________________
શ્રી સંગરંગશાળા ગ્રંથને ગુજરાતી અનુવાદ : કાર ચોથું પૂજાએલા એવા પણ તે શ્રતના મહિમાને નિચે ગણતો નથી. શ્રી જિનેશ્વરએ કહેલા અને સ્વયં જાણવાગ્ય, એવા ત્રણલેકપૂજ્ય તપ-જ્ઞાન-ચારિત્ર-દર્શનારૂપી શ્રેષ્ઠ ગુણોને પણ તે તૃણ જેવા માને છે. સંસારજન્ય ભયને (દુઃખને) પણ નહિ વિચારતે નિભંગી (કામી) શ્રી અરિહંત, સિદ્ધ, આચાર્ય, વાચકે અને સાધુવર્ગની અવજ્ઞા કરે છે. વિષયરૂપી આમિષમાં વૃદ્ધ મનુષ્ય આ ભવમાં થનારા) અપયશ, અનર્થ અને દુખને, તથા પરલોકમાં (થનારી) દુર્ગતિને અને અનંતસંસારને પણ ગણતો નથી. તે નરકની (લલ્લક્ક=)ભયંકર વેદનાઓને અને ઘેર સંસારસમુદ્રના આવેગને (પૂરને) વશ થાય છે, પણ કામસુખની તુચ્છતાને જોઈ શકતા નથી. ઉચ્ચ કુળમાં જન્મેલે પણ વિષયવશ ગાય છે, નાચે છે અને બે પગને જોવે છે, તેમ જ (ગથી) અંગોને મેલાં કરે છે અને (બીજી બાજુ) મૂત્રઝાડાની શુદ્ધિ કરે છે. (૭૯૮૦ થી ૮૫) કામનાં સેંકડો બાણેથી વિધાએલો (કામી) જેમ રાજપત્નીમાં આસક્ત વણિક દુર્ગધવાળા (પાઉ= ) ગુદા દેવાના ઘરમાં (વિષ્ટાની ગટરમાં) અનેકશ રહ્યો, તેમ દુર્ગધમાં રહે છે. (૭૯૮૬) કામથી ઉન્મત્ત પુરુષ, વેશ્યા ગામીની જેમ, અથવા નિજ પુત્રીમાં આસક્ત કુબેરદત્ત શેઠની જેમ ભાગ્ય-અગ્યને જાણતો નથી. (૭૯૮૭) કામને વશ થએલે કડારપિંગ આ ભવમાં પણ મોટા દુઃખને પામ્યા અને પાપથી બદ્ધ થએલે મરીને નરકે ગયે. (૭૯૮૮) એ સર્વ દે બ્રહ્મચારી વૈરાગી પુરુષને થતા નથી, કિન્તુ તેથી વિપરીત વિવિધ ગુણે થાય છે. (૭૯૮૯) શ્રી નિયમ પિતાને વશ થએલા પુરુષના આભવ-પરભવના (સર્વ) ગુણોને નાશ કરીને ઊભય ભવમાં દુઃખ દેનારા દેને લાવે (પ્રગટાવે છે. (૭૯૦) (વાંક્રા) માર્ગની જેમ સ્વભાવે જ વક્ર સ્ત્રી સતત તેને અનુસરવા છતાં પુરુષને સ્વભૂમિકાથી (સન્માર્ગથી) ભ્રષ્ટ કરીને વિવિધ રીતે (ભવમાં) ભમાવે છે. (૭૯૧) માર્ગની ધૂળ જેવી, સ્વભાવે જ કલુષ (મલિન) સ્ત્રી, નિર્મળ પ્રકૃતિવાળા પણ પુરુષને અવસર પામીને સર્વ અંગે (સર્વ રીતે) મલિન કરે છે. (૭૯૯૨) વાંસના જગલ જેવી સ્વભાવે જ ગહનભૂત (દુર્ગમ-માયાવાળી) દુષ્ટા સ્ત્રી, ફળને (સંતાનને) પામે છતે નિચે પિતાના વંશને ક્ષય કરે છે. ( ૩) સ્ત્રીઓમાં (પાઠાં વિસંભ=) વિશ્વાસ, નેહ, (પરિચય5) ઓળખ (આંખની શરમ), કૃતજ્ઞતા વગેરે ગુણે હોતા નથી, કારણ કે-બીજામાં (પરપુરુષમાં) રાગવાળી તેઓ પોતાના કુળને ( કુટુંબને) તૂત છોડી દે છે. (૭૯૯૪) સ્ત્રીઓ પુરુષને (હેલાએ=) ક્ષણમાં (વિના પ્રયાસે) વિશ્વાસ પમાડે છે, જ્યારે પુરુષો તે બહુ પ્રકારે પણ સ્ત્રીને વિશ્વાસ પમાડી શકતા નથી. (
૭૫) સ્ત્રી અતિ નાને પણ અવિનય થતાં કરેલા લાખ સત્કાર્યોને (ઉપકારોને) પણ અવગણીને પિતાના પતિને, સ્વજનન, કુળનો અને ધનને નાશ કરે છે. (૭લ્લ૯) અથવા અપરાધ કર્યા વિના પણ અન્ય પુરુષમાં આસક્ત સ્ત્રીઓ પતિને, પુત્રને, સસરાને અને પિતાને પણ વધ કરે છે. (૭૯૯૭) પરમાં આસક્ત સ્ત્રી સત્કારને, ઉપકારને, ગુણેને (કરેલા) સુખરૂપ લાલન-પાલનને, સ્નેહને અને કહેલાં મધુર વચનોને સાફ (નિષ્ફળ) કરે છે.
