________________
++++
....
(૫o
શ્રી સવગરંગશાળા પંથનો ગુજરાતી અનુવાદ : દ્વાર ચાર્યું કોઈ પણ (દુઃખનો) પ્રતિકાર નથી. (૭૨૮) ભવ્ય પ્રાણીઓએ “એકાન્ત શ્રદ્ધા વગેરે ભાવથી મહાન એવી આગમપરતંત્રતાને જ નિચે આ આરાધનાનું મૂળ પણ જાણવું, (૭૨) કારણ કે-છદ્રસ્થાને મોક્ષમાર્ગમાં આગમને છોડીને બીજું કઈ) પ્રમાણુ નથી, માટે તેમાં જ પ્રયત્ન કરવો જોઈએ. (૭૩૦) તે કારણે સુખની અભિલાષાવાળાઓએ નિચે સર્વ અનુષ્ઠાનને નિત્યમેવ અપ્રમત્તપણે આગમને અનુસારે જ કરવું જોઈએ. (૭૩૧) પૂર્વે આ ગ્રન્થમાં મરણવિભક્તિદ્વારમાં (ગા. ૩૫૯૪માં) જે સૂચવ્યું છે કેઆરાધનાફળ નામના દ્વારમાં મરણના ફળને સ્પષ્ટ (પાઠાં. ભણિતંત્ર) કહીશ, તેથી હવે તે (અધિગત) દ્વારા પ્રાપ્ત થવાથી (અહીં) હું અનુક્રમે મરણના ફળને પણ કેટલુંક માત્ર કહું છું. (૭૩૨-૩૩) તેમાં (ગા. ૩૪૪૪ થી કહેલાં ૧૭ મરણે પૈકી ૧૩-૧૪ મા ) વેહાણસ અને ગૃહપૃષ્ઠમરણ સહિત પહેલાં (અવિચીથી બાળમરણ સુધીનાં) આઠ (એમ દશ) મરણે સામાન્ય તથા દુર્ગતિદાયક કહ્યાં છે. (૯૭૩૪) તથા પૂર્વોક્ત વિધાનથી (ગા. ૩૪૪૪-૪૫ માં) કહેલા ક્રમવાળાં શેષ (પંડિત, મિશ્ર, છદ્મસ્થ, કેવળી, ભક્તપરિજ્ઞા, ઈંગિની અને પાપ ગમન =એ), સાત મરણે સામાન્યથી તે સગતિફલક છે. (૭૩૫) માત્ર (તે પૈકી) અંતિમ ત્રણનું સવિશેષ ફળ કહું છું. બાકીના ચારનું ફળ તે તેના પ્રવેશને તુલ્ય જ (અથવા પાઠાં. તHવસનો ત૯૫ એટલે તે તે સંથારાને અનુસારે) જાણવું ૯૭૩૬) તેમાં પણ ભક્તપરિજ્ઞાનું ફળ તે તેના વર્ણન પ્રસંગે (ત્યાં જ) જણાવ્યું છે, તેથી ઈગિનીમરણનું (ઇમં=) ફળ કહું છું. (૯૭૩૭) પૂર્વે કહેલા વિધિથી ઈગિની (અનશન)ને સમ્યફ આરાધીને સર્વ કલેશેને નાશ કરનારા કેટલાક આત્માઓ સિદ્ધ થાય છે અને કેટલાક વૈમાનિકમાં દેવ થાય છે.. (૯૬૩૮) એ ઈંગિનીમરણનું ફળ પણ આગમકથિત વિધાન પ્રમાણે જણાવ્યું. હવે પાદપપગમન નામના મરણનું ફળ કહું છું. (૯૭૩૯) સમ્યફતયા પાદપપગમનમાં રહેલે, સમ્યફ ધર્મધ્યાન અને શુકલધ્યાનને ધ્યાતો કોઈ આત્મા શરીર છોડીને વૈમાનિક દેવમાં પણ ઉપજે અને કોઈ ક્રમશઃ કર્મને લય કરત સિદ્ધિના સુખને પણ પામે, તે સિદ્ધિની પ્રાપ્તિનો ક્રમ અને તેનું સ્વરૂપ સામાન્યથી કહું છું. (૭૪૦-૪૧) યુદ્ધમાં મોખરે રહેલે સુભટ જેમ સ્વરાજ્યને પામે, તેમ ધર્મ–શુકલધ્યાનનો ધ્યાતા, શુભ લેશ્યાવાળો અપૂર્વકરણાદિના ક્રમે યથાર ચારિત્રશુદ્ધિથી ક્ષપકશ્રેણિમાં ચઢેલે આરાધક આવરણ (જ્ઞાનાવરણીયાદ) સહિત મોહસુભટને હણને કેવળ (જ્ઞાનાદિ) રાજ્યને પામે. (૭૪૨-૪૩) પછી ત્યાં દેશન્યૂનતપૂર્વ વર્ષે કે અંતમુહૂર્ત (તે રીતે) રહે તેમાં જે વેદનીય (અઘાતી) કર્મ ઘણું અને આયુષ્ય ઓછું હોય, તો તે મહાત્મા આયુષ્ય અંતર્મુહૂ શેષ રહે ત્યારે શેષ કર્મોની સ્થિતિને (આયુષ્યની) તુલ્ય કરવા સમુદ્રઘાતને કરે. (૭૪૪-૪૫) જેમ ભીંજાયેલું પણ છૂટું કરેલું વસ્ત્ર ક્ષણમાં સૂકાય અને સંકેલેલું તે રીતે (શીઘ) ન સૂકાય, તેમ વેદનીય વગેરે જે કર્મો અનુક્રમે વેદવાથી ઘણા કાળે બપાવી શકાય, તે
