________________
વચાર
પાટ
(લ્પ૩૧) (રેહિયમ્મિ) રહિડા નગરમાં (સની= ) શુભ લેશ્યાવાળા (જ્ઞાની) અંદકુમાર મુનિ કૌચપક્ષીથી હણવા છતાં, તે વેદનાને સહન કરીને સમાધિમરણને પામ્યા. (૫૩૨) હસ્તિનાપુરમાં કુરુદત્ત (ણિમંતસ્મિક) દેણમાં (૧) શિમળાની ફળીની જેમ બળવા (સેકાવા) છતાં (પીડાને સહન કરીને સમાધિમરણને પામ્યા. લ્ય૩૩) કુણાલા નગરીમાં પાપી અમાત્ય વસતિ સળગાવે છd, ઋષભસેન મુનિ પણ પર્ષદા (પરિવાર) સહિત બળવા છતાં આરાધનાને પામ્યા. ૫૩૪) તથા પાદપિપગમનવાળા વાસ્વામિના (શિષ્ય) બાળમુનિ પણ તપેલી શીલા ઉપર મણની જેમ (શરીર) ગળવા છતાં આરાધનાને પામ્યા. (૯૫૩૫) ભૂલા પડેલા, તૃષાથી દાહ પામેલા, ધનશર્મા બાળમુનિ પણ નદીનું જળ સ્વાધીન છતાં (પીધા વિના) અખંડ સમાધિથી સ્વર્ગને પામ્યા. (૫૩૬) એકીસાથે મછરેએ શરીરમાંથી (સમગ્ર) રુધિર પીવા છતાં તે મચ્છરોને ક્યા વિના સમ્યફ સહન કરતા સુમનભદ્ર મુનિ સ્વર્ગને પામ્યા. ૫૩૭) મહષિ મેતારજ પણ સનીએ) મસ્તકે વાધર વીંટવાથી, નેત્રના ઓળા નીકળી જવા છતાં તેવી કેઈ અપૂર્વ સમાધિને કરી, કે જેથી તુ અંતકૃતકેવી (સિદ્ધ) થયા. (૫૩૮) ત્રણ લેકમાં એક (અતુલ) મલ્લ (અનંતબળી) છતાં ભગવાન શ્રી મહાવીરદેવે બાર વર્ષ વિવિધ ઉપસર્ગોના સમૂહને સમ્યગ સહન કર્યો. ૯૫૩૯) ભગવાન સનતુ કુમારે ખુજલી, તાવ, શ્વાસ, શેષ, (અભરચ્છેદ8) ભેજનની અરુચિ, આંખની પીડા અને પેટનું શૂળ-એ (સાત) વેદનાઓને સાત વર્ષ સહન કરી. (૯૫૪૦) માતાના વચનથી પુનઃ (ચેતન=) જ્ઞાન-વૈરાગ્યને પામેલા, શરીરની અતિ કેમળતાથી ચિરકાળ ચારિત્રને પામવા અસમર્થ પણ ધીર, એવા ભગવાન અરણિક મુનિ પણ (અગ્નિતુલ્ય) તપેલી શીલા ઉપર પાદપપગમન કરીને રહ્યા અને માત્ર એક જ મુહૂર્તમાં સહસા દેહ ગળવા છતાં, શ્રેષ્ઠ સમાધિમાં કાલધર્મને પામ્યા. (૫૪૧-૪૨) તથા હેમંત ઋતુમાં, રાત્રિએ, વસ્ત્રરહિત શરીરવાળા, તપસ્વી, લૂખા (સૂકા) શરીરવાળા, નગર અને પર્વતની વચ્ચેના માર્ગમાં અગાસામાં કાઉસ્સગ્નમાં રહેલા, શીતથી (ઠરી ગયેલા) નિચેષ્ટ શરીરવાળા શ્રી ભદ્રબાહસૂરિના ચાર શિ સમાધિથી સદગતિને પામ્યા. તેઓને હે સુંદર! શું તે નથી સાંભળ્યા? (૫૪૩-૪૪) તે કાળે કુંભકારકૃત નગરમાં મહાસત્ત્વવાળા આરાધનાને કરતા બંદસૂરિના ભાગ્યવંત (પાંચ સે) શિષ્યોને દંડકી રાજાના (ઉપહિય=) પુરહિત એવા પાપી પાલક બ્રાહ્મણે ઘાણીમાં પીલવા છતાં સમાધિને પામેલા શું તે નથી સાંભળ્યા ? (૫૪૫-૪૬) તથા (દેવાનપ્રિયE) ભદ્રિક, મહાત્મા એવા કાળશિક મુનિ હરસના રોગથી તીવ્ર વેદના પામેલા છતાં વિચરતા મુદ્દગલશલ નગરમાં ગયા, ત્યારે ત્યાં રહેલી (તેમની) બહેને હરસનું ઔષધ આપવા છતાં તેને (અધિકરણ) દુર્ગતિનું કારણ માનીને ચિકિત્સાને નહિ ઈચ્છતા, ચારેય આહારનું પચ્ચખાણ કરીને એકાન્ત પ્રદેશમાં કાઉસ્સગ્નમાં રહ્યા અને ત્યાં તેમનું તીવ્ર (ભૂખી) “ખિ-ખિ” અવાજ કરતી બચ્ચાં સહિત શિયાળણીએ ભક્ષણ કરવા છતાં આરાધનાને પામ્યા.૯૫૪૭ થી ૪૯)તથા કુમાર અવસ્થામાં દીક્ષિત થએલા જિતશત્રુ રાજાના પુત્ર ભદ્રમુનિ, વિહાર કરતા (વરજજેe)શના રાજ્યમાં
૬૭
