________________
४२०
શ્રી સંગરંગશાળા ગ્રંથનો ગુજરાતી અનુવાદ : દ્વાર એવું આવેલા છેને કેટલાકને તીર્થંકરપણું વગેરે (પણ) લબ્ધિઓ (પ્રાપ્ત થયેલી) આગમમાં સંભળાય છે. (૭૫૪૭) અને સમ્યક્ત્વગુણથી રહિત દેવકથી પણ એવેલાને આ સંસારમાં પૃથ્વીકાયાદિમાં પણ જવાનું અને ત્યાં દીર્ધકાળ રહેવાનું આગમમાં સંભ થાય છે. (૭૫૪૮) માત્ર અંતર્મુહર્ત પણ જે આ સમ્યકત્વ કઈ રીતે સ્પેશિત થાય, તો આ અનાદિ પણ સંસારસમુદ્ર હું માનું છું કે-નિચે ગોષ્પદ જેટલે (અલ૫) બની જાય. (૭૫૪૯) નિચે જેને સમ્યફવરૂપી મહાધન છે, તે પુરુષ નિર્ધન પણ ધનવાન છે. જે ધનવાન (માત્ર) આ ભવમાં સુખી છે, તે સમ્યગ્દષ્ટિ પ્રત્યેક ભવમાં પણ સુખી છે. (૭૫૫૦) અતિચારરૂપી રજથી રહિત (નિર્મળ) સમ્યફવરત્ન જેના મનમંદિરમાં પ્રકાશિત છે, તે જીવ મિથ્યાત્વરૂપી અંધકારથી પીડિત કેમ થાય ? (૭૫૫૧) જેના મનમાં સર્વ અતિશામાં નિમિત્ત એવો સમ્યફવરૂપ મંત્ર છે, તે પુરુષને ઠગવા મેહપિશાચ (પણ) સમર્થ નથી. (૭૫૫૨) જેના મનરૂપી આકાશતળમાં સમ્યક્ત્વરૂપી સૂર્ય પ્રકાશે છે, તેના મનમાં મિથ્યામતરૂપી તિષચક પ્રગટતું પણ નથી. (૭૫૫૩) પાખંડીરૂપી દષ્ટિવિષ સપના વિષયમાં આવેલે (દંશ દેવાએલ) પણ જે સમ્યફવરૂપ દિવ્ય મણિને ધારક છે, તેને કુવાસનારૂપી ઝેર સંક્રમિતું (ચઢતું નથી. (૭૫૫૪) તેથી સર્વ દુને ક્ષય કરનારા સમ્ભવમાં પ્રમાદને કરીશ નહિ, કારણ કે-વીર્ય, તપ, જ્ઞાન અને ચારિત્ર (પણ) આ સમ્યક્ત્વમાં રહેલાં છે. (૭૫૫૫) જેમ નગરને દ્વાર, મુખને ચક્ષુ અને વૃક્ષને મૂળ છે, તેમ વીર્ય, તપ, જ્ઞાન અને ચારિત્રનું આ સમ્યક્ત્વ (દ્વાર, ચક્ષુ અને મૂળ) જાણવું. (૭૫૫૬) (ભાવક) જ્ઞાનાદિ આત્મસ્વભાવ, (પ્રેમ=) પ્રીતિના વિષયભૂત માતા-પિતાદિ સ્વજને અને (સુગુણક) શ્રી અરિહંતાદિ, તેઓના અનુરાગમાં રક્ત (અર્થાત શાસ્ત્રોક્ત ભાવાભ્યાસ, સતતાભ્યાસ અને વિષયાભ્યાસ અનુષ્ઠાનવાળો), એ તું શ્રી જૈનશાસનમાં ધર્માનુરાગથી અર્થાત તું શ્રી જૈનશાસનમાં નિત્ય સદુભાવ પ્રેમ, સદ્ગુણ અને ધર્મના અનુરાગથી) રંગાએલા બનજે. (૭૫૫૭) સઘળા ગુણેમાં મુખ્ય એવા પ્રાપ્ત થએલા આ સમ્યફ મહારત્નને આ જગતમાં કઈ (અન્નોર ) અપૂર્વ પ્રભાવ છે. કારણ કહ્યું છે કે-જેને મેરુની જેવું નિશ્ચલ અને શંકાદિ દેથી રહિત
એવું આ સમ્યક્ત્વ એક દિવસનું પણ પ્રગટયું) હેય, તે આત્મા નરક-તિર્યંચમાં ન પડે. (૭૫૫૮-૫૯) ચારિત્રથી ભ્રષ્ટ તે ભ્રષ્ટ નથી, પણ જે સમ્યકત્વથી ભ્રષ્ટ છે, તે ભ્રષ્ટ (પડેલ) છે. સમ્યકત્વથી નહિ ચૂકનારને સંસારમાં પર્યટન (ભટકવાનું) થતું નથી. (૭૫૬૦) અવિરતિવાળે પણ શુદ્ધ સમ્યકત્વ હેતે છતે શ્રી તીર્થંકરનામકર્મને બાંધે છે, કારણ કે-હરિકુળના સ્વામી (કૃષ્ણ) અને શ્રેણિક (વિરતિના અભાવે પણ) કલ્યાણકર ભવિષ્યવાળા (તીર્થકર ) થયા (થશે). (૭૫૧) વિશુદ્ધ સમ્યક્ત્વવાળા જ કલ્યાણની પરંપરાને પામે છે. સમ્યક્ત્વ મહારત્ન જેટલું મૂલ્ય દેવ-દાનવથીયુક્ત લેક (અર્થાત્ ત્રણેય લેક) પણ ન પામે. (૭૫૨) અરઘટ્ટયંત્ર જેવા આ સંસારમાં કે જન્મતે નથી? પણ (તત્ત્વથી) જગતમાં તે જ જન્મેલે છે, કે જેણે આ સંસારમાં
