________________
આઠમે ઐશ્વર્ય મદ
૩૮૫ ઉપરથી ઊતરીને પરમ ભક્તિથી પૃથ્વીતળે સ્પર્શતા મસ્તકવડે શ્રી કૃષ્ણ તેમને વાંઘા.(૬૯૨) વાસુદેવ દ્વારા વંદન કરાતા તેને જોઈને વિસ્મિત મનવાળા, ઘરમાં રહેલા, એક ધનાઢયે વિચાર્યું કે આ મહાત્મા ધન્ય છે, કે જેને આ રીતે દેવોને પણ વંદનીય એવા વાસુદેવ સવિશેષતયા ભક્તિપૂર્વક વાંદે છે. (૬૯૨૮-૨૯) પછી કૃષ્ણજી વાંદીને જ્યારે પાછા ફર્યા, ત્યારે ક્રમશઃ ભિક્ષાથે ફરતા ઢંઢણકુમાર તે ધનાઢયના ઘેર પહોંચ્યા. (દલ્હ૦) તેથી તેણે પરમ ભક્તિથી સિંહ કેસરીયા લાડુના થાળથી તેમને પડિલાન્યા (લાડુ આપ્યા) અને તે મુનિ પ્રભુની પાસે ગયા. (૩૧) નમસ્કાર કરીને તે મુનિએ કહ્યું કે હે ભગવંત! શું મારું અંતરાયકર્મ આજે ક્ષીણ થયું? પ્રભુએ કહ્યું કે-હજુ પણ તેને અંશ વિદ્યમાન છે. (૬૯૩૨) પરમાર્થથી આ લબ્ધિ કૃષ્ણની છે, કારણ કે-તને નમતા કૃષ્ણને જોઈને ધનાઢયે આ લાડુ (તેને) આપ્યા છે. (૬૯૩૩) જ્યારે પ્રભુએ એમ કહ્યું, ત્યારે બીજાની લબ્ધિ હોવાથી તે મહાત્મા શુદ્ધ ભૂમિએ જઈને તે લાડુઓને સમ્યગ (વિધિપૂર્વક) પરઠવવા લાગ્યા. (૬૩૪) તેને પરઠવતા અને કર્મોના કટુ વિપાકને ચિંતવતા તેઓને શુદ્ધ (શુકલ) ધ્યાનના પ્રભાવે કેવળજ્ઞાન પ્રગટ થયું. (
૬૫)પછી કેવલી પર્યાયને પાળીને અને ભવ્ય જીને પ્રતિબંધીને, જેને માટે પ્રવજ્યા સ્વીકારી હતી, તે એક્ષપદને પામ્યા. (૬૯૩૬) એમ લાભાલાભને કર્માધીન જાણુને હે ધીર! લાભ(લબ્ધિ)વાળે પણ તું અત્યંત પ્રતિષેધેલા તેના મદને (લાભમદને) કરીશ નહિ. (૬૯૦૭) એમ સાતમા લાભ મઠસ્થાનને જણાવ્યું. હવે ઐશ્વર્ય મદને રોકવામાં સમર્થ (આઠમા) મદસ્થાનને સંક્ષેપથી કહું છું. ( ૦૮) .
અનુશાસ્તિના બીજા આઠ મદસ્થાન દ્વારમાં આઠમો ઐશ્વર્ય મદ–ગણિમ, ધરિમ, મેય અને પારિછેદ્ય (એમ ચારેય પ્રકારનું) ધન મારે ઘણું છે અને કોઠારે, ક્ષેત્રે તથા (વત્થર) વાસ્તુ-મકાને મારે અનેક પ્રકારનાં છે. (૬૯૩૯) રૂપા-નાના ઢગલાં છે, આજ્ઞાને પાળનારા વિવિધ કરે છે. દાસ-દાસીજનો પણ છે અને રથે, ઘોડાઓ તથા શ્રેષ્ઠ હાથીઓ પણ છે. (૬૯૪૮) વિવિધ પ્રકારની ગાય, ભેંસ, ઊંટો વગેરે છે, ઘણા ભંડારો છે, ગામ, નગર અને ખીણે વગેરે છે તથા સ્ત્રી-પુત્રાદિ પરિવાર અનુરાગી છે. (૬૯૪૧) એમ મારુ ઐશ્વર્ય સર્વત્ર પ્રશસ્ત પદાર્થોના વિસ્તારથી (કવરથ5) સ્થિર છે, તેથી માનું છું કે-હું જ આ લેકમાં સાક્ષાત્ તે કુબેરયક્ષ છું. (૬૯૪૨) એમ ઐશ્વર્યને આશ્રીને પણ મદ સર્વથા કરવો ન જોઈએ, કારણ કે-સંસારમાં પ્રગટ થતા (મળતા) સઘળાય પદાર્થો નાશવંત છે. (૬૯૪૩) રાજા, અગ્નિ, ચેર, ભાગીદારો અને અતિ કુપિત દેવ, વગેરે ધનનો ક્ષય કરનારાં કારણે સદા પાસે રહેલાં હેવાથી તેનો મદ કરે એગ્ય નથી. (૬૯૪૪) વળી દક્ષિણમથુરા અને ઉત્તરમથુરાના વેપારીઓની શાશ્વપ્રસિદ્ધ કથાને સાંભળીને ધન્યપુરુષે ઐશ્વર્યમાં લેશ પણ મદને કરતા નથી. (૬૯૪૫) તે આ પ્રમાણે
