________________
૧૫૦
શ્રી સવેગર’ગશાળા પ્રથના ગુજરાતી અનુવાદ : દ્વાર ચાથુ
મહુસૈન મુનિની પાસે પહેાંચ્યા. પછી પ્રલયકાળના જેવા ભયકર, વિજળીએના સમૂહવાળા, જોતાં પણ દુ:ખ થાય તેવા અને અતસીના પુષ્પ જેવી કાન્તિવાળા (કાળા) વાદળાના સમૂહ તેણે સ” દિશાઓમાં પ્રગટ કર્યાં. (૯૯૦૬–૭) પછી તે જ ક્ષણે સાંબેલા જેવી સ્થૂલ અને ગાઢતાથી ખરૢ (અતિ ગાઢ ) એવા અધકારથી ( અથવા અધકાર જેવી) ભયંકર ધારાએથી ( પાસે=) આજીમાજી વર્ષાને વરસાવવા લાગ્યા. (૯૯૦૮) પછી સમગ્ર દિશાઓને પ્રચંડ જળસમૂહથી ભરેલી દેખાડીને નિર્યામક મુનિના શરીરમાં પ્રવેશ કરીને મહુસેનને તે કહેવા લાગ્યા કે–ભેા મુનિ! શું તું નથી જોતા કે–મા સ ખાજુ ફેલાતા પાણીથી આકાશના છેડે પહાંચેલા શિખરવાળા (અતિ ઊંચા) મેાટા પ તા પણ તણાઇ રહ્યા છે ! અને જળસમૂહે મૂળમાંથી ઉખેડેલા, એવા વિસ્તૃત (જડા=) ડાળીઓ વગેરેના સમૂહથી ( ઘેરાવાથી ) પૃથ્વીમ`ડલને પણ (પાઠાં॰ ઉચ્છાઈય=) ઢાંકી દેતા આ વૃક્ષેાના સમૂહ પણ પલાલના સમૂહની જેમ (પાણીમાં) નાચી (તરી ) રહ્યા છે ? અથવા શું તું સમ્યક્ જોતા નથી કે-આકાશમાં ફેલાતા જળના સમૂહથી ઢંકાઈ ગએલેા તારાઓના સમૂહ પણ સ્પષ્ટ દેખાતેા નથી ? (૯૯૦૯ થી ૧૨) એમ આવા જળના મોટા પ્રવાહના વેગથી તણાતા તારું' અને અમારુ પણ જ્યાં સુધી અહી મરણુ ન થાય, ત્યાં સુધી અહી'થી ખસી જવું ચેાગ્ય છે. હે મુનિવૃષભ ! મરવાની ઈચ્છાને છે ! પ્રયત્નપૂર્ણાંક નિશ્ચે આત્માનું રક્ષણ કરવુ' જોઈએ. કારણ સૂત્રમાં (એનિયુક્તિ ગા. ૩૭માં) કહ્યું છે કે(મુનિ) સર્જંત્ર સયમની રક્ષા કરે, સ'યમથી પણ આત્માની રક્ષા કરતા મરણથી મચે, પુનઃ પ્રાયશ્ચિત્ત કરે, પણ (મરીને) અવિરતિ ન થાય. (૯૯૧૩ થી ૧૫) (આ રીતે તે) અહી કરેલા તારા અમારા જેવા મુનિએના વિનાશથી થએલા મેટા પાપના કારણે નિશ્ચે થાડો પણ મેક્ષ નહિ થાય! (૯૯૧૬) કારણ કે–હે ભદ્રે ! અમે તારા માટે અહી આવીને રહ્યા છીએ. · અન્યથા જીવવાની ઇચ્છાવાળા કાઇ પણ શુ ( અહી' ) પાણીમાં રહે ? (૯૯૧૭) એવાં ( દેવથી અધિષ્ઠિત થએલા ) તે સાધુનાં વચનેને સાંભળીને લેશ પણ ચલિત નહિ થએલા (સ્થિર) ચિત્તવાળા મહુસેન રાજર્ષિ સ્થિર-નિપુણ બુદ્ધિથી વિચારવા લાગ્યા કે શું આ વર્ષોંને સમય છે ? અથવા આ સાધુ મહા સાત્ત્વિક ( છતાં ) દીન મનથી આવુ' અત્યંત અનુચિત કેમ એટલે ? (૯૯૧૮– ૧૯) હું માનુ` છું કે-કેાઇ અસુરાદિએ (મારા) ભાવની પરીક્ષા માટે મને ઉપસગ કરવા માટે આવું અત્યંત અઘટિત (અસ‘ભવિત) કર્યુ છે. (૯૯૨૦) નળી જે આ સ્વાભાવિક (સાચુ) જ હાય, તા જેણે (ત્રણેય કાળના) સવ જ્ઞેયને જાણ્યાં છે, તે શ્રી ગૌતમસ્વામી મને અને વિરેશને આ વિષયમાં અનુમતિ જ આપે નહિ ! (૨૧) તેથી જો કે નિશ્ચે આ દેવાદિને કાઈ પણ દુષ્ટ પ્રયત્ન સભવે છે, તે પણ હું હૃદય ! પ્રસ્તુત કાય માં નિશ્ચલ થા ! (૯૨૨) જો (લેાકમાં ) નિધાન વગેરેને મેળવવામાં વિશ્નો થાય છે, તેા (લેાકેાત્તર) મેાક્ષના સાધક અનશનમાં (વિજ્ઞો ) કેમ ન થાય ? (૨૩) એમ પૂર્વે' (કવચ
(4
""
