________________
શ્રી સંવેગરંગશાળા બંધને ગુજરાતી અનુવાદ : દ્વારા શું અથવા પૂર્વે અશૈલેશ (કંપનવાળા) હતો, તે સ્થિરતાદ્વારા શૈલેશ (મેરુતુલ્ય) થાય. (૭૬૩) અથવા સ્થિરતાથી તે ઋષિ શૈલ જે, માટે ( ૠષિ) શૈલેશી થાય અને તે જ શૈલેષી (લેડ્યાનો) લેપ કરવાથી અલેશી થાય (?). ૧૭૬૫) અથવા શીલ એટલે સમાધિ, તેને નિશ્ચયથી સર્વસંવર કહેવાય. તે શીલને ઈશ, માટે (શીલઈશ ) શલેશ અને શીલેશની જે અવસ્થા તે (શબ્દશાસ્ત્રના નિયમથી) શૈલેશી થાય. ૯૭૬૬) મધ્યમપણે (શીવ્રતા કે વિલંબ વિના) જેટલા કાળમાં પાંચ હસ્વસ્વરો બેલાય, તેટલે માત્ર કાળ તે શૈલેશી અવસ્થા પામેલ રહે. (૯૭૬૭) કાયયેગનિરોધના પ્રારંભથી (સર્વગનિરોધરૂપ શૈલેશી કરે ત્યાં સુધી તે (ત્રીજા) સૂમ ક્રિયા-અનિવૃત્તિ ધ્યાનને તથા શૈલેશીના કાળમાં (ચેથે) વ્યછિન્ન ક્રિયા અપ્રતિપાતી ધ્યાનને પામે. ૯૭૬૮) તેમાં જે પૂર્વે (અપૂર્વકરણ ગુણસ્થાનકે) તે શેલેશીથી અસંખ્યાતગુણ ગુણશ્રેણિ વડે જે કર્મલિકની (વિરચનાઃ) રચનાનિષેક કર્યો હતો, તેને ક્રમશઃ સમયે સમયે (નવયંત્ર) ખપાવત શૈલેશકાળમાં સર્વ દલિકોને ખપાવે. પુનઃ તેમાં શેલેશીના દ્વિચરમ (ઉપાભ્ય) સમયે કેટલી પ્રકૃતિએને (નિલેવ) સંપૂર્ણ અપાવે અને ચરમ સમયે કેટલીને સંપૂર્ણ ખપાવે, તે વિભાગને કહું છું. (૯૭૬૯-૭૦) મનુષ્યગતિ, પંચેન્દ્રિય જાતિ, રસ, બાદર, પર્યાપ્તા અને સૌભાગ્ય, આદેય તથા યશનામ, (એ આઠ નામકર્મના) અન્યતર વેદનીય, મનુષાયુ અને ઉચ્ચ ગોત્ર, તથા સંભવ (તીથ. કર) હોય, તે જિનનામ ઉપરાન્ત નરાનુપૂવને (એ તેને અથવા અન્ય ગ્રન્થના આધારે મતાન્તરે નરાનુપૂર્વી સિવાય બારને) અને અંત સમયે બહેતરને મતાન્તરે તહેરને) કિચરમ સમયે કેવળીભગવંતે સત્તામાંથી ક્ષય કરે છે. ૯૭૭૧-૭૨) અહી જે
દારિકાદિ ત્રણ શરીરને સર્વ વિપૂજહણાઓથી તજે એમ કહ્યું તે સર્વ પ્રકારના ત્યાગથી તજે એમ જાણવું. પૂર્વે માત્ર જે સંધાતના પરિશાટનદ્વારા (દલિક વિખેરવારૂપે) તજ હતું તેમ નહિ. (૭૭૩) સમ્યકત્વ, જ્ઞાન, દર્શન, અનંતસુખ અને સિદ્ધત્વ, એ સિવાથના તેનું ભવ્યત્વ અને (સઘળા) ઔદયિક ભાવે એકીસાથે નાશ પામે છે (૯૭૭૪) અને
જુગતિને પામેલે તે આત્મા અન્ય સમયને અને આત્માની અચિંત્ય શક્તિ હોવાથી) વચ્ચે અન્ય આકાશપ્રદેશને પણ સ્પર્યા વિના જ એક જ સમયમાં તે સિદ્ધ થાય છે. (સાત રાજ ઊંચે સિદ્ધક્ષેત્રમાં પહોંચે છે.) પછી સાકાર (જ્ઞાનના) ઉપયોગવાળો તે બંધનમુક્ત થવાથી તથા સ્વભાવે જ જેમ એરંડાનું ફળ બંધનમુક્ત થતાં ઊંચે ઉડે (ઉછળે), તેમ ઊંચે જાય છે. (૯૭૭૫-૭૬) પછી ત્યાં (ચૌદરાજની) ઉપર ધર્માસ્તિકાયના અભાવે કર્મમુક્ત એવા તેની આગળ ઉર્ધ્વ) ગતિ થતી નથી અને અધર્માસ્તિકાય વડે તેની હત્યા) સાદિ-અનંતકાળ સુધી સ્થિરતા થાય છે. (૯૭૭૭) (ઔદારિક-તેજસૂ-કામણ એ) ત્રણ શરીરને અહીં તજીને ત્યાં જઈને સ્વભાવમાં વર્તતો સિદ્ધ થાય છે અને ઘનીભૂત જીવપ્રદેશ જેટલી (કે તેટલી) ચરમદેહથી ત્રીજા ભાગે ન્યૂન અવગાહનાને પામે છે. (૯૭૭૮) “પપ્રાગભારા' નામની (સિદ્ધ) શિલાથી એક જન ઉંચે લેકાન્ત છે. તેમાં (તેની
