________________
ટ
શ્રી સવેગર ગશાળા ગ્રંથના ગુજરાતી અનુવાદ : દ્વાર પહેલ
તરફ ચાઢ્યા. તે પછી સૂર્ય ઉગતાં રાજાના ઘણા સુભટોથી રિવરેલા, પાંચેય પુત્રા સહિત સાથ વાહ, શરીર ઉપર મજબૂત બખ્તર ખાંધીને પુત્રીના સ્નેહથી તુત તેની પાછળ પડચો. (૧૧૫૦-૫૧) ધન સાથે વાહે સુભટોને કહ્યું, મારી પુત્રીને પાછી લાવેા, ધન તમને આપ્યુ છે, એમ કહેવાથી સુભટો દાડ્યા. (૧૧પર) તેઓને આવતા જોઈને ચારો ધન મૂકીને નાઠા અને તે ધનને લઈને સ` સુભટો જેવા આવ્યા હતા તેવા પાછા ગયા. (૧૧૫૩) પુત્રસહિત સાથ વાહ એકલા પણ ચારાની પાછળ પડયો અને શીઘ્ર ચિલાતીપુત્રની પાસે પહેાંચ્યા. (૧૧૫૪) તેથી ચિલાતીપુત્રે ‘આ સુ'સુમા કોઇની પણ` ન થાઓ’–એમ વિચારીને તેનું મસ્તક લઈને (ધડ કાપી નાંખીને) જલ્દી નાઠો અને દુઃખી (નિરાશ) થયેલા સાથવાહ ત્યાંથી પાછા વળ્યેા. (૧૧૫૫) તે પછી અટવીમાં ભમતા ચિલાતીપુત્રે કાઉસ્સગ્ગમાં રહેલા એક મહા સત્ત્વવાળા સાધુને જોઇને કહ્યુ', અહા ! મહામુનિ ! મને સક્ષેપથી ધર્મને કડા, અન્યથા તમારા પણ મસ્તકને ખડૂગથી ફળની જેમ કાપી નાખીશ. (૧૧૫૬ –૫૭) નિર્ભીય એવા મુનિએ એ રીતે પણ તેનો ઉપકાર (થવાનુ) જાણીને કહ્યું. ઉપશમ, વિવેક અને સવર, એ ત્રણ પદો ધનુ' સČસ્વ (તત્ત્વ) છે. (૧૧૫૮) તે પદ્માને ધારણ કરીને તે એકાન્તમાં સમ્યગ્ ચિ'તવવા લાગ્યા કે-ઉપશમ શબ્દ ધ વગેરે સવનો ત્યાગ, એ અમાં ઘટે છે, તે ક્રષી એવા મારામાં કેવી રીતે ઘટે ? તેથી (આજથી) ધાદિનો મેં ત્યાગ કર્યાં. વિવેક પણ નિશ્ચે ધન, સ્વજનો વગેરેનો ત્યાગ કરવાથી થાય. (૧૧૫૯-૬૦ તા હવે મારે ખડૂગથી પણ શુ? અથવા આ મસ્તકથી પણ શુ ? વળી સંવર તેા નિશ્ચે ઇન્દ્રિયાને અને મનને ( તેના વિષયેાથી ) રાકવાથી ઘટે, તે તે પણ હું કરીશ. એમ વિચારતા તલવાર અને મસ્તકને છોડીને, નાસિકાના છેડે દષ્ટિ સ્થાપીને, મન-વચનકાયાનો વ્યાપાર તજીને, વારવાર એ ત્રણેય પદેને વિચારતા મેરુપર્યંતની જેમ અતિ નિશ્ચલ તે કાઉસ્સગ્ગમાં રહ્યો. (૧૧૬૧ થી ૬૩) તે પછી લેાહીની ગધથી લુબ્ધ, વાસમાન તીક્ષ્ણ ચાંચયુક્ત મજબૂત મુખવાળી કીડીઓએ તુ સવ શરીરે (તેનુ' ) ભક્ષણ કરવા માંડયુ. (૧૧૬૪) કીડીઓએ પગથી માથા સુધી ભક્ષણ કરીને સમગ્ર શરીરને ચાલણી સમાન કર્યું, તે પણ તે ધ્યાનથી ચલિત ન થયા. (૧૧૬૫) તે મુનિના શરીરનુ પ્રચંડ મુખવાળી કીડીએએ ભક્ષણ કરવાથી શરીરમાં પડેલાં છિદ્રો સમસ્ત પાપને નીકળવાનાં મોટાં દ્વાર જેવાં દેખાવા લાગ્યાં. (૧૧૬૬) એમ તે બુદ્ધિમાન અઢી દિવસ સુધી ઉત્તમા ( મરણુસમાધિ )ને સમ્યગ્ આરાધીને ઉત્તમ ચારિત્રધનવાળા તે મહાત્મા સહસ્રર નામના (આઠમા) દેવલોકને પામ્યા. (૧૧૬૭) ‘અત્યંત ઉગ્ર મન-વચન-કાયા– વાળા’ વગેરે જે પૂર્વે (ગા. ૮૩૪ માં) કહ્યું હતું, તે સસાધારણ કહ્યું. હવે અહીંથી પ્રકૃતને (આરાધના માટે યાગ્યતાને ) સાંભળો. (૧૧૬૮)
સારી રીતે નિશ્ચયપણે પરમાર્થનો જ્ઞાતા, અનાય લેાકના કાને તજવામાં ઉદ્યમી આ (કહીશુ તેવા) ગુણવાળા, ગૃહસ્થ આરાધનાને ચોગ્ય બને છે. (૧૧૬૯) કિન્તુ સમ્યગ્
