Samveg Rangshala Mahagranth Gujarati Anuwad

Author(s): Bhadrankarsuri
Publisher: Mahavir Jain S M P Sangh

Page 598

પ્રતિપત્તિદ્વારમાં સુકૃતના સ્વીકાર
પાડ
ચરણેામાં સુંદર ધર્મને સમ્યક્ સ્વીકારતા એવા મે' સ તજવાયેાગ્ય તજ્યુ' છે અને સ્વીકારવાયેગ્ય સ્વીકાર્યું છે. (તથાપિ) વિશેષ સંવેગ પામેલેા હુ' હવે તે જ ત્યાગસ્વીકારને અતિવિશેષ રૂપે કરુ' છુ'. (૯૪૨૫ થી ૨૬) તેમાં પ્રથમ હું સમ્યગ્ રીતે મિથ્યાત્વથી પાછે! ફરીને અને અતિ વિશેષપણે સમ્યક્ત્વનો સ્વીકાર કરીને, પછી અઢાર પાપસ્થાનકેથી પાછા ફ્રીને, કષાયેાનો અવરાધ કરતા, આઠે મદ્યસ્થાનનો ત્યાગી, પ્રમાદસ્થાનાને ત્યાગી, દ્રબ્યાદિ ચારેય ભાવાના રાગથી મુક્ત, યથાસ`ભવ સૂક્ષ્મ અતિચારેાની ( પણું ) પ્રતિસમય વિશુદ્ધિ (પ્રાયશ્ચિત્ત ) કરતેા, અણુવ્રતાને ફરીથી સ્વીકારીને સ જીવે સાથે સપૂર્ણ ક્ષમાપના કરતેા, અનશનના પાછળ કહેલા ક્રમથી સવ આહારને તજતા, નિત્ય જ્ઞાનના ઉપયેગપૂર્ણાંક પ્રત્યેક કાર્યની (અથવા કાય. અંગે) પ્રવૃત્તિ કરતા, પાંચ અણુવ્રતાની રક્ષામાં તત્પર, સદાચારથી શૈાભતેા, મુખ્યતયા ઇન્દ્રિયાનું દમન કરતા, નિત્ય અનિત્યાદિ ભાવનાઓમાં રમતા, (એવા હું) ઉત્તમ અને ( અનશનને ) સાધુ' છું. એમ કત્ત બ્યાને (પડિવત્તી=) સ્વીકાર કરીને, બુદ્ધિમાન ( શ્રાવક ) જીવવાની કે મરવાની પણ ( આસ`સપયેાગ=) ઇચ્છાને તજવામાં તત્પર, આ લેાક-પરલેાકની ( સુખની ) ઇચ્છાથી પણ મુક્ત, કામલેગની ઇચ્છાને ત્યાગી, (એમ સ’લેખનાના પાંચેય અતિચારાથી મુક્ત) ઉપશમનો ભંડાર, પતિમરણ ( માટે મેહની સામે ) યુદ્ધભૂમિમાં વિજયધ્વજ પ્રાપ્ત કરવા માટે એક સુભટ બનેલેા, તે તે પ્રકારના ત્યાગ કરવાયાગ્ય સર્વ પદાર્થીના સમૂહનો (પ્રત્યાખ્યાતા=) ત્યાગી, તથા ‘આ કરવાયાગ્ય છે’–એમ માની સ્વીકારવાચેાગ્ય કાર્યાંનો સ્વીકાર કરતા, તે તે કાળે પ્રગટતા નવા નવા સંવેગના પ્રકષ રૂપ ગુણુ વડે આત્માને પદે પદે ( ક્ષણે ક્ષણે ) અપૂર્વ (નૂતન) જેવેા જાણતા (અનુભવતા), શત્રુમિત્રમાં સમચિત્તવાળા, તૃણુ અને મણિમાં તથા સુવણૅ અને ક'કરમાં પણ સમાન(વૃત્તિવાળા ), બુદ્ધિમાન, મનમાં પ્રતિક્ષણ વધી રહેલા સમાધિરસના પ્રક`ને પામતા ( અનુભવતા ), અત્યંત સારા કે અતિ માઠા પણ શબ્દાદિ વિષયે ને સાંભળીને, જોઇને, ચાખીને, સૂધીને અને સ્પશીને પણ પ્રત્યેક વસ્તુના સ્વભાવના જ્ઞાનમળે અતિ–તિને નહિં કરવાથી શરદઋતુની નીના ( નીતરેલા નિ`ળ ) પાણીની જેમ અતિ નિમ ળ ચિત્તવાળા, મહાસત્વશાળી, ગુરુ અને દેવને પ્રણામ કરીને ઉચિત આસને રહેલે જ તે ત્યાં (તે કાળે ) ‘ આ રાધાવેધનો સમય છે' એમ મનમાં વિચારતા, સઘળા કમરૂપી વૃક્ષેાના વનને ખાળવામાં વિશેષ સમય એવા દાવાનળના પ્રાદુર્ભાવતુલ્ય ધર્મ ધ્યાનને સમ્યક્ પ્રકારે ધ્યાવે ( કરે), અથવા ત્યાં (તે સમયે ) શ્રી જિનેશ્વરનું ધ્યાન કરે. (એમ ૯૪૪૮ ગાથામાં કહેલા ‘ ઝાએ ' ક્રિયાપદ સાથે સબધ જોડવા. તે કેવા જિનેશ્વરનું ધ્યાન કરે ? તે કહે છે કે–) પૂ`ચંદ્ર સમાન મુખવાળા, ઉપમાથી અતિક્રાન્ત ( અનુપમેય ) રૂપલાવણ્યવાળા, પરમાનંદના કારણભૂત, સેકડો અતિશયેાના સમુદાયરૂપ ( અતિશય રૂપ ), ચક-અ’કુશ-વ-ધ્વજ ( પાઠાં॰ અસ=મચ્છ ) વગેરે ( અફ઼ેખ'ડ= ) સ ́પૂર્ણ (નિર્દેષ ) લક્ષણેાથી યુક્ત શરીરવાળા, સત્તમ ગુણેાથી શેાલતા, સંવે†ત્તમ પુણ્યના સમૂહરૂપ,