું, નહિતર આખા કરંડિયાનાં તમામ પાનને સડાવી નાખે છે.” એ દષ્ટાંતે બીજા સાધુઓને પણ ન બગાડે, તે પ્રમાણે બીજા ન કરે, માટે તેને ગચ્છમાંથી બહાર કાઢી મૂકવો. ગચ્છમાંથી નીકલ્યો, એટલેદીક્ષાનો ત્યાગ કર્યો. ત્યાર પછી જલોદર વગેરે અસાધ્ય વ્યાધિ ઉત્પન્ન થયા, મૃત્યુ પામી રત્નપ્રભા વગેરે સાતે નારકીઓમાં ક્રમસર ઉત્પન્ન થયો. વળી અસંજ્ઞી એકેન્દ્રિય આદિમાં ઉત્પન્ન થઈ તેમાં દાહ, ભારવહન, બંધન, શરીર કપાવા વગેરે દુઃખની પ્રચુરતાવાળા સ્થાનમાં અસંખ્યાતી ઉત્સર્પિણી અવસર્પિણી રૂપ કાયસ્થિતિઓ પૂરી કરી.
