Book Title: Updeshpad Mahagranth
Author(s): Haribhadrasuri, Munichandrasuri, Hemsagarsuri, Ratnatrayvijay
Publisher: Ranjanvijay Jain Pustakalay
View full book text
________________
૧૭૮
ઉપદેશપદ-અનુવાદ કરીશ, તો વિનાશ પામીશ. હવે મારે જજુમવું યોગ્ય નથી-એમ કરીને જલ્દી રણાંગણમાંથી ખસી ગયો. હવે દેવતાના સાનિધ્યની અભિલાષાથી તેણે અઠ્ઠમ ભક્તનો તપ કર્યો. પૂર્વના સ્નેહવાળા સૌધર્મઇન્દ્ર તથા ચમરેન્દ્રનું તેણે સ્મરણ કર્યું, એટલે તેઓ તેની પાસે હાજર થયા અને કહેવા લાગ્યા કે, “અરે હે દેવાનુપ્રિય ! બોલ, તારું શું ઇચ્છિત પ્રિય કાર્ય કરીએ ?' રાજાએ કહ્યું કે, “મારા વૈરી ચેટકરાજાને મારી નાખો.” ઇન્દ્ર કહ્યું કે, “તે ઉત્તમ સમ્યકત્વી આત્મા હોવાથી તેને અમે મારી શકીએ નહિ. જો તું કહે તો યુદ્ધ કરતી વખતે સાંનિધ્યકરતારું રક્ષણ કરીએ” “એમ પણ થાવ' એમ કહીને અશોકચંદ્ર રાજા ચેટકરાજા સાથે યુદ્ધ કરવાલાગ્યો. ઇન્દ્ર મહારાજા અને ચમરેન્દ્રની સફળ સહાયથી પરાક્રમી બનેલા અશોકચંદ્ર શત્રુપક્ષનો મોટો સંહાર કર્યો. અને જેટલામાં ચેટકરાજા પાસે પહોંચ્યો, ત્યારે ચેટકરાજાએ યમ રાજાના દૂત સરખું કાન સુધી ખેંચેલ એવું એક બાણ તેના તરફ ફેંક્યું, તે કોણિક રાજાની વચ્ચે ચમરેન્દ્ર સ્ફટિક શિલાના બનાવેલ બખ્તરથી અલના પામ્યું. તેદેખીને એકદમ વિસ્મય પામેલા ચેટકરાજા વિચારવા લાગ્યા કે, “આ અમોઘશસ્ત્ર પણ સ્કૂલના પામ્યું અને મારું એક બાણ નિષ્ફળ નીવડ્યું, એટલે હવે મારે યુદ્ધ કરવું યુક્ત નથી.એમ વિચારી વેગથી નગરમાં પ્રવેશ કર્યો. (૫૦).
વળી અસુરેન્દ્ર ચમર અને સૌધર્મઇન્દ્ર નિર્માણ કરેલ રથમુશલ અને શિલાકંટક નામના યુદ્ધ વડે ચતુરંગ સૈન્ય પણ વિનાશ પામ્યું. ચેટકરાજાની વૈશાલી નગરીને ઘેરો ઘાલી અશોકચંદ્ર લાંબા કાળ સુધી ત્યાં રોકાયો, પરંતુ ઉંચા કિલ્લાયુક્ત તે નગરી કોઈ પ્રકારે ભાંગી શકાતી નથી. એક પ્રસ્તાવમાં જયારે અશોકચંદ્ર રાજા તેને ભાંગી શકતો નથી અને જયારે પાછો પડાવમાં આવી રહેલો હતો, ત્યારે દેવતાઓ આ પ્રમાણે તેને સંભળાવ્યું કે, “જો કોઈ પ્રકારે કૂલવાલક મુનિને માગધિકા ગણિકા પ્રાપ્ત કરે અને અહિં લાવે તો વૈશાલી નગરી સ્વાધીન કરી શકાય.” સાંભળી તે હર્ષથી વિકસિત વદનવાળો થયો. જાણે કાનપુટ વડે અમૃતપાન કર્યું હોય, તેમ આ વચન સાંભળીને રાજા લોકોને પૂછવા લાગ્યા કે, “તે કયો શ્રમણ છે ?” હવે કોઈ પ્રકારે લોકમુખથી નદી કાંઠે રહેલા તેને જાણીને ગણિકા સ્ત્રીઓમાં પ્રધાન એવી માગધિકાને રાજાએ બોલાવી. તેને કહ્યું કે, “હે ભદ્રે ! તે કૂલવાલક સાધુને અહીં લઈ આવ.” વિનયવંતી એવી તેણે “તે કાર્ય હું કરીશ” એમ કબૂલાત આપી.ત્યાર પછી પોતે કપટશ્રાવિકા બની. કેટલાક સથવારા સહિત તે સ્થાને પહોંચી. વિનયપૂર્વક તે સાધુને વંદન કરી કહેવા લાગી કે, “ગૃહનાથ સ્વર્ગે સીધાવ્યા એટલે જિનેન્દ્રોના ભવનની યાત્રા કરવા માટે નીકળી છું. અહિ તમો છો-એમ સાંભળીને આપને વંદન કરવા માટે આવેલી છું. તો આજનો મારો સોનેરી દિવસ છે. પ્રશસ્ત તીર્થ સ્વરૂપ આપનાં મને દર્શન થયાં, તો “હે મુનિપ્રવર ! હવે ભિક્ષા ગ્રહણ કરવાની અમારા પર કૃપા કરો.' કારણ કે, તમારા સરખા તપસ્વીના ઉત્તમ પાત્રમાં અલ્પ પણ સ્થાપેલું દાન અલ્પ કાળમાં સ્વર્ગ અને અપવર્ગના સુખનું કારણ થાય છે. તે પ્રમાણે કહેવાયેલ આ કૂલવાલક ભિક્ષા માટે આવ્યો, એટલે માગધિકાએ ખરાબ પદાર્થો ભેળવેલા લાડવા વહોરાવ્યા. તેનું ભોજન કર્યા પછી તરત જ તેને સજજડ અતિસાર રોગ ઉત્પન્ન થયો. તેથી કરીને નિર્બલ બની ગયો અને પડખું ફરવા માટે પણ અસમર્થ થઈ ગયો. ગણિકાએ કહ્યું કે, હે ભગવંત ! હું આપની કૃપાથી શાસ્ત્રમાં જણાવેલા ઉત્સર્ગ અપવાદને
