Book Title: Updeshpad Mahagranth
Author(s): Haribhadrasuri, Munichandrasuri, Hemsagarsuri, Ratnatrayvijay
Publisher: Ranjanvijay Jain Pustakalay
View full book text
________________
૨૩૯ દેખે. માટે આને ઉત્તમપુત્ર થશે, સમય આવશે, ત્યારે તે રાજયસ્વામી અથવા મુનિ થશે. સ્વપ્નપાઠકોને રાજાએ ઉદારતાથી પુષ્કળ આજીવિકાવૃત્તિ બાંધી આપી, એટલે તેઓ પોતાના ઘરે ગયા. ધારિણીદેવી તો સુખપૂર્વકતગર્ભનું વહન કરવા લાગી. ત્રણ મહિના પસાર થયા પછી અકાલે વરસાદ વરસવા વિષયક દોહલો ઉત્પન્ન થયો.તે કેવા પ્રકારનો ? તો કે હું સેચનક હસ્તિરાજ ઉપર આરૂઢ થયેલી હોઉં, મારા ઉપર છત્ર ઘરેલું હોય, સાથે શ્રેણિકરાજા પણ બેઠેલા હોય, આખા પરિવાર-સહિત વર્ષાકાળની શોભાના સમૂહથી મંડિત નગર વચ્ચેથી વૈભારગિરિની તળેટીમાં તેમ જ બહાર બીજી પર્વતનદીઓ વહેતી હોય મોરનાં મંડલો નૃત્ય કરતા હોય, ભયંકર વિજળી દંડ આડંબરથી દિશાચક્રો શોભાયમાન બનેલાં હોય, દેડકાના કુલોના શબ્દોથી આકાશનાં વિવરો પૂરાયેલા હોય, પોપટના પિચ્છા સમાન વર્ણથી ચારે બાજુ પૃથ્વીપ્રદેશો પથરાયેલા હોય, અથવા લીલાવર્ણના અંકુરાઓથી જાણે ધરતીએ લીલારંગનું વસ્ત્ર ધારણ કર્યું હોય, ધવલ મેઘપંક્તિઓના ચાલવાથીદિશાઓઅલંકૃત થયેલી હોય, એવા વર્ષાકાળમા સર્વ અલંકારોથી અલંકૃત બનેલી હું જો ફરવાનીકળું તો કૃતાર્થ થાઉં, (૨૫) મારા જન્મને સફલ માનું. કદાચ મારો આ દોહલો પૂર્ણ કરવામાં ન આવે, તો શું થાય ? એવા સંદેહમાં તે ધારિણીદેવી દુર્બલ દેહવાળી તેમ જ અત્યંતપડી ગયેલા ઉદાસીન મુખવાળી બની ગઈ તેના શરીરની સંભાળ રાખનારી સેવિકાઓએ રાણીને તેવી અવસ્થાવાળી દેખીન રાજાને નિવેદન કર્યું કે – “હે દેવ ! દેવી આજે ચિંતાવાળા જણાય છે.”
આ પ્રમાણે દેવીનો વૃત્તાન્ત સાંભળીને રાજા ગભરાયેલો ઉતાવળો ઉતાવળો તેની પાસે જઈને આ પ્રમાણે કહેવા લાગ્યો કે - “દુઃખે કરી જિલી શકાય. તેવા વૈરીઓને તો મેં પરાસ્ત કરેલા છે. એવા પરાક્રમી મારી હાજરીમાંતારો પરાભવકરવાકોણ સમર્થ છે? સ્વપ્નમાં પણ મેં તારોકદાપિ સ્નેહભંગ કર્યો નથી. હંમેશાં તું મને મારા જીવિત કરતાં પણ અધિક છો. ઇચ્છામાત્રમાં તારા ચિંતવેલા પદાર્થો તને સંપાદન કરવા તૈયાર છું. સમગ્ર અભિલાષા પૂર્ણ કરવા સમર્થ અને તારા ચરણ-કમળના ભમરા સરખા સખીવર્ગમાં તેવો કોઈ દઢ અપરાધ હું દેખતો નથી. બંધુવર્ગમાં પણ તારી આજ્ઞાનો ભંગ દેખાતો નથી, તો વળી શી આજ્ઞા છે ? એમ આજ્ઞા ઉઠાવનાર સેવક વર્ગમાં તો આજ્ઞાભંગનો સંભવ જ ક્યાંથી હોય ? હે શરદચંદ્ર સરખા સૌમ્ય મુખવાળી ! આવાં કોઈ અસંતોષનાં કારણો ન હોવા છતાં તારા મનમાં ઉદ્વેગનું કયું કારણ છે ? તે જણાવે.” આ પ્રમાણે શ્રેણિક વડે પુછાયેલી દેવી કહેવા લાગી કે, “હે સ્વામિ ! મને અકાલે જલ વહન કરનાર મેઘ-વરસાદ વરસાવવાનો દોહલો ઉત્પન્ન થયો છે.' રાજાએ કહ્યું કે, “તું ચિતા ન કર, આ તારો મનોરથ એકદમ પૂર્ણ થાય તેમ હું પ્રયત્ન કરીશ.”
ત્યાર પછી તે રાજાને મોટો ચિંતા-પિશાચ વળગ્યો. રાજસભામાં બેઠેલા રાજા વિલખા બની દૃષ્ટિ-સંચાર કરતા હતા, ત્યારે ચિંતા કરતા રાજાને અભયકુમારે પૂછયું કે, અત્યારે તમે શાની ચિંતા કરો છો ?' રાજાએ કહ્યું કે, “એક અસાધ્ય મનોરથ તારી નાની માતાને થયો છે અને તેનો કોઈ ઉપાય નથી. તેદોહલાની હકીકત અભયને જણાવી. તે જ ક્ષણે પ્રાપ્ત કરેલા ઉપાયવાળા તેણે કહ્યું કે, “હું આ કાર્ય જલ્દી સાધી આપીશ, આપ નિશ્ચિતપણે ચિંતાનો ભાર છોડી દો તરત જ પૌષધશાળામાં પ્રવેશ કર્યો, ઉપવાસ કરી,તૃણસંથારામાં રહેલો ઉત્તમ
