________________
૩૮૨
શ્રી સવગરંગશાળા ગ્રન્થ ગુજરાતી અનુવાદ: દ્વાર શું
ઘેરાતી જોઈને હા! હા! લૂંટાયા’-એમ બેલતાં બાળકેએ દેડતાં જઈને તે દેવશમાંને કહ્યું. ૬૮૬૯) પછી કેપને વશ લલાટમાં ઉંચી ચઢેલી વિકરાળ ભ્રકુટીથી ભયંકર મુખવાળો પ્રચંડ તેજસ્વી નેત્રોને વારંવાર નચાવતી(ફેકતે), મસ્તકે છૂટી મૂકેલી શિખા(ચેટી)વાળ, અતિ વેગપૂર્વક ચાલવાથી છૂટી ગયેલા કટીવસ્ત્રને હાથની અંગુલિઓથી પુનઃસ્વસ્થ કરતા અને ઊંટના બચ્ચાના પુચ્છ જેવી દાઢી-મૂછને સ્પર્શ કરતો, તે (દેવશર્મા) રે રે પાપી ! મ્લેચ્છ ! હવે કયાં જઈશ?–એમ બેલતો (દ્વારના) પરિઘને લઈને ચરેની સાથે યુદ્ધ કરવા લાગે. (૬૮૭૦ થી ૭૨) (ત્યારે) ગર્ભના મેટા ભારથી આક્રાન્ત તેની પત્ની યુદ્ધ કરતાં તેને રોકવા લાગી, તો પણ કુપિત યમની જેમ પ્રહાર કરતો તે અટક્યો નહિ. (૬૮૭૩) તેથી તેના દ્વારા પોતાના ચેરેને હણાતા જોઈને અત્યંત ગુસ્સે થએલા દઢપ્રહારીએ તીક્ષ્ણ તલવારને ખેંચીને બ્રાહ્મણને અને “ન મારે, ન માર—એમ વારંવાર બોલતી, હાથને આડે ધરીને તે બંનેની વચ્ચે પડેવી બ્રાહ્મણને કાપી નાખી. (૬૮૭૪-૭૫) (પછી) તલવારના ઘાથી બે ભાગ થએલા તડફડતા ગર્ભને જોઈને પ્રગટેલા પશ્ચાત્તાપવાળો દઢપ્રહારી વિચારે છે કે-હા, હા, દુઃખદ છે કે અહો! મેં આ પાપને કર્યું? આ પાપથી હું કેમ છૂટીશ? તેથી શું હું તીર્થોમાં જાઉ? અથવા (મેણપ અનુપાત5) પર્વતથી પડતું મુકું? અથવા અગ્નિમાં પ્રવેશ કરું? અથવા શું ગંગાના પાણીમાં પોતાને નાખું (ડૂબી મરું)? (૬૮૭૬ થી ૭૮) (પાપની) વિશુદ્ધિ માટે ઈત્યાદિ વિચારતા ઉદ્વિગ્ન મનવાળા તેણે એકાન્તમાં રહેલા ધર્મધ્યાનમાં તત્પર મુનિને જોયા. (૬૮૭૯) પરમ અંદરથી તેઓના ચરણકમળને વાંદીને તેણે કહ્યું કે-હે ભગવંત ! એવા પ્રકારના (મહા) પાપી મારી વિશુદ્ધિને (તેના ઉપાયને) કહો! (૬૮૮૦) મુનિએ તેને સર્વ પાપરૂપી પર્વતને ચૂરવામાં ઉદ્દામ વાતુલ્ય અને શિવસુખકારક એ શ્રમણધર્મ કહ્યો. (૬૮૮૧) પ્રગટેલા કર્મના ક્ષપશમથી તેને અમૃતની જેમ અતિ રુઓ અને તેથી સંવેગને પામેલે તે તે ગુરુની પાસે દીક્ષિત થયે. (પછી) જે દિવસે તે દુશ્ચરિત્રનું હું સ્મરણ કરીશ (સ્મૃતિ થશે), તે દિવસે ભોજન લઈશ નહિ, એ અભિગ્રહ સ્વીકારી તે તે જ ગામમાં રહ્યો. (૬૮૮૨-૮૩) ત્યાં લોકે “તે આ તેવા પ્રકારના મહા પાપને કરનાર છે”—એમ બેલતાં નિદે છે અને માર્ગે જતા તેને મારે છે. (૬૮૮૪) તે (બધું) સમતાથી સહન કરે છે, વારંવાર પોતાને નિંદે છે, આહાર લેતું નથી અને ધર્મધ્યાનમાં રહે છે. (૬૮૮૫) એમ તે ધીરપુરુષે કદાપિ એક વાર પણ ભેજન ન કર્યું. (એમ) સર્વ કર્મ રજનો નાશ કરનારા (અથવા નાશ કરીને કેવળ) જ્ઞાનને પ્રગટ કર્યું. (૬૮૮૬) અને દેવ-દાન તથા વાણવ્યંતરોથી (પિતાના) ચંદ્ર જેવા નિર્મળ ગુણની સ્તુતિ કરાવે તે ક્રમશઃ અગણિત (અથવા અગમ્ય) સુખના પ્રમાણવાળા નિર્વાણને પામ્યા. (૬૮૮૭) એને સમ્યગું સાંભળીને તે પક! વિકિલષ્ટ (મોટા ઉગ્ર) તપને કરતો પણ મોક્ષની ઈચ્છાવાળે તું ડા પણ તપમદને કરીશ નહિ!
