Book Title: Updeshpad Mahagranth
Author(s): Haribhadrasuri, Munichandrasuri, Hemsagarsuri, Ratnatrayvijay
Publisher: Ranjanvijay Jain Pustakalay
View full book text
________________
૨૧૩
આંખો બહાર નીકળી ગઈ અને નીચે પડી. દેખવો પણ ન ગમે તેવી સ્થિતિ જોઈ શ્રાવિકા એકદમ કરમાએલી મુખકાંતિવાળી બની ગઈ અને વિચારવા લાગી કે, ‘લોકો આમાં મારો દોષ કાઢશે.' એમ ભાવતી તે ભાર્યાએ શાસનદેવીનું સ્મરણ કરી કાઉસ્સગ્ગ કર્યો. તેમાં તે ક્ષણે કોઈ મરતા એવા કોઈક બોકડાની બે આંખો જે સજીવ પ્રદેશમાં હતી, તે તેના સ્થાનમાં સ્થાપન કરી દેવીએ પ્રાર્થનાથી આ કાર્ય કરી આપ્યું. પ્રભાતમાં લોકોએ તેને બોકડાની આંખ લગાડેલ જોયો,ત્યારથી માંડી તે નગર એલગચ્છ (એકકાક્ષ) એ નામથી પ્રસિદ્ધિ પામ્યું. ત્યાં દશાર્ણફૂટનામનો પર્વત છે, શિખરની ઉંચાઈથી સૂર્યનો માર્ગ પણ તૂટી ગયો છે, તે ‘ગજાગ્રપદક' નામની પ્રસિદ્ધિ પામ્યો છે ? તે શા કારણે તે સાંભળો
કોઈક સમયે વીર ભગવંત વિચરતા વિચરતા ત્યાં પહોંચ્યા. દેવોએ સર્વ જીવોને શરણભૂત એવા સમવસરણની રચના કરી. વીર ભગવંતના દ૨૨ોજ સમાચારઆપવા નિયુક્તકરેલા પુરુષોએ નગરમાં દશાર્ણભદ્ર રાજાને વધામણી આપી કે - ‘ભગવાન વીરસ્વામી દશાર્ણકૂટ પર્વત પર પધાર્યા છે.' (૧૫૦)
દશાર્ણભદ્ર રાજાનું દૃષ્ટાંત
દશાર્ણભદ્ર રાજા વધામણી આપનારને પારિતોષિક દાન આપીને ચિંતવવા લાગ્યા કે - ‘સર્વ શઠભાવ-કષાયોથી મુક્ત, નિરુપમ પ્રૌઢ યશવાળા, દેવતાઓને અને અસુરોને વંદનીય એવા પરમાત્મા વીર ભગવંતને મારે પરિવાર અને સર્વાડંબરથી એવી રીતે વંદન કરવું કે, આજ પહેલાં કોઈએ તેવી રીતે વંદન કર્યું ન હોય.' નગરલોકો ચતુરંગ સેના, અંતઃપુરપરિવાર સર્વને આજ્ઞા કરી અને ઉદ્ઘોષણા કરાવી કે, સર્વ ઋદ્ધિ સહિત સર્વે નમનીય ભગવંતને વંદન કરવા રાજા સાથે જવાનું છે. સર્વ સ્ત્રી-પરિવાર તૈયાર થયો, એટલે રાજા પણ સર્વાલંકારથી અલંકૃત બન્યો. હિમાલયના શિખર સરખા ઉંચા હાથી પર આરૂઢ થએલા, શ્વેત છત્રથી જેણે આકાશ ઢાંકી દીધેલ છે, હિમ અને રજત સરખા ઉજ્જવલ ચાર ચામરોથી વિંજાતા દેહવાળા, જેના માટે ગુડ, સિંહ, હાથી, શરભની આકૃતિવાળી સેંકડો ધ્વજાઓથી આગલો માર્ગ શોભિત કર્યો છે, સેંકડો ચારણો વડે જેનો હરના હાર સમાન ઉજ્જવલ યશ ગવાય છે, વાર્જિત્રોના શબ્દથી સર્વ દિશાઓ અને આકાશતલનાં સ્થાનો જેમાં પૂરાઈ ગયેલાં છે, પ્રલયકાળના વાયરાથી ક્ષોભિત સમુદ્રના જળના સમાન નગર-પરિજનો વડે સર્વાદર પૂર્વક જેનો માર્ગ અનુસરાતો છે, એવો તે દશાર્ણભદ્ર રાજા નગરમાંથી નીકળ્યો. ત્યારે સ્વર્ગમાં રહેલા ઇન્દ્રમહારાજાએ તેને જોયો અને તેના મનોગત ભાવ જાણ્યા. કોઈ પ્રકારે તેના અભિમાનને દૂર કરવા માટે ઇન્દ્ર મહારાજએ શરદ-સમય સમાન ઉજ્જવલ શરીરવાળો ઐરાવણ હાથી વિષુર્યો, તે અતિ ઉંચો આઠ દંતૂશળયુક્ત, દરેક દંતૂશળમાં આઠ વાવડીઓ વિકુર્તી, દરેક વાવડીમાં આઠ આઠ કમળો, દરેક કમળને આઠ આઠ પાંખડીઓ, (દંતશૂળ x < વાવડી ૬૪ વાવડી દરેકમાં < કમળ = ૬૪ x ૮=૫૧૨ કમળ તેની પાંખડી <
=
૫૧૨૪ ૮ = ૪૦૯૬ એ દરેક પત્રે નાટક છે.) એક એક પદ્મકમળ પત્ર પર બત્રીશ પાત્રબુદ્ધ નાટ્ય-યુક્ત એવા ઐરાવણ હાથી ઉપર બેસી અનેક દેવ-પરિવારે ઢાંકી દીધેલ
