________________
શ્રી સંવેગ રંગશાળા ગ્રંથને ગુજરાતી અનુવાદ: દ્વાર એવું હેય, તે મુક્તિને પામેલે, થલકર =) કેઈ ઊચી ભૂમિ ઉપર ગયેલું દેખે, તો વિમાનવાસી દેવ, સમ ભૂમિમાં પડેલું હોય તો તિષી-વાણવ્યંતરદેવ તથા ખાડામાં પડ્યું હેય તે ભુવનપતિદેવ થય) જાણે. ૯૮૩૧) જેટલા દિવસો તે મૃતક ( અણુલિદ્ધs) બીજાથી અસ્પર્શિત અને અખંડ (પાઠાં. સંચિખઈ=) રહે, તેટલાં વર્ષો તે રાજ્યમાં સુકાળ, કુશળ અને શિવ (ઉપદ્રનો અભાવ) થાય. ૯૮૩૨) અથવા માંસાહારી શ્વાપદો ક્ષપકના શરીરને જે દિશામાં લઈ જાય, તે દિશામાં સુવિહિત સાધુઓના વિહારોગ્ય સુકાળ થાય, ૯૮૩૩) એ રીતે-શ્રી જિનચંદ્રસૂરિએ રચેલી, સદ્ગતિ જવાના સરળ માર્ગતુલ્ય, ચાર મૂળદ્વારાવાળી, સંવેગરંગશાળા નામની આરાધનાના નવ પેટદ્વારવાળા ચોથા સમાધિલાભદ્વારમાં વિજહના નામનું પેટદ્વાર કહ્યું. ૯૮૩૪-૩૫) તે કહેવાથી સમાધિલાભ નામનું ચોથું મૂળદ્વાર પૂર્ણ કહ્યું અને તે પૂર્ણ કહેવાથી અહીં આ આરાધનાશાસ્ત્ર પૂર્ણ કર્યું. ૯૮૩૬).
એ રીતે મહામુનિ મહસેનને શ્રી ગૌતમ ગણધરે જે રીતે આ કહ્યું, તે રીતે સર્વ જણાવ્યું. હવે પૂર્વે (ગા. ૬૪૦માં) જે કહ્યું હતું કે-જે રીતે તેને આરાધીને તે મહેસેન મુનિ સિદ્ધિને પામશે, તે શેષ) અધિકારને હવે શ્રી ગૌતમપ્રભુના કથનને અનુસરીને સંક્ષેપમાં કહું છું. (૯૮૩૭-૩૮)
મહામુનિ મહસેનની અંતિમ આરાધના–ત્રણ લેકના તિલકતુલ્ય અને ઈન્દ્રથી વંદાએલા એવા શ્રી વીરપ્રભુના શિષ્ય શ્રી ગૌતમસ્વામીએ, એ રીતે પૂર્વે જેનો પ્રસ્તાવ કર્યો હતો, તે સાધુવર્ગની અને ગૃહસ્થ સંબંધી આરાધાનાવિધિને વિસ્તારથી દષ્ટાન્ત સહિત પરિપૂર્ણ મહસેન મુનિને જણાવીને કહ્યું કે જો ! મહાશય! તે જે પૂછયું હતું તે મેં કહ્યું, તે હવે તું અપ્રમત્તભાવે આ આરાધનામાં ઉદ્યમ કર ! કારણ કે તેઓ ધન્ય છે, સપુરુષ છે, તેઓને મનુષ્યજન્મ (સુલબ્ધ= ) પુણ્યથી મળેલ છે કે નિચે જેઓએ આ આરાધનાને સંપૂર્ણ સ્વીકારી છે. (૯૮૩૯ થી ૪ર) તેઓ શૂરા છે, તેઓ ધીર છે, કે જેઓએ શ્રીસંધ વચ્ચે (આ આરાધનાને) સ્વીકારીને સુખપૂર્વક ચાર સ્કધ (દ્વાર) વાળી આરાધના ધ્વજાને (આરાધનામાં વિજયને) પામ્યા છે. ૯૮૪૩) જેઓએ અમૂલ્ય આ આરાધનારત્નને પ્રાપ્ત કર્યું, તે મહાનુભાવોએ આ લોકમાં શું પ્રાપ્ત નથી કર્યું? (૯૮૪૪) વળી ઉઘત થઈને (આદરથી) જેઓ આરાધના કરનારાઓને સહાય કરે છે, તેઓ પણ પ્રતિજમે શ્રેષ્ઠ આરાધનાને પામે છે. (૯૮૪૫) જેઓ આરાધક મુનિની ભક્તિપૂર્વક સેવા કરે છે અને નમે છે, તેઓ (પણ) સદ્ગતિના સુખરૂપ આરાધનાના ફળને પામે છે. (૯૮૪૬) એ પ્રમાણે શ્રી ગૌતમપ્રભુએ કહેવાથી હર્ષવશ જેની રેમરાજ ગાઢ ઉછળી રહી છે, તે રાજષિ મહસેન મુનિ શ્રી ગણધરભગવંતને ત્રણ પ્રદક્ષિણા કરીને, પૃથ્વીતળે સ્પર્શતા મસ્તકથી પ્રણામ કરીને, પુનરુક્તિ દેષરહિત એવી અત્યંત મહા અર્થવાળી ભાષા વડે આ રીતે સ્તુતિ કરવા લાગ્યા ૮૪૭-૪૮)
