________________
પંચનમસ્કાર મહામંત્રનો મહિમા
૪ર૭ ત્યાં સુધી મને ડર શરીરવાળ, જાવજજીવ સુંદર યૌવન અવસ્થાવાળ, જાવજજીવ રોગ, જરા, રજ (મેલ) અને પસીનાથી રહિત (નિર્મળ) શરીરવાળે, જાવજજીવ નસો, ચરબી, હાડકાં, માંસ, રુધિર વગેરે શરીરના મળથી (દુર્ગધથી) મુક્ત, જીવતાં સુધી તાજી પુષ્પમાળા અને દેવદુષ્ય અને ધારણ કરતો, સારી રીતે તપાવેલા જાતિવંતુ સુર્વણ અને મધ્યાહ્નના સૂર્ય સરખી (તેજસ્વી) શરીરની કાન્તિવાળો, પાંચ વર્ણનાં રત્નના આભરના કિરણોથી સર્વ દિશાઓને ચિત્રિત કરતે, અખંડ (સંપૂર્ણ) ગંડસ્થળે લહેરાતાં કુંડની કાતિથી દીપ, તથા મહર કંદરાવાળી (અમરપુરમણs) દેવાંગનાઓના સમૂહથી મનહર, વળી સમગ્ર ગ્રહોના સમૂહને એકીસાથે (નીચે) પાડવામાં, ભૂતળને જમાડવામાં અને સઘળા કુલપર્વતના સમૂહને લીલા માત્રથી ચૂરવામાં તથા માનસ વગેરે મટાં સરોવરો, નદીઓ, કહે અને સમુદ્રોનાં જળને પ્રબળ પવનની જેમ એક કાળે જ સંપૂર્ણ શેષણ કરવામાં શક્તિમાન, ત્રણેય લોકને (પૂર્ણ) ભરી દેવા માટે (તેટલાં) મોટાં ઘણાં રૂપને શીધ્ર બનાવનારો, તથા તૃત માત્ર પરમાણુ જેવડા (નાના) રૂપવાળ થવામાં પણ સમર્થ, તથા એક હાથની પાંચ અંગુલિઓથી પ્રત્યેકના અગ્રભાગે એક એકને, એમ એકીસાથે પાંચેય મેરુપર્વતેને ઉપાડવામાં સમર્થ, વધારે શું ? એક ક્ષણમાં જ છતી વસ્તુને પણ અછાતી અને અછતી વસ્તુને પણ છતી દેખાડવામાં અને કરવામાં પણ સમર્થ, વળી નમતા દેવેના સમૂહના મરતકના મણિના કિરણની શ્રેણિથી સ્પેશિત ચરણવાળો, બ્રકૂટીને ઈશારા માત્રથી આદેશ કરતાં જ પ્રસન્ન થઈને સંજમપૂર્વક ઊભા થતા (અભિગિક દેના) પરિવારવાળે, ઈચ્છાની સાથે જ અનુકૂળ વિષયના સમૂહને સહસા પ્રાપ્ત કરનારે, પ્રીતિરસથી યુક્ત સતત મોજ કરવાની એક આદતવાળો ( વ્યસની), નિર્મળ અવધિજ્ઞાનથી અને અનિમેષ દૃષ્ટિથી દોને જેનારો (જાણનારો) અને સમકાળે ઉદયને પામેલી સકળ શુભ કર્મપ્રકૃતિઓવાળે, એ ઈન્દ્ર પણ દેવેલેકમાં જે ત્રાદ્ધિથી ભરપૂર મનહર વિમાનની શ્રેણિઓનું ચિરકાળ અખલિત વિસ્તારવાળું આધિપત્ય પાળે છે, તે પણ સદૂભાવપૂર્વક સમ્યફ કરેલી શ્રીપંચનમસ્કારની આરાધનાની લીલા(પ્રભાવ)ને લેશ જાણ. (૭૬૯૮થી૮૨)
ઉર્ધ્વ, અધે અને તિર્થાલેકરૂપી રંગમંડપમાં દ્રવ્ય-ક્ષેત્ર-કાળ કે ભાવને આશ્રીને આશ્ચર્યકારક જે કોઈ પણ વિશિષ્ટ અતિશય કઈ રીતે કઈ પણ જીવમાં દેખાય છે અથવા સંભળાય છે, તે સર્વ પણ શ્રી નમસ્કારસ્મરણના મહિમાથી પ્રગટેલે જાણ. (૭૬૮૩૮૪) દુઃખે પાર ઉતરાય તેવા જળમાં, દુઃખે ઓળંગી શકાય તેવા (અટવી વગેરે) સ્થળમાં દુઃખે પાર ઉતરાય તેવા વિકટ પર્વતમાં, અથવા ભયંકર સ્મશાનમાં કે બીજા પણ દુઃખદ પ્રસંગમાં, (જવને) નમસ્કાર રક્ષક અને શરણ છે. (૭૬૮૫) વશ કરવું, સ્થાનભ્રષ્ટ (ઉચ્ચાટન) કરવું તથા થંભાવવું, વળી નગરને લેભ પમાડે કે રાધ (ઘર) કરો, વગેરેમાં તથાવિધ પ્રયોગ કરાએલ (આરાધેલ) આ નમસ્કાર જ સમર્થ છે. (૭૬૮૬) બીજા મંત્રથી પ્રારંભેલાં જે કાર્યો, તે પણ તેઓનાં જ (સમેઈ= ) સમ્યગ પ્રાપ્ત (સિદ્ધિ)