________________
મિથ્યાદષ્ટિ દેવે મહસેન મુનિને કરેલાં ઉપસર્ગો દ્વારમાં) જણાવેલી ધીરતારૂપ કવચથી દઢ રક્ષણ કરીને અક્ષુબ્ધ મનવાળા તે બુદ્ધિમાન (મહસેન) ધર્મધ્યાનમાં સ્થિર થયા. (૯૨૪) પછી તે મુનિને તેવા પ્રકારના (સ્થિર) જોઈને, દેવે ક્ષણમાં વાદળને સંહારીને, સામે ભયંકર દાવાનળને વિક. (૯૯૨૫) પછી દાવાનળની ફેલાતી તેજસ્વી જવાળાઓના સમૂહથી વ્યાસ, ઉંચે જતી ધૂમની રેખાઓથી ઢંકાઈ ગયેલા સૂર્યના કિરણોના વિસ્તારવાળું, સખ્ત પવનથી ઉછળેલી મોટી જવાળાએથી બળી રહેલા તારાઓના સમૂહવાળું, ઉછળતા તડ-તડ’ શબ્દોથી જ્યાં બીજા શબ્દો સંભળતા પણ બંધ થયા છે તેવું અને બળવાના ભયે કંપતી દેવીઓ અને વ્યંતરીઓએ જ્યાં ગાઢ કેલાહલ કર્યો છે, એવું સમગ્ર જગત સર્વ બાજુએથી બળી રહ્યું હોય તેવું થયું. (૯૨૬ થી ૨૮) એવા પ્રકારના પણ તે દાવાનળને જોઈને જ્યારે મહસેન મુનિ ધ્યાનથી લેશ પણ ચલિત ન થયા, ત્યારે દેવે વિવિધ વ્યંજન (શાક), ભશ્યલેજના અને અનેક જાતિનાં પીણાંથી (પાણીથી) યુક્ત, એવી ઘણી (અથવા શ્રેષ્ઠ) રસોઈને આગળ ધરીને મધુર વાણીથી કહ્યું કે-હે મહાભાગ શ્રમણ ! નિરર્થક ભૂખ્ય કેમ દુઃખી થાય છે ? નિચે નવકેટિ પરિશુદ્ધ (સર્વથા નિષ) આ આહારનું ભજન કર ! (૯૨૯ થી ૩૧) “નિર્દોષ આહાર લેનાર સાધુઓને નિત્ય ઉપવાસ જ છે.”—એ સૂત્રને શું તું ભૂલી ગયે, કે જેથી શરીરને શેષે છે? (૯૯૨) (કહ્યું છે કે-) ચિત્તની સમાધિ કરવી જોઈએ, મિથ્યા કષ્ટક્રિયાથી શું? કારણ કે તપથી સૂકાએ પણ કડરિક નિચે અધોગતિમાં ગયે અને ચિત્તના શુદ્ધ પરિણામવાળો તેને મેટો ભાઈ મહાત્મા પુંડરિક તપ કર્યા વિના પણ દેવલેકમાં ઉત્પન્ન થયા. (૯૩૩-૩૪) જે સંયમથી નિર્વેદપણાને પામ્યો (થાક્યો) ન હોય (પાળવું હેય), તે હે ભદ્ર! દુરાગ્રહને તજીને અતિ વિશુદ્ધ (પાઠાં એયંત્ર) આ આહારને ખા! (૩૫) એમ મુનિલધારી (મુનિના શરીરમાં રહેલા) દેવે ઘણી રીતે કહેવા છતાં મહસેન મુનિ જ્યારે ધ્યાનથી લેશ પણ ચલિત ન થયા, ત્યારે પુનઃ તેણે તેમના મનને મુંઝવવા માટે પવિત્ર વેશવાળી અને પ્રબળ (શ્રેષ્ઠ) શણગારથી મનહર શરીરવાળી યુવતીએને સ્ત્રીઓને) વિમુવી. (૩૬-૩૭) પછી વિકારપૂર્વક પ્રગટેલા નેત્રના) કટાક્ષ ફેંકવાદ્વારા સર્વ દિશાઓને દૂષિત કરતી (ચારેય બાજુ વિકારી કટાક્ષોને ફેકતી), સુંદર મુખચંદ્રની ઉજવળ કાન્તિના પ્રકારના પ્રવાહથી ગંગાનદીની પણ હાંસી કરતી, મેજ(હાંસી)પૂર્વક ભુજારૂપી વેલડીએને ઊંચી કરીને મોટા-વિશાળ સ્તનેને પ્રગટ કરતી, કોમળ રણઝણાટ (અવાજ) કરતાં પગમાં પહેરેલાં ઝાંઝરથી શોભતી, કંદરાનાં વિવિધ રંગવાળા) મણિઓના કિરણેથી સર્વ દિશાઓમાં ઈન્દ્રધનુષ્યની રચના કરતી, કલ્પવૃક્ષની માળાના સુગંધથી આકર્ષિત જમરના સમૂહવાળી, દેરી (નાડુ) બાંધવાના બહાને ક્ષણ ક્ષણ પુષ્ટ એવા નાભિપ્રદેશને પ્રગટ કરતી, નિમિત્ત વિના જ ગાત્રભંગ જણવવાદ્વારા વિકારને જણુવતી, ઘણા હાવ, ભાવ, આશ્ચર્ય વગેરે સુંદર વિવિધ ઉપચાર (ચાળા) કરવામાં કુશળ અને તેનાથી પ્રસન્ન થાઓ ! અમારું રક્ષણ કરે! તમે જ અમારી ગતિ અને મતિ છે -એમ બે હાથે અંજલિ કરીને બેલતી તે દેવાંગનાઓએ (અનુકૂળ) ઉપસર્ગ કરવા
