________________
દુતા નારીના પ્રધ
૧૧૭
ઈષ્ટની સિદ્ધિ કરાવનારા શુભ (પુણ્યના) અનુબંધ થાય, એમ શ્રી જિનેશ્વરદેવે જોયુ' (કહ્યું) છે. (૨૦૭૨) આ સામાચારીને જાણીને જે વિધિપૂર્ણાંક પ્રયાગ (અમલ) કરે છે, તેને જ આ વિષયમાં કુશળ અને અન્ય સને અકુશળ જાણવા. (૨૦૦૩) એમ (ઉપર ) જે કહ્યો, તે વિધિ પ્રમાણે તે તે દેશમાં વિચરતા ગૃહસ્થ પાતામાં અને પરમાં ધર્મ ગુણાની સવિશેષ વૃદ્ધિ કરે છે. (૨૦૭૪) તે આ પ્રમાણે-દ્રવ્યસ્તવ અને ભાવસ્તવ(આરાધના)માં સર્વિશેષ રક્ત એવા શ્રાવકલકાને જોઈ ને પોતે પણ તેને સવિશેષ કરવામાં તત્પર થાય. (૨૦૦૫) વળી તે આવનારને સ્થાને સ્થાને તેવી ક્રિયા કરવામાં રક્ત પ્રવૃત્તિ કરતાં જોઈ ને ધમ પરાયણ બનેલા બીજા જીવામાં પણ તે શુભ ગુણ્ણા વિકાસને પામે. (૨૦૦૬) વળી તેઓને જોઇને અશ્રદ્ધાળુને પણ પ્રાયઃ ધર્મમાં શ્રદ્ધા થાય અને સ્વયં શ્રદ્ધાળુ ડાય તે જીવા પુનઃ તેવી પ્રવૃત્તિ કરતા થાય. (૨૦૭૭) અસ્થિર હોય તે સ્થિર થાય તથા સ્થિર હોય તેઓ અધિક ગુણાને ગ્રહણ કરે. અગુણીએ પણ ગુણવંતા થાય અને ગુણવંતા ગુણામાં અતિ દૃઢ થાય. (૨૦૭૮) એમ શ્રી જિનેશ્વરાનાં દીક્ષા, નિર્વાણુ, કેવળજ્ઞાન (અને જન્મ) જ્યાં જ્યાં થયાં ઢાય, તે તે અતિ પ્રશસ્ત તીર્થાંમાં શ્રી સČજ્ઞ ભગવાને વાંઢતા અને સુસ્થિત ( સારા આચારવાળા) ગુરુની શોધ કરતા, ત્યાં સુધી પરિભ્રમણ ( તીથ યાત્રા ) કરે, કે જ્યાં સુધી પરમ સારા આચારવાળા ગુરુની પ્રાપ્તિ થાય! પછી તેવા ગુરુની પ્રાપ્તિ · થતાં, હર્ષોંથી ઉછળતા રેશમાંચરૂપ ક ચુકવાળા તે પેાતાને મેળવવાનુ` મળી ગયુ. અને સમસ્ત તીના સમૂહથી પાપ ધોવાઈ ગયુ...–એમ માનતા વિધિપૂર્વક તે ગુરુને આલેચના આપે. ( દોષોને કહી સાંભળાવે. ) (૨૦૭૯ થી ૮૧) તે પછી ગુરુઓએ જણાવેલા પ્રાયશ્ચિતને સમ્યગ્ ભાવથી સ્વીકારે અને એમ ચિતવે કે-અહા! પાપથી મલિન એવા પણ મને નિષ્કારણુ કરુણાસમુદ્ર આ આચાર્ય ભગવંતે પ્રાયશ્ચિત દેવારૂપી જળથી શુદ્ધ કરીને પરમ વિશુદ્ધિને પમાયા. (શુદ્ધ કર્યાં.) (૨૦૮૨-૮૩) નક્કી આ ગુરુ વાત્સલ્યથી માતાને પણુ, પિતાને પણુ, બધુને પણુ અને સ્વજનાને પણ, પરાભવ કરતા ( અધિક વાત્સલ્ય વરસાવતા) જગતમાં વિચરે છે. (૨૦૮૪) અન્યથા કદાપિ નહિ જોએલા, નહિ સાંભળેલા, દેશાંતરથી આવેલા, આ મહાભાગ ગુરૂ, આ રીતે પ્રિય પુત્રની જેમ મારુ' બહુમાન કેમ કરે? (૨૦૮૫) તે પછી પરમાનંદથી વિકસિત નેત્રોવાળા તે ચિરકાળ સેવા કરીને, તેઓના ઉપદેશને સ્વીકારીને, ગુરુને (પાતાના ક્ષેત્ર તરફ ) વિહાર કરવા નિમ`ત્રણા કરે, (૨૦૮૬) એમ (કરવાથી) પુણ્યના સમૂહથી પૂ` વાંછાવાળા કાઈ ઉત્તમ શ્રાવકને નિશ્ચે નિવિઘ્ને વાંછિતની સિદ્ધિ થાય. (૨૦૮૭) વળી તે રીતે (યાત્રાર્થે ) પ્રયાણ કરનારા કાર્યને સભવ છે કે-સાપક્રમી આયુષ્યથી ભાગ્યયેાગે વચ્ચે જ મરણુ થાય, તેા તીર્થાદિ પૂજા વિના પણ શુભધ્યાનરૂપી ગુણથી દુતા નારીની જેમ તી યાત્રાના સાધ્યરૂપ ફળની સિદ્ધિ થાય. (૨૦૮૮-૮૯) તે આ પ્રમાણે :—
દુર્શીતા નારીને પ્રબંધ :-દેવાના મસ્તકના મણિનાં કિરાથી વ્યાપ્ત ચરણા
