________________
પ
શ્રી સ'વેગર'ગશાળા પ્રથના ગુજરાતી અનુવાદ : દ્વાર ચાથુ
વિક્રમરાજાના સમયથી અગિયારસેા ઉપર પચીશ વષ ગયે છતે પૂર્ણતાને પામી. (૧૦૦૫૧ -પર) અને વિનય તથા નીતિથી શ્રેષ્ઠ એવા સઘળા ગુણેાના ભડાર એવા શ્રી જિનદત્તગણી નામના શિષ્યે આને પહેલી પુસ્તકમાં લખી છે. (૧૦૦૫૩) (ભાવિ) ભ્રમણાને ટાળવા માટે આ ગ્રન્થમાં સ ગાથાઓને સરવાળા નક્કી કરીને દશ હજાર ઉપર તેપન ઠરાવ્યા છે. (૧૦૦૫૪)
એ પ્રમાણે શ્રી જિનચંદ્રસૂરિજીએ રચેલી, તેએાના શિષ્ય શ્રી પ્રસન્નચદ્રસૂરિની પ્રાથનાથી શ્રી ગુણચંદ્રગણીએ સંસ્કારિત કરેલી અને શ્રી જિનવલ્લભગણીએ સંશાધન કરેલી શ્રી સ`વેગર’ગશાળા નામની આરાધના પૂર્ણ થઇ ( વિ. સ` ૧૨૦૩ (પાડાં૦ ૧૨૦૭) વર્ષ જેઠ સુદ ૧૪ ગુરુવાસરે પાઠાં॰ દંડ શ્રી વેાસરિ પ્રતિપત્તૌ ) દ'નાયક શ્રી વાસરિએ પ્રાપ્ત કરેલા (તાખાના) શ્રી વટવાદર નગરે સ`વેગર’ગશાળા પુસ્તક લખ્યુ. ઇતિ. એમ અર્થ સ'ભવે છે, તત્ત્વ' કેવળીગમ્ય = )
[ આ ગ્રન્થને ઉલ્લેખ શ્રી દેવાચાર્ય રચિત કથારનકાષની પ્રશસ્તિમાં આ પ્રમાણે જણાય છે-આા૦ શ્રી જિનચદ્રસૂરિજી વયરી-વશાખામાં થયા. તેએ આચાર્ય શ્રી બુદ્ધિસાગરસૂરિજીના શિષ્ય હતા અને ગ્રન્થરચના વિ. સ', ૧૧૩૯ માં કરી હતી. કહ્યુ .છે કેચાન્દ્રકુળમાં ગુણગણુથી વૃદ્ધિ પામતા શ્રી વર્ધમાનસૂરિના શિષ્યા પહેલા શ્રી જિને શ્વરસૂરિ અને ખીજા શ્રી બુદ્ધિસાગરસૂરિ થયા. આ બુદ્ધિસાગરસૂરિના શિષ્યા ચ'દ્ર–સૂર્યની યુતિ જેવા શ્રી જિનચંદ્રસૂરિ અને નવાંગી ટીકાકાર શ્રી અભયદેવસૂરિ થયા. તેઓ પેાતાનાં શીત અને ઉષ્ણુ કિરણેાથી જગતમાં પ્રસિદ્ધ હતા. તે શ્રી જિનચ`દ્રસૂરિએ (આ) સવેગ રગશાળા નામની આરાધના રચી અને શ્રી પ્રસન્નચંદ્ર(સૂરિ)ના સેષક અનુ॰ સુમતિવાચકના શિષ્યલેશ શ્રી દેવભદ્રસૂરિએ કથારનકેષ રચે અને (આ) સવેગર ગશાળા નામનુ આરાધનાશાસ્ત્ર (પણ) પરિકમિંત (સ‘સ્કારિત) કરીને (તેઓએ) ભવ્ય જીવાને ચેાગ્ય બનાવ્યુ]
[તે ઉપરાન્ત જેસલમેર તીર્થના ભંડારની તાડપત્ર ઉપર લખાએલી સ‘વેગર‘ગશાળા પ્રતિને અંતે તે પ્રતિને લખાવનારની પ્રશસ્તિ આ પ્રમાણે છે-જન્મદિવસે પગના ભારથી દખાએલા મસ્તકવાળા, (સેાનાના) મેરુપર્વતથી (ભેટરૂપે) (પાઠાં॰ આોન=) મળેલી સુવણ ની કાન્તિના સમૂહથી જેએનું શરીર શાલે છે, તે શ્રી વીરપ્રભુ જયવતા છે. (૧) સજ્જના રૂપી રાજહંસાની ક્રીડાની પર’પરાવાળા અને વિલાસી લેાકરૂપી પત્રા તથા કમળાવાળા,એવા સરેાવરતુલ્ય શ્રી અણહિલ્લપટ્ટન નગરમાં વસનારે, જેણે શ્રી ભિલ્લમાલ નામના મેટા ગાત્રના સમુદ્ધાર (વૃદ્ધિ) કર્યાં છે, તે ગુણસ પદાથી યુક્ત-મનેાહર આકૃતિવાળા, ચંદ્રતુલ્ય સુંદર યશવાળા, જગતમાં માન્ય અને ધીર, એવા શ્રી જીવવાન (જીવણુ) નામે ઢાકાર થયા. (૨–૩) તેને સ્વભાવે જ (અ=) એરાવણહાથી જેવા (પાઠ. ભદ્રઃ=) ભદ્રિક, સદા વીતરાગના સત્કાર કરનારે (ભક્ત), (કટ=) આચારથી ઘણા દાનને વિસ્તારનારા, (ઢાને શ્વરી, અહી' હાથીપક્ષે કટગ'ઠસ્થલ અને દાન=મદ સમજવે.) એવેા વધમાન ઢાકાર
ܢ
