________________
૩૩૨
શ્રી સવેગર’ગશાળા ગ્રંથના ગુજરાતી અનુવાદ : ઢાર ચાથુ
નહિં, હું તમેાને ઇચ્છિત ( મૂલ્ય ) આપીશ. તેઓએ તે કબૂલ્યુ’. (૧૮૯૫) બીજા દિવસે તેના મિત્ર તેને બલાત્કારે ભેાજન માટે લઈ ગયા. ( ત્યારે ) તેણે પુત્રને કહ્યું કે–કેશે। જેમ (મળે) તેમ (જે માગે તે મૂલ્યથી ) ગ્રહણ કરજે. (૫૮૯૬) પુત્રે તે માન્યું અને પેાતે મિત્રને ઘેર જમવા ગયા બાદ તે અત્યંત વ્યાકુળ ચિત્તે જમીને ( પાછે ) ઘર તરફ ચાલ્યા. (૫૮૯૭) (આ બાજી ) પરમા`થી ( સત્યથી અજાણ તે પુત્રે ઘણું મૂલ્ય જાણીને કેશે। ન લીધી અને ગુસ્સે થયેલા એડલેાકેા ખીજે ગયા. (૧૮૯૮) પછી જ્યાંત્યાં ફેંકતાં કોઇ રીતે મેલ દૂર થવાથી એક કેશનુ સુવણું પ્રગટ થયું. (૫૮૯૯) તેથી રાજપુરુષાએ એલે કાને પકડીને રાજાને સોંપ્યા અને પૂછયુ કે બીજી (કેાશા) કયાં વેચી તે કહા !(૫૯૦૦) તેઓએ કહ્યું કે-હે રાજન ! એ કેશે જિનદાસ શેઠને આપી છે અને શેષ બધી નંદવેપારીને આપી છે.(૫૯૦૧)એમ કહેવાથી રાજાએ જિનદાસને મેલાવીને પૂછ્યું' અને તેણે પેાતાના સઘળા વૃત્તાન્ત યથાસ્થિત કહ્યો, (૫૯૦૨) ત્યારે રાજાએ સન્માન કરીને તેને તેના ઘેર મેાકલ્યા. ( આ બાજુ) નંદ પેાતાની દુકાને આવ્યે અને પુત્રને પૂછ્યું કેઅરે ! કેમ કેશા લીધી કે ન લીધી ? તેણે કહ્યું કે પિતાજી ! ધંણું મૂલ્ય હાવાથી તે ન લીધી. તેથી છાતી ફૂટતેા અને ‘હા હા ! લૂલૂંટાયેા'-એમ ખેલતા નંદે “આ જઘાએને દોષ છે, કે જેના વડે હું પરઘેર ગયેા.” એમ માનીને કાશથી પેાતાની ધાને ભાંગી. (૫૯૦૩ થી ૫) તે પછી રાજાએ તેના વધ કરવા આજ્ઞા કરી અને તેનુ' સ ધન લૂંટી લીધું. ઈત્યાદિ ઈચ્છાની વિરતિ વિનાના જીવાને ઘણા દેષા થાય છે. (૫૯૦૬) તેથી હું તપવી! પરિગ્રહમાં મનને લેશ પણ નેડીશ નહિ. જોતાં જ ક્ષણમાં નાશ પામનારા તેની ધીરપુરુષાને ઇચ્છા કેમ થાય ? (૫૯૦૭) એમ પરિગ્રહવિષયક પાંચમું પાપસ્થાનક કહ્યુ. હવે ક્રોધના સ્વરૂપને જણાવનારા છઠ્ઠા (ક્રોધ) દ્વારને કહુ છુ..(૫૯૦૮)
૬. અનુશાસ્તિના પહેલા અઢાર પાપસ્થાનકદ્વારમાં છો ક્રોધ-દુર્ગંધી વસ્તુમાંથી પ્રગટેલા (કાહેા=) કહેાવાટ (સડા) જેવા ફ્રાય કોને ઉદ્વેગ ન પ્રગટાવે ? એથી જ 'પાંતાએ તેને દૂરથી તયો છે. (૫૯૦૯) વળી મેટા કેપાગ્નિની જ્વાળાઓના સમૂહથી વિશેષતયા ગ્રસિત (બળી ગયેલા) વિવેકવાળા (અવિવેકી) પુરુષ, તત્ત્વથી પાતાને અને પરને જાતા નથી. (૫૯૧૦) અગ્નિ જયાં પ્રગટે તે જ ઈંધનને પ્રથમ માળે, તેમ ક્રાધ ઉત્પન્ન થતાં જ જેનામાં ઉત્પન્ન થાય,તે જ પુરુષને પહેલે ખાળે છે.(પ૯૧૧)ક્રોધકરનારને ક્રોધ અવશ્ય મળે છે,પરને ખાળવામાં એકાન્ત નથી(બાળે કે ન પણ ખાળે),અથવા અગ્નિને પણ પેાતાના (ઉત્પત્તિ) સ્થાનને ખાળવા છતાં બીજાને અંગે (બાળે જ, એવે!) નિયમ નથી. (પ૯૧૨) અથવા જે પેાતાના આશ્રયને નિયમા ખાળે છે, તે શક્તિના ચેાગથી ક્ષીણ (અશક્ત) થયેલા મહા પાપી ક્રોધ બીજાની તરફ મેકલવા (ફેકવા) છતાં પણ શું કરી શકે ? (પ૯૧૩) ક્રોધરૂપ (કલિા=) કલહથી કલુષિત મનવાળા જે પુરુષના દિવસેા જાય છે, તે (નિત્ય ક્રાપ્તી) મનુષ્યને આ ભવે કે પરભવે સુખની પ્રાપ્તિ કેમ થાય ? (૫૯૧૪) વૈરી પણ નિચે એક જ ભવમાં અપકાર કરે છે અને ક્રોધ બન્ને(ઘણા) જન્મામાં દૃઢ અપકારી
?
