Book Title: Samveg Rangshala Mahagranth Gujarati Anuwad
Author(s): Bhadrankarsuri
Publisher: Mahavir Jain S M P Sangh
________________
૫૧૪
શ્રી સંગરંગશાળા પંથને ગુજરાતી અનુવાદ : કાર ચોથું ગુણસમૂહના મંદિર એવા હે દેવ! તમે જયવંતા વ. ૨૫૯) પરદર્શનના ગાઢ અજ્ઞાન અંધકારને નાશ કરનારા હે સૂર્ય! કામરૂપી વૃક્ષના (બાળનારા) હે દાવાનળ ! અને અતિ ચપળ ઘડા જેવી ઈન્દ્રિયને (વશ કરવા) મોટા દામણ (રજજુ) સમાન, એવા (હે વીર!) તમે જયવંતા વર્તે. (૯૨૬૦) મેહ મહાહસ્તિના (નાશ કરનારા) હે સિંહ!
ભરૂપી કમળના (ચીમળાવનારા) હે ચંદ્ર! અને સંસારના પંથે ચાલવાથી થાકેલા ઘણા પ્રાણીઓના તાપને (શ્રમને) હરનારા હે દેવી! તમે જયવંતા રહે ! ર૬૧) રેગ, જરા અને મરણરૂપી શત્રુસેનાના ભયથી મુક્ત શરીરવાળા ! મન ઈન્દ્રિઓને ઉત્કૃષ્ટ ( દમ= ) વશ કરનારા ! નિર્દયતારૂપી પરાગને (નાશ કરવામાં) કઠોરતર પવનતુલ્ય ! અને માયારૂપી સાપના (નાશ કરનારા) હે ગરુડ તમે જયવંતા રહે ! (૯૨૬૨) હે કરુણારસના સાગર ! હે ઝેરને શાન્ત કરનારા અમૃત ! હે પૃથ્વીને ખેડવામાં મોટા હળતુલ્ય (!) અથવા (બે વિશેષણને સમગ્ર અર્થ) વિષતુલ્ય જે રેગે, તે રૂપ પૃથ્વીને ખેડવા માટે તીક્ષણ હળતુલ્ય ! અને રંભા જેવી મનહર સ્ત્રીઓના ભેગરસના સંબંધથી અબદ્ધ (વિરાણી)! એવા તમે જયવંતા રહો ! (૨૬૩) હે પ્રાણગણુના સુંદર (હિતસ્વી), બંધુ ! હે સંબંધબુદ્ધિને (રાગદશાને) નાશ કરનારા ! હે કરણ (સિત્તરી) અને ચરણ (સિત્તરી)ની શ્રેષ્ઠ પ્રરૂ૫ણારૂપ ધનવાળા-દાતાર ! અને નાના સમૂહથી વ્યાપ્ત સિદ્ધાન્તવાળા પ્રભુ ! તમે જયવંતા રહે ! (૨૬૪) હે વંદન કરતા સુર–અસુરેના મુગટના કિરણોથી (વ્યાસ) પીળાં ચરણતળવાળા ! અને આંકેલીવૃક્ષના પત્રો જેવા રાતા હસ્તકળવાળા ! એવા હે મહાભાગ પ્રભુ! આપ જયવંતા રહે! (૯૨૬૫) હે સંસારસમુદ્રને પાર પામેલા ! હે ગૌરવની ખાણુ! હે પર્વતતુલ્ય ધીર! અને પુનઃ જન્મ નહિ લેનારા હે વીર! આપને હું સંસારને અંત કરવા માટે વારંવાર વંદન કરું છું. ૯૨૬૬)
એમ (સમસક્ય= ) સંસ્કૃત–પાકૃત ઉભયમાં (સંસારદાવા સ્તુતિની જેમ) સમશબ્દવાળી ગાથાઓ વડે શ્રી વીરને સ્તવને, જિનધર્મને સ્વીકારીને. અતિ પ્રસન્ન ચિત્તવાળો નંદમણિયાર શેઠ પોતાના ઘેર ગયો. (૯૨૬૭) (પછી) યક્ત (જેવી રીતે સ્વીકાર્યો તેવી) રીતે બારેય વ્રતરૂપ સુંદર જૈનધર્મને તે પાળવા લાગ્યો અને શ્રી વીરપ્રભુ પણ અન્યાન્ય સ્થાનમાં વિચારવા લાગ્યા (૨૬૮) પછી અન્યદા કદાપિ સુવિહિત સાધુઓના વિરહથી અને અત્યંત અસંયમી મનુષ્યનાં વારંવાર દર્શનથી, પ્રતિક્ષણ સમ્યકત્વના પર્યાય (અધ્યવસાયસ્થાને) ઘટવાથી અને મિથ્યાત્વનાં દલિયાં સતત વધવાથી, સમ્યકત્વથી રહિત થએલા તેણે એક અવસરે જેઠ માસમાં પૌષધશાળામાં અઠમ સાથે પૌષધ કર્યો.
૨૬૯ થી ૭૧) પછી અઠ્ઠમની તપશ્ચર્યા (શરીરમાં). પરિણામ પામતાં તૃષા અને ભૂખથી પીડાતા નંદશેઠને એવી વાસના (ચિંતા) પ્રગટી કે–તેઓ ધન્ય છે અને કૃતપુણ્ય છે, કે જેઓએ નગરની સમીપમાં પવિત્ર જળથી ભરેલી સુંદર વાવડીઓ કરાવી છે. ૯૭૨-૭૩) જે વાવડીઓમાં નગરના લેકે નિત્ય પાણીને પીવે છે, લઈ જાય છે અને
Page Navigation
1 ... 587 588 589 590 591 592 593 594 595 596 597 598 599 600 601 602 603 604 605 606 607 608 609 610 611 612 613 614 615 616 617 618 619 620 621 622 623 624 625 626 627 628 629 630 631 632 633 634 635 636