Book Title: Updeshpad Mahagranth
Author(s): Haribhadrasuri, Munichandrasuri, Hemsagarsuri, Ratnatrayvijay
Publisher: Ranjanvijay Jain Pustakalay
View full book text
________________
૧૬૮
ઉપદેશપદ-અનુવાદ શાસનની ઉન્નતિ-પ્રભાવના કરનાર થશે ?’ આ રીતે બહુ વિનંતિ કરી, એટલે વજસ્વામી નર્મદા નદીના દક્ષિણકિનારે માહેશ્વરી નામની શ્રેષ્ઠનગરીમાં ઉડયા. ત્યાં માલવદેશમાં પહોચ્યા. ત્યાં હુતાશન-ઘરમાં વ્યંતરનું મંદિર હતું અને તેની ચારે બાજુ મનોરમ બગીચો હતો.તેમાં સુગંધથી મહેંકતાં પુષ્કળ પુષ્પો થતાં અને તે કારણે ઘણા ભ્રમરોના જાળથી તેનો મધ્યભાગ મલિન જણાતો હતો.તે બગીચામાંદરરોજ એક કુંભ પ્રમાણ પુષ્પો ઉત્પન્ન થતાં હતાં. “૬૦, ૮૦, ૧૦૦ આઢકનો અનુક્રમે જઘન્ય મધ્યમ અને ઉત્કૃષ્ટ કુંભ થાય છે.” વજસ્વામીને દેખીને તડિત નામનો માળી જે તેમના પિતાનો મિત્ર હતો, તે આદર સહિત ઉભો થઈકહેવા લાગ્યો કે, “આપ કહો કે, અહીં શા કારણે આપ આર્યનું આગમન થયું છે ?' જવાબમાં જણાવ્યું કે, “આ પુષ્પોનું પ્રયોજન હોવાથી આવેલોછું.” તડિત માળીએ કહ્યું કે, આપે મારા ઉપર ઉપકાર કર્યો. એમ કહી સ્નેહપૂર્વક તેણે પુષ્પો સમર્પણ કર્યાં. આપ જેમ ઠીક લાગે તેમ ગુંથશો. હુતાશના ધૂમાડાના સંગથી પ્રાસુક લગભગ અચિત્તપ્રાય થયા પછી તે પુષ્પો ગ્રહણ કરીને પાછા ફર્યા.
ત્યાર પછી નાનાહિમવાન પર્વત પર પદ્મદ્રહમાં શ્રીદેવી પાસે પહોંચ્યા. તે સમયે શ્રીદેવી જિનેશ્વરદેવનું અર્ચન કરવા માટે ઉત્કટગંધયુક્ત હજાર પાંખડીવાળું સફેદ કમળ તોડીને પૂજાની તૈયારી કરતાં હતાં. (૩૨૫) વજસ્વામીને આવેલા દેખીને તેમને વંદન કર્યું અને તેણે પદ્મનું નિમંત્રણ કર્યું. તે કમળ ગ્રહણ કરીને હુતાશનગૃહે આવ્યા. ત્યાં હજારો ધ્વજાઓ જેના ઉપર ફરકતી હતી, ઘુઘરીઓનો રણકાર સંભળાતો હતો - એવું દિવ્ય વિમાન વિકવ્યું. વિમાનની અંદર સુગંધી પુષ્પોનો સમૂહ સ્થાપન કર્યો. જૈભક દેવતાથી પરિવરેલા દિવ્ય સંગીતના શબ્દોથી આકાશતલને પૂરતા પોતાના ઉપર ઊર્ધ્વમાં મહાપાને સ્થાપન કરીને પોતે પુરી દેશ તરફ પ્રયાણ કર્યું અને ક્ષણવારમાં ત્યાં પહોંચી ગયા. તેવા પ્રકારનું નેત્રોને સુખ કરનાર આશ્ચર્ય-કુતુહળ દેખીને વિભ્રમ પામેલા બૌદ્ધભક્તો એમ બોલવા લાગ્યા કે, “દેવતાઓ પણ આપણું સાન્નિધ્ય કરવા માટે આવ્યા છે.” એમ ધારીને વાજિંત્રોના શબ્દોથી આકાશને પણ બહેરું કર્યું. એ પ્રમાણે પૂજાની સામગ્રી લઈ નગર બહાર બૌદ્ધભક્તો ગયા, જયાં નીકળીને રાહ જુવે છે, તો તેમના વિહાર –સ્થાનનું ઉલ્લંઘન કરીને અરિહંતના મંદિરે પહોંચ્યા. ત્યાં દેવોએ મહોત્સવ કર્યો. તે દેખવાથી લોકો અરિહંતના પ્રવચન વિષે વિશેષ બહુમાન વાળા થયા. અતિ આનંદ પામેલો રાજા પણ સુશ્રાવક બની ગયો. આ પ્રમાણે પારિણામિકી બુદ્ધિ વજસ્વામીને થઈ અને માતાને પોતે ન અનુસર્યા. કારણ કે, “મારાથી કોઈ પ્રકારે સંઘ અપમાનપદ ન પામો, તેમ થાય, તો સંસારવૃદ્ધિ થાય' આ સર્વ તેમની પારિણામિક બુદ્ધિ સમજવી.
- અવંતી નગરમાં વૈક્રિયલબ્ધિની પ્રાપ્તિ થઈ, પાટલિપુત્ર નગરમાં રખેને પરિભવ ન થાય તે માટે વૈક્રિયરૂપવિકવ્યું. જગન્નાથપુરીમાં તીર્થની પ્રભાવના અતિ અદ્ભુત રીતે કરી, તેમ કરવાથી બીજા ધર્મવાળા પરતીર્થીઓના માનની પ્લાનિ થઈ. તથા તોસલિપુત્ર આચાર્યની પાસે જે દશપુરમાં રક્ષિતે પ્રવજ્યાં અંગીકારકરી. શ્રીમાલનગરમાં જ્યારે વજસ્વામી પાસે આવ્યા
