________________
લજજાથી દોષ છૂપાવનાર બ્રાહ્મણપુત્રને પ્રબંધ
૨e પામ્યા છે. (૪૯૭૨) (માર) રખે, આ મારુ (ઝદ્ધિ વગેરે સુખ) (ન હેહીક) નહિ રહે. (નાશ પામશે), એવા ભયથી દુર્ગતિના મૂળભૂત અદ્ધિ વગેરે ગારમાં આસક્ત જેઓ પિતાના અપરાધને કહેતા નથી (આલેચતા નથી), તે જડ પુરુષો અસ્થિર કાચમણિને પ્રિય કરીને શાશ્વત એવા નિરુપમ સુખને આપનારા ચિંતામણિરત્નને અવગણે છે. (૪૯૭૩૭૪) તેથી ગારવને ત્યાગી, ઇન્દ્રિયને જીતનારા, કષાયથી રહિત અને રાગ-દ્વેષથી મુક્ત થઈને આલેચના કરવી જોઈએ. (૭૫) વળી–
આલોચના પરસાક્ષીએ કરવી- હું જે રીતે પ્રાયશ્ચિત્તને સમ્યગું જાણું છું, તે રીતે બીજે કશું જાણે છે? અથવા મારાથી બીજે કણ બહથત છે?—એમ મદથી જે પિતાનાં દુશ્ચરિત્રને બીજાને કહે નહિ, તે પાપી “પ્રમાદથી સમ્યગ ઔષધને નહિ કરનારા (રોગી) વૈદ્યની જેમ આરાધનારૂપી આરોગ્યને પામતે નથી. (૪૯૭૬-૭૭) જેમ કે રોગી વૈદ્ય જ્ઞાનના ગર્વથી પોતાના રોગને ન કહેતાં (સ્વયં) સેંકડો ઔષધે કરવા છતાં પણ રોગની પીડાથી મરણ પામે તે જ રીતે જેઓ (પિતાના) અપરાધરૂપી રેગને બીજાને સમ્યફ કહેતા નથી, તેઓ (આણએ= ) શ્વાસથી (જીવતા છતાં) (અથવા (આણુઓ= ) સાનથી જ્ઞાની છતાં) નાશ પામે છે. (૪૯૭૮-૭૯) કારણ કે વ્યવહારમાં સાર કુશળ એવા છત્રીશ ગુણવાળાએ (આચા) પણ આ (આલેચના) અવશ્ય સદા પરસાક્ષીએ જ કરવી જોઈએ. (૪૯૮૦) આઠ આઠ ભેટવાળા દર્શન-જ્ઞાન–ચારિત્રાચારથી અને બાર પ્રકારના તપથી યુક્ત, એમ આચાર્યમાં છત્રીશ ગુણ હોય છે, અથવા વયછક્ક' વગેરે ગાથાથી કહેલા (છ વ્રતના પાલક, છ કાયના રક્ષક, તથા અક વસ્તુ, ગૃહસ્થનાં ભાજન, પથંક, નિષદ્યા, સ્નાન અને વિભૂષાના ત્યાગી, એમ) અઢાર તથા (અહીં ગાત્ર ૪૬૩૫માં કહેલા) “આચારવાનું” વગેરે આઠ તથા દશ પ્રકારના પ્રાય શ્ચિત્તના જાણ, એમ (પણ) છત્રીશ ગુણે થાય છે. (૪૯૮૧-૮૨) તથા આઠ પ્રવચનમાતા અને દશ પ્રકારને યતિધર્મ, એ અઢાર અને છ વ્રતનું પાલન, છ કાયનું રક્ષણ વગેરે (ઉપર કહ્યા તે) અઢાર ભેદે મળીને (પણ) છત્રીશ ગુણો થાય છે. (૪૯૮૩) અથવા
આચારવાનું ” વગેરે આઠ ગુણ, (અલકપણું, ઔશિકત્યાગ વગેરે) દશ પ્રકારને સ્થિતક-૫, બાર પ્રકારને તપ અને છ આવશ્યકે, એમ (પણ) છત્રીશ ગુણ થાય છે. (૪૯૮૪) એ રીતે ઘણા પ્રકારે કહેલા છત્રીશ ગુણોના સમૂહથી શુભતા આચાર્ય (પણ) મુક્તિના સુખ માટે આલેચના સદા પરસાક્ષીએ જ કરવી જોઈએ. (૪૯૮૫) જેમ કુશળ પણ વૈદ્ય પિતાને રેગ બીજાને જણાવે અને બીજો પણ સાંભળીને તે રોગી) વૈદ્યની સુંદર ચિકિત્સાને શરુ કરે, તેમ પ્રાયશ્ચિત્તવિધિને સારી રીતે જાણનારે (પિતે જ્ઞાની હોય તો) પણ પિતાના દોષોને (બીજા) ગુરુને અતિ પ્રગટ રીતે કહેવા જોઈએ. (૪૯૮૬૮૭) તથા જે અન્ય (આલેચનાચાર્ય) હોવા છતાં તેને આલેચના આપ્યા વિના (અર્થાત જે આલેચના આપતા નથી તે) તથા જે પિતાને આલેચના આપીને (અર્થાત
