________________
પ્રન્થકારની પ્રશસ્તિ
પપ૭ (વંદનીય= ) વવાયેગ્ય છે, તેમ સિદ્ધિની ઇચ્છાવાળા (મુમુક્ષુ) લેકને સવિશેષ વંદનીય અને અપ્રતિમ પ્રશમભાવરૂપ લક્ષમીના વિસ્તારાર્થે અખૂટ ભંડારભૂત, એવા શ્રી વર્ધમાનસૂરિ થયા. (૧૦૦૩૪-૩૫) તેમના વ્યવહાર અને નિશ્ચય જેવા અથવા વ્યસ્તવ અને ભાવસ્તવ જેવા (પરસ્પર પ્રીતિવાળા), ધર્મની પરમ ઉન્નતિને કરનારા બે શિષ્યો થયા. (૧૦૦૩૬) તેમાં પહેલા શ્રી જિનેશ્વરસૂરિ થયા, કે (પાઠાં. સૂરે=) સૂર્યના ઊદયની જેમ તેઓના ઊદયથી દુષ્ટ તેજવાળા (તે જોષી) ચકોરની (મિથ્યાત્વીઓની) પ્રભા (પ્રતિષ્ઠા) લુપ્ત થઈ (૧૦૦૩૭) જેઓના મહાદેવના હાસ્ય અને હંસ જેવા ઉજજવળ ગુણેના સમૂહને સ્મરણ કરતા ભવ્ય આજે પણ શરીરે રોમાંચને અનુભવે છે. (૧૦૦૩૮) પુનઃ નિપુણ એવા શ્રેષ્ઠ વ્યાકરણ વગેરે ઘણું શાસ્ત્રોના રચનારા, જગપ્રસિદ્ધ, બુદ્ધિસાગરસૂરિ નામે બીજા શિષ્ય થયા. (૧૦૦૩૯) તેઓના ચરણકમળરૂપી ગેદના સંસર્ગથી પરમ મહિમાને પામેલા શ્રી જિનચંદ્રસૂરિ (તેઓના) પહેલા શિષ્ય થયા અને પૂર્ણિમાના ચંદ્રની જેમ ભારૂપી કુમુદના વનને શીતળતા કરનારા, જગતમાં મોટી કીતિને પામેલા એવા શ્રી અભયદેવસૂરિ બીજા શિષ્ય થયા. તેઓએ રાજા જેમ શત્રુને નાશ કરે, તેમ કુબેધરૂપી મહાશત્રુનો નાશ કરનારા એવા શ્રી શ્રતધર્મરૂપ રાજાનાં (નવ) અંગેની વૃત્તિને કરવા દ્વારા (તેની) દઢતા કરી. (૧૦૦૪૦ થી ૪૨) તે શ્રી અભયદેવસૂરિની પ્રાર્થનાવશ શ્રી જિનચંદ્રમુનિવરે (સૂરિજીએ) માળીની જેમ મૂળસૂત્રોરૂપી બગીચામાંથી વચને રૂપી ઉત્તમ પુપોને વીણીને (એકત્ર કરીને), પિતાની બુદ્ધિરૂપી ગુણથી (દેરાથી) ગૂંથીને વિવિધ અર્થો(વિષય)રૂપી સુગંધના સમૂહવાળી આ આરાધના નામની માળા.રચી છે. (૧૦૦૪૩-૪૪) શ્રમણોરૂપી ભમરોના હૃદયને હરણ કરનારી આ માળાના વિલાસી માણસની જેમ ભવ્ય પ્રાણીઓ પિતાના સુખ (શુભ) માટે સર્વ આદરથી ઉપભેગ કરો! (૧૦૦૪૫)
ગ્રન્થરચનામાં સહાયક અને પ્રેરક-ઉત્તમ ગુણી એવા મુનિવરોના ચરણમાં પ્રણામ કરવાથી જેઓનું લલાટ પવિત્ર છે, તે સુપ્રસિદ્ધ શેઠ ગોધન (વર્ધન)ને પ્રસિદ્ધ પુત્ર સા. જજજનાગના પુત્ર, (કે જેઓ ) અતિ પ્રશસ્ત તીર્થયાત્રાઓ કરવાથી પ્રસિદ્ધ અપ્રતિમ ગુણેથી મળેલી કુમુદ જેવી નિર્મળ મટી કીર્તિવાળા, શ્રી જિનબિંબની પ્રતિષ્ઠાપના કરવી, આગમ લખાવવાં, વગેરે ધર્મકાર્યોથી બીજા આત્મોત્કર્ષ કરનાર (મિધ્યાભિમાની) અને (કુકકુહE) અસહિષ્ણુ(ઈર્ષાળુ)એના ચિત્તને ચમત્કાર કરનારા, જિનાગમથી સંકાર પામેલી બુદ્ધિવાળા થયા, તે શ્રી સિદ્ધવીર નામે શેઠની સહાયથી અને અત્યંત ભાવનાથી આ આરાધનામાળા રચી છે. (૧૦૦૪૬ થી ૪૯)
ગ્રન્થકારને આશીર્વાદ-આની રચનાથી અમે જે કિંચિત્ પણ પુણ્ય ઉપાર્જન કર્યું હોય, તેનાથી ભવ્ય શ્રી જિનાજ્ઞાના પાલનરૂપ શ્રેષ્ઠ આરાધનાને પામે ! (૧૦૦૫૦) - ગ્રન્થરચનાનું સ્થળ અને કાળ વગેરે-આરાધના” એવા પ્રગટ સ્પષ્ટ અર્થ વાળી આ રચના છત્રાવળી નગરીમાં સાવ જે જજયના પુત્ર સાવ પાસનાગની વસતિમાં,
